1

Υπάρχουν λύσεις για το ενεργειακό ζήτημα;

To να καθορίζει το χρηματιστήριο την τιμή ενός αγαθού, σε γενικές γραμμές φανταζόμαστε τι σημαίνει, αλλά η κατάσταση που διαμορφώνεται στην ενέργεια ξεπέρασε κάθε φαντασία, όχι μόνο ημών των «αδαών» λαών αλλά και αυτών των ίδιων των αξιωματούχων που μεθόδευσαν την μετατροπή της σε εμπόρευμα και χρηματιστηριακό αγαθό στην Ε.Ε και στην Ελλάδα.

Συνοπτικά, αυτά που πρέπει -ή θα έπρεπε- να γνωρίζουμε για την ξέφρενη κούρσα των τιμών της ενέργειας είναι ότι:

1. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ευθύνεται μόνο για ένα μέρος και ίσως όχι το σπουδαιότερο, της αύξησης των τιμών. Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η εμπορευματοποίηση της ενέργειας που δημιουργεί τη δυνατότητα κερδοσκοπίας, η οποία όμως δεν είναι συγκυριακή αλλά συνυφασμένη με την αγορά.

2. Ολοένα και περισσότερες φωνές (αξιωματούχοι, οικονομικοί αναλυτές κ.λπ.) διαπιστώνουν ότι η διακύμανση των τιμών είναι τεράστια και «επιβεβαιώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι χρηματιστηριακές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου εντός και εκτός Ελλάδος αντίστοιχα, υποκινούνται από το στοιχείο της κερδοσκοπίας και δεν οφείλονται σε πραγματικές αλλαγές των παραμέτρων που προσδιορίζουν τις τιμές».

3. Ταυτόχρονα, η ενέργεια είναι προϊόν που απαιτεί μεγάλες επενδύσεις, δεσμεύεται από διακρατικές συναλλαγές και θεσμικές ρυθμίσεις. Για τον λόγο αυτό, στην παρούσα συγκυρία, κράτη που έκαναν διαφορετικές ρυθμίσεις όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν χονδρεμπορικές τιμές υπο-πολλαπλάσιες των άλλων χωρών της Ε.Ε.

4. Λόγω αυτής της χαοτικής κατάστασης, ανάμεσα στα «ουρανοκατέβατα» -όπως κατ’ ευφημισμό τα ονόμασαν- κέρδη των παραγωγών και των εμπόρων και στην άβυσσο που ανοίγεται για τους υπόλοιπους παραγωγικούς τομείς και τα νοικοκυριά, οι πολιτικοί είναι αναγκασμένοι να παρέμβουν. Γι’ αυτό έχουν εξαγγελθεί διαφόρων ειδών μέτρα, χωρίς ωστόσο να αμφισβητείται ο κεντρικός πυρήνας της ευρωπαϊκής πολιτικής: μια διασυνδεδεμένη και ιδιωτικοποιημένη αγορά ενέργειας.

Στη χώρα μας, το τοπίο είναι ζοφερό λόγω του επιθετικού μοντέλου ενίσχυσης των ιδιωτών παραγωγών που σχεδιάστηκε και εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. Και όμως: παρά την δημοσιονομική κατάρρευση που προβλέπεται αν συνεχιστεί η επιδότηση των (προσχεδιασμένων και όχι ουρανοκατέβατων) κερδών και παρά την φτωχοποίηση που απειλεί το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, οι σχεδιασμοί και τα μέτρα που εξαγγέλλονται δεν μοιάζουν να έχουν κάποια λογική συνοχή.

  • Τα μέτρα που αφορούν τον έλεγχο των τιμών, όπως ο προσωρινός μηχανισμός τιμολόγησης του ρεύματος στο Χρηματιστήριο Ενέργειας, κατέληξαν σε φιάσκο.
  • Εξαγγέλλονται κίνητρα για επιστροφή στο πετρέλαιο για τη θέρμανση, ενώ μόλις πριν λίγους μήνες και συγκεκριμένα τον περασμένο Νοέμβρη, ψηφίστηκε ο κλιματικός νόμος που προέβλεπε την κατάργηση των καυστήρων πετρελαίου.
  • Τον περασμένο Μάρτιο ανακοίνωσαν ότι η Ελλάδα συζητεί διμερή συμφωνία για να χρηματοδοτήσει κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Βουλγαρία.
  • Ολική επαναφορά για τον λιγνίτη, που είχε καταργηθεί άρον- άρον και χωρίς κανένα σχέδιο και ο οποίος υποτίθεται ότι θα αποτελούσε παρελθόν το 2023. Στα λιγνιτωρυχεία όχι μόνο αυξάνονται αλματωδώς οι εξορύξεις, αλλά σχεδιάζεται και άνοιγμα νέων κοιτασμάτων.
  • Συνεχίζεται και εντείνεται η πέρα από κάθε λογική και έλεγχο αποξήλωση της ελληνικής φύσης για την εγκατάσταση φαραωνικής κλίμακας έργων ΑΠΕ. Έργα που παρότι σε ονομαστική ισχύ καλύπτουν πολλαπλάσια από τη ζήτηση αιχμής, εξακολουθούν να μην εξασφαλίζουν την περίφημη ενεργειακή αυτάρκεια και ασφάλεια, κυρίως λόγω του τρόπου που αναπτύσσονται, ο οποίος δεν υπηρετεί αυτόν το στόχο αλλά την αύξηση της κερδοφορίας των εταιρειών. Μάλιστα τόσο στους δύο τελευταίους νόμους-«σκούπα» για την σάρωση των όποιων εμποδίων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στις επενδύσεις (4685/2020 και 4964 /2022) όσο και στην αναθεώρηση της οδηγίας της Ε.Ε. για την προώθηση των ΑΠΕ και την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, η αδειοδότηση έργων ΑΠΕ επιταχύνεται, κάνοντας ολοένα και πιο αυταρχικό και μακριά από τον έλεγχο των πολιτών το καθεστώς ανάπτυξής τους.

Ταυτόχρονα, παρά την φρενήρη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου και την αβεβαιότητα για την τροφοδοσία του, συνεχίζονται αμείωτα τα μεγάλα έργα κατασκευής δικτύων διανομής φυσικού αερίου σε νέες περιοχές και πόλεις σε όλη τη χώρα. Ας σημειωθεί ότι η λεγόμενη «απανθρακοποίηση» στη χώρα μας στηρίχθηκε αποκλειστικά στην υποκατάσταση των μονάδων του ορυκτού λιγνίτη από μονάδες του επίσης ορυκτού φυσικού αερίου. Η ανορθολογική χρήση του φυσικού αερίου, που κατευθύνθηκε κατά προτεραιότητα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (σε αντίθεση με την πιο αποδοτική χρήση του ως απευθείας καυσίμου), εντείνει την επιβάρυνση των τιμών, λόγω των δικαιωμάτων ρύπων, τα οποία καθορίζονται χρηματιστηριακά και ενσωματώνονται στην τιμή του ρεύματος που πληρώνουν οι καταναλωτές.

Κάνουν τα πάντα για να μην κάνουν αυτό που πρέπει

Τι λέει ο πολιτικός κόσμος για όλα τα παραπάνω; Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, επί της ουσίας δεν αμφισβητούν τις βασικές επιλογές που αφορούν την αγορά ενέργειας και την προώθηση των έργων ΑΠΕ˙ προτείνουν επιμέρους και διορθωτικού τύπου παρεμβάσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικεί να παραμείνουν τα δίκτυα και η ΔΕΗ υπό δημόσιο έλεγχο.

Ακόμη όμως και οι προτάσεις που διατυπώνουν το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ 25, που θέτουν θέμα για την κατάργηση του χρηματιστηρίου της ενέργειας ή ακόμη και για επανεθνικοποίηση της ΔΕΗ, δεν αποτυπώνουν ούτε το σύνολο του προβλήματος ούτε τις εναλλακτικές αντιμετώπισής του.

Το ενεργειακό ζήτημα, εκτός από πρόβλημα γεωπολιτικής και οικονομίας, είναι επίσης μείζον οικολογικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η αναζήτηση λύσεων δεν μπορεί παρά να περνάει μέσα από την απάντηση σε θέματα εκδημοκρατισμού, περιβαλλοντικής προστασίας, δίκαιης κατανομής. Ωστόσο, μέτρα σε αυτή την κατεύθυνση παρότι θα μπορούσαν να δώσουν ακόμη και άμεση ανακούφιση, απειλούν την κερδοφορία των μεγάλων «παικτών» της ενέργειας, που κατέχουν κεντρική και στρατηγική θέση στο οικονομικό και πολιτικό σύστημα.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση επιδοτεί την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας με πάνω από 1 δισ. ευρώ κάθε μήνα και την κατανάλωση καυσίμων με πάνω από μισό δισ. ευρώ μέχρι σήμερα, τροφοδοτώντας τα υπερκέρδη τόσο των εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας όσο και των διυλιστηρίων.

Αντίθετα, διέθεσε μόλις 150 εκατ. για την επιδότηση αλλαγής κλιματιστικών, ψυγείων και καταψυκτών, σε λίγους δικαιούχους. Ωστόσο, η πιο ενεργοβόρα συσκευή είναι ο θερμοσίφωνας, που καταναλώνει περίπου το 35% της ενέργειας σε μια κατοικία. Και όμως: σε μια χώρα με τόση ηλιοφάνεια, συνεχίζει να μην υπάρχει καμία πολιτική για την εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα, ο οποίος όχι μόνο δεν επιδοτείται αλλά και επιβαρύνεται με τονανώτατο ΦΠΑ 24%. Παρά το γεγονός (ή ίσως ακριβώς γι’ αυτό…) ότι οι ηλιακοί που κυκλοφορούν στην αγορά είναι σχεδόν αποκλειστικά εγχώριας παραγωγής.

Ταυτόχρονα ενώ δάση, ακτές, νησιά, περιοχές προστασίας της φύσης, αγροτική γη και αρχαιολογικοί χώροι καταβροχθίζονται για να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, το μόνο που δεν προχώρησε ήταν το αυτονόητο, δηλαδή η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες κατοικιών, επαγγελματικών χώρων, δημόσιων υποδομών και υποδομών της αυτοδιοίκησης. Είμαστε η ευρωπαϊκή χώρα με τα μικρότερα ποσοστά εγκατάστασης φωτοβολταϊκών στις στέγες, ενώ σύμφωνα με μελέτες η χώρα θα μπορούσε να καλύψει το 30% των αναγκών της αν επικεντρωνόταν σ’ αυτό.

Αντίστοιχα άμεση μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και ταυτόχρονα τόνωση της τοπικής οικονομίας και της απασχόλησης θα έδινε ένα πακέτο ενίσχυσης μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας και αύξησης της αποδοτικότητας σε κτήρια, επιχειρήσεις, αγρότες, τουριστικά καταλύματα κ.λπ. Η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2021 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μη εφαρμογή της Οδηγίας για την Ενεργειακή Αποδοτικότητα του 2018, ενώ σε λίγους μήνες ξεκινάει η εφαρμογή νέας Οδηγία, με νέους, υψηλότερους στόχους. Τα προγράμματα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ είναι πάντα με μεγάλη καθυστέρηση και με πολλούς περιορισμούς, ενώ η εκμετάλλευση της γεωθερμίας στα κτήρια είναι ελάχιστη.

Γιατί δεν σχεδιάζουν σε αυτή την κατεύθυνση; Γιατί δεν επιδοτούν κατά προτεραιότητα την εξοικονόμηση, αντί για την κατανάλωση; Γιατί δεν τονώνουν την αυτοπαραγωγή ρεύματος με ΑΠΕ σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις; Γιατί δεν ενισχύουν δημοτικές και συνεταιριστικές προσπάθειες ώστε να αποκεντρωθεί η παραγωγή ρεύματος και να εξοικονομηθούν οι απώλειες; Γιατί δεν προωθούν εκμετάλλευση των ΑΠΕ κατά προτεραιότητα στον δομημένο χώρο, σε βιομηχανικές περιοχές, σε ορυχεία, σε χώρους διαχείρισης απορριμμάτων, κατά μήκος δρόμων;

Η απάντηση είναι προφανής: Θα προτιμήσουν να μας γονατίσουν παρά να αφήσουν την αγελάδα της ενέργειας.

Στον αντίποδα, λοιπόν, του πανικού και του χαοτικού ενεργειακού τοπίου, στον αντίποδα της αναζήτησης ολοένα και περισσότερων πηγών ενέργειας και της όξυνσης των ανταγωνισμών, στον αντίποδα της μεγάλης ιδέας των εξορύξεων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και σε χερσαίες περιοχές, στον αντίποδα όλων των αποσπασματικών μέτρων, πρέπει να διακρίνει κανείς τον πυρήνα του προβλήματος, που δεν είναι άλλος από τη συνεχή αύξηση της ζήτησης ενέργειας και που απειλεί να τινάξει στον αέρα την ανθρωπότητα είτε λόγω της περιβαλλοντικής κρίσης είτε λόγω των πολεμικών συρράξεων – είτε και των δύο.

Μια εναλλακτική πολιτική για την ενέργεια περιλαμβάνει αναπόφευκτα τον έλεγχο της ζήτησης μέσα από τον προσδιορισμό των πραγματικών κοινωνικών αναγκών, κριτήρια για την κατανομή της ενέργειας στις δραστηριότητες (μεταφορές, κτήρια, βιομηχανία, αγροτική παραγωγή, τουρισμός) αλλά και στον χώρο, ώστε η παραγωγή να είναι όσο το δυνατόν εγγύτερα στην κατανάλωση και στην εξασφάλιση μιας ελάχιστης αναγκαίας ενεργειακής παροχής για όλους.

Περιλαμβάνει ακόμη μια ανακατεύθυνση της τεχνολογικής έρευνας από την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών σχεδίων στην εξυπηρέτηση περιβαλλοντικών και κοινωνικών στόχων. Μια τέτοια κατεύθυνση θα άνοιγε πεδία που σήμερα ούτε καν τα φανταζόμαστε. Ενδεικτικά, πρόσφατα η Τουρκία ανακοίνωσε μικρές ανεμογεννήτριες κατά μήκος των διαχωριστικών νησίδων των εθνικών δρόμων οι οποίες κινούνται με την κίνηση των οχημάτων, ενώ στη Γαλλία κατασκευάστηκε πιλοτικά επαρχιακός δρόμος με οδόστρωμα από φωτοβολταϊκά.

Τι από τα παραπάνω μπορεί να γίνει στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και της συμμετοχής σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία;

Κάποια μπορούν να διεκδικηθούν άμεσα, όμως είναι προφανές ότι μια ριζική μεταβολή του ενεργειακού τοπίου προϋποθέτει κοινωνικό έλεγχο και δημόσιο σχεδιασμό, προϋποθέτει οικολογικό μετασχηματισμό, εκ βάθρων αναθεώρηση της έννοιας της ανάπτυξης, την καταπολέμηση των ανισοτήτων και τη διεύρυνση της δημοκρατίας.

Η κοινωνική διεκδίκηση για τα θέματα της ενέργειας, είναι μέρος αυτού του ευρύτερου αγώνα˙ που, όπως κάθε αγώνας, έχει άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους. Στα άμεσα αιτήματα θα έπρεπε να είναι η κατά προτεραιότητα επιδότηση της αυτοπαραγωγής και της εξοικονόμησης ενέργειας, η επιστροφή των υπερκερδών, η κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας, η καθολική παροχή μιας ελάχιστης αναγκαίας ποσότητας ενέργειας στα νοικοκυριά, η προστασία της φύσης από την αλόγιστη ενεργειακή δραστηριότητα, η επαναφορά του δημόσιου ελέγχου και η επανεθνικοποίηση αντί για εκποίηση του τομέα της ενέργειας. Και αν αυτό το τελευταίο για κάποιους μοιάζει… επαναστατικό, δεν είναι καθόλου: ήδη εξαγγέλθηκε από τον Μακρόν η εθνικοποίηση εταιρειών ενέργειας στη Γαλλία – και κανείς δεν θα σκεφτόταν μπορεί να χαρακτηρίσει τον Μακρόν… επαναστάτη.

Γι’ αυτό, έχει μεγάλη σημασία να μπουν όσο το δυνατόν περισσότεροι παράμετροι στις διεκδικήσεις για την ενέργεια και να μην παραμείνουμε μόνο στα στενά οικονομικά εργαλεία. Γιατί ανεξάρτητα από την συγκυρία, η κρίση θα είναι διαρκής και ανεξέλεγκτη αν δεν αντιδράσουμε.

__________

1https://www.businessnews.gr/epixeiriseis/energeia/item/245304-tis-kerdoskopias-to-kagkelo-sto-elliniko-xrimatistirio-energeias-ypoxorei-i-timi-alla-paramenei-ypsili-gia-ayrio

2https://www.rae.gr/map-graph/

3https://ypodomes.com/rae-prasino-fos-gia-tin-diagonismo-eikonikoy-agogoy-cng-tis-deda/

4https://energynetwork2020.wordpress.com/2022/07/28/%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%85%cf%81%ce%b8%ce%b5%ce%af-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%bf%ce%b4%ce%b7%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82/

5https://www.blogger.com/blog/post/edit/8778542242214723287/619408638394630184?hl=el

Πηγή: https://commune.org.gr/yparchoun-lyseis-gia-to-energeiako-zitima/?fbclid=IwAR1axRu39tY36fRUzMM3NXTT2DIea0yP01F-FM4mfDoy2GbeYEwv-LzaFqo




Kαλέσματα για αγωνιστική “υποδοχή” του Χατζηδάκη στην Πτολεμαΐδα

                                                       «ΕΝΕΡΓΕΙΑ SOS »
                      Μέτωπο αγώνα για τη σωτηρία της περιοχής και της Δημόσιας Ηλεκτρικής Ενέργειας
                                Κάλεσμα για Αγωνιστική «υποδοχή» του ΥΠΕΚΑ Κ. Χατζηδάκη
  • Παρασκευή 7/2/2020 και ώρα 2.30 μμ στην Μονάδα της Πτολεμαΐδας
  • Σάββατο 8/2/2020 και ώρα 3.00 μμ Στο ξενοδοχείο Παντελίδης τηςΠτολεμαΐδας
Έγινε χθες (5/2) η πρώτη συνάντηση μαζικών φορέων και αγωνιστών για τη δημιουργία
μιας αγωνιστικής συλλογικότητας, ενός Μετώπου Αγώνα Εργαζομένων, Κατοίκων
και Λαϊκών καταναλωτών ρεύματος.
Η συνάντηση έγινε μετά από κάλεσμα της «ΑΡιστερής ΣΥμπόρευσης για την
ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία» ο εκπρόσωπος της οποίας τόνισε ότι το Σχήμα
έκανε το κάλεσμα όμως από δω και στο εξής η ίδια η Πρωτοβουλία μέσα από τις
Συνελεύσεις και τα όργανά της θα αποφασίζει για το διεκδικητικό πλαίσιο, την
ονομασία και εν γένει τη Στρατηγική και την Τακτική της.
Στη συζήτηση που ακολούθησε οι συμμετέχοντες που πήραν το λόγο τόνισαν ότι η
πρωτοβουλία αυτή πρέπει να έχει πλατιά μαζική απεύθυνση σε όλους τους
εργαζόμενους και του κατοίκους της Περιοχής που πλήττονται από τις πολιτικές
μαρασμού και καταστροφής που σχεδιάζει η Κυβέρνηση σε συνεργασία με ντόπια
και ξένα συμφέροντα.
Έπίσης τονίστηκε ότι εκτός από την ανεργία, την οικονομική και περιβαλλοντική
καταστροφή που θα φέρει στην περιοχή, η επιχειρούμενη «απολιγνιτοποίηση» έχει
και άλλες συνέπειες όπως η άμεση ιδιωτικοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της
παραγωγικής δραστηριότητας της ΔΈΗ, οι τεράστιες αυξήσεις που θα γίνουν στο
ρεύμα λόγω αλλαγής του ενεργειακού μίγματος και του παράλογου
υπερπολλαπλασιασμού των ΑΠΕ κ.α.
Ο στόχος τους είναι (και ήταν) το ξαναμοίρασμα της ενεργειακής «πίτας» στα
μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, εις βάρους του λαού και των εργαζομένων με
τίμημα την πολύμορφη ερήμωση περιβαλλοντική οικονομική – κοινωνική) της Δ.
Μακεδονίας. Αυτό είναι το τοξικό περιεχόμενο του πακέτου με το διαφημιστικό
όνομα «απολιγνιτοποίηση» και την παραπλανητική συσκευασία της «δίκαιης
μετάβασης»
Στη σύσκεψη παραβρέθηκαν και αγωνιστές από τα Γρεβενά οι οποίοι έβαλαν και το
ζήτημα συμμετοχής στη νέα συλλογικότητα και κινήματα που δραστηριοποιούνται
ενάντια στην εγκατάσταση αιολικών, Φωτοβολταϊκών και άλλων καταστρεπτικών
για το Περιβάλλον ενεργειακών δραστηριοτήτων.
Το νεοσύστατο «Μέτωπο Αγώνα» εξέλεξε την πρώτη Συντονιστική Έπιτροπή η οποία
θα είναι ανοιχτή, όπως και κάθε του διαδικασία σε συλλογικότητες και αγωνιστές
που θα θελήσουν να συμμετέχουν σ αυτό το αγωνιστικό εγχείρημα.
Έπίσης το μέτωπο θα επιδιώξει συνεργασία και κοινό βηματισμό με άλλες
συλλογικότητες που υπάρχουν ή θα δημιουργηθούν στο μέλλον και θα έχουν τους
ίδιους στόχους. Συνεργασία θα επιδιωχθεί και με αγωνιστικές πρωτοβουλίες της
Περιοχής Μεγαλόπολης όπου αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα.
Τέλος οι συμμετέχοντες στη σύσκεψη αποφάσισαν να απευθύνουν κάλεσμα στους
εργαζόμενους και τους κατοίκους της Περιοχής να συμμετέχουν στην αγωνιστική
«υποδοχή» του Υπουργού ΥΠΕΚΑ κ. Χατζηδάκη και των άλλων στελεχών της
Κυβέρνησης που θα γίνει Παρασκευή 7/2/2020 και ώρα 2.30 μμ στην 5η Μονάδα
της Πτολεμαΐδας και το Σάββατο 7/2/2020 και ώρα 3.00 μμ Στο ξενοδοχείο
Παντελίδης της Πτολεμαΐδας
Κοζάνη 6/2/2020
Η Συντονιστική Έπιτροπή
«ΕΝΕΡΓΕΙΑ SOS »

                    Κάλεσμα “υποδοχής” του ΥΠΕΚΑ Κ.Χατζηδάκη- ΣΕΕΝ “Εργατική Αλληλεγγύη”

                                                        ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ

                                                         Οι ντίλερ των μεγάλων συμφερόντων

                                          και οι σφαγείς των εργαζομένων και της περιοχής,

                                                            να πάρουν την απάντησή τους

Το ΣΕΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη» καλεί όλο τον εργαζόμενο λαό και τους ανέργους της περιοχής, στην εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά την έλευση του υπουργικού κλιμακίου  με επικεφαλής τον υπουργό ενέργειας    Κ. Χατζηδάκη, Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου και ώρα 2.30μμ στην μονάδα  V  Πτολεμαΐδας και Σάββατο 8 στο ξενοδοχείο Παντελίδη ωρα 2.30

Ø  Να διαδηλώσουμε ενάντια στην φτώχεια στην ανεργία, στον μαρασμό του τόπου μας.

Ø  Ενάντια στο για κλείσιμο των μονάδων παραγωγής και στην άδικη μετάβαση.

Ø  Να παλέψουμε για  ρεύμα φτηνό για όλους τους εργαζόμενους και τον λαό.

Η βίαιη  μετάβαση στην μετα λιγνιτική εποχή θα έχει καταστροφικές συνέπειες για όλο τον λαό, για την περιοχή και όλη την χώρα. Η επίσκεψη του υπουργού σκοπό έχει  να παραπλανήσει τους πολίτες της περιοχής  με ψεύτικες υποσχέσεις  και μαζί με τους τοπικούς συνοδοιπόρους του να εκτελέσουν πιο εύκολα το καταστροφικό του έργο.

«Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο»

θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους.

Όλοι μαζί να ανατρέψουμε τα καταστρεπτικά τους σχέδια

Γραφείο τύπου

Κοζάνη 6/2/20

Σ.Ε.ΕΝ. “ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ”

https://kokinokamini.blogspot.com/2020/02/blog-post_6.html




Όλες οι εισηγήσεις της ημερίδας της Αρ.Συ.Ανατροπή για την ενέργεια στην Κοζάνη

1)Χρήστος Κολοβός: “Τα “αξιόπιστα” αιολικά, “αξιόπιστα” ακριβαίνουν το ρεύμα”

Δείτε εδώ την εισήγηση του

2)Μίμης Σωτηρόπουλος: “Αν δεν υπάρξουν δραστικές αλλαγές, στην Δυτική Μακεδονία θα εργάζονται μόλις 68 χιλ άνθρωποι μετά το 2023”.

Δείτε εδώ την εισήγηση του

3) Γιώτα Σταθά: “Η ενέργεια ως προϊόν δίνεται δώρο στα ιδιωτικά συμφέροντα και στους νόμους της αγοράς”.

Δείτε εδώ την εισήγηση του

4) Λεωνίδας Βατικιώτης: “Οι λιγνιτικές πόλεις θα γίνουν μετά το 2023 πόλεις φαντάσματα εις το τετράγωνο”.

Δείτε εδώ την εισήγηση του

5) Στέφανος Πράσσος: “Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας προσφέρει πανάκριβο ρεύμα και ανεργία”

Δείτε εδώ την εισήγηση του

6) Σαράντος Αλεξανδρής: “Βιομηχανικό νεκροταφείο το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης με την απολιγνιτοποίηση”.

Δείτε εδώ την εισήγηση του

7) Κώστας Ασαλουμίδης, πρόεδρος σωματείου “Εργατική Αλληλεγγύη” : “Φιέστες και μαντινάδες όψιμων σωτήρων οι κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες για την ΔΕΗ”.

Δείτε εδώ την εισήγηση του

 




Ρεπορτάζ και Εισήγηση από Κοζάνη: Σημαντική και απόλυτα πετυχημένη η ημερίδα για την ενέργεια (26/1)

Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθη η εκδήλωση-ημερίδα της περιφερειακής παράταξης ΑΡ.ΣΥ.Ανατροπή στη Δ.Μακεδονία. Περίπου 150 άνθρωποι από τον νομό και την ευρύτερη περιοχή παρακολούθησαν τις τοποθετήσεις των ομιλητών, που ήταν πλούσιες σε επιχειρηματολογία, στοιχεία και με παρουσίαση δεκάδων πινάκων και γραφημάτων ελληνικών και διεθνών οργανισμών (που αποκρύπτονται συστηματικά από ΜΜΕ και κυβερνήσεις) κι απέδειξαν το χοντρό παιχνίδι που στήνεται στις πλάτες των εργαζομένων: η “μεταλιγνιτική περίοδος προς όφελος του περιβάλλοντος” είναι μια απάτη για να αντικατασταθεί (ήδη έχει αντικατασταθεί σε σημαντικό βαθμό) πλήρως ο λιγνίτης  από το φυσικό αέριο.

Η ΔΕΗ (που λίγα χρόνια πριν έφτασε να αριθμεί 7,4 εκατομμύρια πελάτες) χρεώθηκε και το ρεύμα ακρίβυνε τα προηγούμενα χρόνια συνειδητά ακριβώς για να εξυπηρετηθούν τα ντόπια και ξένα συμφέροντα των αγωγών και του φυσικού αερίου. Την ίδια στιγμή οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Έλληνες εφοπλιστές ακονίζουν τα μαχαίρια τους για τον νέο κρατικό ενεργειακό σχεδιασμό που περιλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες παραγγελίες σχιστολιθικού αερίου από τις ΗΠΑ.

Η συζήτηση περί περιβαλλοντικής κρίσης έχει βάση αλλά η συστημική υστερία σαφώς εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Διαφορετικά δεν εξηγείται από τη μια μεριά η καταχρέωση και η κατασυκοφάντηση της ΔΕΗ για την παραγωγή ρύπων διοξειδίου του άνθρακα και από την άλλη μεριά η αντικατάσταση του λιγνίτη με φυσικό αέριο, που εκλύει στην ατμόσφαιρα όχι μόνο διοξείδιο του άνθρακα αλλά και μεθάνιο, το οποίο συμβάλλει 20 φορές περισσότερο από τον λιγνίτη στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι καπιταλιστές όμως που διαχειρίζονται το φυσικό αέριο όχι μόνο φορολογούνται και δεν καταπολεμούνται αλλά επιδοτούνται κι από πάνω.

Όσον αφορά τα σχέδια για εγκατάλειψη των λιγνιτωρυχείων της περιοχής (με τα ήδη προσβάσιμα αποθέματα να αρκούν για να καλύπτεται ενεργειακά η χώρα τουλάχιστον μέχρι το 2050- ενώ υπάρχουν κι άλλα αποθέματα στην περιοχή αναξιοποίητα), αυτά θα συνεχίσουν να ρυπαίνουν το περιβάλλον, και μάλιστα περισσότερο απ’ ότι σήμερα, εξαιτίας της φύσης του λιγνίτη. Δηλαδή ΚΑΙ δεν θα χρησιμοποιείται ο λιγνίτης ΚΑΙ θα ρυπαίνει το περιβάλλον.

Τα δε στοιχεία από τη χρήση Ανεμογεννητριών και Φωτοβολταϊκών είναι συντριπτικά: ελάχιστο μόνο ποσοστό ενεργειακών αναγκών μπορούν να καλύψουν, και ιδιαίτερα τον χειμώνα η συμβολή τους τείνει στο μηδέν. Μπορούν να λειτουργήσουν μόνο συμπληρωματικά σε ένα ενεργειακό σύστημα που τη βάση του θα αποτελεί ένα καύσιμο όπως ο λιγνίτης ή το φυσικό αέριο. Στην πραγματικότητα οι 5.500 αιολικές και φωτοβολταϊκές μονάδες που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα δεν μπορούν να παράξουν περισσότερο ρεύμα από μια μόνο “παλιά” λιγνιτική μονάδα.  Στην ουσία δηλαδή γίνεται αντικατάσταση του λιγνίτη με το φυσικό αέριο και όχι “πρασινότερος” ενεργειακός σχεδιασμός, ενώ παράλληλα η υπερφόρτωση κάθε βουνοκορφής της Ελλάδας με ανεμογεννήτριες εξυπηρετεί φανταστικά τις χώρες που τις κατασκευάζουν, πχ Γερμανία ( η οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί λιγνίτη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την Ελλάδα!) .

Με βάση στοιχεία του κράτους 2012 (που μάλλον τους διέφυγαν, γιατί από τότε δεν εμφανίστηκαν παρόμοια δεδομένα, εξηγούσε ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ) φαίνεται είναι προσχεδιασμένη η αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά και τα επόμενα χρόνια.

Κυρίως όμως το μάρμαρο το πληρώνει η Δ.Μακεδονία και ιδιαίτερα ο νομός Κοζάνης. Παρόλο που στην υπόλοιπη Ελλάδα η οικονομική κατάσταση γνώρισε σχετική σταθεροποίηση μετά το 2013, η δική μας περιοχή συνεχίζει να αιμορραγεί κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, με τον πληθυσμό να μαραζώνει, να φτωχαίνει και να μεταναστεύει. Οι θέσεις εργασίας μειώνονται και ο ρυθμός μείωσής τους θα επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια. Η περιοχή μας εξελίσσεται σε βασική “παράπλευρη απώλεια” ενός συστήματος που βάζει τα κέρδη μιας χούφτας πλούσιων παρασίτων πάνω από τις ζωές μας και μιας πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών της Ελλάδας και της ΕΕ.

Αυτό που απαιτείται είναι κάτοικοι, φορείς και συνδικάτα να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κίνημα για να τους σταματήσουμε. Χωρίς μεγάλες κινητοποιήσεις και πλατιές επιτροπές αγώνα με την ενεργή συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων, είναι αδύνατο να τα καταφέρουμε. Έχουν σχεδιάσει το μέλλον μας για εμάς χωρίς εμάς, αλλά είναι στο χέρι μας αν θα τους το επιτρέψουμε ή αν θα τους ανατρέψουμε. Η ΑΡ.ΣΥ.Ανατροπή από τη μεριά της δηλώνει παρούσα σε αυτή την προσπάθεια.

Αυτά και άλλα πολλά ειπώθηκαν στην ημερίδα.

Παρακάτω η εισήγηση της παράταξης που άνοιξε την εκδήλωση, εκφωνημένη από τον επικεφαλής της, Στέφανο Πράσσο (εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος, πρώην Πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην ενέργεια “Εργατική Αλληλεγγύη” και ο βασικός συντάκτης της εισήγησης).

Α.Λ.

 

Εισήγηση στην Ημερίδα για την Ενέργεια

 

Η ιστορία του εξηλεκτρισμού της Ελλάδας

Από το ξεκίνημα της ηλεκτροδότησης της Χώρας μας η παραγωγή του ρεύματος γίνεται από ένα πλήθος -μικρών κατά κανόνα- ιδιωτικών ή δημοτικών εταιρειών, διασπαρμένων στην ελληνική επικράτεια. Η οικιακή κατανάλωση είναι εξαιρετικά περιορισμένη, καθώς η τιμή του ρεύματος είναι υψηλή -ενώ η ποιότητα χαμηλή, καθιστώντας το πολυτέλεια. Γνωστότερη όλων είναι η Βρετανική Πάουερ που αργότερα μετονομάστηκε ΗΕΑΠ και ηλεκτροδοτούσε την Αθήνα και τον Πειραιά. Αποικιοκρατικές συμβάσεις, καταλήστευση των καταναλωτών και διαπλοκή με ξένους και ντόπιους πολιτικούς. Μεγάλος προστάτης της είναι ο μετέπειτα δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς που ονομάστηκε και «υπουργός της Πάουερ».

Στις 7 Αυγούστου 1950 ιδρύεται η ΔΕΗ η οποία συγχωνεύει 400 ιδιωτικές και δημοτικές εταιρείες ηλεκτρισμού. Το 1956 ο μεγαλοβιομήχανος Μποδοσάκης ιδρύει την Ανώνυμη Εταιρία Λιγνιτωρυχείων Πτολεμαΐδας, γνωστή ως ΛΙΠΤΟΛ. Το 1959 εκχωρούνται κατά 90% οι μετοχές της ΛΙΠΤΟΛ στη ΔΕΗ και μια νέα εποχή ανάπτυξης ξεκινά τόσο για τα Ορυχεία όσο και για την οικονομία της ευρύτερης περιοχής. Η Ελλάδα με τη ΔΕΗ και καύσιμο τον φθηνό και εγχώριο λιγνίτη προχωρά σε ένα τεράστιο πρόγραμμα εξηλεκτρισμού. Το ρεύμα φτάνει και στο τελευταίο χωριό και η βιομηχανία αναπτύσσεται χάρη στο λιγνίτη.

Η ΔΕΗ δεν είναι αναμάρτητη. Ελέγχεται από την εκάστοτε Κυβέρνηση, η ανάδειξη στελεχών γίνεται με κομματικά κριτήρια, ρουσφετολογικές προσλήψεις και φθηνό ρεύμα στους ντόπιους και ξένους βιομήχανους. Σκανδαλώδεις συμβάσεις τύπου ΠΕΣΙΝΕ. Παρ όλα αυτά μπορεί και εξασφαλίζει επαρκώς την ηλεκτροδότηση της Χώρας με τις φθηνότερες τιμές στην ΕΟΚ και αργότερα στην ΕΕ.

Απελευθέρωση Ενέργειας και Ιδιωτικοποιήσεις

Το πολιτικό πλαίσιο για την απελευθέρωση ενέργειας και την ιδιωτικοποίηση των κρατικών εταιρειών Η/Ενέργειας τέθηκε για πρώτη φορά από τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1990 στα πλαίσια της απελευθέρωσης κλάδων της οικονομίας μεταξύ αυτών και της Ηλεκτρικής Ενέργειας

Με τη «λευκή βίβλο» το 1993 και τις αλλεπάλληλες οδηγίες που εξέδωσε η ΕΕ, τα επόμενα χρόνια, εξειδικεύτηκαν όλα τα ζητήματα για να περάσουμε στην Απελευθέρωση που στην ουσία σήμαινε το πέρασμα της ενέργειας στα χέρια των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων της Ευρώπης. Τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια της Κέρκυρας και του Έσσεν το 1994 ενέκριναν 14 έργα προτεραιότητας για τις μεταφορές και 10 για τον τομέα της ενέργειας. ΑΠΕ και Φυσικό Αέριο είναι ο πολιορκητικός κριός  σε όλη την ΕΕ, για να αλωθούν οι δημόσιες εταιρείες ενέργειας.

Η Απελευθέρωση Ενέργειας στην Ελλάδα

Η Απελευθέρωση ηλεκτρικής ενέργειας υπόσχεται ανταγωνισμό, χαμηλότερες τιμές, καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών, νέες θέσεις εργασίας και καθαρότερο περιβάλλον.

Το 1999 ψηφίζεται ο νόμος 2723 που προέβλεπε: Την μετοχοποίηση της ΔΕΗ, την μετατροπή της σε ανώνυμη εταιρεία, την δημιουργία Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας και την αθρόα έκδοση αδειών για κατασκευή επιδοτούμενων μονάδων παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο και ιδιώτες.  Ακολούθησε η μετοχοποίηση του 49% της ΔΕΗ έναντι μόνο 600 δις δραχμών, ποσό που τότε αντιστοιχεί στο 1/8 των καταγραμμένων, ασφαλιστικών αποθεματικών των εργαζομένων

Στη συνέχεια με μια σειρά νόμους, τροποποιήσεις νόμων, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και ενσωματώσεις των οδηγιών της ΕΕ «μπήκε το νερό στο αυλάκι  της ιδιωτικοποίησης». Η ΔΕΗ έγινε Α.Ε, απαγορεύτηκε να κατασκευάζει νέες μονάδες παρά μόνο για αντικατάσταση παλιών. Από τότε και 20 χρόνια μετά παρακολουθούμε να κατασπαράζουν μια δημόσια επιχείρηση που είχε 7,4 εκατομμύρια πελάτες και τζίρο 6 δις ευρώ ετησίως

Με την οδηγία της ΕΕ 77/2001 αποφασίζεται να ενισχυθούν με γενναίες επιδοτήσεις οι ΑΠΕ που θα γίνονται αυστηρά μόνο από ιδιώτες. Η χαρά του Ευρωπαϊκού Κεφαλαίου, που κατασκευάζει χιλιάδες ανεμογεννήτριες και πάνελ φωτοβολταϊκών ενώ και οι ντόπιοι καπιταλιστές παίρνουν τον «όβολό τους» για την εγκατάσταση. Ο Ευρωπαϊκός καπιταλισμός παίρνει βαθιά ανάσα και γεμίζει άχρηστα παλιοσίδερα και καθρεφτάκια τα βουνά και τους κάμπους όλων των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα «καλά» της απελευθέρωσης της Ηλεκτρικής Ενέργειας

 

Η λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς» και ο ανταγωνισμός, γενικότερα δημιουργούν υπερπληθώρα προϊόντων από τα οποία ένα μεγάλο μέρος τους καταστρέφεται. Υπολογίζεται ότι το 30% των προσόντων που κυκλοφορούν στην αγορά καταστρέφεται.

Ο Έγκελς στο Αντι Ντύρινγκ αναφέρει:

«..Κανείς δεν ξέρει πόσα από τα προϊόντα του έρχονται στην αγορά, πόσα από αυτά χρησιμοποιούνται, κανείς δεν ξέρει αν το μεμονωμένο προϊόν ανταποκρίνεται σε μια πραγματική ανάγκη, αν θα καλύψει το κόστος του ή αν καν θα πουληθεί. Στην καπιταλιστική παραγωγή, κυριαρχεί αναρχία…»

Στην Ενέργεια και ειδικότερα στην Ηλεκτρική Ενέργεια η «Απελευθέρωση αγοράς», ο δήθεν «ανταγωνισμός» των μονοπωλιακών ομίλων αλλά πρωτίστως η «βουλιμία» τους για κέρδη σημαίνουν πρώτα απ’ όλα Κατασπατάληση των φυσικών πόρων και καταστροφή του Περιβάλλοντος στο όνομα μάλιστα της προστασίας του….

 

Η Απελευθέρωση Η/Ε, σ ολόκληρο τον κόσμο, δεν πρόσφερε τίποτα περισσότερο από πανάκριβο ρεύμα, κατάργηση χιλιάδων θέσεων εργασίας, μισθούς πείνας, ελαστικές σχέσεις εργασίας, περαιτέρω καταστροφή του Περιβάλλοντος, κατασπατάληση ενεργειακών πόρων από τη μια και τεράστια κέρδη στα τραστ και τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιηθήκαν στην αγορά Η/Ε από την άλλη. Στη Χώρα μας τα αποτελέσματα και οι επιπτώσεις της Απελευθέρωση Η/Ε στους εργαζόμενους και στους φτωχομεσαίους καταναλωτές Η/Ε είναι τραγικά:

 

  • Το κόστος του ρεύματος της οικιακής κατανάλωσης, και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει εκτοξευθεί. Αύξηση 177% στην οικιακή κατανάλωση και 28% στις ΜμΕ (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) από το 2006 έως το 2017 όπου την ίδια περίοδο οι μισθοί έπεσαν κατά 40%. Πριν την Απελευθέρωση Η/Ε είχαμε τη φθηνότερη Κιλοβατώρα στην Ε.Ε και τώρα έχουμε μακράν την ακριβότερη!
  • Η ενεργειακή φτώχεια έχει εκτιναχτεί στα ύψη λόγω αύξησης του κόστους Η/Ε και λόγω της οικονομικής κρίσης.
  • Αυξήθηκε εντυπωσιακά η ενεργειακή εξάρτηση της Χώρας. Σήμερα βρίσκεται στο 75% και με το κλείσιμο της λιγνιτικής παραγωγής προβλέπεται ότι θα εκτιναχθεί 85%
  • Αυξήθηκε το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας λόγω αθρόων εισαγωγών τεχνολογιών ΑΠΕ (Ανεμογεννήτριες –Φωτοβολταϊκά)
  • Έγιναν τεράστιες επενδύσεις στην Η/Ε διπλασιάζοντας την εγκατεστημένη ισχύ χωρίς όμως τα ανάλογα αποτελέσματα στην παραγωγή ρεύματος και για αυτό γίνονται 20% έως 30% εισαγωγές Η/Ε
  • Σε ότι αφορά τα εργασιακά και τις υποσχόμενες «νέες θέσεις εργασίας» η Α.Η/Ε έφερε μείωση περίπου 10.000 θέσεων εργασίας και άλλες τόσες που μετατράπηκαν από πλήρους και σταθερής απασχόλησης σε μερικής και ελαστικής απασχόλησης με κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και έντασης της μαύρης και απλήρωτης εργασίας

 

Το ρεύμα (κοινωνικό αγαθό) στο τζόγο των χρηματιστήριων

Μεγάλες έως και τραγικές επιπτώσεις στο κόστος Ηλεκτρικής Ενέργειας αλλά και στις εργασιακές σχέσεις έχει η χρηματιστηριακή δραστηριότητα στον τομέα αυτόν. Η Οριακή Τιμή Συστήματος (Ο.Τ.Σ), δηλαδή η τιμή αγοράς και πώλησης Η/Ε στη χονδρική γίνεται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας το οποίο τον μόνο κανόνα που ακολουθεί είναι αυτός της «προσφοράς και ζήτησης».  Η έλλειψη Η/Ε (Φυσική ή τεχνική) εκτινάσσει ανεξέλεγκτα τις τιμές οι οποίες φτάνουν τελικά στους καταναλωτές Η/Ε. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής Η/Ε βάζουν, στα ψιλά γράμματα των συμβολαίων τους «ρήτρα Ο.Τ.Σ» που σημαίνει ότι όλες οι διακυμάνσεις που μπορεί να είναι και πολύ μεγάλες θα τις πληρώσει ο λαϊκός καταναλωτής. Πρόσφατο παράδειγμα – Τον Δεκέμβρη 2016, Γενάρη 2017 όπου είχαμε βαρυχειμωνιά και έλλειψη ενέργειας η ΟΤΣ από 50 ευρώ ανά MW/h ξεπέρασε τα 200 Ευρώ η MW/h.

 

Το Ευρωπαϊκό χρηματιστήριο ρύπων- «Η απάτη του αιώνα»

Και η ΔΕΗ όμως, μέσα από τις αυξήσεις που επέβαλε ο κ. Χατζηδάκης, για τη σωτηρία της, σύνδεσε τα τιμολόγια με «ρήτρα δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα». Αυτό σημαίνει ότι οι τιμές του ρεύματος που πουλάει η ΔΕΗ (και παράγονται από λιγνίτη) θα εξαρτώνται άμεσα από τις διακυμάνσεις στις τιμές του «Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου Ρύπων». Θα αναφέρουμε μόνο ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο οι τιμές δικαιωμάτων εκτινάχθηκαν από 5 ευρώ ανά MW/h σε 28 ευρώ ανά MW/h! Ταυτόχρονα τεχνηέντως εξαιρέθηκαν από την υποχρέωση αγοράς ρύπων χώρες της Ευρώπης που ηλεκτροδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από άνθρακα (Πολωνία 78% στερεά καύσιμα –Τσεχία 50,4 στερεά καύσιμα + 29% πυρηνικά). Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανία, κυρίαρχη χώρα της ΕΕ, έχει ενεργειακές συναλλαγές με αυτές τις Χώρες αλλά και η ίδια παράγει ρεύμα κατά 40% από λιγνίτη και λιθάνθρακα +14,4% Πυρηνικά.

 

Αυτά είναι τα απότοκα της Απελευθέρωσης Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Είναι η αναρχία στην παραγωγή ως αποτέλεσμα της θεμελιώδους καπιταλιστικής αντίφασης ανάμεσα στον Κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της.

«ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ» ΤΗΣ ΛΙΓΝΙΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ, της Δ. Μακεδονιας και της ΔΕΗ

 

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όπως πρόσφατα εξήγγειλε και πέρασε μέσα στον νέο αναθεωρημένο Ενεργειακό Σχεδιασμό για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)  αποφάσισε, χωρίς να υπάρχουν συμβατικές υποχρεώσεις της Χώρας, να κλείσει ολόκληρη τη λιγνιτική παραγωγή μέχρι το 2028. Εντελώς ξαφνικά και αναιτιολόγητα επισπεύδει αυτή τη διαδικασία και μέσα από τον «Στρατηγικό Σχεδιασμό» της ΔΕΗ, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, αποφασίζει να σταματήσει τη λειτουργία ΑΗΣ και Ορυχείων μέχρι το 2023! Εκτός από τη μονάδα Πτολεμαΐδα 5 που βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της κατασκευής.

 

Το Ερώτημα που απασχολεί τους πολίτες είναι αν υπάρχουν τόσο σοβαροί λόγοι για να προχωρήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση της ΝΔ σ αυτήν την εκτεταμένη καταστροφή στην Ηλεκτροπαραγωγή;

 

Υπάρχουν δεσμευτικές αποφάσεις της ΕΕ ή διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας;

Οι αποφάσεις της ΕΕ αφορούν μείωση της λιγνιτικής και ανθρακικής παραγωγής το 2038 και κλείσιμο το 2050 και όχι κλείσιμο μονάδων το 2023 ούτε το 2028. Γι αυτό η Γερμανία θα συνεχίσει να παράγει το 44% της ηλεκτρικής παραγωγής από λιγνίτη και λιθάνθρακα, η Πολωνία το 80% από λιγνίτη, η Τσεχία το 60% κλπ. με στόχο να το μειώσουν το 2038. Ο Γερμανικός πολυεθνικός, ενεργειακός κολοσσός RWE, απαιτεί αποζημίωση 1,2 δις ευρώ για κάθε εγκατεστημένο GW (1000 MW) λιγνιτικής ή ανθρακικής παραγωγής που θα αποσύρει. Λίγο λιγότερα από όσο στοιχίζει η κατασκευή της Πτολεμαΐδας 5!  Τα Γερμανικά κρατίδια διεκδικούν 60 δις ευρώ για να κλείσουν αυτές τις μονάδες και έχουν εγκριθεί ήδη τα 50 δις ευρώ περίπου για να τις κλείσουν το 2038 αλλά ταυτόχρονα κατασκευάζουν και νέες ανθρακικές μονάδες. Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η «Κοινωφελής Εταιρεία» Uniper κατασκευάζει νέα μονάδα που θα λειτουργεί με λιθάνθρακα τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν τον προσεχή Ιούνιο.

 

Σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις της Χώρας μας για μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα: Δεν υπάρχουν αμιγώς δεσμεύσεις της Ελλάδας για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) επειδή η ΕΕ συμμετέχει συνολικά στην διεθνή κατανομή. Όμως στα πλαίσια της ΕΕ η Χώρα μας έχει πραγματοποιήσει ότι τις αναλογούσε και με το παραπάνω κλείνοντας πολλές ανθρακικές και πετρελαϊκές μονάδες αλλά κυρίως «με την καθοριστική συμβολή» της τρόικας και της επιβολής των μέτρων λιτότητας

 

Τα άλλα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου αλλά και οι «ψευδο-οικολογικές» οργανώσεις του «βαθέως καπιταλισμού» είναι ότι «ο λιγνίτης έγινε ακριβό καύσιμο» και ότι θέλουν να προστατέψουν το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων των περιοχών όπου παράγεται η λιγνιτική ηλεκτρική ενέργεια.

 Είναι όμως έτσι;

Είναι το ακριβότερο καύσιμο ο λιγνίτης;

Πράγματι ο λιγνίτης ακρίβυνε σε σχέση με το παρελθόν επειδή εκτινάχτηκαν οι τιμές του Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου το άνθρακα. Άλλοι λόγοι αύξησης της λιγνιτικής κιλοβατώρας είναι η υποχρέωση για μειωμένη παραγωγή, στο 50% των δυνατοτήτων των μονάδων επειδή «οφείλουν» να προσαρμόζονται στα σκαμπανεβάσματα των μεταβλητών ΑΠΕ Επίσης είναι η σχέση εκμετάλλευσης που αλλάζει (όμως όχι πάντα προς το χειρότερο), Είναι η μαζική εισαγωγή στα ορυχεία εργολαβικών δραστηριοτήτων χωρίς τεχνογνωσία και εξοπλισμό κ.α  Για όλα αυτά υπάρχουν και προτάσεις και λύσεις που θα μπορούσαν να κάνουν ακόμα πιο φθηνή τη λιγνιτική Κιλοβατώρα, όμως παρόλα αυτά παραμένει από τα φθηνότερα καύσιμα και από τα ελάχιστα που δεν έχουν εγγυημένη τιμή, όπως οι μ.ΑΠΕ, δεν χρηματοδοτούνται από πουθενά, όπως οι μ.ΑΠΕ και το Φυσικό Αέριο, (ΕΤΜΕΑΡ- ΑΔΙ-ΜΜΑΕ κλπ)  Έτσι το κόστος της λιγνιτικής Μεγαβατώρας (MW/h) κινήθηκε το προηγούμενο διάστημα γύρα στα 80 με 90 € ανά MW/h όταν από αιολικά κόστιζαν 93 € ανά MW/h,  τα φωτοβολταϊκά 285 και τα φωτοβολταϊκών στέγης 410 € ανά MW/h. Μέσος όρος παραγωγής από μ.ΑΠΕ 160 € ανά MW/h!!! Τέλος αν αυτό ήταν το πρόβλημα θα έψαχναν να βρουν λύσεις, που υπάρχουν πολλές, και δεν θα ακολουθούσαν το δόγμα: «πονάει κεφάλι – Κόβουμε κεφάλι…» Άλλωστε ο λιγνίτης είναι αυτός που χρηματοδοτεί 15 χρόνια τώρα και τις ΑΠΕ και το Φ.Α και γενικότερα την Η/Ε της Χώρας.

Περιβαλλοντολογικό έγκλημα στη Δ.Μακεδονία

Ούτε λόγος να γίνεται για το ενδιαφέρον τους για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων  των λιγνιτικών περιοχών αφού γι αυτές η λύση της βίαιης απολιγνιτοποίησης είναι σαν να δέχονται ρυπαντικές βόμβες μεγατόνων. Η βίαια εγκατάλειψη των ανοιχτών, μη αποκατεστειμένων, Ορυχείων θα κάνει τη Δ. Μακεδονία ολόκληρη ένα τεράστιο «μαγκάλι» αφού θα εκπέμπονται για πάρα πολλά χρόνια τεράστιες ποσότητες μονοξειδίου του άνθρακα  λόγω του φαινομένου των αυταναφλέξεων του λιγνίτη. Επίσης θα εκπέμπονται μόνιμα, λόγω των ξεσκέπαστων αποθέσεων τέφρας και σκόνης, αιωρούμενα σωματίδια και οι μετακινήσεις- κατολισθήσεις εδαφών γύρω από τα εγκαταλειμμένα ορυχεία θα είναι μόνιμο φαινόμενο που θα «καταπίνει» τεράστιες εκτάσεις ακόμα και ολόκληρους οικισμούς! Οι επιπτώσεις από τη διάρρηξη του υδροφόρου ορίζοντα δε θα αποκατασταθούν ποτέ!

Αυτό είναι το «περιβαλλοντολογικό αποτύπωμα» που θα αφήσει πίσω του ο «τυφώνας» της βίαιης απολιγνιτοποίησης.

Ότι επιχειρήματα και να χρησιμοποιήσουμε εμείς σαν περιοχή, όσο και να «κλαφτούμε» για την ανεργία και τον οικονομικό μαρασμό της Περιοχής μας που θα φέρει το κλείσιμο της ΔΕΗ. Όσο κι αν διαμαρτυρόμαστε για τις χαμένες τηλεθερμάνσεις και τις μετεγκαταστάσεις. Όσο και να ποντάρουμε στο συναίσθημα «Τα δεκάδες χωριά που ξεριζώθηκαν», «το φυσικό τοπίο που καταστράφηκε», οι αρρώστιες και γενικότερα «η Περιοχή μας που κάηκε για να φωτίσει τη Χώρα». Κανένας δεν πρόκειται να μας λυπηθεί και να συνεχίσει τη λειτουργία των ΑΗΣ και των Ορυχείων αν, όπως προσπαθούν να μας πείσουν: «ο λιγνίτης δεν χρειάζεται πλέον στην ηλεκτροδότηση της Χώρας», «είναι οικονομικά ασύμφορος», «πρέπει να κλείσουν οι μονάδες για να σταματήσει η κλιματική αλλαγή», «Θα αντικατασταθεί με ΑΠΕ που δε ρυπαίνουν και είναι αειφόρες» κλπ

 

 

Οι επιπτώσεις της απολιγνιτοποίησης όμως είναι πολύπλευρες:

 

  1. Περνάει στο ιδιωτικό κεφάλαιο ακόμα ένα 25% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος που έδινε από 35% έως και 45% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας αφού τα 4.000 MW λιγνιτικής παραγωγής αντικαθίστανται από 4.700 MW ιδιωτικών μονάδων με καύσιμο Φυσικό αέριο. Έτσι οι ιδιώτες θα ελέγχουν πλέον το 65% της συνολικής ισχύος ελέγχοντας απόλυτα και τις τιμές της ηλεκτρικές ενέργειας.
  2. Το μάρμαρο θα το πληρώσουν πρώτα απ όλα οι μισθωτοί και οι λαϊκοί καταναλωτές Η/Ε. Οι τιμές του ρεύματος θα εκτιναχθούν στα ύψη στη Χώρα μας, που ήδη είναι οι ακριβότερες από όλες τις Χώρες της ΕΕ, επειδή το ρεύμα θα παράγεται από εισαγόμενο Φυσικό Αέριο και μάλιστα από Αμερικάνικο υγροποιημένο (LNG) που κοστίζει τριπλάσια από αυτό των αγωγών.
  3. Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι καταναλωτές και ο λαός της Χώρας μας θα πληρώσει και τα επιπλέον 43,8 δις ευρώ για τις «νέες επενδύσεις στην ενέργεια» που εξήγγειλε πριν λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός. Αυτές είναι επενδύσεις που δεν ήταν απαραίτητες αλλά έρχονται να εξυπηρετήσουν τη «νέα φιλοσοφία» της Κυβέρνησης που βρίσκεται στα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
  4. Εξυπηρετεί καθαρά τα γεωπολιτικά συμφέροντα του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Εντείνει την ενεργειακή, την οικονομική άρα και την πολιτική εξάρτηση της Χώρας και συμβάλει περεταίρω στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των υποδομών.
  5. Καταστρέφει εγχώριους ενεργειακούς πόρους όπως είναι ο λιγνίτης, η σημαντικότερη εγχώρια πηγή ενέργειας, που μόνο από τα ανοιχτά ορυχεία ισοδυναμεί σήμερα με 300 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ενώ υπάρχει ο εξοπλισμός αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ για την εξόρυξη και την καύση του.
  6. Βυθίζει στη φτώχεια στην ανεργία και σε «περιβαλλοντολογικό ολοκαύτωμα» ολόκληρες Περιοχές (Δυτική Μακεδονία- Μεγαλόπολη) με τη βίαια απολιγνιτοποίηση (ξαφνικό θάνατο) χωρίς κανένα σχέδιο οικονομικής και περιβαλλοντολογικής προστασίας αυτών των περιοχών.
  7. Σε ότι αφορά την Περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, το σταμάτημα της λιγνιτικής δραστηριότητας σημαίνει, απώλεια τουλάχιστον 26.000 θέσεων εργασίας και την αφαίρεση οικονομικών πόρων 2,5 δις ευρώ ετησίως που προέρχονται από τη λειτουργία της ΔΕΗ στην Περιοχή.
  8. Ταυτόχρονα θέλουν να δημιουργήσουν και μια Ε.Ο.Ζ (Ειδική Οικονομική Ζώνη) στην Περιοχή με φοροελαφρύνσεις, μειωμένο ΦΠΑ, μείωση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για την εργοδοσία, και «εργασιακά γκέτο,» μισθούς πείνας και κατάργηση ακόμα και των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
  9. Η πολύ διαφημιζόμενη από ΕΕ και Κυβέρνηση «Δίκαια μετάβαση στη μεταλιγνιτκή εποχή» καθόλου δεν σημαίνει περιβαλλοντολογική αποκατάσταση, θέσεις εργασίας και εισόδημα για τους εργαζόμενους της Περιοχής. Αντίθετα σημαίνει «γιουρούσι» της Παγκόσμιας Τράπεζας και των πολυεθνικών, όπου συμμετέχει και το Ελληνικό Κεφάλαιο, με στόχο τα Εθνικά και Ευρωπαϊκά κονδύλια και τις τεράστιες εκτάσεις (200.000 στρέμματα) για εγκατάσταση φαραωνικών Φωτοβολταϊκών Σταθμών και άλλες δραστηριότητες άσχετες με τις ανάγκες της Περιοχής.

 

 

Άραγε ο νεοφιλελεύθερος πρωθυπουργός μας Κ. Μητσοτάκης, που είναι υπέρμαχος της άκρατης καπιταλιστικής ανάπτυξης, απόκτησε εσχάτως υπερβάλλουσες περιβαλλοντολογικές ή κλιματολογικές ευαισθησίες;

Τέτοιες  ώστε να θυσιάζει: Τεράστια κονδύλια (43,8 δις ευρώ) όταν δεν δίνει 10 ευρώ αύξηση στους καταρημαγμένους μισθωτούς και συνταξιούχους;

Να σπαταλά ασύστολα μεγάλης οικονομικής και ενεργειακής αξίας εθνικούς πόρους ; Λιγνίτη που ισοδυναμεί με 300 εκ. Βαρέλια πετρέλαιο; Έχει η χώρα μας τέτοια πολυτέλεια;

Να εντείνει κατά 10 μονάδες την ενεργειακή εξάρτηση της Χώρας που ήδη βρίσκεται στο 75%; Και να αλλάζει αρνητικά ακόμα και το εμπορικό ισοζύγιο μέσω αθρόας εισαγωγής άχρηστων τεχνολογιών μ.ΑΠΕ και εισαγόμενων καυσίμων;

Να δημιουργεί νέες στρατιές ανέργων και γενικότερα να βυθίζει στην οικονομική και περιβαλλοντολογική καταστροφή ολόκληρες περιοχές;

Αν πράγματι ο πρωθυπουργός μας απέκτησε τέτοιες οικολογικές – Κλιματικές ευαισθησίες τότε γιατί αποφασίζει «πάση θυσία» τις έρευνες υδρογονανθράκων που συσσωρεύουν επικίνδυνα τα «σύννεφα πολέμου» στην Περιοχή και παρά στις αντιδράσεις των «τοπικών κοινωνιών» (Κατάκολο- Ήπειρος κλπ); Μήπως νομίζει πως οι υδρογονάνθρακες, κατά την εξόρυξη και την καύση τους δεν εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα; Εκπέμπουν λιγότερο από τον λιγνίτη αλλά εκπέμπουν και μάλιστα εκπέμπουν και μεθάνιο (κατά την εξόρυξη) που είναι είκοσι φορές πιο δραστικό από το διοξείδιο! Και γιατί συνεχίζει πάση θυσία την περιβαλλοντολογική καταστροφή του Κάκαβου  και των τουριστικών προορισμών  στη Χαλκιδική προς όφελος του Μπόμπολα και των πολυεθνικών φυλακίζοντας μάλιστα τους κατοίκους που αγωνίζονται;

 

Στις νέες πολιτικές και Γεωπολιτικές προτεραιότητες του Ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού βρίσκονται τα πραγματικά αίτια για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων

Τα πραγματικά αίτια αυτών των πολιτικών στην ηλεκτρική ενέργεια που έκαναν και τον πρωθυπουργό να εξαγγείλει από το βήμα του ΟΗΕ το κλείσιμο όλων των λιγνιτικών μονάδων, αλλάζοντας άρδην την μέχρι τότε γραμμή ακόμα και της Κυβέρνησης της ΝΔ, είναι καθαρά πολιτικά και γεωπολιτικά. Στοχεύουν στην ολοένα μεγαλύτερη, «ανώδυνη και εγγυημένη» κερδοφορία των πολυεθνικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ηλεκτρική Ενέργεια (Η/Ε) αλλά ταυτόχρονα ξαναμοιράζουν την πίττα της ελληνικής και Ευρωπαϊκής Η/Ε ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό και Αμερικάνικο κεφάλαιο.

«έρχονται τα πάνω κάτω στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας».

Ποιες είναι λοιπόν σήμερα οι επιδιώξεις του Κεφαλαίου και του Ευρω- Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού στον τομέα της ενέργειας που έχουν και άμεση σχέση με τις νέες Γεωπολιτικές ανακατατάξεις; 

[Α] -Εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Βιομηχανίας

Το κλείσιμο της λιγνιτικής παραγωγής «δικαιολογεί» τις αθρόες εγκαταστάσεις μ.ΑΠΕ, έως και τριπλάσιας Ισχύος από την συνολική κατανάλωση Η/Ε, της Χώρας μας. Η εγκατεστημένη ισχύς από Α/Γ και Φ/Β θα ξεπεράσει τα 20.000 MW! Κατά την πρόβλεψη των ενδιαφερομένων οι επενδύσεις σε μ.ΑΠΕ στη Χώρα μας θα ξεπεράσει τα 10 δις Ευρώ το επόμενο διάστημα. Για να μπορέσει μάλιστα το κεφάλαιο να «τσιμεντάρει», να καταστρέψει στην ουσία όλα τα βουνά και τους κάμπους της Χώρας καταργούν κάθε «γραφειοκρατική εμπλοκή» αλλά και κάθε περιβαλλοντολογική προστασία! Μπορούν να εγκαταστήσουν παντού και σε ιδιωτικές εκτάσεις και βοσκοτόπια ακόμα και σε περιοχές Natura! Πρόσφατο το παράδειγμα του Μπούρινου όπου θέλουν να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες ισχύος 27,3 MW σε περιοχές Natura…. Αυτό ικανοποίει τις ορέξεις όλων των «ενεργειακών ομίλων» και συμβαδίζει με τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς του Ευρωενωσιακού κεφαλαίου αφού το 85% των επενδύσεων μ.ΑΠΕ θα πάει στις βιομηχανίες των Χωρών τους, που κατασκευάζουν αυτές τις τεχνολογίες.

Ολοκληρωτική επικράτηση του εισαγόμενου φυσικού αερίου

Όμως επειδή οι μ.ΑΠΕ είναι στοχαστικές και ασταθείς, δεν αντικαταστούν πραγματική εγκατεστημένη ισχύ χρειάζονται μονάδες βάσης (θερμικές) για να τις στηρίζουν! Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι για κάθε μονάδα ρεύματος από μ.ΑΠΕ χρειάζεται υποστήριξη από 25% έως 100% από άλλη σταθερή (θερμική ή υδροηλεκτρική) πηγή Ενέργειας.  Αυτές στην Ελλάδα δεν θα είναι πλέον με καύσιμο Λιγνίτη αλλά αποκλειστικά με Φυσικό Αέριο που πλέον λέγεται μεταβατικό καύσιμο! Κι επειδή το Φ.Α που μεταφέρεται μέσω αγωγών δεν επαρκεί για την ηλεκτροπαραγωγή, χρειάζεται και στην οικιακή, εμπορική, βιομηχανική κατανάλωση αλλά και για να μειωθεί η εξάρτηση από τη Ρωσία οι μονάδες μας πλέον θα καίνε Αμερικάνικο LNG το οποίο μέσω της Χώρας μας θα διανέμεται σε πολλές χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ασίας.

Το Αμερικάνικο Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG)

Επί της ουσίας η κατάργηση της λιγνιτικής παραγωγής δημιουργεί (τεχνητή) έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας η οποία άμεσα θα καλυφθεί με μονάδες παραγωγής ρεύματος με καύσιμο Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο και συγκεκριμένα Αμερικάνικο σχιστολιθικό (LNG). Η συμφωνία εντάσσεται στους γενικότερους οικονομικούς, ενεργειακούς, πολιτικούς και αμυντικούς σχεδιασμούς της Χώρας μας και επιβεβαιώνεται από τα εξής γεγονότα:

  1. Υπήρξε συμφωνία του προέδρου της κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιουγκερ με τον Ντόναλτα Τραμπ τον Ιούλιο του 2018 για αύξηση των εισαγωγών LNG από τις ΗΠΑ και μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από το Ρώσικο Φυσικό Αέριο. Η συμφωνία επιβεβαιώθηκε σε όλα τα επίπεδα με τη σύμφωνη γνώμη και της Μέργκελ
  2. Συμφωνία κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τις ΗΠΑ, στη συνάντηση Τσίπρα -Τραμπ στις 17 Οκτωβρίου 2017 για επέκταση των Αμερικάνικων Βάσεων με κύρια νέα ναυτική βάση το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπου κατασκευάζεται και η τερματική πλωτή δεξαμενή αποθήκευσης LNG (FSRU).
  3. Στην πρόσφατη υπογραφή συμφωνίας της Κυβέρνησης της ΝΔ με τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για την ανανέωση παραμονής των αμερικάνικων βάσεων μπαίνει και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μαζί με νέες βάσεις σε Λάρισα, Στεφανοβίκειο και Βόλο κλπ.
  4. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης βγήκε πριν λίγο καιρό για πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, κατά την επίσκεψή του στην Αλεξανδρούπολη δηλώνει ότι «το λιμάνι αυτό είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και είναι βέβαιος πως θα υπάρξει ενδιαφέρον για εξαγορά από αμερικάνικες εταιρείες.» Και φυσικά καθόλου τυχαία, ο όμιλος Κοπελούζου ξεκίνησε εκεί την κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 660 MW με καύσιμο φυσικό αέριο η οποία «θα συνδέεται μέσω ιδιόκτητου αγωγού 4 περίπου χιλιομέτρων με το FSRU της Αλεξανδρούπολης»…
  5. Όμως αυτή η δεξαμενή δεν είναι αρκετή για τα σχέδια των Αμερικάνικων αφού ήδη «είκοσι εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για αγορά 12,2 δισ. κυβικά μέτρα/έτος ενώ η δυναμικότητα επαναεριοποίησης της Πλωτής Μονάδας Αποθήκευσης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (FSRU) είναι 5,5 δισ. κ.μ./έτος».  Έτσι κατά παραγγελία τους, το Ελληνικό κράτος με έξοδα της τάξης των 400 εκατομμυρίων Ευρώ, διαμόρφωσε την τεράστια υποθαλάσσια δεξαμενή αποθήκευσης LNG στη Νότια Καβάλα (ΥΑΦΑ). Οι εργασίες στην Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου,  της Νότιας Καβάλας που πρώην «φιλοξενούσε» κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχουν σχεδόν εξαντληθεί, πραγματοποιήθηκαν ήδη και είναι προς πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Στην ΥΑΦΑ της Καβάλας μπορεί να αποθηκευτεί φυσικό αέριο σε αέρια μορφή και να εξασφαλίσει αποθέματα για μήνες.
  6. Στο σχεδιασμό του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου), που βγήκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση από τη ΡΑΕ προβλέπονται «εικονικοί αγωγοί» (σταθερά δρομολόγια με τάγκερ- δεξαμενές μεταφοράς φυσικού αερίου) οι οποίοι θα προμηθεύουν με  LNG όλα τα νησιά του Μη Διασυνδεμένου Συστήματος (Κρήτη, Δωδεκάνησα, Βόρειο Αιγαίο) από τη Ρεβυθούσα που είναι ένα νησί δεξαμενή στον κόλπο των Μεγάρων. Ήδη προαναγγέλλουν την κατασκευή μια νέας μονάδας ισχύος 400 MW με καύσιμο LNG στον Αθερινόλακκο της Κρήτης και έπονται Ρόδος, Κω, Κάρπαθος , Πάτμος, Κάλυμνος, Χίο, Λέσβο, Σάμο, Λήμνο, Ικαρία κλπ.

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο

Και αν αυτοί οι λόγοι, που προαναφέραμε και εκπορεύονται από το Αμερικάνικο Κεφάλαιο, απηχεί και τα συμφέροντα των Ελλήνων βιομηχάνων, δεν είναι επαρκείς ώστε να «μεταμφιεστούν» ο Μητσοτάκης και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό σε οικολόγους -κλιματολόγους υπάρχει και ένας ακόμα λόγος πολύ ισχυρός που λέγεται Εφοπλιστικό Κεφάλαιο. Είναι οι «Έλληνες» εφοπλιστές που έχουν κατασκευάσει εκατοντάδες καράβια δεξαμενές, το κόστος των οποίων ξεπερνά τα 20 δις δολάρια, για να μεταφέρουν το LNG κυρίως των ΗΠΑ αλλά και της Αλγερίας, Αιγύπτου, Αυστραλίας κλπ. Οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν παραγγείλει καράβια αξίας 8,9 δισ. ευρώ το 2018 και τα 2/3 αφορούν τάνκερ μεταφοράς φυσικού αερίου. Διαθέτουν, έτσι, το μεγαλύτερο στόλο παγκοσμίως και ελέγχουν τον 1/5 του παγκόσμιου τονάζ, όντας μπροστά από την Ιαπωνία, την Κίνα και τη Γερμανία στην κατάταξη.

Εν κατακλείδι: Επειδή οι ΑΠΕ δεν αντικαταστούν πραγματική εγκατεστημένη ισχύ και χρειάζονται μονάδες βάσης (θερμικές ή μεγάλα υδροηλεκτρικά) για να τις στηρίζουν, αυτές στην Ελλάδα δεν θα είναι πλέον με καύσιμο Λιγνίτη αλλά Φυσικό Αέριο! Κι επειδή το Φ.Α που μεταφέρεται μέσω αγωγών δεν επαρκεί, χρειάζεται και στην οικιακή κατανάλωση αλλά και για να μειωθεί η εξάρτηση από τη Ρωσία οι μονάδες μας πλέον θα καίνε Αμερικάνικο LNG! Τα συμφέροντα είναι τεράστια γιατί το Αμερικάνικο LNG δεν θα είναι μόνο για την Ελλάδα αλλά θα διανέμεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας. Σήμερα η εισαγωγή του LNG βρίσκεται ακόμα στο ξεκίνημά του και στη δημιουργία υποδομών κι όμως καταναλώνεται 20% επί της συνολικής κατανάλωσης Φυσικού Αερίου.

Πως φτάσαμε ως εδώ;

Για να καταλήξουμε σήμερα στην βίαια «απολιγνιτοποίηση» και στην απαξίωση- διάλυση της ΔΕΗ συνέβαλαν όλες οι Κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ- Συγκυβερνήσεις) ακόμα από τη δεκαετία του 1990. Αυτό έγινε μέσα από (ντιρεκτίβες) οδηγίες της ΕΕ και  προσαρμογές στην Ελληνική νομοθεσία πάντα στο πνεύμα του «Μάαστριχτ» και της «Λευκής Βίβλου» όπου σκανδαλωδώς πάντα προωθούνταν τα ιδιωτικά συμφέροντα έναντι των δημοσίων.  Εκτός από τα κόμματα που προαναφέραμε τεράστιες ευθύνες έχει και το αστικοποιημένο- Κυβερνητικό- Εργοδοτικό Συνδικαλιστικό Κίνημα της ΔΕΗ όπου με μπροστάρη την εκάστοτε ηγεσία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ αντί να παλέψει για την προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού στήριξε διαχρονικά, πότε ανοιχτά και πότε συγκαλυμμένα, όλες τις επιλογές της ΕΕ, του Κεφαλαίου, της αστικής τάξης και των εκάστοτε κυβερνήσεων. Τεράστιες ευθύνες αναλογούν και στα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης των περιοχών που σήμερα καταστρέφονται γιατί ήταν ουραγοί και συμπαραστάτες των παραπάνω συμφερόντων.

 

Με όλα αυτά που σχεδιάζονται για την Περιοχή μας θα έπρεπε φορείς εργαζόμενοι και κάτοικοι να βρίσκονται επί ποδός πολέμου! Παρόλα αυτά οι αντιδράσεις είναι χλιαρές, υποτονικές έως και συναινετικές ως προς την ολική καταστροφή της Περιοχής αλλά και το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της παραγωγικής δραστηριότητας της ΔΕΗ.

Οι προτάσεις μας

Για όλα αυτά εμείς, το Περιφερειακό Σχήμα «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία», χωρίς να κάνουμε καμία έκπτωση σε ζητήματα προστασίας του Περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων Επιστρέφουμε πίσω ως απαράδεκτη τη θέση του πρωθυπουργού, της κυβέρνησης και της ΕΕ, διαφωνούμε με τις σχεδιαζόμενες Πολιτικές και προτείνουμε:

  1. Συνέχιση της λιγνιτικής δραστηριότητας των υφιστάμενων Ορυχείων και των εκπονημένων προγραμμάτων εξόρυξης για την επόμενη δεκαετία (για τον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και Αμυνταίου) με αυστηρή τήρηση των Μελετών Περιβαλλοντολογικών Επιπτώσεων. Να κατασκευαστούν 2 νέες μονάδες Αντιρρυπαντικής τεχνολογίες που (Μία στον Αι Δημήτρη και μία στο Ν. Φλώρινας αφού εξασφαλιστεί το καύσιμο).
  2. Να γίνουν όλες οι περιβαλλοντολογικές αναβαθμίσεις (αποθειώσεις κλπ). Να μπουν σε νέα βάση όλα τα Περιβαλλοντολογικά ζητήματα χρησιμοποιώντας όλες τις βέλτιστες  τεχνικές και τα νέα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.
  3. Γενικότερα το σταδιακό κλείσιμο των μονάδων δεν πρέπει και δεν δεχόμαστε να αφήσει πίσω ανεπανόρθωτες πληγές από ανοιχτά ορυχεία. Με πρόγραμμα συμφωνημένο με τους τοπικούς φορείς και τη ΔΕΗ θα πρέπει να είναι κλειστά με τελευταία επίστρωση φυτικής γης και να επαναποδοθεί για αναδάσωση και χωράφια για νέους αγρότες, ακτήμονες μέσω συνεταιρισμών κλπ. Θα αγωνιστούμε με όλες τις μορφές οι εκτάσεις (200.000 στρέμματα) των πρώην ορυχείων να φύγουν από την ιδιοκτησία της ΔΕΗ και των Μετόχων και να επιστρέψουν στην κοινωνία που είναι ο νόμιμος και ουσιαστικός ιδιοκτήτης τους.
  4. Είμαστε κάθετα αντίθετοι με την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στη ΔΕΗ και θα αγωνιστούμε να μην ισχύσει στην πράξη ο νόμος. Ταυτόχρονα αγωνιζόμαστε για ισότητα, ισονομία, ισοπολιτεία για όλους τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και στην Ηλεκτρική Ενέργεια (Τακτικοί, έκτακτοι, εργολαβικοί κλπ). Ίσοι μισθοί για ίδια δουλειά. Ενιαίες και σταθερές εργασιακές- ασφαλιστικές σχέσεις για όλους.
  5. Είμαστε ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών και Φωτοβολταικών στα βουνά και στους κάμπους ολόκληρης της Δυτικής Μακεδονίας γιατί εκτός των άλλων η Περιοχή έδωσε τα μέγιστα στην ηλεκτροδότηση της Χώρας για 70 χρόνια και δεν συναινούμε στην καταστροφή και των τελευταίων εκτάσεων φυσικού «πλούτου» που μας είναι απαραίτητος για την ομαλή αποκατάσταση του Περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων.
  6. Όλα τα κονδύλια που προβλέπονται ή θα διατεθούν μελλοντικά για την λεγόμενη «μεταλιγνιτική εποχή» να τα διαχειριστεί δημόσιος φορέας στον οποίο θα συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι και η τοπική κοινωνία

 

Αγωνιζόμαστε για μια Εταιρεία Ηλεκτρισμού αποκλειστικά δημόσια, 100%, ενιαία και καθετοποιημένη με εργατική και κοινωνική συμμετοχή στη διεύθυνση και σε όλα τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, προσανατολισμένη στα λαϊκά συμφέροντα και μόνο. «Ρεύμα φθηνό για όλο το λαό». Επανεθνικοποίηση-Κρατικοποίηση ολόκληρου του Ηλεκτρενεργειακού τομέα. Μια πραγματικά Δημόσια Εταιρεία που θα πρωτοστατήσει στη νέα εποχή της Ηλεκτρικής Ενέργειας χρησιμοποιώντας όλες τις σύγχρονες μορφές ενέργειας με σεβασμό στην αειφορία και την προστασία του Περιβάλλοντος.

 

Όλα αυτά θα παλέψουμε για να υλοποιηθούν μέσα από ένα, αναγεννημένο αγωνιστικό, μαζικό κίνημα όπου θα συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι.

 

  Πρόταση Αγώνα: Για ένα Μέτωπο    Αγώνα   Εργαζομένων, Κατοίκων και Λαϊκών καταναλωτών ρεύματος.

Προτείνουμε και θα πρωτοστατήσουμε στη δημιουργία μιας νέας κινηματικής συλλογικότητας που θα συνενώνει μαζικούς φορείς, εργαζόμενους, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, κατοίκους και γενικότερα πολίτες που τα ατομικά και συλλογικά τους συμφέροντα  βλάπτονται από την επιχειρούμενη απολιγνιτοποίηση.

H συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν έχει σκοπό να αναπληρώσει το κενό της αυτοτελούς και αναγκαίας δράσης αγωνιστικών σωματείων και πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς αλλά έρχεται να ανοίξει μία αναγκαία συζήτηση, να αναδείξει τον συνδετικό κρίκο των επιμέρους κινήσεων  και να συμβάλλει στη συγκρότηση ενός κινήματος που θα έχει σκοπό να συνενώσει όλες τις επιμέρους κοινωνικές ομάδες που θίγονται γύρω απ την απολιγνιτοποίηση, αναδεικνύοντας το ζήτημα στην ολότητα του και αναζητώντας υπαίτιους τόσο στις κυβερνητικές επιλογές όσο και στο ρόλο της Ε.Ε. εν γένει.

Οι αρχές λειτουργίας, η ονομασία και η δράση της θα συναποφασιστεί από όλους τους συμμετέχοντες και θα παίρνονται μέσα από δημοκρατικές και αμεσο-δημοκρατικές διαδικασίες.

Προτείνουμε να γίνει αυτή η πρώτη συνάντηση αυτής κίνησης την επόμενη Τετάρτη 5/2/2020 και ώρα 7.00 μμ στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης αφού βγούμε με καλέσματα μέσα από τον τοπικό τύπο στους μαζικούς φορείς και στους αγωνιστές.

Οι συναγωνιστές μας το επόμενο διάστημα θα πάρουν την Πρωτοβουλία για δημιουργία Επιτροπών Αγώνα και στις άλλες Πόλεις και Περιοχές (Φλώρινα, Πτολεμαΐδα, Αμύνταιο, Σιάτιστα, Γρεβενά) που πλήττονται από την απολιγνιτοποίηση αλλά και από την καταστροφή του περιβάλλοντος λόγω εγκαταστάσεων τεχνολογιών ΑΠΕ

Επίσης προτείνουμε να βγούμε μαζικά και δυναμικά για να «υποδεχτούμε» τον Υπουργό Ενέργειας Κ. Χατζηδάκη που αναμένεται να έρθει στην Περιοχή μας στις αρχές του επόμενου Μήνα.

 

Κοζάνη 26/1/2020