Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να επιβάλλει ένα καθεστώς πολιτικού αυταρχισμού και σκληρής λιτότητας πρωτόγνωρου για τα χρόνια μετά την πτώση της χούντας. Στον ΕΦΚΑ συνεχίζεται η κατάρρευση με τις εργασιακές συνθήκες να επιδεινώνονται διαρκώς και με την παντελή απουσία των συνδικάτων και των ομοσπονδιών. Η δημιουργία των “ενιαίων” Τοπικών Διευθύνσεων ήταν η χαριστική βολή στη λειτουργία των υπηρεσιών, που συσσωρεύουν εκκρεμότητες και προβλήματα, χωρίς η Διοίκηση να ενδιαφέρεται να τα λύσει. Αντίθετα μόνιμη πολιτική της, όπως και της κυβέρνησης, είναι να ρίχνει την ευθύνη σε όλους τους άλλους πέραν του εαυτού της.

Τα “κλιμάκια” έχουν γίνει για άλλη μια φορά ένα καρότο, που τρέχουμε να το φτάσουμε, δημιουργώντας πλέον αδικίες, διακρίσεις και διαχωρισμούς μεταξύ των εργαζομένων,καθώς πρόσφατα άλλοι πληρώθηκαν και άλλοι όχι, ενώ πολλοί πήραν ψίχουλα για ίδια εργασία με άλλους συναδέλφους.

Καλούμε τη Διοίκηση να πληρώσει άμεσα το προσωπικό, χωρίς διακρίσεις και να διορθώσει τις αδικίες που έχουν συμβεί.

Επίσης να δρομολογήσει τις διαδικασίες για πληρωμή σε όλο το προσωπικό του ΕΦΚΑ ενός μηνιαίου ποσού ίδιου για όλες και όλους. Τις συνέπειες της ενοποίησης αυτής τις βιώνουμε όλοι και όλες σε όλα τα τμήματα του Φορέα.

Το επόμενο διάστημα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και να σταματήσουμε την είσοδο στον ΕΦΚΑ των δεκάδων golden boys and girls, όπου με μοναδικό προσόν την έγκριση της Νέας Δημοκρατίας, θα έρθουν να καταλάβουν θέσεις ευθύνης με πολλαπλάσια χρήματα από τα αντίστοιχα μόνιμα στελέχη.

Δεν πρέπει να συνεχιστεί η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης. Σαν παράταξη καλούμε τα συνδικάτα του ΕΦΚΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να οργανώσουν τον αγώνα των εργαζομένων.

Δυστυχώς οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν εμπλακεί σε ένα ανελέητο κυνήγι θέσεων.

Ειδικά η ηγεσία της ΠΟΣΕ με την ΠΑΣΚΕ & ΔΑΚΕ προσπαθούν να αποκλείσουν από το συνέδριο της Ομοσπονδίας τα μέλη της ΠΟΠΟΚΠ από την Αττική, ώστε να πετύχουν την διατήρηση των συσχετισμών και την παραμονή τους στις ίδιες ηγετικές θέσεις.

Από την άλλη πλευρά η παράταξη ΣΥΜΜΑΧΙΑ που εμφανίζεται φίλα προσκείμενη στο Σύριζα δεν αποτελεί εναλλακτική λύση, όπως θέλει να παρουσιάζεται. Έχει ξεκινήσει μια διαδικασία λυκοσυμμαχιών ανεξάρτητα από την πολιτική τους ταυτότητα. Δεν κάνουν διακρίσεις ακόμα και αν προέρχονται από τη Δεξιά του πολιτικού συστήματος. Στην πραγματικότητα επιδιώκουν να γίνουν ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ και στο συνδικαλιστικό πεδίο, όπως έγιναν στο πολιτικό.

Τα συνδικάτα μας μπορούμε να τα αλλάξουμε. Είναι στο χέρι μας και βασικός παράγοντας για αυτό είναι: η συμμετοχή του κόσμου της εργασίας στις συλλογικές διαδικασίες, η εγγραφή του στα συνδικάτα, η παρέμβαση στις εκλογές και η συμμετοχή μας στους αγώνες.

Καλούμε τους εργαζόμενους του ΕΦΚΑ να συμμετάσχουν στη Γενική Συνέλευση του ΣΕ ΙΚΑ Αττικής και να επιβάλλουμε τη θέληση της πλειοψηφίας της βάσης για:

• συνδικάτο ανοιχτό και ενωτικό – άμεση εγγραφή όλων από την ΠΟΠΟΚΠ

• συνέδριο της ΠΟΣΕ χωρίς αποκλεισμούς και ιδιοτέλεια – αλλαγή ημερομηνίας του και διεξαγωγή του μετά τις εκλογές του ΣΕ ΙΚΑ Αττικής

• εκλογές χωρίς ηλεκτρονικές διαδικασίες, κόντρα στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη

Να προχωρήσουν άμεσα οι δημοκρατικές λειτουργίες των συνδικάτων, μακριά από το ατομικό συμφέρον των λίγων, που για να παραμείνουν στις καρέκλες τους, αδιαφορούν για την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και είναι απόντες από τους εργασιακούς χώρους.

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ-ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΑ

Η αναβολή της απεργίας στις 3 Δεκέμβρη με πρωτοβουλία της ηγεσίας της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) αποτελεί μια απαράδεκτη ενέργεια και επιβεβαιώνει τον κατήφορο αυτής της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας! Λες και δεν υπάρχουν προβλήματα και λόγοι στον ΕΦΚΑ για να πραγματοποιήσουμε απεργία, λες και ο Χατζηδάκης άλλαξε πολιτική. Το αντίθετο μάλιστα. Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η αναβολή της απεργίας από τις δύο ομοσπονδίες μας (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ & ΠΟΠΟΚΠ), ο Χατζηδάκης παρουσίασε το νέο σχέδιο νόμου για τον ΕΦΚΑ με περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις: Ιδιώτες σε θέσεις ευθύνης στον ΕΦΚΑ με μεγαλύτερους μισθούς από αυτούς των μονίμων, ιδιωτική εταιρία στη δημιουργία νέου οργανογράμματος, ανώνυμη εταιρία για την “αξιοποίηση” της ακίνητης περιουσίας των Ασφ. Ταμείων.

Εξοβελισμός των εκπροσώπων των εργαζομένων από τα Πειθαρχικά Συμβούλια για να λειτουργούν κατά το δοκούν. Οι εργαζόμενοι τρώμε βρίσιμο καθημερινά απ’ τον “υπουργό Σούπερμαν”, τα Σαββατοκύριακα δε με ιδιαίτερα μεγάλη ζέση στα καλοπληρωμένα κανάλια. Ένας υπουργός που δήλωνε ότι θα απάλλασσε από μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό άλγος τους Έλληνες φορολογούμενους με τις ιδιωτικοποιήσεις (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΔΕΗ) και με τα λεφτά που θα εξοικονομούσαν θα έχτιζαν κάθε τρεις μήνες τρία σχολεία ή ένα νοσοκομείο.

Με αντίστοιχο τρόπο μάλλον θα απαλλάξει και τους μελλοντικούς συνταξιούχους από τις αποδοχές τους. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ο Μητσοτάκης θέλουν τους ασφαλισμένους πελάτες με την σύνταξη συνδεδεμένη με τα χρηματιστήρια και τους αεριτζήδες να την λυμαίνονται σε κάθε επίπεδο: από την διαφύλαξη των εισφορών-”επένδυση”, μέχρι και την απονομή της. Δυστυχώς η ηγεσία της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ απέναντι στη λεηλασία των δικαιωμάτων μας, ενδιαφέρεται πως θα αναβάλλει επ’ αόριστο οποιοδήποτε αγώνα και επενδύει την όποια αγωνιστικότητα της σε μια προσφυγή στο ΣτΕ για τους “πιστοποιημένους” ιδιώτες στην απονομή των συντάξεων.

Ένα ΣτΕ που έχει νομιμοποιήσει με τις αποφάσεις του το συντριπτικό ποσοστό των μνημονιακών περικοπών. Παράλληλα η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ διοργάνωσε τριήμερο συνέδριο σε πεντάστερο ξενοδοχείο στη Λάρισα χωρίς να νοιάζεται για την αγωνία, τον κόπο και τα χρήματα των εργαζομένων. Μοναδικός σκοπός του συνεδρίου ήταν η μονομερής τροποποίηση καταστατικού και αλλαγή ονόματος (από ΠΟΣΕ-ΙΚΑ σε ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ), ώστε να αναγνωριστεί ως η αντιπροσωπευτική ομοσπονδία το χώρου, αποκλείοντας χιλιάδες συναδέλφους από την ΠΟΠΟΚΠ με δικαιολογίες του τύπου: “ο διάλογος θα συνεχιστεί”.

Από το συνέδριο απουσίασε δυστυχώς για άλλη μια φορά οποιαδήποτε αναφορά στην οργάνωση ενός προγράμματος αγωνιστικών κινητοποιήσεων, που χρειάζεται επειγόντως. Αυτή η συνδικαλιστική ηγεσία που αναβάλλει απεργίες και αγώνες σαν να μην υπάρχουν προβλήματα στο χώρο του ΕΦΚΑ, έχει πλέον αποκοπεί από τους συναδέλφους. Συνάδελφος σημαίνει συν ένας αδελφός, σημαίνει να είσαι δίπλα και μέσα στο σώμα των εργαζομένων καθημερινά.

Να ενημερώνεις, να καθοδηγείς και να αγωνίζεσαι. Αυτή είναι η δουλειά των συνδικαλιστών, αλλά έχει ξεχαστεί από τις περισσότερες παρατάξεις. Πρέπει να παραμερίσουμε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες το συντομότερο δυνατό και να τις αλλάξουμε. Έχουμε μπροστά μας την συνέχιση των προσπαθειών του Χατζηδάκη για περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση με νέο νομοσχέδιο, τους ιδιώτες στην απονομή των συντάξεων, τη συνέχιση των καταστροφικών συγχωνεύσεων των Διευθύνσεων.

Σαν ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓ\ΝΩΝ πρ. ΟΑΕΕ και σαν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΝΩΝ πρ. ΙΚΑ προτείνουμε να οργανωθεί άμεσα 24ωρη προειδοποιητική απεργία στον ΕΦΚΑ και γενικές συνελεύσεις με όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ενόψει όλων αυτών των εργασιακών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Όχι στα παζάρια των γραφειοκρατών! Οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Οι διαρκείς μιντιακές ατάκες του Υπουργού Εργασίας Χατζηδάκη αποκρύπτουν το γεγονός ότι είναι υπουργός στη χώρα των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, υποασφαλισμένων και ανασφάλιστων. Στη χρεοκοπημένη χώρα τα ασημικά της δημόσιας περιουσίας εκποιούνται από την αρχή του πρώτου μνημονίου το 2010 με τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, τα διευρυνόμενα ελλείμματα του ΕΦΚΑ και τη διαρκή κοροϊδία των απόμαχων της δουλειάς για αναδρομικά, εθνικές συντάξεις φτώχειας και bonus ….στους εργαζόμενους.

Ο υπουργός “όλα πουλιούνται”, μας υπενθυμίζει ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, της ΔΕΗ, του ΕΦΚΑ, σαν να μην κυβέρνησαν τη χώρα ούτε μια μέρα, ούτε να τοποθέτησαν οι ίδιοι τους Διοικητές των οργανισμών που τους χρεοκόπησαν εφαρμόζοντας τη δικιά τους πολιτική!

Η Διοίκηση του ΕΦΚΑ και το υπουργείο Εργασίας προχωρούν τις ενοποιήσεις-συγχωνεύσεις των Τοπικών Διευθύνσεων δημιουργώντας απίστευτο μπάχαλο κυριολεκτικά, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσουν ότι φτιάξανε τον ΕΦΚΑ και ταυτόχρονα παραχωρούν κάθε δημόσια λειτουργία στους ιδιώτες – κερδοσκόπους. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί ο “πύργος ελέγχου” της Price waterhouse Coopers, μίας ακόμα πολυεθνικής που απλώνει τα πλοκάμια της στον ΕΦΚΑ για να αρμέγει τους φορολογούμενους και μόνο.

Δυστυχώς, οι παρατάξεις που συνδιοικούν με μοιρασμένους ρόλους τα σωματεία μας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), ευθύνονται εξίσου για την τραγική κατάσταση των εργαζομένων. Η πλήρης προσχώρησή τους στις πολιτικές της χρεοκοπίας έχει δημιουργήσει αγανάκτηση χωρίς όμως αυτή να μπορεί να εκφραστεί, πολύ περισσότερο τώρα που οι αποτυχημένες ενοποιήσεις-συγχωνεύσεις των υποκαταστημάτων ΕΦΚΑ φέρνουν πιο κοντά τους εργαζόμενους που εργάζονταν σε διαφορετικά ασφαλιστικά ταμεία.

Αντί οι Ομοσπονδίες μας (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, ΠΟΠΟΚΠ) να ενώσουν τις δυνάμεις τους, ενάντια στον κοινό εχθρό, κάθε καλόπιστος διάλογος έχει τορπιλιστεί με κύρια ευθύνη της ΠΟΣΕ που η ηγεσία της, απούσα από κάθε μαζικό αγώνα, ετοιμάζει καταστατικό συνέδριο χωρίς να λάβει υπόψη της τις προτάσεις των άλλων συνδικαλιστικών φορέων. Δεν υπάρχει καμιά έκπληξη σε αυτό. Το σκεπτικό της ηγεσίας της ΠΟΣΕ είναι η αναπαραγωγή της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στις κορυφές της ομοσπονδίας και η πολιτική παράλυση σε κάθε μορφής κινητοποίηση κατά των αντεργατικών νόμων. Στην ανοχή και παράλυση από πλευράς συνδικάτων οφείλεται η κατρακύλα μας και το απύθμενο θράσος Χατζηδάκη, ο οποίος κάθε μέρα εκτοξεύει νέες απειλές κατά των εργαζομένων του ΕΦΚΑ.

Η πρότασή μας είναι σαφής: οι δύο Ομοσπονδίες θα πρέπει να ενοποιηθούν πλήρως με όλα τα σωματεία και τα μέλη τους χωρίς αποκλεισμούς. Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι κάνουν τα αφεντικά και όχι οι εργαζόμενοι.

Επιβάλλεται να συνεχιστεί ο διάλογος και να υπάρξει μια συμφωνία για ενιαία ομοσπονδία στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των διαδικασιών.

Οι ενοποιήσεις-συγχωνεύσεις, το ξεπούλημα της κοινωνικής ασφάλισης και οι αντεργατικοί νόμοι Χατζηδάκη δεν είναι για “να μείνουν στα χαρτιά”. Πρέπει να ανατραπούν μαζί με το Χατζηδάκη κι ακόμη καλύτερα μαζί κι η κυβέρνηση της ΝΔ για να αποφασίσουμε οι εργαζόμενοι μόνοι μας για το παρόν και το μέλλον της ζωή μας.

Η απάντησή μας στη νεοφιλεύθερη ακροδεξιά πολιτική του Χατζηδάκη και της ΝΔ, είναι:

• Άμεση ενοποίηση ομοσπονδιών και συνδικάτων μας χωρίς προϋποθέσεις, εξαιρέσεις και προαπαιτούμενα.
• Πλήρης πολιτική ανεξαρτησία των σωματείων μας από το κράτος, τις διορισμένες Διοικήσεις, τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες νεροκουβαλητών της χρεοκοπίας του λαού μας.
• Οργάνωση απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στην ενοποίηση-κάτεργο και τη διάλυση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Η ενότητα χτίζεται στην πράξη και στους αγώνες

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΟΙ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, Ο ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο σε όλες και όλους, ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο στην εργατική τάξη. Ο νόμος Χατζηδάκη (ν. 4808/19-6-21) για τα εργασιακά ψηφίστηκε και επιβάλλεται τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι να προσπαθήσουμε για να μην εφαρμοστεί, όπως δεν εφαρμόστηκε (σε μεγάλο βαθμό) ο νόμος της Δεξιάς για την απαγόρευση των διαδηλώσεων.

Τα συνδικάτα (και του ΕΦΚΑ) πρέπει να πάρουν άμεσα αποφάσεις ανυπακοής απέναντι σε όλες τις διατάξεις του νόμου, που εμποδίζουν τις συλλογικές διαδικασίες, το δικαίωμα στην απεργία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Επόμενη μάχη που έχουμε να δώσουμε είναι για να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης και την ληστρική αφαίμαξη των εισφορών των νέων εργαζομένων, που θέλουν να τους επιβάλλουν να τις τζογάρουν σε χρηματιστηριακά προϊόντα μέσω του νέου “Ταμείου” που δημιουργούν.

Ετοιμάζουν μια νέα μεγάλη ληστρική επιδρομή στις εισφορές των ασφαλισμένων, ανάλογη με αυτή των δεκαετιών του ΄50-΄60-΄70, όπου με δανεικά και αγύριστα στηρίχτηκε η ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων εκείνη την εποχή. Το ίδιο θέλουν να κάνουν και τώρα, ενώ ο ΕΦΚΑ θα πρέπει να πληρώνει συντάξεις, χωρίς να έχει εισφορές.

Συμμετέχουμε όλες και όλοι στην απεργία που πρέπει να προκηρυχτεί, ανεξάρτητα από το πότε θα συζητηθεί στη Βουλή και θα ψηφιστεί, καθώς τώρα το μεταθέτουν για τον Σεπτέμβρη.

Στον ΕΦΚΑ η διάλυση, η στοχοποίηση των εργαζομένων και ο αυταρχισμός συνεχίζονται. Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για το τι μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί (βλέπε: συντάξεις, τηλεφωνικό κέντρο, μηχανογράφηση κ.α.), τι ρουσφέτια μπορεί να κάνει στα γαλάζια παιδιά και εκφράζει όσο μπορεί το ταξικό της μίσος απέναντι στους εργαζόμενους.

Το επαναλαμβανόμενο φαινόμενο της μη λειτουργίας κλιματιστικών σε δεκάδες υποκαταστήματα του ΕΦΚΑ , ανέδειξε τις τεράστιες ελλείψεις αυτού του Οργανισμού-χάρβαλου, αλλά και την αναλγησία Διοίκησης και κυβέρνησης, όπου σε συνθήκες συνεχόμενου καύσωνα, όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκε για το προσωπικό και για να λύσει το πρόβλημα, αλλά ψευδέστατα κατηγορούσε τους ίδιους τους εργαζόμενους και για αυτές τις δυσλειτουργίες!

Η συμπεριφορά όλων των διορισμένων στις θέσεις της Διοίκησης απέναντι στο προσωπικό είναι πραγματικά επιεικώς απαράδεκτη με προσωπικές επιθέσεις, απειλές και ύβρεις. Σίγουρα αυτό αποτελεί κυβερνητική γραμμή, όμως αυτοί οι κομματικοί παραγοντίσκοι θα πρέπει να καταλάβουν, ότι η νέμεση δεν είναι μακριά, γιατί τους περιμένει στη γωνία η εργατική τάξη, για να τους θέσει ξανά στο περιθώριο της ιστορίας.

Ενοποίηση ομοσπονδιών

Δυστυχώς απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις τα συνδικάτα και οι δύο ομοσπονδίες του ΕΦΚΑ έχουν πράξει ελάχιστα. Ειδικά η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ έχει βυθιστεί σε λήθαργο ή κάνει κυβερνητικό συνδικαλισμό ακολουθώντας τις ηγεσίες των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ.

Φαίνεται τώρα πλέον ότι αυτή είναι η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, που δεν θέλει να γίνει πραγματική ενοποίηση των δύο ομοσπονδιών του χώρου μας, και βρίσκει διάφορες προφάσεις για να το αναβάλλει, προκειμένου να παραμείνει η αντιπροσωπευτική ομοσπονδία του χώρου μας, μιας και είναι μεγαλύτερη από την ΠΟΠΟΚΠ.

Απέναντι στη μεγαλύτερη επίθεση που δέχεται ο χώρος της Κοινωνικής Ασφάλειας, πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα μια ενιαία και μεγάλη ομοσπονδία, χωρίς σκοπιμότητες, αποκλεισμούς και προσωπικές επιδιώξεις, με μοναδική προϋπόθεση το καλό όλων των εργαζομένων.

Χρειάζεται μαζική και οργανωμένη αντίδραση ενάντια σε αυτές τις προσπάθειες για την οπισθοδρόμηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι δηλώσεις του Χαζτηδάκη που καθυβρίζει καθημερινά τους εργαζόμενους του ΕΦΚΑ, για όλα τα δεινά του Ασφαλιστικού στη χώρα, πρέπει να απαντηθεί άμεσα. Αυτή η στοχοποίηση θα οδηγήσει σε αύξηση των περιστατικών λεκτικής και (ελπίζουμε όχι) σωματικής βίας κατά του προσωπικού.

Ο ηθικός αυτουργός τέτοιων γεγονότων είναι ο υπουργός Χατζηδάκης, ο οποίος θέλει να χαρίσει 12 εκατομμύρια ευρώ σε ιδιωτική εταιρία για τηλεφωνικό κέντρο, το οποίο δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει σε καμία περίπτωση τους πολίτες. Ίσως μόνο δίνοντας τα τηλέφωνα των γραφείων μας.

Ο ανεκδιήγητος υπουργός γυρνάει στα υποκαταστήματα του Φορέα με κάμερες και φωτογράφους και χωρίς αντίλογο κατηγορεί τα στελέχη και τους εργαζόμενους για την κατάρρευση των υπηρεσιών του ΕΦΚΑ, που ο ίδιος και η κυβέρνηση του έχουν την συντριπτική ευθύνη.

Τον προειδοποιούμε να σταματήσει τις ανυπόστατες κατηγορίες, γιατί θα μας βρίσκει κάθε μέρα απέναντι του! Είναι ανεπιθύμητος στον ΕΦΚΑ!

Τέλος, πρέπει άμεσα τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες των εργαζομένων του ΕΦΚΑ, να επικαιροποιήσουν τις σε βρισκόμενες σε ισχύ προηγούμενες συλλογικές αποφάσεις μας για απεργία-αποχή από τις διαδικασίες της προσχηματικής αξιολόγησης. Μία αξιολόγηση που δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας στον εργασιακό μας χώρο, καθώς βλέπουμε να βασιλεύει η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, η μεροληψία, η αχαριστία.

Αν συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη μας και λειτουργήσουμε πιο συλλογικά, αλληλέγγυα και αγωνιστικά μπορούμε να σταματήσουμε κάθε επίθεση!

Δεν θα επιτρέψουμε να προχωρήσουν τα σχέδια τους για στοχοποίηση των εργαζομένων και ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΑΞΙΚΑ & ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΄Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ

Πέμπτη 6 Μάη: Όλες και όλοι στην 24ωρη Απεργία της ΑΔΕΔΥ 

και στα συλλαλητήρια, για να τιμήσουμε την Εργατική Πρωτομαγιά

Η 1η Μάη αποτελεί Παγκόσμια Μέρα μνήμης των Εργατών, που τιμώντας τους αγώνες και τους νεκρούς μας, συνεχίζουμε να παλεύουμε για κοινωνική δικαιοσύνη και κατάργηση της εκμετάλλευσης. Καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα στις 20 Ιουλίου 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης (Σοσιαλιστικής) Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του μακελειού του Σικάγο το 1886, όπου η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών, που αγωνίζονταν υπέρ της διεκδίκησης της οκτάωρης εργασίας και καλύτερων εργασιακών συνθηκών.

Στην Ελλάδα η Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1893, με κύρια αιτήματα τη θέσπιση της κυριακάτικης αργίας, την οκτάωρη εργασία και την κοινωνική προστασία των εργαζομένων (Κοινωνικό Κράτος-Κοινωνική Ασφάλιση)!

Φέτος, 135 χρόνια μετά την Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, αντιμετωπίζουμε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη συμπυκνώνει το σύνολο των αντεργατικών ρυθμίσεων που οραματίζονται κεφάλαιο και εργοδότες εδώ και χρόνια.  Επιδιώκει την κατάργηση του οκταώρου και τη νομιμοποίηση των απλήρωτων υπερωριών, βάζει στο στόχαστρο την απεργία, καθιερώνει τις ατομικές συμβάσεις, την υποχρεωτικότητα της τηλεργασίας και φακελώνει τα συνδικάτα.

Ο Χατζηδάκης συνεχίζει το διαλυτικό του έργο και στον ΕΦΚΑ με την εκχώρηση της απονομής συντάξεων σε ιδιώτες, που θα υπολογίζουν και τον χρόνο ασφάλισης του κάθε ασφαλισμένου, ενώ θα ακολουθήσει και το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.

Αυτή η κυβέρνηση θέλει να γίνει οδοστρωτήρας κόντρα στα εργασιακά δικαιώματα, τις ελευθερίες, στο Δημόσιο Τομέα και στο Κοινωνικό Κράτος. Απέναντι της πρέπει να βρει όλη την κοινωνία, την εργατική τάξη, τα φτωχά, λαϊκά στρώματα!

Η Πρωτομαγιά τιμάται φέτος με 24ωρη Απεργία από την ΑΔΕΔΥ και δεκάδες Εργατικά Κέντρα σε όλη την χώρα την Πέμπτη 6 Μάη, καθώς πέφτει Μεγ. Σάββατο.

Κάθε Εργατική Πρωτομαγιά και κάθε μέρα θα βγαίνουμε στο δρόμο, διεκδικώντας κοινωνική δικαιοσύνη, να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, διεκδικώντας καλύτερη ζωή.

Καλούμε τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ, να συμμετάσχουμε στην απεργία της ΑΔΕΔΥ και στα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα!

Να στείλουμε μήνυμα αντίστασης και αγώνα στον Χατζηδάκη και τη Δεξιά!

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΚAΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ – ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ 

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ & ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ & ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ

Δεν μπορέσαμε δυστυχώς να εμποδίσουμε τη δημιουργία του ΕΦΚΑ, αλλά επιβάλλεται να παλέψουμε αποφασιστικά για να αμβλύνουμε τις συνέπειες από την υλοποίηση αυτής της ενοποίησης, που η κυβέρνηση θέλει να γίνει η ταφόπλακα της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ο ΕΦΚΑ, έτσι όπως τον έχουν καταντήσει, αποτελεί κάτεργο για τους εργαζόμενους: διαλυμένες υπηρεσίες παντού, χωρίς προσωπικό, χωρίς καμία οργάνωση και σχεδιασμό. Η ελλιπής και καθυστερημένη προστασία από την πανδημία συνεχίζεται, όπως επίσης και οι αυθαιρεσίες σε σχέση με την τηλεργασία.

Μοναδικό μέλημα της Διοίκησης αποτελεί τι μπορεί να δοθεί στον πάροχο και στους εργολάβους του ιδιωτικού τομέα. Δεν κάνει τίποτα για να προσαρμόσει τις υπηρεσίες στις σημερινές ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών, που η ίδια δημιούργησε με την υποχρέωση της επικοινωνίας μέσω email- πλατφόρμα κ.λπ. κι έτσι γινόμαστε βορά στη δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών, που πλέον στρέφονται εναντίον των υπαλλήλων είτε με αναφορές είτε με απειλές.

Επιπλέον η Διοίκηση μας περιμένει στη γωνία για να μετακυλήσει τις ευθύνες της, ενώ πρέπει να αναφέρουμε και τις πρακτικές του γνωστού Υποδιοικητή, που παρουσιάζεται ως ο τιμωρός των υπαλλήλων με τις γνωστές του εφόδους. Σε κάθε ανάδειξη προβλήματος που του γίνεται γνωστό, αντιδρά με τη γνωστή φράση: «Είσαι κατά της κυβέρνησης»!

Ο νέος υπουργός Κ. Χατζηδάκης είναι ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών των ακραίων νεοφιλελεύθερων της Δεξιάς. Έχει αναλάβει το υπ. Εργασίας με στόχο να εντείνει τις αντεργατικές επιθέσεις του προκατόχου του. Τρία πεδία επιθέσεων με αντιλαϊκά νομοσχέδια ετοιμάζονται:

1) Ν\σ για τα εργασιακά, με θεσμοθέτηση των απλήρωτων υπερωριών, υψηλά ποσοστά ασφαλείας για το προσωπικό που απεργεί, που θα περιορίζουν το δικαίωμα στην απεργία, και νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα συνδικάτα κ.ά.

2) Ν\σ για νέες μειώσεις στις εισφορές των εργαζομένων, που θα ευνοούν τους υψηλόμισθους και τους εργοδότες και θα μειώνουν τα έσοδα των Ασφαλιστικών Ταμείων και του Κοινωνικού Κράτους

3) Ν\σ για την κεφαλαιοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης και τη δυνατότητα επιλογής της ιδιωτικής ασφάλισης αντί της δημόσιας επικουρικής.

Στον ΕΦΚΑ ο Χατζηδάκης θα επιδιώξει να εκχωρήσει κατευθείαν στο ιδιωτικό παρασιτικό κεφάλαιο επιπλέον λειτουργίες και αρμοδιότητες του Οργανισμού. Δεν μπορεί ο ΕΦΚΑ με τέτοιες υπηρεσίες διαλυμένες και τόσες ελλείψεις σε προσωπικό, να αντεπεξέλθει στις σχεδόν 400.000 εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης, καθώς και στις 200.000 που αναμένουν να κατατεθούν το 2021. Ούτε με το καρότο των κλιμακίων, που χρησιμοποιείται γι’ άλλη μια φορά αντί για αξιοπρεπείς μισθούς. Ούτε με «προσλήψεις» συνταξιούχων ούτε με αποσπάσεις ανθρώπων που δεν γνωρίζουν το αντικείμενο.

Ενοποίηση Ομοσπονδιών;

Οι εργαζόμενοι -όλοι και όλες- έχουμε φτάσει στα όριά μας. Οι συνάδελφοι ζητούν από τα σωματεία αντίδραση και στήριξη, αλλά και επειδή πιθανά στο άμεσο μέλλον θα χρειαστεί να υπερασπιστούμε τις θέσεις εργασίας μας. Γι’ αυτό πρέπει όσο είναι νωρίς να ανασυγκροτήσουμε τα συνδικάτα μας σε αγωνιστική κατεύθυνση.

Η μη ενοποίηση συνδικάτων και ομοσπονδιών διαιωνίζει παθογένειες που βολεύουν την εκάστοτε Διοίκηση και την πολιτική ηγεσία του Υπ. Εργασίας να προχωρά τα σχέδιά τους σε βάρος μας.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να αντισταθούμε – και για να γίνει αυτό οργανωμένα, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Μία βασική στον χώρο του ΕΦΚΑ είναι η ενοποίηση των δύο Ομοσπονδιών, που έπρεπε να είχε ήδη ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια.

Τα συνδικάτα, παρά τον εκφυλισμό τους από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες τους (τις οποίες εμείς οι εργαζόμενοι αναδεικνύουμε είτε με την ψήφο μας είτε με την αποχή μας), αποτελούν αναντικατάστατα μέσα πάλης για την εργατική τάξη.

Γι’ αυτό και προσπαθούν να περιορίσουν διαρκώς τα τελευταία χρόνια την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα στην απεργία, τις δημοκρατικές διαδικασίες (γενικές συνελεύσεις, ψηφοφορίες) στα συνδικάτα και άλλα εργατικά δικαιώματα.

Στον χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης υπάρχουν τις τελευταίες δεκαετίες (κακώς θα λέγαμε εμείς) δύο ομοσπονδίες: η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ και η ΠΟΠΟΚΠ, παρόλο που τα προβλήματα και τα αντικείμενα εργασίας μας ήταν κοινά. Είχαν γίνει στο παρελθόν κάποιες συζητήσεις για ενοποίηση των ομοσπονδιών, αλλά δεν προχώρησαν ποτέ.

Από τον Μάιο του 2016 που νομοθετήθηκε η ενοποίηση όλων των Ασφ. Ταμείων στον ΕΦΚΑ, η πρώτη συνάντηση για το θέμα των δύο Ομοσπονδιών προγραμματίστηκε για το καλοκαίρι του 2020 και τελικά πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2020!

Καλό θα ήταν να μας έλεγαν πότε προγραμματίζουν να δημιουργηθεί η νέα, ενιαία ομοσπονδία των εργαζομένων στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Πρέπει άμεσα να φτιαχτούν καινούρια συνδικάτα, όπου θα γραφτούν τα μέλη των συνδικάτων των δύο Ομοσπονδιών και να προχωρήσουν οι αρχαιρεσίες για τα νέα συνδικάτα και τη νέα, ενιαία Ομοσπονδία. Αυτή η διαδικασία δεν πρέπει να έχει χώρο για ηγεμονισμούς, συντεχνιακές και μικροπολιτικές λογικές, υπεκφυγές και μέτρημα συσχετισμών.

Όποιοι συνδικαλιστές ή παρατάξεις προτάσσουν το ατομικό συμφέρον, την προσκόλληση στην καρέκλα ή την κοντόφθαλμη λογική του «μαγαζιού-Ταμείου μας» δεν αξίζουν να εκπροσωπούν τους\τις εργαζόμενους\ες.

Τα συνδικάτα πρέπει να είναι μαζικά, αγωνιστικά και με συμμετοχικές, δημοκρατικές διαδικασίες και λειτουργίες. Να εντάσσουν όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, αλλά όπως ο Ν. 1264/1982 προβλέπει. Και δεν πρέπει να ακολουθούν συνεχώς τις αλλαγές της εκάστοτε κυβέρνησης στη δομή του κρατικού μηχανισμού, που τις περισσότερες φορές έχουν στόχο τη συρρίκνωση, την αποδιοργάνωση και την ιδιωτικοποίηση των Δημόσιων Υπηρεσιών.

Από αυτό το πλαίσιο δεν εξαιρείται η Κοινωνική Ασφάλιση, όπου οι ενοποιήσεις, αλλά και οι ακρωτηριασμοί δεν λείπουν, με μόνιμο στόχο την απαξίωση, τη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και την εκχώρησή της στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.

Το εργατικό κίνημα έχει χρέος να ανασυγκροτηθεί αυτήν την περίοδο και να αντιταχτεί. Το Πόρισμα Πισσαρίδη προαναγγέλλει τα σχέδια για ένα νέο Μνημόνιο δεκαετίας για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Ως παράταξη θα συνεχίσουμε να καλούμε τους\τις συναδέλφους\ισσες να παλέψουμε κόντρα στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην απραξία των συνδικαλιστικών ηγεσιών μας και κόντρα στην καταστολή της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις μας το 2010-2013 σταμάτησαν τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που προσπάθησε να υλοποιήσει ο νυν πρωθυπουργός και τότε υπουργός Εσωτερικών (Διοικ. Μεταρρύθμισης).

Με τη συμμετοχή μας στις συλλογικές διαδικασίες και στους αγώνες μπορούμε να πιέσουμε και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να βγουν από τον λήθαργό τους και με μαζικούς αγώνες να σταματήσουμε τις νέες επιθέσεις που σχεδιάζονται.

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ – ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ & ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Οι εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια στον ΕΦΚΑ γίνονται σε μια κρίσιμη περίοδο. Με αφορμή τις επικείμενες εκλογές, έχει ξεκινήσει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ένα παραμύθι για το τέλος των μνημονίων, με υποσχέσεις για παροχές και φοροελαφρύνσεις σε βάθος κάποιων ετών!

Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Τα όποια ψίχουλα δοθούν με την μορφή μερίσματος κοινωνικής αλληλεγγύης σε εξαθλιωμένους κατοίκους της χώρας ή η όποια (αν συμβεί) προσωρινή αναστολή εφαρμογής της μείωσης των συντάξεων, δεν μπορούν να κρύψουν ότι η “αξιολόγηση” των δανειστών συνεχίζεται, όπως και η ισχύς των 714 εφαρμοστικών νόμων και οι δεκάδες χιλιάδες μνημονιακές νομοθετικές ρυθμίσεις και υπουργικές αποφάσεις.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση και έχει υλοποιήσει τα περισσότερα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, παίζοντας με την δεξιά τον κακό και τον καλό μπάτσο!

Παρά την ανάπτυξη που εμφανίζεται στην Ελλάδα και στην ΕΕ, λόγω του προγράμματος “εσωτερικής υποτίμησης” (περικοπές μισθών, κοινωνικού κράτους, δικαιωμάτων), η οικονομική και πολιτική κρίση παραμένει: οι συνθήκες ζωής της εργατικής τάξης δεν βελτιώνονται, οι μισθοί δεν ακολουθούν την άνοδο της ανάπτυξης, ο οικονομικός πόλεμος με ΗΠΑ και Ρωσία συνεχίζεται, όπως και οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε διάφορες περιοχές, ενώ η ακροδεξιά επεκτείνει την επιρροή της (Ιταλία, Γερμανία, Σουηδία).

Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι για τις συντάξεις και για την φημολογούμενη μη περικοπή της προσωπικής διαφοράς (που συνεπάγεται μειώσεις έως 18%), η κυβέρνηση “διαπραγματεύεται” με τους δανειστές όχι την κατάργηση των μειώσεων, αλλά την αναστολή εφαρμογής αυτών των περικοπών μέχρι τις εκλογές. Ταυτόχρονα έχουν ψηφίσει και δεσμευτεί για μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 3 δις € για το 2019 σε σχέση με το 2018 και συνολικά κατά 7,8 δις € την επόμενη τριετία!

Οι νέοι συνταξιούχοι (νόμος Κατρούγκαλου) έχουν μειώσεις στις συντάξεις τους σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς από 10% – 40%! Ειδικά οι συντάξεις θανάτου και όσοι κατέβαλλαν υψηλές εισφορές (που τους έδινε το δικαίωμα για υψηλότερες συντάξεις) κυριολεκτικά τσακίζονται. Το ΕΚΑΣ που δίδεται ακόμα σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχων από 01/01/2019 θα πάει στα 12 € (!) από 35 €, που είναι σήμερα και θα καταργηθεί από 01/01/2020.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ – ΕΦΚΑ 

Ο Δημόσιος Τομέας συνεχίζει να βρίσκεται σε φάση κατάρρευσης, για να μπορέσουν πιο εύκολα να τον δώσουν προίκα στους ιδιώτες.

Ειδικά στον ΕΦΚΑ η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι μας. Ο ΕΦΚΑ όχι μόνο δεν μπορεί ακόμα να εκδώσει συντάξεις για χιλιάδες υποψήφιους συνταξιούχους, αλλά δεν είναι ικανός να παράσχει ούτε τις στοιχειώδεις συνθήκες εργασίας στο υπαλληλικό προσωπικό:

• Τα υποκαταστήματα έχουν εγκαταλειφθεί με ελάχιστους υπαλλήλους

• Η ψύξη και η θέρμανση δεν λειτουργούν ή υπολειτουργούν σε δεκάδες υποκαταστήματα

• Καθαριότητα δεν υπάρχει σε εκατοντάδες κτίρια. – Καθαρίζουν σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι

• Οι βιαιοπραγίες κατά των υπαλλήλων συνεχίζονται μέσα σε συνθήκες πλήρους αδυναμίας προστασίας τους

• Δεν υπάρχει υλικοτεχνικός και μηχανογραφικός εξοπλισμός, ούτε και αναλώσιμα – Ότι χαλάει δεν επισκευάζεται.

Η Διοίκηση μαζί με την πολιτική ηγεσία του υπ. Εργασίας συνεχίζουν να αδιαφορούν για τις άθλιες συνθήκες εργασίας και την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι, με τις σοβαρές συνέπειες που επιφέρουν στη σωματική και ψυχική υγεία μας.

Το Οργανόγραμμα σέρνεται μεταξύ ΣτΕ, υπουργείων και διοίκησης, είναι όλα σχέδια επί χάρτου και η όποια υλοποίηση του θα δώσει την χαριστική βολή στην Κοινωνική Ασφάλιση κι ας τσακώνεται η κυβέρνηση με την αντιπολίτευση για το ποιος έχει το χειρότερο σχέδιο.

Η υποχρεωτική κινητικότητα για το προσωπικό του ΕΦΚΑ συνεχίζει να υπάρχει σαν απειλή για τους εργαζόμενους των Ασφαλιστικών Ταμείων (4389/2016) , ενώ έχει επεκταθεί και συνολικά στο Δημόσιο Τομέα (4440/2016) και στις Ανεξάρτητες Αρχές (ΚΥΑ 2/58459/0004/2018). Τα συνδικαλιστικά μας όργανα αντί να οργανώσουν τους αγώνες μας, περιφέρονται στους διαδρόμους για την προώθηση δικών τους ανθρώπων στα πόστα ευθύνης.

ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Σε αυτές τις συνθήκες διεξάγονται για δεύτερη φορά οι εκλογές για τους εκπροσώπους των εργαζομένων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια των μονίμων και των ΙΔΑΧ (Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου) του ΕΦΚΑ.

Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια ασκούν αρμοδιότητες, που όμως λόγω της μειοψηφικής συμμετοχής των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων αποτελούν όργανα της Διοίκησης, που επιδιώκουν την ακώλυτη λειτουργίας του διοικητικού μηχανισμού για την εφαρμογή των κυβερνητικών πολιτικών.

Στο πλαίσιο αυτό η συμμετοχή των αιρετών δεν μπορεί να έχει αποφασιστικό χαρακτήρα και αντίκρισμα στη λήψη των αποφάσεων, όμως αρκετές φορές οι εργαζόμενοι έχουν την δυνατότητα να πληροφορηθούν (έστω και καθυστερημένα), διάφορες αυθαιρεσίες και αδικίες σε βάρος τους.

Τώρα διαφαίνεται μια προσπάθεια επιπλέον περιορισμού του ρόλο τους, μαζί με πολλά ακόμα κεκτημένα και ελευθερίες. Στον ΕΦΚΑ δεν λειτουργούσαν για μήνες Υπηρεσιακά Συμβούλια και ακόμα και τώρα πολλά γίνονται με αποφάσεις Διοικητή και Υπουργού, παρόλο που το Σύνταγμα ορίζει διαφορετικά.

Δυστυχώς η συμμετοχή των εκπροσώπων των εργαζομένων στα ΥΣ χρησίμευσε στη δημιουργία ενός καθεστώτος πελατειακών σχέσεων και αδιαφάνειας, μεταξύ των Διοικήσεων και εκπροσώπων διαφόρων παρατάξεων. Πουλώντας εκδουλεύσεις και ρουσφέτια από την μία πλευρά για την προώθηση των αιτημάτων εργαζομένων, με αντάλλαγμα την ψήφο ή την υποψηφιότητα τους σε εκλογές και από την άλλη καλλιεργώντας φιλικές σχέσεις συνεργασίας με τη Διοίκηση για την προώθηση των δικών τους “αιτημάτων”.

Αυτές οι “συνδέσεις” με την εκάστοτε διοίκηση όμως είναι ένας επιπλέον λόγος, που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν επιδιώκουν τον μαζικό αγώνα και την σύγκρουση με την ιεραρχία και την εξουσία και προωθούν την ατομική λύση του ρουσφετιού, που τους εξασφαλίζει ψήφους και την παραμονή στη θέση τους.

Για έναν συνδικαλισμό της βάσης, ταξικό, αγωνιστικό, ενωτικό

Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τον γραφειοκρατικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που κυριαρχεί στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες μας. Οι εργαζόμενοι του ΕΦΚΑ μέσα από τις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια πρέπει να εκλέξουμε εκπροσώπους αποφασισμένους να αντισταθούν στην εφαρμογή αντεργατικών πολιτικών και ενεργειών της Διοίκησης και της κυβέρνησης. Όχι συμβιβασμένους ή ταλαντευόμενους, ούτε υποχωρητικούς σε πιέσεις και καταναγκασμούς. Να εκλέξουμε συναδέλφους αγωνιστές που βάζουν πάνω από όλα το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων. Που απορρίπτουν τον παραγοντισμό και δεν καλλιεργούν την ανάθεση.

Σε πλήρη σύνδεση με τα Σωματεία θα ενημερώνουν και θα λογοδοτούν στους εργαζόμενους που τους εκλέξανε και θα υπερασπίζουμε ισότιμα τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων στον ΕΦΚΑ, χωρίς μεροληψία και αποκλεισμούς. Για να ενημερώνουν τους εργαζόμενους για όλα τα θέματα, σπάζοντας νομικά κωλύματα και απόρρητα, ώστε να αντιδρούμε άμεσα και συλλογικά.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αγωνιζόμαστε σαν παράταξη για να αλλάξει ο χαρακτήρας, ο τρόπος συμμετοχής των αιρετών και η λειτουργία των Υπηρεσιακών Συμβουλίων.

Διεκδικούμε:

• Υπηρεσιακά Συμβούλια μακριά από οποιοδήποτε κυβερνητικό έλεγχο.

• Αλλαγή στη σύνθεσή τους με πλειοψηφία των αιρετών των εργαζομένων

• Πλήρη σύνδεση των εκλεγμένων με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

• Οι διαδικασίες εκλογής των εκπροσώπων μας να είναι υπόθεση του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος και όχι της Διοίκησης

• Δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας με ανοιχτές συνεδριάσεις και δημοσιοποίηση των αποφάσεων. Δικαίωμα εκλογής σε όλους τους εργαζόμενους χωρίς αποκλεισμούς.

• Να σταματήσει εντελώς η επιστολική ψηφοφορία και να γίνονται παντού εκλογές με κάλπη

• Κατάργηση του Πειθαρχικού Δίκαιου που στοχεύει στον εκφοβισμό και την μετατροπή των εργαζομένων σε πειθήνια όργανα.

• Κατάργηση των αντιδημοκρατικών και αυταρχικών διατάξεων του υπαλληλικού κώδικα.

Αγωνιζόμαστε συνολικά σαν παράταξη για:

• Άμεση χρηματοδότηση όλων των Ταμείων ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους.

• Κατάργηση νόμου Κατρούγκαλουν (ν.4387/2016) και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και του ΕΦΚΑ

• Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Αποκατάσταση των αδειών και του ωραρίου στα επίπεδα προ Μνημονίου.

• Βελτίωση των συνθηκών εργασίας

• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη όλων των αναγκών στις δημόσιες υπηρεσίες.

• Κατάργηση της ενοικιαζόμενης, ελαστικής και εκ περιτροπής εργασίας, των εργολαβιών και της μερικής απασχόλησης

• Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών, επιχειρήσεων και επαναφορά των ιδιωτικοποιημένων οργανισμών στο Δημόσιο. – Να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί της λαϊκής περιουσίας. – Καμία μείωση σε συντάξεις και αφορολόγητο

• Άμεση απόσυρση των διαδικασιών «αξιολόγησης» δομών και εργαζομένων και της υποχρεωτικής κινητικότητας υπαλλήλων

• Μονομερής διαγραφή του χρέους, με εθνικοποίηση των τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο.

• Ανατροπή της λιτότητας και κατάργηση των μνημονίων.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ:

Ανειρήνευτη σύγκρουση με τα Μνημόνια και την αδικία

Μοναδική επιλογή για την εργατική τάξη είναι η ρήξη και η απαλλαγή, όχι μόνο από τις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και από συνδικαλιστικές ηγεσίες που ευθύνονται πλήρως για τη σημερινή κατάσταση και την αναποτελεσματικότητα των συνδικαλιστικών μας αγώνων.

Οι ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ επιχειρούμε να συμβάλουμε στην αποκατάσταση του κύρος των συνδικάτων σε μια προσπάθεια για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των μνημονίων, για την επαναφορά και διεύρυνση των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Αγωνιζόμαστε για την άρση του διαχωρισμού και κατακερματισμού των ανθρώπων και τη συγκρότηση ενιαίων και ισχυρών συνδικάτων που θα εκπροσωπούν όλους τους εργαζόμενους – ιδιωτικού και δημόσιου τομέα – Έλληνες και μετανάστες και τους άνεργους.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ – Αγωνιστικά, Ριζοσπαστικά, Ενωτικά

(Ψηφίζουμε με αστυνομική ταυτότητα και υποχρεωτικά βάζουμε 1 ή 2 σταυρούς στα ψηφοδέλτια για να είναι έγκυρα.)