1

Παραίτηση επικεφαλής Frontex: ο θεσμικός ρατσισμός κυβέρνησης – ΕΕ – ΝΑΤΟ και οι αντιστάσεις

Του Μάριου Αυγουστάτου

 

Ο επικεφαλής της Frontex Φαμπρίς Λετζερί υπέβαλλε στις 28/4 την παραίτησή του, υπό την πίεση των αποκαλυπτικών στοιχείων για την εμπλοκή της ευρωπαϊκής υπηρεσίας ακτοφυλακής και συνοριοφυλακής σε παράνομες επιχειρήσεις επαναπροώθησης και απώθησης εκατοντάδων προσφύγων στο Αιγαίο και για τη μεθοδευμένη απόπειρα παραπλάνησης και συγκάλυψης των εγκληματικών πρακτικών. Έχει όμως αλλάξει κάτι στην πράξη;

Λίγους μήνες πριν, ο Μηταράκης, υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου τον είχε βραβεύσει (μαζί με τον περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου Γ. Χατζημάρκο) «για τη σημαντική συμβολή τους στην αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης και των επιπτώσεών της στις τοπικές κοινωνίες».. Εν ολίγοις, «σας ευχαριστούμε που βάλατε πλάτη στα push back»…

Kυβέρνηση και Ε.Ε., χέρι – χέρι


Η παραίτηση του επικεφαλής της Frontex, έχει επιφέρει μια μικρή «αμυντική» μετατόπιση στα φιλοκυβερνητικά μέσα: από την πλήρη άρνηση και τη μεθοδευμένη απαξίωση κάθε καταγγελίας σαν τάχα προερχόμενης από την τουρκική προπαγάνδα, οι αρνητές των επαναπροωθήσεων έχουν περάσει στην υπεράσπιση του δικαιώματος της ελληνικής κυβέρνησης ουσιαστικά να κάνει εγκλήματα.

Ο γνωστός Γ. Πρετεντέρης, στα «Νέα», μας λέει ότι: «ένα λόμπι που υποστηρίζει την παράνομη μετανάστευση οδήγησε σε παραίτηση τον επικεφαλής της Frontex επειδή έκανε τη δουλειά του». Ποια είναι η πραγματική αποστολή της Frontex δεν θα μας πουν βέβαια ούτε ο ίδιος ούτε η ελληνική κυβέρνηση.

Οι παραιτήσεις, οι υποκριτικές «έρευνες» και τα πορίσματά τους για «φαινόμενα διαφθοράς και παράβασης καθήκοντος» του στρατιωτικο-κατασταλτικού μηχανισμού συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής δεν μπορούν να αθωώσουν την εγκληματική αποστολή που τους έχει αναθέσει η Ε.Ε.

Η Frontex -με μειωμένο ή μη budget– έχει προικιστεί μεαναβαθμισμένες αρμοδιότητες, με πρόβλεψη ακόμα και για οπλισμό και για μεγάλο αριθμό προσωπικού (μέχρι 10.000 έως τουλάχιστον το 2027). Ουσιαστικά αποτελεί τον μεγαλύτερο οργανισμό στην ΕΕ. Πραγματική αποστολή της, με εντολή και κάλυψη της ΕΕ και των ισχυρών ευρωπαϊκών πολιτικών κέντρων, είναι η άγρια καταστολή και οι επαναπροωθήσεις στα σύνορα, για τους κατατρεγμένους των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των λιμών, των εμφυλίων πολέμων και των δικτατοριών, που έχουν οδηγήσει στα καθημερινά σχεδόν ναυάγια και τις εκατόμβες νεκρών στη Μεσόγειο, ο περιορισμός του δικαιώματος στο άσυλο, οι απελάσεις, οι απαγωγές-επιστροφές, ο εγκλωβισμός των προσφύγων στις χώρες-πύλες εισόδου κυρίως του ευρωπαϊκού Νότου κι ο ρατσιστικός διαχωρισμός στη μεταχείριση των κατατρεγμένων με τον χωρισμό τους σε «λευκούς, ομόδοξους» και στους υπόλοιπους.

Ήταν και είναι πολιτική επιλογή κυβέρνησης και ΕΕ η κατασκευή νέων, πανάκριβων υπερδομών-φυλακών στα νησιά του ανατολικού και βορειοανατολικού Αιγαίου και τον Έβρο, με τη Frontex να αναλαμβάνει τον ρόλο του χωροφύλακα. Όλα αυτά δεν αποτελούν κάποιου είδους «παρατυπία» της Frontex, κάποιου είδους παρέκκλιση από τον ρόλο της αλλά την ουσία της «αποστολής» της.

Το ρόλο της Frontex στα ελληνικά σύνορα αποδέχτηκε τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το πλαίσιο, ο παραιτηθείς επικεφαλής της δέχτηκε τα συγχαρητήρια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη «για την εξαιρετική συνεργασία», ενώ ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης τον βράβευσε για την «προσφορά» του.

Την ίδια στιγμή και εν μέσω του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει γη και ύδωρ σε ΝΑΤΟ – ΗΠΑ. Με «συστάσεις» την άθλια συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις θα πάει ο Μητσοτάκης στη συνάντηση με τον Μπάιντεν στις ΗΠΑ και γι’ αυτό την φέρνει στη Βουλή για ψήφιση τις μέρες που γράφεται αυτό το κείμενο. Μια πολύ επικίνδυνη συμφωνία, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, στην οποία οποιαδήποτε περιοχή, στρατιωτική ή μη, μπορεί να παραχωρηθεί εν λευκώ στις ΗΠΑ για «εξυπηρέτηση» στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Κυβερνητικά «έργα και ημέρες»


Παρ’ όλες τις (υποκριτικές) θεσμικές παρεμβάσεις, στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο είναι ουκ ολίγες οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια και άλλα εγκλήματα.

Στις 7/5, ιστιοφόρο με 105 πρόσφυγες, μεταξύ τους και 30 παιδιά, μισοβυθίστηκε ανοιχτά της Κω.

Το βράδυ της Δευτέρας του… χριστιανικού Πάσχα επαναπροωθήθηκαν για δεύτερη φορά οι 40 Σύροι πρόσφυγες που νωρίτερα κρατούνταν στο τμήμα συνοριακής φύλαξης του Νέου Χειμωνίου του Έβρου. Είχαν εγκλωβιστεί από την Κυριακή των Βαΐων σε νησίδα, όπου τους «επισκέφτηκαν» κομάντος, τους χτύπησαν άγρια, έκαψαν τα υπάρχοντά τους, ακόμα και τα νάιλον που χρησιμοποιούσαν για να προστατευτούν από τη βροχή, αφήνοντας χωρίς περίθαλψη μια γυναίκα με σοβαρό πρόβλημα στο νεφρό η οποία χρειαζόταν αιμοκάθαρση.

Στις 16/4, Αφρικανή πρόσφυγας έπεσε νεκρή από πυροβολισμό στην παραέβρια περιοχή Σουφλίου, στην προσπάθειά της μαζί με άλλους 11 πρόσφυγες να περάσει στην Ελλάδα.

Παράλληλα, με ευθύνη της κυβέρνησης, έχει επέλθει χάος στο πρόγραμμα ΕSTIA, με θύματα πρωτίστως τους ίδιους τους πρόσφυγες. Με απλήρωτα ενοίκια και πάγια έξοδα, το υπουργείο αποφάσισε μεν να συνεχιστεί το πρόγραμμα, αλλά μόνο μέχρι το τέλος του έτους, ανακοινώνοντας παράλληλα την τελευταία στιγμή μείωση των θέσεων φιλοξενίας στις μισές. Έτσι, σε σπίτια στα οποία μέχρι χθες διέμεναν δύο άτομα μπορεί να βρεθούν να μένουν μέχρι και… δέκα. Συν ότι δεκάδες άνθρωποι (διερμηνείς, κοινωνικοί επιστήμονες, νοσηλεύτριες) χάνουν τη δουλειά τους.

Η δικαίωση του Σαϊντού


Από την άλλη, ο Σαϊντού Καμαρά δικαιώθηκε χάρη στην πίεση του κινήματος. Υπάρχουν όμως χιλιάδες άλλοι/ες «Σαϊντού». Η κατάργηση της παραπομπής από τις Επιτροπές Προσφυγών για άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους από το 2020 έχει αφήσει ένα τεράστιο κενό και έκθετους πολλούς αιτούντες/σες διεθνή προστασία που έχουν ενταχθεί πλήρως στις ντόπιες κοινωνίες και πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι τους. Για τα ασυνόδευτα παιδιά που έχουν καταφέρει να μάθουν τη γλώσσα και να ενταχθούν στις τοπικές κοινωνίες, σε περίπτωση που η διοίκηση κρίνει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας, δεν υπάρχει εναλλακτική για τη διαμονή τους στη χώρα. Ο αριθμός των ασυνόδευτων ανηλίκων που ζήτησαν άσυλο στην ΕΕ το 2021 αυξήθηκε κατά 72%, σύμφωνα με τα «επίσημα» στοιχεία της Eurostat. Παράλληλα, καταγράφηκε μείωση κατά 5% σε όσους/ες έλαβαν τελικά άσυλο από την ΕΕ το 2021, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζονται οι λόγοι…

Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι περισσότεροι από 3.000 πρόσφυγες έχασαν το 2021 τη ζωή τους στην θάλασσα στον ταξίδι προς την Ευρώπη. Δυστυχώς, είμαστε σίγουροι ότι ο αριθμός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος…

Τα καθήκοντα του κινήματος


Η Frontex, παρ’ όλες τις παραιτήσεις και καταγγελίες, διαπράττει εγκλήματα στα σύνορα της χώρας. Η Frontex πρέπει να καταργηθεί! Με την απειλή διεθνούς επισιτιστικής κρίσης, παγκόσμιου πολέμου (με τα πυρηνικά να μπαίνουν στην ατζέντα ξανά μετά από δεκαετίες) και με την ακρίβεια να μαίνεται, επιβάλλεται να αντισταθούμε. Να αντισταθούμε με κάθε τρόπο στις αντιδραστικές πολιτικές, παράλληλα με το «ανοιχτά σύνορα για την προσφυγιά», που λέμε και θα λέμε πάντα. Διεκδικούμε καμία εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, κλείσιμο των βάσεων, με δραστική μείωση των εξοπλισμών προς όφελος των κοινωνικών δαπανών.

Αυτοί (κυβέρνηση – ΕΕ – ΝΑΤΟ) πάνε χέρι-χέρι με το κεφάλαιο, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εξαθλίωση, εμείς με το κίνημα αλληλεγγύης στα θύματα της φτώχειας και του πολέμου, με τα ταξικά εργατικά συνδικάτα που αντιστέκονται στις πολιτικές εξαίρεσης ανθρώπων από την δημόσια υγεία και παιδεία. Ενώνουμε τη φωνή μας με το Σαϊντού και με κάθε «Σαϊντού», με όλους/ες τις πρόσφυγες/γισσες και μετανάστες/τριες στους κοινούς αγώνες, μέχρι τη νίκη.




2021: Επιστροφή στην «κανονικότητα»; Ύφεση, γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και αντιστάσεις

του Μωυσή Λίτση

Η συγγραφή του κειμένου αυτού είχε ολοκληρωθεί όταν ξέσπασαν τα γεγονότα στις ΗΠΑ με την εισβολή στο Καπιτώλιο. Ωστόσο, τα γεγονότα αυτά όχι μόνο δεν ακυρώνουν αλλά μάλλον υπογραμμίζουν τα βασικά συμπεράσματα του κειμένου.

Πραγματικά «annus horribilis» το 2020, έφυγε παρ’ όλα αυτά με μια νότα αισιοδοξίας. Η κυκλοφορία των εμβολίων κατά του νέου κορονοϊού δημιουργεί ελπίδες για επιστροφή στην προ της πανδημίας «κανονικότητα». Ποια όμως «κανονικότητα»; Ας δούμε με τα λόγια και τους αριθμούς των «θεματοφυλάκων» της παγκόσμιας οικονομίας τι μας περιμένει – αν και οι περισσότεροι από εμάς το ζούμε καθημερινά στην τσέπη μας και χωρίς τις προβλέψεις των «σοφών» του συστήματος.

Στο blog του ΔΝΤ, η Γκίτα Γκοπίναθ, οικονομική σύμβουλος και διευθύντρια του τμήματος έρευνας του διεθνούς οργανισμού, επισημαίνει πως η κρίση κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει. «Η απασχόληση παραμένει πολύ κάτω από τα επίπεδα στα οποία βρισκόταν πριν την πανδημία», ενώ όσον αφορά την αγορά εργασίας, οι χαμηλόμισθοι, οι νέοι και οι γυναίκες είναι αυτοί που πλήττονται πιο σκληρά από όλους.

«Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι με κοντά στα 90 εκατ. ανθρώπους να αναμένεται να βρεθούν σε συνθήκες ακραίας στέρησης φέτος», γράφει χαρακτηριστικά η οικονομολόγος του ΔΝΤ, κάνοντας λόγο για την χειρότερη κρίση από την εποχή της Μεγάλης ύφεσης του ’30.

Για το 2020 προβλέπεται παγκόσμια ύφεση -4,4%, με εκτίμηση πως το 2021 θα υπάρξει ανάπτυξη 5,2%. Εκτός από την Κίνα, όπου η παραγωγή αναμένεται να ξεπεράσει τα επίπεδα του 2019, στον υπόλοιπο αναπτυγμένο και υπό ανάπτυξη κόσμο, η παραγωγή αναμένεται να παραμείνει κάτω από τα επίπεδα του 2019, την τελευταία προ Covid-19 χρονιά. Όχι ότι η Κίνα δεν αντιμετωπίζει και αυτή προβλήματα. H πρόσφατη κατάρρευση της κινεζικής εταιρείας (πλατφόρμας) ενοικίασης ακινήτων Danke Apartment είναι μία ακόμη υπενθύμιση της κινεζικής χρηματοοικονομικής φούσκας και των κοινωνικών της επιπτώσεων.

Για να επανέλθουμε στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ. Ο διεθνής οργανισμός προβλέπει πως οι συσσωρευμένες ζημιές στην παγκόσμια παραγωγή θα φτάσουν από 11 τρισ. δολάρια το 2020-21, σε 28 τρισ. δολάρια την περίοδο 2020-2025.

Όλα αυτά παρά τα 12 τρισ. δολάρια σε πακέτα στήριξης και τις μειώσεις επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες, μέσω της λεγόμενης ποσοτικής χαλάρωσης.

Πολιτικές που συνεχίζονται και θα συνεχιστούν όπως όλα δείχνουν με τις ευλογίες των διεθνών οργανισμών, αλλά πάνω από όλα της διεθνούς χρηματιστηριακής ελίτ, που μετατρέπει κάθε ένεση ρευστότητας εν μέσω πανδημίας σε χρηματιστηριακά ρεκόρ ή σε δυσθεώρητες αποδόσεις άνω του 200% μέσα σε ένα χρόνο, όπως στην περίπτωση του κρυπτονομίσματος bitcoin.

Από τα μέσα Μαρτίου, στη Γουόλ Στριτ ο δείκτης S&P 500 έχει καταγράψει άνοδο 66%. Θεαματική άνοδος, η οποία παρ’ όλα αυτά ωχριά μπροστά στην άνοδο της μετοχής της αμερικανικής φαρμακοβιομηχανίας Moderna, μιας από τις εταιρείες που κατασκευάζουν εμβόλιο κατά του Covid-19, η οποία εκτινάχτηκε μέσα στο 2020 κατά 446%!

Στην Γερμανία, πλάι στα ρεκόρ θανάτων εξαιτίας του κορονοϊού, καταγράφονται ρεκόρ ανόδου σε όλους τους χρηματιστηριακούς δείκτες, από τον «βαρύ» DAX-30 μέχρι τους λιγότερο γνωστούς MDAX και SDAX.

Πίσω από τα χρηματιστηριακά ράλι εν μέσω πανδημίας και διεθνούς λοκντάουν, βρίσκονται οι ειδήσεις μιας εντεινόμενης κοινωνικής καταστροφής. Ιδού ένα απαύγασμα από πρόσφατες ανά τον κόσμο ειδήσεις:

  • Στις ΗΠΑ 50 εκατ. άνθρωποι είναι διατροφικά ανασφαλείς, δεν τρέφονται δηλαδή τακτικά και όπως πρέπει. Από τον περασμένο Μάρτιο 73 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν περάσει στην ανεργία.
  • Στην Γερμανία, την πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης, το ποσοστό φτώχειας έφθασε στο επίπεδο ρεκόρ 15,9%(13,2 εκατ.) το 2019. Την ίδια στιγμή η περιουσία των πάρα πολύ πλουσίων αυξήθηκε σχεδόν κατά 80 δισ. ευρώ σε 486 δισ. ευρώ το διάστημα Μαρτίου-Ιουλίου. Το ποσό αυτό ισοδυναμεί σχεδόν με τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό του 2021, 14 φορές πάνω από τον προϋπολογισμό που αφορά την υγεία (35,3 δισ. ευρώ).
  • Στην Ισπανία η κεντροαριστερή κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Ποδέμος ετοιμάζεται να περικόψει τις συντάξεις κατά 5,5% και να αυξήσει το όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση στα 67 στα επόμενα έξι χρόνια. Οι περικοπές γίνονται μάλιστα υπό την προτροπή της Κομισιόν και αφότου η Ισπανία εξασφάλισε 140 δισ. ευρώ από το πακέτο οικονομικής ενίσχυσης των 750 δισ. ευρώ της ΕΕ για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
  • Στο Ισραήλ του Νετανιάχου, ο οποίος έχει παραπεφθεί σε δίκη για τρεις υποθέσεις διαφθοράς, κόβεται η οικονομική βοήθεια σε χιλιάδες εγκύους που έχουν μείνει άνεργες λόγω του Covid-19.

Οι ως άνω ειδήσεις είναι ενδεικτικές της κατάστασης που επικρατεί πλέον στην πλειονότητα των καπιταλιστικών χωρών. Η πανδημία του κορονοϊού λειτούργησε ως επιταχυντής για την επιδείνωση της κατάστασης της παγκόσμιας οικονομίας.

Εντείνονται οι ανταγωνισμοί

Με δεδομένο ότι ζούμε την χειρότερη από την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης του ’30 κρίση, όπως το ίδιο το ΔΝΤ ομολογεί, οι διεθνείς ανταγωνισμοί θα οξυνθούν.

Ας ξεκινήσουμε από το Brexit και το «βελούδινο», τελικά, διαζύγιο ανάμεσα στη Βρετανία και την ΕΕ. Μπορεί Λονδίνο και Βρυξέλλες να τα βρήκαν την τελευταία στιγμή στα … ψάρια -στις ποσοστώσεις αλιείας στα βρετανικά χωρικά ύδατα- δεν τα βρήκαν ωστόσο στην πολύ μεγαλύτερη διακύβευση που είναι οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και η κυριαρχία του λονδρέζικου Σίτι.

Ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στη Βρετανία ανέρχεται σε 132 δισ. λίρες και καταλαμβάνει το 7% του ΑΕΠ (στοιχεία 2018). Απασχολεί περισσότερους από ένα εκατ. εργαζόμενους, με το 49% της παραγωγής του κλάδου να επικεντρώνεται στο Λονδίνο.

Εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς πως η Βρετανία δεν είναι διατεθειμένη να χάσει τα ηνία του Σίτι και την πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές. Από τη άλλη, Φρανκφούρτη και Παρίσι φιλοδοξούν να γίνουν «Σίτι στη θέση του Σίτι», προσελκύοντας, λόγω Brexit, την αφρόκρεμα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κλάδου.

Πέραν όμως του ανταγωνισμού για την πρωτοκαθεδρία των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, το Brexit λειτουργεί σαν καταλύτης για τις φυγόκεντρες δυνάμεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Σκωτία, συγκεκριμένα το κυβερνών Εθνικό Κόμμα, πιέζει για νέο δημοψήφισμα υπέρ της ανεξαρτησίας. Οι Σκωτσέζοι εθνικιστές τάσσονται υπέρ μιας ανεξάρτητης από το Ηνωμένο Βασίλειο Σκωτίας, ενταγμένης ωστόσο στην ΕΕ.

Ανοικτό μένει και το ζήτημα της Βόρειας Ιρλανδίας, που δεν θέλει να χάσει την «ένωση» και την ελεύθερη διακίνηση με την «μητέρα πατρίδα», τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, η οποία είναι μέλος της ΕΕ.

Παράλληλα θα ενταθούν οι περιφερειακοί ανταγωνισμοί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολή, με επίκεντρο τις εξελίξεις στη Συρία, την Υεμένη και τη Λιβύη. Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο συγκρούσεων ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία, με μικρότερους περιφερειακούς παίκτες (Τουρκία, Ισραήλ, Ιράν) να επιχειρούν να αυξήσουν την επιρροή τους στην περιοχή μέσω της σπαρασσόμενης από τον εμφύλιο χώρας.

H Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν αναζητεί όλο και περισσότερο ρόλο τοπικού χωροφύλακα, παρεμβαίνοντας εκτός από τη Συρία, στη σύγκρουση με τη Λιβύη αλλά και σ’ αυτήν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

H ήττα του Τραμπ

Στις 20 Ιανουαρίου ορκίζεται νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, «πλανητάρχης», ο Δημοκρατικός Τζο Μπάιντεν, που έρχεται να διαδεχτεί την ταραχώδη προεδρία Τραμπ. Η προεδρία Τραμπ σημαδεύτηκε από την ανάδυση από τους υπονόμους της αμερικανικής ιστορίας του «λευκού εθνικισμού», σε μια χώρα που ο φυλετικός ρατσισμός δεν είχε ποτέ πραγματικά εκλείψει. Το σύνθημα «Η Αμερική πρώτα», που παρέπεμπε σε αντίστοιχη φασιστική κίνηση του Μεσοπολέμου, εκφράστηκε από την εγκατάλειψη πολυμερών συμφωνιών, όπως η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα του 2015 ή την αποχώρηση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τη ρήξη με τους Ευρωπαίους συμμάχους με επίκεντρο τη χρηματοδότηση του ΝΑΤΟ, την όξυνση του εμπορικού πολέμου με την Κίνα.

Η εκλογή Τραμπ έκανε ωστόσο και ένα… καλό. Έβγαλε εκατομμύρια Αμερικανούς στους δρόμους, με αφορμή τα αυξανόμενα κρούσματα αστυνομικής ρατσιστικής βίας.

Ο διχασμός που προκάλεσε η εκλογή Τραμπ το 2016, δεν πρόκειται εύκολα να κλείσει. Η άνθηση του κινήματος για την εκλογή του σοσιαλδημοκράτη Μπέρνι Σάντερς, εξακολουθεί να προκαλεί τριγμούς στον έναν από τους πυλώνες του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου, το Δημοκρατικό Κόμμα. Η αναζήτηση λύσεων πέραν του παγιωμένου δικομματισμού θα συνεχίσει να τροφοδοτεί αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, πολύ δε περισσότερο που δεν είναι ακόμη βέβαιο πως το στρατόπεδο Τραμπ θα παραιτηθεί τόσο εύκολα.

Οι αφηνιασμένοι οπαδοί του Αμερικανού μεγιστάνα θα συνεχίσουν να θεωρούν εχθρό την «πολιτική ορθότητα» των εκφυλισμένων «liberals», σε μια χώρα στην οποία κυριαρχεί η οπλοκατοχή και η βία της λατρείας των όπλων.

Όσον αφορά το διεθνές αποτύπωμα της προεδρίας Μπάιντεν; Η αντιπαράθεση με την Κίνα θα παραμείνει μείζον θέμα πυροδότησης χρηματοοικονομικών αναταράξεων. Από υποδοχέας διεθνών επενδύσεων χάρη στο φθηνό, υπάκουο και χωρίς στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα εργατικό δυναμικό, η Κίνα έχει εξελιχθεί πλέον σε διεθνή «παίκτη» και ανταγωνιστή στην υψηλή τεχνολογία (βλέπε Huawei, TikTok). Η ανέλιξη της Κίνας σε ανερχόμενη δύναμη στην υψηλή τεχνολογία, θα συνεχίσει να πυροδοτεί εντάσεις με την Ουάσιγκτον. Με αφορμή μάλιστα την καταστολή των διαδηλώσεων και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Χονγκ Κονγκ, οι πιέσεις προς το καθεστώς του Πεκίνου θα πολλαπλασιαστούν. Η πρόσφατη επιβολή αμερικανικών κυρώσεων κατά Κινέζων αξιωματούχων που εμπλέκονται στην καταστολή των διαδηλώσεων στο Χονγκ Κονγκ, είναι ενδεικτική του κλίματος που διαμορφώνεται στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Πεκίνου, ενόψει της προεδρίας Μπάιντεν.

Όσον αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία, με τον Μπάιντεν πρόεδρο, το ψυχροπολεμικό κλίμα ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα θα γίνει ακόμη πιο έντονο, καθώς οι Δημοκρατικοί θεωρούν πως η ρωσική ανάμειξη έπαιξε ρόλο στην εκλογή Τραμπ. O Μπάιντεν απείλησε πρόσφατα τη Ρωσία με κυρώσεις, θεωρώντας την υπεύθυνη για μπαράζ κυβερνοεπιθέσεων κατά αμερικανικών υπηρεσιών.

Aντιστάσεις

Όλα μαύρα λοιπόν; Ευτυχώς όχι, καθώς εστίες αντίστασης αναδύονται παντού. Στις ΗΠΑ το νέο κίνημα κατά του ρατσισμού, «Η ζωή των μαύρων μετρά (Black live matters)», παίζει σημαντικό ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση και την ανάδυση ενός κινήματος το οποίο κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία του στην αμερικανική κοινωνία.

Σε μία «παράλληλη» εξέλιξη που θυμίζει το κίνημα κατά του Τραμπ στην Αμερική, στο Ισραήλ εδώ και 28 εβδομάδες μαίνονται οι κινητοποιήσεις κατά του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Το γεγονός και μόνο ότι η χώρα έχει οδηγηθεί σε τέταρτη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε δύο χρόνια είναι ενδεικτικό της αδυναμίας της πολιτικής ελίτ να αντιμετωπίσει τα οξυμμένα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία έγιναν, όπως παντού άλλωστε, οξύτερα με την πανδημία και τις οικονομικές της επιπτώσεις. Η ισραηλινή αστυνομία αντιδρά μάλιστα με πρωτοφανή για τα δεδομένα των Εβραίων πολιτών του Ισραήλ βία κατά των διαδηλωτών που ζητούν «ο Νετανιάχου να φύγει». Σε αυτές τις συνθήκες, νέοι πολιτικοί σχηματισμοί αναδύονται από τα σπλάχνα του κυβερνώντος δεξιού Λικούντ και του νεοσύστατου κόμματος «Άσπρο-Μπλε (Καχόλ Λαβάν)», επιχειρώντας να εμφανιστούν ως «κεντρώοι» και να προσελκύσουν μέρος της δυσαρέσκειας για την διαφθορά του Νετανιάχου.

Ο κορωνοϊός και οι επιπτώσεις του έκαναν εκατομμύρια ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο, να συνειδητοποιήσουν για πρώτη φορά πως «όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε». ‘Υφεση, οικονομική ανέχεια, εκτίναξη ανεργίας, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που συνθλίβονται από τα λοκντάουν είναι κοινός παρανομαστής πλέον για εκατομμύρια πολίτες στο κόσμο.

Κατασυκοφαντημένες αξίες, όπως δημόσιο σύστημα υγείας, δημόσια παιδεία, ασφάλεια στην εργασία, που στην παντοκρατορία του νεοφιλελευθερισμού είχαν εξοστρακιστεί στη σφαίρα των «ατομικών λύσεων», αναζητούν ξανά τη θέση που τους αξίζει.

Η Ιστορία όχι μόνο δεν τελείωσε αλλά, σε πείσμα των απολογητών του νεοφιλελευθερισμού, επανέρχεται δριμύτερη. Προς τα πού τελικά θα κλίνει η πλάστιγγα της ογκούμενης λόγω πανδημίας κοινωνικής δυσαρέσκειας σε Ανατολή και Δύση, είναι όμως μια άλλη συζήτηση.


Παραπομπές

A Long, Uneven and Uncertain Ascent

https://www.thestandard.com.hk/breaking-news/section/2/161324/Indebted,-unprofitable-Chinese-rental-firm-Danke-Apartment-gasps-for-financial-breathhttps:/

/www.fool.com/investing/2020/12/31/if-you-invested-1000-in-moderna-stock-in-january-t/

https://hungerandhealth.feedingamerica.org/understand-food-insecurity/

https://english.elpais.com/economy_and_business/2020-12-08/brussels-urges-spain-to-reform-pensions-and-jobs-in-return-for-eu-funds.html

https://www.haaretz.com/israel-news/.premium-pregnant-israelis-left-unemployed-during-covid-19-to-be-stripped-of-financial-aid-1.9416230?fbclid=IwAR1pQizqJwyKaHCJn7xVXetiBzm0fu-3of90byR9NOyHkpGjL0C-NGpdqKA

https://edition.cnn.com/2020/12/18/politics/biden-russia-aggression-costs/index.html

 

 

Πηγή: commune.org.gr