του Γιώργου Μητραλιά

Τώρα, που ακόμα και οι πιο σκεπτικιστές και δύσπιστοι δείχνουν ότι αρχίζουν -επιτέλους!- να αντιλαμβάνονται πως ο Μπέρνι Σάντερς αναδεικνύεται σε πάρα πολύ σοβαρό υποψήφιο για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, νομίζουμε ότι έχει έλθει η ώρα να εξετάσουμε τι είναι αυτό που κάνει το περιεχόμενο της υποψηφιότητάς του να είναι πρωτόγνωρο, ιστορικών διαστάσεων και -στην κυριολεξία- επαναστατικό. Με λίγα λόγια, τι είναι αυτό που κάνει τους κάθε λογής αντιπάλους του, από τον Τραμπ μέχρι το κατεστημένο των Δημοκρατικών και τους μεγάλους καπιταλιστές που κυβερνούν τον κόσμο, να φοβούνται τόσο πολύ αυτόν τον Μπέρνι που προελαύνει, και να κάνουν τα πάντα για να τον « εξουδετερώσουν »…

Λοιπόν, τι ακριβώς φοβάται όλος αυτός ο καλός κόσμος; Η απάντηση δεν είναι πολύ δύσκολη: Φοβάται κυρίως όχι τόσο το πρόγραμμα του Μπέρνι Σάντερς αλλά μάλλον το τεράστιο λαϊκό κίνημα που ο ίδιος ο Μπέρνι λανσάρισε το Νοέμβρη του 2018 και το οποίο συνεχίζει μέχρι σήμερα να οικοδομείται ! Ένα λαϊκό κίνημα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών ούτε για τις διαστάσεις του, ούτε για το ριζοσπαστισμό του και την αποφασιστικότητα των νεαρών αγωνιστών και αγωνιστριών του να τελειώνουν με αυτό το σύστημα και τους πολιτικούς εκπροσώπους του ! Όπως το είπε πρόσφατα τόσο καλά ο Νοάμ Τσόμσκι: « Ακόμα πιο απειλητικό από τις προτάσεις του Σάντερς να εφαρμόσει πολιτικές του είδους New Deal, πιστεύω πως είναι το γεγονός ότι εμπνέει ένα λαϊκό κίνημα στρατευμένο ολοκληρωτικά στη πολιτική δράση και τον άμεσο ακτιβισμό για να αλλάξει την κοινωνική τάξη πραγμάτων -ένα κίνημα του λαού, κυρίως των νέων, που δεν έχουν ακόμα εσωτερικεύσει του κανόνες της φιλελεύθερης δημοκρατίας : Ότι οι άνθρωποι είναι « αμαθείς και άσχετοι παρείσακτοι » που πρέπει να είναι « θεατές, και να μην συμμετέχουν ενεργά », στους οποίους επιτρέπεται να τραβάνε ένα μοχλό κάθε τέσσερα χρόνια αλλά να επιστρέφουν αμέσως μετά μπροστά στις τηλεοράσεις τους και στα βιντεοπαιχνίδια τους ενώ οι « αρμόδιοι» ασχολούνται με τις σοβαρές υποθέσεις » (1)

Δεν είναι λοιπόν δύσκολο να διαπιστώσουμε ότι η βαθύτερη αιτία του φόβου ή ακόμα και του τρόμου που εμπνέουν στους από πάνω αυτά τα εκατομμύρια των νέων ακτιβιστών και ακτιβιστριών είναι πως μετατρέπουν σε υλική δύναμη τις λεγόμενες « επικίνδυνες » ιδέες, και ότι κάνοντάς το επιβάλουν ένα νέο συσχετισμό δυνάμεων τόσο στο κοινωνικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο ! Πράγμα που μεταξύ των άλλων συνεπειών που έχει, εξασφαλίζει τη συνέχεια του μαζικού λαϊκού κινήματος καθιστώντας λιγότερο αποτελεσματικές, αν όχι αναποτελεσματικές, τις κατασταλτικές πολιτικές και την προπαγάνδα της εξουσίας. Γιατί; Μα, επειδή αρκεί μια σφαίρα για να « εξουδετερωθεί » ένα πρόσωπο -όπως π.χ. ο Μπέρνι Σάντερς- όταν γίνεται υπερβολικά επικίνδυνο, αλλά απαιτούνται πολύ περισσότερα για να νικηθεί και να εξαλειφθεί ένα ριζοσπαστικό μαζικό λαϊκό κίνημα που θέλει να « αλλάξει τη ζωή και τον κόσμο »…

Φυσικά, μακριά από εμάς να υποτιμήσουμε την (καθοριστική) σημασία του προγράμματος του Μπέρνι Σάντερς, καθώς είναι αυτό το πρόγραμμα -όπως και το προσωπικό του παράδειγμα- που ενέπνευσε και κινητοποίησε αυτά τα εκατομμύρια των νέων και των λιγότερο νέων. Πράγματι, οι προτάσεις, οι τοποθετήσεις και οι διεκδικήσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το πρόγραμμα καλύπτουν όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, προτείνουν απαντήσεις και λύσεις στα σοβαρά υπαρξιακά προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο η βορειοαμερικανική κοινωνία όσο και η ανθρωπότητα, ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν γέφυρες ανάμεσα στην ικανοποίηση των άμεσων αναγκών της πλειοψηφίας του πληθυσμού και στο όραμα ενός κόσμου ριζικά διαφορετικού.

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα “επαναστατικό” πρόγραμμα ή μήπως με ένα σύνολο “αστικών” διεκδικήσεων και μέτρων που θα έκαναν τον Μπέρνι Σάντερς έναμ πολιτικό “σαν τους άλλους”; Από πρώτη άποψη, κανένα από τα κύρια μέτρα και τις πολιτικές του προγράμματος του Μπέρνι Σάντερς όπως π.χ. η “ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους”, η “δωρεάν παιδεία για όλους” ή ακόμα η κατάργηση των ιδιωτικών φυλακών και η ακύρωση όλου του σπουδαστικού χρέους, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί “επαναστατικό”. Εξάλλου, πολλά από αυτά παρουσιάζονται -και δίκαια- από τον ίδιο τον Μπέρνι ως εμπνευσμένα από το ιστορικό προηγούμενο του ρουζβελτιανού New Deal, συνεχιστής του οποίου δηλώνει δημόσια ότι είναι ο ίδιος. Όμως, τι το “επαναστατικό” υπήρχε στο σύνθημα “Ψωμί, Ειρήνη και Γη” των Μπολσεβίκων που ξεσήκωσε το ρώσικο πληθυσμό και τον όπλισε με τη θέληση να κάνει μια επανάσταση σαν κι αυτή του Οκτώβρη του 1917; Με λίγα λόγια, αυτό που κάνει μια διεκδίκηση να γίνεται επαναστατική δεν είναι τόσο οι εγγενείς της ιδιότητες αλλά μάλλον η κοινωνική και πολιτική δυναμική που αυτή απελευθερώνει και αναπτύσσει μέσα σε ένα δεδομένο ιστορικό πλαίσιο και σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. Και είμαστε αναγκασμένοι να διαπιστώσουμε ότι το πρόγραμμα μεταβατικών διεκδικήσεων του Μπέρνι Σάντερς όντως αναπτύσσει τώρα μια τέτοια ανατρεπτική δυναμική…(2)

Υπάρχουν αποδείξεις; Ναι, και τις προσφέρουν οι αντιδράσεις των μεν και των δε. Δηλαδή, των από πάνω και των από κάτω που το ερμηνεύουν, το κάθε στρατόπεδο με τον τρόπο του και σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα, σαν μια ξεκάθαρη προτροπή για εξέγερση ενάντια στο σύστημα και στις κύριες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις του. Για τους μεν από κάτω (μισθωτούς, μειονότητες, γυναίκες, ιθαγενείς, μετανάστες και θύματα κάθε καταπίεσης), αυτό το πρόγραμμα έχει ήδη γίνει πηγή έμπνευσης, όπλο μάχης και σημαία που ανεμίζουν ψηλά και δυνατά. Και σαν τέτοιο έχει ήδη αποδείξει, με πρωτοφανή επιτυχία, τις τεράστιες δυνατότητές του. Αλλά για τους άλλους, δηλαδή τους από πάνω (Τραμπ, το κατεστημένο των Δημοκρατικών, τα μεγάλα ΜΜΕ και πρωτίστως, τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα) είναι απλούστατα η χειρότερη υπαρξιακή απειλή ή μάλλον « ο χειρότερος εφιάλτης » όπως αρέσκεται να επαναλαμβάνει δημόσια ο ίδιος ο Μπέρνι.

Και έτσι, συμβαίνει ότι έμελλε αναπόφευκτα να συμβεί: Οι από πάνω κηρύσσουν πόλεμο μέχρις εσχάτων στον Μπέρνι και στο λαϊκό κίνημα που τον στηρίζει. Είναι λογικό και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που ο Μπέρνι και οι φίλοι και φίλες του, με επικεφαλής τις νεαρές βουλεύτριες και γερουσιάστριες Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, Ιλχάν Ομάρ, Ρασίντα Τλαίμπ και Πραμίλα Τζαγιαπάλ, τολμούν να ονοματίζουν δημόσια τους (καπιταλιστές) εχθρούς των οποίων υπόσχονται το προσεχές τέλος. Και αυτός ο πόλεμος είναι -ήδη- αμείλικτος: Επιτρέπονται τα πάντα, ακόμα και τα πιο ακραία και αποτρόπαια και βάρβαρα χτυπήματα επειδή αυτό που διακυβεύεται σε αυτή τη ταξική σύγκρουση μέχρι θανάτου είναι παραπάνω από τεράστιο και έχει ιστορικές διαστάσεις…

Σημειώσεις

1. Συνέντευξη στον C.J. Polychroniou: https://truthout.org/articles/noam-chomsky-sanders-threatens-the-establishment-by-inspiring-popular-movements/

Απόψεις και τοποθετήσεις σαν κι αυτή του Νοάμ Τσόμσκι αλλά και γεγονότα και εξελίξεις στην κορυφή και ειδικότερα στη βάση της βοειοαμερικανικής κοινωνίας, καλύπτονται με πληροφορίες και αναλύσεις, κείμενα, βίντεο και εικόνες των ίδιων των αμερικανικών κινημάτων, προοδευτικών οργανώσεων, και ιστοσελίδων, που ανεβαίνουν κάθε δυο ώρες στο Facebook “Έλληνες για το μαζικό κίνημα του Μπέρνι Σάντερς” που επιμελούμαστε εδώ και 4 χρόνια: https://www.facebook.com/EuropeansForBerniesMassMovement/

2. Είναι τουλάχιστον τραγικό που η ελληνική αριστερά, σχεδόν σε όλες τις αποχρώσεις της, δεν καταφέρνει να κατανοήσει ότι τα τεκταινόμενα στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και 4 χρόνια είναι ιστορικής σημασίας για την αριστερά και το εργατικό κίνημα ολάκερου του κόσμου, και άρα και για αυτή την ίδια. Και όμως, θα ήταν προς το συμφέρον της αν αποφάσιζε να αναπτύξει τις σχέσεις της και το κίνημα έμπρακτης αλληλεγγύης με το βορειοαμερικανικό μαζικό ριζοσπαστικό κίνημα, τώρα που αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο μιας γιγάντιας ταξικής αναμέτρησης η έκβαση της οποίας είναι εντελώς αβέβαιη. Και όλα αυτά ανεξάρτητα από το διεθνιστικό της καθήκον που τόσο έχει παραμεληθεί σε αυτούς του χαλεπούς καιρούς…

3. Μια από τις πιο πρόσφατες εκδηλώσεις αυτού του καθημερινού αδυσώπητου πολέμου ενάντια στον Μπέρνι ήταν η δημοσίευση των αποτελεσμάτων των εμβληματικών προκριματικών εκλογών του Δημοκρατικού κόμματος στην πολιτεία της Αϊόβα, με καθυστέρηση που ξεπέρασε τις …72 ώρες ! Γεγονός που επέτρεψε στο νεαρό ευνοούμενο του κατεστημένου και του μεγάλου κεφαλαίου Πητ Μπούτιτζιτζ να ποζάρει ως θριαμβευτής τους και στον Τζο Μπάϊντεν να αποφύγει να πληρώσει το τίμημα του ταπεινωτικού του εκλογικού αποτελέσματος, ενώ εμπόδισε τον Μπέρνι να εκμεταλλευτεί την καθαρή νίκη του καθώς συγκεντρώνει 3.000 περισσότερες ψήφους από τον Μπούτιτζιτζ. Το ότι η εταιρία Shadow που ευθύνεται για το σκάνδαλο, εργάστηκε για λογαριασμό της Χίλαρι Κλίντον το 2016, και ότι προσφέρει τώρα τις υπηρεσίες της και πληρώνεται από τις προεκλογικές εκστρατείες του Μπάιντεν και του Μπούτιτζιτζ είναι φυσικά απλή σύμπτωση…

Κείμενο μεταφρασμένο από τα γαλλικά

ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr

Ανακοίνωση ΜΕΤΑ για τις κινητοποιήσεις στο πλαίσιο της 84ης ΔΕΘ

Όλοι & όλες στη συγκέντρωση που θα γίνει στην Καμάρα, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη 2019, και ώρα 6μμ.

Η ΝΔ μόλις ανέλαβε την κυβέρνηση προχώρησε σε νέο μπαράζ αντεργατικών, αντιλαϊκών και αντιδημοκρατικών μέτρων, επιδιώκοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να εμπεδωθεί στη συνείδηση των εργαζομένων το τι σημαίνει επιστροφή στην «κανονικότητα», την οποία επιμελώς είχε προετοιμάσει στην κυβερνητική του θητεία ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΝΔ πατάει σήμερα πάνω στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε άθικτο τον πυρήνα του αντεργατικού νομικού πλαισίου, που θεσπίστηκε στη μνημονιακή περίοδο, ενώ οι όποιες επιμέρους θετικές ρυθμίσεις δεν συνιστούσαν μια διαφορετική πολιτική έξω από τα όρια ανοχής του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας μας. Αντιθέτως, η συνέχιση των μνημονιακών αντεργατικών πολιτικών από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έστρωσε το έδαφος για την επανάκαμψη της ΝΔ στην κυβέρνηση.

Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε μέτρα για τη θωράκιση του «κράτους του νόμου και της τάξης» με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και θετικών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του, με την πρόσληψη νέων αστυνομικών και τη εξαγγελία για την επανασύσταση της αμαρτωλής ομάδας ΔΕΛΤΑ.

Με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, έχουμε την κατάργηση του λόγου της αιτιολογημένης απόλυσης και των ελάχιστων μέτρων προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων, νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και τους εφοπλιστές, καθώς την επιτάχυνση των διαδικασιών των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας της χώρας, ενώ προαναγγέλθηκαν και νέες παρεμβάσεις που στοχεύουν στον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και στη φαλκίδευση του δικαιώματος της απεργίας.

Η κατάσταση αυτή, μαζί με την αποδυνάμωση και κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και κυρίως αυτών που σχετίζονται με την εφαρμογή της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, αποθράσυνε τους εργοδότες, οι οποίοι χρησιμοποιούν όλα τα μέσα και τις απειλές για να εξαναγκάσουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν χωρίς να διεκδικούν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους.

Η άκαμπτη, για παράδειγμα, στάση της εργοδοσίας της ΣΙΔΕΝΟΡ, η εντατικοποίηση της εργασίας, η τρομοκρατία και η μη τήρηση των στοιχειωδών κανόνων της εργατικής νομοθεσίας και των ΣΣΕ, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους στο χώρο του τουρισμού, του επισιτισμού και των ξενοδοχείων, η κατασυκοφάντηση της ΔΕΗ από την ίδια την κυβέρνηση, για να την εκποιήσει στους ιδιώτες, δείχνουν ότι η κυβέρνηση, οι βιομήχανοι και οι εργοδότες νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν την αντεπίθεσή τους απέναντι στο κόσμο της εργασίας και να πάρουν τη ρεβάνς για την αμφισβήτησή τους την περίοδο 2010-2015.

Κάνουν όμως μεγάλο λάθος. Μπορεί να τους «ξέπλυνε» η κυβερνητική περίοδος του ΣΥΡΙΖΑ και ο κόσμος να νιώθει απογοητευμένος, τα προβλήματα όμως επιβίωσης της Εργατικής Τάξης δεν παύουν να είναι παρόντα και να οξύνονται και να αποτελούν την κινητήρια δύναμη για νέους εργατικούς αγώνες.

Ήδη, οι κινητοποιήσεις των εργατών της ΣΙΔΕΝΟΡ και οι διαμαρτυρίες για τις συνθήκες εργασίας στο χώρο του τουρισμού που βγαίνουν έξω από τους τοίχους των ξενοδοχείων και των καταστημάτων εστίασης, καθώς και το διευρυνόμενο κίνημα αλληλεγγύης δείχνουν ότι η κατάσταση έχει και την άλλη διάσταση, που είναι οι αγώνες των εργαζομένων για να αλλάξουν τη ζωή τους.

Οι εργαζόμενοι και οι αγώνες τους θα είναι παρόντες, θα είναι το φάντασμα που πλανάται πάνω απ’ τα κεφάλια τους, όσο θα ζούμε σε μια κοινωνία εκμετάλλευσης και ανισότητας και όσο οι παραγωγοί του πλούτου, που είναι οι εργαζόμενοι, δεν μπορούν να απολαύσουν τα αγαθά του!

Οι πρώτες, λοιπόν, ημέρες της κυβέρνησης της ΝΔ δείχνουν ότι εισερχόμαστε σε μια νέα περίοδο που απαιτείται η ευρύτερη αγωνιστική συσπείρωση όλων των ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος, για να αποκρουστεί η νέα αντεργατική λαίλαπα των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού, του κράτους και της εργοδοσίας και να δοθεί νέα δύναμη και αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους ότι μπορούν, όχι μόνο να αντισταθούν, αλλά και να νικήσουν.

Δεν είμαστε ούτε μία «οικογένεια» με τους εργοδότες και το κεφάλαιο, ούτε τα ίδια συμφέροντα έχουμε. Μ’ αυτούς και με όσους τους εκπροσωπούν, είμαστε σε έναν διαρκή και ανειρήνευτο πόλεμο, και αυτό που φοβούνται είναι τη δύναμη που έχουμε όταν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους και τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία της Θεσσαλονίκης και των όμορων περιοχών να συμμετάσχουν στις φετινές αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της 84ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και να συγκροτήσουν ένα ισχυρό εργατικό μπλοκ στη συγκέντρωση που θα γίνει στην Καμάρα, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη 2019, και ώρα 6μμ.

Από το ΜΕΤΑ, Αύγουστος 2019

Ανακοίνωση ΜΕΤΑ για τις κινητοποιήσεις στο πλαίσιο της 84ης ΔΕΘ

Αυτή η δολοφονία να μη μείνει αναπάντητη!

Κάτω η πολιτική που γεννά την περιθωριοποίηση, τα γκέτο, το ρατσισμό και το φασισμό!

Όταν το σύστημα της εκμετάλλευσης, της αδικίας και της καταπίεσης γεννά καθημερινά τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την απελπισία, τα γκέτο και την περιθωριοποίηση…

Όταν η αντιλαϊκή πολιτική του συστήματος και των κυβερνήσεών του, τροφοδοτεί το φασισμό και το ρατσισμό, αλλά και ενισχύει φασιστικές και ρατσιστικές συμπεριφορές και πρακτικές,,.

Όταν αυτές οι συμπεριφορές φτάνουν  μέχρι την ωμή  δολοφονία και τις πρακτικές λυντσαρίσματος… 

‘Όταν έχουν την κάλυψη της αστυνομίας, των ΜΜΕ, των δικαστικών μηχανισμών και άλλων εκφραστών του συστήματος…

Όταν η κυβερνητική πολιτική έχει τσακίσει και τα τελευταία απομεινάρια των δομών πρόνοιας…

                 … κάθε προοδευτικός άνθρωπος, εργαζόμενος, νεολαίος  πρέπει να πάει κόντρα σ΄ ένα τέτοιο κλίμα που σίγουρα “υπόσχεται” πολλούς και σοβαρούς κινδύνους για το λαό μας.

Καταγγέλλουμε το λυντσάρισμα και τη βάρβαρη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, απαιτώντας να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΑΡΚ

ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΚΚΕ(μ-λ)

ΚΟΚΙΝΝΟ ΝΗΜΑ

ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Ακολουθεί το κάλεσμα της Κίνησης “Απελάστε το Ρατσισμό”:

ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΖΑΚ

Να μη χαθεί κανένας άλλος επειδή είναι φτωχός, επειδή είναι αδύναμος,

επειδή είναι διαφορετικός, επειδή δεν είναι αρκετά «κανονικός»

Το πρωί της 22ης Σεπτέμβρη κυκλοφόρησε η είδηση ότι «ληστής, μάλλον τοξικομανής, απεβίωσε καθώς επιχειρούσε να ληστέψει κοσμηματοπωλείο», λίγο αργότερα μάθαμε ότι ο φερόμενος ως ληστής είναι ο Ζαχαρίας (Ζακ) Κωστόπουλος ή αλλιώς Zackie Oh. Ένας από τους πιο αγαπητούς ακτιβιστές του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος.

Σήμερα και μετά από την κυκλοφορία βίντεο, αλλά και την πίεση κόσμου του κινήματος, σχεδόν κανένα στοιχείο από την αρχική, εκείνη, είδηση δεν αποδεικνύεται αληθινό. Το ‘λήστευε’, μάλλον ήταν ‘κατέφυγε στο κατάστημα για να προστατευτεί’, το ‘απεβίωσε ενώ προσπαθούσε…’, μάλλον ήταν ‘ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου’, το ‘θύμα’, μάλλον είναι ο ‘θύτης’, η ‘αυτοάμυνα του ιδιοκτήτη’, μάλλον ήταν ‘αυτοδικία’ και αδικαιολόγητη βία. Ο τρόπος που παρουσιάστηκε η είδηση, αντανακλά τα στερεότυπα αυτής της κοινωνίας. Ο νοικοκύρης καταστηματάρχης που υπερασπίζεται την περιουσία του, είναι σίγουρα ο ‘καλός’, ο τοξικοεξαρτημένος, ομοφυλόφιλος, οροθετικός, περιθωριακός, είναι σίγουρα ο ‘κακός’, η απειλή. Αυτό είναι η αυταπόδειχτη αλήθεια, η αφήγηση των γεγονότων… προσαρμόζεται σ’ αυτήν.

Η ζωή του Ζακ δεν ήταν εύκολη. Αντιμέτωπος με πολλαπλά κοινωνικά στίγματα, γκέι, genderqueer, μη “αρρενωπός”, drag queen, οροθετικός, αγωνιζόταν για πράγματα που οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένα. Όπως, για παράδειγμα, το να βγει έξω από το σπίτι του χωρίς να φοβάται ότι θα δεχτεί επίθεση. Πάλευε κάθε μέρα της ζωής του να αφήσει τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκε. Μιλούσε για όλα τα διαφορετικά άτομα τα οποία εγκλωβίζονται στις κοινωνικές νόρμες, ενάντια σε κάθε καταπίεση, εκμετάλλευση και αδικία.

Η οικονομική κρίση των τελευταίων 8 ετών έχει οδηγήσει μεγάλο τμήμα της κοινωνίας στην απελπισία. Νέοι άνθρωποι ζουν μέσα στην ανασφάλεια, μη γνωρίζοντας αν θα έχουν δουλειά τον άλλο μήνα, μη βρίσκοντας καμία ορατή διέξοδο. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα, αν είσαι κάπως «διαφορετικός» όπως ο Ζακ. Τότε οι διέξοδοι είναι ακόμα λιγότερες. Έτσι, το «περιθώριο» μεγαλώνει, με χιλιάδες άτομα να βρίσκονται στο όριο της φτώχειας, δεκάδες άστεγοι, άτομα πεταμένα στο πεζοδρόμιο, ενώ κανείς δε νιώθει ασφαλής ότι αύριο δε θα έρθει η σειρά του. Σε αυτές τις συνθήκες, παλεύουν δύο νοοτροπίες. Από τη μια, αυτή που αντιλαμβάνεται ότι συλλογικά, με ανθρωπιά και αλληλεγγύη θα νικήσουμε την κρίση και την απελπισία, η πλευρά που επέλεξε ο Ζακ. Και από την άλλη, η κοινωνική αποκτήνωση, ο εκφασισμός και η τοξική αρρενωπότητα που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, προσφέροντάς μας αποδιοπομπαίους τράγους θυσία για να διοχετεύσουμε την οργή μας. Αυτοί δεν είναι ποτέ οι ισχυροί φυσικά, αλλά οι πιο αδύναμοι, οι τοξικοεξαρτημένοι, οι γκει, οι λεσβίες, οι τρανς, οι γυναίκες, οι μετανάστες, οι εργαζόμενοι στο σεξ. Όλα αυτά τα άτομα δεν έρχονται αντιμέτωπα μόνο με την οικονομική βία, αλλά και κάθε άλλη, έμφυλη, ρατσιστική. Ο εκφασισμός της κοινωνίας δεν εμφανίζεται μόνο με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην βουλή. Η εικόνα ενός πεσμένου ανθρώπου να ξυλοκοπείται με μανία ενώ οι περαστικοί κοιτούν αδιάφορα, είναι η καθημερινή νίκη του φασισμού. Τα ΜΜΕ που αθώωσαν τους δύο δολοφόνους,  το μίσος ενάντια στους εξαρτημένους που εκτοξεύτηκε άμεσα αποτελούν κομμάτια της φασιστικής απειλής που υπάρχει στην κοινωνία.

Απάντηση στον κανιβαλισμό και την αποκτήνωση μιας κοινωνίας σε κρίση, πρέπει να αποτελέσουν ιδέες αλληλεγγύης, ανθρωπιάς, συλλογικότητας και οργάνωσης. Οφείλουμε στο Ζακ (και στη Zackie Oh) να μην αφήσουμε τη δολοφονία του να περάσει αθόρυβα. Οφείλουμε στο Ζακ να απαιτήσουμε την τιμωρία των δραστών. Και κυρίως, οφείλουμε στο Ζακ, η δολοφονία του να γίνει αφορμή για ένα νέο κίνημα που θα απαιτήσει να μη χαθεί κανένας άλλος επειδή είναι φτωχός, επειδή είναι αδύναμος, επειδή είναι διαφορετικός, επειδή δεν είναι αρκετά κανονικός. Για να μη χάσουμε άλλους με αυτόν τον τρόπο, για να υπερισχύσει η κοινωνία του Ζακ και όχι η κοινωνία του εκφασισμού.

ΛΟΑΤΚΙ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΑΝΕΡΓΟΙ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΝΕΟΛΑΙΑ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Συγκέντρωση και πορεία, την Παρασκευή 28/9, 6:30 μ.μ. – πλ. Ομόνοιας

11 Ιούλη 6.30μ.μ. – Αθήνα: Προπύλαια – Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου

Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται επικίνδυνα όχι μόνο πάνω από την περιοχή μας, αλλά και πάνω από την ίδια μας την χώρα. Τα απανωτά επεισόδια του τελευταίου διαστήματος, η όξυνση της πολεμικής ρητορείας, η όξυνση του εθνικισμού (με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα εθνικιστικά συλλαλητήρια με αφορμή το «μακεδονικό») επιβεβαιώνουν αυτούς τους κινδύνους.

Πάνω στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων , των αστικών τάξεων και των πολυεθνικών εταιρειών σε όλο τον κόσμο. Η ένταση των ανταγωνισμών οδηγεί τις αστικές τάξεις και τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις να ενισχύουν τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, να καλλιεργούν το μίσος ανάμεσα στους λαούς την ώρα που κατακρεουργούν τα δικαιώματα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, να ενισχύουν το ρατσισμό ρίχνοντας τα βάρη στους κατατρεγμένους των πολέμων. Οι πολεμικές εστίες πολλαπλασιάζονται, οι πολεμικοί εξοπλισμοί αναπτύσσονται παντού (ακόμη και στην καταχρεωμένη Ελλάδα), οι κίνδυνοι για πολεμικές συρράξεις δυναμώνουν.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί εκδηλώνονται σε όλο και περισσότερα μέτωπα, και πριν από όλα στην μπαρουταποθήκη της Μέσης Ανατολής. Η απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία με το ΙΡΑΝ για τα πυρηνικά και η πρόσφατη σφαγή των παλαιστινίων Στη Λωρίδα της Γάζας από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ είναι τα τελευταία επεισόδια σε μια πορεία που δείχνουν ότι ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου έρχεται στην πρώτη γραμμή.

Στην χώρα μας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ συνεχίζει την επικίνδυνη πολιτική ευθυγράμμισης με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ-ΕΕ με στόχο αφενός στη στήριξή τους για το ξεπέρασμα της κρίσης του στις πλάτες των εργαζόμενων και αφετέρου την οικονομική και γεωπολιτική αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης, στη διεκδίκηση των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους στην ευρύτερη περιοχή.. Οικοδομεί τον αντιδραστικό και επιθετικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ. Διεκδικεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων και σ’ αυτά τα πλαίσια διαπραγματεύεται με τα γειτονικά κράτη. Προχωρεί ήδη σε ένα δυσβάσταχτο πρόγραμμα εξοπλισμών, κυρίως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Στην βάση αυτών των επιδιώξεων διαγκωνίζεται όλο και πιο επικίνδυνα με τον τουρκικό καπιταλισμό.

Η πρόσφατη συμφωνία Τσίπρα Ζάεφ εντάσσεται σε αυτή την πολιτική. Είμαστε αντίθετοι στην συμφωνία αυτή και συνολικά στην κυβερνητική πολιτική στην περιοχή, που επιδιώκει την ένταξη της γειτονικής χώρα; στην ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων και την ενίσχυση του ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στην γειτονική χώρα. Το δικό μας όχι είναι από την σκοπιά της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του σεβασμού των λαών, σε πλήρη αντίθεση με το ΟΧΙ των εθνικιστών – πατριδοκάπηλων, της ακροδεξιάς που είναι το όχι του πολέμου, του μίσους, του φασισμού, που γίνεται από τις θέσεις του «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» που είναι ΝΑΙ στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ελληνική άρχουσα τάξη.

Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου η τουρκική κυβέρνηση Ερντογάν διατυπώνει όλο και πιο ανοιχτά την πολεμική απειλή, ακόμα και για κατάληψη εδαφών. Έχει εξαπολύσει αντιδραστικές πολεμικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό της (Συρία / Αφρίν, Ιράκ κ.λπ.), διαμορφώνει ένα ακραίο αντιδραστικό καθεστώς στο εσωτερικό της κυρίως ενάντια στο εργατικό κίνημα, την αριστερά, τις δημοκρατικές κατακτήσεις, καταπιέζει φριχτά τους κούρδους, παράλληλα με το δικό της πρόγραμμα εξοπλισμών-μαμούθ από Ρωσία και ΗΠΑ.

Η αριστερά, το εργατικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα στην Ελλάδα, την Τουρκία και όλες τις χώρες των Βαλκανίων πρέπει να βροντοφωνάξει:

Η υπεράσπιση της ειρήνης και η αποτροπή μιας γενίκευσης του πολέμου, τα συμφέροντα των λαών της περιοχής και πρώτα από όλα το δικαίωμα στην ζωή δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των κυρίαρχων τάξεων. Ο ανταγωνισμός αυτός είναι αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Οι λαοί δεν θα οδηγηθούν στη σφαγή για το αν την ΑΟΖ θα την εκμεταλλευτεί η NOBLE ή η ROSNEFT, Έλληνες ή Τούρκοι καπιταλιστές.

Για αυτό

Είναι επιτακτική ανάγκη ενός ενωτικού αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, διεθνιστικού κινήματος.

Ενός κινήματος αποτροπής μιας γενίκευσης του πολέμου και υπεράσπισης της ειρήνης, για την αποτροπή του πολέμου και κάθε πολεμικού τυχοδιωκτισμού, ενάντια στην πολιτική, τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των αστικών τάξεων και των πολυεθνικών εταιρειών. Ενός κινήματος που θα παλεύει για τα κοινά συμφέροντα των εργαζόμενων όλων των χωρών της περιοχής, που θα βάζει στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, που γεννάει τα μνημόνια, τον πόλεμο, την προσφυγιά.

Βασικοί στόχοι αυτού του κινήματος είναι:

1. Έξω από ΝΑΤΟ και ευρωστρατό, όχι στις νέες βάσεις, κλείσιμο όλων των βάσεων. Ανεξαρτησία από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους σχεδιασμούς τους. Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στην περιοχή. Καμιά συμμετοχή – καμιά εμπλοκή άμεση ή έμμεση της Ελλάδας. Επιστροφή όλων των Ελληνικών στρατιωτικών αποστολών εκτός συνόρων.
2. Παλεύουμε ενάντια στον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό και στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων. Καμιά ανοχή στην πατριδοκαπηλεία, στον εθνικισμό, στη φιλοπόλεμη ρητορική. Οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων για τις ΑΟΖ, τα πετρέλαια και τους αγωγούς, για την οικονομική τους αναβάθμιση που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους λαούς στο όνομα του «κοινού εθνικού συμφέροντος», που αναφέρονται πάντα και μόνο στην ευθύνη του «άλλου κράτους» αποκρύβοντας τις «δικές μας» για την κλιμάκωση των συγκρούσεων, δεν είναι δικοί μας. Στους λαούς φέρνουν πολέμους και συμφορές.
3. Παλεύουμε ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, που ακολουθεί πιστά την επιθετική πολιτική του ευρωνατοϊκού ιμπεριαλισμού, επεκτείνει να αναβαθμίζει τις βάσεις του θανάτου, διεκδικεί να υλοποιήσει επιθετικά στην ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων, οικοδομεί τον επικίνδυνο και επιθετικό άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, φορτώνει δυσβάσταχτους εξοπλισμούς τον λαό.
4. Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών, όχι στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Κοινός αγώνας του ελληνικού και τούρκικου εργατικού κινήματος ενάντια στους εξοπλισμούς και για άμεση μείωση των πολεμικών δαπανών. Λεφτά για παιδεία , υγεία, κοινωνικές παροχές, δημόσια αγαθά, όχι για βόμβες και εξοπλισμούς.
5. Όχι στο ρατσισμό την ισλαμοφοβία την πατριδοκαπηλία και το φασισμό. Όχι στην συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες στα νησιά. Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης , άσυλο ανοιχτά σύνορα με οργανωμένη-ασφαλή-ελεύθερη διέλευση, για τους πρόσφυγες και τους κατατρεγμένους των πολέμων.
6. Παλεύουμε ενάντια στην ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων. Τασσόμαστε υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του κάθε λαού – και του λαού της γειτονικής χώρας- στον αυτοπροσδιορισμό, χωρίς να αποφασίζουν γι’ αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς. Προτάσσουμε την κοινή πάλη όλων των λαών των Βαλκανίων ενάντια στους εθνικισμούς, τις αστικές τάξεις, τον ιμπεριαλισμό
7. Αναπτύσσουμε μέτωπο στον εθνικισμό, την καλλιέργεια της αντιπαράθεσης και του μίσους ανάμεσα στους λαούς, τον φασισμό. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε αγωνιστική ή αντιιμπεριαλιστική «διάθεση». Ο εθνικισμός και τα συλλαλητήρια που οργανώνει είναι εχθρικά στην ειρήνη και την φιλία των λαών, στο λαϊκό εργατικό κίνημα και την αριστερά. Προσπαθούν να στρέψουν την οργή της εργατικής τάξης και του λαού από τη φτώχεια και τα μνημόνια προς τον εθνικισμό, την δεξιά και την ακροδεξιά, βγάζοντας λάδι την ΕΕ, την τρόικα, το κεφάλαιο.
8. Όχι στις εξορύξεις και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που γίνονται σήμερα αντικείμενο ανταγωνισμών, πολέμων, οικολογικής καταστροφής. Τις ενεργειακές ανάγκες θα καλύψουν οι λαοί και όχι οι πολυεθνικές και το κεφάλαιο, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην κλιματική ισορροπία του πλανήτη.
9. Παλεύουμε υπέρ των λαϊκών δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων , καθώς οι εθνικισμός, το «πολεμικό κλίμα» και οι «πολεμικές προετοιμασίες» πάντα συνοδεύεται από την ένταση της καταστολής . Είμαστε ενάντια στην στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, στην στράτευση των γυναικών και της νεολαίας στα 18, την χρήση του στρατού σαν δύναμη καταστολής ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό». Για τα δικαιώματα των φαντάρων, για μαζικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.
10. Οι οργανώσεις που υπογράφουν αυτή την κοινή πολιτική δήλωση προχωράμε σε συντονισμό δράσης ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό.

Μέσα από αυτόν:

• Καλούμε σε διοργάνωση αντιπολεμικών / αντιιμπεριαλιστικών συλλαλητηρίων την Τετάρτη 11 Ιουλίου, που ξεκινάει η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
• Συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της αντιπολεμικής πάλης του εργατικού, λαϊκού και νεολαίστικου κινήματος. Καλούμε σε κοινή δράση κάθε δύναμη που κινείται σε αντιπολεμική, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.
• Προετοιμάζουμε καμπάνια αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό ενάντια στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
• Διερευνούμε τη δυνατότητα ανάπτυξης διεθνιστικής πρωτοβουλίας μέσα στο Φθινόπωρο μαζί με άλλες αριστερές και φιλειρηνικές οργανώσεις των Βαλκανίων.
• Καλούμε κάθε δύναμη και συλλογικότητα που συμφωνεί στην βασική κατεύθυνση της δήλωσης αυτής να συμμετέχει με τον δικό της τρόπο στον συντονισμό της αντιπολεμικής δράσης.

Την κοινή δήλωση υπογράφουν οι:

• ΑΝΤΑΡΣΥΑ
• ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΔΕΑ) – ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ (Κ.Δ.)
• ΚΟΚKΙΝΟ ΝΗΜΑ
• ΟΚΔΕ

fb event: https://www.facebook.com/events/251212925477980/

Η υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων απέναντι στη μνημονιακή διαχείριση των πολιτικών λιτότητας της ΕΕ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αποτελεί πρώτιστη ανάγκη. Η συσπείρωση δυνάμεων του κινήματος γύρω από την αντιπαράθεση στα μνημονιακά μέτρα, η ενότητα στη δράση και η τακτική του ενιαίου μετώπου συνεχίζουν να αποτελούν βασικές προϋποθέσεις αυτής της αναγκαίας απάντησης. Η άνοδος της «ευρωσκεπτικιστικής» και λαϊκιστικής, εθνικιστικής και ρατσιστικής ακροδεξιάς σε όλη την έκταση της Ευρώπης υπογραμμίζει με έμφαση την ταξική και διεθνιστική διάσταση της αναγκαίας απάντησης στην ευρωλιτότητα και τη ρατσιστική Ευρώπη-«φρούριο».

Την ίδια στιγμή, ο ανταγωνισμός μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και η κλιμάκωση του ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού γύρω από τον έλεγχο κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και ενεργειακών δρόμων στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο, υπογραμμίζει την ανάγκη ενιαίας και αδιαίρετης αντιπαράθεσης τόσο με τον εθνικισμό και τα σχέδια των αρχουσών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας όσο και με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

Σε όλα αυτά τα μέτωπα, η συγκρότηση ισχυρών κοινωνικών αντιστάσεων στην Ελλάδα και στις χώρες της γύρω περιοχής, προϋποθέτει και επιβάλλει την ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, αλλά και την επείγουσα οικοδόμηση μαζικής επαναστατικής αριστεράς, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Το έργο μιας τέτοιας ανασυγκρότησης πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του την ήττα του προηγούμενου κύκλου ριζοσπαστικοποίησης από το Σιάτλ και μετά, με τη χρεοκοπία της ρεφορμιστικής ηγεσίας και στρατηγικής όπως αποτυπώθηκε σε εγχειρήματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Ποδέμος και των «ροζ» κυβερνήσεων στη Λ. Αμερική, αλλά και την αδυναμία δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής αριστεράς να την αποτρέψουν ή έστω να θέσουν σοβαρά εμπόδια. Να αναζητήσει στο μεγαλύτερο δυνατό βάθος τα αίτια της ήττας, ώστε να προσδιορίσει με τη μεγαλύτερη δυνατή καθαρότητα τους όρους και προϋποθέσεις για την αναγκαία και κατεπείγουσα ανασύνταξη.

Οι δυνατότητες μιας τέτοιας ανασυγκρότησης υπάρχουν. Τις υπογραμμίζουν όχι μόνο οι επίμονοι αγώνες μικρής και μεσαίας εμβέλειας, όχι μόνο τα ξαφνικά ξεσπάσματα όπως πρόσφατα στη Γαλλία, αλλά και τα στρατηγικά αδιέξοδα του καπιταλισμού, τα κρισιακά φαινόμενα που παραμένουν, η οικονομική και πολιτική ρευστότητα και αστάθεια, η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αλλά και η παραμένουσα έρπουσα κρίση πολιτικής ηγεμονίας των αρχουσών τάξεων.

Στόχος μιας τέτοιας, επίμονης και επίπονης ανασυγκρότησης, είναι μια αριστερά που να ανταποκρίνεται στις βασικές προϋποθέσεις ενός σύγχρονου μεταβατικού προγράμματος για το σοσιαλισμό, να προτάσσει την κοινή δράση πάνω στα αιτήματα της τάξης μας επιχειρώντας να δώσει αποτελεσματικά τη μάχη απέναντι στην εγχώρια και διεθνή άρχουσα τάξη, να απαντά με ταξικό και διεθνιστικό πρόσημο στις προκλήσεις της περιόδου.

Το Κόκκινο Νήμα και το site RedTopia σας καλούν στην ανοιχτή εκδήλωση που διοργανώνουν την Παρασκευή 22 Ιούνη, με την ευκαιρία της ιδρυτικής Ολομέλειας της νέας μας συλλογικότητας που θα ακολουθήσει το Σαββατοκύριακο 23-24 Ιούνη. Στην εκδήλωσή μας θα είναι προσκεκλημένες συλλογικότητες από ευρύ φάσμα της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Το άνοιγμα εκ μέρους της διοργάνωσης θα κάνει ο Πάνος Κοσμάς. Συντονίζει η  Αθηνά Σκαμπά.

11 Ιούλη 6.30μ.μ. – Αθήνα: Προπύλαια – Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου

Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται επικίνδυνα όχι μόνο πάνω από την περιοχή μας, αλλά και πάνω από την ίδια μας την χώρα. Τα απανωτά επεισόδια του τελευταίου διαστήματος, η όξυνση της πολεμικής ρητορείας, η όξυνση του εθνικισμού (με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα εθνικιστικά συλλαλητήρια με αφορμή το «μακεδονικό») επιβεβαιώνουν αυτούς τους κινδύνους.

Πάνω στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων , των αστικών τάξεων και των πολυεθνικών εταιρειών σε όλο τον κόσμο. Η ένταση των ανταγωνισμών οδηγεί τις αστικές τάξεις και τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις να ενισχύουν τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, να καλλιεργούν το μίσος ανάμεσα στους λαούς την ώρα που κατακρεουργούν τα δικαιώματα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, να ενισχύουν το ρατσισμό ρίχνοντας τα βάρη στους κατατρεγμένους των πολέμων. Οι πολεμικές εστίες πολλαπλασιάζονται, οι πολεμικοί εξοπλισμοί αναπτύσσονται παντού (ακόμη και στην καταχρεωμένη Ελλάδα), οι κίνδυνοι για πολεμικές συρράξεις δυναμώνουν.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί εκδηλώνονται σε όλο και περισσότερα μέτωπα, και πριν από όλα στην μπαρουταποθήκη της Μέσης Ανατολής. Η απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία με το ΙΡΑΝ για τα πυρηνικά και η πρόσφατη σφαγή των παλαιστινίων Στη Λωρίδα της Γάζας από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ είναι τα τελευταία επεισόδια σε μια πορεία που δείχνουν ότι ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου έρχεται στην πρώτη γραμμή.

Στην χώρα μας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ συνεχίζει την επικίνδυνη πολιτική ευθυγράμμισης με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ-ΕΕ με στόχο αφενός στη στήριξή τους για το ξεπέρασμα της κρίσης του στις πλάτες των εργαζόμενων και αφετέρου την οικονομική και γεωπολιτική αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης, στη διεκδίκηση των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους στην ευρύτερη περιοχή.. Οικοδομεί τον αντιδραστικό και επιθετικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ. Διεκδικεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων και σ’ αυτά τα πλαίσια διαπραγματεύεται με τα γειτονικά κράτη. Προχωρεί ήδη σε ένα δυσβάσταχτο πρόγραμμα εξοπλισμών, κυρίως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Στην βάση αυτών των επιδιώξεων διαγκωνίζεται όλο και πιο επικίνδυνα με τον τουρκικό καπιταλισμό.

Η πρόσφατη συμφωνία Τσίπρα Ζάεφ εντάσσεται σε αυτή την πολιτική. Είμαστε αντίθετοι στην συμφωνία αυτή και συνολικά στην κυβερνητική πολιτική στην περιοχή, που επιδιώκει την ένταξη της γειτονικής χώρα; στην ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων και την ενίσχυση του ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στην γειτονική χώρα. Το δικό μας όχι είναι από την σκοπιά της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του σεβασμού των λαών, σε πλήρη αντίθεση με το ΟΧΙ των εθνικιστών – πατριδοκάπηλων, της ακροδεξιάς που είναι το όχι του πολέμου, του μίσους, του φασισμού, που γίνεται από τις θέσεις του «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» που είναι ΝΑΙ στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ελληνική άρχουσα τάξη.

Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου η τουρκική κυβέρνηση Ερντογάν διατυπώνει όλο και πιο ανοιχτά την πολεμική απειλή, ακόμα και για κατάληψη εδαφών. Έχει εξαπολύσει αντιδραστικές πολεμικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό της (Συρία / Αφρίν, Ιράκ κ.λπ.), διαμορφώνει ένα ακραίο αντιδραστικό καθεστώς στο εσωτερικό της κυρίως ενάντια στο εργατικό κίνημα, την αριστερά, τις δημοκρατικές κατακτήσεις, καταπιέζει φριχτά τους κούρδους, παράλληλα με το δικό της πρόγραμμα εξοπλισμών-μαμούθ από Ρωσία και ΗΠΑ.

Η αριστερά, το εργατικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα στην Ελλάδα, την Τουρκία και όλες τις χώρες των Βαλκανίων πρέπει να βροντοφωνάξει:

Η υπεράσπιση της ειρήνης και η αποτροπή μιας γενίκευσης του πολέμου, τα συμφέροντα των λαών της περιοχής και πρώτα από όλα το δικαίωμα στην ζωή δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των κυρίαρχων τάξεων. Ο ανταγωνισμός αυτός είναι αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Οι λαοί δεν θα οδηγηθούν στη σφαγή για το αν την ΑΟΖ θα την εκμεταλλευτεί η NOBLE ή η ROSNEFT, Έλληνες ή Τούρκοι καπιταλιστές.

Για αυτό

Είναι επιτακτική ανάγκη ενός ενωτικού αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, διεθνιστικού κινήματος.

Ενός κινήματος αποτροπής μιας γενίκευσης του πολέμου και υπεράσπισης της ειρήνης, για την αποτροπή του πολέμου και κάθε πολεμικού τυχοδιωκτισμού, ενάντια στην πολιτική, τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των αστικών τάξεων και των πολυεθνικών εταιρειών. Ενός κινήματος που θα παλεύει για τα κοινά συμφέροντα των εργαζόμενων όλων των χωρών της περιοχής, που θα βάζει στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, που γεννάει τα μνημόνια, τον πόλεμο, την προσφυγιά.

Βασικοί στόχοι αυτού του κινήματος είναι:

1. Έξω από ΝΑΤΟ και ευρωστρατό, όχι στις νέες βάσεις, κλείσιμο όλων των βάσεων. Ανεξαρτησία από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους σχεδιασμούς τους. Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στην περιοχή. Καμιά συμμετοχή – καμιά εμπλοκή άμεση ή έμμεση της Ελλάδας. Επιστροφή όλων των Ελληνικών στρατιωτικών αποστολών εκτός συνόρων.
2. Παλεύουμε ενάντια στον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό και στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων. Καμιά ανοχή στην πατριδοκαπηλεία, στον εθνικισμό, στη φιλοπόλεμη ρητορική. Οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων για τις ΑΟΖ, τα πετρέλαια και τους αγωγούς, για την οικονομική τους αναβάθμιση που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους λαούς στο όνομα του «κοινού εθνικού συμφέροντος», που αναφέρονται πάντα και μόνο στην ευθύνη του «άλλου κράτους» αποκρύβοντας τις «δικές μας» για την κλιμάκωση των συγκρούσεων, δεν είναι δικοί μας. Στους λαούς φέρνουν πολέμους και συμφορές.
3. Παλεύουμε ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, που ακολουθεί πιστά την επιθετική πολιτική του ευρωνατοϊκού ιμπεριαλισμού, επεκτείνει να αναβαθμίζει τις βάσεις του θανάτου, διεκδικεί να υλοποιήσει επιθετικά στην ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων, οικοδομεί τον επικίνδυνο και επιθετικό άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, φορτώνει δυσβάσταχτους εξοπλισμούς τον λαό.
4. Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών, όχι στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Κοινός αγώνας του ελληνικού και τούρκικου εργατικού κινήματος ενάντια στους εξοπλισμούς και για άμεση μείωση των πολεμικών δαπανών. Λεφτά για παιδεία , υγεία, κοινωνικές παροχές, δημόσια αγαθά, όχι για βόμβες και εξοπλισμούς.
5. Όχι στο ρατσισμό την ισλαμοφοβία την πατριδοκαπηλία και το φασισμό. Όχι στην συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες στα νησιά. Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης , άσυλο ανοιχτά σύνορα με οργανωμένη-ασφαλή-ελεύθερη διέλευση, για τους πρόσφυγες και τους κατατρεγμένους των πολέμων.
6. Παλεύουμε ενάντια στην ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων. Τασσόμαστε υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του κάθε λαού – και του λαού της γειτονικής χώρας- στον αυτοπροσδιορισμό, χωρίς να αποφασίζουν γι’ αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς. Προτάσσουμε την κοινή πάλη όλων των λαών των Βαλκανίων ενάντια στους εθνικισμούς, τις αστικές τάξεις, τον ιμπεριαλισμό
7. Αναπτύσσουμε μέτωπο στον εθνικισμό, την καλλιέργεια της αντιπαράθεσης και του μίσους ανάμεσα στους λαούς, τον φασισμό. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε αγωνιστική ή αντιιμπεριαλιστική «διάθεση». Ο εθνικισμός και τα συλλαλητήρια που οργανώνει είναι εχθρικά στην ειρήνη και την φιλία των λαών, στο λαϊκό εργατικό κίνημα και την αριστερά. Προσπαθούν να στρέψουν την οργή της εργατικής τάξης και του λαού από τη φτώχεια και τα μνημόνια προς τον εθνικισμό, την δεξιά και την ακροδεξιά, βγάζοντας λάδι την ΕΕ, την τρόικα, το κεφάλαιο.
8. Όχι στις εξορύξεις και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που γίνονται σήμερα αντικείμενο ανταγωνισμών, πολέμων, οικολογικής καταστροφής. Τις ενεργειακές ανάγκες θα καλύψουν οι λαοί και όχι οι πολυεθνικές και το κεφάλαιο, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην κλιματική ισορροπία του πλανήτη.
9. Παλεύουμε υπέρ των λαϊκών δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων , καθώς οι εθνικισμός, το «πολεμικό κλίμα» και οι «πολεμικές προετοιμασίες» πάντα συνοδεύεται από την ένταση της καταστολής . Είμαστε ενάντια στην στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, στην στράτευση των γυναικών και της νεολαίας στα 18, την χρήση του στρατού σαν δύναμη καταστολής ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό». Για τα δικαιώματα των φαντάρων, για μαζικό κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό.
10. Οι οργανώσεις που υπογράφουν αυτή την κοινή πολιτική δήλωση προχωράμε σε συντονισμό δράσης ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό.

Μέσα από αυτόν:

• Καλούμε σε διοργάνωση αντιπολεμικών / αντιιμπεριαλιστικών συλλαλητηρίων την Τετάρτη 11 Ιουλίου, που ξεκινάει η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
• Συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της αντιπολεμικής πάλης του εργατικού, λαϊκού και νεολαίστικου κινήματος. Καλούμε σε κοινή δράση κάθε δύναμη που κινείται σε αντιπολεμική, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.
• Προετοιμάζουμε καμπάνια αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό ενάντια στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
• Διερευνούμε τη δυνατότητα ανάπτυξης διεθνιστικής πρωτοβουλίας μέσα στο Φθινόπωρο μαζί με άλλες αριστερές και φιλειρηνικές οργανώσεις των Βαλκανίων.
• Καλούμε κάθε δύναμη και συλλογικότητα που συμφωνεί στην βασική κατεύθυνση της δήλωσης αυτής να συμμετέχει με τον δικό της τρόπο στον συντονισμό της αντιπολεμικής δράσης.

Την κοινή δήλωση υπογράφουν οι:

• ΑΝΤΑΡΣΥΑ
• ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΔΕΑ) – ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ (Κ.Δ.)
• ΚΟΚKΙΝΟ ΝΗΜΑ
• ΟΚΔΕ