Του Βαγγέλη Λιγάση*
Ο πιο πετυχηµένος υπουργός της κυβέρνησης Ν∆, ο αντιπρόεδρος του κόµµατος, ο τηλεπωλητής βιβλίων «άνθρωπος της πιάτσας» για όλες τις (βρώµικες) δουλειές Άδωνις – Σπυρίδων Γεωργιάδης ξαναχτυπά. Τι σκαρφίστηκε αυτή τη φορά; Αποσυµφόρηση των λιστών αναµονής για χειρουργεία µε θεσµοθέτηση των απογευµατινών επί πληρωµή. Η σχετική κυβερνητική και παν-µιντιακή προπαγάνδα εστιάζει στην εξυπηρέτηση των επί χρόνια αναµενόντων ασθενών, παραλληλίζοντας (σωστά) τον θεσµό µε τα απογευµατινά εξωτερικά ιατρεία.
Για τους πρώτους 50.000 (λέµε τώρα ένα νούµερο στην τύχη, διαιρώντας ένα κονδύλι διά του 300 που κοστίζει η πιο «µικρή» επέµβαση) θα πληρώσει η ΕΕ µέσω σχετικού προγράµµατος του ΕΣΠΑ (ποιο, µε ποια κρατική συµµετοχή κ.λπ., άγνωστο ακόµη) και για τους υπόλοιπους σιγά το «γρηγορόσηµο»: από 300 έως 2.000 € η πιο βαριά, όταν π.χ. σε ιδιωτική κλινική µια αρθροπλαστική κοστίζει 10.000 €, µια σύνθετη αγγειοπλαστική περισσότερο κ.λπ. Και όποιος δεν δύναται, ας όψονται η «άτιµη κοινωνία», όπως έλεγε η αλησµόνητη Μήτση Κωσταντάρα και η κοινωνική ανισότητα – που είναι φυσική, όπως είπε ο πρωθυπουργός της χώρας… Γι’ αυτό άλλωστε οι 120 από τις 125 διορισµένες (µε «άριστους») διοικήσεις νοσοκοµείων έσπευσαν να δηλώσουν επιθυµία συµµετοχής στον νέο θεσµό…
Αποκρύπτεται, βέβαια, ότι µια σειρά ιατρικές πράξεις βαφτίζονται χειρουργικές, όπως π.χ. η αλλαγή ουρολογικών καθετήρων, οι ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιστεροειδών (ενέσεις) και πολύ περισσότερο η διασωλήνωση προς ΜΕΘ που αυτόµατα χρεώνεται επιπλέον σε «βαρεία» (µε ει) των 2.000 €. Ακόµη και τη νοσηλεία σε µονάδες νεογνών έχουν συµπεριλάβει οι αθεόφοβοι στην επί πληρωµή λίστα.
Αποκρύπτεται ότι το κύριο κόστος χειρουργικής αντιµετώπισης και νοσηλείας θα τιµολογείται στον ΕΟΠΥΥ. Αποκρύπτεται ότι ο ΕΟΠΥΥ δεν πληρώνει σχεδόν τίποτε στα νοσοκοµεία (που επιχορηγούνται κατά 95% από τον κρατικό κορβανά) και δηµιουργήθηκε αποκλειστικά για τη γενναιόδωρη συντήρηση του ιδιωτικού τοµέα υγείας (συµπεριλαµβανοµένων των φαρµακάδων και εισαγωγέων υγειονοµικού υλικού). Αποκρύπτεται ότι η υγεία έχει εξελιχθεί σε ακριβό σπορ, όταν µία έγχυση όπως πιο πάνω π.χ. κοστίζει 800 €, ένα ηλεκτροδιάκι για καυτηριασµό µε ραδιοσυχνότητες 1.000 €, για να µην αναφέρουµε π.χ. αγγειοχειρουργικά κλ.π. αναλώσιµα.
Στη βιασύνη τους να νοµοθετήσουν, κατηγοριοποίησαν την βαρύτητα των χειρουργείων (από µικρές έως εξαιρετικά βαριές) όχι µε τις εργατοώρες, την επικινδυνότητα ή το κόστος, αλλά µε την υποκειµενική προτεραιοποίηση της λίστας αναµονής σε σχέση µε την κατάσταση του ασθενή (π.χ. µια επέµβαση κοιλιοκήλης µε τις ίδιες εργατοώρες και κόστος υλικών για κάποιον µπορεί να είναι εξαιρετικά επείγουσα και απειλητική για τη ζωή και για κάποιον άλλον να µη γίνει και ποτέ).
Επί της ουσίας, ακόµη ένας θεσµός που θέλει να εµπορευµατοποιήσει το ΕΣΥ, µετά τα απογευµατινά ιατρεία, τους ιδιώτες µε µπλοκάκι στα νοσοκοµεία (από τεχνικές και διοικητικές λειτουργίες µέχρι τη νοσηλευτική και ιατρική υπηρεσία), τους «Εσύτες» γιατρούς δευτεροαπασχολούµενους, τις «ορθολογικές» τιµολογήσεις µε DRGs, τις χορηγίες-δωρεές γενναιόδωρων ιδρυµάτων επιχειρηµατικών οµίλων κ.λπ., υπονοµεύοντας επί του συµβολικού περισσότερο την απαίτηση -άκουσον-άκουσον!- για δωρεάν περίθαλψη. Η υγεία – εµπόρευµα και όχι καθολικό ανθρώπινο δικαίωµα, πρέπει να εµπεδωθεί σαν κατεστηµένη αντίληψη.
Ισχυριζόµαστε ότι είναι επί του συµβολικού, και όχι κάποιος αστικός π.χ. νεοφιλελεύθερος εκσυγχρονισµός, γιατί το κόστος του υπάρχοντος συστήµατος υγείας το θεωρούν (τουλάχιστον προσώρας) µε τους σταθερά «µνηµονιακούς» προϋπολογισµούς του Υπ. Υγείας ανεκτό. Από την άλλη, οι πανεπιστηµιακοί (και κληρονοµικοί) «µεγαλογιατροί» που κηδεµονεύουν τα δηµόσια νοσοκοµεία (αφού άλλωστε είναι και οι συντάκτες νοµοσχεδίων, κανονισµών, …προσοδοφόρων τεχνικών προδιαγραφών κ.λπ.) είναι σχετικά αδιάφοροι για το «δωράκι» των max 1.000 € του απογευµατινού χειρουργείου, καθώς προτιµούν να το παίρνουν στο πολλαπλάσιο και αφορολόγητο χωρίς µεσάζοντες. Αυτός είναι ο λόγος που πρακτικά έχουν αποτύχει και τα απογευµατινά εξωτερικά ιατρεία.
Με τα νοµαρχιακά νοσοκοµεία να εφηµερεύουν καθηµερινά και τα νοσοκοµεία των αστικών κέντρων κάθε 4 ηµέρες (ενώ τα δηµόσια «στρατιωτικά» απέχουν), η προσφορά επιπλέον εργατοωρών από τους εξαντληµένους και λίγους ειδικευµένους «Εσύτες» θα καθιστά τις ιατρικές πράξεις επισφαλείς.
Με τραγικά ανεπαρκή πρωτοβάθµια περίθαλψη, µε απουσία δηµόσιας οδοντιατρικής φροντίδας, µε συρρίκνωση της εξωνοσοκοµειακής ψυχιατρικής υποστήριξης, µε κανένα δηµόσιο Κέντρο Αποκατάστασης (!) κ.λπ., η περαιτέρω λεηλάτηση – συρρίκνωση του ΕΣΥ θα συνιστά σοβαρότατη ανθρωπιστική κρίση.
Αλλά οι δεξιοί διαχρονικά έχουν αποδείξει ότι είναι σταθερά µε την ενίσχυση της επιχειρηµατικότητας (λαϊκιστί «κονόµας») και τολµούν…
Οι εργαζόµενοι στην Υγεία µαζί µε όλους τους άλλους εργαζόµενους θα τους σταµατήσουµε!
* Εκπρόσωπος από το ΓΝΘ Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ της συνδ.παρατ. «Εργαζόµενες για αξιοπρέπεια και ποιοτική δηµόσια υγεία»
Υποβολή απάντησης