Της Αθηνάς Σκαμπά

Ύστερα από το διαζύγιο (με τη ρύθμιση για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια), στο στόχαστρο τώρα οι αμβλώσεις

Ανακλήθηκε τελικά, ύστερα από την κατακραυγή που δημιουργήθηκε, η έγκριση του εκπαιδευτικού προγράμματος του Mη Kερδοσκοπικού Σωματείου «Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής». Το υπουργείο είχε δώσει έγκριση να παρουσιαστεί στα γυμνάσια της χώρας το πρόγραμμα με τη θεωρία του «αγέννητου παιδιού», που υποστηρίζει ότι η ζωή του βρέφους αρχίζει με τη σύλληψη, μια αβάσιμη και επικίνδυνη προσέγγιση, που έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές χώρες για να ανοίξει η «κερκόπορτα» της απαγόρευσης των αμβλώσεων. Η ανάκληση ήταν αποτέλεσμα των αντιδράσεων από χιλιάδες χρήστες των social media, με το hastag #video_γονιμότητας που ακολούθησαν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του tvxs.gr «Η θεωρία του αγέννητου παιδιού στα σχολεία με σφραγίδα Κεραμέως» και τον σχετικό θόρυβο που προκάλεσε.

Σημειώνεται ότι η ίδια «εταιρεία» έχει διοργανώσει σεμινάρια με το ίδιο περιεχόμενο σε συνεργασία με δημάρχους της ΝΔ και μάλιστα, το 2013, για σχετικό πρόγραμμα στον Δήμο Γλυφάδας χρηματοδοτήθηκε με 50.000 ευρώ από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ «Διοικητική Μεταρρύθμιση» με απόφαση του υπουργείου Εργασίας.

«Δέσμη» αντιδραστικών…

Στο πλαίσιο του προγράμματος είχε σταλεί στα γυμνάσια υλικό που περιλάμβανε κυρίως video με θέμα την προγεννητική αγωγή τα οποία αναπαράγουν τη θεωρία του «αγέννητου παιδιού», που υποστηρίζει ότι η ζωή του βρέφους αρχίζει με τη σύλληψη. Σε ένα από αυτά τα βίντεο, που απευθύνονται σε μαθητές και μαθήτριες γυμνασίου, πάει ακόμα παραπέρα, υποστηρίζοντας την επίσης απόλυτα αντιεπιστημονική θεωρία ότι η σύλληψη ξεκινά τη στιγμή που η μητέρα συλλαμβάνει την ιδέα να κάνει ένα παιδί. Σε ένα άλλο βίντεο υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η μητέρα εκτός από το αίμα της περνάει στο έμβρυο τις σκέψεις της, την πνευματική τροφή. Η υγεία διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια που το παιδί είναι σε άμεση σχέση με τη μητέρα. Όλες οι ασθένειες, ακόμα κι αν εκδηλώνονται δεκαετίες μετά, έχουν σχέση με την εγκυμοσύνη. Η ενοχοποίηση της γυναίκας, της μητέρας, είναι σαφής. Μόνο μια χαρούμενη και ευτυχισμένη έγκυος δικαιούται να ελπίζει ότι το παιδί της θα έχει μια υγιή και καλή ζωή.

Αναφορές περιέχουν τα video αυτά και σε αρχαίες παραδόσεις και απόψεις.

«[…] στην αρχαία Κίνα που μετρούσαν την ηλικία του παιδιού από τη στιγμή της σύλληψης […] , «[…] πεποιθήσεις κάποιας φυλής στην Αφρική της οποίας τα μέλη θεωρούσαν ότι η ηλικία του παιδιού ξεκινάει από την ώρα που η γυναίκα συλλαμβάνει την ιδέα (!) να κάνει παιδί».

Αναφορές στην αρχαιοελληνική γραμματεία «Ο Σωκράτης λέει ότι μετά τη γέννηση είναι αργά για την οποιαδήποτε αγωγή προς το παιδί» και βεβαίως στην Εκκλησία : «[…] ο άγιος Πορφύριος υποστηρίζει ότι η αγωγή υγείας αρχίζει με τη σύλληψη, γιατί τότε από την ανυπαρξία περνάμε στην ύπαρξη».

…και αντιεπιστημονικών ιδεών

Με απολύτως «επιστημονικό τρόπο» περιγράφεται ο ρόλος της προγεννητικής περιόδου στην υπόλοιπη ζωή του ανθρώπου. Οι ισχυρισμοί και οι αναφορές όχι μόνο δεν έχουν καμία επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά συνίστανται σε έναν αχταρμά πληροφοριών που θυμίζει ιδεοληπτικό παραλήρημα.

• Η γυναίκα είναι η «έγκυος που απλά υλοποιεί το σχέδιο» και σύμφωνα με τη θεωρία της εταιρείας, η επιλογή του γενετικού υλικού εξαρτάται από την ποιότητα αγάπης του ζεύγους!

• «Όταν το ζευγάρι τη στιγμή της σύλληψης, βρίσκεται σε ανώτερη πνευματική κατάσταση είναι μια εμπειρία που το παιδί την κουβαλάει σε όλη τη ζωή του».

• Τα παραδείγματα αντλήθηκαν από την αρχαία ελληνική μυθολογία, από τα παιδιά που γεννήθηκαν από την ένωση των Θεών, γιατί «οι μύθοι συμβολίζουν την ποιότητα της πνευματικότητας του ζεύγους».

• Η γνώση αυτή μπορεί να έρχεται από τα αρχαία χρόνια, συστηματοποιήθηκε όμως τα τελευταία 50. Πώς; «Οι επιστήμονες μέσα από αφηγήσεις των ασθενών, βρήκαν ότι τα προβλήματα ξεκινούν από πολύ νωρίς. Ξεκίνησαν από την εφηβεία, πήγαν στα παιδικά χρόνια κι έφτασαν στην περίοδο της εγκυμοσύνης».

• Αναλύει επίσης τους λόγους για τους οποίους η «γνώση» αυτή πρέπει να μεταφερθεί στους εφήβους: «Οι έφηβοι πρέπει να έρθουν σε επαφή με την προγεννητική αγωγή για να μπουν τα θεμέλια της αυτογνωσίας και να βελτιωθεί η κοινωνία μας […] Θα τους φέρει όμως και εσωτερική ισορροπία καθώς και ενσυναίσθηση». Επίσης «[…] εκείνοι («αρχιτέκτονες της νέας γενιάς») θα επιτελέσουν εν καιρώ, ως γονείς, προπαντός κατά το προγεννητικό στάδιο της ζωής των παιδιών τους».

Όσο για τα προβλήματα γονιμότητας που οφείλονται είτε σε δυσπλασίες γεννητικών οργάνων είτε σε αδύναμο σπέρμα, παρατίθενται οι αιτίες, ανάμεσα στις οποίες -μαζί με την μόλυνση του περιβάλλοντος και το κάπνισμα- απαριθμούνται «οι πρώιμες σεξουαλικές σχέσεις», «οι εναλλαγές συντρόφων», «η πρόωρη σεξουαλική ζωή» και οι «αμβλώσεις».

Ο ίδιος ο τίτλος «Προγεννητική αγωγή, προετοιμασία για την γονεϊκότητα, σεξουαλικότητα-γονιμότητα-γονεϊκότητα, μια αδιαχώριστη ενότητα», αποτελεί προσβολή στους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος, που πάλεψε χρόνια για να διαχωριστεί η σεξουαλικότητα από τη γονεϊκότητα και υποδηλώνει, όχι την επιστημονική ή την εκπαιδευτική σκοπιά, αλλά την απολύτως ιδεολογική επιλογή.

Όλο το περιεχόμενο αποτελεί ένα ανακάτεμα ψευδοεπιστημονικών απόψεων, με αναφορές σε «ψευδοεπιστήμονες», μισογυνισμό, ομοφοβία, αντιλήψεις της γυναίκας σαν μήτρας, σύνδεση της σεξουαλικής ζωής με την αναπαραγωγή και άρωμα από ευγονική και ναζισμό.

Η ατζέντα του μισογυνισμού

Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση εμφανίζεται με μια μισογυνική, συντηρητική ατζέντα. Άλλαξαν την ΓΓ Ισότητας και την έκαναν «Οικογένειας», στήριξαν το «συνέδριο γονιμότητας», μέχρι που υπήρξε η απόλυτη κατακραυγή. Υπουργοί έκαναν δηλώσεις στήριξης σε καμπάνιες κατά των αμβλώσεων, αναγκάστηκαν να τους «μαζέψουν» μαζί με τις αφίσες στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ. Εξήγγειλαν επίδομα για τις γυναίκες που γεννούν πριν τα 30, που επίσης αποσύρθηκε πριν θεσπιστεί. Ψήφισαν την αντι-μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου κατά παραγγελία και σε συνεργασία με το ισχυρό lobby «πλούσιων» μπαμπάδων. Στα μεγάλα σκάνδαλα κακοποιήσεων και βιασμών, εμφανίζονται πρόσωπα πολύ κοντά στο περιβάλλον της κυβέρνησης (π.χ. Δ. Λιγνάδης διορισμένος από το υπουργείο Πολιτισμού, γόνοι γνωστής οικογενείας-χορηγού της κυβέρνησης ανάμεσα στους βιαστές της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη).

Αν το πρόβλημα της γυναικείας καταπίεσης είναι ανεξάρτητο από την υπόλοιπη κοινωνία, αν είναι ένα φαινόμενο που αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα και εδράζεται στην αντίθεση ανάμεσα σε αυτά, ή στα προνόμια που απολαμβάνουν οι άντρες σε βάρος των γυναικών, τότε γιατί παντού, τις πιο μισογυνικές πολιτικές, τις πιο συντηρητικές ιδέες, τη μεγαλύτερη ομοφοβία τις στηρίζει η δεξιά και μάλιστα το πιο συντηρητικό και ακραίο κομμάτι της;

Διότι δεν είναι μόνο η Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα˙ είναι ο Τραμπ, ο Μπολσονάρο, η ιταλική ακροδεξιά κοκ. Όσο και να θέλουμε να το παραβλέψουμε, αυτή η κυβέρνηση, τουλάχιστον, δεν έχει αφήσει ούτε μία ευκαιρία να μη μας το υπογραμμίζει.

Της Αθηνάς Σκαμπά

Έργα και η μέρες της ακροδεξιάς του Μπολσονάρου και των ευαγγελιστών φονταμενταλιστών στη Βραζιλία της ακραίας φτώχειας

Οργή προκάλεσε στη Βραζιλία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, η υπόθεση άμβλωσης 10χρονου κοριτσιού που έμεινε έγκυος μετά από βιασμό. Το κορίτσι πήγε στο νοσοκομείο με δυνατούς πόνους στην κοιλιά, όπου διαπιστώθηκε η εγκυμοσύνη. Οι γιατροί αρνήθηκαν να προχωρήσουν σε διακοπή της εγκυμοσύνης, στάση που επικρότησε η ακροδεξιά κυβέρνηση! Στη Βραζιλία οι νόμοι για τη διακοπή της κύησης, λόγω της επιρροής της καθολικής εκκλησίας και των φονταμενταλιστών Ευαγγελιστών, είναι ιδιαίτερα αυστηροί. Η άμβλωση επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση βιασμού, όταν κινδυνεύει άμεσα η ζωή της γυναίκας ή αν το έμβρυο πάσχει από «ανεγκεφαλία». Ακόμη, όμως και τα θύματα βιασμού, πρέπει να περάσουν από ειδική επιτροπή, να περιγράψουν τα πάντα, να ξαναζήσουν τη φρίκη και να… πείσουν, προκειμένου να πάρουν την ειδική άδεια. Γυναίκες και κορίτσια που καταφεύγουν σε «παράνομες» λύσεις για τη διακοπή της κύησης, εκτός από τους κινδύνους στους οποίους εκθέτουν την υγεία τους, κινδυνεύουν και με φυλάκιση έως 3 έτη!

Στην προκείμενη περίπτωση, τελικά η λύση δόθηκε από τον δικαστή Μορέιρα Φερνάντες, που διέταξε την άμβλωση με μια πρωτοφανή δικαστική απόφαση, ώστε να μη γίνει το παιδί καταναγκαστικά μητέρα. Όπως δήλωσε ο ίδιος, «η βούληση του κοριτσιού είναι κυρίαρχη, έστω κι αν θεωρείται ανίκανη προς λήψη αποφάσεων λόγω ηλικίας».

Η δεκάχρονη βιαζόταν συστηματικά από το θείο της από την ηλικία των 6 χρόνων. Η οικογενειακή της κατάσταση δεν είναι ασυνήθιστη στις φτωχές οικογένειες της Βραζιλίας. Μητέρα δεν υπάρχει, ο πατέρας είναι φυλακή και το παιδί μεγαλώνει με τη γιαγιά.

Όμως τα βάσανα του κοριτσιού δεν τελείωσαν εκεί. Την ημέρα που είχε προγραμματιστεί η έκτρωση, σε νοσοκομείο που απείχε χιλιόμετρα από την περιοχή κατοικίας της, ακροδεξιοί, φονταμενταλιστές ηθικολόγοι, πολέμιοι των εκτρώσεων, πραγματοποίησαν συγκέντρωση μίσους έξω από το νοσοκομείο, προσπαθώντας να εμποδίσουν την πραγματοποίηση της επέμβασης. Οι συγκεντρωμένοι φώναζαν «δολοφόνους» το προσωπικό του νοσοκομείου. Το κορίτσι μπήκε στο νοσοκομείο από πλαϊνή πόρτα, περνώντας μέσα στο πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου, ενώ τη συγκέντρωση διέλυσε η αστυνομία, όταν οι ακροδεξιοί προσπάθησαν να εισβάλουν στο κτήριο.

Ακροδεξιά, ευαγγελιστές και ένοπλος σεξισμός…

Η φιέστα των ακροδεξιών, κάθε άλλο παρά αυθόρμητη ήταν. Πραγματοποιήθηκε μετά από τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του κοριτσιού από την Sara Giromino, γνωστή και ως Sara Winter. Πρόκειται για ένθερμη οπαδό του Μπολσονάρου η οποία ηγείται της ένοπλης ακροδεξιάς ομάδας «OS 300 do Brazil». Το περασμένο Ιούνιο είχε συλληφθεί σε διαμαρτυρία οπαδών του Μπολσονάρου με πυρσούς και όπλα μπροστά από το Ανώτατο Δικαστήριο. Το προφίλ αυτής της κυρίας είναι εντυπωσιακό. Ανάμεσα στα διάφορα τατουάζ της, ξεχωρίζει αυτό στη θέση της καρδιάς με τον «σιδηρούν σταυρό». Είναι λάτρης των όπλων και κατά καιρούς ποζάρει με αυτά σε φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το προσωνύμιό της παραπέμπει στη Σάρα Γουίντερ, γνωστή Βρετανή ναζίστρια της δεκαετίας του ‘30. Υπήρξε υποψήφια βουλεύτρια με τον Μπολσονάρου, ο οποίος τη διόρισε… «Συντονίστρια πολιτικών μητρότητας».

Το δικαστήριο διέταξε τις πλατφόρμες facebook, twitter και Google να κατεβάσουν όλες της δημοσιεύσεις που περιέχουν τα στοιχεία του κοριτσιού. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο αρχιεπίσκοπος Walmor Oliveira de Azevedo Belo Horizonte, πρόεδρος της Εθνικής διάσκεψης των Επισκόπων της Βραζιλίας, δήλωσε ότι: «Ο βιασμός είναι κάτι φρικτό, αλλά η έκτρωση αδικαιολόγητη και ότι και τα δύο συνιστούν φρικτά εγκλήματα». Η ευαγγελική υπουργός Γυναικών, Οικογένειας και ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Νταμάρες Άλβες, αρνήθηκε να αναγνωρίσει το δικαίωμα του κοριτσιού στην άμβλωση και δήλωσε ότι θα περάσει ολόκληρη εκείνη την ημέρα που όρισε το δικαστήριο να γίνει η επέμβαση προσευχόμενη για να «διασωθεί η ζωή του εμβρύου», καλώντας και τους πιστούς να προσευχηθούν μαζί της.

Δύο «κόσμοι» αντιμέτωποι»

Στον αντίποδα όλων αυτών, δεκάδες γυναίκες βρέθηκαν έξω από το νοσοκομείο και χρησιμοποίησαν τα σώματά τους ως προστασία του κοριτσιού απέναντι στους ακροδεξιούς, διεκδικώντας το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της.

Η ιστορία του δεκάχρονου κοριτσιού και η τροπή που πήρε μας δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα, ένα στιγμιότυπο χωρίς τα «φτιασίδια» που κατά καιρούς χρησιμοποιούνται. Από τη μία, η ακροδεξιά κυβέρνηση, οι φασίστες και η Εκκλησία χέρι-χέρι, εκπροσωπώντας μια κοινωνικο-πολιτική συμμαχία απανθρωπιάς και μίσους˙ από την άλλη, ο κόσμος του φεμινιστικού κινήματος, που μετέτρεψαν τα ίδια τα σώματά τους σε ασπίδα για να προστατεύουν ένα παιδί και το δικαίωμά του να ζήσει και να είναι παιδί.

Είναι ακριβώς αυτά τα γεγονότα που έχουν ριζοσπαστικοποιήσει το φεμινιστικό κίνημα στις μέρες μας, καθώς οι γυναίκες διεκδικώντας τα δικαιώματά τους βρίσκουν απέναντί τους τις πολιτικές όλων των εκπροσώπων του συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτες που βγήκαν στον δρόμο ξεκινώντας τεράστιες διαδηλώσεις και ενάντια στην εκλογή του Μπολσονάρου και ενάντια στην εκλογή του Τραμπ, ήταν οι γυναίκες.

Η «προστασία της αγέννητης ζωής»

και το δικαίωμα στην έκτρωση

Για το δικαίωμα στην έκτρωση, οι διαμάχες κρατούν χρόνια˙ δεκαετίες τώρα το φεμινιστικό κίνημα το διεκδικεί. Έχει χυθεί πολύ σάλιο και πολύ μελάνι για την «προστασία της αγέννητης ζωής». Ατελείωτα επιχειρήματα για το «πότε ξεκινάει η ύπαρξη του ανθρώπου». Διότι οι πολέμιοι των εκτρώσεων εμφανίζονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σαν υπερασπιστές της ανθρώπινης ζωής. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, οι γυναίκες που διακόπτουν την εγκυμοσύνη τους κατηγορούνται ότι διαπράττουν έγκλημα και στιγματίζονται σαν δολοφόνοι. Δεν έχει όμως αξία να ασχοληθεί κανείς με τον ορισμό της ανθρώπινης ζωής και υπόστασης – εξάλλου τα ίδια τα επιχειρήματά τους είναι επιστημονικά ανακριβή. Ο πραγματικός λόγος που έχει πολεμηθεί τόσο λυσσαλέα το δικαίωμα στην άμβλωση είναι η αντίληψη ότι ο σκοπός και η ολοκλήρωση της γυναίκας είναι η γέννηση των παιδιών και η φροντίδα της οικογένειας. Οποιαδήποτε αναγνώριση άλλης προτεραιότητας στη ζωή μιας γυναίκας, θεωρείται αμφισβήτηση της θεμελιώδους αυτής «αρχής». Δεν είναι τυχαίο που το τρίπτυχο «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» καλά κρατεί και εμφανίζεται πάντα με αυτή τη μορφή σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Ούτε βέβαια είναι τυχαίο που βρίσκει πολιτική έκφραση στη συντηρητική δεξιά και την ακροδεξιά. Γιατί υπερασπίζονται το θεμελιώδες κύτταρο συνοχής και αναπαραγωγής της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Ο τερματισμός μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης είναι κάτι που οι άνθρωποι αποφασίζουν και κάνουν συνέχεια. Στην πράξη 1 στις 4 εγκυμοσύνες παγκοσμίως διακόπτεται. Το ποσοστό των αμβλώσεων δεν διαφέρει, ποσοστιαία, στις χώρες που επιτρέπεται και σε αυτές που δεν επιτρέπεται. Η διαφορά είναι μόνο (αλλά πόσο σημαντικό!) στην ασφάλεια της ζωής της γυναίκας που επιλέγει να το κάνει. Η άμβλωση είναι μια εξαιρετικά ασφαλής ιατρική παρέμβαση όταν γίνεται στο σωστό περιβάλλον και από ειδικούς της υγείας. Αντιθέτως, είναι πολύ επικίνδυνη όταν γίνεται με «αυτοσχέδιους» τρόπους, λόγω παρανομίας. Ετησίως, κατά μέσο όρο, περίπου 40.000 – 50.000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους από αμβλώσεις που δε γίνονται με σωστό τρόπο, ενώ εκατομμύρια γυναίκες περιθάλπονται λόγω τραυματισμών και προβλημάτων που έχουν προκληθεί από «παράνομες» προσπάθειες τερματισμού μιας κύησης.

Η στατιστική της φρίκης και η ακροδεξιά

Στην περίπτωση της Βραζιλίας, χώρας με μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, με ό,τι αυτή κουβαλάει μαζί της, η υποκρισία της «υπεράσπισης της ζωής του αγέννητου παιδιού» υπογραμμίζεται με εξίσου ακραίο τρόπο. Σύμφωνα με έκθεση του Βραζιλιάνικου Φόρουμ Δημόσιας ασφάλειας, 4 κορίτσια μικρότερα των 13 ετών βιάζονται κάθε ώρα και το 54% των βιασμένων γυναικών ανήκουν σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Αυτοί που κόπτονται για την προστασία της ζωής των εμβρύων, δεν φαίνεται να δίνουν δεκάρα για την προστασία των παιδιών που γεννιούνται.

Ο συχνότερος λόγος που γίνονται αμβλώσεις, γενικά, είναι γιατί οι γονείς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της ανατροφής τους, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Στην περίπτωσή μας, όμως, οι υπερασπιστές της ανθρώπινης ζωής φέρονται με εξαιρετική σκληρότητα και αδιαφορούν για τη ζωή ενός παιδιού, ενός δεκάχρονου κοριτσιού, θύματος κακοποίησης. Όμως, αυτή είναι η ακροδεξιά. Και ζούμε σε μια εποχή που έχει ανακτήσει την αυτοπεποίθηση να μην κρύβει το αποτρόπαιο πρόσωπό της.