της Σάσας Χασάπη
Ο νόμος του υπουργείου Εργασίας που ψηφίστηκε Βουλή (ν. 5053/26-09-23) έρχεται να συµπληρώσει τον αντεργατικό νόµο Χατζηδάκη, «επισηµοποιώντας» και εµβαθύνοντας τον εργασιακό µεσαίωνα. Θέσπισε το 13ωρο συνεχούς απασχόλησης, σε δύο διαφορετικούς εργοδότες, την εξαήµερη εργασία, τις συµβάσεις «µηδενικού χρόνου» και «κατά παραγγελία» και -µε προσθήκη που ο Άδωνης Γεωργιάδης έφερε εκ των υστέρων- την επέκταση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας!
Θέσπιση 13ωρου
Ο νόµος απελευθερώνει το ωράριο εργασίας και δίνει σε κεφάλαιο και εργοδότες τη δυνατότητα να προχωρήσουν στην εκµετάλλευση της εργατικής δύναµης πέραν του 8ωρου καθηµερινά, µε πολλαπλή απασχόληση του εργαζοµένου σε πλέον του ενός εργοδότη. Νοµιµοποιεί την παράλληλη εργασία σε δύο διαφορετικούς εργοδότες µε µία σύµβαση πλήρους και µία µερικής απασχόλησης. Το νοµοσχέδιο παρέχει στο κεφάλαιο την δυνατότητα για 13 ώρες δουλειά την ηµέρα, 78 ώρες εργασίας την εβδοµάδα. Με τον τρόπο αυτό καταργεί το 5ήµερο και το 8ωρο. Μέχρι σήµερα ακόµη και ένα προεδρικό διάταγµα του 1932 απαγορεύει σε εργοδότη να απασχολήσει µέσα στην ίδια µέρα µισθωτούς οι οποίοι έχουν ήδη εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόµιµο οχτάωρό τους.
Εξαήµερη εργασία
Προβλέπει, εφόσον το επιθυµεί η εργοδοσία, υποχρεωτική εξαήµερη εργασία το Σάββατο σε επιχειρήσεις 24ωρης λειτουργίας µε βάρδιες, για παράδειγµα σε τοµείς βαριάς βιοµηχανίας. Στην πράξη, δίνει στους εργοδότες τη δυνατότητα να υπερεκµεταλλευτούν το υπάρχον εργατικό δυναµικό αντί να κάνουν προσλήψεις για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Συµβάσεις «µηδενικών ωρών» και «κατά παραγγελία»
Στο πλαίσιο της προώθησης των «ευέλικτων» µορφών απασχόλησης -και όχι εργασίας- ο νόµος προέβλεπε τις συµβάσεις µηδενικών ωρών (zero hour contracts). Πρόκειται για συµβάσεις µε τις οποίες ο εργοδότης µπορεί να αξιοποιεί τον εργαζόµενο όσο επιθυµεί. Ο εργοδότης θα κάνει πρόσληψη στον υπάλληλο, χωρίς συγκεκριµένο ωράριο. Θα τον έχει stand by και το ωράριό του θα είναι κατά το δοκούν. Θα τον καλεί να δουλέψει όποτε και για όσο τον χρειαστεί. Αυτό σηµαίνει ότι ο εργαζόµενος θα αµείβεται µε την ώρα, χωρίς υποχρέωση για µίνιµουµ ώρες απασχόλησης.
Σύµβαση µηδενικών ωρών σηµαίνει ότι η επιχείρηση τον έχει προσλάβει, του έχει ορίσει ωροµίσθιο, αλλά δεν του ορίζει ωράριο και πόσο θα τον χρειαστεί. Οι λεγόµενες συµβάσεις µηδενικών ωρών προϋπάρχουν χρόνια σε χώρες που το εργατικό κίνηµα ηττήθηκε, µε κορυφαίο παράδειγµα την Βρετανία. Παράλληλα, προβλέπει τις συµβάσεις «κατά παραγγελία», βάσει των οποίων ο εργοδότης θα µπορεί να καλεί τον εργαζόµενο σε επιπλέον του συµφωνηµένου µε τη σύµβαση πρόσληψης ωραρίου απασχόληση για την κάλυψη «έκτακτων αναγκών» του εργοδότη!
Κάτω από την κατακραυγή των συνδικάτων και του χώρου των εργατολόγων, ο Άδωνης απέσυρε τελικά τη ρύθµιση για τις συµβάσεις «µηδενικού χρόνου», αλλά διατήρησε τη ρύθµιση για τις συµβάσεις «κατά παραγγελία». Σύµφωνα µε τους εργατολόγους, πρόκειται για παιχνίδι στην γκρίζα περιοχή µεταξύ των δύο κατηγοριών συµβάσεων, που στην ουσία ακυρώνει εν πολλοίς το νόηµα της απόσυρσης των συµβάσεων «µηδενικού χρόνου».
Προστασία στους απεργοσπάστες
Όποιος/α εµποδίζει την ελεύθερη προσέλευση ή αποχώρηση από την εργασία ή την παροχή της εργασίας από εργαζοµένους που επιθυµούν να εργαστούν ή ασκεί σωµατική ή ψυχολογική βία εις βάρος τους ή συµµετέχει σε κατάληψη χώρων εργασίας ή εισόδων τους, ιδίως κατά τη διάρκεια απεργίας, θα τιµωρείται µε φυλάκιση τουλάχιστον 6 µηνών και µε χρηµατική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ, αν η πράξη δεν τιµωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη. Σε περίπτωση υποτροπής, τα όρια διπλασιάζονται.
Εργαζόµενοι υπό δοκιµή
Προβλέπει ότι οι εργαζόµενοι θα είναι υπό δοκιµή για 6 µήνες. Ο εργαζόµενος θα εξακολουθήσει να µην δικαιούται αποζηµίωση µέχρι την συµπλήρωση του 12µηνου εργασίας, όπως ισχύει και σήµερα, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες της κυβέρνησης.
Γιατί ψήφισε αυτό τον νόµο η κυβέρνηση
Ο νόµος αυτός είναι σαφές ότι συµπληρώνει το νόµο Χατζηδάκη σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Έρχεται επίσης να συµπληρώσει την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 74 για όσους-ες δεν έχουν καταφέρει έως τα 67 χρόνια τους να αποκτήσουν τα απαιτούµενα ένσηµα.
Επιθυµία και στόχος κυβέρνησης και καπιταλιστών είναι η αύξηση της εκµετάλλευσης της εργατικής δύναµης και η µεγιστοποίηση του κέρδους των επιχειρήσεων, το τελικό χτύπηµα των συνδικαλιστικών και εργασιακών δικαιωµάτων. Η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει ένα µεγάλο δώρο στην εργοδοσία επικαλούµενη οδηγίες της ΕΕ, αντί να δώσει αυξήσεις ίσες µε την αύξηση του πληθωρισµού και την απώλεια των εισοδηµάτων των εργαζοµένων στα µνηµονιακά χρόνια.
∆υστυχώς, κανένας εργαζόµενος δεν µπορεί να περιµένει από την ΓΣΕΕ ότι θα απαντήσει στην αντεργατική νοµοθεσία. Η απεργία στις 21 Σεπτέμβρη δεν ήταν αρκετή. Είναι κρίσιµο τα σωµατεία βάσης να πιέσουν τα Εργατικά Κέντρα και τις Οµοσπονδίες για απεργιακό αγώνα οργανωµένο, µε συντονισµό και δηµιουργία επιτροπών αγώνα, ώστε να μην εφαρμοστεί αυτός ο νόμος και να ανατραπούν τα σχέδια καπιταλιστών και κυβέρνησης.
Υποβολή απάντησης