Τυνησία: νεολαιίστικη εξέγερση!
του Αλέξη Λιοσάτου
Χιλιάδες νεολαίοι, που προέρχονται από εργατικές οικογένειες της Τυνησίας, διαδηλώνουν στους δρόμους εδώ και 1 βδομάδα. Υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία σε αρκετές φτωχές περιοχές της πρωτεύουσας. Σε όλη τη χώρα, οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα καταγγέλλοντας τη διαφθορά της αστυνομίας και της κυβέρνησης, την αστυνομική καταστολή και την εξάπλωση της φτώχειας. Ένα δημοφιλές σύνθημα αντικατοπτρίζει την αποφασιστικότητα των νέων: «Χωρίς φόβο! Ο δρόμος ανήκει στους ανθρώπους! ”
Πρόκειται για την πιο σημαντική μαζική διαμαρτυρία στην Τυνησία μετά την εξέγερση στις αρχές του 2018.
Η εξέγερση ξέσπασε ως απάντηση στην κυκλοφορία ενός βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου έδειχνε έναν βοσκό που εξευτελίστηκε και ξυλοκοπήθηκε άγρια από την αστυνομία, επειδή… τα πρόβατά του μπήκαν κατά λάθος σε κυβερνητικό κτίριο. Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα δέκα χρόνια μετά την μεγάλη τυνησιακή εξέγερση του 2011 που έριξε τον Μπεν Αλί και εγκαινίασε την αραβική άνοιξη. Και εκείνη η εξέγερση επίσης αφορούσε περιστατικό ξυλοδαρμού πλανώδιου μικροπωλητή από την αστυνομία, που έπειτα αυτοπυρπολήθηκε και πέθανε.
Ο βαθύτερος λόγος για τη νέα εξέγερση είναι η φτώχεια. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το ποσοστό των φτωχών και αυτών που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας αναμένεται να έχει αυξηθεί από 16,6% σε 22% του συνολικού πληθυσμού το 2020. Η επίσημη ανεργία υπερβαίνει σήμερα το 15%, με υψηλότερα ποσοστά μεταξύ των αποφοίτων πανεπιστημίων (περίπου 30%), και πλήττει κυρίως τους νέους. Το ΔΝΤ αναμένει πτώση του ΑΕΠ κατά 4,3% το 2020, ο πληθωρισμός ανέρχεται στο 6% και το δημόσιο χρέος έχει εκτιναχθεί την τελευταία δεκαετία (+ 95% μεταξύ 2010 και 2019).
Η κυβέρνηση προσπαθεί να καταστείλει την εξέγερση με κάθε τρόπο. Επέβαλε lockdown στις 14 Ιανουαρίου – την επέτειο ανατροπής του Μπεν Αλί – με πρόσχημα την πανδημία. Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η άρχουσα τάξη σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιεί, μεταξύ άλλων, σκόπιμα την πανδημία για να διευκολύνει συνολικά την αντιδραστική ατζέντα της και να επιβάλει ακόμα πιο ασφυκτικούς περιορισμούς στη δυνατότητα των ανθρώπων να αντιστέκονται. Ωστόσο, έχει αποτύχει μέχρι στιγμής να διώξει τους ανθρώπους από τους δρόμους. Μέχρι τώρα, έχουν συλληφθεί πάνω από 1000 άτομα. Η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι πολλοί από αυτούς είναι ανήλικοι ηλικίας μεταξύ 14 και 15 ετών. Καθώς η αστυνομία απέτυχε να συντρίψει την εξέγερση, η κυβέρνηση άρχισε να βγάζει στους δρόμους τον στρατό σε όλη τη χώρα.
Η τελευταία εξέγερση της νεολαίας εργατικής τάξης της Τυνησίας δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Μετά την αραβική εξέγερση που σάρωσε την Μ.Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2011, έχουν σημειωθεί ξανά και ξανά αναλαμπές κι αναζωπυρώσεις του κινήματος αντίστασης σε μια σειρά χώρες.
Η εξέγερση στην Τυνησία απέναντι σε κυβέρνηση και κράτος, φτώχεια και καταστολή πρέπει να βρει την αμέριστη στήριξή μας. Τα βάσανά μας είναι κοινά πέρα από τα σύνορα, τα συμφέροντα των εργαζομένων σε όλες τις χώρες είναι κοινά, ταξικά και όχι εθνικά και η διεθνιστική αλληλεγγύη αποτελεί καθήκον απέναντι στη συντονισμένη διεθνή επίθεση των αστικών τάξεων στα δικαιώματά μας.