Της Σάσας Χασάπη
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαίρεται για τις αυξήσεις-ψίχουλα που θα δώσει στους εργαζόµενους του ∆ηµοσίου από την 1/1 του νέου έτους. Οι αυξήσεις αυτές αποτελούν µικρό κλάσµα του πληθωρισµού (που σε βασικά είδη διατροφής κυµαίνεται µεταξύ 9 και 10%) και ακόµη µικρότερο κλάσµα της ακρίβειας (που στη διετία 2022-2023 ξεπερνά κατά πολύ το 20%). Αν µάλιστα συνυπολογίσουµε τις απώλειες που έχουµε υποστεί από το 2010 µε περικοπή 40% του µισθού και κατάργηση των δώρων Πάσχα -Χριστουγέννων στο δηµόσιο τοµέα, είναι ισχνότατες. Έρευνα του Ινστιτούτου εργασίας της ΓΣΕΕ αποδεικνύει ότι η αγοραστική δύναµη των εργατικών και λαϊκών στρωµάτων έχει µειωθεί κατά 20% τα τελευταία χρόνια.
Η κοροϊδία γίνεται µεγαλύτερη αν υπολογίσει κανείς τις καθαρές αυξήσεις και όχι τις µικτές. Στους εκπαιδευτικούς µικτή αύξηση 70 ευρώ, είναι καθαρά 40 ευρώ και µικτές αυξήσεις στο επίδοµα παιδιών π.χ. 20 ευρώ για ένα παιδί, είναι 13 ευρώ για ένα παιδί και 35 ευρώ για δύο παιδιά. Αν σκεφτεί κανείς ότι µετά από 18 χρόνια υπηρεσίας ένας εκπαιδευτικός αµείβεται µε 1.140 ευρώ µε προοπτική όταν είναι κοντά στη σύνταξη να φτάσει τα 1.350, καταλαβαίνει πόσο χαµηλός είναι ο µισθός των νεοδιόριστων συναδέλφων και των χιλιάδων αναπληρωτών της ελαστικής και µερικής απασχόλησης κάποιων µηνών στα δηµόσια σχολεία.
Πίνακας επιδοµάτων στελεχών εκπαίδευσης
(πηγή: Παρεµβάσεις δηµοσίου)
Ταυτόχρονα, η περιβόητη ατοµική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι συνδεδεµένη µε τη µισθολογική εξέλιξη, αφού όποιος την αρνηθεί, εκτός από απειλές σε εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘΑ για περικοπή ενός ολόκληρου µηνιάτικου, θα υποστεί και µισθολογική καθήλωση. Γίνεται έτσι όλο και πιο φανερός ο στόχος της αξιολόγησης, που δεν είναι η βελτίωση της παρεχόµενης µόρφωσης αλλά η πειθάρχηση, η υποταγή και ο εκφοβισµός των εκπαιδευτικών.
Ενώ λοιπόν οι αυξήσεις στους µισθούς µας είναι αστείες, για όσους υπηρετούν την πολιτική της πιστά, η κυβέρνηση έχει χρήµατα να δώσει. Σε διευθυντές/τριες και στελέχη της εκπαίδευσης που διοικούν σαν µάνατζερ σε επιχείρηση τα δηµόσια σχολεία, δίνει γενναίες αυξήσεις. Για τα παράσιτα που λέγονται αξιολογητές και παράτησαν τις σχολικές τάξεις και τους µαθητές τους για να σεργιανίζουν τα σχολεία και να τροµοκρατούν τους νεοδιόριστους συναδέλφους, επίσης υπάρχουν λεφτά. Εκτός από το µηνιάτικο µπόνους που είναι µεγάλο, παίρνουν και οδοιπορικά έξοδα για να πάνε να τροµοκρατήσουν σε κάθε γωνιά της χώρας τους συναδέλφους τους. Ο ρόλος τους είναι χειρότερος και από των διοικητών και µάνατζερ, γιατί αυτοί συντάσσονται µε τα αφεντικά τους, τα οποία υπακούν σαν τα πιστά σκυλιά όταν τους πετάνε ένα ξεροκόµµατο, και προδίδουν τους συναδέλφους και τους µαθητές τους, την τάξη τους. Γι’ αυτό και σε πολλά σχολεία προσπαθούν να µπουν από την πίσω πόρτα, πηγαίνουν αξηµέρωτα για να αξιολογήσουν, αλλά βρίσκουν κλειστή την πόρτα από συναδέλφους/ισσες, που µαζί µε τα σωµατεία τούς διώχνουν κακήν κακώς.
Εκτός από το όπλο της απεργίας-αποχής, τα εκπαιδευτικά σωµατεία πρέπει να πιέσουν τις οµοσπονδίες ΟΛΜΕ -∆ΟΕ να οργανώσουν σοβαρό κεντρικό απεργιακό αγώνα σε συντονισµό και µε τα υπόλοιπα κοµµάτια εργαζοµένων που είναι σε κινητοποιήσεις, όπως οι εργαζόµενοι στην υγεία. Όπως έδωσαν µάχες τις προηγούµενες δεκαετίες µε τα όπλα των επιτροπών αγώνα και των απεργιακών ταµείων, έτσι και τώρα να διεκδικήσουν πραγµατικές αυξήσεις για να ζούµε µε αξιοπρέπεια από τον µισθό µας.
Υποβολή απάντησης