Του Χρήστου Βαγενά
Ένα νέο νοµοσχέδιο για το Ασφαλιστικό αναµένεται από την κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας στις αρχές του νέου έτους, µε αφορµή τις αποφάσεις της Ολοµέλειας του ΣτΕ για την συνταγµατικότητα ή µη του Ασφαλιστικού Κατρούγκαλου (ν. 4387/2016).
Εκεί οι δικαστές έδειξαν για µια ακόµα φορά πόσο ταξική είναι η ∆ικαιοσύνη τους, καθώς έβγαλε µια απόφαση κοµµένη και ραµµένη στις επιδιώξεις της Νέας ∆ηµοκρατίας. Έκρινε συνταγµατικές τις περικοπές στις συντάξεις µε εξαίρεση το διάστηµα Ιουνίου 2015 – Μαΐου 2016 (10 µήνες), µε αποτέλεσµα να µην είναι ξεκάθαρο αν και πότε θα επιστραφούν χρήµατα στους συνταξιούχους – δηλαδή σχεδόν όλες τις µνηµονιακές περικοπές!
Επίσης αποφάσισαν ότι ο τρόπος υπολογισµού των εισφορών των ελεύθερων επαγγελµατιών, των αυτοαπασχολούµενων επιστηµόνων και των αγροτών είναι αντισυνταγµατικός. Αν κάτι έπρεπε να βγει συνταγµατικό ήταν αυτό, γιατί οι εισφορές των ασφαλισµένων (όπως και οι φόροι) πρέπει να είναι σύµφωνα µε τα εισοδήµατα και τις δυνατότητες των ασφαλισµένων. Σίγουρα πρέπει να υπάρξει διόρθωση στα ποσοστά, καθώς επίσης είναι βέβαιο ότι πρέπει να υπάρχει ένα οργανωµένο κράτος που να ξέρει τι εισπράττει ο καθένας.
Τέλος, το ΣτΕ έκρινε κατά πλειοψηφία αντισυνταγµατικό το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων κυρίως για τις µεγάλες συντάξεις και τους συνταξιούχους που έχουν εργαστεί πολλά χρόνια και επίσης τη διάταξη για τον υπολογισµό των επικουρικών συντάξεων.
Αυτά τα ζητήµατα θα αποτελέσουν αντικείµενα διορθώσεων στο νέο «µίνι» ασφαλιστικό του υπ. Εργασίας Γ. Βρούτση, ο οποίος δηλώνει ότι θα υπάρξουν αυξήσεις στις περισσότερες επικουρικές συντάξεις και σε αρκετές κύριες! Βέβαια, η ισχύς των αποφάσεων του ΣτΕ δεν θα έχουν αναδροµική εφαρµογή, αλλά από τη δηµοσίευσή τους στις 04/10/2019.
Η κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας φαίνεται να έχει πάρει το µάθηµά της από τις µεγάλες κινητοποιήσεις του 2010-2013, όπου σταµατήσαµε πολλές από τις (αντι)«µεταρρυθµίσεις», που ήθελαν να επιβάλλουν (απολύσεις δηµ. υπαλλήλων, κλείσιµο ΕΡΤ, ιδιωτικοποιήσεις, µαζικές απολύσεις στον ιδ. τοµέα κ.λπ.), γι’ αυτό και ακολουθεί στα θέµατα της οικονοµίας µια πιο προσεκτική στρατηγική. Λόγω και της ευνοϊκής οικονοµικής συγκυρίας δεν έχουν ακόµα εφαρµόσει νέες περικοπές ή νέους φόρους στα λαϊκά στρώµατα, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα το επιδιώξουν σε κάθε υποψία υποτροπής της οικονοµικής κρίσης.
Κινούνται όµως πολύ επιθετικά σε θεσµικό και ιδεολογικό επίπεδο µε την καταστολή, το «νόµος και τάξη», τον ρατσισµό, την συκοφάντηση της Αριστεράς και της Μεταπολίτευσης, την επίθεση στο άσυλο, στα δικαιώµατα και τις ελευθερίες.
Στο θέµα της Κοινωνικής Ασφάλισης συνεχίζουν µέχρι στιγµής την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπου µετά τα ψίχουλα της 13ης σύνταξης θα δώσουν ενδεχοµένως κάποια λίγα ακόµα µε τις επικουρικές συντάξεις, ενώ θα επιδιώξουν να νοµιµοποιήσουν και ηθικά στα µάτια της κοινωνίας το συντριπτικό µέρος των περικοπών στις συντάξεις.
Το επόµενο που θα κάνουν θα είναι να ευνοήσουν τους ασφαλισµένους επιτηδευµατίες υψηλού εισοδήµατος (οι οποίοι δεν µπορούσαν να φοροδιαφύγουν), µειώνοντάς τους κατά πολύ τις εισφορές, µε την αποσύνδεση του εισοδήµατος από τον υπολογισµό των εισφορών τους. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει απώλεια εσόδων για το Σύστηµα Κοινωνικής Ασφάλισης, που πιθανά η κυβέρνηση να θελήσει να αναπληρωθούν από τα πιο φτωχά στρώµατα…
Σε αυτό το νοµοσχέδιο ή σε επόµενο θα κατατεθούν οι όποιες (µικρές) τροποποιήσεις του Οργανογράµµατος του ΕΦΚΑ, τον οποίο προεκλογικά η Νέα ∆ηµοκρατία υποσχόταν ότι θα καταργήσει. Μετά τις εκλογές όµως και αυτές οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν και η πολιτική ηγεσία του Υπ. Εργασίας δηλώνει ότι θα συνεχίσει την υλοποίηση του ΕΦΚΑ.
Εδώ πρέπει να τονίσουµε ότι η ενοποίηση όλων των Ασφαλιστικών Ταµείων µε τέτοιους όρους στον ΕΦΚΑ δηµιουργεί πολύ χειρότερες συνθήκες για την λειτουργία της δηµόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, εντείνει την περαιτέρω απαξίωση µε την µη σωστή εξυπηρέτηση των ασφαλισµένων και των συνταξιούχων, ενώ κάνει πιο ευνοϊκή της εµφάνιση της σωτηρίας µέσω άλλων οδών: 1) την εκχώρηση αρµοδιοτήτων και λειτουργιών των Ασφ. Ταµείων που πριν επιτελούσαν δηµόσιοι υπάλληλοι σε ιδιωτικές εταιρείες και 2) την µετάβαση µέρους της δηµόσιας Κοιν. Ασφάλισης σε Επαγγελµατικά Ταµεία και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Από την πρώτη στιγµή της ανάληψης της κυβέρνησης της Νέας ∆ηµοκρατίας για το Ασφαλιστικό εµφανίζουν σαν λύση την επέκταση της µηχανογράφησης και την ψηφιοποίηση των συντάξεων. Αυτό είναι φυσικά σωστό, αλλά πέρα από τα παραµύθια για τα ποσοστά ηλεκτρονικών συντάξεων και την ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των ασφαλισµένων, το θέµα είναι ποιοι θα αναλάβουν την µηχανογράφηση. Και οι απάντηση είναι: ιδιωτικές εταιρείες που θα συνεχίσουν να αποµυζούν το δηµόσιο χρήµα, γιατί η προηγούµενη παρουσία τους δείχνει ότι θα τους πληρώνουν πλουσιοπάροχα για αµφιβόλου ποιότητας υπηρεσίες.
Επίσης εκκρεµεί το θέµα της Επικουρικής Ασφάλισης, όπου σύµφωνα µε δηλώσεις και συνεντεύξεις του υπ. Εργασίας (Βρούτσης-Μηταράκης), µεθοδεύουν την µετάβαση σε ένα σύστηµα µε «δυνατότητα» επιλογής για το νέο εργαζόµενο, αν ήθελε να ασφαλιστεί σε δηµόσιο ταµείο (ΕΤΕΑΕΠ), σε Επαγγελµατικό ή σε ιδιωτική ασφάλιση. Καθώς επίσης και σε τι επενδυτικό σχήµα θα τοποθετούσε τις εισφορές του (χαµηλού-µεσαίου-υψηλού ρίσκου). Στόχος της κυβέρνησης ήταν να κατατεθεί αυτή η πρόταση στο νοµοσχέδιο για το Ασφαλιστικό.
Οι εργαζόµενοι, οι συνταξιούχοι, η νεολαία δεν έχουµε να περιµένουµε τίποτα θετικό από την κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας, που προτείνει σαν λύση για την Κοινωνική Ασφάλιση τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και τα Επαγγελµατικά Ταµεία.
Πρέπει να διεκδικήσουµε ενίσχυση της ∆ηµόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, αυξήσεις στις συντάξεις, κατάργηση των µνηµονιακών περικοπών και όλων των αντιασφαλιστικών νόµων.
Οι συλλογικοί αγώνες µπορούν να φέρουν νίκες.
Υποβολή απάντησης