Το συνέδριο της Ομοσπονδίας μας διεξάγεται δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης,
επεισόδια της οποίας ζήσαμε και στην Ελλάδα και βρισκόμαστε σε μια συγκυρία, όπου παρά τη μεσοπρόθεσμη
σταθεροποίηση του καπιταλισμού, τίποτα δεν αποκλείει το ξέσπασμα ενός νέου επεισοδίου οικονομικής
κρίσης. Η σχετική σταθεροποίηση έχει μεσοπρόθεσμη διάρκεια, ασταθή και αβέβαιο χαρακτήρα.
Η αντανάκλαση της κρίσης στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, είναι ορατή σε μια σειρά από χώρες. Διεθνώς
έχουμε επεισόδια όξυνσης των ανταγωνισμών μεταξύ ισχυρών οικονομικά κρατών, όξυνσης ιμπεριαλιστικών
ανταγωνισμών, πολεμικών επεισοδίων στη Μ. Ανατολή, μαζικής μετανάστευσης και προσφυγικών ρευμάτων,
ανόδου της ακροδεξιάς και συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων στην ΕΕ και Λατινική Αμερική.
Αλλά και εμφάνισης σημαντικών αντιστάσεων (κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία, αντιρατσιστικές διαδηλώσεις στην
Ιταλία, γυναικείες κινητοποιήσεις στην Ισπανία, αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουγγαρία, στην Αλγερία
κ.λ.π.).
Πολιτικές εκλογές
Το εκλογικό αποτέλεσμα στην τριπλή κάλπη είναι αντικειμενικά αρνητικό για την εργατική τάξη τα φτωχά λαϊκά στρώματα και την Αριστερά. Αποτελεί συντηρητική στροφή και ολοκληρώνει τον κύκλο της συνειδητοποίησης της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ από τον
κόσμο της εργασίας, τη νεολαία και τους ανέργους. Η νίκη της ΝΔ -7 χρόνια μετά την τελευταία νίκη της δεξιάς σε εκλογές- με σχεδόν 10 μονάδες στην ευρωκάλπη και το «σάρωμα» δήμων και περιφερειών σε όλη τη χώρα μόνο καλά νέα δεν είναι. Ο Μητσοτάκης είναι η προσωποποίηση της ρεβανσιστικής δεξιάς, που δε θα διστάσει να διαλύσει οποιαδήποτε μορφή κοινωνικού κράτους, εργασιακού ή δημοκρατικού δικαιώματος άφησε πίσω της η επέλαση των μνημονίων και της τρόικας στη μνημονιακή περίοδο. Το κυβερνών κόμμα ηττήθηκε εμφατικά και αυτό έχει πολλές αιτίες. Πρώτη η τάχα «έξοδος από τα μνημόνια» δεν έπεισε. Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα απογοήτευσε πολύ κόσμο που το Σεπτέμβρη του 2015 είχε ακόμα αυταπάτες ότι «ο Τσίπρας θα παλέψει». Δεύτερη, ότι τα «μέτρα ελάφρυνσης» κυρίως ήταν προεκλογικά φιλοδωρήματα και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν εναλλακτικό κυβερνητικό σχέδιο στα
μέτρα λιτότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει στην πράξη ότι είναι ο καλύτερος στην εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, καθώς έχει υλοποιήσει περισσότερες αντιλαϊκές πολιτικές από τους προκατόχους του (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) με πολύ μικρές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις.
Τώρα που έχει σταθεροποιηθεί η κρίση (τουλάχιστον προσωρινά) και στην Ελλάδα, άρχισε πριν τις εκλογές, να δίνει πίσω κάποια ψίχουλα από τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια, που πήραν από τα λαό τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά αυτό τελικά δεν έπεισε …
Δημόσιος Τομέας-Κοινωνικό Κράτος
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρότι στηρίχτηκε μαζικά στις εκλογές του 2015 από τους δημοσίους υπαλλήλους, δεν υλοποίησε κανένα φιλολαϊκό μέτρο για εμάς. Μετά την επαναπρόσληψη των απολυμένων του 2013, που έγινε εξαιτίας της μακρόχρονης κινηματικής δράσης τους, έφτασε να δεχτεί μια συντριπτική εκλογική ήττα από τη Νέα Δημοκρατία για να καταργήσει την τιμωριτική διάταξη της
Γεροβασίλη για την ¨αξιολόγηση¨των εργαζομένων στο Δημόσιο, χωρίς να καταργήσει συνολικά αυτή την προσχηματική αξιολόγηση.
Οι αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων και του Συμβουλίου της Επικρατείας έκριναν νόμιμη
και την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους, στηρίζοντας την
υλοποίηση των αντεργατικών – αντιλαϊκών αποφάσεων των μνημονικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μοναδικός δρόμος για την επαναφορά των δώρων και την καταβολή των αναδρομικών είναι ο διαρκής και συντονισμένος αγώνας όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Στα Ασφαλιστικά Ταμεία και στους Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής η κατάσταση συνεχίζει να βρίσκεται στο
κόκκινο.
Εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχουν ούτε τα στοιχειώδη δεν παρέχoνται ούτε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Το προσωπικό βρίσκεται σε επαγγελματική εξουθένωση (burn out), σωματική και ψυχολογική. Δεκάδες σοβαρά περιστατικά υγείας παρουσιάζονται σε εργαζόμενους και εργαζό–
μενες λόγω της πίεσης και της κατάστασης που βιώνουμε, που κάποια κατέληξαν στην απώλεια
συναδέλφων.
Στον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ προχωράει μια ενοποίηση-τερατούργημα που θα δώσει την χαριστική βολή στη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση.
Ο ΟΠΕΚΑ καλείται να υλοποιήσει το τιτάνιο έργο
απάλυνσης των συνεπειών της ακραίας φτώχειας, χωρίς σχεδιασμό, μέριμνα και προσωπικό
για το οτιδήποτε.
Η επανασύσταση του ΟΕΚ/ΟΕΕ δυστυχώς δεν υπάρχει σε κανένα πολιτικό προγραμματισμό με τους εργαζόμενους διασκορπισμένους στον ΟΑΕΔ και ο ΕΟΠΥΥ βρίσκεται όλο και πιο δέσμιος των ιδιωτών-κορακιών παρόχων υγείας.
Οι «απαντήσεις» των συνδικάτων
Απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις οι αντιδράσεις της Ομοσπονδίας μας ήταν καθαρά συμβολικού χαρακτήρα. Μόνιμη δικαιολογία σε αυτό είναι ότι ο κόσμος δεν συμμετέχει στις κινητοποιήσεις. Χωρίς να δέχονται ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό.
Το ότι είναι παντελώς απούσες οι ηγεσίες των συνδικάτων και της ΠΟΠΟΚΠ από τους εργασιακούς χώρους, δεν τους προβληματίζει; Το ότι έχουν απαξιωθεί τα συνδικάτα και οι ηγεσίες τους;
Είναι ευθύνη της πλειοψηφίας των παρατάξεων στην ΠΟΠΟΚΠ, που κάνουν συνδικαλισμό σε κλειστά δωμάτια, μακριά από τους εργαζόμενους και τα προβλήματα και το μόνο που δυστυχώς κοιτάζουν είναι να παραμείνουν στις θέσεις τους υποσχόμενοι νέες καρέκλες.
Η μεγαλύτερη δυσκολία σήμερα δεν είναι η συνεχιζόμενη επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματά μας. Είναι το κλίμα απογοήτευσης, απαξίωσης του συνδικαλισμού και παραίτησης. Η υποχώρηση των μεγάλων κινημάτων μετά το 2012, η υποταγή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η καταρράκωση της ελπίδας για ρήξη με το μοντέλο αυτό και ο ευτελισμός της δυνατότητας εναλλακτικών πολιτικών, ενισχύουν τα υπαρκτά ρεύματα ατομισμού και κυνισμού.
Για μια άλλη, πραγματικά μαχητική Ομοσπονδία
Για εμάς, το κυρίαρχο ζήτημα αυτή την περίοδο είναι αν θα δώσουμε έναν αγωνιστικό διεκδικητικό δρόμο για την ομοσπονδία μας ή θα
υπερισχύσει ο αριβισμός, το “φαίνεσθαι”, η αδράνεια και η ιδιώτευση.
Η ΕΑΚ συνεπής στην ενωτική της πολιτική, απευθύνει πρόσκληση για συνεργασία οποιασδήποτε
μορφής σε όλες τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι οποίες θεωρούν ότι μπορούν να μοιραστούν το ίδιο πολιτικό και συνδικαλιστικό
όραμα. Αυτός είναι ο δρόμος για να ξεπερνούμε τα εμπόδια που θέτει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στους αγώνες μας.
Συνεχίζουμε και Διεκδικούμε:• Ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Κατάργηση παλιώνκαι νέων μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων»του κεφαλαίου• Είμαστε στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας που μαστίζεται από τα μνημόνια, τηνανεργία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις περικοπές εισοδημάτων και τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας• Κατάργηση του αντεργατικού και νομοθετικού πλαισίου. Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Επα–ναφορά του 13ου και 14ου μισθού και αναδρομική καταβολή τους• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, καθώς και όσων έχουν δικαστικές αποφάσεις• Στήριξη του ΕΟΠΥΥ και απομάκρυνση των ιδιωτικών εταιριών. Αμεση επανασύσταση τουΟΕΚ, του ΟΕΕ και του ΟΠΑΔ• Αμεση γενναία χρηματοδότηση όλων των Ασφ.Ταμείων και των Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούνστις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχουςΚαλούμε κάθε έντιμο/η συνδικαλιστή/στρια :Ø Να στηρίξει το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αριστερής Κίνησης στην ΟμοσπονδίαØ Για να δυναμώσει τη φωνή μας συμβάλλοντας στη προσπάθεια μας να αλλάξουμε τουςσυσχετισμούςØ Για να ενισχυθεί η αντίσταση απέναντι στον γραφειοκρατικό συνδικαλισμόØ Για να μείνει ο δρόμος ανοιχτός για την ταξική, μαχητική ανασυγκρότηση του εργατικούκινήματος.Για να πάνε τα πράγματα αλλιώς, σπάστε τους παραταξιακούς φραγμούς!Στηρίξτε την ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ την παράταξη που ήταν,είναι και θα συνεχίσει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων!
Υποβολή απάντησης