21ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ: Ανατρέπουμε τους συσχετισμούς, για μια ΟΛΜΕ αγωνιστική, μακριά από την ηττοπάθεια και την συναίνεση!

21ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ: Ανατρέπουμε τους συσχετισμούς, για μια ΟΛΜΕ αγωνιστική, μακριά από την ηττοπάθεια και την συναίνεση!
Με τα πρωτοβάθμια σωματεία στην πρώτη γραμμή, με απεργιακούς αγώνες θα συνεχίσουμε τη μάχη!
Στα 2 χρόνια που πέρασαν από τη διεξαγωγή του συνεδρίου της ΟΛΜΕ η επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης που το υπηρετεί συνεχίζεται με αμείωτη ένταση ενάντια στα εργατικά και λαϊκά στρώματα.
 Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την τραγική δολοφονία 57 ατόμων, κυρίως νέων και φοιτητών, εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της αδιαφορίας των επιχειρήσεων για τις ζωές των ανθρώπων, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους. Ένα χρόνο μετά όλο το πολιτικό, δικαστικό, οικονομικό και μιντιακό κατεστημένο προσπαθεί να “κουκουλώσει” την υπόθεση και να μην τιμωρηθεί κανένας υψηλά ιστάμενος. Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί! Θα τιμωρήσουμε τους ενόχους και τις πολιτικές τους.
 Σε διεθνές επίπεδο, συμπληρώνονται 2 χρόνια πολέμου στην Ουκρανία και 7 μήνες όπου το κράτος – τρομοκράτης του Ισραήλ επιδίδεται σε μια τεράστια επιχείρηση εξόντωσης του παλαιστινιακού λαού, με ΗΠΑ ΝΑΤΟ και ΕΕ να στηρίζουν την Ισραηλινή φονική μηχανή. Και ενώ η ελληνική κοινωνία εκφράζει σταθερά την αλληλεγγύη της στον παλαιστινιακό λαό και ταυτόχρονα απαιτεί την κατάπαυση πυρός στην Ουκρανία, η ελληνική κυβέρνηση έχει ενεργό ρόλο και συμμετοχή και στα δύο πολεμικά μέτωπα, παραχωρώντας πλοία, βάσεις και αεροδρόμια για να διευκολύνει το έγκλημα στην Παλαιστίνη και όπλα για να ενισχύσει τον ουκρανικό στρατό. Η δήλωση του επικεφαλής του Ευρωκοινοβουλίου ότι η ΕΕ μπαίνει σε περίοδο «πολεμικής οικονομίας», μόνο δυσάρεστες συνέπειες μας επιφυλάσσει.
 Την ίδια ώρα το περιβάλλον καταστρέφεται για τα κέρδη των επιχειρήσεων, με πυρκαγιές που κατάκαψαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και σπίτια, ενώ φέτος καίγονται τα δάση ήδη από τον Απρίλη! Τα πλημμυρισμένα σχολεία της Θεσσαλίας ξεκίνησαν τη χρονιά με τηλεκπαίδευση εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής μιας κυβέρνησης που θεωρεί «αναποδιά» τις πλημμύρες που έπνιξαν ανθρώπους, ζώα και καλλιέργειες και δε δίνει δεκάρα τσακιστή για την πρόληψη φυσικών καταστροφών, τα αντιπλημμυρικά έργα και
τις ζωές μας.
Ακρίβεια, αισχροκέρδεια και κερδοσκοπία
Το κύμα της ακρίβειας έρχεται να λειτουργήσει σαν µια νέα µνηµονιακή μείωση του εργατικού μισθού. Οι αυξήσεις – κοροϊδία των 40–50€ δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις πραγματικές απώλειες του 40% του εισοδήματός μας, ενώ καμία κουβέντα δεν γίνεται για την επιστροφή του 13ου – 14ου μισθού. Την ίδια στιγμή αυξάνονται τα επιδόματα των στελεχών της διοίκησης κατά 30%. Ούτε στον ιδιωτικό τομέα, όμως, η κατάσταση είναι καλύτερη. Η αύξηση στον κατώτατο μισθό, που θα ανέβει λίγο πάνω από τα 800€, δεν πρόκειται να καλύψει παρά μόνο ελάχιστο μέρος από τις αυξήσεις των τελευταίων ετών. Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας οδηγείται στην φτωχοποίηση.
Σημειώνουμε ότι οι αυξήσεις στα είδη διατροφής από το 2020 ξεπερνάνε το 30% και το ποσοστό αυτό αυξάνεται καθημερινά, ενώ πλέον η Ελλάδα είναι προτελευταία στην ΕΕ στην αγοραστική δύναμη.

Η απαξίωση, υποβάθμιση και διάλυση του κοινωνικού κράτους συνιστά, επίσης µια δεύτερη εξίσου σημαντική μείωση του εργατικού
µισθού, καθώς το εργατικό νοικοκυριό χρειάζεται επιπλέον δαπάνες, θεμελιώδεις υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας και παιδείας. Η εκτίναξη των τιµών των ενοικίων και των κατοικιών είναι πρωτοφανής, σε επίπεδα έως 40% τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας του μαζικού και
ανεξέλεγκτου τουρισμού των golden visa και της κερδοσκοπίας, ενώ η λαϊκή κατοικία απειλείται με τους χιλιάδες πλειστηριασμούς.
Χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων
Αμέσως μετά τη νίκη της στις βουλευτικές εκλογές, η κυβέρνηση έφερε για ψήφιση ένα αντεργατικό νομοσχέδιο για τη 13ωρη καθημερινή εργασία, που καταργεί το 8ωρο και μας γυρνάει πριν το ματωμένο Σικάγο του 1886. Το νομοσχέδιο παρέχει στο κεφάλαιο την δυνατότητα για 13 ώρες δουλειά την ημέρα, 78 ώρες εργασίας την εβδομάδα σε πάνω από έναν εργοδότη, συμβάσεις «μηδενικών ωρών», δηλαδή ευέλικτες μορφές απασχόλησης χωρίς συμφωνημένο ωράριο και μισθό. Όπως και ο νόμος Χατζηδάκη, ποινικοποιεί την απεργία και την συνδικαλιστική δράση, με βαριά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης σε όσους περιφρουρούν καταλήψεις και απεργίες. Ταυτόχρονα, η συζήτηση για νέες αυξήσεις στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης παραμένει ανοιχτή από την πλευρά της κυβέρνησης.
Επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση
Η κυβέρνηση της ΝΔ, παρακάμπτοντας το Σύνταγμα πέρασε νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, με σκοπό την πλήρη ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση και επιχειρηματικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Με το νομοσχέδιο που ψήφισε ετοιμάζεται να χαρίσει τη δημόσια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στις δυνάμεις της αγοράς. Προαναγγέλλει νέα μέτρα για ψήφιση, διαγωνισμό ΑΣΕΠ που υπονομεύει τα πτυχία και την προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών, «ελεύθερη» επιλογή σχολείων που βαθαίνει την κατηγοριοποίηση σχολείων,
εθνικό απολυτήριο συνδεδεμένο με την πλήρη εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων, για να μετρούν οι βαθμοί και των τριών τάξεων των ΓΕΛ, ΕΠΑΛ και στη συνέχεια νέες εξετάσεις για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.
Η αξιολόγηση έχει δεχτεί ισχυρό πλήγμα!
Για 4η χρονιά το ΥΠΑΙΘ προσπαθεί να επιβάλει την αξιολόγηση και παρόλο που έχει τη στήριξη των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο κλάδος συνεχίζει να μην παραδίδεται. Δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί συνεχίζουν στο δρόμο του αγώνα και συντάσσονται με την απεργία – αποχή. Το υπουργείο με 14 δικαστικές προσφυγές, απειλές, εκβιασμούς των νεοδιόριστων, εντολές καθαίρεσης διευθυντών γιατί ασκούν το δικαίωμά τους να απεργούν και συστράτευση όλης της εκπαιδευτικής ιεραρχίας, επιχειρεί να επιβάλει την αξιολόγηση. Δεν θα τους περάσει! Η απεργία αποχή με τις συνεχείς επαναπροκηρύξεις από τα σωματεία μας είναι ισχυρό όπλο και θα γίνει ο εφιάλτης πολλών!
Τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ με το συντονισμό τους βαδίζουν το δρόμο του αγώνα με την απεργία αποχή και ανάγκασαν ΟΛΜΕ, ΔΟΕ και ΑΔΕΔΥ που πήγαιναν να κλείσουν τον αγώνα, να αποφασίσουν απεργία αποχή. Ανάγκασαν τις ΣΥΝΕΚ, ακόμη και τη ΔΑΚΕ να ψηφίζουν τώρα επαναπροκήρυξη απεργίας αποχής στην ΟΛΜΕ που το 2021 ωρύονταν ότι δε γίνεται, αλλά και το ΠΑΜΕ να ψηφίζει την απεργία αποχή από τους Συλλόγους Π.Ε. και δειλά δειλά και από ΕΛΜΕ, ενώ μέχρι τώρα το αρνιόταν.
Το αν θα κυριαρχήσει η γραμμή της ήττας ή της νίκης εξαρτάται από την δράση πρώτα από όλα των πρωτοβάθμιων σωματείων και ύστερα από την στάση των ομοσπονδιών. Σε περιοχές όπου σωματεία θεωρούν τις μάχες χαμένες ο φόβος και η υποταγή τείνει να γίνει κανονικότητα, ενώ σε περιοχές με σωματεία πραγματικά αγωνιστικά ο αγώνας συνεχίζεται.
Μόνη λύση οι αγώνες μας
Η περίοδος που βρισκόμαστε δεν σφραγίζεται μόνο από μπαράζ αντιεκπαιδευτικών μέτρων ενάντια σε όλες τις βαθμίδες της και την προώθηση αντιλαϊκών μέτρων που θα ενταθούν, στο πλαίσιο αυστηρής τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας που επιβάλει η Ε.Ε. από το 2024, αλλά σηματοδοτείται και από αγώνες. Ο αγώνας των φοιτητών με καταλήψεις, μαζικές γενικές Συνελεύσεις και συγκεντρώσεις κάθε εβδομάδα με πανεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά και τη συμμετοχή εκπαιδευτικών σωματείων και μαθητών, είναι ελπιδοφόρος για όλο το εργατικό λαϊκό κίνημα. Ελπίδα μας γεμίζει κι ο μεγάλος αγώνας των αγροτών, η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία της 28ης Φλεβάρη και οι χιλιάδες συνάδελφοι/ισσες που αντιστέκονται με όπλο την απεργία αποχή στην αξιολόγηση.
Οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΟΛΜΕ υπονομεύουν τον αγώνα
Η επαναπροκήρυξη της απεργίας αποχής από την ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ και την ολομέλεια των προέδρων της ΔΟΕ ήταν η απαίτηση του κόσμου της εκπαίδευσης, κόντρα στην υπονόμευση από τις παρατάξεις του νυν και πρώην κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ και τις αντίστοιχες στην ΔΟΕ. Μαζί σταμάτησαν την απεργία αποχή από την αυταξιολόγηση και αρνήθηκαν την επαναπροκήρυξή της, όταν κρίθηκε παράνομη. Αρνήθηκαν τη συνέχιση της από τα πρωτοβάθμια σωματεία, ενώ επιδόθηκαν στην ίδια με το
ΥΠΑΙΘΑ εκστρατεία τρομοκράτησης των συναδέλφων. Σε απόλυτη σύμπλευση τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν τον κλάδο σε υποχώρηση-συνθηκολόγηση με την υιοθέτηση των ενιαίων κείμενων για την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, με την ανοχή της ΑΣΕ-ΠΑΜΕ. Δέσμιες της απόφασής τους στο 20ο συνέδριο υπέρ μιας καλής αξιολόγησης, δεν παίρνουν μέτρα ουσιαστικής στήριξης του αγώνα, αποφασίζουν τις επαναπροκηρύξεις της α-α με μεγάλες καθυστερήσεις, αφήνοντας τον κλάδο χωρίς συνδικαλιστική κάλυψη.
Η ΑΣΕ – ΠΑΜΕ, αποσύρθηκε από τη μάχη της απεργίας – αποχής με την πρότασή της για «ενιαία αγωνιστικά κείμενα» και έδωσε χείρα βοηθείας στον κυβερνητικό συνδικαλισμό στην προσπάθειά του για μια «συντεταγμένη» από τον κλάδο αποδοχή της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας. Είναι τεράστιες οι ευθύνες της που με ορίζοντα τις εκλογές παντός είδους και τη ρήση «ο λαός να βγάλει τα συμπεράσματά του» προχωρεί σε έναν ανέξοδο βερμπαλιστικό αγωνιστικό λόγο, αλλά ταυτόχρονα ακολουθεί μια τακτική με την οποία όσο εύκολα συμφωνούν οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, τόσο εύκολο είναι και να αναδιπλωθούν. Επιμένει να μην στηρίζει τον συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και την κήρυξη της α-α από αυτά, παρά μόνο σε όσα σωματεία υπάρχει έντονη πίεση από τη βάση και τις αγωνιστικές δυνάμεις του κλάδου. Σε κάθε ΕΛΜΕ ψηφίζει με διαφορετικό τρόπο και γνωρίζει πολύ καλά ότι η τακτική της πολυγλωσσίας που ακολουθεί σπέρνει σύγχυση και ηττοπάθεια.
Σωματεία στα χέρια των εργαζομένων
Ο αγώνας των εργαζομένων σε όλο το δημόσιο, ώστε να μην περάσει η αξιολόγηση συνεχίζεται αμείωτος, κόντρα στους εκφοβισμούς της κυβέρνησης και στα δικαστικά μέσα που χρησιμοποιεί για να βγάλει παράνομες τις κινητοποιήσεις. Όλα τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ σέρνονται στα δικαστήρια, τα οποία ακολουθούν πειθήνια τις εντολές της κυβέρνησης και του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη και οι εργαζόμενοι απειλούνται με πρόστιμα, περικοπές μισθού, καθαιρέσεις και άλλες ποινές, αν συνεχίσουν την απεργία αποχή. Τα συνδικάτα πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα και να μην υποχωρήσουν στις απειλές και στις ποινές που θα θελήσουν να εφαρμόσουν κυβέρνηση και δικαστήρια. Έχουμε τη δύναμη και το έχουμε αποδείξει.
Αυτό που διακυβεύεται στην πραγματικότητα δεν είναι η εφαρμογή ή όχι της αξιολόγησης, αλλά το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούν. Αυτό είναι το νόημα της εγκυκλίου Κατσαρού για καθαίρεση των διευθυντών που δε διενεργούν αξιολόγηση, των πειθαρχικών σε συναδέλφους που συμμετέχουν στη νόμιμα προκηρυγμένη από τα εκπαιδευτικά σωματεία απεργία-αποχή, σε κινητοποιήσεις του σωματείου τους, της αγωγής ενάντια στην απεργία -αποχή της ΕΛΜΕ Χανίων.

Η ΟΛΜΕ, ένα ιστορικό σωματείο, με ευθύνη των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ τη διετία που
πέρασε έχει οδηγηθεί στο τέλμα! Έφτασαν στο σημείο να μην έχουν σταθερή εβδομαδιαία ημέρα συνεδρίασης του ΔΣ της ΟΛΜΕ,
όπως ορίζει το καταστατικό και να συνεδριάζουν μέχρι και ένα μήνα μετά, αφήνοντας τα μέτρα να περικυκλώνουν τον κλάδο και τα προβλήματα χωρίς απάντηση! Η ΑΣΕ – ΠΑΜΕ θα έπρεπε να έχει διαχωρίσει τη θέση της και να παραιτηθεί από το προεδρείο της ΟΛΜΕ όπου συμμετέχει μαζί με τη ΔΑΚΕ και τις ΣΥΝΕΚ. Τα Πραξικοπήματα και οι αντιδημοκρατικές ενέργειες είναι το στοιχείο τους. Ανέβαλαν τη ΓΣ προέδρων στις 22/10/2022 με τη δικαιολογία ότι δεν βρήκαν αίθουσα, για να μην καταψηφιστεί η συμμετοχή τους στις ηλεκτρονικές εκλογές. Οργάνωσαν παρωδία ΓΣ προέδρων στις 19/11/2022, χωρίς να γίνουν ΓΣ των ΕΛΜΕ, για να νομιμοποιήσουν τους ψευτοαιρετούς!

Η αντιεκπαιδευτική πολιτική δεν πρέπει να περάσει
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αν και λειτουργεί χωρίς κοινοβουλευτικό αντίπαλο,έχει μεγάλη φθορά, πολιτικά και δημοσκοπικά. Τα νομοσχέδια, οι συγκαλύψεις και η διαφθορά την έχουν οδηγήσει στην πλήρη απονομιμοποίηση από το σύνολο της κοινωνίας. Τώρα είναι η ώρα να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας! Η συνέχιση της απεργίας αποχής με απόφαση από την ολομέλεια των προέδρων είναι σημαντική. Η σημασία είναι πολιτική γιατί αυτή η απόφαση δείχνει ότι ένας από τους μεγαλύτερους κλάδους εργαζομένων είναι πρόθυμος να συγκρουστεί με την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα χρειάζεται κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα. Γι’ αυτό προτείνουμε συνεχώς απεργιακά βήματα, με απεργίες, όπως της 17/4, που πρέπει να είναι πανεργατικές.Αυτός είναι ο τρόπος για να στηρίξουμε πολιτικά την απεργία – αποχή, κόντρα στις όποιες δικαστικές αποφάσεις και αυτός είναι ο τρόπος για μια «αντιπολίτευση» που θα έχει αποτέλεσμα, ενάντια στις εκλογικές αυταπάτες.
Τα θέλουμε όλα πίσω! Διεκδικούμε:
 Αυξήσεις στους μισθούς μας, 1.200 € καθαρά στον νεοδιόριστο. Επαναφορά του 13ου – 14ου μισθού και σύνταξης, απόδοση του παγωμένου ΜΚ 2016-2017, αποκατάσταση των εισοδηματικών απωλειών από το 2010 μέχρι σήμερα.
 Αφορολόγητο στα 12.000 €. Να καταργηθούν όλοι οι δυσβάσταχτοι φόροι και τα χαράτσια. Να καταργηθεί
ο ΦΠΑ στα τρόφιμα και όλα τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης. Όχι στην ακρίβεια!
 Μόνιμους μαζικούς διορισμούς τώρα – μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία – πλήρη δικαιώματα στους αναπληρωτές. Όχι στο προσοντολόγιο και σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Άμεση μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων! Να μπει τέλος στην ομηρία τους!
 Όχι στο σχολείο – εξεταστικό κέντρο. Να καταργηθούν τα εξεταστικά πλέγματα (ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων, PISA).
 Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Απεργία – αποχή από κάθε μορφή αξιολόγησης! Κατάργηση του νόμου 4823/2021.
 Κατάργηση των μεταγυμνασιακών Επαγγελματικών Σχολών Κατάρτισης (ΕΣΚ). Ενιαία 12χρονη εκπαίδευση. Κανένα παιδί χωρίς απολυτήριο Λυκείου.
 Κατάργηση και ανυπακοή στους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη που καταργούν τη δράση των σωματείων, ποινικοποιούν τους αγώνες και επιβάλουν ένα νέο μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις.
 Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου. Πλήρης σύνταξη με 30 χρόνια εργασίας και χωρίς όριο ηλικίας.
 Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα.
 Να ακυρωθούν οι ανατιμήσεις στην ενέργεια και στα βασικά προϊόντα και να μπει πλαφόν και διατίμηση στις τιμές! Αυτόματη προσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο.
 Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Να επιστρέψουν οι εταιρείες κοινής ωφέλειας στο δημόσιο (συγκοινωνίες, ρεύμα, ενέργεια, κ.α). Να καταργηθεί το χρηματιστήριο ενέργειας.
 Λευτεριά και ανεξαρτησία στην Παλαιστίνη. Έξω οι φονιάδες Ισραήλ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ από τη Γάζα. Καμία εμπλοκή της χώρας μας στη σφαγή. Άμεση αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, στα όρια που διεκδικούν οι Παλαιστίνιοι.
 Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία! Να σταματήσει τώρα η εισβολή της Ρωσίας και κάθε επέμβαση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ! Καμία εμπλοκή της χώρας μας! Να κλείσουν όλες οι βάσεις! Έξω από ΝΑΤΟ – ΕΕ! Ειρήνη και Φιλία των Λαών!
Το 21ο συνέδριο να αποφασίσει τη συνέχιση του αγώνα με ΓΣ των ΕΛΜΕ, με ΓΣ προέδρων με την έναρξη της χρονιάς και πρόταση για παρατεταμένο αγώνα διαρκείας (ενημερώσεις, εκδηλώσεις, αποκλεισμούς, συγκεντρώσεις, επαναλαμβανόμενες απεργίες)
που η εξέλιξή του θα καθορίζεται από ΓΣ.