Αναδημοείσευση από το https://www.depart.gr
Το ποδόσφαιρο είναι μακράν το λαοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη και η τοποθέτηση αυτή, τείνει να αποκτήσει αξιωματική βαρύτητα. Παίζεται από ξυπόλυτα παιδιά σε αλάνες της Αφρικής & της Νοτίου Αμερικής, μέχρι σε υπερσύγχρονα γήπεδα από ποδοσφαιριστές που η χρηματιστηριακή τους αξία ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Σε όποια μορφή του και αν το δούμε, αυτό που δεν γίνεται να αναιρεθεί είναι ότι οι δημοφιλέστερες ομάδες – και συχνά οι πιο πετυχημένες – συνήθως προέρχονται από φτωχές γειτονιές. Εκεί δηλαδή που άνθρωποι στα όρια της φτώχειας περιμένουν τα ενενήντα λεπτά της Κυριακής για να «ξεφύγουν» για λίγο από την τραγική κατάσταση που βιώνουν.
Παραπάνω από 6.500 νεκροί για στάδια μίας χρήσης
Επίσης, αν κάνουμε μία έρευνα σχετικά με την ταξική καταγωγή των μεγαλύτερων αστέρων του ποδοσφαίρου, θα διαπιστώσουμε πως ανεξαρτήτως εθνικότητας και χρώματος, η συντριπτική πλειοψηφία έχει κοινή αφετηρία. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να κάνουμε και μία αντιπαραβολή, δεν είναι τυχαίο πως η ίδια συνθήκη ισχύει και για τους αστέρες του NBA.
Πάμε στο 2022, εκεί όπου στη δύση του έτους, σε ένα κράτος που η σχέση με το ποδόσφαιρο υστερεί της δικής μου με το μπαλέτο, ετοιμάζεται να διεξαχθεί το 22ο παγκόσμιο πρωτάθλημα εθνικών ομάδων. Δεν έχω ιδέα αν θα είναι θεαματικό λόγω ότι για πρώτη φορά – όσο θυμάμαι εγώ τουλάχιστον – οι παίχτες δεν θα έχουν παίξει προηγουμένως πενήντα παιχνίδια. Αυτό που μπορώ με βεβαιότητα να πω είναι ότι θα είναι το πρώτο θα έχει στηθεί πάνω σε εκατόμβες νεκρών.
Οι έρευνες κάνουν λόγο για πάνω από 6.500 νεκρούς εξαιτίας των απάνθρωπων συνθηκών κάτω από τις οποίες δουλεύουν μετανάστες προκειμένου τα γήπεδα να είναι έτοιμα για να υποδεχθούν αυτή, την πάλαι ποτέ γιορτή του ποδοσφαίρου. Εδώ λοιπόν δεν έχω παρά να αναρωτηθώ, αν όλα αυτά συνέβαιναν το 1986, τότε δηλαδή που μεσουρανούσε ο Maradona, η ποδοσφαιρική κοινότητα θα παρέμενε σιωπηλή;
Εκεί όπου η ομοφοβία είναι κρατικός θεσμός
Κατανοώ ότι για μερικούς ποδοσφαιριστές αυτό είναι το όνειρο της ζωής τους – όχι η κατάκτησή του, η συμμετοχή και μόνο – όμως, τίθεται το ερώτημα, τι τίμημα είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις να δεις τα όνειρα σου να εκπληρώνονται; Τι άξια έχει ένα τρόπαιο που απέκτησε αξία από την αγάπη των «καταραμένων αυτής της γης» όταν το βάθρο του στήνεται πάνω σε τόνους αίματος;
Ο μεγάλος Καντονά σχολίασε επ’ αυτού, «Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν κι όμως εμείς θα πάμε εκεί να γιορτάσουμε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Προσωπικά, δεν θα το δω». O Leon Goretzka από την πλευρά του σημείωσε ότι κάποια στιγμή οι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να εκμεταλλευτούν προς όφελος της κοινωνίας τη «δύναμη» που τους έχει το ποδόσφαιρο και να μιλήσουν για όλα αυτά που βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους.
Όμως αυτές οι φωνές μοιάζουν να πνίγονται από τους επίσημους φορείς, αφού ούτε λίγο-ούτε πολύ η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία κάλεσε τους παίχτες και τις ομάδες να παραμείνουν συγκεντρωμένες στο παιχνίδι. Αναδιατυπώνω, η FIFA κάλεσε άπαντες να αγνοήσουν 6.500 νεκρούς και να συγκεντρωθούν στο ποδόσφαιρο. Ναι, μιλάμε για τέτοιους χασάπηδες.
Το Qatar από την πλευρά του γεμάτο από την αυτοπεποίθηση που του δίνει η οικονομική του δύναμη, συνεχίζει να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, μετά τους νεκρούς πρόσφυγες, στο στόχο βρέθηκαν οι γκέι. Δεν έχουν πρόβλημα να τους υποδεχθούν, αρκεί να μην προκαλούν. Αρχικά, αυτό το «να μην προκαλούν» είναι σκοπίμως τόσο αφηρημένο και προβλέπω ότι στην πρώτη υπόνοια που θα έχουν για ότι κάποιος επισκέπτης είναι γκέι, στο καλό σενάριο θα τον χώσουν σε ένα αεροπλάνο και θα τον στείλουν ή στο κακό σενάριο θα έχουμε 6.501 νεκρούς.
Η σκανδαλωδώς στημένη ανάληψη του Παγκοσμίου Κυπέλου από το Κατάρ
Θεωρείτε υπερβολή αυτό που γραφώ; Αν ναι, να σας πληροφορήσω ότι στο Κατάρ η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη και διώκεται – μανιωδώς. Επομένως, ένα κράτος που έχει ψηλότερα σε αξία το γαλόνι ενός πετρελαίου από ό,τι την ανθρώπινη ζωή, πώς πιστεύετε ότι θα αντιδράσει; Θα μου πείτε ότι οι επίσημοι φορείς δεν θα το επιτρέψουν, απλά να σας πω ότι η γνώμη αυτών των φορέων αλλάζει αν συμπωματικά βρεθούν μερικά εκατομμύρια στις τσέπες τους.
Όχι, δεν γίνονται μόνο στις ταινίες αυτά, αποδεδειγμένα συμβαίνουν και στην πραγματικότητα. Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς και γιατί η μεγαλύτερη γιορτή του ποδοσφαίρου κατέληξε στις ερήμους αυτής της «ποδοσφαιρομάνας»; Υπάρχουν έρευνες που αποδεικνύουν ότι το να παίζεις ποδόσφαιρο σε συνθήκες ακραίας ζέστης και ξηρασίας – σαν αυτές που επικρατούν στη χερσόνησο – μπορούν να αποβούν μοιραίες για τη ζωή ενός ανθρώπου. Αυτό εξηγεί και τον λόγο για τον οποίο η σχέση μεταξύ Κατάρ-Ποδόσφαιρο είναι τόσο χαλαρή.
Πώς, λοιπόν, επιλέχθηκε το Κατάρ; Σημαντικό ρόλο έπαιξε η ψήφος της Γαλλίας και εντελώς συμπωματικά, λίγο αργότερα η Qatar Sports Investments αγόρασε την Paris Saint-Germain. Περίπου την ίδια περίοδο, μια άλλη εταιρεία του Κατάρ αγόρασε ένα κομμάτι της Veolia, μίας γαλλικής εταιρείας ενέργειας.
Με τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Κατάρ θέλει να «πασπαλίσει με χρυσόσκονη» τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Επίσης να αναφέρω, μία εταιρεία που συνδέεται με το κράτος του Κατάρ προσέλαβε τον γιο του Μισέλ Πλατινί, πρώην επικεφαλής της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.
Εγώ, όμως, μπορεί να είμαι κακεντρεχής και να βλέπω συνομωσίες πίσω από απλά τυχαία γεγονότα. Ο Ματ Μίλερ, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Δικαιοσύνης που ταξίδεψε με τον πρώην Γενικό Εισαγγελέα Έρικ Χόλντερ στη Ζυρίχη για να παρακολουθήσει τη διαδικασία υποβολής προσφορών, δήλωσε: «Ήταν το πιο διεφθαρμένο πράγμα που έχω δει ποτέ στην καριέρα μου και πέρασα μερικά χρόνια δουλεύοντας στην πολιτική του Νιου Τζέρσεϊ».
Πέρα από τα αστεία, όλα αυτά εγείρουν το ερώτημα: Γιατί το Κατάρ θέλει να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο;Η απάντηση είναι ότι η χώρα ελπίζει «πασπαλίσει με χρυσόσκονη» τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να λάμψει σε παγκόσμιο επίπεδο. Με τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Κατάρ θέλει να προβάλει μια κοσμοπολίτικη εικόνα προς τα έξω, όπως αυτή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, σηματοδοτώντας ότι είναι ανοιχτό για επιχειρήσεις, φιλόξενο στους τουρίστες και παίκτης στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Όλα τα παραπάνω σκιαγραφούν το σκηνικό που έχει στηθεί γύρω από το Μουντιάλ των νεκρών και της ντροπής. Εδώ λοιπόν τίθενται τα εξής δύο ερωτήματα, Α) και εμάς τι μας νοιάζει; και Β) μπορούμε να κάνουμε κάτι;
Πάμε στο Α, στο «και εμάς τι μας νοιάζει;». Προσπάθησα παραπάνω να αναδείξω τους λόγους για τους οποίους είναι ντροπή αυτή η διοργάνωση αλλά και γιατί συμβαίνει. Γίνεται προσπάθεια μουντιάλ του 2030 να διεξαχθεί στη χώρα μας, μαζί με την ομορφότατη Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία.
Αν δεν έχετε εικόνα για το τι εστί Σαουδική Αραβία, ενδεικτικά αναφέρω: Η Σαουδική Αραβία φυλάκισε μία γυναίκα για 34 χρόνια με την κατηγορία χρήσης social media. Διώκει μανιωδώς την LGBTQ+ κοινότητα της χώρας. Το 2018, μέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, ο δημοσιογράφος Τζαμάλ Κασόγκι δολοφονήθηκε από τις αρχές της χώρας. Επίσης, ίσως άσχετο – δεν νομίζω – ξέρετε ποια χώρα επωφελήθηκε περισσότερο του πολέμου της Ουκρανίας; Η Σαουδική Αραβία, με αιχμή την κρατική σαουδαραβική πετρελαϊκή Saudi Aramco που παρουσίασε προ καιρού τα υψηλότερα τριμηνιαία κέρδη των τελευταίων ετών, ενώ παράλληλα ξεχωρίζει πια και ως η εταιρεία με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση διεθνώς, έχοντας ξεπεράσει την Apple.
Κλείνοντας, θα προσπαθήσω να απαντήσω και στο Β. Ο μέσος της Real Μαδρίτης, Toni Kroos σε μία δήλωση είχε υπογραμμίσει ότι θα έπρεπε να μας ντροπιάζουν όλα όσα συμβαίνουν στο Κατάρ, ωστόσο, δεν θεωρεί το μποϋκοτάζ λύση. Ακόμα και αν θεωρώ λάθος την τοποθέτηση του Kroos, διότι αν οι παίχτες μποϋκοτάρουν το μουντιάλ, μια χαρά ηχηρό μήνυμα θα είναι, όμως, τον προτιμώ από όλους όσους σφυρίζουν αδιάφορα. Όμως αυτό το ερώτημα αναφέρεται περισσότερο σε εμάς τους φιλάθλους.
Η πρώτη μου ποδοσφαιρική ανάμνηση είναι ο Μικρός Βούδας στο παγκόσμιο κύπελο των ΗΠΑ του 94, εκεί ξεκίνησα να ερωτεύομαι το άθλημα και τη διοργάνωση. Παρότι ξέρω πως δεν θα αλλάξει τίποτα η αποχή μου από τον καναπέ για να δω το μουντιάλ, νιώθω ότι είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω και επομένως, χρέος μου να το πράξω. Δεν θέλω να πω σε κανέναν τι θα κάνει, απλά αναλογιστείτε πόσο έχει αρχίσει να Καταρ-ιέται η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια και εκεί, που να πάρει η ευχή, μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Υποβολή απάντησης