Μεγάλη νίκη της ριζοσπαστικης αριστεράς στις εκλογές του σύλλογου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας “Αριστοτέλης” στις 30 Νοέμβρη

Με την δημόσια εκπαίδευση να είναι στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής με την αξιολόγηση, την υποχρηματοδότηση, τις ελλείψεις προσωπικού, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους μισθούς πείνας, ο σύλλογος “Αριστοτέλης” μαζί με την επιτροπή αγώνα προσπάθησε να αντιμετωπίσει όλες τις επιθέσεις .

Τα μπλόκα στους αξιολογητές, οι τακτικές επισκέψεις στα σχολεία ώστε οι συνάδελφοι- σσες να μπουν στην απεργία-αποχή, οι κινητοποιήσεις στην διεύθυνση για την κάλυψη των κενών, τα μαζικά μπλοκ τις ημέρες των απεργιών και οι πολλές άλλες δράσεις, έχουν βάλει στην άκρη την κουλτούρα της ανάθεσης μαζί με τις παρατάξεις που την πρεσβεύουν.

 Με την λαϊκή δυσαρέσκεια να μεγαλώνει, την κυβέρνηση να μην έχει ουσιαστικό αντίπαλο εντός της βουλής και την απραξία των μεγάλων ομοσπονδιών, θα έπρεπε το ΚΚΕ και τα συνδικαλιστικά του στελέχη του αντί να επιδιώκουν μόνο το εκλογικό δυνάμωμα του κόμματος και των παρατάξεων του, να είναι πιο “τολμηρά” στις διεκδικήσεις του και στην δράση τους . Η επιμονή σε μαζικές μεν, συμβολικές δε, απογευματινές συγκεντρώσεις , καλλιεργεί στον κόσμο της εργασίας την πεποίθηση ότι δεν μπορεί να βελτιώσει το βιοτικό του επίπεδο διεκδικώντας μαχητικά.

Θα πρέπει να ανατρέξουμε στο μακρινό αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν των εργατικών αντιστάσεων. Δεν θα πρέπει ο σύλλογος “Αριστοτέλης” και τα άλλα μαχητικά πρωτοβάθμια σωματεία που είναι υπό την επιρροή της ριζοσπαστικής αριστεράς να αντιμετωπίζονται ως αυτόνομες νησίδες σε μια στείρα αντιπαράθεση της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς με το ΚΚΕ. Θα πρέπει να τα χρησιμοποιούμε σαν παράδειγμα για όλα τα σωματεία με στόχο την δημιουργία μετώπου αντίστασης για να μπορέσουν να υπάρξουν οι απεργιακές εκείνες κινητοποιήσεις που θα ανατρέψουν τους συσχετισμούς κεφαλαίου- εργασίας.