Η δολοφονία του στρατιωτικού ηγέτη του Ιράν Κασέμ Σουλειμανί από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, φέρνει πολύ κοντά το ενδεχόμενο πολέμου στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ, λόγω του αδιεξόδου στη Συρία και κάτω από την πίεση των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων (διαδικασία καθαίρεσης του Τραμπ από το Κογκρέσο) κλιμακώνουν την ένταση στην περιοχή ρισκάροντας μια γενική ανάφλεξη.
Με διάγγελμά του ο Τραμπ χαιρέτισε την επίθεση ως ένα τρόπο «να σταματήσει έναν πόλεμο και όχι για να αρχίσει έναν καινούριο». Στην πραγματικότητα η δολοφονία του δεύτερου σε ιεραρχία Ιρανού ηγέτη και οι απειλές για νέα χτυπήματα ισοδυναμούν με κήρυξη πολέμου. Η ενίσχυση των αμερικανικών στρατευμάτων με 3.500 και η προειδοποίηση στους Αμερικανούς πολίτες στο Ιράκ, να εγκαταλείψουν άμεσα τη χώρα και να μην επιχειρήσουν να προσεγγίσουν την αμερικάνικη πρεσβεία δείχνει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Οι αντιδράσεις σε Ιράκ και Ιράν ήταν άμεσες με χιλιάδες να διαδηλώνουν στους δρόμους ζητώντας εκδίκηση.
Η ελληνική κυβέρνηση με το ταξίδι στις ΗΠΑ και τη διαβεβαίωση ότι η συμφωνία για επέκταση των βάσεων θα επικυρωθεί σύντομα στη Βουλή, αποδεικνύει ότι παραμένει πιστός και σταθερός «εταίρος» των ιμπεριαλιστών, ελπίζοντας να κομίσει μερίδιο στην πίτα προς όφελος του ελληνικού καπιταλισμού. Σε αυτό λογοδοτεί η υπογραφή της επικίνδυνης συμφωνίας με Κύπρο και Ισραήλ για τον ενεργειακό αγωγό East Med που οξύνει ακόμα περισσότερο τις αντιπαραθέσεις στην περιοχή, με το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου ανοιχτό.
Αντίθετα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία στη χώρα μας δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από την όξυνση των ανταγωνισμών και την πιθανότητα μιας γενικής ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή. Χρειάζεται να πρωτοστατήσουν ενάντια στην απειλή ενός νέου πολέμου των ΗΠΑ με το Ιράν, για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους επιθετικούς «άξονες». Να απαιτήσουν λεφτά για κοινωνικές δαπάνες και όχι για εξοπλισμούς και κλείσιμο όλων των βάσεων. Να δημιουργήσουν ένα αντιπολεμικό μέτωπο που να βάζει φρένο στα βρώμικα σχέδια των ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους!
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11/1, 2.00 μ.μ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Πολιτική οργάνωση “Κόκκινο Νήμα”

Του Αλέξη Λιοσάτου

Το ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ είναι κοντινότερο από ποτέ, μετά τη δολοφονία του Νο2 ηγέτη του Ιράν, Κασέμ Σουλεϊμανί (στις 3/1/2020). Η δολοφονία του στρατηγού, επικεφαλής των «Φρουρών της Επανάστασης», από τις ΗΠΑ αποτελεί τον ορισμό της ιμπεριαλιστικής τρομοκρατίας. Ο Αμερικανός Πρόεδρος σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ αποφασίζει και εν ψυχρώ δολοφονεί τον στρατιωτικό ηγέτη μιας άλλης χώρας στα εδάφη μιας τρίτης χώρας (του Ιράκ), παρακάμπτοντας τα εκλεγμένα όργανα των ΗΠΑ, τα εκλεγμένα όργανα του Ιράκ, κάθε διεθνή καπιταλιστικό οργανισμό. Έπειτα αναλαμβάνει περήφανα την ευθύνη λέγοντας ότι δολοφόνησε τον «Νο 1 παγκόσμιο τρομοκράτη»…

Η διεθνής τρομοκρατία, το bullying του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, δεν σταματά εκεί: «Με μια πρωτοφανή κίνηση στην ιστορία της διπλωματίας των τελευταίων δεκαετιών οι ΗΠΑ απαγόρευσαν στον υπουργό Εξωτερικών του Ιράν να παρακολουθήσει τις εργασίες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ»,¹ σε μια κίνηση που δείχνει πού έχουν γραμμένους τους «συμμάχους» τους οι ΗΠΑ όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των δικών τους πετρελαϊκών, οπλοκατασκευαστικών και λοιπών πολυεθνικών κολοσσών.

Πρόκειται για απύθμενο ιμπεριαλιστικό θράσος, με στόχο την επίδειξη ισχύος όχι μόνο στο Ιράν αλλά και παγκοσμίως και δη στους βασικούς ανταγωνιστές του αμερικανικού καπιταλισμού, τις Κίνα και Ρωσία. Ο Σουλεϊμανί δεν ήταν τρομοκράτης, αλλά ανώτατος ηγέτης μιας χώρας με 80 εκατομμύρια πληθυσμό. Δεν απέχει πολύ από το να αρχίσουν να δολοφονείται από ρουκέτες και drones κάθε «ανεπιθύμητος» για τις ΗΠΑ ηγέτης μόνο και μόνο επειδή «μπορούν» – και ύστερα υπερήφανα κι ευθέως την ευθύνη… Μόνο και μόνο αυτό είναι ένας καλός λόγος για να γεμίζουμε με ταξικό μίσος, να θέλουμε να ανατρέψουμε αυτό το σύστημα σε διεθνή βάση, για να παίρνουμε κάθετα θέση απέναντι στον κυριολεκτικά Νο 1 παγκόσμιο τρομοκράτη, τις ΗΠΑ.

Ποιο είναι το πλαίσιο πάνω στο οποίο «ήρθε

κι έδεσε» η δολοφονία Σουλεϊμανί;

Πάνω απ’ όλα βρίσκεται η σχετική κρίση ηγεμονίας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού που ξεδιπλώθηκε μετά την εισβολή του 2003 στο Ιράκ. Η αποτυχία των ΗΠΑ στο Ιράκ καθώς και η διεθνής οικονομική κρίση του 2008 τροφοδότησαν και συνάμα επιβεβαίωσαν ότι η συγκριτική ισχύς των ΗΠΑ φθίνει. Τα επόμενα χρόνια η Ρωσία πέτυχε διπλωματικές και στρατιωτικές επιτυχίες σε βάρος των ΗΠΑ, ενώ η Κίνα έγινε πρώτη οικονομική δύναμη στην κόσμο* απλώνοντας σε όλον τον πλανήτη επενδύσεις κι επιρροή.

Η εισβολή και κατοχή των ΗΠΑ στο Ιράκ του 2003, εκτός από εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς Ιρακινούς, αλλεπάλληλους θρησκευτικούς εμφυλίους και συνθήκες θερμοκηπίου για τρομοκρατικές οργανώσεις τύπου ISIS, προκάλεσε επίσης και την αυξανόμενη επιρροή του Ιράν στο ιρακινό κράτος, ενίσχυσε δηλαδή τον βασικό εχθρό των ΗΠΑ στην περιοχή (το σχέδιο για επέμβαση στη Μέση Ανατολή, με τελικό στόχο το Ιράν, για αναδιάταξη των δυνάμεων προς το φιλοαμερικανικότερο είχε εξαγγελθεί από τη δεκαετία του ’90 στις ΗΠΑ…). Το Ιράν έφτασε να ελέγχει την ιρακινή κυβέρνηση, αν και αυτή συνυπάρχει με τον αμερικανικό παράγοντα που συνέχισε να πατά πόδι στην περιοχή πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά.

Η περιοχή της Μέσης Ανατολής έγινε το κύριο πεδίο όξυνσης των ανταγωνισμών μεταξύ μεγάλων και μεσαίων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οι εξελίξεις έφεραν ακόμα πιο κοντά σε συμμαχία Κίνας και Ρωσίας μεταξύ τους αλλά και με το Ιράν. Οι ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια ταλαντεύονται πάνω στο πόση στρατιωτική πυγμή πρέπει να χρησιμοποιήσουν – και όχι στο αν αυτή «χρειάζεται». Οι Δημοκρατικοί, που άσκησαν δριμύτατη κριτική στον Τραμπ για τη δολοφονία Σουλεϊμανί, έχουν εξίσου ή και χειρότερες ιμπεριαλιστικές και δολοφονικές περγαμηνές από τους Συντηρητικούς. Οικονομικά οι ΗΠΑ έχουν μπει σε πορεία συγκριτικής εξασθένησης δίχως γυρισμό και ο μόνος παράγοντας που μπορεί να καθυστερήσει (όχι να ανατρέψει – τουλάχιστον όχι χωρίς παγκόσμιο πόλεμο) το… πεπρωμένο είναι η στρατιωτική πυγμή. Η οικονομία, η πολιτική κατάσταση, οι διπλωματικές σχέσεις των ΗΠΑ δεν ευνοούν έναν νέο πόλεμο «τύπου Ιράκ» στο Ιράν. Στο Ιράκ δεν τα κατάφεραν και νίκησε το Ιράν, στη Συρία έχασαν και κέρδισε η Ρωσία ενώ ενισχύθηκαν οι τοπικοί υποϊμπεριαλισμοί (κυρίως Τουρκία, Ιράν, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία) και αυτά προϊδεάζουν για πολύ χειρότερες πανωλεθρίες στο Ιράν. Ο πόλεμος του Ιράκ ήταν από τους βασικούς παράγοντες εξασθένησης της αμερικανικής οικονομίας που οδήγησαν στη «βουτιά» του 2008. Από την άλλη, όσο περνάει ο καιρός η Κίνα θα αυξάνει την οικονομική ισχύ της έναντι των ΗΠΑ και την ιμπεριαλιστική επιρροή της στον πλανήτη και θα μειώνει τη στρατιωτική διαφορά της από τις ΗΠΑ, χτίζοντας πιο στέρεες συμμαχίες με τη Ρωσία αλλά και μεσαίες δυνάμεις. Άλλωστε, η πιο «μετριοπαθής» τακτική των ΗΠΑ δοκιμάστηκε τα προηγούμενα 4-5 χρόνια, π.χ. στη Συρία, και όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά αποθράσυνε τοπικούς μεσαίους «παίκτες», εξόργισε παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως Ισραήλ και Σαουδική Αραβία, ενίσχυσε Κίνα και Ρωσία κ.ο.κ. Αυτός είναι ο λόγος που «νομοτελειακά» οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να επιστρατεύουν την στρατιωτική τους υπεροπλία «εδώ και τώρα», έστω και σπασμωδικά.

Ο λαϊκός παράγοντας σε Ιράν-Ιράκ

εισβάλλει στο προσκήνιο

Αυτά ισχύουν ως γενικό πλαίσιο. Στο πλαίσιο αυτό όμως, είχαμε την επανεμφάνιση στην περιοχή του «αραβικού πεζοδρομίου», μαζικών κινητοποιήσεων με εξεγερτικά χαρακτηριστικά. Πιο συγκεκριμένα, τον Οκτώβρη ξέσπασε μαζική εξέγερση στο Ιράκ, όπου εργάτες και φτωχοί, σιίτες και σουνίτες, εξεγέρθηκαν ενάντια στη φτώχεια και την ανεργία, την έλλειψη νερού και ηλεκτρικού ρεύματος και απαιτώντας δημοκρατία.^2,3

Εξεγέρθηκαν απέναντι στην φιλοϊρανική κυβέρνηση, που κατέστειλε βίαια την εξέγερση, με πάνω από 500 νεκρούς (485 ήταν λίγες εβδομάδες πριν⁴). Για να μην ξεχνιόμαστε, η κλασική ταξική ανάλυση αφορά και το Ιράκ και το Ιράν, χώρες με «άγριο» καπιταλισμό και αυταρχικά καθεστώτα. Στην καταστολή των κινητοποιήσεων πρωταγωνίστησε ο Σολεϊμανί, δηλαδή αφενός η κυβέρνηση, ο στρατός και η αστυνομία του Ιράκ (που είχαν τη δική του κάλυψη) και αφετέρου οι παραστρατιωτικές ομάδες που καθοδηγεί και χρηματοδοτεί (είναι δηλαδή εξίσου ένας ταξικός εχθρός, ένα αντεργατικό κάθαρμα, ένας χασάπης για τον οποίο δεν λυπόμαστε καθόλου και η… προσωπικότητα του οποίου σίγουρα δεν είναι ο λόγος για τον οποίο είμαστε απέναντι στις ΗΠΑ).

Όπως (υπο)γράφει αναρχική συλλογικότητα της Μ. Ανατολής «Ο Κασέμ Σολεϊμανί ήταν ένας γενοκτόνος που σκότωσε χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά στις συγκρούσεις της Συρίας, του Ιράκ και της Υεμένης».⁵

Ενώ η Συμμαχία Σοσιαλιστών γράφει για τη δολοφονία περισσότερων από 1.500 διαδηλωτών από τους ένοπλους του Σολεϊμανί, στις διαδηλώσεις που ξέσπασαν τον Νοέμβριο 2019 με αφορμή την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, για τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους που σαπίζουν στις φυλακές του Ιράν και γενικά για τον ρόλο του στην καταστολή των εξεγερμένων μαζών στο Ιράν, τη Συρία και το Ιράκ. Συμπληρώνοντας ωστόσο ότι η δολοφονία του από τις ΗΠΑ δεν είναι προς το συμφέρον των λαών της Μέσης Ανατολής αλλά εναντίον τους.⁶ Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανακοίνωση της RCIT (που έχει δυνάμεις σε Παλαιστίνη-Ισραήλ, Πακιστάν, Υεμένη), που αναφέρει, όπως και η Συμμαχία Σοσιαλιστών, ότι πολλοί στη Συρία και το Ιράκ είναι αυτοί που χάρηκαν με τη δολοφονία του βασικού οργανωτή της αντεπαναστατικής καταστολής σε αυτές τις χώρες, αλλά δεν μπορούν να αφήνουν έξω από την ανάλυσή τους τις αντιδραστικές επιδιώξεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.⁷

Κι έτσι είναι. Δεν ξέρουμε αν οι υπολογισμοί του αμερικανικού Πενταγώνου εκτίμησαν τη δεδομένη στιγμή ως στιγμή αδυναμίας για το Ιράν (με διαδηλώσεις σε Ιράν-Ιράκ, την κυβερνητική αστάθεια στο Ιράκ – ήδη από τα τέλη του Νοεμβρίου η εξέγερση οδήγησε στην παραίτηση του πρωθυπουργού Μαχντί⁸) αλλά ξέρουμε ότι αυτή η δολοφονία θα λειτουργήσει προς αντιδραστική κατεύθυνση. Ακόμα κι αν δεν επιβεβαιωθεί το ενδεχόμενο ενός περιορισμένου ή πιο γενικευμένου πολέμου που θα αφήσει πίσω του  εκατόμβες νεκρών και διαλυμένες ζωές, η επιθετικότητα των ΗΠΑ θα λειτουργήσει υπέρ του αντιδραστικού καθεστώτος της Τεχεράνης και όχι εις βάρος του, θα ευνοήσει ακόμα πιο συντηρητικές και χαοτικές «λύσεις»⁹ και όχι δημοκρατικότερες, όπως έγινε και στις άλλες χώρες όπου «εξήγαγαν δημοκρατία και πολιτισμό» οι ΗΠΑ με τις βόμβες τους (βλέπε χαρακτηριστικά Ιράκ και Αφγανιστάν) – ο «αντιδυτικός» φονταμενταλισμός, η λογική του «ιερού πολέμου» και του «αδύνατο να συνυπάρξουν οι δυο πολιτισμοί των χριστιανών και των μουσουλμάνων», οι σεκταριστικοί εμφύλιοι και τα τυφλά χτυπήματα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις της Δύσης θα ισχυροποιηθούν ακόμα περισσότερο στην ευρύτερη περιοχή – νέα και χειρότερα «ISIS» επωάζονται στο όχι τόσο μακρινό μέλλον.

Ένα άλλο αποτέλεσμα της δράσης των ΗΠΑ, μάλλον αναμενόμενο με βάση τη διεθνή πείρα των τελευταίων χρόνων, μπορεί να είναι η εκ νέου ενίσχυση των μεγάλων ανταγωνιστών της: η Ρωσία προωθεί αυτή τη στιγμή με πιο ευνοϊκούς όρους οπλικά συστήματα στο Ιράκ, ένα «ντιλ» που είχε κλείσει λίγους μήνες πριν αλλά ακυρώθηκε  λόγω αμερικανικών πιέσεων.¹⁰

Είναι πιθανό να μέτρησε για τις ΗΠΑ όσον αφορά τη στιγμή που επέλεξαν τη δολοφονία Σολεϊμανί ότι το Ιράν είναι πιθανό να έχει σύντομα την πρώτη του πυρηνική κεφαλή,¹¹ (ενώ οι ΗΠΑ έχουν …6.800¹²) αλλά και πολιτικοί υπολογισμοί ενόψει προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Προς αυτά συνηγορεί και η πρόσφατη δήλωση του Ερντογάν ότι «Στη δική μου προεδρία το Ιράν ποτέ δεν θα έχει πυρηνικά όπλα».¹³

Τι προηγήθηκε της δολοφονίας Σολεϊμανί

Το τελευταίο διάστημα οι επιθέσεις με ρουκέτες κατά αμερικανικών στόχων στο Ιράκ είχαν πληθύνει και φαίνεται ότι αυτό έγινε με «δάκτυλο» Ιράν – Σολεϊμανί. Ήταν μια απάντηση στις oικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ.^14,15

Στα τέλη Δεκεμβρίου επίσης μια επίθεση με πυραύλους  σε ιρακινή στρατιωτική βάση κοντά στο Κιρκούκ σκότωσε έναν Αμερικανό πολίτη-εργολάβο και τραυμάτισε μερικούς Αμερικανούς στρατιώτες και ιρακινό προσωπικό. Αν και όχι απαραίτητα.¹⁶

Οι αμερικανικές αρχές απάντησαν με βόμβες κατά φιλοϊρανικών στρατοπέδων, προκαλώντας δεκάδες νεκρούς και τραυματίες.¹⁷

Eπίσης στα τέλη Δεκέμβρη ανακοίνωσαν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Κίνα, Ρωσία και Ιράν, κάτι που είναι γνωστό ότι αποτελεί μεγάλο φόβο και ταυτόχρονα κάποιου είδους casus belli για τις ΗΠΑ.¹⁸

Στις 31/12 πραγματοποιήθηκε κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας του Ιράκ από φιλοϊρανούς.¹⁷

Kαι τελικά στις 3/1 ήρθε η δολοφονία του Ιρανού στρατηγό.

Τι ακολούθησε

Από κει και πέρα ακολούθησε ένα μπαράζ όξυνσης των σχέσεων και απειλών ένθεν κι ένθεν, με το Ιράν να τάζει εκδίκηση, τον Τραμπ να απαντά ότι αν υπάρξει χτύπημα κατά των ΗΠΑ θα χτυπηθούν άμεσα 52 στόχοι του Ιράν, το Ιράν να ανταπαντά προχωρώντας σε βομβαρδισμό δυο στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στο Ιράκ και στην ανακοίνωση ότι αν οι ΗΠΑ απαντήσουν θα χτυπήσει άμεσα 100 στόχους των ΗΠΑ.¹⁹

Το Ιράν έκανε λόγο για 80 νεκρούς από την επίθεση στις αμερικανικές βάσεις, αν και αυτό δεν επιβεβαιώνονται από άλλες πηγές.^13,19

Τέλος, το ιρακινό Κοινοβούλιο ζήτησε από την κυβέρνηση να εκδιώξει τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις από το Ιράκ.²⁰

Ενώ όλα αυτά μεσοπρόθεσμα υπάρχει πιθανότητα να αποδειχθούν λεκτικοί λεονταρισμοί, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι βρισκόμαστε στο «σημείο μηδέν».

Ο Τραμπ ήδη προανήγγειλε μεγαλύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, ανακοίνωσε νέες σκληρές οικονομικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν και εκθείασε τον στρατό των ΗΠΑ ως τον πιο ισχυρό στον πλανήτη.²¹

Μάλλον στα ψιλά πέρασε η είδηση ότι βρίσκεται σε εξέλιξη τεράστια κινητοποίηση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ δέκα μεταγωγικά ελικόπτερα προσγειώθηκαν την Τρίτη (7/1) στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας. Ανεφοδιάστηκαν και πέταξαν την επομένη για την Σούδα όπου έλαβαν νέο ανεφοδιασμό και αναχώρησαν για την Μέση Ανατολή.²²

Οι ΗΠΑ είναι πιθανό «απλώς» να κλιμακώνουν την τακτική τους «στρατιωτικές απειλές, στρατιωτική πυγμή + διαπραγματεύσεις», μια τακτική που χαρακτηρίζει όλα τα στρατόπεδα στη Μ. Ανατολή, από τις υπερδυνάμεις και τις μεσαίες δυνάμεις μέχρι τα ντόπια καθεστώτα και τους τζιχαντιστές. Ακόμα ωστόσο κι αν πρυτανεύσουν πιο ρεαλιστικοί υπολογισμοί (από μεριάς ΗΠΑ γιατί «ρεαλιστικά» δεν μπορούν να σηκώσουν τέτοιου μεγέθους πόλεμο, παρόλο που είπαμε ότι ο «ρεαλισμός» αποδεικνύεται κι αυτός εις βάρος τους) και από μεριάς Ιράν (που δεν μπορούν να τα βάλουν με τις ΗΠΑ, ακόμα κι αν συμπαραταχθούν μαζί τους με πάθος Ρωσία-Κίνα, κάτι που σαφώς δεν είναι δεδομένο, ίσως ούτε καν πιθανό), υπάρχει συσσωρευμένο τόσο εύφλεκτο υλικό που μια λάθος κίνηση, η αυτόνομη δράση κάποιων «σκληροπυρηνικών» κέντρων, κάποια προβοκάτσια, ακόμα και μια στρατιωτική δράση συνειδητά ενταγμένη στο πλαίσιο της «ένοπλης διαπραγμάτευσης» μπορεί να ξεπεράσει την «ουδό διαπραγματεύσεων» και να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις με απρόβλεπτες συνέπειες για όλον τον πλανήτη, μια που σε αυτήν εμπλέκεται ένα φάσμα δυνάμεων που εκτείνονται από την Ανατολή μέχρι τη Δύση, πολλές από αυτές με πυρηνικά όπλα.

Στη Συρία, που ήταν σχετικά «εύκολος στόχος», έγινε μια «λελογισμένη σύγκρουση», μια «συγκρουσιακή συνεννόηση» μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας, αλλά έδειξε πως μια «απλή επέμβαση» σήμερα δεν είναι καθόλου απλή κι εμπλέκει σωρεία δυνάμεων. Σε τυχόν σύρραξη ΗΠΑ-Ιράν τα μεγέθη που θα συγκρουστούν και οι καταστροφικές δυνάμεις που θα απελευθερωθούν θα είναι πολλαπλάσιες και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη μετατροπή περιφερειακής σύγκρουσης σε γενικευμένη. Η όξυνση των διεθνών ανταγωνισμών κάνει ολοένα και πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Όσο κι αν υπάρχει ο αντίλογος ότι «ναι, αλλά τώρα οι υπερδυνάμεις φοβούνται η μία την άλλη εξαιτίας των πυρηνικών», υπάρχει κι ο αντίλογος στον αντίλογο, ότι ο καπιταλισμός βασίζεται στο αδυσώπητο κυνήγι του κέρδους, στη μάχη για κυριαρχία και ηγεμονία, ότι ο «τζόγος» είναι έμφυτο χαρακτηριστικό του κι ότι εν τέλει ποτέ δεν χαρακτηριζόταν -μόνο- από ψυχρή λογική, ότι η «τρέλα» τον χαρακτηρίζει διαχρονικά, διαφορετικά δεν μπορούν να εξηγηθούν ούτε οι δύο ΠΠ ούτε ο φασισμός ούτε το Ολοκαύτωμα ούτε η ατομική βόμβα στις Χιροσίμα-Ναγκασάκι ούτε πολλά άλλα.

Ακόμα και στην «καλύτερη περίπτωση» που η όξυνση των σχέσεων των δυο χωρών μείνει στην τρέχουσα φάση της, έχει ήδη διαφανεί ότι το πρώτο θύμα θα είναι (εκ νέου) το ίδιο το Ιράκ, με έναν νέο «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων» στα εδάφη του.

Η ελπίδα είναι στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό- εργατικό κίνημα στις εμπλεκόμενες χώρες

Για το καπιταλισμό στο ιμπεριαλιστικό στάδιο της παρακμής του,  ο συνεχής ανταγωνισμός μεταξύ των κεφαλαίων μετατρέπεται σε πάλη μεταξύ κρατών και είναι συνυφασμένος με τον πόλεμο, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό, με την καταστροφή των παραγωγικών και διανοητικών δυνατοτήτων της ανθρωπότητας. Δυο παγκόσμιοι πόλεμοι και δεκάδες μικρότεροι πόλεμοι, χούντες και αντιδραστικά καθεστώτα, αντεπαναστατικές σφαγές το έχουν αποδείξει αυτό: τα κέρδη των μεγάλων εταιρειών (που αυτά υπηρετούν σαν πιστά σκυλιά τα κράτη και οι στρατοί) μπαίνουν πάνω από τις ζωές των ανθρώπων.

Η λύση βρίσκεται στη διεθνή εργατική αλληλεγγύη και στις μάχες μέσα σε κάθε χώρα για να ανατραπούν ο ιμπεριαλισμός και ο πόλεμος σε κοινωνικό-ταξικό εμφύλιο μέσα σε κάθε χώρα και η προοπτική αυτού του πολέμου είναι ο διεθνής σοσιαλισμός, μια διεθνής κοινωνία των ανθρώπων που θα παράγουν και θα καρπώνονται τον πλούτο συλλογικά, χωρίς όπλα, χωρίς εθνικιστικά μίση και κυρίως χωρίς κεφάλαιο και καπιταλιστές που γεννούν όλα αυτά για να διαιρούν και να ξεζουμίζουν τα δισεκατομμύρια εργάτες και φτωχούς. Μας υποχρεώνουν στη Δύση να ζούμε με την απειλή του πολέμου πάνω από το κεφάλι μας ενώ οι λαοί της Μέσης Ανατολής βιώνουν άμεσα τη φρίκη του θανάτου σε μαζική κλίμακα. Γιατί; Για να συντηρείται ένα σύστημα που 8 άνθρωποι έχουν τόσο πλούτο όσο ο μισός πλανήτης, ένα σύστημα όπου μόνο το 10% των χρημάτων για εξοπλισμούς θα αρκούσε για να εξαλειφθεί η παγκόσμια φτώχεια.^23,24

Στην κατεύθυνση αυτή η απάντηση θα ήταν:

1) Ένα μαζικό αντιπολεμικό και εργατικό κίνημα στις χώρες της Δύσης και δη στις ΗΠΑ και την ΕΕ, που θα απαιτούσε και θα επέβαλλε μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής, λεφτά για τους φτωχούς-όχι για εξοπλισμούς, να επιστρέψουν οι φαντάροι από τις ξένες χώρες, να διαλυθεί το ΝΑΤΟ, να κλείσουν όλες οι στρατιωτικές βάσεις. Ένα κίνημα που θα έδειχνε αλληλεγγύη στους Άραβες και γενικά στους κατοίκους της Μ. Ανατολής (εργάτες και φτωχούς, αλλά και στους πρόσφυγες-μετανάστες), που θα επέβαλλε νίκες κατά των «εδώ» κυβερνήσεων και θα έδειχνε τον δρόμο της ταξικής πάλης στα ταξικά του αδέρφια «εκεί», για να πάψουν να κυριαρχούν στις δυνάμεις αντίστασης στον δυτικό ιμπεριαλισμό οι δυνάμεις του θρησκευτικού σεκταρισμού και του φονταμενταλισμού.

2) Ένα μαζικό κίνημα κινηματικής κι ένοπλης αντίστασης στις χώρες της Μέσης Ανατολής που θα πάλευε ενάντια τόσο στον αμερικάνικο-δυτικό ιμπεριαλισμό όσο και απέναντι στα ντόπια αντιδραστικά καθεστώτα που άγονται και φέρονται πότε από τη μια και πότε από την άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη αλλά και από το δικό «τους» εθνικό κεφάλαιο. Ένα κίνημα που θα ένωνε τους Άραβες, τους Ιρανούς, τους Εβραίους απέναντι σε σύνορα που εν πολλοίς τους επιβλήθηκαν, που θα διέλυε τις βάσεις του κράτους-χωροφύλακα, του Ισραήλ, που θα είχε τη δύναμη να διώξει όχι μόνο τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές αλλά και κάθε επίδοξο αντικαταστάτη τους (π.χ. Κίνα-Ρωσία, με τη βοήθεια του ρωσικού και κινεζικού σύγχρονου προλεταριάτου, φυσικά). Οι σοσιαλιστές σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να εργαστούν και προφανώς το κίνημα στη Δύση βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση και δρα σε πιο θετικό περιβάλλον για να το πετύχει, άρα και οι ευθύνες του (μας) είναι μεγαλύτερες.

Από αυτά τα καθήκοντα απέχουμε παρασάγγας, ωστόσο είναι σωστές οι ανακοινώσεις σοσιαλιστών των ΗΠΑ που καλούν ενάντια στον πόλεμο, «έξω οι ΗΠΑ από το Ιράκ», να γυρίσουν πίσω οι Αμερικανοί στρατιώτες και αντιτάσσονται σε όλες τις κυρώσεις απέναντι στο Ιράν, είναι ελπιδοφόρες οι κινητοποιήσεις στο Ιράκ που συνεχίζονται με κεντρικό πλέον αίτημα «έξω οι κατακτητές του Ιράν και των ΗΠΑ, θέλουμε πίσω τη χώρα μας», ενώ έγιναν ήδη διαδηλώσεις σε πάνω από 70 πόλεις των ΗΠΑ ενάντια στο ενδεχόμενο πολέμου και επιστράτευσης.^7,25,26,27

Στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός

Η Ελλάδα είναι μπλεγμένη πολλαπλά στην όλη υπόθεση. Μάλιστα οι απειλές του Ιράν την αφορούν άμεσα, καθώς βρίσκεται εντός της εμβέλειας των ιρανικών πυραύλων²⁸ και μπορεί να αποτελέσει στόχο τόσο για τις στρατιωτικές βάσεις που «φιλοξενούν Αμερικανούς» όσο και για τη στενή «φιλία»-συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Βεβαίως την ελληνική άρχουσα τάξη δεν την απασχολούν αυτά τα ζητήματα, την απασχολεί να κάνει όλα τα χατίρια στις ΗΠΑ, να… εκλιπαρεί για την αγορά F-35 και να προσπαθεί να κερδίσει την εύνοιά τους απέναντι στην Τουρκία. Ο ελληνικός λαός συνεχίζει να πεινάει για να μπορεί ο Μητσοτάκης (και πριν από αυτόν ο Τσίπρας) να διατηρούν την πανευρωπαϊκή ποσοστιαία πρωτιά (και τη δεύτερη θέση στο ΝΑΤΟ) σε δαπάνες για εξοπλισμούς. Ο δε Κούλης, αφού λίγες μέρες πριν έκανε κονέ με τον χασάπη Νετανιάχου, έπειτα έσπευσε να στηρίξει την επιλογή του Τραμπ να δολοφονήσει τον Σολεϊμανί. Τέλος, υποσχέθηκε παραχώρηση των στρατιωτικών βάσεων σε ελληνικά εδάφη όποτε τις χρειαστεί ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός (εν προκειμένω δηλαδή στην κόντρα του με το Ιράν),²⁹ κάτι που όπως είπαμε ήδη έγινε πριν… ειπωθεί.²²  Λίγες δε εβδομάδες πριν, ελληνικά F-16 συμμετείχαν σε στρατιωτική αποστολή στη Συρία.³⁰

Συμμαχεί δε η ελληνική άρχουσα τάξη με τη χούντα της Αιγύπτου αλλά εσχάτως και με τον επίδοξο πραξικοπηματία Χαφτάρ³¹ της Λιβύης κατά της νόμιμης κυβέρνησής της, τακτική που φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν και οι ΗΠΑ.³²  Όλες αυτές οι «διπλωματικές κινήσεις» της Ελλάδας έχουν επίκεντρο τις ΑΟΖ, τους αγωγούς φυσικού αερίου, τα εφοπλιστικά συμφέροντα για τη μεταφορά αερίου και πετρελαίου³³ και τις εξορύξεις σε Αιγαίο-Ιόνιο-Νοτιοανατολική Μεσόγειο και όλα αυτά σε ανταγωνισμό με την Τουρκία. Ο ελληνικός και ο τουρκικός υποϊμπεριαλισμός συγκρούονται στο Αιγαίο για τα συμφέροντα Ελλήνων και Τούρκων Βαρδινογιαννηδολάτσηδων, και ιδιαίτερα για τον ελληνικό επεκτατισμό η Τουρκία είναι ο μεγάλος εχθρός (αφού στα Βαλκάνια το ελληνικό κεφάλαιο έχει εξασφαλίσει εξέχοντα ρόλο οικονομικά, γεωπολιτικά, στρατιωτικά). Το ελληνικό κεφάλαιο επιδιώκει Αιγαίο κλειστή ελληνική λίμνη και αποκλεισμό της Τουρκίας από τις ΑΟΖ, συνεκμετάλλευση των πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου των Βαρδινογιαννηδολάτσηδων με τις ξένες δυτικές πολυεθνικές και ο Έλληνας φτωχός δεν θα κερδίσει τίποτα. Τι ρισκάρει το ελληνικό κεφάλαιο; Από την «πάρτη του» δεν ρισκάρει τίποτα, ωστόσο μπορούμε να πούμε ότι «ρισκάρει» να γίνει πόλεμος με την Τουρκία, στον οποίο θα κληθεί να πολεμήσει ο Έλληνας φτωχός για συμφέροντα άλλων. «Ρισκάρει» επίσης την περαιτέρω, ίσως και ανείπωτη, περιβαλλοντική καταστροφή που συνήθως συνοδεύουν αυτά τα «νέα κόλπα». «Ρισκάρει» ένα ολοένα μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» για άχρηστους εξοπλισμούς που πληρώνει και πάλι ο φτωχός που «σφίγγει το ζωνάρι» από την πείνα, την ανεργία και τη στέρηση.^29,34

Για να τα πετύχει αυτά, τζογάροντας κυριολεκτικά τις ζωές μας, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη (και πριν από αυτή εκείνη του Τσίπρα) επιδιώκει να προβάλει ως το πιο πιστό σκυλί των ΗΠΑ, χωρίς καμία εγγύηση ότι θα πετύχει ευνοϊκή μεταχείριση έναντι της Τουρκίας. Η οποία με τη σειρά της κλυδωνίζεται από εσωτερική αστάθεια αλλά και τάσεις «φυγής προς τα μπρος» του Ερντογάν. Η πανίσχυρη τουρκική άρχουσα τάξη είναι απίθανο να δεχτεί η γιγάντια χώρα της να μείνει χωρίς ΑΟΖ για τα μάτια της ωραίας Ελλάδας και προχωρεί στις δικές της μονομερείς ενέργειες, τετελεσμένα κι εκβιασμούς. Κάπως έτσι καθημερινά τουρκικά μέσα βομβαρδίζουν την  τουρκική κοινή γνώμη για τις ελληνικές προκλήσεις και τα ελληνικά μέσα για τις τουρκικές προκλήσεις, ενώ η θερμοκρασία και ο αντιτουρκισμός στα ελληνικά στρατόπεδα συνεχώς ανεβαίνει, ενώ έχουν αρχίσει οι «σκέψεις» για στράτευση στα 18 και διετή υποχρεωτική στρατιωτική θητεία κοκ. Κάπως έτσι συνδέονται η σύγκρουση Ιράν-ΗΠΑ με την αμερικανόφιλη κι επεκτατική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, συγκροτώντας έναν διπλό κίνδυνο πολέμου:  Οι λαϊκές ανησυχίες για ελληνοτουρκικό πόλεμο είναι περισσότερες και πιο βάσιμες από ποτέ ενώ η Ελλάδα μπαίνει βαθιά στο στόχαστρο των φονταμενταλιστών της Μέσης Ανατολής σαν μαντρόσκυλο των ΗΠΑ με ενεργητική συμμετοχή.

Η σημερινή σύγκρουση Ιράν-ΗΠΑ έχει γίνει ήδη ξεκάθαρο ότι εμπλέκει πληθώρα δυνάμεων και είναι πολύ πιθανό αν ξεσπάσει πολεμική αναμέτρηση να γενικευτεί τόσο που να κάνει το Ιράκ ή τη Συρία να μοιάζουν παιδικό πάρτι. Κι αυτά είναι απλώς ένα κομμάτι στη μεγάλη εικόνα: στην αναμονή για μια νέα εκδήλωση οξείας οικονομικής κρίσης, που θα βάλει μπουρλότο στο ήδη σήμερα στημένο σκηνικό: στην όξυνση των ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων, στη στροφή προς την «εθνική αναδίπλωση», τον κρατικό προστατευτισμό και το εθνικό ταμπούρωμα, στην διεθνή άνοδο των εξοπλιστικών προγραμμάτων, στη διεθνή άνοδο της Ακροδεξιάς και του εθνικισμού, στις εστίες ανάφλεξης (χθες η Συρία, σήμερα το Ιράκ, αύριο τι;) που φέρνουν όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο γενικευμένης σύρραξης μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων.

Αντί να περιμένουμε στωικά να επαληθευτεί με αρνητικό τρόπο το ρητό «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον», πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόσο πίσω στην… εξοπλιστική κούρσα έχει μείνει η δική μας τάξη, οι εργάτες, οι φτωχοί, οι καταπιεσμένες, της γης οι κολασμένοι. Χωρίς επαναστατικά κόμματα, χωρίς Αριστερά γενικώς, χωρίς συνδικαλιστική οργάνωση, χωρίς οργάνωση γενικώς, βεβαρημένοι με αλλεπάλληλες προδοσίες που διαπράχθηκαν στο όνομα κάποιας «Αριστεράς» (ακόμα και στις χώρες της Μέσης Ανατολής υπήρχαν τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70  μαζικά κομμουνιστικά κόμματα, που επέλεξαν να γίνουν οι αντίστοιχοι «κωλοτούμπες» της εποχής τους με αποτέλεσμα να σβήσει η Αριστερά και να καλύψει το κενό το αντιδραστικό πολιτικό Ισλάμ). Να αποκτήσουμε την αίσθηση του κατεπείγοντος της ανασύνταξης και ενίσχυσης των επαναστατικών-αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, να αντιληφθούμε τα ιστορικά  καθήκοντα που πέφτουν στις πλάτες των αγωνιστ(ρι)ών και της Αριστεράς αλλά και το πού βρισκόμαστε μπροστά σε αυτά τα καθήκοντα. Η συνειδητοποίηση όλων αυτών είναι προϋπόθεση για να υπάρχει πιθανότητα να δράσουμε σε σωστή κατεύθυνση. Αυτό που υπάρχει σαν βασική πρώτη ύλη είναι η ταξική πάλη, οι συνεχείς εξεγέρσεις που γεννιούνται και αναγεννούνται όχι μόνο στη Μ. Ανατολή αλλά σε μεγάλο τμήμα του πλανήτη όπως βλέπουμε σήμερα. Πάνω σε αυτή την «ύλη» οφείλουμε να χτίσουμε τον υποκειμενικό παράγοντα που θα πάει τις εξελίξεις ένα βήμα παραπέρα στη μάχη για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τον καπιταλισμό και τη βαρβαρότητα.  Αν δεν το κάνουμε, εμείς ή κάποιοι άλλοι-δεν έχει σημασία, το μέλλον θα είναι ακόμα πιο γεμάτο από εικόνες καταστροφής και φρίκης.

Ο πόλεμος «μας κυκλώνει από παντού», τόσο σε εθνικό επίπεδο (Ελλάδα) όσο και σε διεθνές.

Στην Ελλάδα, τη «χώρα μας», το κύριο καθήκον της Αριστεράς είναι να παλέψουμε ενάντια τη δική μας αστική τάξη. Ενάντια στη συμμαχία της με ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, απαιτώντας καμιά ελληνική συμμετοχή, δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ενάντια στις ΑΟΖ και τις εξορύξεις, ενάντια στον ελληνικό επεκτατισμό και τον Άξονα με Αίγυπτο-Κύπρο-Ισραήλ, ενάντια στον αντιτουρκικό εθνικισμό, τον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία, διεκδικώντας βαριά φορολογία στο κεφάλαιο, αυξήσεις στους μισθούς, μαζικές προσλήψεις. Κυρίως όμως να κινηθούμε με στόχο πρωτοβουλίες που θα δυναμώνουν τη θέση μας στο εργατικό κίνημα ώστε να μπορεί την κρίσιμη στιγμή να κάνει τα παραπάνω πράξη και όχι απλά «συνθήματα»: να μπορεί να μπλοκάρει τα σχέδια του ελληνικού κεφαλαίου και των συμμάχων του. Η οικοδόμηση σχέσεων αλληλεγγύης με αντίστοιχες δυνάμεις σε άλλες χώρες και τελικά ένα ισχυρό διεθνές αντιπολεμικό εργατικό κίνημα που θα έχει τη δύναμη να χαλάει σε κάθε χώρα της «δικής του» εθνικής αστικής τάξης και της «δικής του» πολεμικής μηχανής είναι ο μοναδικός, αν και μακρύς, δρόμος για να γλιτώσουμε τα επόμενα μαζικά σφαγεία, την πείνα, το μίσος και τον θάνατο σε όλον τον πλανήτη.

Παραπομπές

1-https://info-war.gr/to-telos-toy-oie-oi-ipa-apofasizoyn-poi/?fbclid=IwAR36DERzruOvn4qrNbkaCdtZXp99VRoDa91nVCXPBi_fbvGhR0ZbKpsgJDA

2-https://www.dw.com/el/%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%81%CE%AC%CE%BA/a-50716045

3-https://www.elaliberta.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE/%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/5678-%C2%AB%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AE-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82%C2%BB-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%81%CE%AC%CE%BA

4-https://www.telegraph.co.uk/news/global-protests-2019/

5-https://www.provo.gr/gia-ti-dolofonia-tou-iranou-kratikou-tromokrati-kasem-soleimani/?fbclid=IwAR1qCml6Cid2q3tOvF9X6eun0oey60CqW85xDkS1O720r7lGeMljccevRXg

6-https://oaklandsocialist.com/2020/01/04/statement–from–alliance–of–middle–east–and–north–african–socialists–on–us–war–with–iran/

7- https://www.thecommunists.net/worldwide/africa–and–middle–east/the–u–s–aggression–against–iran–and–revolutionary–tactics/

8-https://www.viadiplomacy.gr/irak-paretithike-o-prothipourgos-antel-ampntoul-machnti/

9-(Βλέπε πχ και https://rethemnosnews.gr/2020/01/%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%8A%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF-%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BF/)

10-https://www.defence-point.gr/news/entopise-rigma-quot-chothike-quot-i-rosia-systimata-s-400-buk-m3-amp-tor-m2-sto-irak

11-https://www.crisismonitor.gr/2019/11/04/to-iran-tha-echei-pyriniko-pyraylo-prin-tis-ekloges-ton-ipa/

12- https://www.fortunegreece.com/photo-gallery/i-chores-pou-ine-fortomenes-me-ta-perissotera-pirinika-opla-ston-kosmo/#8

13-https://m.tvxs.gr/mo/i/308395/f/news/kosmos/iran–xtypise–dyo–amerikanikes–baseis–sto–irak–isxyrismoi–tis–texeranis–gia-80-nekroys.html?fbclid=IwAR1vsaqL4agdG7KH7PcFiRIaWpb6g–rsJgyB8xSYmv3OBsP2rerZZ_u4_qg

14-https://www.iefimerida.gr/kosmos/irak-epithesi-stratiotes-ipa-hespomplah

15-https://www.iefimerida.gr/kosmos/royketa-epese-konta-stin-presbeia-ton-ipa-bagdati

16- https://www.redtopia.gr/%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%cf%8a%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%af-%ce%ad%ce%be%cf%89-%ce%bf-%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b9/

17-https://www.capital.gr/diethni/3402085/ekriktiko–to–klima–kata–ton–ipa–sto–irak

18-https://www.google.com/amp/s/amp.newsbomb.gr/kosmos/story/1041125/koines–stratiotikes–askiseis–xekinoyn–kina–rosia–kai–iran

19- https://www.news247.gr/kosmos/iran-epitethike-pyrayloys-vaseis-ipa-irak.7560075.html?fbclid=IwAR2xNgU-dzs_jGmAmjDqVeycCrves381UL8L6QWzR2SCX-au2bi4icdRlz0

^{20-https://www.iefimerida.gr/kosmos/synedriazei–ektaktos–irakino–koinoboylio}

21-https://www.news247.gr/kosmos/diaggelma-tramp-gia-to-iran-live-eikona.7560645.html

22- https://www.in.gr/2020/01/08/in-tv/ekpompes/dieleysi-amerikanikon-elikopteron-apo-ellada-pros-irak/?fbclid=IwAR2z3OiHHE7rqX7TqTPT8iqGrIf8_yNg5yI1-bcjULm9YpggfExJqDaI86o

23-https://www.kathimerini.gr/855664/article/epikairothta/kosmos/ay3h8hkan-oi-dapanes-gia-e3oplismoys-to-2015

24-https://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG10651

25-https://www.in.gr/2020/01/05/world/irak-epeisodiakes-diadiloseis-kata-tou-iran-kai-ton-ipa/

26-http://www.internationalviewpoint.org/spip.php?article6349

27-https://www.efsyn.gr/kosmos/boreia-ameriki/225584_antipolemikes-diadiloseis-se-pano-apo-70-poleis-ton-ipa

28-https://hellas-now.com/eyfyis-kinisi-apotropis-ton-iranon-enanti-ton-ipa/

29-http://pandiera.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b1%cf%81-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b5%ce%be%ce%b5%ce%bb%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84/?fbclid=IwAR2QjmgTXwLQatdRSMfQNeYHMvYv__QnA–h-1y9xx_7eIMXnl8n2zLDcKYo

30-https://www.redtopia.gr/3307-2/.

31- βλέπε και https://www.redtopia.gr/%ce%b7-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%87/)

32-https://www.skai.gr/news/world/nordic-monitor-pithanes-kyroseis-ipa-tourkous-aksiomatouxous-gia-tourkolivyki-symfonia?utm_source=AutoPublish&utm_medium=Twitter&utm_campaign=Social-Link

33-http://ecopress.gr/?p=16823

34- Διαβάστε και :https://rproject.gr/article/dolofonia-soyleimani-i-imperialistiki-alazoneia-paizei-me-ti-fotia-toy-polemoy?fbclid=IwAR3u0M16-uRWxKfhcjL-3r3pDn-4yVSXcXxk23TLYzO0cagh0DzsCgIUdbY

Τη Δευτέρα 6 Γενάρη, κόσμος από το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και την Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό», σε συνεργασία με την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Κορίνθου, πραγματοποιήσαμε επίσκεψη αλληλεγγύης στο προσφυγικό στρατόπεδο της Κορίνθου όπου έχουν μεταφερθεί εκατοντάδες αιτούντες-σες άσυλο από νησιά, καθώς και πρόσφυγες/μετανάστες-τριες που έμεναν σε καταλήψεις στέγης  που εκκενώθηκαν άρον άρον στο κέντρο της Αθήνας για να μεταφερθούν εντέλη σε πολύ χειρότερες συνθήκες.

Στην επίσκεψη μοιράσαμε είδη πρώτης ανάγκης για βρέφη και νήπια έως 2 ετών και για τις οικογένειές τους (πάνες, μωρομάντηλα, βρεφικές τροφές, σερβιέτες και ρούχα) που είχαν συγκεντρωθεί μετά από κάλεσμά μας από αλληλέγγυο κόσμο στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών τον προηγούμενο μήνα. Κατά την είσοδό μας, αξιωματικοί του Στρατού, στην ευθύνη του οποίου ανήκει το καμπ, μας προειδοποίησαν πως «δεν εγγυώνται για την ασφάλειά μας αν μπούμε στο χώρο των σκηνών» (υποννοώντας εμμέσως ότι οι πρόσφυγες μπορεί να μας επιτεθούν!). Παρόλα αυτά προχωρήσαμε χωρίς να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία δηλώνοντας πως μπαίνουμε με δική μας ευθύνη και βρεθήκαμε στο χώρο του καταυλισμού.  Μέσα στο κρύο και στο χιονόνερο που έπεφτε συνεχώς, μιλήσαμε για 2-3 ώρες με άνδρες και γυναίκες πρόσφυγες που ζουν εκεί (κάποιοι-ες εδώ και 4 μήνες από την αρχή λειτουργίας της δομής, παρότι υποτίθεται ότι πρόκειται για καμπ  προσωρινής διαμονής λίγων ημερών ή εβδομάδων ως ότου μεταφερθούν σε μόνιμες δομές). Οι άνθρωποι μένουν σε συνθήκες που δεν αντέχονται εύκολα ούτε για λίγες μέρες, και από τη μεριά μας καταγράψαμε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη μάχη που δίνουν για να σταθούν στα πόδια τους και να επιβιώσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια στην αφιλόξενη δομή «φιλοξενίας» της Κορίνθου.

Στο καμπ ζουν περίπου 700 άνθρωποι, εκ των οποίων τα 2/3 περίπου είναι παιδιά, 50 από τα οποία είναι βρέφη και νήπια έως 2 ετών. Οι 14 τεράστιες σκηνές στην καθεμία από τις οποίες έχουν τοποθετηθεί 14 «δωμάτια» (ξύλινα κουτιά 3 Χ 3 με πόρτες) στεγάζουν οικογένειες με παιδιά καθώς και μόνους άνδρες και γυναίκες. Ο εξωτερικός χώρος είναι ένα χωράφι που όταν βρέχει πλημμυρίζει και δημιουργούνται τεράστιες λακκούβες. Οι τουαλέτες, τα ντους και οι νιπτήρες που πλένουν τα ρούχα τους είναι κοινόχρηστοι, βρίσκονται στο ύπαιθρο, σε απόσταση έως και 200 μέτρα από κάποιες σκηνές, με αποτέλεσμα η πρόσβαση μέσα στη βροχή, το χιόνι και το ξεροβόρι να είναι εντελώς προβληματική για όλους, ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά. Ζεστό νερό υπάρχει μόνο σε ένα τμήμα των ντους και δεν επαρκεί (ενώ κάποια από τα λίγα μπόϊλερ που υπάρχουν είναι χαλασμένα). Παρ’ ότι τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει κάποιες ενέργειες βελτίωσης των συνθηκών (στοιχειώδης κοινόχρηστη θέρμανση στις σκηνές με αεραγωγούς, διάδρομοι με χαλίκι ακριβώς έξω από τις σκηνές, κ.λ.π.) η διαβίωση εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Δεν υπάρχει γιατρός ούτε ιατρείο έστω πρωτοβάθμιας φροντίδας, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι που ασθενούν να μεταφέρονται στο νοσοκομείο της Κορίνθου με το ΕΚΑΒ, με ότι κινδύνους αυτό μπορεί να συνεπάγεται για σοβαρά περιστατικά. Το συσσίτιο που μοιραζόταν από κάποια εταιρία Catering (και οι περισσότεροι δεν έτρωγαν γιατί ήταν επιεικώς απαράδεκτο) έχει σταματήσει και οι πρόσφυγες ψωνίζουν τρόφιμα με τα λιγοστά χρήματα που παίρνουν (όσοι είναι καταγεγραμμένοι επίσημα) από τα προγράμματα της ΕΕ (90 ευρώ το μήνα έκαστος και συνολικά έως 350 ευρώ ανά οικογένεια μάξιμουμ) και τα μαγειρεύουν οι ίδιοι. Από τα εκατοντάδες παιδιά του στρατοπέδου, μόνο 3 πηγαίνουν στο σχολείο (όπου πήγαν και τα έγραψαν από μόνοι τους οι γονείς τους), ενώ δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την εκπαίδευση παιδιών και ενηλίκων στην ελληνική γλώσσα ή έστω ενημέρωση για τη δυνατότητα φοίτησης των παιδιών σε σχολεία της Κορίνθου από τους υπεύθυνους λειτουργίας του στρατοπέδου (Η επίσημη δικαιολογία είναι πως δεν υπάρχει λόγος καθώς πρόκειται για δομή προσωρινής διαμονής. Παρεμπιπτόντως να τονίσουμε ότι υπάρχουν Δημοτικό Σχολείο και Γυμνάσιο/Λύκειο σε  απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από το στρατόπεδο). Συναντήσαμε 11/χρονο παιδί με σύνδρομο down, για το οποίο, παρά τις εκκλήσεις του πατέρα, δεν έχει ληφθεί καμία απολύτως μέριμνα κατά τη διάρκεια των 4 μηνών που μένει στο καμπ (τα στοιχεία της οικογένειας είναι στη διάθεσή μας). Σε ερώτησή μας αν υπάρχουν ασυνόδευτα παιδιά στο καμπ, η απάντηση της υπευθύνου του ΔΟΜ, (ΜΚΟ που παρέχει κάποιες υπηρεσίες στους πρόσφυγες) ήταν πως δεν μπορεί να μας απαντήσει καθώς αυτά είναι προσωπικά δεδομένα. Οφείλουμε να επισημάνουμε  πάντως πως οι εργαζόμενοι του ΔΟΜ που παρέχουν τις υπηρεσίες τους στους πρόσφυγες (κοινωνικοί λειτουργοί, διερμηνείς, ομάδες καθαριότητας κ.λ.π.) αγωνίζονται να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, μέσα σε απαράδεκτες συνθήκες με τρομακτικές ελλείψεις, αντιμετωπίζοντας καθημερινά δύσκολες καταστάσεις για τις οποίες αποκλειστικοί υπεύθυνοι είναι η Ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ-φρούριο.

Από τις λίγες ώρες που καταφέραμε να έχουμε εικόνα από το χώρο, το σίγουρο είναι πως οι άνθρωποι ζουν στοιβαγμένοι σε απαράδεκτες συνθήκες κάτω από τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης που είναι κοινά αποδεκτά. Τέτοιες δομές «φιλοξενίας» χρειάζεται να κλείσουν άμεσα και οι πρόσφυγες να στεγαστούν μόνιμα σε αξιοπρεπή καταλύμματα εντός του οικιστικού ιστου, με πλήρη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και την κοινωνική μέριμνα. Αποτελεί κακόγουστο αστείο ο ισχυρισμός της κυβέρνησης πως πρόσφυγες ξεσπιτώθηκαν από καταλήψεις στέγης για να τους παρασχεθούν καλύτερες συνθήκες …στην Κόρινθο. Μόνη όαση στο γκρίζο τοπίο της δομής της Κορίνθου είναι η αλληλεγγύη που έχει επιδειχθεί από αλληλέγγυους-ες της τοπικής κοινωνίας, όπως τους ανθρώπους της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Κορίνθου και του Κοινωνικού Ιατρείου Κορίνθου, που βρίσκονται συνεχώς δίπλα στους πρόσφυγες, κάνουν μαζί με νέους-ες από τον καταυλισμό επισκέψεις στο κέντρο της πόλης και οργανώνουν αθλοπαιδιές, εθελοντές/ριες – αλληλέγγυοι/ες που ετοιμάζουν μαθήματα ελληνικών για τους/τις ενήλικες, μαζεύουν είδη πρώτης ανάγκης κάθε φορά που έρχονται νεοφερμένοι αιτούντες άσυλο με τρομακτικές ελλείψεις ρούχων και τροφίμων, οργανώνουν events για τα παιδιά του καταυλισμού, όπως η παιδική παράσταση από έναν επαγγελματία «μάγο» που έδωσε λίγη χαρά στα παιδάκια την ώρα που ήμασταν κι εμείς παρόντες-σες, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης.

Από τη μεριά μας δηλώνουμε πως ως Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» θα συνεχίσουμε να βοηθάμε ώστε να εκδηλώνεται η αλληλεγγύη του απλού κόσμου στους πρόσφυγες της Κορίνθου ενώ είμαστε ήδη σε επαφή με αλληλέγγυους-ες της Κορίνθου για να στηθούν μαθήματα εκμάθησης Ελληνικής Γλώσσας σε ενήλικες πρόσφυγες στην Κόρινθο. Επίσης θα συνεχίσουμε να δημοσιοποιούμε την κατάντια της «φιλοξενίας» που προσφέρει η Κυβέρνηση και η ΕΕ στους πρόσφυγες, απαιτώντας αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα για κάθε πρόσφυγα και μετανάστη-τρια που ζει στη χώρα.

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»

Πηγή: kar.org.gr

Αθήνα, 7/1/2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αντί για Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, διέταξαν απολύσεις! Αντί για διάλογο με την Ομοσπονδία, έφεραν την αστυνομία και προσαγάγουν τους εργαζόμενους με ψευδείς καταμηνύσεις ! Η Διοίκηση του ΟΤΕ δεν μπορεί να διαχειριστεί το πάθος της για ακόμα μεγαλύτερη υπερκερδοφορία στον Οργανισμό. Η Γενική Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού πρέπει να παραιτηθεί τώρα γιατί οδηγεί στην καταστροφή την εταιρεία και τους εργαζόμενους! Λάθος «εργαλεία» επιλέγουν. Με όργανο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους απέναντι σε θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα δεν υπηρετούν Ούτε την Ανάπτυξη Ούτε την Κανονικότητα! Ο Αγώνας των εργαζομένων για αξιοπρεπείς συνθήκες απασχόλησης και δίκαιες αμοιβές ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ!

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΟΜΕ-ΟΤΕ

——————–

Αθήνα, 8/1/2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι εργαζόμενοι του Ομίλου ΟΤΕ γύρισαν την πλάτη στις αστυνομικές μεθόδους της Διοίκησης και συμμετείχαν ακόμη πιο μαζικά στις σημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις. Η μαζικότητα και η αγωνιστικότητα είναι η απάντησή μας στον κάθε λογής απεργοσπαστικό μηχανισμό της Διοίκησης. Καλούμε όλα τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες να δώσουν δυναμικό παρών δίπλα μας στις αυριανές απεργιακές συγκεντρώσεις (9/1/2020 και ώρα 11:00 πμ) έξω από τα κεντρικά καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Η απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας θα γίνει έξω από το κατάστημα του Συντάγματος (Μητροπόλεως 1 & Φιλελλήνων) στις 11:00 πμ.

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΟΜΕ-ΟΤΕ

Αθήνα, 08/01/2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καταδικάζει τις συλλήψεις εργαζομένων στον ΟΤΕ, μετά από εντολή της Διοίκησης του Οργανισμού, προκειμένου να σπάσει τον απεργιακό αγώνα των συναδέλφων.

Αντί να τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, να απολύει και να μηνύει, προκειμένου να χτυπήσει την απεργία, τις διαδηλώσεις και την αποφασιστικότητα των συναδέλφων, ας προχωρήσει σε συλλογικές διαπραγματεύσεις προκειμένου να υπογραφεί συλλογική σύμβαση για όλους τους εργαζόμενους του Ομίλου.

Την τεράστια κερδοφορία του ο ΟΤΕ την χρωστάει σ’ αυτούς ακριβώς τους εργαζόμενους που εμπαίζει. Η προσπάθεια της Διοίκησης να καταστρέψει τους εργαζόμενους, οδηγεί στην καταστροφή του ίδιου του Οργανισμού.

Το ΕΚΑ στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους εργαζόμενους του ομίλου ΟΤΕ, καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι ο δίκαιος αγώνας των συναδέλφων θα δυναμώσει.

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ

Το Δ.Σ.

Αθήνα, 08.01.2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στον ΟΤΕ

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταδικάζει τις συλλήψεις 5 εργαζομένων – συνδικαλιστών στον ΟΤΕ, μετά από εντολή της Διοίκησης του Οργανισμού, προκειμένου να σπάσει τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων. Αντί να τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, να απολύει και να μηνύει, προκειμένου να χτυπήσει την απεργία, τις διαδηλώσεις και την αποφασιστικότητα των συναδέλφων, ας προχωρήσει σε συλλογικές διαπραγματεύσεις προκειμένου να υπογραφεί συλλογική σύμβαση για όλους τους εργαζόμενους του Ομίλου. Η αλληλεγγύη στην απεργία είναι η καλύτερη απάντηση απέναντι σε κάθε προσπάθεια να περάσει η καταστολή, η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Κάτω τα χέρια από τους εργαζόμενους του ΟΤΕ! Να ανακληθούν, τώρα, οι απολύσεις! Υπογραφή, τώρα, Συλλογικής Σύμβασης για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου!

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Η ΟΤΟΕ έδωσε εργασιακή ειρήνη στις γιορτές χωρίς να πιέσει την Τράπεζα Πειραιώς να δεχτεί, τουλάχιστον, την ανάκληση των απολύσεων

7/1/2020

Την Πέμπτη 19 Δεκέμβρη 2019, στην 3η Τριμερή συνάντηση μεταξύ της Τράπεζας Πειραιώς, της ΟΤΟΕ και του Υπουργείου Εργασίας, συμφωνήθηκε να αναλάβει την πρωτοβουλία η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου κυρία Στρατινάκη να παρουσιάσει, στον κάθε έναν από τους εργαζόμενους, όλες τις διαθέσιμες επιλογές, για να δηλώσουν τη βούλησή τους.

Στο πλαίσιο αυτό η Τράπεζα συμφώνησε να δοθεί παράταση της προθεσμίας για τις απαντήσεις που είχε ζητήσει από τους εργαζόμενους μέχρι τις 3/1/2020.

Την Παρασκευή έληξε η προθεσμία και από τους εργαζόμενους (απολυμένους, νοικιασμένους και σε αναγκαστική άδεια) οι 24 απολυμένοι πέρασαν,  από τη συνέντευξη του Υπουργείου, την πρώτη εβδομάδα, και όλοι οι υπόλοιποι ξεκίνησαν να περνάνε από συνέντευξη την Πέμπτη 2/1/2020, μία μέρα πριν λήξει η προθεσμία της τράπεζας, ενώ κανονίστηκαν συναντήσεις την Παρασκευή 3/1/2020 και την Τρίτη 7/1/2020.

 Το αποτέλεσμα της Τριμερούς, δηλαδή συνεντεύξεις του Υπουργείου με τους εργαζόμενους, χωρίς η Τράπεζα να πάρει πίσω τις απολύσεις, και όπου για μια ακόμη φορά ερωτήθηκαν οι συνάδελφοι τι θέλουν να κάνουν, μέχρι … να δώσουν τη «σωστή» απάντηση, μας δημιουργούν ανησυχία. Ανησυχία δημιουργούν και οι ελπίδες που καλλιέργησε η γραμματέας του υπουργείου στους προερχόμενους από την ΑΤΕ για δυνατότητα μετάταξης στο δημόσιο, σε μια προφανή προσπάθεια να μας διασπάσει ακόμα περισσότερο.

Μέχρι στιγμής, μετά το τέλος της τριμερούς, έχουμε τα εξής:

Η Τράπεζα η οποία, χωρίς να υποχωρήσει στο παραμικρό, και χωρίς να πάρει πίσω τις απολύσεις, διασφάλισε την εργασιακή ειρήνη που επιθυμούσε, τις ημέρες των εορτών, εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι τα κενά αυτή τη στιγμή είναι μόνο 35, άρα τους υπόλοιπους δεν έχει που να τους τοποθετήσει.

Το Υπουργείο, δηλώνει ότι έχει ως στόχο τη διασφάλιση της εργασίας (γενικά!) και κάνει την υπόθεση ότι «ορισμένοι – αν είχαν την κατάλληλη πληροφόρηση – θα είχαν ενδεχομένως κάνει άλλες επιλογές».

Και η ΟΤΟΕ, βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι, δηλώνει στη τελευταία της ανακοίνωση ότι «δρομολογείται λύση» και προειδοποιεί «όσους θα ήθελαν να ανοίξουν τον «ασκό του Αιόλου» των απολύσεων στον κλάδο» (αλήθεια σε ποιους απευθύνεται;).

Η λύση που κατά την ΟΤΟΕ δρομολογείται ποια είναι; Αυτό που επιδιώκει η Τράπεζα τόσο καιρό, να ξεφορτωθεί τους εργαζόμενους ή να επιστρέψουν όλοι στη δουλειά;

Με αυτά τα δεδομένα, η διαδικασία οδηγείται σε αδιέξοδο.

Η ΟΤΟΕ :

·        που υπέγραψε την «ιστορική» συμφωνία*  με την Τράπεζα Πειραιώς, και την κλαδική ΣΣΕ, όπου διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας, δεν νιώθει την ανάγκη να κάνει την αυτοκριτική της απέναντι στους εργαζόμενους;

·        που, το Μάϊο, εν μέσω απεργιών, έλεγε ότι  υπάρχουν «ανεύθυνες και επικίνδυνες φωνές» που ζητούν δυναμικές κινητοποιήσεις, που χαρακτήριζε «κραυγές και ανούσιες επαναστατικές εκδηλώσεις» τις κινητοποιήσεις και έλεγε ότι η απεργία είναι ένα όπλο που το χρησιμοποιούμε μόνο όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, τώρα πως σκέπτεται να αντιδράσει;

·        δεν ανησυχεί ότι η συμφωνία του Ιουνίου παύει να ισχύει με την αθέτηση της υπογραφής της Τράπεζας τόσο ως προς την εθελοντική συμμετοχή στο νέο σχήμα, αλλά και όσο προς τη δέσμευση ότι η Intrum (που δεν έχει υπογράψει καμία συμφωνία) θα εφαρμόσει τις κλαδικές  ΣΣΕ στους εργαζομένους της;

·        συνεχίζει να στηρίζει το αίτημα των απεργιακών κινητοποιήσεων που ήταν η ανάκληση των απολύσεων και η τοποθέτηση όλων των συναδέλφων στην τράπεζα;

·        Και τέλος, πως σκέφτεται να αντεπιτεθεί σε περίπτωση που η Τράπεζα επιμείνει ή και σκληρύνει τη στάση της; Πιέζοντας την Τράπεζα ή πιέζοντας τους εργαζόμενους να πάρουν την εθελουσία;

Συνάδελφοι,

Τα συμπεράσματα από τις τελευταίες εξελίξεις είναι τα εξής:

1. Η τράπεζα δεν πρόκειται να υποχωρήσει αν δεν πιεστεί. Η εργασιακή ειρήνη δεν μπορεί να αποτελεί επιλογή. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ σπέρνει ηττοπάθεια μιλώντας για χαμηλά ποσοστά στις απεργίες, ενώ, στην πραγματικότητα,  η τράπεζα αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα και με τις απεργίες και ειδικά με τον αποκλεισμό του μηχανογραφικού κέντρου.

2. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ έδωσε εργασιακή ειρήνη και πήρε «αναβολή εκτέλεσης» για όσους έπρεπε να απαντήσουν στον εκβιασμό της τράπεζας «εθελούσια ή επαρχία». Με τη στάση αυτή δείχνει να έχει «καταθέσει τα όπλα».

3. Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από τη διαδικασία του υπουργείου, από την οποία κέρδισε μόνο η τράπεζα ξεπερνώντας χωρίς απεργίες τη δύσκολη περίοδο των γιορτών. Αντίθετα, η ηγεσία της ΟΤΟΕ έχει αποθέσει όλες της τις ελπίδες σε μια αδιέξοδη διαδικασία.

4. Η μη ανάκληση των απολύσεων θα αποτελέσει τη χαριστική βολή στο συνδικαλιστικό κίνημα στις τράπεζες. Η προστασία της απασχόλησης ήταν η τελευταία γραμμή άμυνας της ΟΤΟΕ την προηγούμενη δεκαετία. Αν αποδειχτεί ότι ούτε αυτό μπορεί να προστατεύσει, ποια θα είναι η χρησιμότητά της;

Χρειαζόμαστε γενική κινητοποίηση με ενεργοποίηση των συναδέλφων. Τα πρωτοβάθμια σωματεία να καλέσουν Γενικές Συνελεύσεις και το ίδιο να κάνει και η ΟΤΟΕ καλώντας το Γενικό Συμβούλιο. Να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις για απεργία, με ταυτόχρονο αποκλεισμό του μηχανογραφικού κέντρου επ’ αόριστον, μέχρι να ανακληθούν οι απολύσεις και τοποθετηθούν όλοι όσοι βρίσκονται σε αναγκαστική άδεια ή είναι σε καθεστώς ενοικίασης.

* Απόσπασμα από τη συμφωνία που υπέγραψαν η Τράπεζα Πειραιώς με την ΟΤΟΕ τον περασμένο Ιούνιο:

 «Η συμμετοχή των εργαζομένων στα κόκκινα δάνεια, στο νέο εταιρικό σχήμα που θα συστήσει η Τράπεζα Πειραιώς με το χρηματοοικονομικό Όμιλο Intrum, θα είναι εθελοντική και όλα τα θεσμικά και οικονομικά τους δικαιώματα, που απορρέουν από τις συμβάσεις τους, με πρώτο το δικαίωμα στην Απασχόληση, διασφαλίζεται με απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο».

της Σάσας Χασάπη

Στις 8 Γενάρη του 1991 δολοφονείται στην Πάτρα ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας, χτυπημένος από λοστό στο κεφάλι από το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Γιάννη Καλαμπόκα έξω από το σχολικό συγκρότημα 3ου -7ου γυμνασίου και λυκείου Πάτρας που βρισκόταν υπό κατάληψη μαζί με άλλα 1800 σχολεία σε όλη τη χώρα. Η δολοφονία έγινε στην προσπάθεια ανακατάληψης του σχολικού συγκροτήματος από ομάδα γνωστών στην Πάτρα, δεξιών, ροπαλοφόρων τραμπούκων. Αντίστοιχες προσπάθειες ανακατάληψης επιχειρούνταν σε πολλές πόλεις και στόχευαν την καταστολή του μαζικού κινήματος καταλήψεων σχολείων που είχε αναπτυχθεί εκείνο το διάστημα ενάντια στο αντιδραστικό νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου για την παιδεία.
Το κύμα καταλήψεων ξεσπάει το φθινόπωρο του 1990 όταν η κυβέρνηση ανακοινώνει ένα αντιδραστικό νομοσχέδιο για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια:point system συμπεριφοράς των μαθητών, υποχρεωτική ομοιόμορφη ενδυμασία, έπαρση σημαίας, υποχρεωτική καθημερινή προσευχή , ομαδικό εκκλησιασμό, κατάργηση των αδικαιολόγητων απουσιών, λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, περιορισμό πανεπιστημιακού ασύλου, χρονικό όριο σπουδών. Η απάντηση στο χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο ήταν, από Οκτώβρη μέχρι Δεκέμβρη, διαδηλώσεις και καταλήψεις στην πλειοψηφία των σχολείων της χώρας, που είχαν τη μαζική συμπαράσταση εκπαιδευτικών και γονιών. Μετά τη δολοφονία Τεμπονέρα και τη γενικευμένη εξέγερση και κατακραυγή ο Κοντογιαννόπουλος παραιτείται και το νομοσχέδιο αποσύρεται. Οι δολοφόνοι σχεδόν αθωώνονται εκτός από τον Καλαμπόκα που «καθαρίζει» με εφτά χρόνια στη φυλακή και μετέπειτα γίνεται διευθυντικό στέλεχος στην Εθνική Τράπεζα Βόλου.
Οι νεολαιίστικες κινητοποιήσεις του ‘90-‘91 ήταν κομμάτι των μεγάλων αγώνων εκείνης της περιόδου ενάντια στην κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη που προέκυψε από τις εκλογές του Απρίλη του 1990. Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση βρέθηκε γρήγορα αντιμέτωπη με τις απεργίες των εκπαιδευτικών, που τους επόμενους μήνες αμέσως μετά την εκλογή της, βγαίνουν σε κινητοποιήσεις για αυξήσεις διορισμών και μισθών και την αναγκάζουν να αναβάλει τις γενικές εξετάσεις και να παρατείνει το διδακτικό έτος μέχρι τις 31 Ιούλη. Ακολουθούν μεγαλειώδεις αγώνες μέχρι το ’93, όπως αυτοί ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ και την απόλυση 8.500 χιλιάδων εργαζομένων, ενάντια στο κλείσιμο της Πειραϊκής Πατραϊκής κ.α
Σήμερα τα μέτρα της Κεραμέως για τα ΑΕΙ, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η μετατροπή των σχολείων σε εξεταστικά κέντρα, το point-system-αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ο αυταρχισμός, η βία ενάντια στη νεολαία που αντιστέκεται, επανέρχονται από μια κυβέρνηση που συνεχίζει επάξια την πολιτική της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ και θυμίζει σε πολλά την κυβέρνηση του πατέρα Μητσοτάκη.

Να εμπνευστούμε από εκείνο το κύμα αγώνων για να ανατρέψουμε τα σχέδια Κεραμέως και την πολιτική της καταστολής!

Ο Τεμπονέρας ζει στους αγώνες του σήμερα!

Όλοι-ες στα συλλαλητήρια 9 Γενάρη- Αθήνα, Προπύλαια 18.30 μ.μ

Παρασκευή 10 Γενάρη στις 12.00 στα Προπύλαια διαδήλωση ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις απολύσεις, την ανακύκλωση της ανεργίας, για την ανανέωση των συμβάσεων όλων των συμβασιούχων, για μόνιμη και σταθερή εργασία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Εδώ και δύο μήνες οι εργαζόμενοι μέσω του Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5500 άνεργους πτυχιούχους ηλικίας 22-29 σε Υπουργεία και εποπτευόμενους δημόσιους φορείς, βρισκόμαστε σε κινητοποιήσεις ενόψει της λήξης των συμβάσεών μας.

Μετά από επίμονες κινητοποιήσεις και ενώ δεν παίρναμε απάντηση από την κυβέρνηση σε σχέση με την ανανέωση των συμβάσεών μας, ο Υφυπουργός Εργασίας κ. Μηταράκης μας ανακοίνωσε πως δεν πρόκειται να ανανεώσουν τις συμβάσεις μας. Εδώ και μήνες καλύπτουμε κενά στο δημόσιο που έχουν δημιουργήσει όλες οι κυβερνήσεις, με τη στοχευμένη υποστελέχωση και συρρίκνωσή του. Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εργαζόμαστε ισότιμα με κάθε άλλο εργαζόμενο/η στις υπηρεσίες μας. Ωστόσο η κυβέρνηση επιλέγει να απολύσει τους 3.650 εργαζόμενους του προγράμματος αφήνοντας, από τη μία τις υπηρεσίες “ξεκρέμαστες” χωρίς καμία πρόθεση για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, και από την άλλη οδηγώντας μας στην ανεργία.

Παίρνουν, εδώ και χρόνια, την πολιτική επιλογή να ανακυκλώνουν την ανεργία με τα διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ, διαμορφώνουν και διευρύνουν ένα τοπίο ελαστικής εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Οι εργαζόμενοι/ες, όμως, δεν είμαστε αναλώσιμοι και ανακυκλώσιμοι. Είμαστε απαραίτητες/οι. Η λύση στην ανεργία δεν έρχεται με ολιγόμηνα προγράμματα που εναλλάσσουν τους εργαζόμενους μεταξύ τους. Η απάντηση στην ανεργία είναι η οριστική κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, η μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Εμείς αρνούμαστε να δεχτούμε το παρόν και το μέλλον που μας φτιάχνουν. Οργανωνόμαστε και διεκδικούμε την ανανέωση των συμβάσεών μας. Ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά όσες/ους εργάζονται με ελαστικές σχέσεις, που βρίσκονται, έχουν βρεθεί ή προβλέπεται να βρεθούν σε κάποιο πρόγραμμα ανακύκλωσης της ανεργίας του ΟΑΕΔ. Αφορά κάθε εργαζόμενο/η είτε μόνιμο, είτε ΙΔΟΧ, είτε ΙΔΑΧ, είτε στον ιδιωτικό, είτε στο δημόσιο τομέα, που βλέπει τα δικαιώματά του μέρα με τη μέρα να περιστέλλονται.

Την Παρασκευή 10 Γενάρη στις 12.00 στα Προπύλαια οργανώνουμε διαδήλωση ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις απολύσεις, την ανακύκλωση της ανεργίας, για την ανανέωση των συμβάσεων όλων των συμβασιούχων, για μόνιμη και σταθερή εργασία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Καλούμε σωματεία, συλλόγους, ομοσπονδίες, εργατικές συλλογικότητες, συλλογικότητες ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια, φορείς σε κοινό αγώνα. Να κάνουμε τις 10 Γενάρη ένα μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού για όλες/ους τους εργαζόμενους/ες. Να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα πως δεν υποχωρούμε και θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους, γιατί ο αγώνας μας είναι δίκαιος και μας αφορά όλες/ους!

Διεκδικούμε:

-Άμεση ανανέωση-παράταση της σύμβασής μας για χρονική διάρκεια ίση με την αρχική προκήρυξη [12 μήνες] για το ήδη υφιστάμενο προσωπικό.

-Να σταματήσει η πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ.

-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Να μπει τέλος στις ελαστικές σχέσεις εργασίας! Ίση αντιμετώπιση των εργαζομένων. Ίση αμοιβή για ίση εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ίσα δικαιώματα για τις εργαζόμενες μητέρες και τις εγκύους.

-Στελέχωση των Υπουργείων, των δημόσιων υπηρεσιών και των δήμων με μόνιμο και σταθερό προσωπικό.

-Καμία απόλυση συναδέλφου/ισσας.

-Καμία συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Καμία ιδιωτικοποίηση των δημόσιων φορέων. Καμία σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα [ΣΔΙΤ] στους δημόσιους φορείς.

-Λεφτά για τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι για τα πλεονάσματα.

Συντονιστικό Αγώνα Εργαζομένων του Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5.500 άνεργους πτυχιούχους ηλικίας 22-29

Ψήφισμα στήριξης του αγώνα των εργαζομένων μέσω του ειδικού προγράμματος απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5500 ανέργους πτυχιούχους ηλικίας 22-29 ετών

Εδώ και χρόνια πάγια πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης αποτελεί η ανακύκλωση της ανεργίας, μέσω διάφορων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ και συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η ελαστική εργασία δεν αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και το δημόσιο.
Ο δημόσιος τομέας και οι δήμοι στελεχώνονται όλο και περισσότερο με πρόσκαιρο εργατικό δυναμικό που καλύπτει τα αμέτρητα κενά που αφήνει η πολιτική του παγώματος των μόνιμων προσλήψεων, όπως εγκαθιδρύθηκε στο πλαίσιο των «μνημονιακών υποχρεώσεων». Οι εργαζόμενοι μέσω των διάφορων αυτών προγραμμάτων [κοινωφελών, ειδικών κλπ] προσλαμβάνονται κατά κανόνα με πολύ χαμηλές απολαβές και πολύ λιγότερα δικαιώματα σε σχέση με το μόνιμο προσωπικό, αποτελώντας τη «φθηνή» λύση στα χέρια της κάθε κυβέρνησης, που επιλέγει να δίνει λεφτά σε εξοπλισμούς και σε τράπεζες, αλλά όχι για τις ανάγκες της νεολαίας και των εργαζομένων.
Όσον αφορά στο Ειδικό Πρόγραμμα Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5500 άνεργους πτυχιούχους ηλικίας 22-29, πρόκειται για ακόμα ένα πρόγραμμα που στόχο έχει –σύμφωνα με το ΦΕΚ- «την καταπολέμηση του brain drain και της ανεργίας». Στην πραγματικότητα με τη σύμβαση ενός έτους και στη συνέχεια την αμετάκλητη και χωρίς αποζημίωση απόλυση των εργαζομένων [ωφελούμενων κατά τον επίσημο λόγο] δε σταματάει ούτε η μετανάστευση, ούτε η ανεργία. Το πρόγραμμα αυτό, το οποίο έχει κάποιους ευνοϊκότερους όρους όσον αφορά τα μισθολογικά σε σχέση με κοινωφελή προγράμματα, δεν παύει να είναι ένα «μπάλωμα» στο τεράστιο πρόβλημα της υποστελέχωσης και της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα. Άλλωστε, η «εξυγίανση» του δημόσιου τομέα που εξαγγέλλουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις περνάει μέσα από την ιδιωτικοποίηση πλευρών του και την όλο και μεγαλύτερη απαξίωσή του, με εργαζόμενους που δουλεύουν σε κλίμα ανασφάλειας και με τον κίνδυνο της απόλυσης.

Οι εργαζόμενοι μέσω του ειδικού αυτού προγράμματος, βρίσκονται σε κινητοποιήσεις και διεκδικούν την ανανέωση της σύμβασης τους για τουλάχιστον ένα έτος, στην κατεύθυνση της μονιμοποίησης, την παύση της συρρίκνωσης και υποστελέχωσης του δημόσιου τομέα, την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για δημόσιο τομέα και δήμους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με ίσα εργασιακά δικαιώματα.
Στεκόμαστε στο πλάι των εργαζομένων μέσω του Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για 5500 άνεργους πτυχιούχους, αλλά και σε κάθε συμβασιούχο με όποιο πρόγραμμα και αν εργάζεται, που κινδυνεύει με απόλυση. Στηρίζουμε τον αγώνα τους για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας που φέρνει η πολιτική της τωρινής [αλλά και προηγούμενων] κυβερνήσεων. Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις τους και παλεύουμε μαζί τους.
Στις 10/01 καλείται με πρωτοβουλία του Συντονιστικού Αγώνα των Εργαζόμενων του Ειδικού Προγράμματος διαδήλωση ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενάντια στην πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας, στις απολύσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όλες/οι οι εργαζόμενες/οι, συμβασιούχοι, μόνιμοι να βρεθούν στις 10/01 στους δρόμους της Αθήνας για να μην απολυθεί κανένας/καμία συνάδελφος/ισσα. Στηρίζουμε την πανελλαδική κινητοποίηση στις 10/01 στα Προπύλαια στις 12:00 πμ με κήρυξη απεργίας για τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων.
-Άμεση ανανέωση-παράταση της σύμβασής μας για χρονική διάρκεια ίση με την αρχική προκήρυξη [12 μήνες] για το ήδη υφιστάμενο προσωπικό.
-Να σταματήσει η πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ.
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Να μπει τέλος στις ελαστικές σχέσεις εργασίας! Ίση αντιμετώπιση των εργαζομένων. Ίση αμοιβή για ίση εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ίσα δικαιώματα για τις εργαζόμενες μητέρες και τις εγκύους.
-Στελέχωση των Υπουργείων, των δημόσιων υπηρεσιών και των δήμων με μόνιμο και σταθερό προσωπικό.
-Καμία απόλυση συναδέλφου/ισσας.
-Καμία συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Καμία ιδιωτικοποίηση των δημόσιων φορέων. Καμία σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα [ΣΔΙΤ] στους δημόσιους φορείς.
-Λεφτά για τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι για τα πλεονάσματα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κήρυξη 24ωρης απεργίας και στάσης εργασίας

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. κηρύσσει 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση την Παρασκευή, 10 του Γενάρη 2020, για τους εργαζόμενους του Ειδικού Προγράμματος Απασχόλησης του ΟΑΕΔ, για 5500 πτυχιούχους ηλικίας 22 – 29 ετών και διευκολυντική στάση εργασίας από τις 11:00πμ έως τη λήξη του ωραρίου για τις Ομοσπονδίες που έχουν εργαζόμενους σε αυτά τα προγράμματα.

▪ Αγωνιζόμαστε για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους στο
Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα.

▪ Λέμε όχι στις απολύσεις και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ

Αθήνα,8-1-2020

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΠΟΠΚ

Συναδέλφισσες – οι

Στα πλαίσια της νέας παράστασης διαμαρτυρίας η οποία διοργανώνεται από το συντονιστικό του αγώνα εργαζομένων του ειδικού προγράμματος απασχόλησης του ΟΑΕΔ, προκηρύσσουμε ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ για την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΓΕΝΑΡΗ 2020 από τις 11:00 πμ ως τη λήξη του ωραρίου και καλούμε στη συγκέντρωση  στις 12.00 μμ στα Προπύλαια.

Οι χιλιάδες συνάδελφοί μας του ειδικού προγράμματος του ΟΑΕΔ αλλά και εκείνοι στο υπόλοιπο Δημόσιο, με κάθε μορφή ελαστικής σχέσης εργασίας και δικαστικές αποφάσεις, με ολοένα και λιγότερα εργασιακά δικαιώματα, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου, κινδυνεύουν το επόμενο διάστημα να βρεθούν στον δρόμο και να αντιμετωπίσουν ξανά την ανεργία και επισφάλεια, χωρίς μάλιστα να έχουν το δικαίωμα να πάρουν το πενιχρό επίδομα ανεργίας.

Απαιτούμε να μην απολυθεί κανένας συνάδελφος.

Αγωνιζόμαστε για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 

Για το ΔΣ

Δημοσιεύουμε και μεταφράζουμε ένα τμήμα κειμένου της RCIT για το Ιράκ, που γράφτηκε πριν τη δολοφονία Σουλεϊμανί και εν πολλοίς αποδεικνύεται προφητικό. Το κείμενο εν μέρει εξηγεί το υπόβαθρο που οδήγησε στη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού από τις ΗΠΑ, που οδηγούν σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση. Σε μια κλιμάκωση που μπορεί να ανοίξει νέο πολεμικό μέτωπο στη Μέση Ανατολή, με απρόβλεπτες συνέπειες, καθώς η ευρύτερη περιοχή μεταξύ ΝΑ Μεσογείου, Βόρειας Αφρικής και Ιράν έχει συσσωρεύσει απεριόριστο εύφλεκτο υλικό, όπως και οι κόντρες μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ-Κίνας-Ρωσίας.  Η ελληνική άρχουσα τάξη τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί στο πιο πιστό σκυλί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και σε όποια πιθανή εξέλιξη έχει ήδη διαλέξει στρατόπεδο. Τα παπαγαλάκια-διαμορφωτές της κοινής γνώμης στη Δύση έχουν πιάσει δουλειά δικαιολογώντας τη δολοφονία και αναπαράγοντας το γραφείο τύπου του ακροδεξιού Τραμπ.  

Η Αριστερά και το αντιπολεμικό κίνημα της Δύσης είναι αναγκαίο να ανασυγκροτηθούν ως ο βασικός παράγοντας που μπορεί να θέσει φρένο στα όποια σχέδια νέας στρατιωτικής επέμβασης ΗΠΑ-Δύσης στη Μέση Ανατολή, είτε η «στιγμή της κρίσης» είναι τώρα είτε αργότερα. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι ο ισχυρότερος παίκτης κι ο μεγαλύτερος τρομοκράτης του πλανήτη, είναι ο κατακτητής του Ιράκ,  είναι ο βασικός επιτιθέμενος στην περιοχή Ιράν-Ιράκ και έχει 100% άδικο. Πρέπει να παλέψουμε ενάντια στην επέμβαση και αν επέμβει πρέπει να εργαστούμε για την ήττα του. Το καθεστώς του Ιράν είναι αντιδραστικό αλλά μπορεί να εκδημοκρατιστεί μόνο αν ανατραπεί μόνο από τον λαό του, όχι από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αν τελικά επέμβουν και νικήσουν οι ΗΠΑ το Ιράν θα έχει τη μοίρα του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Λιβύης κλπ, δηλαδή διαλυμένου κράτους με συντριπτικά πιο αντιδραστικό καθεστώς. Αν γίνει πόλεμος και νικήσει το Ιράν με τη βοήθεια του δυτικού αντιπολεμικού κινήματος που θα προσπαθεί να μπλοκάρει τη δυτική πολεμική μηχανή και να ανατρέψει τις φιλοδυτικές αντιλαϊκές κυβερνήσεις του, τότε υπάρχουν πιθανότητες η αντι-ιμπεριαλιστική νίκη να οδηγήσει σε προοδευτικές αλλαγές και σε ενίσχυση της Αριστεράς εντός του Ιράν. Γι αυτό είναι σημαντικό να προσανατολιστούμε έγκαιρα για να αντιμετωπίσουμε την προπαγάνδα: έξω οι ΗΠΑ από το Ιράκ-κάτω τα χέρια από το Ιράν. Συμπληρώνοντας «όχι στον πόλεμο για τα πετρέλαια», «έξω οι Δυτικοί από τη Μέση Ανατολή», «Λευτεριά στην Παλαιστίνη-Διάλυση του Ισραήλ»,  «Άραβες και Ιρανοί εργάτες αδέρφια μας», παλεύοντας στην Ελλάδα επιπλέον για «καμιά ελληνική συμμετοχή», κυρίως όμως προσπαθώντας να οργανώσουμε σε κάθε χώρα ένα κίνημα με στόχο «ειρήνη με τους λαούς των άλλων λαών, πόλεμος απέναντι στα αφεντικά μας σε κάθε χώρα».

Ιράκ: Κάτω o αμερικάνικος ιμπεριαλισμός!

Του Γιόσι Σβαρτς, Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής Τάση (RCIT), 31.12.2019, www.thecommunists.net

Σύμφωνα με την αμερικανική στρατιωτική διοίκηση στη Βαγδάτη, μια επίθεση με πυραύλους την Παρασκευή σε ιρακινή στρατιωτική βάση κοντά στο Κιρκούκ σκότωσε έναν Αμερικανό πολίτη-εργολάβο και τραυμάτισε μερικούς αμερικανούς στρατιώτες και ιρακινό προσωπικό.

Δεν ήταν σαφές ποιος βρισκόταν πίσω από την επίθεση. Οι 5.000 αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ είναι τα απομεινάρια της κατοχής και της καταστροφής των υποδομών του ιρακινού κράτους. Η κατοχή του Ιράκ από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές έχει κοστίσει τη ζωή περισσότερων από 200.000 αμάχων.

 «Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν στο Ιράκ από την εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών το 2003. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι πάνω από 182.000 πολίτες έχασαν τη ζωή τους από άμεσες βιαιοπραγίες που προκλήθηκαν από τις ΗΠΑ, τους συμμάχους τους, τον ιρακινό στρατό και την αστυνομία και τις αντιπολιτευτικές δυνάμεις από την εποχή της εισβολής μέχρι το Νοέμβριο του 2018. Οι βίαιοι θάνατοι ιρακινών πολιτών μέσω εναέριων βομβαρδισμών, οβίδων, πυροβολισμών, επιθέσεων αυτοκτονίας και πυρκαγιών που ξεκίνησαν από βομβιστικές επιθέσεις. Επειδή δεν έχουν καταγραφεί με ακρίβεια όλοι οι θάνατοι που σχετίζονται με τον πόλεμο από την ιρακινή κυβέρνηση και τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ο αριθμός των αμάχων που σκοτώθηκαν από το 2003 έως το 2018 παρουσιάζεται μικρότερος από τον πραγματικό”. 

Η αμερικανική επίσημη γραμμή είναι ότι η Ουάσιγκτον παρακινήθηκε (στΜ να μπει στο Ιράκ το 2003) από το πρόγραμμα όπλων μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ) του Σαντάμ Χουσεΐν. Στην πραγματικότητα, τα όπλα μαζικής καταστροφής του τα είχαν δώσει οι ΗΠΑ και χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο του Ιράκ-Ιράν τη δεκαετία του 1980, κάτι που κόστισε τη ζωή ενός εκατομμυρίου ιρακινών και ιρανών στρατιωτών.

Ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν ένας βίαιος δικτάτορας που ήρθε στην εξουσία με ένα στρατιωτικό πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από τη CIA. Ένα άρθρο των New York Times από το 2003 αναφέρει:

“Στα πρόθυρα του πολέμου, τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι επικριτές της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με το Ιράκ συμφωνούν στο ζήτημα της προέλευσης των στοιχειωμένων σχέσεων που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση: (στΜ εντοπίζουν την προέλευση) στις επαφές της Αμερικής με τον Σαντάμ Χουσεΐν, δικαιολογημένες ή όχι, πριν από δεκαετίες με τη σκιώδη, συνειδητή στήριξη (των ΗΠΑ) στο καθεστώς του στον πόλεμο Ιράκ-Ιράν της δεκαετίας του 1980. Και οι δύο πλευρές κάνουν λάθος. Η πολιτική της Ουάσιγκτον έχει μια ακόμα μεγαλύτερη, πιο περιπετειώδη και μοιραία ιστορία. Πριν από 40 χρόνια, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, υπό τον Πρόεδρο Τζον Φ. Κένεντι, πραγματοποιούσε τη δική της αλλαγή καθεστώτος στη Βαγδάτη, η οποία ήρθε σε πέρας σε συνεργασία με τον Σαντάμ Χουσεΐν.»

Οι πραγματικοί λόγοι πίσω από τον πόλεμο των ΗΠΑ στον ιρακινό λαό ήταν η διπλωματία του πετρελαίου και των όπλων – για να δείξουν οι ΗΠΑ ότι είναι οι αφέντες της Μέσης Ανατολής και άλλων περιοχών του κόσμου. Ο Ahsan I Butt, δημοσιογράφος του Al Jazeera, έγραψε για  το θέμα: “Μια γρήγορη και αποφασιστική νίκη στην καρδιά του αραβικού κόσμου θα έστελνε ένα μήνυμα σε όλες τις χώρες, ειδικά σε απείθαρχα καθεστώτα όπως η Συρία, η Λιβύη, το Ιράν ή η Βόρεια Κορέα, ότι η αμερικανική ηγεμονία ήρθε εδώ για να μείνει. Με απλά λόγια, ο πόλεμος στο Ιράκ είχε ως κίνητρο την επιθυμία να (επι)βεβαιώσει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν κορυφαία δύναμη στον κόσμο. Πράγματι, ακόμη και πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, ο τότε Υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ αντιμετώπιζε το Ιράκ με όρους καθεστώτος και φήμης, επιχειρηματολογώντας διαφωτιστικά τον Φεβρουάριο και τον Ιούλιο του 2001 (στΜ δηλαδή ΠΡΙΝ την επίθεση στους δίδυμους πύργους) ότι η ανατροπή του Σαντάμ θα “ενισχύσει την αμερικανική αξιοπιστία και επιρροή σε ολόκληρη την περιοχή” και θα «δείξει ποια είναι η Πολιτική των ΗΠΑ για το ζήτημα. “ 

Έτσι, όποιος επιτέθηκε στη στρατιωτική βάση του Ιράκ που χρησιμοποιούσε ο αμερικανικός στρατός είχε πολύ βάσιμους λόγους να σκοτώσει τον αμερικανό εργολάβο που ήρθε στο Ιράκ για να πλουτίσει από τα δεινά του ιρακινού λαού.

Η αντίδραση των ΗΠΑ ήταν η βομβιστική επίθεση πέντε θέσεων της ιρακινής πολιτοφυλακής Kataeb Hezbollah, η οποία είναι φιλο-ιρανική. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι αυτή η πολιτοφυλακή βρίσκεται πίσω από την επίθεση στη στρατιωτική βάση. Ωστόσο, είναι πιθανότερο ότι το ISIS που έχει βάσεις στην περιοχή του Κιρκούκ βρισκόταν πίσω από την επίθεση. Μπορεί επίσης να αποτελούσε μια επιχείρηση του Ισραήλ.

Θα μπορούσε το Ισραήλ να επιτεθεί σε αμερικανική βάση για να ωθήσει τις ΗΠΑ να επιτεθούν σε μια φιλο-ιρανική πολιτοφυλακή; Ενώ δεν έχουμε γνώση σχετικά με τέτοια ισραηλινή εμπλοκή, το Ισραήλ έχει ιστορία να επιτίθεται σε αμερικανικές μονάδες και θα αναφέρουμε δύο τέτοιες περιπτώσεις.

Α) Η υπόθεση Lavon. Η υπόθεση Lavon αναφέρεται στο σκάνδαλο για μια αποτυχημένη ισραηλινή μυστική επιχείρηση στην Αίγυπτο γνωστή ως Επιχείρηση Susannah, στην οποία η ισραηλινή στρατιωτική υπηρεσία βομβάρδισε αιγυπτιακούς, αμερικανικούς και βρετανικούς στόχους στην Αίγυπτο το καλοκαίρι του 1954. Έγινε γνωστή ως Υπόθεση Lavon αφού ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας Pinhas Lavon, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω του γεγονότος ή κατ’ ευφημισμόν ως η «Άτυχη υπόθεση». Το Ισραήλ παραδέχτηκε την ευθύνη του το 2005 όταν ο Ισραηλινός Πρόεδρος Moshe Katzav τίμησε τους εννέα αιγυπτιακούς εβραίους πράκτορες που συμμετείχαν. 

Β) Η περίπτωση του πλοίου Ελευθερία. «Οι Αμερικανοί έχουν ενδείξεις που δείχνουν ότι οι πιλότοι μας είχαν επίγνωση ότι το πλοίο ήταν αμερικανικό», λέει ένα πρόσφατα δημοσιευμένο έγγραφο των κρατικών αρχείων (στΜ του Ισραήλ), εν μέσω των εορταστικών εκδηλώσεων για τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, για την τραγική ιστορία του αμερικανικού κατασκοπευτικού πλοίου USS Ελευθερία – το οποίο βομβαρδίστηκε από ισραηλινό μαχητικό αεροσκάφος και στρατιωτικές λέμβους στις 8 Ιουνίου 1967 στην ανατολική Μεσόγειο – ήταν κάτι που κατά κάποιον τρόπο πέρασε στα ψιλά. Τρεις-τέσσερις αμερικανοί ναυτικοί σκοτώθηκαν κατά την ισραηλινή επίθεση και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν.

Στους πρόσφατους βομβαρδισμούς στο Ιράκ οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές σκότωσαν τουλάχιστον 25 άτομα και τραυματίστηκαν δεκάδες. Αυτό ήταν καθαρή ιμπεριαλιστική κρατική τρομοκρατία.

Απαντώντας σε αυτή την εγκληματική επίθεση των ΗΠΑ, εκατοντάδες ιρακινοί διαδηλωτές προσπάθησαν να περικυκλώσουν την αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη φωνάζοντας “Κάτω, κάτω οι ΗΠΑ!”

Η αμερικανική επίθεση μπορεί να οδηγήσει σε στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν σε ιρακινό έδαφος. Αυτό αποτελεί … υγρό όνειρο του Ισραηλινού Πρωθυπουργού. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου μίλησε τη Δευτέρα με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο και τον συγχαίρει για την επίθεση των ΗΠΑ εναντίον των ιρανικών στρατιωτικών ομάδων στο Ιράκ. Στις παρατηρήσεις του, ο Nετανιάχου επαίνεσε τη σημαντική δράση των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν και των πολιτοφυλακών του στην περιοχή του Περσικού Κόλπου.

Την περασμένη εβδομάδα, πριν γίνει η επίθεση στην αμερικανική βάση, ο επικεφαλής του ισραηλινού στρατού, Αβίβ Κοχάι, δήλωνε: “Θα ήταν καλύτερο να μην είμαστε οι μόνοι που απαντάμε σε αυτούς [που απαντάμε στρατιωτικά στο Ιράν]”, δήλωσε ο Κοχάβι, σε μια ανοιχτή κριτική προς τις ΗΠΑ και τις χώρες του Περσικού Κόλπου, οι οποίες θεωρούν επίσης το Ιράν ως τον μεγαλύτερο εχθρό τους. Ο αρχηγός του (ισραηλινού) στρατού, στην πρώτη μεγάλη ομιλία του, δήλωσε ότι οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις επιχειρούσαν όλη την περιοχή – ανοιχτά, συγκαλυμμένα και μυστικά – προκειμένου να αποτρέψουν τα σχέδια του Ιράν και των πληρεξουσίων του “ακόμα και με κίνδυνο του πολέμου”.  Έστειλε επίσης μια ειρηνική ευθεία προειδοποίηση προς τους Ισραηλινούς ότι ο επόμενος πόλεμος, όταν έρθει, θα γίνει έντονα αισθητός εντός της χώρας τους.  «Πρέπει να γνωρίζουμε και να αναγνωρίσουμε ότι στον επόμενο πόλεμο – είτε στα βόρεια είτε εναντίον της Χαμάς – η βαριά πυρκαγιά θα απλωθεί εντός συνόρων. Κοιτάω τους ανθρώπους στα μάτια, και τους λέω, θα υπάρξει μεγάλη φωτιά. Πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό και πρέπει να προετοιμαστούμε γι ‘αυτό … Πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό στρατιωτικά. οι πολιτικές ηγεσίες πρέπει να προετοιμαστούν γι ‘αυτό. Και πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό διανοητικά.» (6) 

Είναι πιθανό ότι η απόφαση του Τράμπ να επιτεθεί στην φιλο-ιρανική πολιτοφυλακή συνδέεται με την ομιλία του Κοχάβι; Ο χρόνος θα δείξει. (……)

https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/iraq-down-with-u-s-imperialism/

του Χρήστου Βαγενά

Σε πολυήμερη απεργία βρίσκονται οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ και της COSMOTE, μια κινητοποίηση που έχει “θαφτεί” κυριολεκτικά από τα συστημικά ΜΜΕ.

Συγκεκριμένα η ΟΜΕ-ΟΤΕ και οι εργαζόμενοι απεργούν από τις 21/12/2019 μέχρι τις 12/01/2020 και αφού εξάντλησαν κάθε μέσο διαλόγου με την Διοίκηση του Ομίλου. Προηγήθηκαν δύο συναντήσεις των συνδικάτων με τους εκπροσώπους της εταιρίας οι οποίες δεν κατέληξαν πουθενά. Ακολούθως η Διοίκηση του ΟΤΕ απουσίασε από κάθε κάλεσμα σε διάλογο είτε μέσω του Οργανισμού Διαιτησίας, είτε μέσω τριμερούς συνάντησης του Υπ. Εργασίας.

Ο όμιλος ΟΤΕ και η COSMOTE (κάποτε κρατικές, τώρα Deutsche Telekom…) συμπεριλαμβάνονται στην πεντάδα των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Ελλάδας  με ενοποιημένα έσοδα το πρώτο εννεάμηνο του 2019 ύψους 2,87 δισ. ευρώ και λειτουργικά κέρδη ύψους 1,02 δισ. ευρώ.

Οι εργαζόμενοι διεκδικούν: Τριετή ΣΣΕ με ισχύ και στις θυγατρικές του Ομίλου, διασφάλιση από καταχρηστικές απολύσεις και απολύσεις για οικονομοτεχνικούς λόγους, ουσιαστικές αυξήσεις για όλους και εξίσωση προς τα πάνω των νεοπροσληφθέντων.

Η πλευρά της Διοίκησης “ προτείνει”: μονοετή ΣΣΕ, απολύσεις εργαζομένων στη φύλαξη, διατήρηση των περικοπών και 3% αύξηση στους νεοπροσληφθέντες!

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ και οι εργαζόμενοι αντιδρούν γιατί και οι τρεις τελευταίες ΣΣΕ προέβλεπαν μείωση μισθών, με αντάλλαγμα να μη γίνουν απολύσεις. Και έρχεται τώρα η εταιρία με τεράστια κέρδη, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τη μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και στα μερίσματα, θα τα κάνει μεγαλύτερα, να ζητάει απολύσεις εργαζομένων, συνέχιση των περικοπών και εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων.

Η ΟΜΕ-ΟΤΕ καταγγέλλει ότι οι ομαδικές απολύσεις, που θέλει να ξεκινήσει ο ΟΤΕ δεν θα αφήσουν κανέναν εργαζόμενο, οποιασδήποτε ειδικότητας ανεπηρέαστο,  ενώ θα εντείνουν το κλίμα εντατικοποίησης , τρομοκρατίας και αυταρχισμού.

Επίσης υπενθυμίζουν ότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων στον ΟΤΕ αυξήθηκε μεταξύ 2012 και 2018 κατά 55%. Ωστόσο αυτή η αύξηση της παραγωγικότητας δεν μετουσιώθηκε σε αύξηση μισθών. Μεταξύ 2012 και 2019 το συνολικό μισθολογικό κόστος, στο οποίο περιλαμβάνονται οι αποδοχές και τα επιδόματα του προσωπικού, τα κόστη σχετιζόμενα με το πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης και οι πόροι για το λογαριασμό νεότητας, μειώθηκαν κατά 55%.

Και τονίζουν ότι 5.500 εργαζόμενοι (οι περισσότεροι αυξημένων προσόντων) αμείβονται όσο 120 διοικητικά στελέχη, καταδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ότι όλοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι ενδιαφέρονται για τα κέρδη των μετόχων τους και των golden boys και όχι για τους εργαζόμενους και το κοινωνικό σύνολο.

Η συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργιακή κινητοποίηση είναι εντυπωσιακή, με μεγάλη συμμετοχή, με απεργιακές φρουρές και ενημέρωση των καταναλωτών και μαζικές συγκεντρώσεις και στο Διοικητικό Μέγαρο και στο Υπ. Εργασίας. Δεκάδες συνδικάτα, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες έχουν εκφράσει με ανακοινώσεις και ψηφίσματα την συμπαράσταση στην πολυήμερη κινητοποίηση.

Η διοίκηση του ΟΤΕ, χαρακτηρίζει τις απεργιακές κινητοποιήσεις με εξώδικο της στις 17-12-19, «παράνομες και καταχρηστικές», συμπεριφέρεται με αυταρχισμό, προσπαθεί να δυσφημίσει τον αγώνα των εργαζομένων και όχι μόνο αυτά, αλλά και με μια κίνηση αλαζονείας, αναλγησίας και αμοραλισμού προχώρησε σε 6 απολύσεις εργαζομένων την παραμονή της Πρωτοχρονιάς!

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΟΜΕ-ΟΤΕ “Για πρώτη φορά στην ιστορία του ΟΤΕ η Διοίκηση έβαψε τα χέρια της με αίμα προβαίνοντας σε ομαδικές απολύσεις έξι εργαζομένων, επιβεβαιώνοντας πως όλη η εθελουσία ήταν μια συγκεκαλυμμένη ομαδική απόλυση. Έγραψε η Διοίκηση αυτή την πιο μελανή σελίδα στην ιστορία του Οργανισμού μέχρι σήμερα. Ντροπή! Δεν δίστασαν ακόμη να παραβιάσουν και τον συνδικαλιστικό νόμο απολύοντας μέλος ΔΣ.”

Οι ενέργειες αυτές δείχνουν τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και η λεγόμενη έξοδος από τα Μνημόνια (του Σύριζα), δεν πρόκειται να φέρουν από μόνες τους καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Οι εργαζόμενοι και η ΟΜΕ-ΟΤΕ απάντησαν άμεσα με νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας και μεγαλύτερη

Ο ΟΤΕ και η COSMOTE (όπως και οι άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας) χτίστηκαν με τα χρήματα της εργατικής τάξης και τον ιδρώτα και το αίμα πολλές φορές των εργαζομένων, για να προσφέρουν φτηνά υπηρεσίες που αποτελούν δημόσια αγαθά, όπως οι τηλεπικοινωνίες και όχι να γίνονται πεδίο αισχρής κερδοσκοπίας για τους λίγους.

Μόνο ο μαζικός, ταξικός αγώνας με συμπαράσταση και αλληλεγγύη απ’ όλη της εργατική τάξη μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους του ομίλου ΟΤΕ, να ανακληθούν οι απολύσεις  και να υπογραφεί αξιοπρεπής ΣΣΕ.

Δεν πρέπει να αφήσουμε να συνεχιστούν οι απολύσεις εργαζομένων ειδικά σε κερδοφόρες επιχειρήσεις (και τράπεζες), με ή χωρίς πακέτα “εθελούσιων εξόδων”.

Οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ δεν πρέπει να μείνουν μόνοι τους στον αγώνα που κάνουν. Χρειάζεται να ενεργοποιηθούν τα συνδικάτα, τα εργατικά κέντρα και οι ομοσπονδίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και να προκηρυχτεί άμεσα απεργία συμπαράστασης!

Η Διοίκηση και οι μέτοχοι του ΟΤΕ, καθώς και η κυβέρνηση και τα μνημονιακά κόμματα και τα συστημικά ΜΜΕ που τους στηρίζουν πρέπει να μας βρουν όλες και όλους απέναντι τους!

– Να ανακληθούν οι απολύσεις στον όμιλο ΟΤΕ – Αυξήσεις στους μισθούς – Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας – ΣΣΕ – Τηλεπικοινωνίες δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα στα χέρια των λίγων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΤΟΥ ΟΤΕ