της Σάσας Χασάπη
Στις 8 Γενάρη του 1991 δολοφονείται στην Πάτρα ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας, χτυπημένος από λοστό στο κεφάλι από το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Γιάννη Καλαμπόκα έξω από το σχολικό συγκρότημα 3ου -7ου γυμνασίου και λυκείου Πάτρας που βρισκόταν υπό κατάληψη μαζί με άλλα 1800 σχολεία σε όλη τη χώρα. Η δολοφονία έγινε στην προσπάθεια ανακατάληψης του σχολικού συγκροτήματος από ομάδα γνωστών στην Πάτρα, δεξιών, ροπαλοφόρων τραμπούκων. Αντίστοιχες προσπάθειες ανακατάληψης επιχειρούνταν σε πολλές πόλεις και στόχευαν την καταστολή του μαζικού κινήματος καταλήψεων σχολείων που είχε αναπτυχθεί εκείνο το διάστημα ενάντια στο αντιδραστικό νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου για την παιδεία.
Το κύμα καταλήψεων ξεσπάει το φθινόπωρο του 1990 όταν η κυβέρνηση ανακοινώνει ένα αντιδραστικό νομοσχέδιο για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια:point system συμπεριφοράς των μαθητών, υποχρεωτική ομοιόμορφη ενδυμασία, έπαρση σημαίας, υποχρεωτική καθημερινή προσευχή , ομαδικό εκκλησιασμό, κατάργηση των αδικαιολόγητων απουσιών, λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, περιορισμό πανεπιστημιακού ασύλου, χρονικό όριο σπουδών. Η απάντηση στο χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο ήταν, από Οκτώβρη μέχρι Δεκέμβρη, διαδηλώσεις και καταλήψεις στην πλειοψηφία των σχολείων της χώρας, που είχαν τη μαζική συμπαράσταση εκπαιδευτικών και γονιών. Μετά τη δολοφονία Τεμπονέρα και τη γενικευμένη εξέγερση και κατακραυγή ο Κοντογιαννόπουλος παραιτείται και το νομοσχέδιο αποσύρεται. Οι δολοφόνοι σχεδόν αθωώνονται εκτός από τον Καλαμπόκα που «καθαρίζει» με εφτά χρόνια στη φυλακή και μετέπειτα γίνεται διευθυντικό στέλεχος στην Εθνική Τράπεζα Βόλου.
Οι νεολαιίστικες κινητοποιήσεις του ‘90-‘91 ήταν κομμάτι των μεγάλων αγώνων εκείνης της περιόδου ενάντια στην κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη που προέκυψε από τις εκλογές του Απρίλη του 1990. Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση βρέθηκε γρήγορα αντιμέτωπη με τις απεργίες των εκπαιδευτικών, που τους επόμενους μήνες αμέσως μετά την εκλογή της, βγαίνουν σε κινητοποιήσεις για αυξήσεις διορισμών και μισθών και την αναγκάζουν να αναβάλει τις γενικές εξετάσεις και να παρατείνει το διδακτικό έτος μέχρι τις 31 Ιούλη. Ακολουθούν μεγαλειώδεις αγώνες μέχρι το ’93, όπως αυτοί ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ και την απόλυση 8.500 χιλιάδων εργαζομένων, ενάντια στο κλείσιμο της Πειραϊκής Πατραϊκής κ.α
Σήμερα τα μέτρα της Κεραμέως για τα ΑΕΙ, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η μετατροπή των σχολείων σε εξεταστικά κέντρα, το point-system-αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ο αυταρχισμός, η βία ενάντια στη νεολαία που αντιστέκεται, επανέρχονται από μια κυβέρνηση που συνεχίζει επάξια την πολιτική της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ και θυμίζει σε πολλά την κυβέρνηση του πατέρα Μητσοτάκη.
Να εμπνευστούμε από εκείνο το κύμα αγώνων για να ανατρέψουμε τα σχέδια Κεραμέως και την πολιτική της καταστολής!
Ο Τεμπονέρας ζει στους αγώνες του σήμερα!
Όλοι-ες στα συλλαλητήρια 9 Γενάρη- Αθήνα, Προπύλαια 18.30 μ.μ
Υποβολή απάντησης