Η παρεµβατικότητα του ανθρώπινου είδους στο φυσικό περιβάλλον έχει τροποποιήσει τους όρους της καθηµερινής ζωής. Ακραία φυσικά φαινόµενα πλήττουν περιοχές σε όλο τον κόσµο, νέοι ιοί προσβάλλουν τον άνθρωπο ως αποτέλεσµα της υπερεκµετάλλευσης των φυσικών πόρων, γεννώντας την ανάγκη για αντιµετώπιση αυτών των κινδύνων και την εύρεση εναλλακτικών πηγών ενέργειας µέσω της επιστηµονικής έρευνας. Το είδαµε µε τα εµβόλια κατά την πανδηµία του covid και το κοινωνικό έργο των επιστηµών για τη δηµόσια υγεία. Η κλιµατική αλλαγή, µείζον θέµα πλέον για την ανθρωπότητα, φέρνει στο προσκήνιο την εξάρτηση του ανθρώπου από το περιβάλλον και αναδεικνύει το πώς αυτές οι καταστροφές θα µπορούσαν να είχαν αποφευχθεί µέσω της υλοποίησης µελετών και έργων του κρατικού προϋπολογισµού.
Η συνεχόµενη υποχρηµατοδότηση της έρευνας σε ολόκληρο τον κόσµο τείνει να συνδέσει την έρευνα µε τον καπιταλισµό. Η κλιµατική αλλαγή υπάρχει, αλλά εργαλειοποιείται από κυβερνητικά στόµατα για να δικαιολογήσουν τις ανεπάρκειες του κρατικού συστήµατος. Είναι δεδοµένο ότι για την αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής τη λύση προς όφελος του κεφαλαίου θα δώσουν πάλι νεοφυείς «πράσινες» επιχειρήσεις έχοντας πάγια τακτική την εκµετάλλευση του επιστηµονικού προσωπικού σε πολλά και διαφορετικά projects κατευθυνόµενα από τους χορηγούς. Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας και οι νέες πατέντες, θα κατασκευάζονται και θα πωλούνται από τις ίδιες αυτές τις εταιρείες σε κράτος και ιδιώτες ακολουθώντας τον δρόµο της κερδοφορίας. Το ρόλο του κράτους ως χρηµατοδότη των πανεπιστηµίων και των ερευνητικών ιδρυµάτων επιδιώκουν να καλύψουν οι πολυεθνικές εταιρείες, οι επικερδείς έρευνες για στρατιωτικούς σκοπούς αλλά και οι spin off εταιρείες των πανεπιστηµίων που ανταγωνίζονται στην κατοχύρωση των πατεντών κατευθύνοντας έτσι τη γνώση και την έρευνα καπιταλιστικά.
Τη σχέση έρευνας και κεφαλαίου ανέδειξε φέτος η Βραδιά του Ερευνητή που πληµµύρισε το κτήριο του ΕΜΠ, της ευρωπαϊκής αυτής πρωτοβουλίας που φέρνει κοντά τον κόσµο µε τους επιστήµονες. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές παρεµβάσεις του σωµατείου εργαζοµένων στην έρευνα κατά τη διάρκεια αυτής της βραδιάς, ώστε ο κόσµος να µάθει πώς δουλεύουν οι επιστήµονες πίσω από τις µεγάλες ανακαλύψεις, δηµοσιοποιώντας τα πάγια και χρόνια αιτήµατά τους.
Οι υποτροφίες για διδακτορική ή µεταδιδακτορική έρευνα αποτελούν µια µορφή κρατικής χρηµατοδότησης (Ίδρυµα Κρατικών Υποτροφιών-ΙΚΥ) αλλά και µια ακόµα µορφή ελαστικής σχέσης εργασίας µε τα ερευνητικά κέντρα και τα πανεπιστήµια. Η πρόταση του διδακτορικού γίνεται δεκτή, το ΙΚΥ χρηµατοδοτεί την έρευνά σου για 3 χρόνια περίπου, στην καλύτερη, θέτοντας πολύ αυστηρά χρονικά περιθώρια. Η υποτροφία που σου δίνει βέβαια ως νέο επιστήµονα είναι κάτι λίγο περισσότερο από τον κατώτερο µισθό, αλλά χωρίς ασφάλιση και ένσηµα, µε πληρωµές ανά τρίµηνο και συχνά καθυστερηµένες (έως και 5 µήνες), µε τον ταυτόχρονο κίνδυνο εάν δεν ολοκληρωθούν τα παραδοτέα έγκαιρα, να επιστρέψεις πίσω τα τροφεία, δηλαδή τα δεδουλευµένα σου! Οι όροι και οι προϋποθέσεις που αναγκαστικά υπογράφεις στις συµβάσεις του ΙΚΥ δεν έχουν καθόλου ρεαλιστικές απαιτήσεις στον χρόνο ολοκλήρωσης των παραδοτέων – όλοι όσοι έχουν κάνει διδακτορική διατριβή γνωρίζουν ότι τα χρονικά αδιέξοδα είναι συνήθη, κυρίως στις wet bench έρευνες.
Για την απαράδεκτη πολιτική του ΙΚΥ επιστροφής χρηµάτων των υποτρόφων, µετά από συναντήσεις του Σωµατείου Εργαζοµένων στην Έρευνα µε το υπουργείο Παιδείας και το υπουργείο Ανάπτυξης, προέκυψε πρόταση για τροποποίηση της δεσµευτικής αυτής ΚΥΑ, σηµείο το οποίο δεν είναι προαπαιτούµενο από το ευρωπαϊκό πρόγραµµα που χρηµατοδοτεί το ΙΚΥ αλλά το πρόσθεσε το ΙΚΥ αυθαίρετα. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι υποτροφίες αποτελούν ακόµα ένα µέσο ελαστικής και εύθραυστης εργασιακής θέσης.
Οι εργαζόµενοι στον χώρο της έρευνας δεν θα σταµατήσουν να αγωνίζονται για τα αυτονόητα: αύξηση της κρατικής χρηµατοδότησης για την Παιδεία και Έρευνα, µε ενισχυµένη κρατική χρηµατοδότηση της έρευνας µε έκτακτα ερευνητικά κονδύλια, ώστε να καλύπτονται οι πραγµατικές κοινωνικές ανάγκες και να σταµατήσει η καπιταλιστική εκµετάλλευση των ερευνητικών αποτελεσµάτων για εµπορικούς σκοπούς (πατέντες). Οι διεκδικήσεις των εργαζόµενων της έρευνας δεν σταµατούν εδώ, καθώς τα πάγια αιτήµατα για σταθερό και αξιοπρεπή µισθό, συλλογικές συµβάσεις εργασίας και ασφάλιση παραµένουν. Οι προσλήψεις µόνιµου προσωπικού, διδακτικού και ερευνητικού, θα καλύψουν τις πάγιες ανάγκες προσωπικού και ταυτόχρονα θα καταργήσουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας ή τις υποτροφίες µε κυρώσεις και θα εξασφαλίσουν τη µη ετεροαπασχόληση των διδακτόρων και των µεταδιδακτόρων σε διαφορετικά projects των spinoff εταιρειών στις ερευνητικές δοµές. Ο συντονισµός των εργατικών σωµατείων επείγει να συνεχιστεί και να διευρυνθεί ώστε µε αγώνες διαρκούς διεκδίκησης ανθρώπινων όρων εργασίας και ζωής.
Πηγές
• https://unionresearchers.wordpress.com/
Λ.Π.
Υποβολή απάντησης