Του Ελισαίου Φάκαρου
Την Τρίτη 18 Απρίλη, μέσα στις διακοπές του Πάσχα, το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τα 600 σχολεία της χώρας (300 δημοτικά στο ΣΤ’ τμήμα και 300 γυμνάσια στο Γ’ τμήμα) που οι μαθητές τους θα διαγωνιστούν στις εξετάσεις PISA. Για άλλη μια φορά η ηγεσία του υπουργείου προχωρεί σε μια προκλητική κίνηση, με κλειστά σχολεία και χωρίς την συναίνεση των εκπαιδευτικών.
Οι ελληνικές εξετάσεις PISA δεν είναι προφανώς ελληνική εφεύρεση αλλά εντάσσονται σε ένα διεθνές σύστημα αξιολόγησης γνώσεων μαθητών στις χώρες που εφαρμόζουν την περιβόητη «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ. Η αποτυχία του συστήματος PISA έχει διαπιστωθεί και έχει δεχθεί έντονη επιστημονική – παιδαγωγική κριτική σε όλες τις χώρες που εφαρμόστηκε. Συγκεκριμένα, οι μαθητές σε πανελλαδικό επίπεδο θα εξεταστούν σε γνωστικά αντικείμενα της γλώσσας και των μαθηματικών. Τα αποτελέσματα που θα προκύψουν θα είναι προφανώς άνισα, αφού δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένα ενιαίο επίπεδο γνώσεων στον μαθητικό πληθυσμό. Για παράδειγμα, ας δούμε τρία τμήματα της ΣΤ’ τάξης που οι μαθητές τους θα εξεταστούν στην ελληνική PISA. Το πρώτο βρίσκεται σε σχολείο ενός ορεινού χωριού του ΒΑ Αιγαίου και έχει έναν μόνο μαθητή με μαθησιακές δυσκολίες που συνυπάρχει με το τμήμα της Ε’, η δασκάλα της παράλληλης στήριξης ανέλαβε καθήκοντα Μάρτιο και έχει ξανά φοίτηση την τάξη. Το δεύτερο τμήμα βρίσκεται σε σχολείο στο κέντρο της Αθήνας, με παιδιά που κανένα δεν έχει την ελληνική ως μητρική γλώσσα. Τέλος, το τρίτο τμήμα ανήκει σε ιδιωτικό δημοτικό των βορείων προαστίων της Αττικής. Δεν χρειάζεται βέβαια να γίνουν οι εξετάσεις για να δούμε ποιων τμημάτων οι μαθητές θα έχουν τις καλύτερες επιδώσεις. Άρα τι νόημα έχουν οι εξετάσεις;
Για το υπουργείο Παιδείας, βέβαια, που ενστερνίζεται την λογική του ΟΟΣΑ, οι τυχόν αποκλίσεις – αποτυχίες είναι αποκλειστική ευθύνη της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών, που είναι ανεπαρκείς.
Οι εξετάσεις PISA είναι κομμάτι της αξιολόγησης. Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο προσπαθεί να τις φέρει μέσα στην ίδια χρονιά που επιδιώκει να εφαρμόσει την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Βέβαια, στην προσπάθειά της να εφαρμόσει την αξιολόγηση, η Κεραμέως δεν φρόντισε να πείσει τον κόσμο της εκπαίδευσης, αλλά κινήθηκε μόνο με απειλές και εκβιασμούς (σύρσιμο στα δικαστήρια των ΔΟΕ – ΟΛΜΕ και πειθαρχικά μέτρα στους προϊσταμένους-ες που δήλωσαν απεργία-αποχή).
Το εκπαιδευτικό κίνημα δεν πρέπει να επιτρέψει την διενέργεια αυτών των εξετάσεων ούτε στα δημοτικά ούτε στα γυμνάσια. Η ελληνική PISA πρέπει να αποτραπεί με την κοινή δράση εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών. Την μέρα της διενέργειάς τους πρέπει να προκηρυχθεί απεργία από την ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ και ο κόσμος της εκπαίδευσης να αποκλείσει τα σχολεία που έχουν επιλεγεί.
Υποβολή απάντησης