του Αλέξη Λιοσάτου

Ενώ καθημερινά η Νέα Δημοκρατία, που στελεχοποιεί βιαστές (τρομοκράτης όμως αποκαλείται ο Κουφοντίνας και η κυβέρνηση φαίνεται να επαναφέρει τη θανατική ποινή απέναντί του) μας δείχνει καθημερινά τα δόντια της, ενώ καθημερινά προστίθεται ακόμα πιο χουντική καταστολή απέναντι στη νεολαία και σπάει ρεκόρ αντιδραστικότητας περνώντας σωρεία νόμων με παράλληλη απαγόρευση διαδηλώσεων αλλά και κυκλοφορίας, έχει έρθει και η ώρα ενός πρώτου απολογισμού στο ζήτημα της πανδημίας, καθώς ολοκληρώνεται ένας χρόνος από τα πρώτα κρούσματα στην Ελλάδα.

Το παράδειγμα της Πτολεμαΐδας:

Για όσες –όσους δεν το ξέρανε, περίπου 2,5 μήνες μετά η Πτολεμαΐδα (νομός Κοζάνης) βγαίνει από το καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά τις 6 μμ! Είναι μεταξύ των λίγων περιοχών στην Ελλάδα που εφαρμόστηκε το «σκληρότερο lockdown», μάλλον η πόλη/περιοχή με τη μακροβιότερη εφαρμογή αυτού του lockdown και ΟΧΙ, δεν σχετίζεται με ότι είχαμε πολλά κρούσματα ή ότι μετατραπήκαμε σε Γιουχάν.
Σε τι διαφέρει η Πτολεμαΐδα από τις άλλες περιοχές της Δ.Μακεδονίας και της υπόλοιπης Ελλάδας; Στην Πτολεμαΐδα λειτουργεί κανονικά το εργοτάξιο κατασκευής της μονάδας 5 της ΔΕΗ, όπου συνωστίζονται 2000 (νέοι και συνήθως ασυμπτωματικοί) εργαζόμενοι, η δε εταιρεία (ΤΕΡΝΑ) στέλνει αρκετούς από αυτούς για υποχρεωτικά και δωρεάν τεστ, με αποτέλεσμα να «ανεβαίνουν» τα νούμερα των κρουσμάτων σε σχέση με άλλες πόλεις. Ωστόσο και πάλι για το περισσότερο από αυτό το διάστημα σε πολλές πόλεις καταγράφηκαν πιο πολλά κρούσματα και μάλιστα ενεργά κρούσματα ανά πληθυσμό. Γιατί δεν είχαν την ίδια αντιμετώπιση από την κυβέρνηση; Υπάρχει κι ένας δεύτερος λόγος. Η πιθανή εγκατάλειψη της Πτολεμαΐδας στους νόμους της ζούγκλας, μιας και βιώνει την περίοδο της «βίαιης απολιγνιτοποίησης», με τις προβλέψεις θεσμικών προσώπων να εκτιμούν ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια θα μεταναστεύσουν έως και τα ¾ του πληθυσμού της πόλης, με το μοντέλο «πόλη των ορυχείων» να δίνει τη θέση του στο νέο μοντέλο που της επιφυλάσσουν: «Πόλη των φωτοβολταϊκών, αιολικών πάρκων και σκουπιδιών», καθώς τεράστιες εκτάσεις δεσμεύονται για ΑΠΕ και παράλληλα σχέδια εκτυλίσσονται για να μεταφέρονται εδώ για επεξεργασία (σε μονάδες που θα φτιαχτούν στους χώρους των παλιών ορυχείων) σκουπίδια από όλη την Ελλάδα. Οπότε, ας αφήσουμε την πανδημία να κάνει τη δουλειά της μια ώρα αρχύτερα; Θα μπορούσε να είναι μια εξήγηση-τουλάχιστον δεν μπορώ να βρω λογικότερο σενάριο.
Δεν αποδεικνύεται πουθενά ότι βοήθησε το αυστηρότερο lockdown την Πτολεμαΐδα στον περιορισμό των κρουσμάτων και από τις 2-3 πρώτες εβδομάδες θα μπορούσε να διαπιστωθεί κάτι τέτοιο.
(Παράδειγμα 28/12 6 νέα κρούσματα κορoνοϊού στον νομό Κοζάνης, Τρίτη 5 Ιανουαρίου 32 νέα κρούσματα στον νομό ενώ βρίσκεται σε απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6 μμ, 15/1 26 στην Κοζάνη, 26/1 4 σε πόλη Κοζάνης και 11 σε Πτολεμαΐδα, 27 Ιανουαρίου  11 Κοζάνη και 11 Πτολεμαΐδα, 1 Φλεβάρη 5 Κοζάνη και 1 στην Πτολεμαΐδα. Κι όμως εδώ κι έναν μήνα τα έκτακτα μέτρα άρθηκαν στην Κοζάνη από 1 Φλεβάρη και ίσχυαν για ένα σχεδόν μήνα επιπλέον μόνο για Πτολεμαΐδα.)
Η σύγκριση με άλλες πόλεις με χαλαρότερα μέτρα και η καμπύλη των κρουσμάτων της πόλης δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Ούτε η σχετική χαλάρωση των μέτρων των γιορτών εκτίναξε τα κρούσματα. Αντίθετα ο περιορισμός κυκλοφορίας μετά τις 6 μμ προκάλεσε συνωστισμό και στα σούπερ μάρκετ και σίγουρα αύξησε τα κρούσματα στην πόλη. Από την άλλη οι εκκλησίες δούλευαν και οι πιστοί γλείφανε κουταλάκια σε όλη την Ελλάδα, άρα ούτε αυτή μπορεί να είναι η διαφορά. Ρόλο στην αύξηση των κρουσμάτων έπαιξε σίγουρα το άνοιγμα των σχολείων, που έγινε χωρίς να παρθεί κανένα μέτρο (προσλήψεις, νέα σχολεία, αποσυμφόρηση αιθουσών, τεστ σε όλα τα παιδιά κλπ).
Η εξήγηση της επιμονής στον τρίμηνο περιορισμό της κυκλοφορίας στις 6μμ για τη συγκεκριμένη πόλη δεν μπορεί να εξηγηθεί αν δεν συμπεριληφθούν πολιτικοί υπολογισμοί και σκοπιμότητες.
Η εικόνα της Πτολεμαΐδας συμπυκνώνει την κυβερνητική πολιτική: ψέματα με τη βοήθεια όλων των μεγάλων ΜΜΕ, κοινωνική αναλγησία, υποκρισία και δολοφονικές πολιτικές που στόχο έχουν να σώσουν όχι ανθρώπινες ζωές αλλά τα καπιταλιστικά κέρδη με το μικρότερο πολιτικό κόστος.
Στην Πτολεμαΐδα θα μπορούσαν απλώς να κλείσουν τη μονάδα 5. Για να μην χαλάσουν τα κέρδη του -κάθε- αρπακτικού Περιστέρη έκλεισαν στα σπίτια τους όλους τους υπόλοιπους. «Μα ο περιορισμός της κυκλοφορίας και οι κοινωνικές αποστάσεις» δεν βοηθάνε στον περιορισμό των κρουσμάτων;» Ναι όταν είναι καθολικός για λίγες μέρες. Όχι όταν μερικά εκατομμύρια εργαζόμενοι συνωστίζονται σε χώρους δουλειάς, ΜΜΜ, σούπερ μάρκετ, οι παππούδες στις εκκλησίες, τα σώματα ασφαλείας μεταξύ τους, οι μαθητές στα σχολεία κλπ. Μισό lockdown δεν είναι lockdown, είναι κοροϊδία, κοινωνικό καψόνι και άσκηση απολυταρχίας, όπως έδειξε και η στάση της κυβέρνησης απέναντι στις διαδηλώσεις (δεν είδαμε πχ από την άλλη να ρίχνουν πρόστιμα, να ψεκάζουν και να δέρνουν τους παπάδες στις χιλιάδες εκκλησίες που δούλεψαν κανονικά και με υπερωρίες του Σταυρού, στέλνοντας στον άλλο κόσμο αρκετούς ηλικιωμένους).
Ούτως ή άλλως ο κόσμος σε γενικές γραμμές φοβόταν, έπαιρνε τα προσωπικά μέτρα ασφαλείας/κοινωνικής αποστασιοποίησης που του αναλογούσαν χωρίς καταστολή (αυτοί που δεν ήθελαν και δεν πήραν μέτρα το έκαναν έτσι κι αλλιώς παρά τις απαγορεύσεις) και κανένα «πάρτυ» δεν γινόταν πλην εξαιρέσεων, και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η χαλάρωση των μέτρων στις γιορτές και τα οικογενειακά τραπέζια δεν αύξησαν τα κρούσματα. Οι απαγορεύσεις στον περίπατο ήθελαν να βάλουν χαλινάρι στο μυαλό μας και όχι στα κρούσματα. Η αλήθεια είναι ότι αν οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, περιπάτων κλπ συνεισέφεραν πραγματικά στη μείωση των κρουσμάτων, είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι το έκαναν ανεπαίσθητα και μη μετρήσιμα.

«Εθνικός» απολογισμός

Η πανδημία μοιάζει να έκανε το pick της στην Ελλάδα (για φέτος τουλάχιστον). Tα κρούσματα αυτές τις μέρες δείχνουν μια νέα αυξητική τάση, αλλά με τον εμβολιασμό όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του πληθυσμού και με τον καιρό να φτιάχνει από δω και πέρα στην Ελλάδα είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει πραγματικό «τρίτο κύμα» και –ελπίζουμε όχι!- τα κρούσματα λογικά θα αρχίσουν σταδιακά να υποχωρούν. Ο καιρός και «η ολοκλήρωση του κύκλου» της πανδημίας σε κάθε χώρα φαίνεται γενικά διεθνώς να έπαιξαν σημαντικότερο ρόλο από τα μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας που εφαρμόστηκαν σχεδόν από όλες τις δυτικές κυβερνήσεις (όχι όμως από πολλές, και ίσως στις περισσότερες, από όλες τις υπόλοιπες).
Ήρθε λοιπόν η ώρα του απολογισμού, μιας και κλείνει περίπου ένας χρόνος από την έλευση του νέου κορoνοϊού στην Ελλάδα (στην Κίνα η πανδημία ξεκίνησε Δεκέμβριο, στην Ανατολική Ασία Γενάρη και στις περισσότερες χώρες της Δ.Ευρώπης και τις ΗΠΑ από μέσα Γενάρη μέχρι 15 Φλεβάρη, στην Ελλάδα 28 Φλεβάρη).
Φυσικά έχει παρέλθει πολύς καιρός και σχεδόν κανείς δεν θυμάται τα κυβερνητικά παραμύθια περί «χώρας μοντέλο» και «γρήγορης και αποτελεσματικής κυβέρνησης Μητσοτάκη που εφάρμοσε γρήγορα lockdown και μας έσωσε από τις εκατόμβες».* Ψέμα που σήμερα φαντάζει γελοίο μεν, έκανε τη δουλειά του δε, καθώς ακόμα και η πλειοψηφία της Αριστεράς, θυμόμαστε, υποκλίθηκε σε αυτή την αντίληψη και αφόπλισε τους εργαζόμενους και τον κόσμο του κινήματος μπροστά στην πανδημία. Ένας κόσμος που έπρεπε να προχωρήσει σε μαζικές απεργίες και δράσεις ανυπακοής για να διεκδικήσει μέτρα πραγματικής θωράκισης απέναντι στην πανδημία –και στην ανάγκη να διώξει την κυβέρνηση της Δεξιάς με τις κλοτσιές-, πείστηκε να κλειστεί ΠΟΛΙΤΙΚΑ στο σπίτι του «για να μη μεταδοθεί ο ιός». Μια υπόκλιση που σε έναν βαθμό εξακολουθεί να ισχύει και αφήνει τα ίχνη της στην εσωστρέφεια του κινήματος και της Αριστεράς, ενώ ο Μητσοτάκης φιλοδοξεί ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την πανδημία να εφαρμόσει δυστοπικά μοντέλα απαγορεύσεων που μέχρι τώρα μόνο σε βιβλία και ταινίες επιστημονικής φαντασίας συναντούσαμε.
Από τότε μεσολάβησε το δεύτερο κύμα της πανδημίας, με τα ….εξίσου αποτελεσματικά μέτρα της κυβέρνησης, το εξής ένα, το (ίσως όχι και τόσο) «έγκαιρο lockdown», αφού πρώτα είχε φροντίσει να φέρει μερικά εκατομμύρια τουρίστες στην Ελλάδα χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους διάγνωσης για COVID. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. 6000+ νεκροί στην Ελλάδα, με lockdown από τον …Οκτώβρη σε πολλές περιοχές (μέσα στις οποίες και οι Κοζάνη-Πτολεμαΐδα) και από τις 7/11 πανελλαδικά. Η Ελλάδα ήταν το φθινόπωρο-χειμώνα από τις πρώτες χώρες στον κόσμο σε αριθμό κρουσμάτων και νεκρούς αναλογικά με την πληθυσμό της και ακόμα δεν μπορεί να συνέλθει, παρόλο που οι περισσότερες από τις άλλες χώρες έχουν καταφέρει προς το παρόν σχεδόν να οδηγήσουν την πανδημία σε πολύ χαμηλή μεταδοτικότητα.
Η Ελλάδα δεν ενίσχυσε το ΕΣΥ, δεν προχώρησε σε μαζική δημόσια και δωρεάν τεστοποίηση του πληθυσμού της, ιχνηλάτηση επαφών και απομόνωση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων (αντί της κοινωνίας ολάκερης), δεν αποσυμφόρησε /έκλεισε εργοστάσια και μαζικούς χώρους δουλειάς, δεν έκλεισε –πραγματικά- τις εκκλησίες, άνοιξε τα σχολεία στοιβάζοντας μαθητές και καθηγητές, δεν ενίσχυσε τον στόλο και τα δρομολόγια των ΜΜΜ. (Υπάρχει γαλλική έρευνα που αποδεικνύει ότι ο περιορισμός κυκλοφορίας μετά τις 6 μμ αυξάνει τη μετάδοση των κρουσμάτων, αυτό που λέει η ίδια μας η πείρα δηλαδή με τον συνωστισμό στα σούπερ μάρκετ, ο δε Παγκόσμιος Ιατρικός Σύλλογος ένα μήνα πριν είχε βγάλει ανακοίνωση, δηλώνοντας πως διαφωνεί με τις νυχτερινές απαγορεύσεις κυκλοφορίας και ισχυριζόμενος ότι οι περισσότερες μολύνσεις συμβαίνουν στα ΜΜΜ και στους χώρους εργασίας.)
((https://www.koutipandoras.gr/article/pagkosmios-iatrikos-syllogos-kyrios-sta-leoforeia-oi-molynseis-apo-covid))
Δεν έκανε καμπάνιες ενημέρωσης για τη χρήση μάσκας και δεν χορήγησε μαζικά και δωρεάν μάσκες (και δη υψηλής αναπνευστικής προστασίας) αλλά επιδόθηκε στην τρομοκρατία με τα πρόστιμα. Δεν έκανε καμπάνιες ενημέρωσης για τα εμβόλια αλλά άφησε να κυκλοφορούν ηλίθιες φήμες για νεκρούς και παράλυτους από τα εμβόλια. Δεν ενίσχυσε ουσιαστικά μισθωτούς εργάτ(ρι)ες και μικρές επιχειρήσεις. Θα μπορούσε ακόμα να εφαρμόσει ένα πραγματικό lockdown 2-3 εβδομάδων που θα είχε αποτέλεσμα (φυσικά με γενναίες αποζημιώσεις σε όλους τους εργαζόμενους), αλλά προτίμησε να εφαρμόσει ένα 5μηνο λοκντάουν της πυρκαγιάς, με μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας από τα αυστηρότερα στον πλανήτη. Αυτό ήταν το μόνο μέτρο που επί της ουσίας πήρε. Αν το lockdown (αυτό το συγκεκριμένο λοκντάουν της πυρκαγιάς) ήταν η απάντηση, λογικά η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τα λιγότερα κρούσματα στον πλανήτη.
Στις 20/2/2021, η Ελλάδα σε νεκρούς ανά πληθυσμό είναι 27η στις 37 χώρες (αφαιρώντας τα μικρά κρατίδια) της Ευρώπης. Ωστόσο ανεβαίνει στην ζοφερή κατάταξη αν προσμετρηθεί μόνο η περίοδος Οκτώβρη-Φλεβάρη, δηλαδή την περίοδο της πτώσης της θερμοκρασίας κι έξαρσης της νόσου στην Ελλάδα, τα πράγματα αλλάζουν. Πχ αυτό το διάστημα η Ελλάδα έχει περίπου όσους νεκρούς είχε η Σουηδία που δεν εφάρμοσε σχεδόν καθόλου μέτρα (δεν επέβαλε καν τη χρήση μάσκας).
((https://www.efsyn.gr/node/273590))
Νορβηγία και Φινλανδία που είχαν στο πρώτο κύμα πολύ περισσότερους νεκρούς από την Ελλάδα (με πολύ πιο ήπια μέτρα από την Ελλάδα), στο 2ο κύμα έχουν φτάσει στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε μεταδοτικότητα και θνητότητα της νόσου. Η Ισλανδία χωρίς καθόλου περιοριστικά μέτρα επίσης βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις.
Η σύγκριση γενικά της Ελλάδας με τις βόρειες χώρες γίνεται πιο δυσμενής, καθώς στη χώρα μας υπάρχει ο παραδοσιακός ισχυρός δεσμός-θεσμός της ελληνικής οικογένειας που προστατεύει τους ηλικιωμένους. Στη Σουηδία για παράδειγμα οι μισοί σχεδόν νεκροί ήταν κάτοικοι γηροκομείων. Στην Ελλάδα το ποσοστό θανάτων σε γηροκομεία ήταν απείρως μικρότερο.
Στην παγκόσμια κατάταξη η Ελλάδα είναι 52η σε νεκρούς ανά πληθυσμό σε 220 χώρες.
Στις 20/2/2021 μόνο 70 από τις 220 χώρες καταγράφουν θανάτους από COVID, οι μισές περίπου από αυτές έχουν διψήφιο αριθμό θυμάτων και με βάση τον πληθυσμό της βρίσκεται στην πρώτη 20άδα παγκοσμίως σε νεκρούς.
Aρκετές από τις χώρες που τα πήγανε καλύτερα στην αντιμετώπιση της πανδημίας πήρανε ελάχιστα και στοχευμένα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας, όπως οι χώρες της Ανατολικής Ασίας. Εφάρμοσαν όμως μια πολιτική μαζικής τεστοποίησης, ιχνηλάτησης και απομόνωσης κρουσμάτων, αντί να βάλουν την εργατική τάξη στον γύψο και την πείνα.
Στο δια ταύτα, η «Ελλάδα» (δηλαδή ο Μητσοτάκης) αποτελεί πρότυπο προς αποφυγή για όποιον ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη ζωή και όχι για τα κέρδη των Αλαφουζομαρινάκηδων και των ΜελισσανιδοΣαββιδαιοκαρυπίδηδων. Τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας είναι μέτρα υψηλής υποκριτικής για να εξυπηρετείται το κεφάλαιο και οι κολλητοί της Δεξιάς και αναποτελεσματικά, ενώ άλλα μέτρα θα μπορούσαν να είναι πολύ αποτελεσματικότερα, αλλά δεν εφαρμόστηκαν, γιατί ο ελληνικός καπιταλισμός δεν δίνει δεκάρα για τη ζωή των δούλων του και γιατί η κυβέρνηση μεριμνά μόνο για την κερδοφορία (όπως με τη μονάδα 5 της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, τα εργοστάσια στη Δυτική Αττική κοκ, τα καθυστερημένα και ακροδεξιά ακροατήρια (εκκλησία, ασυδοσία αστυνομίας κοκ) κλπ κλπ.
Η κυβέρνηση ΝΔ φέρει ακέραια την ευθύνη για τις χιλιάδες νεκρών στην πανδημία που αβγατίζουν, παρόλο που δεν θα το ακούσετε από τα ΜΜΕ. Ο Μητσοτάκης, ο κολλητός των Λιγνάδηδων, Γεωργιάδηδων, Αδαμόπουλων φέρει στο ακέραιο την ευθύνη για τους 6200+ νεκρούς. Αν αναλογιστούμε ότι η –καπιταλιστικότατη- Κίνα, από την οποία ξεκίνησε η πανδημία 15 μήνες πριν, με 1,4 δις πληθυσμού, έχει λιγότερους νεκρούς από την Ελλάδα και μηδέν νεκρούς σήμερα, με ελάχιστα ή καθόλου μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας, παρά μόνο στην αρχή της πανδημίας, διαπιστώνουμε ότι οι ευθύνες είναι εξόχως πολιτικές και οι πολιτικές της κυβέρνησης δολοφονικές. Στην κυβέρνηση ΝΔ αξίζει να φύγει με τις κλοτσιές, έστω κι αυτό για την ώρα φαντάζει μακρινό σενάριο. Και οι πολιτικές αυτές αντιμετωπίζονται-και ανατρέπονται- με μαζικούς αγώνες, με απεργίες και καταλήψεις, όχι με την κοινωνική αποστασιοποίηση.**
*Είχαμε προσπαθήσει να αποκαλύψουμε από τότε ότι αυτά αποτελούν προπαγανδιστικά παραμύθια,  https://www.redtopia.gr

** Έστω κι αν εμείς πρέπει να εξακολουθήσουμε να κρατάμε τις αποστάσεις μας και να φοράμε τις μάσκες μας, για να προστατεύουμε κι εμείς όσο μπορούμε εμάς, τους δικούς μας, τους γύρω μας και το κοινωνικό σύνολο.

του Α.Λ.

Εύστοχη αποδείχθηκε η κίνηση της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Πτολεμαΐδας να καλέσει ανοιχτά τον κόσμο σε συγκέντρωση το Σάββατο 1 Φλεβάρη, καθώς συμμετείχαν περίπου 70 αντιφασίστες και αντιφασίστριες από την Πτολεμαΐδα και την ευρύτερη περιοχή. Οι συμμετέχοντες θέλησαν έτσι να δηλώσουν την οργή και την αγανάκτησή τους για το πανχρυσαυγίτικο συλλαλητήριο που είχε ανακοινωθεί για τις 2 Φλεβάρη στην πόλη.  Η παρέμβαση περιλάμβανε ανάρτηση πανό, μοίρασμα φυλλαδίων, ανάγνωση της ανακοίνωσής μας με μικροφωνική και μουσική. Ενημερώσαμε μέσα σε πολύ καλό κλίμα εκατοντάδες συμπολίτες για τα σχέδια των φασιστών να εγκαθιδρύσουν ορμητήριο στην πόλη μας, τους καλέσαμε σε συσπείρωση και στην οργάνωση επόμενων δράσεων. Πολύς κόσμος δεν ήξερε για τη φασιστοσύναξη και δήλωνε έξαλλος.

Συνολικά ο τρόπος που κινήθηκε η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία, ανοιχτά και δημόσια, με σκοπό να ενημερώσει, να κινητοποιήσει κόσμο και να ασκήσει πίεση στα ανώτερα κλιμάκια των τοπικών αρχών φαίνεται ότι είχε αποτέλεσμα. Παρά τις πλάτες που τους έκανε η Εκκλησία (υποτίθεται ότι διοργάνωσαν «μνημόσυνο» με επικεφαλής τον Πρωτοσύγκελο της Μητρόπολης Εορδαίας-Φλώρινας), παρά την ανοχή αστυνομίας και δήμου, οι φασίστες συνάντησαν αντίπαλο, ξεσκεπάστηκαν, απονομιμοποιήθηκαν, δεν τόλμησαν να οργανώσουν καμπάνια στην πόλη και περιορίστηκαν στις μεταξύ τους επικοινωνίες-καλέσματα σε οικογενειακό κλίμα. Τελικά αποδείχθηκαν μια άθλια μειοψηφία και η τοπική κοινωνία τους γύρισε την πλάτη. 100-120 ναζί από όλη τη Βόρεια Ελλάδα, μόνο το ένα πέμπτο από αυτούς κάτοικοι Πτολεμαΐδας, περιορίστηκαν σε λόγους μίσους (με επικεφαλής τον «Πρωτοσύγκελο» παπά!), λόγους που είχαν στο επίκεντρο αντικομμουνισμό και αντισημιτισμό, γαρνιρισμένους με αντιτουρκισμό, ρατσισμό κατά των μεταναστών και φιλοπόλεμες κραυγές. Δεν παρέλειψαν να γίνουν ρεζίλι, αφού το “μνημόσυνο” χαρακτηρίστηκε από διαρκείς καβγάδες μεταξύ τους και λεκτικές επιθέσεις κατά του παπά! Φαίνεται ότι οι μεταφερόμενοι από άλλες πόλεις τραμπούκοι δεν είχαν προσκληθεί από τους ντόπιους για μνημόσυνο αλλά για κλασική συγκέντρωση ταγμάτων εφόδου- τα περί “μνημόσυνου” ήταν για τοπική κατανάλωση. Η συγκέντρωση απαρτιζόταν από φουσκωτούς άντρες, από εγκληματικές συμμορίες (που έχουν στη διάθεσή τους όπλα, μαχαίρια, εμπρηστικούς μηχανισμούς κλπ εν γνώσει των αρχών) με βαρύ ποινικό μητρώο («ποινικό»- τρόπος του λέγειν, καθώς  δεν έχουν τιμωρηθεί ποτέ για τις πράξεις τους) που συνέρρευσαν από διάφορες πόλεις της Β.Ελλάδας και λέρωσαν την πόλη μας. Συμμορίες όπως ο Ιερός Λόχος, που έχει πρωταγωνιστήσει σε εμπρησμούς κοινωνικών χώρων στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να κάψει ανθρώπους ζωντανούς. Αυτό είναι το ποιόν των «ανθρώπων» που άφησαν ανενόχλητους να «συγκεντρωθούν» στην Πτολεμαΐδα Δήμος και Αστυνομία.

Συνεπώς η συγκέντρωση των χρυσαυγιτών, αποδείχθηκε φιάσκο, παρά το «πιασάρικο θέμα» («μνημόσυνο για τους πεσόντες στα Ίμια» με την κάλυψη της Εκκλησίας, μπας και τσιμπολογήσουν κανέναν “δεξιό πιστό πατριώτη”), αφού συγκεντρώθηκε περίπου το 40% όσων όρκ συγκεντρώθηκαν πέρυσι για το Μακεδονικό. Επιβεβαιώνεται μια εικόνα κρίσης για τους νεοναζί, που ωστόσο προσπαθούν να επανέλθουν δριμύτεροι, καθώς νιώθουν ότι η «Δικαιοσύνη» βαδίζει προς την οριστική αθώωση της εγκληματικής συμμορίας χιτλερικών, ενώ η κυβερνητική ατζέντα (εθνικισμός, ρατσισμός, αντικομμουνισμός, “νόμος και τάξη”, μιλιταρισμός και γενικότερα αντιδραστική στάση σε κάθε ζήτημα που αφορά εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα) λειτουργεί προς όφελός τους. Επιπλέον στην Πτολεμαΐδα οι φασίστες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το θετικό κλίμα που δημιουργεί γι’ αυτούς το τοπικό κατεστημένο. Το αντιφασιστικό κίνημα στην περιοχή να δυναμώσει και να πάρει πρωτοβουλίες που θα τους απομονώσουν ακόμα περισσότερο για να μην κάνουν άλλες απόπειρες να καθιερωθούν στην πόλη. Τέτοια «γεγονότα» ντροπιάζουν πραγματικά την περιοχή μας που έχει υποφέρει από τις χιτλερικές θηριωδίες στο παρελθόν. Ούτε στην Εορδαία ούτε πουθενά δεν θα περάσει ο φασισμός!

Πηγή: kar.org.gr

Tην Κυριακή 2 Φλεβάρη φασίστες από όλη τη Βόρεια Ελλάδα προγραμματίζουν την πραγματοποίηση συλλαλητηρίου μίσους στην Πτολεμαΐδα. Επέλεξαν την Πτολεμαΐδα ποντάροντας στην ευνοϊκή μεταχείριση από το τοπικό κατεστημένο, όπως έγινε και πέρυσι, ενώ στόχο έχουν να εγκαθιδρύσουν ένα νεοναζιστικό ορμητήριο στη Β. Ελλάδα και δη στη Δυτική Μακεδονία.

Ο φασισμός δεν νικήθηκε επειδή η Χρυσή Αυγή έμεινε εκτός Βουλής. Ο φασισμός συνεχίζει να απειλεί επειδή:

1. Ένα παρόμοιο πολιτικό μόρφωμα έστω χωρίς τάγματα εφόδου, μπήκε στη Βουλή (Βελόπουλος).
2. Η πολιτική ατζέντα τους έχει υιοθετηθεί από παπαγαλάκια και κυβέρνηση.
3. Τα οικονομικά συμφέροντα, το πολιτικό κύκλωμα κάλυψης, το δικαστικό σώμα, τα ένοπλα σώματα του κράτους παραμένουν αλώβητα. Για παράδειγμα γερμανός δημοσιογράφος ξυλοκοπείται από μπράβους του Κασιδιάρη μπροστά στα μάτια αστυνομικών, που παρακολουθούν ατάραχοι το γεγονός, και δεν γίνεται καμία σύλληψη, ενώ οι δικαστές ρίχνουν στα μαλακά τους ομοφοβικούς φασίστες δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου.
4. Ο Μητσοτάκης υιοθετεί την ακροδεξιά ατζέντα νόμου και τάξης, ανάγει σε Νο1 εχθρό τις καταλήψεις κοινωνικών χώρων, στοχοποιεί τους αγωνιστές-τριες, τρομοκρατεί τους διαδηλωτές, αφήνει τους αστυνομικούς να ξεσαλώνουν στις γειτονιές ατιμώρητοι (χαρακτηριστική η περίπτωση Ινδαρέ).
5. Τοπικοί παράγοντες της ΝΔ οργανώνουν μαζί με χρυσαυγίτες συλλαλητήρια μίσους απέναντι στα θύματα του πολέμου και της φτώχειας, πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ κυβερνητικοί και δημοσιογραφικοί εκπρόσωποι περίπου καλούν δημόσια «να τους πνίγουμε στο Αιγαίο για να μην έρχονται εδώ».
6. Η εισαγγελέας προχωρά πρόταση αθώωσης της χρυσαυγίτικης ναζιστικής συμμορίας ενώ τα στοιχεία αρκούν για να καταδικαστούν ως εγκληματική-τρομοκρατική οργάνωση.
7. Τέλος το θερμόμετρο στο Αιγαίο έχει ανέβει επικίνδυνα, με κυβέρνηση-ΜΜΕ να καλλιεργούν νυχθημερόν εθνικισμό παίζοντας σοβαρά με το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού πολέμου.

Αυτά όλα συνθέτουν συνθήκες θερμοκηπίου για τα τάγματα εφόδου του Μιχαλολιάκου. Μέσα σε αυτό το κλίμα και μπροστά στο σοβαρό πλέον ενδεχόμενο αθώωσής τους οι φασίστες αποθρασύνονται.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να δώσει το χαριστικό χτύπημα στην περιοχή μας, επισπεύδοντας το κλείσιμο των τελευταίων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Είναι πολύ βολικό για την κυβέρνηση να αναζητηθούν αποδιοπομπαίοι τράγοι, όπως οι πρόσφυγες ή οι γειτονικοί λαοί. Είναι πολύ βολικό η ανασφάλεια που βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής, για τη φτώχεια, την ανεργία και τα κύματα μετανάστευσης (που έρχονται αν δεν ανατρέψουμε τα κυβερνητικά σχέδια) να μετατραπεί σε οργή για τους πρόσφυγες, τους Βορειομακεδόνες, Αλβανούς ή τους Τούρκους εργάτ(ρι)ες, ενώ αντικειμενικά είναι ανάγκη να μετατραπεί σε ξεσηκωμό φορέων, συνδικάτων και απλού κόσμου ενάντια στα σχέδια για ερήμωση της πόλης. Μια νέα επιχείρηση αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ούτε στις 2 Φλεβάρη ούτε ποτέ και πουθενά! Έξω οι νεοναζί από την Πτολεμαΐδα!

Ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους με μαζικούς λαϊκούς αγώνες. Εχθρός μας είναι η κυβέρνηση, το κεφάλαιο, οι τραπεζίτες, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όχι οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και οι γειτονικοί λαοί! Η ΑΡ.ΣΥ. Ανατροπή καλεί και θα πάρει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση ταξικής συσπείρωσης και παν-κινητοποίησης, με πλατιές επιτροπές αγώνα και ριζοσπαστικές μορφές πάλης για να ανατρέψουμε τη διάλυση της ΔΕΗ, για να αποτρέψουμε τον προδιαγεγραμμένο θάνατο της περιοχής μας.

• Ξεσηκωμός για το μέλλον μας, απέναντι στα συμφέροντα του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του εφοπλιστικού κεφαλαίου που βρίσκονται πίσω από τις κρατικές πολιτικές για την ενέργεια.
• Αποφασιστικός αγώνας ενάντια στον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τους παρακρατικούς εγκληματίες νεοναζί που επιχειρούν τον αποπροσανατολισμό και τη διάσπαση των εργαζομένων για να θησαυρίσουν ακόμα περισσότερο τα αφεντικά τους.

Κοζάνη 30/1/2019 το γραφείο τύπου

Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθη η εκδήλωση-ημερίδα της περιφερειακής παράταξης ΑΡ.ΣΥ.Ανατροπή στη Δ.Μακεδονία. Περίπου 150 άνθρωποι από τον νομό και την ευρύτερη περιοχή παρακολούθησαν τις τοποθετήσεις των ομιλητών, που ήταν πλούσιες σε επιχειρηματολογία, στοιχεία και με παρουσίαση δεκάδων πινάκων και γραφημάτων ελληνικών και διεθνών οργανισμών (που αποκρύπτονται συστηματικά από ΜΜΕ και κυβερνήσεις) κι απέδειξαν το χοντρό παιχνίδι που στήνεται στις πλάτες των εργαζομένων: η “μεταλιγνιτική περίοδος προς όφελος του περιβάλλοντος” είναι μια απάτη για να αντικατασταθεί (ήδη έχει αντικατασταθεί σε σημαντικό βαθμό) πλήρως ο λιγνίτης  από το φυσικό αέριο.

Η ΔΕΗ (που λίγα χρόνια πριν έφτασε να αριθμεί 7,4 εκατομμύρια πελάτες) χρεώθηκε και το ρεύμα ακρίβυνε τα προηγούμενα χρόνια συνειδητά ακριβώς για να εξυπηρετηθούν τα ντόπια και ξένα συμφέροντα των αγωγών και του φυσικού αερίου. Την ίδια στιγμή οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Έλληνες εφοπλιστές ακονίζουν τα μαχαίρια τους για τον νέο κρατικό ενεργειακό σχεδιασμό που περιλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες παραγγελίες σχιστολιθικού αερίου από τις ΗΠΑ.

Η συζήτηση περί περιβαλλοντικής κρίσης έχει βάση αλλά η συστημική υστερία σαφώς εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Διαφορετικά δεν εξηγείται από τη μια μεριά η καταχρέωση και η κατασυκοφάντηση της ΔΕΗ για την παραγωγή ρύπων διοξειδίου του άνθρακα και από την άλλη μεριά η αντικατάσταση του λιγνίτη με φυσικό αέριο, που εκλύει στην ατμόσφαιρα όχι μόνο διοξείδιο του άνθρακα αλλά και μεθάνιο, το οποίο συμβάλλει 20 φορές περισσότερο από τον λιγνίτη στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι καπιταλιστές όμως που διαχειρίζονται το φυσικό αέριο όχι μόνο φορολογούνται και δεν καταπολεμούνται αλλά επιδοτούνται κι από πάνω.

Όσον αφορά τα σχέδια για εγκατάλειψη των λιγνιτωρυχείων της περιοχής (με τα ήδη προσβάσιμα αποθέματα να αρκούν για να καλύπτεται ενεργειακά η χώρα τουλάχιστον μέχρι το 2050- ενώ υπάρχουν κι άλλα αποθέματα στην περιοχή αναξιοποίητα), αυτά θα συνεχίσουν να ρυπαίνουν το περιβάλλον, και μάλιστα περισσότερο απ’ ότι σήμερα, εξαιτίας της φύσης του λιγνίτη. Δηλαδή ΚΑΙ δεν θα χρησιμοποιείται ο λιγνίτης ΚΑΙ θα ρυπαίνει το περιβάλλον.

Τα δε στοιχεία από τη χρήση Ανεμογεννητριών και Φωτοβολταϊκών είναι συντριπτικά: ελάχιστο μόνο ποσοστό ενεργειακών αναγκών μπορούν να καλύψουν, και ιδιαίτερα τον χειμώνα η συμβολή τους τείνει στο μηδέν. Μπορούν να λειτουργήσουν μόνο συμπληρωματικά σε ένα ενεργειακό σύστημα που τη βάση του θα αποτελεί ένα καύσιμο όπως ο λιγνίτης ή το φυσικό αέριο. Στην πραγματικότητα οι 5.500 αιολικές και φωτοβολταϊκές μονάδες που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα δεν μπορούν να παράξουν περισσότερο ρεύμα από μια μόνο “παλιά” λιγνιτική μονάδα.  Στην ουσία δηλαδή γίνεται αντικατάσταση του λιγνίτη με το φυσικό αέριο και όχι “πρασινότερος” ενεργειακός σχεδιασμός, ενώ παράλληλα η υπερφόρτωση κάθε βουνοκορφής της Ελλάδας με ανεμογεννήτριες εξυπηρετεί φανταστικά τις χώρες που τις κατασκευάζουν, πχ Γερμανία ( η οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί λιγνίτη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την Ελλάδα!) .

Με βάση στοιχεία του κράτους 2012 (που μάλλον τους διέφυγαν, γιατί από τότε δεν εμφανίστηκαν παρόμοια δεδομένα, εξηγούσε ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ) φαίνεται είναι προσχεδιασμένη η αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά και τα επόμενα χρόνια.

Κυρίως όμως το μάρμαρο το πληρώνει η Δ.Μακεδονία και ιδιαίτερα ο νομός Κοζάνης. Παρόλο που στην υπόλοιπη Ελλάδα η οικονομική κατάσταση γνώρισε σχετική σταθεροποίηση μετά το 2013, η δική μας περιοχή συνεχίζει να αιμορραγεί κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, με τον πληθυσμό να μαραζώνει, να φτωχαίνει και να μεταναστεύει. Οι θέσεις εργασίας μειώνονται και ο ρυθμός μείωσής τους θα επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια. Η περιοχή μας εξελίσσεται σε βασική “παράπλευρη απώλεια” ενός συστήματος που βάζει τα κέρδη μιας χούφτας πλούσιων παρασίτων πάνω από τις ζωές μας και μιας πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών της Ελλάδας και της ΕΕ.

Αυτό που απαιτείται είναι κάτοικοι, φορείς και συνδικάτα να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κίνημα για να τους σταματήσουμε. Χωρίς μεγάλες κινητοποιήσεις και πλατιές επιτροπές αγώνα με την ενεργή συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων, είναι αδύνατο να τα καταφέρουμε. Έχουν σχεδιάσει το μέλλον μας για εμάς χωρίς εμάς, αλλά είναι στο χέρι μας αν θα τους το επιτρέψουμε ή αν θα τους ανατρέψουμε. Η ΑΡ.ΣΥ.Ανατροπή από τη μεριά της δηλώνει παρούσα σε αυτή την προσπάθεια.

Αυτά και άλλα πολλά ειπώθηκαν στην ημερίδα.

Παρακάτω η εισήγηση της παράταξης που άνοιξε την εκδήλωση, εκφωνημένη από τον επικεφαλής της, Στέφανο Πράσσο (εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος, πρώην Πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην ενέργεια “Εργατική Αλληλεγγύη” και ο βασικός συντάκτης της εισήγησης).

Α.Λ.

Εισήγηση στην Ημερίδα για την Ενέργεια

Η ιστορία του εξηλεκτρισμού της Ελλάδας

Από το ξεκίνημα της ηλεκτροδότησης της Χώρας μας η παραγωγή του ρεύματος γίνεται από ένα πλήθος -μικρών κατά κανόνα- ιδιωτικών ή δημοτικών εταιρειών, διασπαρμένων στην ελληνική επικράτεια. Η οικιακή κατανάλωση είναι εξαιρετικά περιορισμένη, καθώς η τιμή του ρεύματος είναι υψηλή -ενώ η ποιότητα χαμηλή, καθιστώντας το πολυτέλεια. Γνωστότερη όλων είναι η Βρετανική Πάουερ που αργότερα μετονομάστηκε ΗΕΑΠ και ηλεκτροδοτούσε την Αθήνα και τον Πειραιά. Αποικιοκρατικές συμβάσεις, καταλήστευση των καταναλωτών και διαπλοκή με ξένους και ντόπιους πολιτικούς. Μεγάλος προστάτης της είναι ο μετέπειτα δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς που ονομάστηκε και «υπουργός της Πάουερ».

Στις 7 Αυγούστου 1950 ιδρύεται η ΔΕΗ η οποία συγχωνεύει 400 ιδιωτικές και δημοτικές εταιρείες ηλεκτρισμού. Το 1956 ο μεγαλοβιομήχανος Μποδοσάκης ιδρύει την Ανώνυμη Εταιρία Λιγνιτωρυχείων Πτολεμαΐδας, γνωστή ως ΛΙΠΤΟΛ. Το 1959 εκχωρούνται κατά 90% οι μετοχές της ΛΙΠΤΟΛ στη ΔΕΗ και μια νέα εποχή ανάπτυξης ξεκινά τόσο για τα Ορυχεία όσο και για την οικονομία της ευρύτερης περιοχής. Η Ελλάδα με τη ΔΕΗ και καύσιμο τον φθηνό και εγχώριο λιγνίτη προχωρά σε ένα τεράστιο πρόγραμμα εξηλεκτρισμού. Το ρεύμα φτάνει και στο τελευταίο χωριό και η βιομηχανία αναπτύσσεται χάρη στο λιγνίτη.

Η ΔΕΗ δεν είναι αναμάρτητη. Ελέγχεται από την εκάστοτε Κυβέρνηση, η ανάδειξη στελεχών γίνεται με κομματικά κριτήρια, ρουσφετολογικές προσλήψεις και φθηνό ρεύμα στους ντόπιους και ξένους βιομήχανους. Σκανδαλώδεις συμβάσεις τύπου ΠΕΣΙΝΕ. Παρ όλα αυτά μπορεί και εξασφαλίζει επαρκώς την ηλεκτροδότηση της Χώρας με τις φθηνότερες τιμές στην ΕΟΚ και αργότερα στην ΕΕ.

Απελευθέρωση Ενέργειας και Ιδιωτικοποιήσεις

Το πολιτικό πλαίσιο για την απελευθέρωση ενέργειας και την ιδιωτικοποίηση των κρατικών εταιρειών Η/Ενέργειας τέθηκε για πρώτη φορά από τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1990 στα πλαίσια της απελευθέρωσης κλάδων της οικονομίας μεταξύ αυτών και της Ηλεκτρικής Ενέργειας

Με τη «λευκή βίβλο» το 1993 και τις αλλεπάλληλες οδηγίες που εξέδωσε η ΕΕ, τα επόμενα χρόνια, εξειδικεύτηκαν όλα τα ζητήματα για να περάσουμε στην Απελευθέρωση που στην ουσία σήμαινε το πέρασμα της ενέργειας στα χέρια των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων της Ευρώπης. Τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια της Κέρκυρας και του Έσσεν το 1994 ενέκριναν 14 έργα προτεραιότητας για τις μεταφορές και 10 για τον τομέα της ενέργειας. ΑΠΕ και Φυσικό Αέριο είναι ο πολιορκητικός κριός  σε όλη την ΕΕ, για να αλωθούν οι δημόσιες εταιρείες ενέργειας.

Η Απελευθέρωση Ενέργειας στην Ελλάδα

Η Απελευθέρωση ηλεκτρικής ενέργειας υπόσχεται ανταγωνισμό, χαμηλότερες τιμές, καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών, νέες θέσεις εργασίας και καθαρότερο περιβάλλον.

Το 1999 ψηφίζεται ο νόμος 2723 που προέβλεπε: Την μετοχοποίηση της ΔΕΗ, την μετατροπή της σε ανώνυμη εταιρεία, την δημιουργία Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας και την αθρόα έκδοση αδειών για κατασκευή επιδοτούμενων μονάδων παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο και ιδιώτες.  Ακολούθησε η μετοχοποίηση του 49% της ΔΕΗ έναντι μόνο 600 δις δραχμών, ποσό που τότε αντιστοιχεί στο 1/8 των καταγραμμένων, ασφαλιστικών αποθεματικών των εργαζομένων

Στη συνέχεια με μια σειρά νόμους, τροποποιήσεις νόμων, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και ενσωματώσεις των οδηγιών της ΕΕ «μπήκε το νερό στο αυλάκι  της ιδιωτικοποίησης». Η ΔΕΗ έγινε Α.Ε, απαγορεύτηκε να κατασκευάζει νέες μονάδες παρά μόνο για αντικατάσταση παλιών. Από τότε και 20 χρόνια μετά παρακολουθούμε να κατασπαράζουν μια δημόσια επιχείρηση που είχε 7,4 εκατομμύρια πελάτες και τζίρο 6 δις ευρώ ετησίως

Με την οδηγία της ΕΕ 77/2001 αποφασίζεται να ενισχυθούν με γενναίες επιδοτήσεις οι ΑΠΕ που θα γίνονται αυστηρά μόνο από ιδιώτες. Η χαρά του Ευρωπαϊκού Κεφαλαίου, που κατασκευάζει χιλιάδες ανεμογεννήτριες και πάνελ φωτοβολταϊκών ενώ και οι ντόπιοι καπιταλιστές παίρνουν τον «όβολό τους» για την εγκατάσταση. Ο Ευρωπαϊκός καπιταλισμός παίρνει βαθιά ανάσα και γεμίζει άχρηστα παλιοσίδερα και καθρεφτάκια τα βουνά και τους κάμπους όλων των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα «καλά» της απελευθέρωσης της Ηλεκτρικής Ενέργειας

Η λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς» και ο ανταγωνισμός, γενικότερα δημιουργούν υπερπληθώρα προϊόντων από τα οποία ένα μεγάλο μέρος τους καταστρέφεται. Υπολογίζεται ότι το 30% των προσόντων που κυκλοφορούν στην αγορά καταστρέφεται.

Ο Έγκελς στο Αντι Ντύρινγκ αναφέρει:

«..Κανείς δεν ξέρει πόσα από τα προϊόντα του έρχονται στην αγορά, πόσα από αυτά χρησιμοποιούνται, κανείς δεν ξέρει αν το μεμονωμένο προϊόν ανταποκρίνεται σε μια πραγματική ανάγκη, αν θα καλύψει το κόστος του ή αν καν θα πουληθεί. Στην καπιταλιστική παραγωγή, κυριαρχεί αναρχία…»

Στην Ενέργεια και ειδικότερα στην Ηλεκτρική Ενέργεια η «Απελευθέρωση αγοράς», ο δήθεν «ανταγωνισμός» των μονοπωλιακών ομίλων αλλά πρωτίστως η «βουλιμία» τους για κέρδη σημαίνουν πρώτα απ’ όλα Κατασπατάληση των φυσικών πόρων και καταστροφή του Περιβάλλοντος στο όνομα μάλιστα της προστασίας του….

Η Απελευθέρωση Η/Ε, σ ολόκληρο τον κόσμο, δεν πρόσφερε τίποτα περισσότερο από πανάκριβο ρεύμα, κατάργηση χιλιάδων θέσεων εργασίας, μισθούς πείνας, ελαστικές σχέσεις εργασίας, περαιτέρω καταστροφή του Περιβάλλοντος, κατασπατάληση ενεργειακών πόρων από τη μια και τεράστια κέρδη στα τραστ και τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιηθήκαν στην αγορά Η/Ε από την άλλη. Στη Χώρα μας τα αποτελέσματα και οι επιπτώσεις της Απελευθέρωση Η/Ε στους εργαζόμενους και στους φτωχομεσαίους καταναλωτές Η/Ε είναι τραγικά:

• Το κόστος του ρεύματος της οικιακής κατανάλωσης, και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει εκτοξευθεί. Αύξηση 177% στην οικιακή κατανάλωση και 28% στις ΜμΕ (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) από το 2006 έως το 2017 όπου την ίδια περίοδο οι μισθοί έπεσαν κατά 40%. Πριν την Απελευθέρωση Η/Ε είχαμε τη φθηνότερη Κιλοβατώρα στην Ε.Ε και τώρα έχουμε μακράν την ακριβότερη!
• Η ενεργειακή φτώχεια έχει εκτιναχτεί στα ύψη λόγω αύξησης του κόστους Η/Ε και λόγω της οικονομικής κρίσης.
• Αυξήθηκε εντυπωσιακά η ενεργειακή εξάρτηση της Χώρας. Σήμερα βρίσκεται στο 75% και με το κλείσιμο της λιγνιτικής παραγωγής προβλέπεται ότι θα εκτιναχθεί 85%
• Αυξήθηκε το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας λόγω αθρόων εισαγωγών τεχνολογιών ΑΠΕ (Ανεμογεννήτριες –Φωτοβολταϊκά)
• Έγιναν τεράστιες επενδύσεις στην Η/Ε διπλασιάζοντας την εγκατεστημένη ισχύ χωρίς όμως τα ανάλογα αποτελέσματα στην παραγωγή ρεύματος και για αυτό γίνονται 20% έως 30% εισαγωγές Η/Ε
• Σε ότι αφορά τα εργασιακά και τις υποσχόμενες «νέες θέσεις εργασίας» η Α.Η/Ε έφερε μείωση περίπου 10.000 θέσεων εργασίας και άλλες τόσες που μετατράπηκαν από πλήρους και σταθερής απασχόλησης σε μερικής και ελαστικής απασχόλησης με κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και έντασης της μαύρης και απλήρωτης εργασίας

Το ρεύμα (κοινωνικό αγαθό) στο τζόγο των χρηματιστήριων

Μεγάλες έως και τραγικές επιπτώσεις στο κόστος Ηλεκτρικής Ενέργειας αλλά και στις εργασιακές σχέσεις έχει η χρηματιστηριακή δραστηριότητα στον τομέα αυτόν. Η Οριακή Τιμή Συστήματος (Ο.Τ.Σ), δηλαδή η τιμή αγοράς και πώλησης Η/Ε στη χονδρική γίνεται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας το οποίο τον μόνο κανόνα που ακολουθεί είναι αυτός της «προσφοράς και ζήτησης».  Η έλλειψη Η/Ε (Φυσική ή τεχνική) εκτινάσσει ανεξέλεγκτα τις τιμές οι οποίες φτάνουν τελικά στους καταναλωτές Η/Ε. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής Η/Ε βάζουν, στα ψιλά γράμματα των συμβολαίων τους «ρήτρα Ο.Τ.Σ» που σημαίνει ότι όλες οι διακυμάνσεις που μπορεί να είναι και πολύ μεγάλες θα τις πληρώσει ο λαϊκός καταναλωτής. Πρόσφατο παράδειγμα – Τον Δεκέμβρη 2016, Γενάρη 2017 όπου είχαμε βαρυχειμωνιά και έλλειψη ενέργειας η ΟΤΣ από 50 ευρώ ανά MW/h ξεπέρασε τα 200 Ευρώ η MW/h.

Το Ευρωπαϊκό χρηματιστήριο ρύπων- «Η απάτη του αιώνα»

Και η ΔΕΗ όμως, μέσα από τις αυξήσεις που επέβαλε ο κ. Χατζηδάκης, για τη σωτηρία της, σύνδεσε τα τιμολόγια με «ρήτρα δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα». Αυτό σημαίνει ότι οι τιμές του ρεύματος που πουλάει η ΔΕΗ (και παράγονται από λιγνίτη) θα εξαρτώνται άμεσα από τις διακυμάνσεις στις τιμές του «Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου Ρύπων». Θα αναφέρουμε μόνο ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο οι τιμές δικαιωμάτων εκτινάχθηκαν από 5 ευρώ ανά MW/h σε 28 ευρώ ανά MW/h! Ταυτόχρονα τεχνηέντως εξαιρέθηκαν από την υποχρέωση αγοράς ρύπων χώρες της Ευρώπης που ηλεκτροδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από άνθρακα (Πολωνία 78% στερεά καύσιμα –Τσεχία 50,4 στερεά καύσιμα + 29% πυρηνικά). Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανία, κυρίαρχη χώρα της ΕΕ, έχει ενεργειακές συναλλαγές με αυτές τις Χώρες αλλά και η ίδια παράγει ρεύμα κατά 40% από λιγνίτη και λιθάνθρακα +14,4% Πυρηνικά.

Αυτά είναι τα απότοκα της Απελευθέρωσης Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Είναι η αναρχία στην παραγωγή ως αποτέλεσμα της θεμελιώδους καπιταλιστικής αντίφασης ανάμεσα στον Κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της.

«ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ» ΤΗΣ ΛΙΓΝΙΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ, της Δ. Μακεδονιας και της ΔΕΗ

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όπως πρόσφατα εξήγγειλε και πέρασε μέσα στον νέο αναθεωρημένο Ενεργειακό Σχεδιασμό για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)  αποφάσισε, χωρίς να υπάρχουν συμβατικές υποχρεώσεις της Χώρας, να κλείσει ολόκληρη τη λιγνιτική παραγωγή μέχρι το 2028. Εντελώς ξαφνικά και αναιτιολόγητα επισπεύδει αυτή τη διαδικασία και μέσα από τον «Στρατηγικό Σχεδιασμό» της ΔΕΗ, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, αποφασίζει να σταματήσει τη λειτουργία ΑΗΣ και Ορυχείων μέχρι το 2023! Εκτός από τη μονάδα Πτολεμαΐδα 5 που βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της κατασκευής.

Το Ερώτημα που απασχολεί τους πολίτες είναι αν υπάρχουν τόσο σοβαροί λόγοι για να προχωρήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση της ΝΔ σ αυτήν την εκτεταμένη καταστροφή στην Ηλεκτροπαραγωγή;

Υπάρχουν δεσμευτικές αποφάσεις της ΕΕ ή διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας;

Οι αποφάσεις της ΕΕ αφορούν μείωση της λιγνιτικής και ανθρακικής παραγωγής το 2038 και κλείσιμο το 2050 και όχι κλείσιμο μονάδων το 2023 ούτε το 2028. Γι αυτό η Γερμανία θα συνεχίσει να παράγει το 44% της ηλεκτρικής παραγωγής από λιγνίτη και λιθάνθρακα, η Πολωνία το 80% από λιγνίτη, η Τσεχία το 60% κλπ. με στόχο να το μειώσουν το 2038. Ο Γερμανικός πολυεθνικός, ενεργειακός κολοσσός RWE, απαιτεί αποζημίωση 1,2 δις ευρώ για κάθε εγκατεστημένο GW (1000 MW) λιγνιτικής ή ανθρακικής παραγωγής που θα αποσύρει. Λίγο λιγότερα από όσο στοιχίζει η κατασκευή της Πτολεμαΐδας 5!  Τα Γερμανικά κρατίδια διεκδικούν 60 δις ευρώ για να κλείσουν αυτές τις μονάδες και έχουν εγκριθεί ήδη τα 50 δις ευρώ περίπου για να τις κλείσουν το 2038 αλλά ταυτόχρονα κατασκευάζουν και νέες ανθρακικές μονάδες. Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η «Κοινωφελής Εταιρεία» Uniper κατασκευάζει νέα μονάδα που θα λειτουργεί με λιθάνθρακα τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν τον προσεχή Ιούνιο.

Σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις της Χώρας μας για μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα: Δεν υπάρχουν αμιγώς δεσμεύσεις της Ελλάδας για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) επειδή η ΕΕ συμμετέχει συνολικά στην διεθνή κατανομή. Όμως στα πλαίσια της ΕΕ η Χώρα μας έχει πραγματοποιήσει ότι τις αναλογούσε και με το παραπάνω κλείνοντας πολλές ανθρακικές και πετρελαϊκές μονάδες αλλά κυρίως «με την καθοριστική συμβολή» της τρόικας και της επιβολής των μέτρων λιτότητας

Τα άλλα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου αλλά και οι «ψευδο-οικολογικές» οργανώσεις του «βαθέως καπιταλισμού» είναι ότι «ο λιγνίτης έγινε ακριβό καύσιμο» και ότι θέλουν να προστατέψουν το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων των περιοχών όπου παράγεται η λιγνιτική ηλεκτρική ενέργεια.

 Είναι όμως έτσι;

Είναι το ακριβότερο καύσιμο ο λιγνίτης;

Πράγματι ο λιγνίτης ακρίβυνε σε σχέση με το παρελθόν επειδή εκτινάχτηκαν οι τιμές του Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου το άνθρακα. Άλλοι λόγοι αύξησης της λιγνιτικής κιλοβατώρας είναι η υποχρέωση για μειωμένη παραγωγή, στο 50% των δυνατοτήτων των μονάδων επειδή «οφείλουν» να προσαρμόζονται στα σκαμπανεβάσματα των μεταβλητών ΑΠΕ Επίσης είναι η σχέση εκμετάλλευσης που αλλάζει (όμως όχι πάντα προς το χειρότερο), Είναι η μαζική εισαγωγή στα ορυχεία εργολαβικών δραστηριοτήτων χωρίς τεχνογνωσία και εξοπλισμό κ.α  Για όλα αυτά υπάρχουν και προτάσεις και λύσεις που θα μπορούσαν να κάνουν ακόμα πιο φθηνή τη λιγνιτική Κιλοβατώρα, όμως παρόλα αυτά παραμένει από τα φθηνότερα καύσιμα και από τα ελάχιστα που δεν έχουν εγγυημένη τιμή, όπως οι μ.ΑΠΕ, δεν χρηματοδοτούνται από πουθενά, όπως οι μ.ΑΠΕ και το Φυσικό Αέριο, (ΕΤΜΕΑΡ- ΑΔΙ-ΜΜΑΕ κλπ)  Έτσι το κόστος της λιγνιτικής Μεγαβατώρας (MW/h) κινήθηκε το προηγούμενο διάστημα γύρα στα 80 με 90 € ανά MW/h όταν από αιολικά κόστιζαν 93 € ανά MW/h,  τα φωτοβολταϊκά 285 και τα φωτοβολταϊκών στέγης 410 € ανά MW/h. Μέσος όρος παραγωγής από μ.ΑΠΕ 160 € ανά MW/h!!! Τέλος αν αυτό ήταν το πρόβλημα θα έψαχναν να βρουν λύσεις, που υπάρχουν πολλές, και δεν θα ακολουθούσαν το δόγμα: «πονάει κεφάλι – Κόβουμε κεφάλι…» Άλλωστε ο λιγνίτης είναι αυτός που χρηματοδοτεί 15 χρόνια τώρα και τις ΑΠΕ και το Φ.Α και γενικότερα την Η/Ε της Χώρας.

Περιβαλλοντολογικό έγκλημα στη Δ.Μακεδονία

Ούτε λόγος να γίνεται για το ενδιαφέρον τους για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων  των λιγνιτικών περιοχών αφού γι αυτές η λύση της βίαιης απολιγνιτοποίησης είναι σαν να δέχονται ρυπαντικές βόμβες μεγατόνων. Η βίαια εγκατάλειψη των ανοιχτών, μη αποκατεστειμένων, Ορυχείων θα κάνει τη Δ. Μακεδονία ολόκληρη ένα τεράστιο «μαγκάλι» αφού θα εκπέμπονται για πάρα πολλά χρόνια τεράστιες ποσότητες μονοξειδίου του άνθρακα  λόγω του φαινομένου των αυταναφλέξεων του λιγνίτη. Επίσης θα εκπέμπονται μόνιμα, λόγω των ξεσκέπαστων αποθέσεων τέφρας και σκόνης, αιωρούμενα σωματίδια και οι μετακινήσεις- κατολισθήσεις εδαφών γύρω από τα εγκαταλειμμένα ορυχεία θα είναι μόνιμο φαινόμενο που θα «καταπίνει» τεράστιες εκτάσεις ακόμα και ολόκληρους οικισμούς! Οι επιπτώσεις από τη διάρρηξη του υδροφόρου ορίζοντα δε θα αποκατασταθούν ποτέ!

Αυτό είναι το «περιβαλλοντολογικό αποτύπωμα» που θα αφήσει πίσω του ο «τυφώνας» της βίαιης απολιγνιτοποίησης.

Ότι επιχειρήματα και να χρησιμοποιήσουμε εμείς σαν περιοχή, όσο και να «κλαφτούμε» για την ανεργία και τον οικονομικό μαρασμό της Περιοχής μας που θα φέρει το κλείσιμο της ΔΕΗ. Όσο κι αν διαμαρτυρόμαστε για τις χαμένες τηλεθερμάνσεις και τις μετεγκαταστάσεις. Όσο και να ποντάρουμε στο συναίσθημα «Τα δεκάδες χωριά που ξεριζώθηκαν», «το φυσικό τοπίο που καταστράφηκε», οι αρρώστιες και γενικότερα «η Περιοχή μας που κάηκε για να φωτίσει τη Χώρα». Κανένας δεν πρόκειται να μας λυπηθεί και να συνεχίσει τη λειτουργία των ΑΗΣ και των Ορυχείων αν, όπως προσπαθούν να μας πείσουν: «ο λιγνίτης δεν χρειάζεται πλέον στην ηλεκτροδότηση της Χώρας», «είναι οικονομικά ασύμφορος», «πρέπει να κλείσουν οι μονάδες για να σταματήσει η κλιματική αλλαγή», «Θα αντικατασταθεί με ΑΠΕ που δε ρυπαίνουν και είναι αειφόρες» κλπ

Οι επιπτώσεις της απολιγνιτοποίησης όμως είναι πολύπλευρες:

1. Περνάει στο ιδιωτικό κεφάλαιο ακόμα ένα 25% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος που έδινε από 35% έως και 45% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας αφού τα 4.000 MW λιγνιτικής παραγωγής αντικαθίστανται από 4.700 MW ιδιωτικών μονάδων με καύσιμο Φυσικό αέριο. Έτσι οι ιδιώτες θα ελέγχουν πλέον το 65% της συνολικής ισχύος ελέγχοντας απόλυτα και τις τιμές της ηλεκτρικές ενέργειας.
2. Το μάρμαρο θα το πληρώσουν πρώτα απ όλα οι μισθωτοί και οι λαϊκοί καταναλωτές Η/Ε. Οι τιμές του ρεύματος θα εκτιναχθούν στα ύψη στη Χώρα μας, που ήδη είναι οι ακριβότερες από όλες τις Χώρες της ΕΕ, επειδή το ρεύμα θα παράγεται από εισαγόμενο Φυσικό Αέριο και μάλιστα από Αμερικάνικο υγροποιημένο (LNG) που κοστίζει τριπλάσια από αυτό των αγωγών.
3. Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι καταναλωτές και ο λαός της Χώρας μας θα πληρώσει και τα επιπλέον 43,8 δις ευρώ για τις «νέες επενδύσεις στην ενέργεια» που εξήγγειλε πριν λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός. Αυτές είναι επενδύσεις που δεν ήταν απαραίτητες αλλά έρχονται να εξυπηρετήσουν τη «νέα φιλοσοφία» της Κυβέρνησης που βρίσκεται στα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
4. Εξυπηρετεί καθαρά τα γεωπολιτικά συμφέροντα του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Εντείνει την ενεργειακή, την οικονομική άρα και την πολιτική εξάρτηση της Χώρας και συμβάλει περεταίρω στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των υποδομών.
5. Καταστρέφει εγχώριους ενεργειακούς πόρους όπως είναι ο λιγνίτης, η σημαντικότερη εγχώρια πηγή ενέργειας, που μόνο από τα ανοιχτά ορυχεία ισοδυναμεί σήμερα με 300 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ενώ υπάρχει ο εξοπλισμός αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ για την εξόρυξη και την καύση του.
6. Βυθίζει στη φτώχεια στην ανεργία και σε «περιβαλλοντολογικό ολοκαύτωμα» ολόκληρες Περιοχές (Δυτική Μακεδονία- Μεγαλόπολη) με τη βίαια απολιγνιτοποίηση (ξαφνικό θάνατο) χωρίς κανένα σχέδιο οικονομικής και περιβαλλοντολογικής προστασίας αυτών των περιοχών.
7. Σε ότι αφορά την Περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, το σταμάτημα της λιγνιτικής δραστηριότητας σημαίνει, απώλεια τουλάχιστον 26.000 θέσεων εργασίας και την αφαίρεση οικονομικών πόρων 2,5 δις ευρώ ετησίως που προέρχονται από τη λειτουργία της ΔΕΗ στην Περιοχή.
8. Ταυτόχρονα θέλουν να δημιουργήσουν και μια Ε.Ο.Ζ (Ειδική Οικονομική Ζώνη) στην Περιοχή με φοροελαφρύνσεις, μειωμένο ΦΠΑ, μείωση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για την εργοδοσία, και «εργασιακά γκέτο,» μισθούς πείνας και κατάργηση ακόμα και των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
9. Η πολύ διαφημιζόμενη από ΕΕ και Κυβέρνηση «Δίκαια μετάβαση στη μεταλιγνιτκή εποχή» καθόλου δεν σημαίνει περιβαλλοντολογική αποκατάσταση, θέσεις εργασίας και εισόδημα για τους εργαζόμενους της Περιοχής. Αντίθετα σημαίνει «γιουρούσι» της Παγκόσμιας Τράπεζας και των πολυεθνικών, όπου συμμετέχει και το Ελληνικό Κεφάλαιο, με στόχο τα Εθνικά και Ευρωπαϊκά κονδύλια και τις τεράστιες εκτάσεις (200.000 στρέμματα) για εγκατάσταση φαραωνικών Φωτοβολταϊκών Σταθμών και άλλες δραστηριότητες άσχετες με τις ανάγκες της Περιοχής.

Άραγε ο νεοφιλελεύθερος πρωθυπουργός μας Κ. Μητσοτάκης, που είναι υπέρμαχος της άκρατης καπιταλιστικής ανάπτυξης, απόκτησε εσχάτως υπερβάλλουσες περιβαλλοντολογικές ή κλιματολογικές ευαισθησίες;

Τέτοιες  ώστε να θυσιάζει: Τεράστια κονδύλια (43,8 δις ευρώ) όταν δεν δίνει 10 ευρώ αύξηση στους καταρημαγμένους μισθωτούς και συνταξιούχους;

Να σπαταλά ασύστολα μεγάλης οικονομικής και ενεργειακής αξίας εθνικούς πόρους ; Λιγνίτη που ισοδυναμεί με 300 εκ. Βαρέλια πετρέλαιο; Έχει η χώρα μας τέτοια πολυτέλεια;

Να εντείνει κατά 10 μονάδες την ενεργειακή εξάρτηση της Χώρας που ήδη βρίσκεται στο 75%; Και να αλλάζει αρνητικά ακόμα και το εμπορικό ισοζύγιο μέσω αθρόας εισαγωγής άχρηστων τεχνολογιών μ.ΑΠΕ και εισαγόμενων καυσίμων;

Να δημιουργεί νέες στρατιές ανέργων και γενικότερα να βυθίζει στην οικονομική και περιβαλλοντολογική καταστροφή ολόκληρες περιοχές;

Αν πράγματι ο πρωθυπουργός μας απέκτησε τέτοιες οικολογικές – Κλιματικές ευαισθησίες τότε γιατί αποφασίζει «πάση θυσία» τις έρευνες υδρογονανθράκων που συσσωρεύουν επικίνδυνα τα «σύννεφα πολέμου» στην Περιοχή και παρά στις αντιδράσεις των «τοπικών κοινωνιών» (Κατάκολο- Ήπειρος κλπ); Μήπως νομίζει πως οι υδρογονάνθρακες, κατά την εξόρυξη και την καύση τους δεν εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα; Εκπέμπουν λιγότερο από τον λιγνίτη αλλά εκπέμπουν και μάλιστα εκπέμπουν και μεθάνιο (κατά την εξόρυξη) που είναι είκοσι φορές πιο δραστικό από το διοξείδιο! Και γιατί συνεχίζει πάση θυσία την περιβαλλοντολογική καταστροφή του Κάκαβου  και των τουριστικών προορισμών  στη Χαλκιδική προς όφελος του Μπόμπολα και των πολυεθνικών φυλακίζοντας μάλιστα τους κατοίκους που αγωνίζονται;

Στις νέες πολιτικές και Γεωπολιτικές προτεραιότητες του Ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού βρίσκονται τα πραγματικά αίτια για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων

Τα πραγματικά αίτια αυτών των πολιτικών στην ηλεκτρική ενέργεια που έκαναν και τον πρωθυπουργό να εξαγγείλει από το βήμα του ΟΗΕ το κλείσιμο όλων των λιγνιτικών μονάδων, αλλάζοντας άρδην την μέχρι τότε γραμμή ακόμα και της Κυβέρνησης της ΝΔ, είναι καθαρά πολιτικά και γεωπολιτικά. Στοχεύουν στην ολοένα μεγαλύτερη, «ανώδυνη και εγγυημένη» κερδοφορία των πολυεθνικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ηλεκτρική Ενέργεια (Η/Ε) αλλά ταυτόχρονα ξαναμοιράζουν την πίττα της ελληνικής και Ευρωπαϊκής Η/Ε ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό και Αμερικάνικο κεφάλαιο.

«έρχονται τα πάνω κάτω στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας».

Ποιες είναι λοιπόν σήμερα οι επιδιώξεις του Κεφαλαίου και του Ευρω- Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού στον τομέα της ενέργειας που έχουν και άμεση σχέση με τις νέες Γεωπολιτικές ανακατατάξεις; 

[Α] -Εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Βιομηχανίας

Το κλείσιμο της λιγνιτικής παραγωγής «δικαιολογεί» τις αθρόες εγκαταστάσεις μ.ΑΠΕ, έως και τριπλάσιας Ισχύος από την συνολική κατανάλωση Η/Ε, της Χώρας μας. Η εγκατεστημένη ισχύς από Α/Γ και Φ/Β θα ξεπεράσει τα 20.000 MW! Κατά την πρόβλεψη των ενδιαφερομένων οι επενδύσεις σε μ.ΑΠΕ στη Χώρα μας θα ξεπεράσει τα 10 δις Ευρώ το επόμενο διάστημα. Για να μπορέσει μάλιστα το κεφάλαιο να «τσιμεντάρει», να καταστρέψει στην ουσία όλα τα βουνά και τους κάμπους της Χώρας καταργούν κάθε «γραφειοκρατική εμπλοκή» αλλά και κάθε περιβαλλοντολογική προστασία! Μπορούν να εγκαταστήσουν παντού και σε ιδιωτικές εκτάσεις και βοσκοτόπια ακόμα και σε περιοχές Natura! Πρόσφατο το παράδειγμα του Μπούρινου όπου θέλουν να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες ισχύος 27,3 MW σε περιοχές Natura…. Αυτό ικανοποίει τις ορέξεις όλων των «ενεργειακών ομίλων» και συμβαδίζει με τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς του Ευρωενωσιακού κεφαλαίου αφού το 85% των επενδύσεων μ.ΑΠΕ θα πάει στις βιομηχανίες των Χωρών τους, που κατασκευάζουν αυτές τις τεχνολογίες.

Ολοκληρωτική επικράτηση του εισαγόμενου φυσικού αερίου

Όμως επειδή οι μ.ΑΠΕ είναι στοχαστικές και ασταθείς, δεν αντικαταστούν πραγματική εγκατεστημένη ισχύ χρειάζονται μονάδες βάσης (θερμικές) για να τις στηρίζουν! Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι για κάθε μονάδα ρεύματος από μ.ΑΠΕ χρειάζεται υποστήριξη από 25% έως 100% από άλλη σταθερή (θερμική ή υδροηλεκτρική) πηγή Ενέργειας.  Αυτές στην Ελλάδα δεν θα είναι πλέον με καύσιμο Λιγνίτη αλλά αποκλειστικά με Φυσικό Αέριο που πλέον λέγεται μεταβατικό καύσιμο! Κι επειδή το Φ.Α που μεταφέρεται μέσω αγωγών δεν επαρκεί για την ηλεκτροπαραγωγή, χρειάζεται και στην οικιακή, εμπορική, βιομηχανική κατανάλωση αλλά και για να μειωθεί η εξάρτηση από τη Ρωσία οι μονάδες μας πλέον θα καίνε Αμερικάνικο LNG το οποίο μέσω της Χώρας μας θα διανέμεται σε πολλές χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ασίας.

Το Αμερικάνικο Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG)

Επί της ουσίας η κατάργηση της λιγνιτικής παραγωγής δημιουργεί (τεχνητή) έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας η οποία άμεσα θα καλυφθεί με μονάδες παραγωγής ρεύματος με καύσιμο Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο και συγκεκριμένα Αμερικάνικο σχιστολιθικό (LNG). Η συμφωνία εντάσσεται στους γενικότερους οικονομικούς, ενεργειακούς, πολιτικούς και αμυντικούς σχεδιασμούς της Χώρας μας και επιβεβαιώνεται από τα εξής γεγονότα:

1. Υπήρξε συμφωνία του προέδρου της κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιουγκερ με τον Ντόναλτα Τραμπ τον Ιούλιο του 2018 για αύξηση των εισαγωγών LNG από τις ΗΠΑ και μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από το Ρώσικο Φυσικό Αέριο. Η συμφωνία επιβεβαιώθηκε σε όλα τα επίπεδα με τη σύμφωνη γνώμη και της Μέργκελ
2. Συμφωνία κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τις ΗΠΑ, στη συνάντηση Τσίπρα -Τραμπ στις 17 Οκτωβρίου 2017 για επέκταση των Αμερικάνικων Βάσεων με κύρια νέα ναυτική βάση το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπου κατασκευάζεται και η τερματική πλωτή δεξαμενή αποθήκευσης LNG (FSRU).
3. Στην πρόσφατη υπογραφή συμφωνίας της Κυβέρνησης της ΝΔ με τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για την ανανέωση παραμονής των αμερικάνικων βάσεων μπαίνει και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μαζί με νέες βάσεις σε Λάρισα, Στεφανοβίκειο και Βόλο κλπ.
4. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης βγήκε πριν λίγο καιρό για πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, κατά την επίσκεψή του στην Αλεξανδρούπολη δηλώνει ότι «το λιμάνι αυτό είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και είναι βέβαιος πως θα υπάρξει ενδιαφέρον για εξαγορά από αμερικάνικες εταιρείες.» Και φυσικά καθόλου τυχαία, ο όμιλος Κοπελούζου ξεκίνησε εκεί την κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 660 MW με καύσιμο φυσικό αέριο η οποία «θα συνδέεται μέσω ιδιόκτητου αγωγού 4 περίπου χιλιομέτρων με το FSRU της Αλεξανδρούπολης»…
5. Όμως αυτή η δεξαμενή δεν είναι αρκετή για τα σχέδια των Αμερικάνικων αφού ήδη «είκοσι εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για αγορά 12,2 δισ. κυβικά μέτρα/έτος ενώ η δυναμικότητα επαναεριοποίησης της Πλωτής Μονάδας Αποθήκευσης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (FSRU) είναι 5,5 δισ. κ.μ./έτος».  Έτσι κατά παραγγελία τους, το Ελληνικό κράτος με έξοδα της τάξης των 400 εκατομμυρίων Ευρώ, διαμόρφωσε την τεράστια υποθαλάσσια δεξαμενή αποθήκευσης LNG στη Νότια Καβάλα (ΥΑΦΑ). Οι εργασίες στην Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου,  της Νότιας Καβάλας που πρώην «φιλοξενούσε» κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχουν σχεδόν εξαντληθεί, πραγματοποιήθηκαν ήδη και είναι προς πώληση μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Στην ΥΑΦΑ της Καβάλας μπορεί να αποθηκευτεί φυσικό αέριο σε αέρια μορφή και να εξασφαλίσει αποθέματα για μήνες.
6. Στο σχεδιασμό του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου), που βγήκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση από τη ΡΑΕ προβλέπονται «εικονικοί αγωγοί» (σταθερά δρομολόγια με τάγκερ- δεξαμενές μεταφοράς φυσικού αερίου) οι οποίοι θα προμηθεύουν με  LNG όλα τα νησιά του Μη Διασυνδεμένου Συστήματος (Κρήτη, Δωδεκάνησα, Βόρειο Αιγαίο) από τη Ρεβυθούσα που είναι ένα νησί δεξαμενή στον κόλπο των Μεγάρων. Ήδη προαναγγέλλουν την κατασκευή μια νέας μονάδας ισχύος 400 MW με καύσιμο LNG στον Αθερινόλακκο της Κρήτης και έπονται Ρόδος, Κω, Κάρπαθος , Πάτμος, Κάλυμνος, Χίο, Λέσβο, Σάμο, Λήμνο, Ικαρία κλπ.

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο

Και αν αυτοί οι λόγοι, που προαναφέραμε και εκπορεύονται από το Αμερικάνικο Κεφάλαιο, απηχεί και τα συμφέροντα των Ελλήνων βιομηχάνων, δεν είναι επαρκείς ώστε να «μεταμφιεστούν» ο Μητσοτάκης και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό σε οικολόγους -κλιματολόγους υπάρχει και ένας ακόμα λόγος πολύ ισχυρός που λέγεται Εφοπλιστικό Κεφάλαιο. Είναι οι «Έλληνες» εφοπλιστές που έχουν κατασκευάσει εκατοντάδες καράβια δεξαμενές, το κόστος των οποίων ξεπερνά τα 20 δις δολάρια, για να μεταφέρουν το LNG κυρίως των ΗΠΑ αλλά και της Αλγερίας, Αιγύπτου, Αυστραλίας κλπ. Οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν παραγγείλει καράβια αξίας 8,9 δισ. ευρώ το 2018 και τα 2/3 αφορούν τάνκερ μεταφοράς φυσικού αερίου. Διαθέτουν, έτσι, το μεγαλύτερο στόλο παγκοσμίως και ελέγχουν τον 1/5 του παγκόσμιου τονάζ, όντας μπροστά από την Ιαπωνία, την Κίνα και τη Γερμανία στην κατάταξη.

Εν κατακλείδι: Επειδή οι ΑΠΕ δεν αντικαταστούν πραγματική εγκατεστημένη ισχύ και χρειάζονται μονάδες βάσης (θερμικές ή μεγάλα υδροηλεκτρικά) για να τις στηρίζουν, αυτές στην Ελλάδα δεν θα είναι πλέον με καύσιμο Λιγνίτη αλλά Φυσικό Αέριο! Κι επειδή το Φ.Α που μεταφέρεται μέσω αγωγών δεν επαρκεί, χρειάζεται και στην οικιακή κατανάλωση αλλά και για να μειωθεί η εξάρτηση από τη Ρωσία οι μονάδες μας πλέον θα καίνε Αμερικάνικο LNG! Τα συμφέροντα είναι τεράστια γιατί το Αμερικάνικο LNG δεν θα είναι μόνο για την Ελλάδα αλλά θα διανέμεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας. Σήμερα η εισαγωγή του LNG βρίσκεται ακόμα στο ξεκίνημά του και στη δημιουργία υποδομών κι όμως καταναλώνεται 20% επί της συνολικής κατανάλωσης Φυσικού Αερίου.

Πως φτάσαμε ως εδώ;

Για να καταλήξουμε σήμερα στην βίαια «απολιγνιτοποίηση» και στην απαξίωση- διάλυση της ΔΕΗ συνέβαλαν όλες οι Κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ- Συγκυβερνήσεις) ακόμα από τη δεκαετία του 1990. Αυτό έγινε μέσα από (ντιρεκτίβες) οδηγίες της ΕΕ και  προσαρμογές στην Ελληνική νομοθεσία πάντα στο πνεύμα του «Μάαστριχτ» και της «Λευκής Βίβλου» όπου σκανδαλωδώς πάντα προωθούνταν τα ιδιωτικά συμφέροντα έναντι των δημοσίων.  Εκτός από τα κόμματα που προαναφέραμε τεράστιες ευθύνες έχει και το αστικοποιημένο- Κυβερνητικό- Εργοδοτικό Συνδικαλιστικό Κίνημα της ΔΕΗ όπου με μπροστάρη την εκάστοτε ηγεσία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ αντί να παλέψει για την προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού στήριξε διαχρονικά, πότε ανοιχτά και πότε συγκαλυμμένα, όλες τις επιλογές της ΕΕ, του Κεφαλαίου, της αστικής τάξης και των εκάστοτε κυβερνήσεων. Τεράστιες ευθύνες αναλογούν και στα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης των περιοχών που σήμερα καταστρέφονται γιατί ήταν ουραγοί και συμπαραστάτες των παραπάνω συμφερόντων.

Με όλα αυτά που σχεδιάζονται για την Περιοχή μας θα έπρεπε φορείς εργαζόμενοι και κάτοικοι να βρίσκονται επί ποδός πολέμου! Παρόλα αυτά οι αντιδράσεις είναι χλιαρές, υποτονικές έως και συναινετικές ως προς την ολική καταστροφή της Περιοχής αλλά και το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της παραγωγικής δραστηριότητας της ΔΕΗ.

Οι προτάσεις μας

Για όλα αυτά εμείς, το Περιφερειακό Σχήμα «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία», χωρίς να κάνουμε καμία έκπτωση σε ζητήματα προστασίας του Περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων Επιστρέφουμε πίσω ως απαράδεκτη τη θέση του πρωθυπουργού, της κυβέρνησης και της ΕΕ, διαφωνούμε με τις σχεδιαζόμενες Πολιτικές και προτείνουμε:

1. Συνέχιση της λιγνιτικής δραστηριότητας των υφιστάμενων Ορυχείων και των εκπονημένων προγραμμάτων εξόρυξης για την επόμενη δεκαετία (για τον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και Αμυνταίου) με αυστηρή τήρηση των Μελετών Περιβαλλοντολογικών Επιπτώσεων. Να κατασκευαστούν 2 νέες μονάδες Αντιρρυπαντικής τεχνολογίες που (Μία στον Αι Δημήτρη και μία στο Ν. Φλώρινας αφού εξασφαλιστεί το καύσιμο).
2. Να γίνουν όλες οι περιβαλλοντολογικές αναβαθμίσεις (αποθειώσεις κλπ). Να μπουν σε νέα βάση όλα τα Περιβαλλοντολογικά ζητήματα χρησιμοποιώντας όλες τις βέλτιστες  τεχνικές και τα νέα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.
3. Γενικότερα το σταδιακό κλείσιμο των μονάδων δεν πρέπει και δεν δεχόμαστε να αφήσει πίσω ανεπανόρθωτες πληγές από ανοιχτά ορυχεία. Με πρόγραμμα συμφωνημένο με τους τοπικούς φορείς και τη ΔΕΗ θα πρέπει να είναι κλειστά με τελευταία επίστρωση φυτικής γης και να επαναποδοθεί για αναδάσωση και χωράφια για νέους αγρότες, ακτήμονες μέσω συνεταιρισμών κλπ. Θα αγωνιστούμε με όλες τις μορφές οι εκτάσεις (200.000 στρέμματα) των πρώην ορυχείων να φύγουν από την ιδιοκτησία της ΔΕΗ και των Μετόχων και να επιστρέψουν στην κοινωνία που είναι ο νόμιμος και ουσιαστικός ιδιοκτήτης τους.
4. Είμαστε κάθετα αντίθετοι με την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στη ΔΕΗ και θα αγωνιστούμε να μην ισχύσει στην πράξη ο νόμος. Ταυτόχρονα αγωνιζόμαστε για ισότητα, ισονομία, ισοπολιτεία για όλους τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και στην Ηλεκτρική Ενέργεια (Τακτικοί, έκτακτοι, εργολαβικοί κλπ). Ίσοι μισθοί για ίδια δουλειά. Ενιαίες και σταθερές εργασιακές- ασφαλιστικές σχέσεις για όλους.
5. Είμαστε ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών και Φωτοβολταικών στα βουνά και στους κάμπους ολόκληρης της Δυτικής Μακεδονίας γιατί εκτός των άλλων η Περιοχή έδωσε τα μέγιστα στην ηλεκτροδότηση της Χώρας για 70 χρόνια και δεν συναινούμε στην καταστροφή και των τελευταίων εκτάσεων φυσικού «πλούτου» που μας είναι απαραίτητος για την ομαλή αποκατάσταση του Περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων.
6. Όλα τα κονδύλια που προβλέπονται ή θα διατεθούν μελλοντικά για την λεγόμενη «μεταλιγνιτική εποχή» να τα διαχειριστεί δημόσιος φορέας στον οποίο θα συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι και η τοπική κοινωνία

Αγωνιζόμαστε για μια Εταιρεία Ηλεκτρισμού αποκλειστικά δημόσια, 100%, ενιαία και καθετοποιημένη με εργατική και κοινωνική συμμετοχή στη διεύθυνση και σε όλα τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, προσανατολισμένη στα λαϊκά συμφέροντα και μόνο. «Ρεύμα φθηνό για όλο το λαό». Επανεθνικοποίηση-Κρατικοποίηση ολόκληρου του Ηλεκτρενεργειακού τομέα. Μια πραγματικά Δημόσια Εταιρεία που θα πρωτοστατήσει στη νέα εποχή της Ηλεκτρικής Ενέργειας χρησιμοποιώντας όλες τις σύγχρονες μορφές ενέργειας με σεβασμό στην αειφορία και την προστασία του Περιβάλλοντος.

Όλα αυτά θα παλέψουμε για να υλοποιηθούν μέσα από ένα, αναγεννημένο αγωνιστικό, μαζικό κίνημα όπου θα συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι.

  Πρόταση Αγώνα: Για ένα Μέτωπο    Αγώνα   Εργαζομένων, Κατοίκων και Λαϊκών καταναλωτών ρεύματος.

Προτείνουμε και θα πρωτοστατήσουμε στη δημιουργία μιας νέας κινηματικής συλλογικότητας που θα συνενώνει μαζικούς φορείς, εργαζόμενους, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, κατοίκους και γενικότερα πολίτες που τα ατομικά και συλλογικά τους συμφέροντα  βλάπτονται από την επιχειρούμενη απολιγνιτοποίηση.

H συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν έχει σκοπό να αναπληρώσει το κενό της αυτοτελούς και αναγκαίας δράσης αγωνιστικών σωματείων και πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς αλλά έρχεται να ανοίξει μία αναγκαία συζήτηση, να αναδείξει τον συνδετικό κρίκο των επιμέρους κινήσεων  και να συμβάλλει στη συγκρότηση ενός κινήματος που θα έχει σκοπό να συνενώσει όλες τις επιμέρους κοινωνικές ομάδες που θίγονται γύρω απ την απολιγνιτοποίηση, αναδεικνύοντας το ζήτημα στην ολότητα του και αναζητώντας υπαίτιους τόσο στις κυβερνητικές επιλογές όσο και στο ρόλο της Ε.Ε. εν γένει.

Οι αρχές λειτουργίας, η ονομασία και η δράση της θα συναποφασιστεί από όλους τους συμμετέχοντες και θα παίρνονται μέσα από δημοκρατικές και αμεσο-δημοκρατικές διαδικασίες.

Προτείνουμε να γίνει αυτή η πρώτη συνάντηση αυτής κίνησης την επόμενη Τετάρτη 5/2/2020 και ώρα 7.00 μμ στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης αφού βγούμε με καλέσματα μέσα από τον τοπικό τύπο στους μαζικούς φορείς και στους αγωνιστές.

Οι συναγωνιστές μας το επόμενο διάστημα θα πάρουν την Πρωτοβουλία για δημιουργία Επιτροπών Αγώνα και στις άλλες Πόλεις και Περιοχές (Φλώρινα, Πτολεμαΐδα, Αμύνταιο, Σιάτιστα, Γρεβενά) που πλήττονται από την απολιγνιτοποίηση αλλά και από την καταστροφή του περιβάλλοντος λόγω εγκαταστάσεων τεχνολογιών ΑΠΕ

Επίσης προτείνουμε να βγούμε μαζικά και δυναμικά για να «υποδεχτούμε» τον Υπουργό Ενέργειας Κ. Χατζηδάκη που αναμένεται να έρθει στην Περιοχή μας στις αρχές του επόμενου Μήνα.

Κοζάνη 26/1/2020

• Ανακοίνωση Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Πτολεμαΐδας

Η Πτολεμαΐδα ορμητήριο των φασιστών στη Βόρεια Ελλάδα;

Την Κυριακή 2 Φλεβάρη ανακοινώθηκε συλλαλητήριο μίσους στην Πτολεμαΐδα, δήθεν για τα Ίμια, στην πραγματικότητα για να εκφραστεί ένας εθνικιστικός οχετός από οπαδούς του Βελόπουλου και της Χρυσής Αυγής. Διοργανωτής κάποια ΣάριΣΣα (με 2 «Σ», για να παραπέμπει στα SS του Χίτλερ), μια δεξιά διάσπαση των «Πτολεμαίων Μακεδόνων» με τη συμμετοχή άλλων δέκα φασιστικών ομάδων από όλη τη Β.Ελλάδα. Πέρυσι τον Μάρτιο είχαν κάνει κάτι παρόμοιο, με την άδεια της τότε δημοτικής αρχής. Πούλμαν έφτασαν με ορκ από άλλες πόλεις και παραταγμένα σε «τάγματα εφόδου», με πυρσούς και … τσολιάδες, λερώνοντας την πόλη μας συνθήματα όπως «αλήτες προδότες πολιτικοί», «στα όπλα να πάρουμε τα Σκόπια», «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ», «Γ…ιέται η Τουρκία». Κάτι τέτοιο φιλοδοξούν να κάνουν και φέτος. Διεκδικούν νέους τρόπους να χτίσουν γέφυρες με πλατύτερα ακροατήρια, τώρα που τους άδειασε ο Μητσοτάκης και τους τελείωσε το Μακεδονικό. Η νέα δημοτική αρχή αρνήθηκε να τους παραχωρήσει την πλατεία, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα το επιχειρήσουν.
Τι εστί συγκέντρωση «για τα Ίμια»; Πρόκειται για την κλασική ετήσια συγκέντρωση των Ναζί της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα, που καταλήγει κάθε χρόνο σε παταγώδη αποτυχία χάρη στις μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις. Φαίνεται ότι γίνεται φέτος προσπάθεια να μεταφερθεί και σε μια πόλη στη Βόρεια Ελλάδα. Και δεν διαλέγουν την Θεσσαλονίκη, αλλά την Πτολεμαΐδα! Μυρίστηκαν «ψωμί» και όχι άδικα: οι περσινές συγκεντρώσεις για το Μακεδονικό έδειξαν εύφορο έδαφος, με την Ακροδεξιά να απολαμβάνει την ασυλία των ΜΜΕ, της δημοτικής αρχής, της Εκκλησίας, των πολιτικάντηδων κλπ. Επιβεβαιώνεται ότι υπάρχει σχέδιο να καθιερώσουν την Πτολεμαΐδα ως φασιστικό ορμητήριο της Βόρειας Ελλάδας. Θα τους το επιτρέψουμε;

ΔΕΝ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΑΜΕ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!…όπως ισχυρίζονται κάποιοι, επειδή για παράδειγμα η Χρυσή Αυγή έμεινε εκτός Βουλής. Άλλωστε ένα παρόμοιο πολιτικό μόρφωμα έστω χωρίς τάγματα εφόδου, μπήκε στη Βουλή (Βελόπουλος). Η πολιτική ατζέντα τους έχει υιοθετηθεί από παπαγαλάκια και κυβέρνηση. Τα οικονομικά συμφέροντα, το πολιτικό κύκλωμα κάλυψης, το δικαστικό σώμα, τα ένοπλα σώματα του κράτους παραμένουν αλώβητα.
Ζούμε σε μια περίοδο που η κυβέρνηση συνεχίζει να σφίγγει το ζωνάρι στα λαϊκά στρώματα ενώ μπουκώνει ακόμα περισσότερο με χρήμα το μεγάλο κεφάλαιο. Η ανεργία και η φτώχεια εξαπλώνονται. Ο Μητσοτάκης υιοθετεί την ακροδεξιά ατζέντα νόμου και τάξης, ανάγει σε Νο1 εχθρό τις καταλήψεις κοινωνικών χώρων, στοχοποιεί τους αγωνιστές-τριες, τρομοκρατεί τους διαδηλωτές, αφήνει τους αστυνομικούς να ξεσαλώνουν στις γειτονιές ατιμώρητοι (χαρακτηριστική η περίπτωση Ινδαρέ). Τοπικοί παράγοντες της Δεξιάς οργανώνουν συλλαλητήρια μίσους απέναντι στα θύματα του πολέμου και της φτώχειας, πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ κυβερνητικοί και δημοσιογραφικοί εκπρόσωποι περίπου καλούν δημόσια «να τους πνίγουμε στο Αιγαίο για να μην έρχονται εδώ». Η εισαγγελέας προχωρά πρόταση αθώωσης της χρυσαυγίτικης ναζιστικής συμμορίας ενώ τα στοιχεία αρκούν για να καταδικαστούν επί 10 ως εγκληματική-τρομοκρατική οργάνωση με βαριές ποινές. Γερμανός δημοσιογράφος ξυλοκοπείται από μπράβους του Κασιδιάρη μπροστά στα μάτια αστυνομικών, που παρακολουθούν ατάραχοι το γεγονός, και δεν γίνεται καμία σύλληψη. Δικαστές ρίχνουν στα μαλακά τους ομοφοβικούς φασίστες δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου. Τέλος το θερμόμετρο στο Αιγαίο έχει ανέβει επικίνδυνα, με κυβέρνηση-ΜΜΕ να καλλιεργούν νυχθημερόν εθνικισμό και αντιτουρκισμό και να παίζουν σοβαρά με το ελληνοτουρκικού πολέμου, ενώ η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να στρέψει κι άλλες στρατιωτικές δυνάμεις απέναντι στον ελληνικό λαό: παραχωρεί στρατιωτικές βάσεις στις ΗΠΑ για εξορμήσεις στο Ιράκ, συνομιλεί με πραξικοπηματίες τύπου Χαφτάρ, δημοσιεύει τις σκέψεις της να στείλει στρατό σε εδάφη τρίτων χωρών (Λιβύη και Σαουδική Αραβία). Αυτά από μόνα τους συνθέτουν συνθήκες θερμοκηπίου για τα τάγματα εφόδου του Μιχαλολιάκου, εξασφαλίζουν τις προϋποθέσεις για να επιστρέψουν δριμύτεροι. Μέσα σε αυτό το κλίμα και μπροστά στο σοβαρό πλέον ενδεχόμενο αθώωσής τους οι φασίστες αποθρασύνονται και κολυμπάνε σαν το ψάρι μέσα στο νερό, παριστάνοντας την «αντισυστημική δύναμη». Προχωράνε πλέον πιο απελευθερωμένοι σε επιθέσεις κατά των αδύναμων. Έχουν μυριστεί την αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος και ξεροσταλιάζουν γύρω του σαν όρνεα.
Η κυβέρνηση της Δεξιάς ετοιμάζεται να δώσει το χαριστικό χτύπημα στην περιοχή μας, επισπεύδοντας το κλείσιμο των τελευταίων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Είναι πολύ βολικό για την κυβέρνηση να αναζητηθούν αποδιοπομπαίοι τράγοι, όπως οι πρόσφυγες ή οι γειτονικοί λαοί. Είναι πολύ βολικό η ανασφάλεια που βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής να μετατραπεί σε οργή για τους πρόσφυγες, τους Βορειομακεδόνες, Αλβανούς ή τους Τούρκους εργάτ(ρι)ες, ενώ αντικειμενικά είναι ανάγκη να μετατραπεί σε ξεσηκωμό φορέων, συνδικάτων και απλού κόσμου ενάντια στα σχέδια για ερήμωση της πόλης. Μια νέα επιχείρηση αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης βρίσκεται σε εξέλιξη.
Συμπολίτες, θα είναι ντροπή για την περιοχή μας, που έχει υποφέρει στο παρελθόν από τις ναζιστικές θηριωδίες, να επιτρέψουμε να αμαυρωθεί ως ορμητήριο του φασισμού.
Ούτε στις 2 Φλεβάρη ούτε ποτέ και πουθενά!Ανεπιθύμητα τα τάγματα εφόδου, ντόπια και ξενόφερτα, στην Πτολεμαΐδα! Καλούμε σε συσπείρωση απέναντι στον φασισμό. Από τη δράση μας και μόνο από αυτήν εξαρτάται αν θα ανακάμψει ή αν θα εξαφανιστεί οριστικά.
Εχθρός μας η κυβέρνηση, το κεφάλαιο, οι τραπεζίτες, όχι οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και οι γειτονικοί λαοί!
Ξεσηκωμός για το μέλλον της περιοχής, απέναντι στα συμφέροντα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που χαράζουν την κυβερνητική πολιτική και βάζουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας.

του Στέφανου Πράσσου

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου:
Ίσως και να μην ξανάγινε στην ιστορία…

Η λιγνιτική Πτολεμαΐδα 5 που τώρα κατασκευάζεται και υπολογίζουν να μπει σε λειτουργία στα τέλη του 2021 ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης προαναγγέλλει από την Αμερική ότι θα την κλείσει το 2028! Είναι μια σύγχρονη μονάδα νέας τεχνολογίας με μεγάλο βαθμό απόδοσης, με τεχνολογία παρακράτησης των ρύπων (πλην διοξειδίου του άνθρακα) δεν έχει καν καμινάδα, κοστίζει 1,5 δις ευρώ, σήμερα δουλεύουν 1500 εργαζόμενοι, γίνεται προς αντικατάσταση των 4 μονάδων του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας που έκλεισαν και θα έπρεπε να δουλέψει άλλα 40 χρόνια!
Πολλοί πιστεύουν ότι κλείνει με απόφαση της ΕΕ… Λάθος δεν υπάρχει τέτοια οδηγία αφού ο αυτοκράτορας (Γερμανία) θα συνεχίσει να καίει λιγνίτη και λιθάνθρακα μέχρι το 2038 και βλέπουμε αφού η ΕΕ πήρε απόφαση να ολοκληρώσει την απανθρακοποίηση το 2050…
Άλλοι πάλι, λιγότερο ενημερωμένοι υποστηρίζουν ότι καλώς την κλείνει αφού παράγει βρώμικη ενέργεια και θα αντικατασταθεί από ΑΠΕ που παράγουν καθαρή ενέργεια.. Λάθος! Επειδή τυχαίο και ασταθές ρεύμα δεν μπορεί να αντικαταστήσει μονάδες βάσης! Βλέπε: Μπορούν οι ΑΠΕ να υποκαταστήσουν την Πτολεμαΐδα 5; https://kokinokamini.blogspot.com/2018/10/5.html
Το μόνο που μπορεί να αντικαταστήσει τις λιγνιτικές μονάδες βάσης είναι μονάδες Φυσικού αερίου (κατασκευάζονται ήδη 6 νέες μονάδες ισχύος 4.300 MW) και επειδή από τους αγωγούς δεν επαρκεί και για οικιακή κατανάλωση και για ηλεκτροπαραγωγή Έρχεται το αμερικάνικο σχιστολιθικό, συμπιεσμένο Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG) Θα αποθηκεύεται στη Ρεβυθούσα, στην πλωτή δεξαμενή της Αλεξανδρούπολης και στην υπόγεια δεξαμενή της καβάλας. Αυτό μόνο δικαιολογεί τις δηλώσεις Μητσοτάκη από τις ΗΠΑ που έκανε μια συνολική συμφωνία με τους Αμερικάνους και για την παραμονή των βάσεων, όπου καθόλου τυχαία, μπαίνει και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Βέβαια είναι πανάκριβο (τριπλάσια τιμή από το Ρώσικο) αλλά αυτά τα πληρώνουν τα συνήθη υποζύγια… Ο Μυτιληναίος που δεν πληρώνει ρεύμα στη ΔΕΗ παρήγγειλε ήδη τις πρώτες καραβιές… Αυτός ξέρει……..
Το υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ κ.α Γεωπολιτικά παιχνίδια καταπίνουν τις λιγνιτικές μονάδες και τη ΔΕΗ
https://kokinokamini.blogspot.com/2019/11/blog-post_10.html

Μια µεγάλη επιτυχία, σε ένα από τα «άντρα» του εθνικισµού και της ακροδεξιάς

Του Αλέξη Λιοσάτου

Με µεγάλη επιτυχία σε όλα τα επίπεδα στέφθηκε το πρώτο 2ήµερο αντιφασιστικό φεστιβάλ στην Πτολεµαΐδα (29-30 Ιουνίου). Περίπου 500 άνθρωποι κάθε ηλικίας πέρασαν από τις διαδικασίες του, καθιστώντας το ίσως το πιο µαζικό κινηµατικό γεγονός που έχει γίνει ποτέ στην πόλη. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε δεκάδες αντιφασίστ(ρι)ες να το πάρουν στις πλάτες τους και να το φέρουν σε πέρας, αξιοποιώντας κάθε δηµιουργική ιδέα, τεχνογνωσία και διάθεση για προσφορά, ξεπερνώντας συχνά τα όρια σωµατικής αντοχής του καθενός και καθεµιάς.

Το φεστιβάλ έγινε στο Παλιό Στρατόπεδο Πτολεµαΐδας, έναν χώρο µισοεγκαταλειµµένο αλλά µε πλούσια φυσική οµορφιά που αποδείχθηκε ιδανικός για µεγάλους, παιδιά, οικιακά ζώα, καθώς οι περισσότερες δράσεις πραγµατοποιήθηκαν κάτω από τη σκιά και τη δροσιά των µεγάλων δέντρων του στρατοπέδου. Όλες οι συζητήσεις είχαν από 30 έως 60 άτοµα, πολλά µικρά παιδάκια διασκέδασαν µε το παιδικό πρόγραµµα του φεστιβάλ, η επιλογή µουσικών και συναυλιών (για όλα τα γούστα) µας έβγαλε ασπροπρόσωπους ενώ ο κόσµος διασκέδαζε και στήριζε οικονοµικά το εξαιρετικά οργανωµένο µπαρ-εστιατόριο µέχρι τις 3.30 το πρωί της Κυριακής. Οι εκπρόσωποι της ΒΙΟΜΕ τόνισαν τη σηµασία της αλληλεγγύης ώστε να διατηρείται ζωντανό το εγχείρηµά τους εδώ και 8 χρόνια, η ΑΡΣΙΣ Κοζάνης συνόδευσε πρόσφυγες από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές που µας πρόσφεραν τις νόστιµες λιχουδιές τους και µίλησαν για το προβλήµατά τους, χειροποίητα κοσµήµατα πουλήθηκαν για τις ανάγκες των αδέσποτων ζώων, κρατικά διωκόµενοι αντιφασίστ(ρι)ες (για την οικονοµική ενίσχυση των οποίων έγινε το φεστιβάλ) µίλησαν για τη σκανδαλωδώς µεροληπτική σε βάρος τους δίωξη επί 6 χρόνια, στο ιστορικό σεµινάριο αναλύθηκε ο φασισµός και τα παραδείγµατά του σε διάφορες χώρες τη δεκαετία του ’30, του ’70 αλλά και στο σήµερα, η συζήτηση για τη φυσική καλλιέργεια έδενε αρµονικά µε το καταπράσινο περιβάλλον και είχε µεγάλη συµµετοχή, οι µελοποιηµένοι στίχοι συνδυάζονταν µε απαγγελία ποίησης…

Οι συµµετέχοντες/σες έφυγαν γεµάτοι από µουσικές,γεύσεις, παραµύθια, χρώµατα κι αρώµατα, ανταλλαγή γνώσεων κι απόψεων, αλλά το κυριότερο: τα κεντρικά συνθήµατα του φεστιβάλ για «αλληλεγγύη» και «αυτοοργάνωση» έγιναν πράξη 100%.

Η επιτυχία του Φεστιβάλ είναι εντυπωσιακή, µε δεδοµένο ότι το στρατόπεδο βρίσκεται 5 λεπτά έξω από την πόλη και ότι σχεδόν όλα τα ΜΜΕ το σαµποτάρισαν πριν, κατά τη διάρκεια και µετά την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων, προτιµώντας να ασχολούνται µε το τσίρκο των συστηµικών πολιτευτών. Το φεστιβάλ κάλυψε τα έξοδά του και τα έσοδα στο µεγαλύτερο µέρος τους θα διατεθούν, όπως είχε προαποφασιστεί και ανακοινωθεί, για τις ανάγκες των 14 αντιφασιστ(ρι)ών που (ξανα)διώκονται εκδικητικά από το κράτος για τις διαδηλώσεις στην Κοζάνη του 2013 που ακολούθησαν τη δολοφονία του Π. Φύσσα, από χρυσαυγίτικα κατακάθια.

Πώς φτάσαµε ως εδώ;

Αν τέσσερις µήνες πριν λεγόταν ότι θα διοργανωθεί 2ήµερο αντιφασιστικό φεστιβάλ στην Πτολεµαΐδα, µάλλον θα θεωρούνταν ανέκδοτο. Και δεν ήταν καθόλου δεδοµένη η επιτυχία του. Οι κινηµατικές διαδικασίες στην πόλη είχαν σχεδόν σβήσει και την ατζέντα επέβαλε το φασίζον ακροδεξιό µέτωπο «Πτολεµαίοι Μακεδόνες» που τροµοκρατούσε όποιον έχει διαφορετική άποψη, στοιχίζοντας πίσω του από Νεοδηµοκράτες, µπάτσους και παππάδες µέχρι πολιτιστικούς συλλόγους (το «πολιτισµός» κατ’ ευφηµισµόν προφανώς), την πλειονότητα των δηµοτικών συµβούλων και των τοπικών ΜΜΕ.

Τον Φεβρουάριο οι φασίστες στοχοποίησαν αντιφασίστες που έγραψαν µε σπρέι πάνω στο εθνικιστικό γκράφιτι και µετέπειτα επιτέθηκαν οργανωµένα (σε συνεργασία µε τοπικούς «δηµοσιογράφους») σε µέλος της Κίνησης Απελάστε τον Ρατσισµό και της Οργάνωσης «Κόκκινο Νήµα» µε στόχο την κοινωνική, πολιτική και επαγγελµατική περιθωριοποίησή του. Τελικά πέτυχαν το αντίθετο. Οι αντιφασίστ(ρι)ες συγκρότησαν την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεµαΐδας και οργάνωσαν την πολιτική απάντηση βήµα το βήµα. Με απεύθυνση στην κοινωνία (που στάθηκε αποφασιστικά αλληλέγγυα στο πλευρό των στοιχοποιηµένων από τους φασίστες), µε δεκάδες ψηφίσµατα αλληλεγγύης από σωµατεία και πολιτικές-κοινωνικές κινήσεις, µε ανακοινώσεις και δελτία Τύπου, µε παρεµβάσεις και µικροφωνικές στην πλατεία που έσπασαν την τροµοκρατία. Σε µια περίοδο που δυσκολευόταν ακόµα και το κυβερνών κόµµα να πραγµατοποιήσει συγκέντρωση, οργανώσαµε µία από τις πιο πετυχηµένες πολιτικές εκδηλώσεις στην περιοχή, αυτή για τη δίκη της ΧΑ µε τους Τσιάκαλο και Παπαδάκη, την οποία παρακολούθησαν 120 άνθρωποι.

Με συλλογική απόφαση και παρέµβαση ζωγραφίσαµε στο γήπεδο της πόλης τη φιγούρα του Παύλου Φύσσα και κάλεσµα για το φεστιβάλ λίγα µέτρα από το γκράφιτι των ακροδεξιών, στέλνοντας µήνυµα ότι θα τους πολεµήσουµε και δεν θα επιτρέψουµε να κυριαρχήσει η φασιστική σαπίλα στην πόλη µας. Λίγες µέρες πριν είχαµε ζητήσει και άδεια από τον ∆ήµο, ο οποίος είχε δώσει αντίστοιχη άδεια στους φασίστες τον Φεβρουάριο. Ο ∆ήµος µάς αρνήθηκε – δεν πέσαµε από τα σύννεφα. Βάφτισαν «εθνικό σύµβολο» τον σφαγέα Μεγαλέξανδρο και το «Η Μακεδονία είναι ελληνική» πλάι στην ελληνική σηµαία, ενώ φαίνεται ότι γι’ αυτούς ο Φύσσας είναι «αντεθνικό σύµβολο». Τις ίδιες µέρες µε την άρνηση να µας δώσουν άδεια, έδωσαν άδεια στον ακροδεξιό Βελλόπουλο να πραγµατοποιήσει συγκέντρωση στο Πνευµατικό Κέντρο. ∆ύο µήνες πριν έδιναν άδεια σε τάγµατα εφόδου της ΧΑ να καταλάβουν την πλατεία της πόλης για πρώτη φορά και να πραγµατοποιήσουν ανοιχτή εκδήλωση µε πυρσούς και συνθήµατα µίσους.

Από την ίδρυση της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας µέχρι τη διοργάνωση του Φεστιβάλ µεσολάβησαν 24 συνελεύσεις, από τις οποίες πέρασαν περίπου 60 άνθρωποι.

Η συνέλευση λειτούργησε συνθετικά και συσπειρωτικά, ενωτικά χωρίς τον οποιονδήποτε αποκλεισµό και µετρούσε την άποψη του καθένα κι αποτέλεσε τον κινητήρα για όσα οργανώθηκαν µέχρι τώρα, αλλά και -ακόµα πιο σηµαντικό- δηµιούργησε µια πολύ δεµένη οµάδα κι ένα πολύ καλό κλίµα που βάζει τις βάσεις για ακόµα σοβαρότερη αντιφασιστική παρέµβαση στο µέλλον. Κατά τη γνώµη µου µάλιστα, όλη αυτή η προσπάθεια αποτέλεσε και την πιο ουσιαστική «προεκλογική» παρέµβαση στην περιοχή (για λογαριασµό των εργαζοµένων, της νεολαίας, των καταπιεσµένων, των φτωχών), ακόµα κι αν δεν ασχολήθηκε καθόλου µε τις εκλογές.

Πώς κερδήθηκε η µάχη µε την ακροδεξιά και τους φασίστες

Τελικά αυτές οι προσπάθειες που ξεκίνησαν από λίγους ανθρώπους της περιοχής κατέγραψαν σοβαρά αποτελέσµατα. Οι «Πτολεµαίοι Μακεδόνες» αποσυσπειρώθηκαν, οι δράσεις τους αποµαζικοποιήθηκαν και αραίωσαν και σήµερα έχουν αποµείνει ελάχιστοι γραφικοί φασίστες χωρίς καµία δυναµική. Υπήρξε διάσπαση στο εσωτερικό τους, η Νέα ∆ηµοκρατία αποσύρθηκε διακριτικά, άλλοι φρόντισαν να χωθούν σε διάφορα ψηφοδέλτια και οι αντιφασίστες κυριάρχησαν µε την παρουσία τους στη «µάχη του δρόµου». Μετά το Μάρτιο δεν τόλµησαν να πραγµατοποιήσουν οποιαδήποτε σοβαρή παρέµβαση. Η µαζική κατακραυγή της συντριπτικής πλειονότητας του κόσµου τούς έκοψε την αυτοπεποίθηση και τον «βήχα». Η Ακροδεξιά την προηγούµενη περίοδο κολυµπούσε «σαν το ψάρι µέσα στο νερό», µε τον αέρα της ηγεµονικής ιδεολογικά δύναµης για το Μακεδονικό. Η µεγάλη επιτυχία της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας ήταν ότι κατάφερε να βγάλει τις µάσκες τους και να αποκαλυφθούν ως αυτό που είναι: φασίστες,τραµπούκοι, παρακρατικοί και λούµπεν. Στο φως της µέρας και χωρίς τη στήριξη του (παρα)κράτους αποδείχθηκαν φτερό στον άνεµο.

Με τέτοιους όρους, σπάσαµε τον φόβο και δώσαµε αυτοπεποίθηση στους αριστερούς και δηµοκρατικούς πολίτες να βγουν στον δρόµο, να µιλήσουν πιο θαρρετά για τις απόψεις τους, να ορθώσουν ανάστηµα στην αντίδραση. ∆είξαµε ότι είναι εφικτό η Αριστερά να ξανακερδίσει τη µάχη των ιδεών, ακόµα και αν εκλογικά βρίσκεται στο χειρότερό της σηµείο. Τέσσερις µήνες πριν στην Πτολεµαΐδα υπήρχε ανησυχία για το πώς θα κάνουµε την πρώτη µας δηµόσια εµφάνιση υπό τον κίνδυνο επίθεσης από τραµπούκους. Τέσσερις µήνες µετά καταφέραµε να στήσουµε τελικά ένα µεγάλο φεστιβάλ χωρίς προβλήµατα, χωρίς καν να υπάρχει σε κανέναν από τους συµµετέχοντες η παραµικρή αίσθηση ότι µπορεί να µας απειλήσει η φασιστική σκόνη.

Αλλά δεν είναι καιρός για εφησυχασµό. Η Ακροδεξιά διατηρεί µεγάλες εκλογικές δυνάµεις και η Ν∆ επιστρέφει µε ρεβανσιστικές (ακρο)δεξιές διαθέσεις. Ο στόχος µας παραµένει: η εκµηδένιση του φασισµού. Βασιζόµαστε σε αυτό που µας ενώνει: θέλουµε να ζούµε σε µια πόλη καθαρή από σκουπίδια και φασίστες, χωρίς  ρατσισµό και εθνικισµό, θέλουµε να δυναµώσουµε το µήνυµα για µια άλλη κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης. Συνεχίζουµε.

του Κώστα Παπαδάκη

1. Πάει ένας μήνας και πάνω από τότε που η «Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας» μου ζήτησε να είμαι εκεί το Σάββατο 20-4-2019 για να μιλήσω σε εκδήλωση με θέμα την άνοδο του εθνικισμού και τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Δέχθηκα με ευχαρίστηση.

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας συγκροτήθηκε πρόσφατα με συμμετοχή τοπικών δυνάμεων όχι μόνο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και αναρχικών, αλλά και πολιτών ευρύτερου φάσματος της Αριστεράς και των δημοκρατικών ευαισθησιών. Αφορμή στάθηκε η στοχοποίηση πριν λίγους μήνες του Αλέξη Λιοσάτου, ενός νέου οδοντίατρου της πόλης και μέλους της οργάνωσης «Κόκκινο Νήμα» εξαιτίας δημόσιας τοποθέτησής του ενάντια σε εθνικιστικά συνθήματα που είχαν γραφτεί αθρόα από «Μακεδονομάχους» και φασίστες της περιοχής. Η θαρραλέα στάση του Α.Λ. στάθηκε αφορμή για έναν οχετό προβοκάτσιας και λάσπης εναντίον του από τοπικά sites και ακροδεξιούς παράγοντες, αλλά η αποφασιστική και ποικίλλη δημόσια παρέμβαση της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας κατάφερε να τα καταγγείλει αποτελεσματικά και να τα ανακόψει. Επόμενο βήμα της ήταν η διοργάνωση αυτής της συγκέντρωσης, ακριβώς την ημέρα συμπλήρωσης τεσσάρων χρόνων από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής και μία μέρα πριν την επέτειο του απριλιανού πραξικοπήματος.

2. Το ταξίδι για την Πτολεμαΐδα ήταν απρόσμενα πολύωρο. Αεροπορικά δρομολόγια δεν υπάρχουν προς την Κοζάνη και την Καστοριά (τα πλησιέστερα αεροδρόμια δηλαδή) Παρασκευή και Σάββατο, με αποτέλεσμα, αν κάποιος δεν θέλει να πάει μέσω Θεσσαλονίκης και να διανύσει οδικώς τη μισή απόσταση στη συνέχεια, να έχει δύο επιλογές, το Ι.Χ. ή το ΚΤΕΛ. Το Ι.Χ. είναι εύκολο αλλά κοστίζει πολλαπλάσια, το ΚΤΕΛ εξελίχθηκε σε μια μεγάλη ταλαιπωρία. Ώρα αναχώρησης 7.50΄ το Σάββατο από τον Κηφισό, πολλές στάσεις, καθυστέρηση τουλάχιστον μίας ώρας σε εσωτερικές μετακινήσεις μέσα στην πόλη της Λάρισας ανάμεσα στα δύο ΚΤΕΛ και μια διαδρομή γενικά άχαρη, που σε ένα μικρό τμήμα της μόνο (Ελασσόνα – Σέρβια) αξίζει τον κόπο να κοιτάξεις από το παράθυρο. Αφιξη στην Κοζάνη στις 16.00, αλλαγή λεωφορείου και τελική άφιξη στην Πτολεμαΐδα 16:30, Συνολικά δηλαδή πάνω από 8,5 ώρες, όσες από Αθήνα – Αλεξανδρούπολη ή Καλαμάτα – Θεσσαλονίκη για τη διαδρομή Αθήνα – Πτολεμαίδα !

Αυτά είναι τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων. Όταν δεν συμφέρει, ολόκληρα αεροδρόμια που εξυπηρετούν περιοχές εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων μένουν νεκρά για μέρες και εβδομάδες. Και τα υπεραστικά λεωφορεία αναγκάζονται να πραγματοποιούν ενδιάμεσες επιβιβάσεις καθυστερώντας απελπιστικά τον τελικό τους προορισμό για να επιβιώσουν. Και μη νομίζετε ότι είναι φτηνά : 50,3 € το εισιτήριο του ΚΤΕΛ έναντι 57 € του αεροπορικού. Ευτυχώς υπήρχε πτήση επιστροφής την επόμενη ημέρα ώστε να μην επαναληφθεί αυτή η ταλαιπωρία. Αλλά όσο σκεφτόμουν ότι δεν είχα μπορέσει να ανταποκριθώ σε τηλεοπτικές εκπομπές για τη δίκη Χ.Α. και τη δικτατορία το πρωί του Σαββάτου επειδή έπρεπε να είμαι τόσες ώρες στο δρόμο «τα έπαιρνα».

3. Έφυγα από το ξενοδοχείο για το «Εργατικό Κέντρο Εορδαίας – Πτολεμαΐδας», όπου ήταν προγραμματισμένη η διεξαγωγή της εκδήλωσης, με την απορία γιατί την έχουν βάλει τόσο νωρίς (18.00΄) τώρα που πλέον είναι άνοιξη και βραδιάζει αργά. Πηγαίνοντας προς τα εκεί, φανταζόμουν ότι θα βρω 5-6 ανθρώπους, τους οργανωτές δηλαδή, να ψάχνονται και να περιμένουν μισή με μία ώρα, μέχρι να συγκεντρωθούν και άλλοι άνθρωποι, αλλά η πρώτη ευχάριστη έκπληξη με περίμενε έξω από το Εργατικό Κέντρο.

Μόλις έφτασα, στις 18:15΄, περί τους 40 ανθρώπους βρίσκονταν στον πεζόδρομο έξω από την είσοδό του, άλλοι τόσοι είχαν ήδη καταλάβει θέσεις στο ακροατήριο και πολλοί διαμαρτύρονταν που ακόμα δεν είχαμε αρχίσει, ενώ τοπικά κανάλια με περίμεναν για δηλώσεις και έπαιρναν ήδη από το συνομιλητή μου, πανεπιστημιακό και γνωστό για την πρωτοπόρα δράση του στο κίνημα συμπαράστασης στους πρόσφυγες τα τελευταία χρόνια, Γιώργο Τσιάκαλο.

Η εκδήλωση άρχισε στις 18.30΄ ενώ στο ακροατήριο υπήρχαν περισσότερα από 120 άτομα, ορισμένες δεκάδες από τους οποίους παρακολουθούσαν όρθιοι γιατί τα καθίσματα ήταν γεμάτα. Τόσο μεγάλη μαζικότητα σε εκδήλωση επαρχιακής πόλης, δεν την περίμενα και είναι από τα πιο ευχάριστα που μου έχουν συμβεί. Και μάλιστα σε μια πόλη που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ τέτοια εκδήλωση και που δεν είναι από τις ιδιαίτερα δυνατές κινηματικά πόλεις, και σε μια περίοδο μεγάλης τοπικής εθνικιστικής έξαρσης. Ανάμεσα στο ακροατήριο νεολαίοι, αγωνιστές, αντιφασίστες, εργάτες, αγρότες και επαγγελματίες της περιοχής, αλλά και δικηγόροι, συνταξιούχοι, τοπικοί παράγοντες και δημοσιογράφοι.

Η εκδήλωση, που συντόνισε ο Αλέξης, διήρκεσε τρεις ώρες με αμείωτο ενδιαφέρον. Μίλησα για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, τις αιτίες καθυστέρησης, την έλλειψη δημοσιότητας, τα στοιχεία της εγκληματικής οργάνωσης, τη μέχρι τώρα πορεία της αποδεικτικής διαδικασίας, την προοπτική να τελειώσει, την ανάγκη συνεκδίκασης των υποθέσεων, το νέο Ποινικό Κώδικα και τις επιπτώσεις του στη δίκη και γενικά κ.λ.π. Ο Γιώργος Τσιάκαλος συνέχισε με μια έξοχη τοποθέτηση για το φασισμό, το ναζισμό, ιστορική αναδρομή στο Μακεδονικό, τα αίσχη που γίνονται ενάντια στους πρόσφυγες στον Εβρο κ.λ.π. Ακολούθησε διάλογος, ερωτήσεις, τοποθετήσεις και δευτερολογίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πρώτοι που άρχισαν να αποχωρούν, το έκαναν μετά τις 20.00΄, ενώ στις 21:30΄, όταν τελείωσε η εκδήλωση, παρέμενε ακόμη το μισό ακροατήριο. Ενθουσιώδεις και ενθαρρυντικές οι συμπεριφορές, ένθερμες και οι χειραψίες και τα πηγαδάκια στη συνέχεια, ενώ μια αλληλέγγυα μου έδωσε και ένα εργόχειρο δώρο μαζί με ένα προσωπικό σημείωμα για την κ. Μάγδα Φύσσα μιλώντας με συγκίνηση για αυτήν.

Η Πτολεμαϊδα, όπως και τον Σεπτέμβρη η Ορεστιάδα, υπήρξε για μένα μία απρόσμενη έκπληξη και ένα ανεκτίμητο μάθημα συγκροτημένης αισιοδοξίας απέναντι σε μία γενικευμένη και αναιτιολόγητη ηττοπάθεια που και αυτή αντί να μετριάζει τον σεχταρισμό, τον επαυξάνει. Εχουμε το δικαίωμα στην ελπίδα όταν εργαζόμαστε για τη βεβαιότητα που τη γεννάει. Σε μία περιοχή που δεν έχει ξαναγίνει κινηματική εκδήλωση τέτοιου είδους, που οι δυνάμεις του χώρους μας είναι ελάχιστες και που η τρομοκρατία των εθνικιστών απέναντι στο ντόπιο στοιχείο που περήφανα αρνείται να απεμπολήσει την ταυτότητά του προσπαθεί να αναβιώσει, πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανωτές η «πλέον επιτυχημένη εκδήλωση στην ιστορία του κινήματος της περιοχής τα τελευταία χρόνια».

Όταν μάλιστα την ίδια ώρα λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πτολεμαΐδα, σε ένα χωριό, η Χρυσή Αυγή παρουσίαζε κυριολεκτικά «στη ζούλα» το ψηφοδέλτιο της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, κρυμμένη στο καφενείο ενός χωριού (Άρδασσα).

Ταλαιπωρήθηκα με το λεωφορείο, αλλά αν φανταζόμουν όλα αυτά ευχαρίστως θα πήγαινα και με τα πόδια.

4. Το επόμενο πρωινό ήταν ολόκληρο δικό μου, καθώς η πτήση της επιστροφής από Κοζάνη ήταν απόγευμα. Μια βόλτα στους δρόμους της Πτολεμαΐδας αποκάλυπτε ότι έχει πάψει πια να περιβάλλεται ψηλά από το κίτρινο δακτυλίδι του νέφους στον ουρανό της, πράγμα που, όπως μου εξήγησαν οι σύντροφοι, οφείλεται στην παύση δραστηριότητας πολλών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Δ.Ε.Η, που έχει συντελέσει στη μείωση των θέσεων εργασίας κατά 4.000 στην περιοχή. Πολλοί έχουν φύγει από την ευρύτερη περιοχή λόγω της υψηλής ανεργίας, ενώ όσοι έχουν αγροτική γη δοκιμάζουν καλλιέργειες σε αρωματικά φυτά, μήλα και ροδάκινα καθώς οι παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες (δημητριακά, καπνά κλπ) έχουν εκλείψει.

Η πόλη της Πτολεμαΐδας δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Αν έλειπε μια μεγάλη πλατεία με ψηλά δέντρα («πάρκο» την ονομάζουν εκεί) και ορισμένες πεζοδρομήσεις, δεν θα έβλεπε κανείς τίποτε άλλο εκτός από τσιμέντο και άσφαλτο.

Παρατήρησα ότι ακόμη και το πρωί της Κυριακής όλα τα κεντρικά σημεία της Πτολεμαΐδας ήταν γεμάτα αφίσες για την εκδήλωση, οι οποίες δεν είχαν σκιστεί ή μουτζουρωθεί, δείγμα και αυτό επικράτησης, σε μια πόλη – καρδιά της αναγέννησης του εθνικισμού. Εντόπισα το πρακτορείο εφημερίδων, βρήκα το ΠΡΙΝ (παλιά συνήθεια) και το διάβασα. Δεν είχε γράψει τίποτε πριν την εκδήλωση, όπως και κανένα κινηματικό έντυπο της Αθήνας, δεν ξέρω αν θα γράψει μετά.

5. Στη συνέχεια ήπια καφέ με τον Σπύρο Κωνσταντινίδη, άλλον έναν από τους πρωτεργάτες της εκδήλωσης, της «Πρωτοβουλίας» και όχι μόνο. Ο Σπύρος ζει πολλά χρόνια στην Πτολεμαΐδα, ενώ έχει ενεργή δράση, αρχικά στο Κ.Κ.Ε. και μετά στο Ν.Α.Ρ. και την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., την οποία τώρα  υπηρετεί μέσα από τη « Μετάβαση» και το «Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο». Η συζήτηση μαζί του ήταν, για εμένα, αφάνταστα αποκαλυπτική όχι μόνο για τα «παλιά», καθώς ο Σπύρος κουβαλά μέσα του τη μνήμη ολόκληρης της μεταπολίτευσης αλλά κυρίως όσον αφορά την κατάσταση στην περιοχή και τις κινηματικές της δυνατότητες.

Μου μίλησε για τις προοπτικές της «Αριστερής Συμπόρευσης για την Ανατροπή», όπως ονομάζεται η περιφερειακή κίνηση που θα συμμετάσχει στις αρχαιρεσίες για την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, με επικεφαλής τον Στέφανο Πράσσο, πασίγνωστο στην περιοχή συνδικαλιστή της Δ.Ε.Η., που έδωσε και αυτός το παρόν στην εκδήλωση, Το ψηφοδέλτιό της είναι ιδιαίτερα διευρυμένο, καθώς δεν περιλαμβάνει μόνο τις δυνάμεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α που το συγκρότησε αρχικά, αλλά και υποψήφιους από τη ΛΑ.Ε. και το Αριστερό Ρεύμα, αντιεξουσιαστές, άλλες αριστερές δυνάμεις, το Κόκκινο Νήμα με τον Αλέξη Λιοσάτο υποψήφιο και αυτόν, και πολλούς νέους υποψηφίους από Φλώρινα και Καστοριά, ανάμεσα στους οποίους ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, πρώην βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και πολλά πρώην μέλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της δημοτικής κίνησης που είχε υποστηριχθεί από αυτόν στην Καστοριά.

Η διεύρυνση του ψηφοδελτίου σε συνδυασμό με τη μακροχρόνια αναγνωσιμότητα και συνεπή κινηματική δράση πολλών πολιτικά γηγενών (Πράσσος, Καρώνης στην Κοζάνη, Κωνσταντινίδης, Ακριτίδης, Καδόγλου στην Πτολεμαΐδα, Βασιλόπουλος στα Γρεβενά, Ασπράγκαθοι στην Κοζάνη, Τζώτζης και Αντωνιάδου στη Φλώρινα κ.λ.π.) παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για μια θετική εκλογική πορεία. Στις προηγούμενες εκλογές η κίνηση συμμετείχε με επικεφαλής τον Σπ. Κωνσταντινίδη το 2010 και τον Στ. Πράσσο το 2014 αλλά δεν κατόρθωσε να πάρει έδρα. Τώρα, με την απλή αναλογική αυτό θεωρείται βέβαιο και ίσως, εάν τα πράγματα πάνε καλά, οι έδρες να είναι δύο. Κυρίως όμως ένα θετικό αποτέλεσμα θα συμβάλλει στην εδραίωση και ισχυροποίηση του αντικαπιταλιστικού κινήματος και στην μαζική αντιμετώπιση των εθνικιστικών προκλήσεων.

Ειλικρινά θα έχω στραμμένη έντονα την προσοχή μου εκεί λόγω της προφανούς ιδιαιτερότητας της περιοχής και όλων αυτών των αισιόδοξων νέων.

Στο κίνημα η λύση, να έρχεται απ τη Δύση ; Μακάρι !

Η υγεία που απέπνεε η ενημέρωση αυτή σε συνδυασμό με την εξαιρετική συζήτηση που είχα με το Σπύρο με βοήθησε να αποδράσω από τα στενάχωρα των κεντρικών διαδικασιών και της Αθήνας και κυριολεκτικά να ανασάνω άλλον αέρα. Και είναι σπάνιο να συζητάς με έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν μιλάει μόνο αλλά και ακούει τον συνομιλητή του και παρότι προέρχεται από διαφορετική συγκρότηση, να συμφωνείς σχεδόν στο σύνολο. Αυτό συμβαίνει όταν η κοινή λογική παραμερίζει τις σκοπιμότητες και επικρατεί, πράγμα που τελευταία μάλλον σπανίζει νοτιότερα της Πτολεμαϊδας.

Έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο από την εκδήλωση, όσο και από την ενημέρωση για την κατάσταση εκεί. Αλλά ως συνήθως τα ωραία διαρκούν λίγο. Επιστροφή στην Αθήνα το απόγευμα, τα κεφάλια μέσα ! Από Δευτέρα πάλι…….

6. Το επόμενο καθήκον για την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας και όχι μόνο, αναδείχθηκε από την ίδια την εκδήλωση :

Στις 21-5-2019 δικάζονται στο Εφετείο Κοζάνης 14 διαδηλωτές που είχαν συλληφθεί στις 20-9-2013 στην Κοζάνη στη διάρκεια πορείας, αντιφασιστικής διαδήλωσης – διαμαρτυρίας για την πρόσφατη τότε δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η οποία είχε χτυπηθεί άγρια από τα ΜΑΤ και είχε καταλήξει στη σύλληψή τους. Κακοποιήθηκαν άγρια στη διάρκεια της κράτησής τους, παραπέμφθηκαν στη συνέχεια στο αυτόφωρο με όλες τις συνήθεις κατηγορίες των διαδηλωτών, αλλά ύστερα από πολύχρονη δίκη, με αναβολές και διακοπές, αθωώθηκαν παμψηφεί. Ωστόσο, ο Εισαγγελέας προσέβαλε την αθωωτική απόφαση και η δικάσιμος της έφεσης που άσκησε έχει οριστεί για τις 21-5-2019.

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας θα πάρει άμεσα πρωτοβουλίες συμπαράστασης στους 14 διωκόμενους με κινητοποίηση στην περιοχή. Και είμαι σίγουρος ότι και αυτή τη μάχη θα την δώσει με επιτυχία. Ας έχουμε και εμείς το νου μας.

Το παράδειγμα της Πτολεμαϊδας και οι «Πτολεμαίοι Μακεδόνες» σαν προϊόν ανασύνθεσης Νεοδημοκρατών, ακροδεξιών και χρυσαυγιτών

Του Αλέξη Λιοσάτου

Το ακροδεξιό-εθνικιστικό μόρφωμα «Πτολεμαίοι Μακεδόνες» (που περιλαμβάνει νεοδημοκράτες, χρυσαυγίτες και λοιπούς ακροδεξιούς) σε συνεργασία με την δημοτική αρχή Εορδαίας προχώρησαν σε εθνικιστικό γκράφιτι στον τοίχο του γηπέδου της Πτολεμαΐδας. Κάποιοι πήραν την πρωτοβουλία να γράψουν πάνω στο γκράφιτι το σύνθημα: «Έθνη και Θρησκεία γεμίσατε τη Γη ανθρώπινα σφαγεία». Ήταν μια (αντιεθνικιστική) πολιτική απάντηση σε μια (εθνικιστική) πολιτική ενέργεια. Η αντίδραση «Πτολεμαίων», τοπικών ΜΜΕ και Δήμου ήταν η υστερία και η προσπάθεια εκφοβισμού: Μηνύσεις για προσβολή εθνικού συμβόλου (!) και φθορά δημόσιας περιουσίας, «υπόσχεση» για τοποθέτηση καμερών. Πρόκειται για κινήσεις πρωτοφανούς αντιδημοκρατικής εκτροπής στο δήμο: τα εθνικιστικά συνθήματα/γκράφιτι επιτρέπονται και βαφτίζονται νόμιμα και να θεωρούνται μέρος της… δημόσιας περιουσίας και οιονεί «εθνικά σύμβολα», οι δε αντιεθνικιστικές κινήσεις ποινικοποιούνται!

Στοχοποίηση, συκοφαντική εκστρατεία και απόπειρα τρομοκρατίας

Το επίδικο στην περίπτωσή μας δεν είναι η επιστημονική ιστορική ανάλυση για το Μακεδονικό ούτε οι απόψεις του καθενός για το θέμα, αλλά το πώς ο φασισμός και ο εθνικισμός απειλούν στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες όλων μας.

Προσωπικά προχώρησα σε σχόλιο στον προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook που επιβραβεύει την αντιεθνικιστική ενέργεια. Ήταν ένα σχόλιο που απευθυνόταν στα άτομα με τα οποία σχετίζομαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι εθνικιστές είχαν διαφορετική άποψη. Προτίμησαν να «αλιεύσουν» το σχόλιό μου χωρίς τη συγκατάθεσή μου και να το δημοσιοποιήσουν στην εφημερίδα «Πτολεμαίος» (η οποία το δημοσιοποίησε πρόθυμα μαζί με τη φωτογραφία μου), για να με στοχοποιήσουν πολιτικά, προσωπικά κι επαγγελματικά. Η πολιτική στοχοποίησή μου δεν αποτελεί πρωτοφανές γεγονός στην πόλη, ενώ οι ίδιοι έχουν στοχοποιήσει κι άλλους ανθρώπους της περιοχής με διαφορετική (από τη δική τους) άποψη για το Μακεδονικό. Ο «Πτολεμαίος» κι ο Δήμος έχουν επιλέξει να στηρίζουν το συνονθύλευμα των «Πτολεμαίων Μακεδόνων», των οποίων ο σκληρός πυρήνας απαρτίζεται από μια ολιγομελή ομάδα ακροδεξιών και που λίγες μέρες πριν διαδήλωνε με μιλιταριστικά συνθήματα του τύπου «η Μακεδονία είναι μία κι ελληνική», διάφορα άλλα χρυσαυγίτικα συνθήματα και με το αξιοπρεπέστατο πολιτικό σύνθημα «Τσίπρα μπινέ πουτάνας γιε».

Τη δημοσιοποίηση του σχολίου ακολούθησαν δεκάδες απειλές για τη ζωή μου, τη δουλειά και το σπίτι μου, βρισιές και καμπάνια συκοφαντικής δυσφήμισης από φασίστες και πάσης φύσεως μακεδονομάχους στο προσωπικό μου προφίλ, σε προσωπικά μηνύματα ή στις διάφορες εθνικιστικές σελίδες. Αμφιβάλλω αν από μόνος μου θεωρούμαι τόσο επικίνδυνος ταραξίας για την Ακροδεξιά της πόλης, ώστε να μου αξίζει τέτοια τιμή. Στο πρόσωπό μου ήθελαν να τρομοκρατήσουν οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη από αυτή που έχουν οι ίδιοι. Να επιβάλουν με τη βία την άποψη ότι η γειτονική χώρα πρέπει να ονομάζεται «Σκόπια», ότι η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να παριστάνει τον νταβατζή των Βαλκανίων (που ούτως ή άλλως το κάνει με την Συμφωνία των Πρεσπών), βαφτίζοντας λαούς και επιβάλλοντας πολιτικές σε άλλα κράτη. Ότι κάθε άλλη άποψη είναι προδοτική κι αξίζει την εσχάτη των ποινών ή την αυτοδικία. Έφτασαν να προχωρούν σε στοχοποίηση ανθρώπων, αμφισβητώντας ευθέως το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και γνώμης. Τελικά στις 28/1 βρήκα βανδαλισμένες την επαγγελματική πινακίδα μου και την αντίστοιχη του πατέρα μου, καθώς και το θυροτηλέφωνό μας.

Κατηγορήθηκα… για προσβολή «εθνικού συμβόλου», ενώ δεν ήταν λίγες οι κατηγορίες ότι … «εμείς οι αριστεροί φασίστες» γράψαμε το σύνθημα. Παρόλο βέβαια που δεν μας συγκινεί καθόλου η εθνικιστική ανοησία, παρόλο που δεν μας εκφράζουν τα «εθνικά σύμβολα», κατανοούμε ότι αυτά εκφράζουν μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Δεν έχουμε πρόβλημα λοιπόν με την ελληνική σημαία γενικώς, όπως δεν έχουμε πρόβλημα με καμία άλλη σημαία στον πλανήτη, παρόλο που προτιμάμε την κόκκινη σημαία του διεθνούς προλεταριάτου. Είναι άλλωστε διαφορετικό όταν μια εθνική σημαία συμβολίζει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και διαφορετικό όταν συμβολίζει εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Η ελληνική σημαία έγινε κατά περιόδους σύμβολο αγώνα από την Αριστερά, όπως στον αντικατοχικό αγώνα από το ΕΑΜ, όταν οι πολιτικοί πρόγονοι κάποιων από αυτούς που σήμερα σκούζουν για «προδότες» προτιμούσαν τη γερμανική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό. Ο  τρόπος «αξιοποίησης» της όποιας σημαίας, λοιπόν, είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Στην περίπτωση του γκράφιτι η ζωγραφισμένη σημαία δεν αποτελούσε επουδενί εθνικό σύμβολο, αλλά καπήλευση εθνικού συμβόλου από την εθνικιστική ακροδεξιά της πόλης. Οι ίδιοι βέβαια οι (ακρο)δεξιοί που ξεσηκώθηκαν για το γκράφιτι, δεν διαμαρτύρονται ποτέ για προσβολή εθνικού συμβόλου, όταν οι χρυσαυγίτες χρησιμοποιούν τις ελληνικές σημαίες για να κοπανάνε μετανάστες και φτωχούς ντόπιους. Οι ίδιοι δεν θεωρούν προσβολή εθνικού συμβόλου τις ελληνικές σημαίες δίπλα σε σβάστιγκες, μαχαίρια και σουγιάδες.

Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε νόμιμο και συνταγματικό δικαίωμα τα συνθήματα, τις αφίσες, τα πανό, τα κείμενα κ.λπ., στο πλαίσιο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα όσων προβαίνουν σε αντιεθνικιστικά συνθήματα  σε δημόσιους τοίχους της πόλης (πολύ περισσότερο που η υπόδικη για μαχαιρώματα και δολοφονίες Χρυσή Αυγή έχει λερώσει την πόλη με τα δικά της φασιστικά συνθήματα, χωρίς εκεί να ενοχλείται κανείς από το τοπικό κατεστημένο). Όσο «νόμιμο» είναι το εθνικιστικό γκράφιτι, τόσο «νόμιμο» είναι και το αντιεθνικιστικό σύνθημα, κατά τον ίδιο τρόπο που π.χ. όταν στην πόλη μας κολληθεί μια αντιφασιστική αφίσα βρίσκεται την άλλη μέρα σκισμένη, κατεβασμένη από τον Δήμο ή «καπελωμένη» από άλλη αφίσα.

Το γεγονός είναι ότι η εφημερίδα «Πτολεμαίος» δεν δημοσίευσε τις απειλές και το υβρεολόγιο των φασιστών σε βάρος μου, συνοδεύοντάς τα από ωραίες και μεγάλες φωτογραφίες, τα πραγματικά τους ονόματα, τον πολιτικό τους χώρο και με τον χαρακτηρισμό «πολιτευτής», όπως έκανε και στην περίπτωσή μου. Η εφημερίδα «Πτολεμαίος» σφύριζε όλα τα προηγούμενα χρόνια αδιάφορα (και συνεχίζει να σφυρίζει) για τα εκατοντάδες σχόλια τοπικών «πολιτευτών» του φασισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που περιλαμβάνουν απειλές με όπλα και κρεμάλες και καλέσματα σε δολοφονίες, προστάτευσε και προστατεύει ναζιστές κι εγκληματικά στοιχεία και δεν «ενημερώνει» την πόλη, πολύ περισσότερο δεν εξοργίζεται, για τη δράση τους, παρόλο που έχουν δώσει ουκ ολίγες αφορμές. Η καλή εφημερίδα, ζηλωτής κατά τα άλλα της ατομικής ιδιοκτησίας, δεν καταδίκασε τον βανδαλισμό ιδιωτικού επαγγελματικού χώρου από φασίστες, όπως τη βεβήλωση ακροδεξιών γκράφιτι από αναρχικούς. Τέλος, η εφημερίδα που φέρει την κεντρική ευθύνη για τη στοχοποίησή μου, της οποίας οι ιδιοκτήτες είναι στελέχη (και παλιοί «πολιτευτές») της ΝΔ, δεν μου έδωσε καν βήμα για να απαντήσω. Δεν δημοσίευσε την απάντησή μου ούτε τα συλλογικά αντιφασιστικά κείμενα που τους στείλαμε. Στους δεξιούς πολιτικαντισμούς περισσεύουν οι αντιδημοκρατικές αντιλήψεις, η υποκρισία, οι προσπάθειες εκφοβισμού με τις πλάτες του κράτους και των αφεντικών, η συνεργασία με την Ακροδεξιά και η κάλυψη φασιστοειδών. Αυτό που βρίσκεται σε έλλειμμα είναι τα δημοκρατικά προσχήματα και η τήρηση της όποιας δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Είναι σαφές ότι το ζήτημα δεν αφορά τις απόψεις του καθένα για το Μακεδονικό, αφορά την ίδια τη δημοκρατία. Μπορεί να εκφράζει ο καθένας την αντίθεσή του στον εθνικισμό και τα δυό μετρα και σταθμά της τοπικής εξουσίας ελεύθερα ή αυτομάτως γίνεται θύμα οργανωμένου bullying με απειλές για τη ζωή του, με τη Δικαιοσύνη ή την Αστυνομία να σφυρίζουν αδιάφορα; Μπορεί τέλος κανείς να αποκαλεί τη γειτονική χώρα Μακεδονία ή Βόρεια Μακεδονία ή με οποιαδήποτε ονομασία περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, χωρίς να κινδυνεύει με τον χαρακτηρισμό «προδότης» και απειλές για δολοφονίες;

Aντιφασιστικό μέτωπο τώρα ενάντια στη ρεβανσιστική (ακρο)Δεξιά και τους φασίστες

Ο στόχος του τοπικού κατεστημένου της πόλης είναι μια ρεβανσιστική (ακρο)Δεξιά αντεπίθεση που εναρμονίζεται συνολικά με την τακτική της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει μείνει 4 χρόνια μακριά από την «κουτάλα» και δεν κρατιέται. Αλλά εναρμονίζεται και με τα αφεντικά τους, τα οποία απαιτούν έξαρση του εθνικισμού και της αντίδρασης, καθώς προετοιμάζονται για τις νέες «μεγάλες ιδέες» των μεσογειακών υδρογονανθράκων, ενδεχομένως και πολεμικές εκστρατείες. Στόχος τους είναι να πετσοκόψουν την ήδη κουτσουρεμένη δημοκρατία, να καταστείλουν την όποια διαφορετική άποψη. Αρκετοί «πατριώτες» της παλιάς (ακρο)Δεξιάς φορούσαν κουκούλες και συνεργάζονταν με τους Ναζί κατακτητές. Σήμερα τέτοιου είδους «πατριώτες» φοράνε πιο μοντέρνες «κουκούλες»: θέλουν να συλλάβουν αντιεθνικιστές-αντιεθνικίστριες για ένα σύνθημα, να τρομοκρατήσουν ανθρώπους της Αριστεράς, να βάλουν κάμερες παντού κι εκκολάπτουν την ενίσχυση των εγκληματικών ναζιστικών συμμοριών τύπου Χρυσής Αυγής. Στην Πτολεμαΐδα 50-100 φανατισμένοι εθνικιστές κι ακροδεξιοί έχουν καταφέρει να επιβάλουν την ατζέντα τους μόνο επειδή είναι οργανωμένοι, με την κάλυψη μεγάλων συμφερόντων και κρατικών μηχανισμών. Πρόκειται για εικόνες που προμηνύουν ακόμα μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση και φασιστική βία στο μέλλον, και δεν αφορούν μόνο την πόλη της Πτολεμαϊδας.

Ο φασισμός συγκροτείται κι αποθρασύνεται, ακριβώς επειδή υπάρχει η πλήρης ατιμωρησία του, με σοβαρές κρατικές και κυβερνητικές ευθύνες. Η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 εγκατέλειψε τις προγραμματικές της δεσμεύσεις και συνέχισε την πολιτική των Παπανδρέου-Σαμαρά. Η στροφή αυτή και η απώλεια του «ηθικού πλεονεκτήματος» κόστισαν σοβαρά τόσο στο κίνημα όσο και στην (πέραν του ΣΥΡΙΖΑ) Αριστερά, όπως έγινε και στις υπόλοιπες χώρες που σήμερα επελαύνει η Ακροδεξιά. Η Δεξιά πολυκατοικία μπορούσε να πανηγυρίζει γιατί σχετικά σύντομα θα προετοίμαζε την επιστροφή της στην εξουσία, ενώ ένας αγανακτισμένος από τη λιτότητα και την φτώχεια κόσμος μπορούσε να επιβεβαιώσει ότι «όλοι ίδιοι είναι» και να κινηθεί σε αντίθετη από την Αριστερά κατεύθυνση.

Αυτό πρόσφερε αυτοπεποίθηση και ευκαιρίες στην Ακροδεξιά. Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στα υπόλοιπα μέτωπα δεν ήταν καλύτερη: στρατόπεδα συγκέντρωσης και κλειστά σύνορα για τους πρόσφυγες, πλήρης εναρμόνιση με ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, αντιτουρκικές κραυγές και επιχειρηματολογία για τον μακεδονικό «αλυτρωτισμό», ατιμωρησία των Ναζί δολοφόνων της Χρυσής Αυγής, καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, ημιτελή βήματα και πισωγυρίσματα ακόμα και στα πιο ανώδυνα σχετικά θέματα (ομοφυλόφιλοι, διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους κλπ), ενώ το κίνημα το είχε εγκαταλείψει αρκετά πριν έρθει στην κυβέρνηση. Ήταν μια πολιτική που τον κράτησε στην εξουσία 4 χρόνια, αλλά τώρα το τίμημα το πληρώνουμε όλοι, όχι μόνο αυτός: ο Κ.Μητσοτάκης, πιθανότατα η πιο ανίκανη ηγεσία της ΝΔ από ιδρύσεώς της, προβάρει ως αδιαφιλονίκητο φαβορί στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές, οι ΑΝΕΛ κλιμακώνουν τις τσιρίδες τους στη Βουλή και στα τηλεοπτικά παράθυρα αντί να βαρέσουν διάλυση, νέα τμήματα της Ακροδεξιάς-ζόμπι ανασταίνονται (Βελόπουλος, Σώρρας, Κρανιδιώτης, Μπαλτάκος, Καρατζαφέρης) και ζυμώνουν σενάρια «σοβαρής Χρυσής Αυγής» για κυβερνητική συμμαχία με τη ΝΔ, η ΧΑ κλιμακώνει ανενόχλητη τις επιθέσεις της και ξαναστήνει Τάγματα Εφόδου, νέες ναζιστικές συμμορίες ξεφυτρώνουν. Σε αυτό το πλαίσιο το Μακεδονικό αποτέλεσε το γόνιμο έδαφος για να ξανασυνδεθούν όλοι αυτοί με μαζικά ακροατήρια και να βρεθούν μαζί τους σε εθνικιστικά μακεδονοφάγα συλλαλητήρια έντονου «αντι-αριστερού» χαρακτήρα, καθώς στα μάτια τους ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά ή και … κομμουνιστές. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανατρέψει τη λιτότητα, είχε κρατικοποιήσει τον πλούτο, είχε συγκρουστεί με το κεφάλαιο, θα είχε τη δυνατότητα να ηγεμονεύσει στα πιο δύσκολα «εθνικά» ζητήματα. Αντίθετα σήμερα τμήμα της λαϊκής αγανάκτησης συναντιέται με τον εθνικισμό και αποτελεί τη βάση για τέτοια νοσηρά φαινόμενα τύπου «Πτολεμαίων Μακεδόνων». Κι αν δούμε λίγο μακρύτερα, αυτή η «μέθοδος» που επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλύτερος δρόμος για να χτιστεί φασιστικό κίνημα στην Ελλάδα …

Το πραγματικό πρόβλημα όμως είναι η κρίση του εργατικού-λαϊκού κινήματος και της μαχόμενης αντιμνημονιακής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να συγκροτήσει αντίπαλο δέος και ορατό πόλο που θα αντιμετωπίζει την Ακροδεξιά σε πολιτικό-ιδελογικό επίπεδο και στους δρόμους. Σε ό,τι αφορά δε το Μακεδονικό, τα δυο μεγαλύτερα ρεύματα της Αριστεράς (ΚΚΕ-ΛΑΕ) κάνανε κριτική από τα Δεξιά στον ΣΥΡΙΖΑ, συμπλέοντας λιγότερο ή περισσότερο με τον εθνικισμό.

4 χρόνια μετά την «κωλοτούμπα» του ΣΥΡΙΖΑ, το καθήκον ανασυγκρότησης της Αριστεράς και της αντίστασης γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό, όπως και του ξεκαθαρίσματος των σωστών από τις λάθος απόψεις μέσα στο κίνημα. Είναι σημαντικό να χτιστεί ένα πλατύ αντιφασιστικό μέτωπο ενάντια στην (ακρο)Δεξιά τρομοκρατία που θα περάσει στην αντεπίθεση. Ένα μέτωπο που θα είναι ταυτόχρονα αντικαπιταλιστικό, αντιεθνικιστικό, αντι-ιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό και αντιρατσιστικό, μέτωπο πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Από το αν και κατά πόσο θα καταφέρουμε να δώσουμε αυτή τη μάχη, θα εξαρτηθεί το σε τι κοινωνία θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια, τόσο σε επίπεδο πόλης όσο και σε επίπεδο χώρας κι ευρύτερης περιοχής. Η ενεργή συμμετοχή του καθένα,η αντίσταση σε αυτή τη δυστοπία που ετοιμάζουν πυρετωδώς, είναι όχι απλά σημαντική, αλλά καθήκον. Αν βγάλουμε την ουρά μας απ’ έξω σήμερα, δήθεν περιμένοντας την μπόρα να περάσει και τον καπιταλισμό να ζήσει καλύτερες μέρες, απλά βαυκαλιζόμαστε και αύριο θα είναι χειρότερα για όλους.

Ενάντια στην ανιστόρητη εθνικιστική υστερία που προκαλεί την κοινή λογική

Η Μακεδονία ούτε ήταν ούτε είναι, ούτε μία ούτε μόνο ελληνική, ούτε γεωγραφικά ούτε ιστορικά. Ο όρος Μακεδονία αναφέρεται, μιλώντας μόνο για τη σημερινή εποχή, στη Δημοκρατία της (επισήμως Βόρειας πλέον) Μακεδονίας, στην ελληνική Μακεδονία (τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας που περιλαμβάνει εδάφη της σημερινής Ελλάδας), σε τμήμα της Αλβανίας, του Κοσόβου, της Σερβίας και της Βουλγαρίας, κι επιπλέον σε 14 πόλεις των ΗΠΑ, σε περιοχή στη Βραζιλία, σε χωριό της Ρουμανίας, σε περιοχή της Σκωτίας, σε χωριό της Κολομβίας. Τουλάχιστον 21 «Μακεδονίες» λοιπόν, ούτε μία ούτε δυo, όσον αφορά το σήμερα μόνο.

Αν πάμε στο παρελθόν, θα βρούμε πολλές «Μακεδονίες» ακόμα, καθώς η περιοχή που ονομαζόταν Μακεδονία άλλαζε από εποχή σε εποχή, ακόμα και πριν την εποχή του Μεγαλέξανδρου.

Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό ιστορικό και συγγραφέα πολλών βιβλίων για το Μακεδονικό, Σπύρο Καράβα:

«Ήταν ευρέως αποδεκτό ότι πριν τον 5ο αι π.Χ. (…) τα αρχαία μακεδονικά ήταν τόσο διαφορετικά που θεωρείται ότι ένας πολίτης της αρχαίας Αθήνας, δε θα καταλάβαινε λέξη από όσα θα άκουγε από έναν υπήκοο της αρχαίας Μακεδονίας… Οπωσδήποτε, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός πως υπάρχουν αναφορές του Θρασύμαχου και του Δημοσθένη σε ‘‘βάρβαρους’’ ή και σε εν μέρει Έλληνες από τους Θουκυδίδη και Ισοκράτη (…) Όπως και να έχει πάντως, η καταγωγή των αρχαίων Μακεδόνων χρήζει μεγαλύτερης έρευνας από όσους με στόμφο επαίρονται για το μακεδονικό αίμα που κυλά στις φλέβες τους».

Σε ό,τι αφορά τα σύνορα που όριζαν τη Μακεδονία: το 431 π.Χ. η Μακεδονία ήταν μια μικρή περιοχή γύρω από τη Θεσσαλονίκη. Το 336 π.Χ. επεκτάθηκε σε κάποια εδάφη της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας, το 323 π.Χ. επεκτάθηκε μέχρι την Ινδία, το 200 π.Χ. έφτανε στα νότια μέχρι τις Κυκλάδες και την Έυβοια, το 400 μ.Χ. η Μακεδονία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έφτανε μέχρι την Κρήτη, στον 6ο μ.Χ. αιώνα ξαναπεριορίστηκε σε τμήματα της ελληνικής, βουλγαρικής και γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας, ενώ στην εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας η Μακεδονία μετακόμισε… στην Ανατολική Θράκη. Στη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Μακεδονία εξαφανίστηκε ως όρος.

Ο λόγος και πάλι στον Σπ. Καράβα:

«Φτάνοντας στο 19ο αιώνα, οι πρωτεργάτες της ίδρυσης του ελληνικού κράτους ούτε ήθελαν να ακούσουν για αρχαία Μακεδονία και Μακεδόνες… Το 1824 ο Αδαμάντιος Κοραής αναφέρεται στη σταδιακή υποδούλωση των Ελλήνων στους Μακεδόνες: ‘‘Οι Μακεδόνες […] επροχωρούσαν καθημέραν εις την κατάλυσιν της ελευθερίας [της Ελλάδας] και δουλωμένοι εις τους Μακεδόνας […] Μετά την Μακεδονικήν δεσποτείαν έπεσαν υποκάτω εις των Ρωμαίων την εξουσίαν, και τέλος στους Τούρκους’’». 

Το 1830, ο Κοραής δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας, μιλώντας για τους δορικτήτορες Μακεδόνες: «Ο πανούργος της Μακεδονίας δεσπότης […] και επίβουλος της ελληνικής ελευθερίας Φίλιππος […] εκέρδησε την ολέθριον εις τους Ελληνας νίκην της Χαιρωνείας […]». 

Το 1831 στην «Επιτομή της παλαιάς ιστορίας» (μετάφραση Ν. Σιλήβεργου) οι μαθητές μπορούσαν να διαβάσουν πως «μ’ όλον ότι οι βασιλείς της Μακεδονίας διϊσχυρίζοντο, ότι εκατάγοντο από τον Ηρακλέα, οι Ελληνες δεν τους εθεωρούσαν ομοεθνείς, αλλ’ ως βαρβάρους, καθώς και τους Πέρσας». 

Το 1836, σε επίσης σχολικό εγχειρίδιο («Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος κατ’ επιτομήν», που ανατυπώνεται έως το 1844), ο αναγνώστης μάθαινε πως: «Της Μακεδονίας το βασίλειον […] δεν εσυγκρότει μέρος της Ελληνικής συμπολιτείας […] Οι κάτοικοι … είχαν ολίγην συγκοινωνίαν με τους Ελληνας, και εθεωρούντο υπ’ αυτών ως βάρβαροι». …Το επόμενο έτος (338) στη μάχη της Χαιρώνειας «ηγωνίσθησαν ευτυχώς οι ηνωμένοι Ελληνες [βλ. Αθηναίοι και Θηβαίοι] αλλά τέλος υπερίσχυσεν η στρατηγική εμπειρία του Μακεδόνος». 

Το 1837, στα εγκαίνια του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο πρύτανης Κωνσταντίνος Σχινάς υποστήριζε ότι η Ελλάς «υπέκυψε εις των Μακεδόνων την κυριαρχίαν» διατηρώντας «οικτράν μόνην αυτονομίας σκιάν».

Το 1839, σε μεταφρασμένο από τον Γεώργιο Γεννάδιο σχολικό εγχειρίδιο (Σύνοψις της Γενικής Ιστορίας) αναφέρεται πως ο Φίλιππος ο Μακεδών ήταν «εχθρός πανούργος […] όστις υπεδούλωσε την Ελλάδα». Στη δε μάχη της Χαιρώνειας, «ηττήθησαν οι Ελληνες», και … η ήττα αυτή «έγινε τάφος της ελευθερίας και της αυτονομίας των Ελλήνων». Το 1845 σε σχολικό εγχειρίδιο του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου (σ.σ. επίσημου-μισθοφόρου ιστορικού του ελληνικού κράτους) διαβάζουμε πως «ο Φίλιππος εβουλεύθη την υποδούλωσιν της Ελλάδος» και στη Χαιρώνεια «ενικήθησαν οι Ελληνες και απώλεσαν την ελευθερίαν».  

Το 1848 ο καθηγητής Νικόλαος Σαρίπολος υποστήριζε πως: «…εις τας πεδιάδας της Χαιρωνείας εξεψύχησεν η ελευθερία της Ελλάδος». Ετσι, «πέπλος μέγας δουλείας επισκιάζει την Ελλάδα, εποχή μακράς καταστροφής, εποχή άγονος! Τους Μακεδόνας διαδέχονται οι Ρωμαίοι, τους Ρωμαίους οι βάρβαροι του Βορρά, τούτους δε οι αιμοχαρείς της Κασπίας περίοικοι». 

Σταδιακά από τα μέσα του 19ου αιώνα, καθώς σταθεροποιούνται κι εξελίσσονται ο ελληνικός, σερβικός και βουλγαρικός εθνικισμός, επανεμφανίζεται ο όρος «Μακεδονία» ως περιοχή που δεν ανήκει ακόμα σε κανένα κράτος, τη διεκδικούν όμως Σερβία, Ελλάδα και Βουλγαρία. Μονάχα μετά το 1853 άρχισε η ελληνική λογιοσύνη να ερωτοτροπεί με το παρελθόν της Μακεδονίας. Τότε πρώτη φορά ο Παπαρρηγόπουλος γράφει: «Οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες».

Τότε στην ευρύτερη Μακεδονία πλειοψηφούσαν οι σλαβόφωνοι πληθυσμοί, που με την εμφάνιση του όρου Μακεδονία, αρχίζουν να αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες, το δε εθνικά ελληνικό στοιχείο στην περιοχή ήταν μειοψηφικό. Μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα υπάρχουν εκατοντάδες μαρτυρίες Ελλήνων αξιωματούχων που αναγνωρίζουν πόσο δύσκολη είναι η ελληνοποίηση της Μακεδονίας και ότι θα χρειαστεί τεράστια προσπάθεια προπαγάνδας και βίας. Από το 1880 ο Χ.Τρικούπης αναφέρει ότι η Μακεδονία θα γίνει ελληνική, αν νικήσει στον πόλεμο η Ελλάδα, και βουλγαρική αν νικήσει η Βουλγαρία. Ο πόλεμος θα γίνει μετά από 32 χρόνια και μόνο μετά το 1912-1913 ξεκινά να αποκτά σάρκα και οστά η ελληνική Μακεδονία, μετά από μεγάλες εθνοκαθάρσεις του ντόπιου σλαβόφωνου αλλά και του μουσουλμανικού πληθυσμού.

Εν τέλει, όλοι οι σοβαροί ιστορικοί διεθνούς εμβέλειας (π.χ. ο Έρικ Χόμπσμπαουμ), σε αντίθεση με τους παλιάτσους μισθοφόρους που κυριαρχούν στα ελληνικά ΜΜΕ, αναγνωρίζουν την κατασκευή-εμφάνιση των εθνών ως σχετικά πρόσφατη διαδικασία, που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα μετά τη Γαλλική Επανάσταση κι ολοκληρώθηκε τον 20ό αιώνα. Όλα τα έθνη κατασκευάστηκαν στην κυριολεξία, μέσα από την βίαιη ομογενοποίηση του πληθυσμού τους, επιστρατεύοντας το καθολικό εκπαιδευτικό σύστημα, την Εκκλησία κι άλλους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, μέχρι και τον στρατό όταν χρειάστηκε. Τα κράτη κατασκεύασαν τα έθνη, κι όχι το αντίστροφο, αναφέρει ο Χόμπσμπαουμ, φέρνοντας μάλιστα ως παράδειγμα τους Αλβανούς που πρωταγωνίστησαν στην ελληνική επανάσταση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και επίσημα κρατικά έγγραφα και σχολικά βιβλία της ελληνικής ΧΟΥΝΤΑΣ (1967-74) αναγνώριζαν ότι η Ελλάδα κατέχει μόνο το 47% της γεωγραφικής Μακεδονίας κι επίσης αναγνώριζαν τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας (τμήμα της Γιουγκοσλαβίας) ως Μακεδονία. Και δεν μπορεί κανείς να αποφύγει ότι ο χαρακτηρισμός «Σκόπια» και οι αστείες (αλλά κι επικίνδυνες) ιστορίες με το «όνομά μας που είναι η ψυχή μας» ξεκίνησαν μετά το 1990, όταν το ελληνικό κεφάλαιο έβαζε στόχο να κατακτήσει οικονομικά ή και στρατιωτικά τα εδάφη της γειτονικής χώρας (τελικά υλοποιήθηκε το πρώτο σενάριο), μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, κι όταν διάφοροι κεντρώοι και δεξιοί πολιτευτές άρχισαν να επιστρατεύουν τον εθνικισμό για να διεκδικήσουν ψήφους και κρατικά κονδύλια.

Το σύνθημα λοιπόν «Η Μακεδονία είναι ελληνική» όχι μόνο δεν είναι αυτονόητη εθνική αλήθεια, αλλά αποτελεί σύνθημα του ελληνικού επεκτατισμού, πέρα από επίδειξη τσάμπα-μαγκιάς με τις πλάτες των Μεγάλων Δυνάμεων (ΕΕ-ΝΑΤΟ) απέναντι σε ένα κράτος μερικές δεκάδες φορές πιο ανίσχυρο στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά. Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική, σημαίνει ότι η Ελλάδα  πρέπει να φτάσει με πόλεμο τα σύνορά της μέχρι τη Σερβία και το κέντρο της Βουλγαρίας.

Τα παραπάνω είναι ένας μόνο από τους λόγους που ο εθνικισμός, απ’ όπου κι αν προέρχεται, αποτελεί μια γιγάντια ανοησία που αξίζει να καταπολεμηθεί από όλους τους εργάτες και τους φτωχούς, τον κόσμο της δουλειάς. Ο εθνικισμός είναι το καταφύγιο των απατεώνων που δεν έχουν τίποτα άλλο να επιδείξουν πολιτικά: π.χ. η (ακρο)Δεξιά σήμερα συμφωνεί κι επαυξάνει στα μνημόνια του Τσίπρα, στη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις και την ασυδοσία των πλουσίων. Άρα πώς θα διαχωριστεί για να διεκδικήσει την κυβέρνηση; Πουλώντας εθνικισμό, ρατσισμό, αντικομμουνισμό, ακραίες συντηρητικές ιδέες. Ο εθνικισμός αποτελεί το βασικό όπλο των αστικών τάξεων των κρατών, για να κάνει τους φτωχούς και τους λαούς να σκοτώνονται μεταξύ τους «για τ’ αφέντη το φαΐ». Όλοι ανεξαιρέτως οι λαοί «διαπαιδαγωγούνται» διά της κρατικής προπαγάνδας ώστε να υπερασπίζονται τα ψεύτικα «εθνικά τους δίκαια» και στο τέλος να γίνεται ένας πόλεμος και να σκοτώνονται φτωχοί άνθρωποι από όλες τις πλευρές, για να αβγατίσουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές των κρατών. Οι οποίοι καπιταλιστές μπορεί να βάζουν τους άλλους να πολεμάνε, οι ίδιοι όμως δεν πολεμάνε ποτέ, προτιμώντας τις βίλες και τα κότερά τους. Αυτή τουλάχιστον είναι η ιστορία του καπιταλισμού του τελευταίου αιώνα.