1η Μάη 2022
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπροστά σε πρωτόγνωρες συνθήκες και καθήκοντα. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που διεξάγεται στα εδάφη της Ουκρανίας, η πανδημία που δεν έχει κοπάσει, η επισιτιστική και ενεργειακή κρίση που επιδεινώνονται ως αποτέλεσμα του πολέμου, η προσφυγιά, η ακρίβεια σε βασικά για τη ζωή αγαθά, αποκαλύπτουν όλη τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, που δε λογαριάζει ανθρώπινες ζωές προκειμένου να ξεπεράσει τη δική του κρίση και να αυξήσει τα κέρδη του.
Η οικονομική κρίση συνδυάζεται με πολιτική κρίση στην Ευρώπη και αλλού. Kαταποντισμό παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων, στηριγμάτων του συστήματος και περαιτέρω ενίσχυση ακροδεξιών δυνάμεων, όπως αποτυπώνεται στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τις αντεργατικές πολιτικές της, κατεβάζοντας προς ψήφιση νέα νομοσχέδια για να αποτελειώσει εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις, όπως στον ΟΑΕΔ. Τα επιδόματα και η αύξηση που υπόσχεται στον κατώτατο μισθό είναι μια κοροϊδία τη στιγμή που βασικά για την επιβίωση αγαθά, τρόφιμα και θέρμανση, αποτελούν είδος πολυτελείας για πολλές οικογένειες. Η διαχείριση της πανδημίας, χωρίς ουσιαστικά μέτρα περιορισμού της διασποράς στους χώρους εργασίας και στα ΜΜΜ, δυο χρόνια μετά την εμφάνιση του ιού, έχει ως αποτέλεσμα δεκάδες καθημερινούς θανάτους και διασωληνώσεις. Η αποστολή όπλων στην ουκρανική κυβέρνηση, η φιλοξενία μελών του νεοναζιστικού τάγματος Αζόφ στην ομιλία Ζελένσκι στη Βουλή, τα εξοπλιστικά προγράμματα μαμούθ, η επέκταση των βάσεων από την Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη είναι κομμάτι μιας αδίστακτης πολιτικής από μια κυβέρνηση που υπηρετεί πιστά τη δική της αστική τάξη και το κεφάλαιο της χώρας. Η επιλεκτική, υποκριτική ευαισθησία της απέναντι σε ουκρανούς-ές προσφυγ(ισσ)ες, που είναι καλοδεχούμενοι-ες, σταματάει στα σύνορα του Έβρου και του Διδυμότειχου, όπου οι επαναπροωθήσεις και οι πυροβολισμοί είναι η αιτία απώλειας ζωών προσφύγων και μεταναστών.
Αδίστακτη είναι όμως η κυβέρνηση και απέναντι στη ντόπια εργατική τάξη. Η εμφάνιση ΜΑΤ (μέσα!) στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, οι προσαγωγές εργαζομένων της Γενικής ταχυδρομικής πριν την κινητοποίησή τους για εκδικητική απόλυση απεργού εργαζομένου, το χτύπημα αντιπολεμικής πορείας στην Αθήνα, η καταστολή σε εργαζόμενους στην Αλεξανδρούπολη που αρνήθηκαν να μεταφέρουν πολεμικό υλικό, είναι τα τελευταία κατορθώματα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Όλη αυτή η βαρβαρότητα βγάζει ξανά στο προσκήνιο και το αντίπαλο δέος, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Απέναντι στον πόλεμο, εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο αρνούνται να γίνουν συνένοχοι στο έγκλημα και τις θηριωδίες. Στην ίδια τη Ρωσία διαδηλωτές ρισκάρουν τη ζωή τους σε κινητοποιήσεις-καταγγελία της ρωσικής επέμβασης. Οι εργαζομένοι του Ιταλικού Συνδικάτου USB αρνήθηκαν να φορτώσουν αεροπλάνο με αποστολές όπλων μέσω φορτίων «ανθρωπιστικής βοήθειας» στην Ουκρανία, οι εργαζόμενοι στην Ένωση Λιμενεργατών της Σουηδίας ξεκίνησαν αποκλεισμό των ρωσικών πλοίων και εμπορευμάτων στα σουηδικά λιμάνια, οι εργαζόμενοι της ΤΡΕΝΟΣΕ δεν δέχτηκαν να αξιοποιούνται οι σιδηρόδρομοι για τη μεταφορά ΝΑΤΟικού πολεμικού υλικού. Ταυτόχρονα στη Γαλλία η νεολαία βγαίνει, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, σε μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στη Λεπέν και τον Μακρόν και στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι στη Lidl hellas και στα κάτεργα της COSCO δίνουν ξανά ηρωικό αγώνα για αξιοπρεπείς μισθούς και συμβάσεις εργασίας.
Η 1η Μάη εδώ πρέπει να πάρει τη σκυτάλη από την πανεργατική απεργία στις 6 Απρίλη και να αποτελέσει σταθμό στην προσπάθεια να ηττηθούν από τα κάτω και αριστερά, οι αντεργατικές πολιτικές της ακρίβειας, της φτώχειας και του πολέμου, η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ. Ο διεθνιστικός αγώνας κατά του πολέμου και του μιλιταρισμού, της λιτότητας, της φτώχειας και του φασισμού είναι πιο σημαντικός από ποτέ. Το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» παραμένει.
Πολιτική οργάνωση «ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΗΜΑ»
Υποβολή απάντησης