του Παναγιώτη Σωτήρη
Κάποια στιγμή πρέπει να κοπεί η βλακεία με τους “αιώνιους φοιτητές” Όποιος έχει δουλέψει έστω και μια ώρα στα πανεπιστήμια γνωρίζει ότι μέσα στα πανεπιστήμια θέμα “αιωνίων φοιτητών” δεν υπάρχει. Πώς να το πω; Κανείς δεν ασχολείται, κανείς δεν νοιάζεται, κανείς δεν εξοργίζεται, κανείς δεν θεωρεί ότι του γίνεται έστω και στο παραμικρό η ζωή πιο δύσκολη. Απλώς υπάρχουν στις βάσεις δεδομένων μερικές χιλιάδες ονόματα. Ε και; Και εάν τους δεις να έρχονται στις εξετάσεις τους λες και μπράβο που αποφάσισαν να πάρουν το πτυχίο τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα και προκαλώ τον οποιονδήποτε να μου φέρει την παραμικρή απόδειξη ότι αποτελούν “πρόβλημα”. Η μυθολογία με τους αιώνιους φοιτητές είναι μια ακροδεξιά κληρονομιά της μεταπολίτευσης, Τότε η Δεξιά, που μισούσε τα πανεπιστήμια γιατί ήταν κάστρα της Αριστεράς και που δεν είχε ακριβώς αποκηρύξει τη Χούντα, θεωρούσε ότι στα πανεπιστήμια γίνονταν συνελεύσεις και διαδηλώσεις και καταλήψεις και κινήματα (και καμιά φορά πετάγονταν και έξω και χουντικοί καθηγητές) γιατί κάτι κωλόπαιδα δεν διάβαζαν τα μαθήματά τους, αργούσαν να πάρουν πτυχίο και ασχολούνταν με τα πολιτικά.
Αυτή την κουλτούρα και τη μικρόνοια της φιλοχουντικής δεξιάς που έβλεπε τους φοιτητές ως κωλόπαιδα έρχονται τώρα να κάνουν νόμο η Κεραμέως και ο Χρυσοχοΐδης.
Υποβολή απάντησης