Του Πάνου Κοσμά
Οι φασίστες έχουν ιδιαίτερη παράδοση στον εμπρησμό. Οι πολιτικοί τους πρόγονοι έκαψαν το Ράιχσταγκ (γερμανική Βουλή) στις 27 Φεβρουαρίου του 1933 και τον απέδωσαν στο Κομμουνιστικό Κόμμα˙ όχι εμπνεόμενοι από… νερώνεια αισθήματα αλλά για να εξασφαλίσουν την ακριβώς επόμενη μέρα, 28 Φεβρουαρίου 1933, προεδρικό διάταγμα του Γερμανού προέδρου Πάουλ φον Χίντεμπουργκ με το οποίο αναστέλλονταν οι ατομικές ελευθερίες και οι ελευθερίες του Τύπου. Ένας εμπρησμός που ισοδυναμούσε με την κήρυξη της φασιστικής δικτατορίας και την ανάδειξη του Χίτλερ σε δικτάτορα…
Έχουν επίσης ιδιαίτερη έφεση στη συνειδητή-κατευθυνόμενη ψευδολογία, φημολογία, σπερμολογία. Ο πολιτικός τους πρόγονος Πάουλ Γιόζεφ Γκέμπελς, υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ, είχε πει το περίφημο «Λέγε, λέγε, κάτι θα μείνει».
Τα «χαρίσματά» τους δεν τελειώνουν εδώ – στην πραγματικότητα δεν έχουν τελειωμό… Είναι «μανούλες» στο να κρύβονται πίσω από το προσωπείο του (υπερ) πατριώτη – είναι, υποτίθεται, εθνικιστές˙ παρουσιάζονται σαν ιδιοκτήτες της πατρίδας και σαν τιμωροί των «προδοτών»˙ ξέρουν να υποκινούν και να κρύβονται καλά πίσω από εκδηλώσεις «λαϊκής οργής» που τους «νομιμοποιούν» να αναλάβουν τα «περαιτέρω» σε κλίμα «λαϊκής αποδοχής». Ας μην καταχραστούμε όμως άλλο τον φιλόξενο χώρο του «Νησιού» για να απαριθμούμε τα «χαρίσματα» των αποβρασμάτων της Ιστορίας˙ όσα είπαμε είναι αρκετά, και δεν ειπώθηκαν τυχαία αλλά έχουν σχέση με το θέμα μας – και το θέμα μας είναι αυτό που λέει ο τίτλος του άρθρου.
Τρεις εμπρησμοί σε πέντε μήνες!
Ας κάνουμε τώρα ένα άλμα στον ιστορικό χρόνο μέχρι σήμερα, ας κάνουμε στάση στο νησί Λέσβος, κι ας αναλογιστούμε τα εξής:
Στη Λέσβο μετράμε ήδη τρεις εμπρησμούς με την ευρεία έννοια δημόσιων χώρων σε διάστημα μικρότερο του πενταμήνου! Συγκεκριμένα:
Στη 1 Μαρτίου 2020 καταστράφηκε από εμπρησμό η δομή ολιγόωρης συγκέντρωσης προσφύγων Stage II στη Σκάλα Συκαμιάς. To Lesvosnews, έχοντας προφανώς καλή γνώση της κατάστασης, αποκάλυψε τους εμπρηστές: «Η είδηση ότι υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξει το stage 2 στη Σκάλα Συκαμιάς προκάλεσε αντιδράσεις σε κατοίκους της γύρω περιοχής. Αργά σήμερα το απόγευμα συγκεντρώθηκαν στην περιοχή και έβαλαν φωτιά στη μεγάλη σκηνή της δομής. Υπενθυμίζουμε ότι το stage 2 έκλεισε στις 31 Ιανουαρίου 2020 με απόφαση του Δημάρχου Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχη Βέρρου».
Οι εμπρηστές ήταν, λοιπόν, «αγανακτισμένοι κάτοικοι» της «γύρω περιοχής». Πόσο «γύρω»; Εννοεί το καλό και καλά πληροφορημένο σάιτ τη Σκάλα Συκαμιάς και τη Συκαμιά; Αυτό μάλλον δεν ευσταθεί, διότι οι εκπρόσωποι της Συκαμιάς στο Δημοτικό Συμβούλιο Δυτικής Λέσβου είχαν διαφωνήσει με το κλείσιμο της δομής από τον δήμαρχο Ταξιάρχη Βέρρο – πολύ περισσότερο δεν ήταν σύμφωνοι με τον εμπρησμό της. Η «γύρω περιοχή» ήταν πέρα από τη σκάλα Συκαμιάς και την ίδια τη Συκαμιά. Το πετρέλαιο, τα στουπιά και όλα τα σχετικά «σύνεργα της δουλειάς», το «επιχειρησιακό σχέδιο» καθώς και οι «λαϊκοί αγωνιστές»-φυσικοί αυτουργοί του εμπρησμού είχαν μεταφερθεί από αλλού… Και δείτε ένα θαύμα (ανάλογο με την πτώση των σκαλωσιών της Αγιά Σοφιάς που δυσχεραίνουν το έργο του Ερντογάν να καλύψει τις εικόνες): πώς η «λαϊκή οργή» συντονίστηκε… αυθορμήτως σε τόπο, χρόνο και απαραίτητα σύνεργα και κατέληξε να κάνει τη δουλειά τη νύχτα… Στη Λέσβο τα θαύματα έχουν σχεδόν την ίδια συχνότητα με τους εμπρησμούς – αναμφίβολα θεϊκό σημάδι, ικανό να πείσει κάθε πιστό ότι οι εμπρησμοί είναι… θεόπεμπτοι.
Στις 7 Μαρτίου 2020 το βράδυ καταστράφηκε ολοσχερώς από εμπρησμό η προσφυγική δομή «One Happy Family» και το «Σχολείο της Ειρήνης», απέναντι από τον καταυλισμό του Καρά Τεπέ, που διαχειριζόταν ΜΚΟ. Στις 21 Μαρτίου, εν μέσω καραντίνας, όλα τα ρεπορτάζ έλεγαν ότι η αστυνομία διαλεύκανε την υπόθεση, αποκαλύπτοντας ότι οι ένοχοι είναι Παλαιστίνιοι, ένας μόνιμος κάτοικος Λέσβου και δύο εξ Αθηνών προερχόμενοι.
Στις 25 Ιουλίου 2020 το βράδυ (η «λαϊκή οργή» ξεχειλίζει… αυθορμήτως πάντα το βράδυ!) εκδηλώθηκε εμπρησμός στο ξενοδοχείο «Belvedere» στον Μόλυβο. Είχαν προηγηθεί εκδηλώσεις «λαϊκής οργής», με συγκέντρωση έξω από το ξενοδοχείο αλλά και μοτοπορεία που κατέληξε στην καταστροφή του αυτοκινήτου του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, στο λιμάνι του Μολύβου, με τρικάκια που στοχοποιούσαν τους «προδότες» και διατράνωναν τη «λαϊκή επαγρύπνηση» – η οποία αποδείχτηκε περίτρανα με πετρέλαιο και στουπί το βράδυ του Σαββάτου 25/7… Αιτία, οι πληροφορίες ή φήμες, ότι ξενοδόχοι ή ιδιοκτήτες καταλυμάτων της περιοχής Μόλυβος-Πέτρα ήταν διατεθειμένοι να τα διαθέσουν για τη στέγαση προσφύγων. Το «Belvedere» κρίθηκε ότι ήταν ο «αδύναμος κρίκος», καθώς ο ιδιοκτήτης του δεν είναι ούτε Πετρανός ούτε Μολυβιάτης αλλά Στυψανός.
Ας κρατήσουμε μια λεπτομέρεια: αυτή τη φορά ο εμπρησμός έγινε σε χορτολιβαδική έκταση περιμετρικά του ξενοδοχείου και η φωτιά κατευθύνθηκε στις κτηριακές εγκαταστάσεις. Υπάρχει λοιπόν «τεχνογνωσία» για εμπρησμό χορτολιβαδικής έκτασης – απομένουν η «καλή διάθεση» και τα «εθνικά» κίνητρα για μια «κανονική» δασική πυρκαγιά…
Οι δύο «ορφανοί» εμπρησμοί:
Ερωτήματα και προβληματισμοί
Από τους τρεις εμπρησμούς, έχει εξιχνιαστεί μόνο ο ένας: ο εμπρησμός του «One Happy Family» και του «Σχολείου Ειρήνης». Το ρεπορτάζ του «Έθνους» στις 21 Μαρτίου -εν μέσω καραντίνας, υπενθυμίζουμε- μας εξηγεί πόσο συστηματική και αποτελεσματική ήταν η έρευνα της αστυνομίας:
«Ύστερα από πολυήμερη έρευαν ο εμπρησμός εξιχνιάστηκε. (…) Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Μυτιλήνης έφτασαν στα ίχνη τους μέσα από πολυήμερη ανάλυση βιντεοληπτικού υλικού και μέσα από την αξιοποίηση άλλων στοιχείων».
Γιατί όμως τόση δυστοκία για τον εμπρησμό του Stage II; Ποιο είναι το πόρισμα της Πυροσβεστικής και πού «κολλάει» η αστυνομία; Πώς γίνεται να μη βγάζουν άκρη επί τέσσερις και πλέον μήνες, όταν εξιχνίασαν την υπόθεση του «One Happy Family» και του «Σχολείου Ειρήνης» σε δύο βδομάδες;
Μάθε να αναγνωρίζεις τον φασίστα
Ο φασίστας είναι ο λύκος που χαίρεται στην αναμπουμπούλα. Σπερμολογεί, διακινεί «αποκλειστικές πληροφορίες» που εξάπτουν τη «λαϊκή φαντασία», προτείνει «ριζοσπαστικές λύσεις» όταν φουντώνει η «λαϊκή οργή» («μόνο με τα όπλα θα διώξουμε τους πρόσφυγες και θα πάρουμε το νησί μας πίσω», «μόνο με τα όπλα θα δώσουμε ένα μάθημα στους Τούρκους» κ.λπ. κ.λπ.), εξασφαλίζει την «τεχνογνωσία» και τα «τεχνικά μέσα» για τα απαραίτητα χτυπήματα… Ο ιδεολόγος φασίστας δεν θα διστάσει ούτε μπροστά στο συνειδητό ψέμα ούτε μπροστά στην αγριότητα και την κτηνωδία των πράξεών του. Δεν θα διστάσει να στήσει μια προβοκάτσια για να διεγείρει τη «λαϊκή οργή». Είναι απόλυτα ικανός να βάλει ο ίδιος τη φωτιά την οποία ύστερα θα αποδώσει σε αυτούς που θέλει να στοχοποιήσει! Η φόρμουλα είναι πολύ απλή: Πρώτα δηλώνεις πατριώτης, υπερασπιστής της πατρίδας, σιγά-σιγά και εθνικιστής, όπου σε παίρνει ακόμη και φασίστας ανοιχτά. Ύστερα κατασκευάζεις τον «μεγάλο εχθρό» της πατρίδας, τον οποίο δαιμονοποιείς στο έπακρο. Στη Γερμανία του Μεσοπολέμου ήταν οι Εβραίοι, στη Λέσβο του 2020 είναι οι πρόσφυγες. Ύστερα αρχίζεις την προπαγάνδα για το πόσο «λίγοι» και ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο εχθρό είναι οι πολιτικοί, και πόσο απαραίτητο είναι ο «λαός» να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να λύσει «ριζικά» το πρόβλημα με «ριζοσπαστικά μέσα». Τα «ριζοσπαστικά» μέσα είναι μέσα «εξάλειψης» του «μεγάλου εχθρού»: στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Εβραίους, «να τους πνίξουμε στη θάλασσα» ή τα όπλα για τους πρόσφυγες. Για να δώσουν στα «καθήκοντα» αυτά ευρύτερη νομιμοποίηση, διακινούν τη θεωρία της «παγκόσμιας κυβέρνησης» – εκεί, στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, στην Ελλάδα του 2020, παντού και πάντα, είναι οι Εβραίοι και οι μασόνοι… Δεν υπάρχουν αντιφάσεις, διαφορετικά συμφέροντα κοινωνικά και κρατικά, κλιματική αλλαγή, πανδημίες – όλα είναι έργο συνωμοσιών της παγκόσμιας κυβέρνησης. Αν γίνει ελληνοτουρκικός πόλεμος, θα είναι έργο της παγκόσμιας κυβέρνησης. Αν γίνει πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας, πάλι το ίδιο.
Φυσικά ο φασίστας είναι πάνω απ’ όλα εθνικιστής. Υπέρμαχος κι εκεί των «ριζοσπαστικών λύσεων», δηλαδή του πολέμου. Βαράει διαρκώς συναγερμό για τον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό, καταριέται τους ανεπαρκείς πολιτικούς, στοχοποιεί τους «υπονομευτές του έθνους»: τα συνδικάτα, την Αριστερά, ό,τι αποκλίνει από τα «εθνοπρεπή» πρότυπά του. Ξεδιπλώνει την προπαγάνδα του αλλάζοντας «πίστες» ανάλογα με το πού και πόσο τον παίρνει. Θα αρχίσει από τους πρόσφυγες, στη συνέχεια θα πάει στους εργαζόμενους των ΜΚΟ, ύστερα θα «περιλάβει» τους αριστερούς. Με βρόμικη προπαγάνδα στην αρχή, με προπηλακισμούς και επιθέσεις στη συνέχεια, με δολοφονίες και εξόντωση στον κολοφώνα της δύναμής του.
Ο ύψιστος στόχος του είναι η κήρυξη φασιστικής δικτατορίας. Όπως το δήλωσε ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ενορχηστρωτής της ναζιστικής προπαγάνδας το 1928: «Θέλουμε να εξουδετερώσουμε τη Δημοκρατία. Εάν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο και μάλιστα να μας παράσχει και βουλευτική αποζημίωση γι’ αυτό, δικός της θέμα»… Όταν ο Έλληνας φασίστας αισθανθεί ότι «κολυμπάει σαν το ψάρι στο νερό», θα αρχίσει δημόσια να εκθειάζει τις αρετές της χούντας και του Γιώργου Παπαδόπουλου. Αφού νομιμοποιήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα να διακινεί αυτή την άποψη, ο δρόμος θα έχει ανοίξει…
Στη Λέσβο, το αυγό του φιδιού έσκασε!
Στη Λέσβο όλη αυτή η τυπική παθογένεια του φασισμού «περπατάει στους δρόμους». Κανείς και καμιά δεν δικαιούται να κάνει πως δεν καταλαβαίνει, πως «δεν ήξερε, δεν γνώριζε». Όταν νομιμοποιούνται τάγματα εφόδου και «επιχειρησιακές ομάδες» να κάνουν εμπρησμούς, να επιτίθενται και τραυματίζουν ανθρώπους, να καταστρέφουν αυτοκίνητα και περιουσίες, τι άλλο περιμένουμε για να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο;
Πριν μερικές βδομάδες, σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι «πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε μια οργανωμένη πολιτεία το μονοπώλιο της νόμιμης βίας το έχει μόνο το κράτος». Δεν είναι το θέμα μας εδώ να σχολιάσουμε το είδος αυτής της «νόμιμης βίας» που -μεταξύ άλλων- εξευτελίζει και σακατεύει συλληφθέντες και διαδηλωτές, αλλά η Λέσβος είναι το κατεξοχήν παράδειγμα που διαψεύδει τον ισχυρισμό του: εδώ, η παρακρατική βία ακροδεξιών και φασιστών έχει γίνει συστατικό της «οργανωμένης πολιτείας». (Φαίνεται πως δεν πειράζει αν πάρουν λίγο από το μερίδιο της βίας και οι ακροδεξιοί/φασίστες συγκάτοικοι της δεξιάς πολυκατοικίας – η ΝΔ χρωστάει την κυβερνητική της άνοδο σε αυτούς…)
Η κατάσταση είναι επικίνδυνη όχι για κάποιους συγκεκριμένα, αλλά για όλους. Η δαιμονοποίηση των προσφύγων είναι το «μεγάλο κόλπο» των φασιστών για να εγκαθιδρύσουν την εξουσία του τρόμου. Και αυτό που παίζεται είναι τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας στην οποία ζούμε και θα ζήσουμε, τα δημοκρατικά δικαιώματα, οι αξίες στις οποίες θα γαλουχηθούν οι επόμενες γενιές. Αν θα μάθουν τα παιδιά μας ότι οι εμπρησμοί ξενοδοχείων (και ίσως όχι μόνο…) προκειμένου να μη φιλοξενήσουν πρόσφυγες, η καταστροφή αυτοκινήτων, οι βίαιες επιθέσεις σε πολίτες, η λεκτική και σωματική βία σε όποιον έχει διαφορετική άποψη, είναι «φυσικά» συστατικά της «οργανωμένης πολιτείας».
Ο φασισμός έχει αποδείξει ότι είναι ικανός για τρία βασικά πράγματα: την κτηνωδία, τη δικτατορία και τον πόλεμο. Ήδη βιώνουμε το πρώτο, έχουμε πικρή πρόγευση μιας ιδιότυπης εκδοχής του δεύτερου και, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, φαίνεται πιθανό και το τρίτο – που, αν ο μη γένοιτο, έρθει, θα καταλάβουν οι Λέσβιοι τι εστί προσφυγιά…
Ας ξυπνήσουμε από τον λήθαργο: δεν πρόκειται καν για τους πρόσφυγες ή για τον τουρισμό. Αυτά είναι τα προσχήματα για τους επιτήδειους πολιτικούς κερδοσκόπους και τους φασίστες προπαγανδιστές – έστω κι αν τα πιστεύουν πολλοί περισσότεροι απ’ αυτούς. Είναι το τρικέφαλο τέρας της κοινωνικής κτηνωδίας, του φασισμού και του πολέμου, που ξυπνάει!
[…] και, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, φαίνεται πιθανό και το τρίτο – που, αν ο μη γένοιτο, έρθει, θα καταλάβουν οι Λέσβιοι τι εστί προσφυγιά…
______________________________
Τι εννοεί ο ποιητής; Αυτό που έλεγε πέρυσι τον Ιούνιο ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο κυβερνητικός συνεταίρος τού Ερντογάν;
«Η Ελλάδα παίζει με τη φωτιά. Ο πρωθυπουργός της χώρας αυτής, ο Τσίπρας, με θράσος δήλωσε πως θα έχουμε τίμημα αν επιμείνουμε στις γεωτρήσεις. Ο Τσίπρας είπε πως θα μας εμποδίσουν. H Ελλάδα πρέπει να ξέρει πως δεν έχει γεννηθεί ο πειρατής που να μπορεί να μας εμποδίσει στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. O Tσίπρας πρέπει να σταματήσει να προκαλεί και να ασχοληθεί με την ιστορία. Πρέπει να πάρει μάθημα από τους παππούδες του που έπεσαν στη θάλασσα στη Σμύρνη. Αν δεν το κάνει τότε από τώρα πρέπει να είναι έτοιμος να τσακιστεί, να βυθιστεί στη θάλασσα».
Σήκω Λέοντα να δεις τα παιδιά που λένε ότι είναι δικά σου….
Από το περιεχόμενο και το ύφος του σχολίου σου δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι σε κόφτει για τον Λέοντα. Όποιος/α σέβεται τον Λέοντα και τις απόψεις του δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ ένα τέτοιο σχήμα επιχειρηματολογίας, που λέει περίπου το εξής: αφού η αντίπαλη αστική τάξη απειλεί με συμφορές, τότε κι εμείς δεν “δικαιούμαστε” να κάνουμε κριτική στη δική μας αστική τάξη που με τη στάση της διακινδυνεύει ένα πολεμικό μακελειό.
Πιο συγκεκριμένα τώρα, ο “ποιητής” εννοεί το εξής: Η Λέσβος απέχει από τις τουρκικές ακτές 6 ναυτικά μίλια. Αν γίνει πόλεμος, ανεξάρτητα από την έκβαση, η Λέσβος κινδυνεύει με ισοπέδωση. Ένα μέρος των κατοίκων της θα θυσιαστεί και ένα άλλο θα πάρει το δρόμο της προσφυγιάς – αυτοί που θα έχουν τα μέσα για να φύγουν “εγκαίρως”.
Ο “ποιητής” εννοεί επίσης ότι οι φασίστες είναι καλοί στις μεγαλοστομίες (“με τα όπλα θα δώσουμε ένα μάθημα στους Τούρκους”), είναι ικανότατοι στο να προκαλούν τον πόλεμο, και γι’ αυτό είναι επικίνδυνοι.
Τέλος, ο “ποιητής” εννοεί ότι οι ρατσιστές στη Λέσβο που αδιαφορούν για τους πρόσφυγες- θύματα των πολέμων στη Συρία, το Αφγανιστάν, την Αφρική κ.λπ. και ταυτόχρονα είναι πρόθυμοι για έναν πόλεμο με την Τουρκία, ούτε που φαντάζονται ότι μπορεί και οι ίδιοι κάποια στιγμή να γίνουν πρόσφυγες – όπως υπήρξαν και στο παρελθόν.
Τώρα λοιπόν που ο “ποιητής” διευκρίνιισε τι εννοεί, περιμένω τη γνώμη σου. Κάνα επ
ιιχειρηματάκι καθόλου δεν θα μας χάλαγε…
Αγαπητέ Πάνο Κοσμά,
Αφού χαιρετίσω το γεγονός πως απάντησες σε σχόλιο, κάτι σπάνιο στα ιστολόγια αριστερών οργανώσεων (λογική σπανιότητα, μια και τα περισσότερα δεν επιτρέπουν καν το σχολιασμό!) και δηλώσω ρητά ότι το εκτιμώ κι ότι είναι προς τιμή σου, επίτρεψέ μου να πω τα εξής (απαριθμώ αναγκαστικά, μια και είναι πολλές οι διαφωνίες μου):
1. Σε διάψευση των παραπόνων σου, το σχόλιό μου εμπεριέχει επιχείρημα και πολύ συγκεκριμένο. Λυπάμαι αν δεν το διέκρινες (και πολύ περισσότερο λυπάμαι αν προσποιείσαι πως δεν το διέκρινες). Και το επιχείρημα αυτό λέει ότι είναι καρικατούρα διεθνισμού και άξια σαρκασμού η υιοθέτηση της εκφοβιστικής προπαγάνδας του εθνικού κράτους με το οποίο το εθνικό κράτος που εσύ ανήκεις έχει διαφορές και αντιπαραθέσεις. Επιπλέον και χειρότερα, είναι και δυσφημιστική καρικατούρα για όλη την Αριστερά. Εσείς, βέβαια, δεν είστε όλη η Αριστερά, είστε ένα μικρό μέρος της. Αλλά οι εχθροί μας (εννοώ τους εγχώριους πολιτικούς εχθρούς τής Αριστεράς) δεν ασχολούνται με τέτοιες «λεπτομέρειες» όταν τους βολεύει να τις παραβλέψουν. Για να πουν «να ποιοι είναι οι αριστεροί! αναμεταδίδουν την τουρκική προπαγάνδα!» τους αρκεί να παίρνει τη ντουντούκα του τουρκικού ψυχολογικού πολέμου ακόμα και ένα μικρό μέρος τής Αριστεράς.
Αυτό, λοιπόν, ήταν το επιχείρημα του σχολίου μου και σε καμία περίπτωση αυτό που εσύ κατάλαβες («αφού η αντίπαλη αστική τάξη απειλεί με συμφορές, τότε κι εμείς δεν “δικαιούμαστε” να κάνουμε κριτική στη δική μας αστική τάξη»). Θα έπρεπε να είμαι ηλίθιος για να ακολουθήσω μια τέτοια διαδρομή σκέψης. Σε διαβεβαιώνω πως δεν είμαι (έχω και μεταπτυχιακό! –αν και, ομολογώ, αυτό δεν είναι και ακλόνητο επιχείρημα: ξέρω κάμποσους όχι απλώς με μεταπτυχιακό αλλά με διδακτορικό που είναι πιο ηλίθιοι κι από τους ηλίθιους 😉 ). Αν όμως σε «διευκολύνει» να με θεωρείς τέτοιον, be my guest.
2. Το άρθρο σου ουδόλως ασχολείται με το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού πολεμικού επεισοδίου ή και πολέμου και το σχετικό τροτσκιστικό ευαγγέλιο. Το άρθρο σου ασχολείται με το προσφυγικό ζήτημα και τη διασύνδεσή του με τη φασιστική ιδεολογία και πρακτική (από τη δική σας οπτική γωνία). Μόνο που, στην προσπάθειά σου να αντεπιχειρηματολογήσεις επ’ αυτών, «σου έφυγε» και η φανερά χαιρέκακη προειδοποίηση ότι, σε περίπτωση πολέμου οι Λέσβιοι θα πάρουν τις θάλασσες, γι’ αυτό ας προσέξουν καλά. Κι έτσι, από εκεί που πήγες να κάνεις καλό, έβγαλες μόνος τα ματάκια σου και πήρες κι εμάς τους υπόλοιπους που αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αριστεροί στο λαιμό σου.
3. Φαντάζομαι να μην έχεις την εντύπωση ότι οι αναγνώστες σας περίμεναν να μάθουν τώρα και από εσένα για τα δεινά που έχουν οι πόλεμοι. Σε περίπτωση, λοιπόν, ελληνοτουρκικού πολέμου (για τους γνωστούς λόγους, όχι επειδή θα κάνουμε εμείς εκστρατεία να φτάσουμε στην Κόκκινη Μηλιά παραδείγματος χάρη), είναι αυτονόητο ότι θα υπάρξουν και θύματα και καταστροφές, όπως ακριβώς οι καβγάδες μπορούν να οδηγήσουν σε ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα δόντια. Αλλά για μένα –και πολλούς άλλους εντός τής Αριστεράς, πολύ περισσότερους από εσάς και τους ομοίως σκεπτόμενους–, είναι αυτονόητο και το άλλο: οι καβγάδες που αξίζει ο κόπος να γίνονται ανεξαρτήτως θυσιών δεν είναι μόνο οι ταξικοί. Υπάρχουν και αυτοί που πρέπει να γίνονται για να υπερασπίσει κανείς το σπίτι του και τα όρια του οικοπέδου του (εντός τού οποίου φιλοδοξεί να στήσει κάποτε τη δική του σημαία). Για σας αξίζει να γίνουν μόνο πόλεμοι ταξικοί (εμφύλιοι). Αυτό είναι που μας χωρίζει. Κι αυτό είναι που, μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα, θα σας χωρίζει από όλο τον ελληνικό λαό, φασίστες και μη φασίστες,–που επίσης δεν περίμενε αυτό το άρθρο για να μάθει ότι σε περίπτωση πολέμου θα υποφέρει.
4. Κρύβε λόγια για τις μεγαλοστομίες: οι φασιστικές μπροστά σ’ αυτές που εξαπολύουν καθημερινά μερικοί από εμάς τούς αριστερούς ωχριούν! Μόνο στον 21ο αιώνα που παρακολουθώ εγώ τα πράγματα, έχω μετρήσει εκατοντάδες «εξεγέρσεις», άλλα τόσα «ξεσηκώματα του λαού», δεκάδες «σπασίματα τρόμου μέσω τού ‘‘δρόμου’’» και ουκ ολίγες «επαναστάσεις»!
Τέλος, 5. Έγραψα ήδη, και είναι φανερό άλλωστε, πως δεν ασχολήθηκα με το θέμα τού άρθρου σου που είναι το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Ας πω δυο λόγια και γι’ αυτό –επιγραμματικά και χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες και αναλύσεις βάθους.
Όσο κομμάτια της Αριστεράς επιμένουν να πιπιλίζουν τα αυτιά τού ελληνικού λαού επαναλαμβάνοντας σαν χαλασμένα μαγνητόφωνα συνθήματα όπως «καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες» (χωρίς όμως ποτέ να του λένε και για πόσους ακριβώς πρόσφυγες μιλάμε) ή «ανοιχτά σύνορα» (χωρίς επίσης ποτέ να φέρνουν ένα παράδειγμα σύγχρονου κράτους που λειτουργεί «με ανοιχτά σύνορα»), και όσο επιμένουν να θέλουν σώνει και ντε να πείσουν έναν προσδιορισμένο ιστορικά και διαμορφωμένο εθνικό λαό (όπως είναι όλοι οι σημερινοί λαοί τού κόσμου κατά συντριπτική πλειοψηφία) να μετατραπεί με τη θέλησή του σε πολυεθνικό αχταρμά, δεν θα βαρεθούν να βλέπουν γύρω τους να πληθαίνουν οι «φασίστες» (μερικοί εκ των οποίων θα είναι ή, μοιραία, θα γίνουν κανονικοί τέτοιοι και χωρίς καθόλου εισαγωγικά) ενώ αυτά τα ίδια κομμάτια τής Αριστεράς θα αγκομαχάνε κάθε μήνα (και κάθε μήνα όλο και πιο πολύ) να μαζέψουν τα λεφτά για να πληρώσουν το νοίκι, τα κοινόχρηστα και τα πάγια (φως-νερό-τηλέφωνο-ίντερνετ) των γραφείων τους! –όσα έχουν γραφεία.
Επειδή κι εσείς εδώ σε αυτά τα κομμάτια της Αριστεράς συγκαταλέγεστε, σου λέω, λοιπόν: αν θέλετε να συμβάλλετε στην καταπολέμηση του εθνικισμού, του φασισμού και του ρατσισμού, πρέπει να προσ-γειωθείτε επειγόντως, ώστε να αρχίσετε να αποκτάτε επαφή με την υπαρκτή πραγματικότητα και όχι τη φαντασιωτική που σας έχει κυριεύσει και σας έχει κάνει παιχνιδάκι της. Δύο συμβουλές (επιτρέψτε μου): α) πάψτε να διαβάζετε Τρότσκι και αρχίστε να τον μελετάτε β) είναι καιρός να εμπλουτίσετε τις βιβλιοθήκες σας, πέρα από τους κλασικούς τού μαρξισμού, και με λίγη κοινωνιολογία, λίγο κοινωνική ψυχολογία, λίγο ψυχολογία ομάδων, λίγο εθνοψυχανάλυση και τα παρόμοια, καθώς και λίγη βιολογία –γιατί όχι; υλιστές δεν είμαστε. Θα διαπιστώσετε ότι, αντίθετα με αυτά που πιστεύετε, το έθνος μπορεί υπό προϋποθέσεις να κινήσει μια χαρά τα πράγματα προς τα εκεί που θέλουμε εμείς οι αριστεροί. Αρκεί, βέβαια, να μην το γράφει κανείς εκεί που δεν πιάνει μελάνι!
Τα λέμε
ΥΓ Τον Λέοντα τον σέβομαι απολύτως και σε κάμποσες από τις ιδέες του τον υπολήπτομαι κιόλας. Με αυτή την έννοια με κόφτει και με παρακόφτει. Επίτρεψέ μου, όμως, να σου πω ότι, κατά την άποψή μου, δεν είναι λίγες οι «ταλαιπωρίες» που έχει υποστεί από εσάς τους επιγόνους του (κατ’ αναλογία με τα «μαρτύρια» που τραβάει ο Λένιν στα χέρια κάποιων δικών του επιγόνων). Να σου πω μια από αυτές τις ταλαιπωρίες, κάπως εμβληματική;
Ποιος λογικός άνθρωπος που έχει μάθει περί τού Τρότσκι και των ιδεών του από εσάς τα «παιδιά» του δεν θα έμενε με ανοιχτό στόμα τόσο πολύ που να χωράει ολόκληρο υπερωκεάνιο, αν πληροφορείτο ότι αυτός ο ίδιος άνθρωπος έχει γράψει και τα παρακάτω λόγια;
Το έθνος είναι ένας ενεργός και διαρκής παράγοντας του ανθρώπινου πολιτισμού. Και σ’ ένα σοσιαλιστικό καθεστώς, το έθνος, απελευθερωμένο από τις αλυσίδες τής πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης, θα κληθεί να παίξει ένα θεμελιακό ρόλο στην ιστορική ανάπτυξη.
ΔΙΟΡΘΩΣΗ
[…] καθώς και λίγη βιολογία –γιατί όχι; υλιστές δεν είμαστε. = καθώς και λίγη βιολογία –γιατί όχι; υλιστές δεν είμαστε;