της Έλενας Παπαγεωργίου
Πολλοί θεωρούν ότι το Stonewall αποτέλεσε την αρχή για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των LGBTQ. Όπως, όμως, λέει και ο George Chauncey, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια «ένα κίνημα δεν μπορεί να δημιουργηθεί από τη μια μέρα στην άλλη» και όσοι συμμετείχαν σε αυτό “ακόμα κι αν δεν το γνώριζαν – επειδή ήταν πολύ νέοι – βασίστηκαν στο δίκτυο επικοινωνιών που είχε δημιουργήσει η Mattachine Society”.
Τη δεκαετία του 1950, ακόμη και σε παράκτιες μητροπόλεις όπως το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο και η Νέα Υόρκη, το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος θεωρούνταν διανοητική διαστροφή και δημιουργούσε προβλήματα σε κάθε πτυχή της ζωής του. Ήταν η εποχή του μακαρθισμού, του Lavender Scare, του αποκλεισμού των ομοφυλόφιλων, οι οποίοι μαζί με τους κομμουνιστές θεωρούνταν ύποπτοι κατασκοπίας και αντιμετώπιζαν στα δικαστήρια αυστηρότατες ποινές. Οι ομοφυλόφιλοι απαγορευόταν να υπηρετούν στο στρατό ή να είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα μπορούσαν να τους απολύσουν χωρίς επιπτώσεις (κάτι το οποίο εξακολουθεί να ισχύει σε ορισμένες πολιτείες στις ΗΠΑ). Η αστυνομία παγίδευε τους ομοφυλόφιλους για σοδομισμό και τους κατηγορούσε με ανυπόστατες κατηγορίες.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες καταδίωξης, στο Λος Άντζελες το 1950, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση της Mattachine Society, μιας μυστικής ομάδας για την προώθηση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφυλων, την οποία ίδρυσαν ομοφυλόφυλα πρώην μέλη του κομμουνιστικού κόμματος, με επικεφαλής τον Harry Hay. Τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της η ομάδα στράφηκε στην υπεράσπιση των ομοφυλόφιλων από την αστυνομία. Την περίοδο εκείνη ήταν πολύ συνηθισμένο αστυνομικοί να συλλαμβάνουν ομοφυλόφιλους και να τους οδηγούν σε δίκες παρωδίες, που είχαν ως αποτέλεσμα ισόβιες φυλακίσεις ή κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων. Η τομή έγινε το 1952* με την υπόθεση του Dale Jennings, ενός από τους ιδρυτές της Mattachine Society. Εκείνος, όχι μόνο υποστήριξε στη δίκη ότι είναι ομοφυλόφυλος και αθώος, αλλά η ομάδα έκανε καμπάνια για το θέμα, με αποτέλεσμα να γίνουν ευρέως γνωστοί οι μέθοδοι της αστυνομίας και οι κατηγορίες τελικά να καταπέσουν.
Τότε άρχισαν να διοργανώνονται διαλέξεις σχετικά με τον τρόπο καταπολέμησης των συλλήψεων. Με προκηρύξεις, ακτιβισμούς και νομική υποστήριξη χιλιάδες άνθρωποι ενεργοποιήθηκαν. Ιδρύθηκαν νέες οργανώσεις όπως οι Daughters of Bilitis, το 1958, η Homosexual League of New York (HLNY) που ιδρύθηκε από τον Randolfe Hayden Wicker – τον πρώτο ομοφυλόφυλο που εμφανίστηκε ανοιχτά στην τηλεόραση στις ΗΠΑ – , και η New York City League for Sexual Freedom (LSF).
Παίρνοντας παράδειγμα από τους αγώνες για τα πολιτικά δικαιώματα των αφροαμερικανών, οργανώθηκε για πρώτη φορά από τον Randy Wicker στις 19 Σεπτεμβρίου 1964, η πρώτη δημόσια πικετοφορία για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Η διαμαρτυρία ήταν για τις διακρίσεις του στρατού εναντίον των LGBTQ ατόμων.
Την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1965, αρκετές ομοφυλοφιλικές οργανώσεις στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια – συμπεριλαμβανομένης της Mattachine Society, διοργάνωσαν ένα χορό για τη συγκέντρωση χρημάτων. Η αστυνομία του Σαν Φρανσίσκο ενώ αρχικά είχε συμφωνήσει να μην παρέμβει, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες των εισερχομένων στο χορό. Τέσσερις δικηγόροι που προσπάθησαν να επέμβουν συνελήφθησαν, με αποτέλεσμα είκοσι πέντε από τους πιο εξέχοντες δικηγόρους στο Σαν Φρανσίσκο να προσχωρήσουν στην ομάδα υπεράσπισης των τεσσάρων δικηγόρων και ο δικαστής να δώσει εντολή να αθωωθούν.
Aκολούθησε τον Απρίλη του 1966 η διαμαρτυρία “Sip-In” (ορμώμενοι από το Sit-in των αφροαμερικανών). Τρεις ομοφυλόφυλοι άντρες, οι Dick Leitsch, Craig Rodwell και Randy Wicker πήγαν στο μπαρ Julius και αφού δήλωσαν ότι είναι ομοφυλόφιλοι ζήτησαν ένα ποτό, το οποίο τους το αρνήθηκαν, σύμφωνα με το νόμο με τον οποίο απαγορευόταν η πώληση ποτού σε ομοφυλόφιλους. Η πρακτική της άρνησης παροχής υπηρεσιών σε ομοφυλόφιλους στα μπαρ ήταν συνηθισμένη εκείνη την εποχή, αν και ήταν πιο κεκαλυμμένη από τη νομοθεσία που αφορούσε στις διακρίσεις εις βάρος των αφροαμερικανών, των νόμων του Jim Crow στο Νότο για τον φυλετικό διαχωρισμό. Τα μπαρ που εξυπηρετούσαν ομοφυλόφιλους διέτρεχαν τον κίνδυνο ανάκλησης της άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών. Tότε εκείνοι κάλεσαν δημοσιογράφους κι έκαναν γνωστό το θέμα της μη διάθεσης αλκοολούχων ποτών σε ομοφυλόφιλους, με αποτέλεσμα ο νόμος αυτός να καταπέσει.
To καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς μια διεμφυλική αντιστάθηκε στη σύλληψη της ρίχνοντας ένα ποτήρι καφέ σε έναν αστυνομικό στην καφετέρια Compton, με αποτέλεσμα τρανς σεξεργάτριες να της συμπαρασταθούν και να βγουν στους δρόμους να της συμπαρασταθούν. Η αστυνομία είχε μάθει για την παρουσία της γυναίκας από τον υπάλληλο της καφετέριας, ο οποίος είχε εντολή να απομακρύνει τα τρανς άτομα από το χώρο. Ακολούθησε καταστολή με αποτέλεσμα τρανς άτομα να συλληφθούν για μια ακόμη φορά…
Προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε τα πιο σημαντικά γεγονότα, είτε κινηματικά είτε δικονομικά, της lgbtq κοινότητας στις ΗΠΑ που προηγήθηκαν της εξέγερσης του Stonewall. Ασφαλώς όλο το μαχητικό κλίμα της εποχής, οι μαζικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις και οι αγώνες των αφροαμερικανών συνέβαλαν από κοινού στην αρχή της καταπολέμησης των διακρίσεων.
* το 1952 η Christine Jorgensen ήταν η πρώτη αμερικανίδα τρανς που πραγματοποίησε στη Δανία επέμβαση αλλαγής φύλου. Παρά το γεγονός ότι από τον τύπο αντιμετωπίστηκε ως “το αγόρι από το Μπρονξ που μεταμορφώθηκε σε κορίτσι”, έγινε η αφορμή για να ξεκινήσει εκείνη την εποχή η συζήτηση για την ταυτότητα φύλου και αποτέλεσε εμπνευσμένο παράδειγμα.
Υποβολή απάντησης