της Σάσας Χασάπη
Η ίδρυση του ακροδεξιού εθνικού πανεργατικού και υπαλληλικού «σωματείου», «4Ε-Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδα» πρέπει να σημάνει συναγερμό στο συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα. Το «εργατικό σωματείο» είναι παρακλάδι της φασιστικής ομάδας «Ιερός Λόχος 2012, Εφεδροι και Φίλοι των Ειδικών Δυνάμεων», που ξεκίνησε να δρα στη Θεσσαλονίκη το 2012 -με έντονη αντιπροσφυγική δράση- και τώρα έχει επεκταθεί σε Αθήνα και Λάρισα δηλώνοντας «αντικομμουνιστές και αντικαπιταλιστές». Η 4Ε είχε μάλιστα αναγγείλει κάλεσμα «εθνικιστικής πρωτομαγιάς»(!) στον Λευκό Πύργο με αφορμή την μετάθεση της αργίας.
Ο «Ιερός Λόχος» εκτός από παρεμβάσεις σε θεατρικές παραστάσεις που θεωρούσε «βλάσφημες», έχει διοργανώσει πλήθος εθνικιστικών, σκοταδιστικών, ομοφοβικών και ρατσιστικών εκδηλώσεων/συγκεντρώσεων τα τελευταία χρόνια, ενώ είναι υπεύθυνος και για επιθετικές ενέργειες εναντίον του Pride και εναντίον μεταναστ(ρι)ών. Η συμπόρευση στον δρόμο όσο και η πολιτική-ιδεολογική συγγένεια του μορφώματος αυτού με την νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, είναι γνωστή, έχοντας παράλληλα και ευθεία παραπομπή στην φασιστική, δωσιλογική και αντισημιτική οργάνωση «Ένωση Ελλήνων Εθνικιστών – 3Ε», που έδρασε την περίοδο του μεσοπολέμου και της κατοχής με πογκρόμ και επιθέσεις σε Εβραίους, συνδικαλιστές και κομμουνιστές.
Ποια ήταν η «Ένωση Ελλήνων Εθνικιστών – 3Ε»
Η «Ένωση Ελλήνων Εθνικιστών – 3Ε» ιδρύθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη από μικρασιάτες πρόσφυγες ως προσφυγικό αλληλοβοηθητικό σωματείο, αλλά σύντομα εξελίχθηκε σε φασιστική οργάνωση. Πρόεδρος της οργάνωσης ανέλαβε το 1929, μετά την προσωρινή θητεία του Αλεξάνδρου Ουσταπασίδη, ο τουρκόφωνος έμπορος Γεώργιος Κοσμίδης. Έχοντας την στήριξη βενιζελικών πολιτικών, είχε αντισημιτική και αντικομμουνιστική δράση, η οποία κορυφώθηκε τον Ιούνιο του 1931. Έμεινε στην Ιστορία κυρίως για το μοναδικό αντιεβραϊκό πογκρόμ στη χώρα, το κάψιμο της συνοικίας Κάμπελ (δύο νεκροί, δεκάδες τραυματίες, πάνω από 200 άστεγοι), ενώ είχε την συνδρομή της εφημερίδας «Μακεδονία» και του περιώνυμου αρχισυντάκτη της Νίκου Φαρδή.
Η δράση της κορυφώθηκε το 1933, με την οργάνωση και εκτέλεση της «προς Αθήναις πορείας», μιας πορείας στα πρότυπα εκείνης των μελανοχιτώνων του Μουσολίνι προς την Ρώμη. Ακολούθησε η δημιουργία αντίστοιχου πολιτικού κόμματος, το οποίο συμμετείχε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1934 και τις βουλευτικές του 1936, χωρίς, όμως, επιτυχία.
Ανασυστάθηκε το 1941 με την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους ναζί, την ηγεσία της οποίας ανέλαβε ο Γεώργιος Πούλος. Αργότερα, ορισμένα στελέχη της αποχώρησαν μαζί με τις κατοχικές δυνάμεις για να υπερασπιστούν τα τελευταία απομεινάρια της ναζιστικής Γερμανίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πούλος αποτελεί έναν από τους ελάχιστους δωσίλογους και εγκληματίες πολέμου που εκτελέστηκαν μεταπολεμικά από το ελληνικό κράτος.
Προσπάθειες της Χρυσής Αυγής για τη δημιουργία ναζιστικών σωματείων
Την περίοδο της ανόδου της Χρυσής Αυγής είχαμε αντίστοιχες προσπάθειες των φασιστών να παρεισφρήσουν στα σωματεία.
Το 2012 στην ΕΘΕΛ (λεωφορεία Αθήνας) υπήρχε ο «Σύνδεσμος Οδηγών», μια ακροδεξιά, φασιστική παράταξη που διατηρούσε ένα «εθνικοσοσιαλιστικό» –κοινώς νεοναζιστικό– ιστολόγιο, το «ΕΘΕΛ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ». Ένα ιστολόγιο που, μεταξύ άλλων, φιλοξενούσε αποφθέγματα του Ρούντολφ Ες και του Γιόζεφ Γκαίμπελς, άρθρα που χαρακτήριζαν τον Χίτλερ ως το μεγαλύτερο επαναστάτη όλων των εποχών, μαζί, βέβαια, με άρθρα που προωθούσαν το φυλετικό μίσος και τον ρατσισμό.
Το 2014 εκπαιδευτικοί Π.Ε. και Δ.Ε. της Δυτικής Θεσ/νίκης απαίτησαν την ακύρωση ψηφοδελτίου με τον τίτλο “Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών” και την συμμετοχή υψηλόβαθμων στελεχών της εγκληματικής συμμορίας, του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής στις εκλογές αιρετών για το ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης.
Το 2016 η Χρυσή Αυγή κάλεσε σε «πανελλαδική εργατική συνδιάσκεψη εθνικιστικών εργατικών φορέων και σωματείων» σε κεντρικό ξενοδοχείο στην Αθήνα, μέσω της οποίας επιχείρησαν να στήσουν ένα δίκτυο δουλεμπορίου για μεγαλοεργολάβους και εφοπλιστές, που θα εξασφάλιζε εργάτες με εξευτελιστικά μεροκάματα, χωρίς δικαιώματα, χωρίς κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, υπό την επίβλεψη των μπράβων χρυσαυγιτών. Στο κάλεσμα τους δήλωναν ότι «οι Έλληνες εθνικιστές και πατριώτες διεκδικούν δυναμικά θεσμική εκπροσώπηση σε όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές τάξεις», δηλαδή, οι φασίστες επιθυμούσαν να συμμετέχουν και στις εργοδοτικές ενώσεις για να παίξουν τον ρόλο τους σαν το μακρύ χέρι της εργοδοσίας μέσα στο εργατικό κίνημα.
Το 2017 ψηφοδέλτιο της παράταξης των φασιστών της Χρυσής Αυγής προσπάθησε να πάρει μέρος στις εκλογές του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Θεσσαλονίκης. Την ίδια χρονιά η αστική δικαιοσύνη «διέταξε» το ΕΚΑ να αποδεχτεί την συμμετοχή του «σωματείου φυλάκων ασφαλείας» στο επικείμενο «έκτακτο» συνέδριο που είχε προγραμματιστεί την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου. Το εν λόγω σωματείο και την ομοσπονδία στην οποία ανήκε, τα έστησαν διάφορα μέλη της νεοναζιστικής συμμορίας. Από τα ιδρυτικά τους μέλη και μέλος του προεδρείου ήταν πυρηνάρχης των νεοναζί στο Πέραμα που απειλούσε «πως θα εξαφανίσει» συνδικαλιστές και εργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης. Είναι αυτοί που υπέγραψαν ΣΣΕ μικρότερη από την ΕΣΣΕ υπέρ των εργοδοτών και κατά των εργαζομένων.
Χρέος των εργαζόμενων η απομόνωση των φασιστών
Όπως ανέφερε η ανακοίνωση της παράταξης ΑΤΕ- ΕΚΑ, δεν έχουν καμιά θέση ανάμεσα στους εργάτες οι νοσταλγοί του Χίτλερ, ούτε αυτοί που απαρτίζουν ή στηρίζουν, ή δικαιολογούν τα Τάγματα εφόδου που σφάζουν κυνηγημένους από την φτώχεια και τον πόλεμο ανθρώπους, που μαχαιρώνουν και δολοφονούν αγωνιστές αντιφασίστες, που εξαπολύουν δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις σε συνδικαλιστές κι εργαζόμενους που αγωνίζονται για τα δίκια τους, που εμποδίζουν, κυνηγημένα από τις σφαίρες και τις βόμβες, παιδιά να πάνε σχολείο. Αυτούς που πασχίζουν να χωρίσουν την τάξη μας, τους εργαζόμενους, με βάση την υπηκοότητα, το χρώμα, τη φυλή, αυτούς που εξαπολύουν πογκρόμ με βάση το θρήσκευμα, την σωματική αναπηρία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Οι εργαζόμενοι/ες πρέπει να απομονώσουν και να ακυρώσουν στην πράξη την δημιουργία «σωματείου» από όσους είναι το μακρύ χέρι των αφεντικών, αυτών που σπέρνουν το μίσος, επιτίθενται και δολοφονούν τον αδύναμο και τη διαφορετική, τον εκμεταλλευόμενο και την καταπιεσμένη, που διασπούν την εργατική τάξη και υπονομεύουν τους αγώνες της. Οι φασίστες δεν έχουν θέση στα σωματεία, δεν έχουν θέση πουθενά.
Υποβολή απάντησης