Του Αλέξη Λιοσάτου
Είναι αλήθεια ότι στον πόλεμο της Ουκρανίας, ο μισοδικτάτορας Πούτιν (κάθε αντιπολίτευση στη Ρωσία βρίσκεται εκτός νόμου, επιβολή λογοκρισίας) επιστρατεύει ψέματα, όπως κάνει κάθε ιμπεριαλιστής που… σέβεται τον εαυτό του. Μέχρι την τελευταία στιγμή ορκιζόταν δημόσια ότι δεν επίκειται εισβολή στην Ουκρανία, αποκρύπτει τις ρωσικές αποτυχίες και νεκρούς του ρωσικού στρατού, απαγορεύει τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις και χρησιμοποιεί σωρεία ψεμάτων, όπως ότι ο στόχος της εισβολής είναi… αντιφασιστικός. Στη Ρωσία βρίσκονται ίσως οι περισσότεροι νεοναζί από κάθε άλλη χώρα, περίπου 100.000, με εκατοντάδες δολοφονίες (κάποιες με αποκεφαλισμό) μεταναστών, γκέι, αναρχικών κ.ά. στο ενεργητικό τους. Οι νεοναζί είναι νόμιμοι, εκπαιδεύονται στρατιωτικά, έχουν την κάλυψη του καθεστώτος και επιχειρούν στα ουκρανικά εδάφη. Θεωρητικοί του ευρωπαϊκού φασισμού, όπως ο Ντούγκιν, είναι στελέχη του καθεστώτος (ο συγκεκριμένος, στενός σύμβουλος του Πούτιν), ενώ ο Πούτιν χρηματοδοτεί την ευρωπαϊκή ακροδεξιά (Λεπέν, Σαλβίνι κ.λπ.).
Η Ρωσία, όταν άρχισε να νιώθει αρκετά ισχυρή και να ανακάμπτει από το σοκ της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, άρχισε να αναδύεται ως αντίπαλος ιμπεριαλιστικός πόλος απέναντι στις ΗΠΑ και την τελευταία 20ετία ενισχύει διαρκώς τη θέση της στη γεωπολιτική σκακιέρα σε συμμαχία με την Κίνα. Έτσι έφτασε να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση να εισβάλει στην Ουκρανία και να απειλεί τη Δύση με πυρηνικές επιθέσεις.
Ωστόσο, μεγαλύτερα προπαγανδιστικά ψέματα από αυτά της Δύσης, με κεντρικό τον ρόλο των ΗΠΑ, δύσκολα θα συναντήσει κανείς. Και έχει συσσωρεύσει τόση πείρα ο απλός κόσμος από την προπαγάνδα δεκαετιών, που η μονομερής περιγραφή των γεγονότων στην Ουκρανία κάνει συχνά τον κόσμο να στέκεται καχύποπτα, να πιστεύει αντανακλαστικά τα ακριβώς αντίθετα ή και να τάσσεται με το πλευρό του Πούτιν. Πάρτε για παράδειγμα τα ελληνικά ΜΜΕ, που στη συνείδηση της πλειονότητας του κόσμου είναι πλήρως απαξιωμένα, αν όχι εντελώς ξεφτιλισμένα.
Ο Πούτιν παρουσιάζεται σαν ο τρελός και φαντασιόπληκτος μεγαλοϊδεάτης δικτάτορας που διαλύει και δολοφονεί στα «καλά καθούμενα», φέρνοντας «πρώτη φορά τον πόλεμο στη Ευρώπη». Ξαφνικά τα ΜΜΕ έγιναν φιλοπροσφυγικά και ξεκίνησε η δυτική σταυροφορία για την υπεράσπιση της… δημοκρατίας στην Ουκρανία.
Η «απρόκλητη» επίθεση
Από όλες αυτές τις προπαγανδιστικές κορόνες και στερεότυπα απουσιάζει η πραγματική ιστορία. Το ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ ξεκίνησε την επέκτασή του προς Ανατολάς -παρά τις δεσμεύσεις προς τη Ρωσία για το αντίθετο- και σχεδόν την περικύκλωσε, προαναγγέλλοντας στη συνέχεια τη δημιουργία στις χώρες της διεύρυνσης «αντιπυραυλικής ασπίδας» με στόχο τη Ρωσία. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αποτελεί casus belli για τη Ρωσία ήδη από τη δεκαετία του ’90, και αυτό ήταν πολύ καλά γνωστό στη Δύση. Γι’ αυτόν τον λόγο το 2008 η Ουκρανία αιτήθηκε ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά το ΝΑΤΟ την απέρριψε. Ωστόσο, αφενός η οικονομική κρίση και η κλιμάκωση των ανταγωνισμών που αυτή φέρνει και αφετέρου η «αλλαγή των συσχετισμών» μεταξύ «δυτικού» και «ανατολικού» μπλοκ ενίσχυσε την «ανυπομονησία» και την τάση για «παραλογισμούς και παρορμητισμούς» και από τις δυο πλευρές. Έτσι το 2014 ο ουκρανικός στρατός και ομάδες φασιστών εκπαιδευμένων από τις ΗΠΑ, εκμεταλλεύτηκαν τη μαζική λαϊκή δυσαρέσκεια και ανέτρεψαν ένοπλα τον φιλορώσο (εκπρόσωπο του φιλορωσικού τμήματος της ουκρανικής αστικής τάξης) Γιανουκόβιτς. Από τότε οι δυτικές επιδιώξεις κλιμακώνονται διαρκώς ενώ το ηγεμονικό τμήμα της ουκρανικής αστικής τάξης πιέζει συστηματική για ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ – αν και δεν τόλμησαν να προχωρήσουν ευθέως σε κάτι τέτοιο ούτε στην περσινή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Αυτά όλα «θάβονται» από τη δυτική προπαγάνδα.
Οι Δυτικοί μέχρι και σήμερα στηρίζουν «με μέτρο» τον ουκρανικό στρατό (π.χ. με εξοπλισμό) και όχι με μεγάλη κινητοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων στο πλευρό του. Οι Δυτικοί «αγωνίζονται» για το «δίκιο» της Ουκρανίας μέχρι την τελευταία σταγόνα αίματος – όχι του δικού τους, αλλά των Ουκρανών.
Η «υπεράσπιση της δημοκρατίας»
Οι δυτικές κορόνες για ανάγκη υπεράσπισης της… δημοκρατίας δεν έχουν καμία βάση. Η Δύση στήριξε τους ακροδεξιούς και ναζί στην Ουκρανία, εξόπλισε το πραξικόπημα του 2014. Η «Ουκρανική Δημοκρατία» μετά το 2014 διόρισε νεοναζί στην κυβέρνηση, έβγαλε στην παρανομία κομμουνιστικά κόμματα, κατάργησε μειονοτικά δικαιώματα των ρωσόφωνων, αλλά και άλλων, μεταξύ των οποίων των ελληνόφωνων.
Σε πολλές χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ το σύστημα συνειδητά εξέθρεψε την άνοδο της Ακροδεξιάς, τους χρηματοδότησε, τους άφησε να δολοφονούν με την κάλυψη του κράτους, πολλοί από αυτούς ανήλθαν σε κυβερνητικά πόστα (βλέπε και σήμερα Βορίδης, Πλεύρης, Άδωνης κ.λπ.), δεξιοί πολιτικάντηδες έκαναν αλισβερίσια με μαχαιροβγάλτες (βλέπε π.χ. Μπαλτάκος-Κασιδιάρης), ενώ ο πρώην εξ απορρήτων του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά Μπαλτάκος είναι ο νέος πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές στηρίζουν ένα σωρό δικτάτορες και ακροδεξιούς από την Αίγυπτο ως τη Σαουδική Αραβία, στηρίζουν τον ηγέτη του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ Νετανιάχου, δεν έκαναν ποτέ καμπάνια για τη δημοκρατία στη Βραζιλία ενάντια στον Μπολσονάρου, χρηματοδότησαν δεκάδες πραξικοπήματα σε όλο τον πλανήτη, ενώ Αγγλία και ΗΠΑ έφτασαν να εκλέγουν τους ακροδεξιούς Τζόνσον και Τραμπ.
Όσο για το καθεστώς του Κιέβου, από το 2014 μέχρι και την έναρξη της ρωσικής εισβολής οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο ενάντια στις ρωσόφωνες περιοχές στην ανατολική Ουκρανία, που υποστηρίζονταν από τη Ρωσία. Αυτός ο πόλεμος είχε απολογισμό 14.000 νεκρούς, νούμερο συγκρίσιμο με τα έως τώρα δεδομένα (τουλάχιστον όσα έχουν ανακοινωθεί επίσημα) του δίμηνου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.
Αυτοί που κόπτονται αίφνης για δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα, έχουν αιματοκυλίσει τον μισό πλανήτη, αυτοί που μιλάνε για ψέματα του Πούτιν έχουν κάνει το ψέμα δεύτερη φύση τους. Και όσοι αποκάλυψαν τα ψέματά τους, όπως ο Τζουλιάν Ασάνζ, διώκονται για «κατασκοπεία», φυλακίζονται και βασανίζονται – ο Ασάνζ τις προηγούμενες μέρες αποφασίστηκε να εκδοθεί από τη Βρετανία στις ΗΠΑ. Τα ιντερνετικά δεδομένα όλου του κόσμου παρακολουθούνται, όποιος το αποκαλύπτει διώκεται παρομοίως (Σνόουντεν). Αγωνιστές παραδίδονται σε αντιδραστικά καθεστώτα (π.χ. ο Κούρδος Οτσαλάν από τη «δημοκρατική Ελλάδα» στην Τουρκία), οι κατασταλτικοί μηχανισμοί συνεχώς ενισχύονται.
Αυτό είναι το… δημοκρατικό έπος του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Ευαισθησία για τους… πρόσφυγες
Ακόμα πιο γελοία και υποκριτική είναι η στάση τους απέναντι στους Ουκρανούς πρόσφυγες. Ξαφνικά οι Δυτικοί αστοί έπαθαν… αλληλεγγύη, φιλοπροσφυγική στάση και αντιρατσισμό. Αυτοί, που αναχαιτίζουν και δολοφονούν τους πρόσφυγες στα σύνορα ή τους πνίγουν στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, αυτοί που τους φυλακίζουν και δεν τους παραχωρούν άσυλο, αυτοί που τους στοιβάζουν σε άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και χωρίζουν οικογένειες. Αυτοί, που στην Ελλάδα καλλιέργησαν για δεκαετίες τον ρατσισμό κόντρα στους Αλβανούς (Ευρωπαίοι κι αυτοί ή μήπως όχι;) ή τους πρόσφυγες από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, αυτοί που έκαναν τη λέξη «Αφγανός» ή «Πακιστανός» συνώνυμο του εγκληματία, αυτοί που χρησιμοποίησαν τον ρατσισμό για να διασπάσουν την ελληνική εργατική τάξη, να ενισχύσουν την Ακροδεξιά απέναντι στην Αριστερά και το κίνημα, αυτοί που έβαλαν τους Νεοναζί στη Βουλή και τους θεωρούσαν κομμάτι της ίδιας πολιτικής πολυκατοικίας, αυτοί που είναι τελευταίοι σε ποσοστό χορήγησης ασύλου στην Ευρώπη, ξαφνικά κάνουν λόγο για ανάγκη αμέριστης συμπαράστασης στους Ουκρανούς αδελφούς μας και τα ρεπορτάζ πλημμυρίζουν με παιδιά που κλαίνε και τραυματίες πολέμου…
Τα δυτικά ΜΜΕ μιλούν με θαυμασμό για τους Ουκρανούς που αντιστέκονται με κάθε μέσο στη «ρωσική μπότα», ακόμα και με μολότοφ. Όταν όμως πρόκειται για Παλαιστίνιους που αμύνονται με σφεντόνες, αντιμετωπίζονται ως τρομοκράτες.
Η 11η Σεπτεμβρίου 2011
και η εισβολή στο Αφγανιστάν
Η 11/9/2001, μέρα επίθεσης και κατάρρευσης των Δίδυμων Πύργων μετά από επιθέσεις ισλαμιστών τρομοκρατών, ήταν η αφορμή για να κηρύξουν οι ΗΠΑ τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και να επιτεθούν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Το Αφγανιστάν ήταν η βάση του Μπιν Λάντεν και των Ταλιμπάν. Οι ηγέτες των Ταλιμπάν ωστόσο σε μεγάλο βαθμό είχαν εκπαιδευτεί στρατιωτικά τη δεκαετία του ’80 από τις ίδιες τις ΗΠΑ, όταν ακόμα είχε συμμαχία μαζί τους (όπως και ο ίδιος ο Μπιν Λάντεν), ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος Μπους διατηρούσε επιχειρηματικές σχέσεις με την οικογένεια Μπιν Λάντεν. Όσοι οδήγησαν τα αεροπλάνα στους Δίδυμους Πύργους αποκαλύφθηκε ότι είχαν εκπαιδευτεί σε κέντρα αεροπλοΐας στη νότια Φλόριντα και στη νότια Καλιφόρνια. Όταν ανακοινώθηκε στον πρόεδρο Μπους η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001, εκείνος συνέχισε τη δραστηριότητά του σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Φρόντισε βέβαια να φυγαδεύσει με αεροπλάνα 142 Σαουδάραβες καπιταλιστές, μεταξύ τους και την οικογένεια Μπιν Λάντεν, ενώ είχε επιβληθεί απαγόρευση πτήσεων από και προς τις ΗΠΑ. Στο Αφγανιστάν, οι… δημοκρατικές ΗΠΑ σε μαζικές δολοφονίες αμάχων, εξαφάνιση ολόκληρων χωριών, βασανιστήρια κ.λπ., εγκαθίδρυσαν κυβέρνηση-μαριονέτα που βούλιαξε στη διαφθορά, συνεργάστηκαν με πολέμαρχους-εμπόρους οπίου για να πολεμήσουν τους Ταλιμπάν και τελικά, 20 χρόνια μετά, στην αρχή ο Τραμπ και στη συνέχεια ο Μπάιντεν συμμάχησαν με τους… Ταλιμπάν και τους παραχώρησαν τον έλεγχο της χώρας αποχωρώντας ντροπιαστικά.
Τα ψέματα για τον πόλεμο στο Ιράκ
Το 2003 οι ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Ιράκ. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν όντως δικτάτορας κι ένοχος για τη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αλλά ήταν κάθε άλλο παρά ορκισμένος εχθρός των ΗΠΑ. Στη διάρκεια του ιρακινο-ιρανικού πολέμου, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν πότε το Ιράν και πότε το καθεστώς Χουσεΐν. Το 1982 οι ΗΠΑ αφαίρεσαν το Ιράκ από τη λίστα των κρατών που στηρίζουν την τρομοκρατία, για να το εξοπλίσουν στον πόλεμο κατά του Ιράν. Μετά την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ το 1990, το τοποθέτησαν ξανά στη λίστα. Το 1988 το Ιράκ εξαπέλυσε επίθεση με χημικά εναντίον Κούρδων, με 6.800 νεκρούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων άμαχοι. Οι ΗΠΑ έδωσαν την κάλυψή τους και κατηγόρησαν για την επίθεση το… Ιράν. Την ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ βοήθησαν το Ιράκ να αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής. Λίγα χρόνια μετά, όταν τα όποια όπλα μαζικής καταστροφής είχαν πρακτικά εξαλειφθεί (το Ιράκ οικονομικά δεν ήταν σε θέση πλέον να συντηρεί τέτοια όπλα), οι ΗΠΑ με την κατηγορία της ύπαρξης αυτών των όπλων εισβάλλουν στο Ιράκ…
Στον πόλεμο του Κουβέιτ, για να κερδίσουν την κοινή γνώμη οι ΗΠΑ «στήνουν» μια νοσοκόμα να δηλώσει δημόσια πως οι Ιρακινοί σκοτώνουν βρέφη στο Κουβέιτ, κάτι που αποκάλυψε αργότερα η ίδια ότι είναι ψέμα. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 οι ΗΠΑ διαδίδουν ένα άλλο αποδεδειγμένο ψέμα, ότι επιστολές με τον βάκιλλο του άνθρακα που σκοτώνουν 7 ανθρώπους τοποθετήθηκαν από το ιρακινό καθεστώς. Η πραγματική προέλευση των επιστολών άνθρακα δεν είναι το Ιράκ. Αντίθετα, όλα τα στοιχεία δείχνουν σκευωρία του στρατού των ΗΠΑ. Όπως αποκαλύπτεται πάντως το 2002, οι αμερικανικές υπηρεσίες ήταν αποφασισμένες να κατασκευάσουν ενοχοποιητικά στοιχεία περί όπλων μαζικής καταστροφής, ακόμη κι αν δεν υπήρχαν.
Το 2005 αποκαλύπτεται πως η κατηγορία περί εργαστηρίων βιολογικού πολέμου, που δήθεν βρέθηκαν στο Ιράκ, είναι «μούφα» και ότι σε κάθε περίπτωση οι αμερικανικές αρχές παραδέχονταν πριν την εισβολή ότι «η ικανότητα των όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ ήταν μικρότερη από αυτή της Λιβύης, της Βόρειας Κορέας ή του Ιράν», ενώ ο David Kay, επικεφαλής του αμερικανικού τμήματος της Ομάδας Επιθεωρήσεων στο Ιράκ, επιφορτισμένης με την εξεύρεση των όπλων μαζικής καταστροφής και των συναφών υποδομών τους στο ιρακινό έδαφος, παραιτήθηκε, δηλώνοντας: «Δεν νομίζω ότι υπήρξαν τέτοια όπλα στο Ιράκ (…)». Λίγο καιρό αργότερα, η Ομάδα κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα.
Οι Αμερικανοί αποχώρησαν το 2011 από το Ιράκ και το 2021 από το Αφγανιστάν, αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς Άραβες και εκατομμύρια τραυματίες και πρόσφυγες…
Άλλες χώρες
Μερικά ακόμη παραδείγματα:
- Στη Συρία η δικτατορία της οικογένειας Άσαντ κρατά πάνω από 50 χρόνια, ωστόσο οι ΗΠΑ επιδίωξαν να απαλλαγούν από τον «κακό δικτάτορα» μόλις το 2017-2018 (τα «χημικά όπλα» του Άσαντ επιστρατεύτηκαν κι εδώ ως πρόσχημα), βομβαρδίζοντας παράλληλα με τη Ρωσία. Τελικά σε αυτή τη μάχη κέρδισε η Ρωσία, ο Άσαντ διατηρήθηκε στην εξουσία και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να συνομιλούν μαζί του.
- Οι Παλαιστίνιοι συνεχίζουν εδώ και δεκαετίες να αντιμετωπίζονται σαν τρομοκράτες, ενώ το Ισραήλ έχει κατακτήσει τη γη τους. Το Ισραήλ είναι ο καλός σύμμαχος της Δύσης, ενώ οι Παλαιστίνιοι που καταπιέζονται, διώκονται και δολοφονούνται, ζουν υπό άθλιες συνθήκες σε ελάχιστα και συνεχώς συρρικνούμενα τμήματα γης μέσα στην ίδια τους τη χώρα, αντιμετωπίζονται σαν ταραξίες.
- Στον «αόρατο» πόλεμο της Υεμένης, ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία ευθύνονται για 400.000 νεκρούς και εκατομμύρια που κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα.
- Στη Λιβύη οι ΗΠΑ συνεργάστηκαν με τον άλλοτε «τρομοκράτη» Καντάφι, αλλά το 2011 βρήκαν ευκαιρία να ξεμπερδεύουν μαζί του, αφήνοντας τη χώρα να ρημάξει μέσα σε έναν πολυετή εμφύλιο.
- Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ ενίσχυσαν δικτάτορες, βασιλιάδες και αυταρχικά καθεστώτα στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Λ. Αμερική, ενεπλάκησαν σε ανατροπές φιλολαϊκών καθεστώτων και καταστολή επαναστάσεων και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Πρώτη φορά πόλεμος στην Ευρώπη μετά τον Β’ Π.Π.;
Το 1999 οι ΗΠΑ βομβάρδισαν τη Σερβία του Μιλόσεβιτς, για να… προστατέψουν -υποτίθεται- τους Κοσοβάρους, με απολογισμό χιλιάδες νεκρούς στην καρδιά της Ευρώπης, κυρίως αμάχους. Τελικά το 2008 δημιούργησαν ένα προτεκτοράτο, το ανεξάρτητο Κόσοβο, που διαθέτει τη μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στον κόσμο – όσο για τους Κοσοβάρους, είναι οι πιο φτωχοί πολίτες στην Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά τα «ευρωπαϊκά εδάφη», υπάρχει και η απόβαση των τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο το 1974, με προφανείς μεν τις ευθύνες του ελληνικού υποϊμπεριαλισμού (αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στο νησί πολύ νωρίτερα, πραξικόπημα του Σαμψών και ανατροπή Μακάριου, επιδιώξεις ενσωμάτωσης Κύπρου, πογκρόμ και απαρτχάιντ σε βάρος Τουρκοκύπριων κ.λπ.), ωστόσο το ιστορικό γεγονός εδώ χρήζει αναφοράς για να καταδειχθεί η υποκρισία της «Δύσης» περί «πρώτου πολέμου» στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι όταν εμπλέκονται δυο χώρες του ΝΑΤΟ, δεν «μετράει» για πόλεμος…
Άλλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ επίσης παίζουν ρόλο «χωροφύλακα». Για παράδειγμα αυτές τις μέρες διαδραματίστηκε νέα εισβολή της Τουρκίας, μέλους του ΝΑΤΟ, στο βόρειο Ιράκ, το Ιράκ κατήγγειλε την παραβίαση της εδαφικής του κυριαρχίας αλλά τα ΜΜΕ δεν το ανέφεραν καν, ενώ τρία χρόνια πριν η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία. Για να μην αναφέρουμε τα συλλαλητήρια και τις κατά καιρούς απειλές της ελληνικής πλευράς προς την Αλβανία ή προς τους (Βορειο)Μακεδόνες γείτονες για το «όνομα», και την ανάληψη της αστυνόμευσης του εναέριου χώρου της Β. Μακεδονίας από την Ελλάδα – σε ρόλο χώρας «νονού» και «νταβατζή» ταυτόχρονα.
Υποβολή απάντησης