του Ελισσαίου Φάκαρου
Ήταν μια μεγάλη μέρα για τον κόσμο της εκπαίδευσης. Κάναμε όλη την κοινωνία να μιλάει για την εκπαίδευση με τους δικούς μας όρους . Με τις τεράστιες συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα, που συγκρίνονται μόνο με αυτές της απεργίας των 6 εβδομάδων του 2006, δείξαμε την δύναμη μας . Κατεβήκαμε μαζί όλες οι γενιές από αναπληρωτές πρώτης χρονιάς έως και συνάδελφοι-σες κοντά στην σύνταξη. Η συμμετοχή στην απεργία θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη εάν η δευτεροβάθμια την είχε προκηρύξει νωρίτερα και όχι το προηγούμενο Σάββατο. Η απεργία στις 15 Φλεβάρη έδειξε ότι ο κόσμος “τραβάει “. Ο κόσμος όμως άφησε τον ενθουσιασμό του κάπου μετά το Σύνταγμα και γύρισε σπίτι του με ένα μεγάλο ερωτηματικό καρφωμένο πάνω στο κεφάλι του.
Πως συνεχίζουμε ;
Οι μεγάλοι παρατεταμένοι αγώνες των εκπαιδευτικών αλλά και των άλλων εργαζομένων που είναι σε εξέλιξη σε Βρετανία, Πορτογαλία και Γαλλία δεν μας επιτρέπουν να κινηθούμε διαφορετικά. Εκεί οι απεργίες σχεδιάζονται πολλές εβδομάδες πριν και συνδυάζονται με πολύμορφες δράσεις. Οι απεργίες τους δεν είναι τουφεκιές στον αέρα και οι εναλλακτικές δράσεις τους δεν τις υποκαθιστούν. Στην απεργία μας, στα μικρόφωνα μίλησαν πολλά συνδικαλιστικά στελέχη αλλά δεν ακούστηκε τίποτα πέρα από το αόριστο “κλιμάκωση” . Μετά το τέλος της πορείας έγινε συντονιστικό αγώνα από δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία στα γραφεία της ΔΟΕ. Εκεί έγινε μια πραγματική κουβέντα για το παρά κάτω και υπήρξε συμφωνία σε πολλά σημεία ως προς τις δράσεις. Διαφωνία υπήρξε στο ότι οι δυνάμεις των Παρεμβάσεων και της Πρωτοβουλίας πρότειναν να παρθεί απόφαση και από τα πρωτοβάθμια σωματεία για απεργία αποχή και στάσεις εργασίας ώστε στην περίπτωση που βγουν παράνομες αυτές των ομοσπονδιών να υπάρχει κάλυψη στους συναδέλφους. Επίσης οι ίδιες δυνάμεις μίλησαν για απεργία τις πρώτες μέρες του Μάρτη με πανελλαδική συγκέντρωση στην Αθήνα. Δυστυχώς η άλλη μεγάλη παράταξη της αριστεράς που ήταν στον συντονισμό με πρόσχημα την ενότητα του κλάδου, αρνήθηκε τα δύο παραπάνω καθώς και το να βγει μια ενιαία ανακοίνωση τουλάχιστον με ό,τι συμφωνήθηκε.
Είναι γεγονός ότι τα επιτελεία των μεγάλων κομμάτων ασχολούνται μόνο με τις εκλογές. Για εμάς μια εκλογική μετατόπιση και παύση των κινητοποιήσεων μας θα ήταν καταστροφή. Τρανό παράδειγμα οι δηλώσεις Φίλη που έκαναν λόγο για μια άλλη καλή αξιολόγηση.
Για ακόμη μία φορά ο κόσμος είναι πιο μπροστά από τις ηγεσίες.
Τα σχολεία βράζουν, να μην απογοητευόμαστε , θα υπάρξουν συνελεύσεις για να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις , θέλουμε συγκεκριμένο σχέδιο. Δύναμη για να κερδίσουμε έχουμε.
Υποβολή απάντησης