Της Ελένης Αναστασιάδου

Η τραγωδία των προσφύγων/ισσών δεν έχει τέλος στο Αιγαίο. Οι παράνοµες επαναπροωθήσεις είναι επίσηµα καταγεγραµµένες και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία οδήγησε «για τα µάτια του κόσµου» την παραίτηση του Λετζέρι (πρώην διευθυντή της Frontex) µετά από έκθεση της OLAF (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέµησης της Απάτης). Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, αρνείται ότι γίνονται επαναπροωθήσεις και µέσω των ΜΜΕ προβάλλουν τις πρακτικές αυτές ως ψευδή στοιχεία της Τουρκικής προπαγάνδας λέγοντας συγκεκριµένα πως η Τουρκία εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες. Ωστόσο, µαρτυρίες αναδεικνύουν καθηµερινά πως αυτός ο ισχυρισµός αποτελεί µια µόνιµη γραµµή άµυνας της ελληνικής κυβέρνησης µε σκοπό να απαξιώσει κάθε σχετική έρευνα. 

Μια τέτοια απόδειξη είναι η πρόσφατη έρευνα του Solomon σε συνεργασία µε την El País, τη µεγαλύτερη εφηµερίδα της Ισπανίας, η οποία αποκαλύπτει πως τα τελευταία χρόνια Έλληνες συνοριοφύλακες έχουν αφαιρέσει πάνω από 2 εκατ. ευρώ από τους πρόσφυγες που επαναπροώθησαν. Μάλιστα, η έρευνα αναφέρει πως πλέον πρόκειται για συστηµατική πρακτική καθώς ενώ το 2017 µόλις το 11% των θυµάτων επαναπροωθήσεων ανέφερε κλοπή των χρηµάτων του, µέχρι το 2022 το ποσοστό έχει εκτοξευτεί στο 92%. Σηµαντική είναι η µαρτυρία δύο προσφύγων τον Ιανουάριο: «Τον Ιανουάριο του περασµένου έτους, ένα ζευγάρι Κουβανών, ονόµατι Lino Antonio Rojas Morell και Yudith Pérez Álvarez παρουσιάστηκαν στις ελληνικές Αρχές στην περιοχή του Έβρου για να αιτηθούν άσυλο, αφού είχαν εισέλθει στη χώρα. Οι αστυνοµικοί τους εξανάγκασαν να επιβιβαστούν σε ένα βανάκι, και στη συνέχεια τους µετέφεραν στο αστυνοµικό τµήµα, όπου αφαίρεσαν τα σακίδια και τα κινητά τους τηλέφωνα. Την επόµενη µέρα, προτού τους απελάσουν στην τουρκική πλευρά των συνόρων από κοινού µε δεκάδες ακόµη ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων, οι αστυνοµικοί τους έψαξαν ξανά. «Εκείνος που έµοιαζε να είναι ο αρχηγός έβαλε τα χρήµατά µου [375 ευρώ] στην τσέπη του», εξηγεί ο Rojas Morell, συµπληρώνοντας πως «οι αστυνοµικοί έψαχναν εµφανώς για χρήµατα». «Ο ένας άνδρας ήθελε να κοιτάξει ακόµα και µέσα από το παντελόνι µου, συµπεριλαµβανοµένου του εσώρουχού µου. Αστυνοµικοί µε χτυπούσαν. Άγγιξαν το στήθος µου και ανάµεσα στα πόδια µου», αναφέρει από πλευράς της η Pérez Álvarez, σε καταγγελία που κατατέθηκε πρόσφατα ενώπιον της Επιτροπής Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων του Οργανισµού Ηνωµένων Εθνών.» Θα πρέπει να αναφερθεί και το γεγονός πως οι συνοριοφύλακες δεν παραµένουν µόνο στην κατάσχεση χρηµάτων αλλά προχωρούν και στην κατάσχεση περουσιακών στοιχείων όπως βραχιόλια, κινητά κλπ.. Πηγές από την Ορεστιάδα αναφέρουν ότι οι αστυνοµικοί κρατούν τις πιο καλές συσκευές: «Οι συνοριοφύλακες τις δίνουν στα παιδιά τους. Εµφανίζονται στο σχολείο µε καινούργια κινητά και λένε περήφανα ότι οι γονείς τους τα πήραν από τους “παράνοµους µετανάστες”».

Μια καλά µελετηµένη, συστηµατική και εκτεταµένη δολοφονική πρακτική

   Φαίνεται, λοιπόν, πως η υπόθεση τους είναι µια πρακτική που υιοθετείται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε, από τα ευρήµατα της δηµοσιογραφικής έρευνας που διεξήχθη αναδεικνύεται πως οι αιτούντες άσυλο συλλαµβάνονται όταν φτάνουν στην Ελλάδα, δίχως να τους δοθεί η δυνατότητα να αιτηθούν άσυλο (όπως απαιτούν η ελληνική νοµοθεσία και το διεθνές δίκαιο) και άλλοτε συλλαµβάνονται σε διάφορα σηµεία της ενδοχώρας, παρότι µπορεί να έχουν ήδη καταγραφεί ή ακόµη και να έχουν λάβει άσυλο και άλλοτε όταν συλληφθούν οδηγούνται σε αστυνοµικά τµήµατα ή στρατώνες και εγκαταλελειµµένες αποθήκες  όπου συχνά δέχονται βία από ένστολους ή άτοµα µε πολιτικά. Τέλος, πριν τους µεταφέρουν στην Τουρκία µε φουσκωτές βάρκες, τα ίδια άτοµα αφαιρούν τα υπάρχοντά τους. Τα στοιχεία, µάλιστα, που συγκεντρώθηκαν οδήγησαν στο συµπέρασµα πως µέλη των ελληνικών σωµάτων ασφαλείας έχουν αφαιρέσει περισσότερα από 2 εκατ. ευρώ από τους/ τις προσφυγ(ισσ)ες (τουλάχιστον 2,2-2,8 εκατ. ευρώ).»

   Όπως αντιλαµβανόµαστε είναι εξαιρετικά πιθανό οι περιπτώσεις αυτές να αφορούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των επαναπροωθήσεων δεν καταγράφεται. Όπως σχολιάζει και η Εύα Κοσσέ (Ανώτερη ερευνήτρια του Human Rights Watch στην Ελλάδα) «Όταν κατάσχεις τα τηλέφωνά τους, εξαλείφεις κάθε απόδειξη πως βρέθηκαν εκεί. Όταν κατάσχεις τα χρήµατά τους, κάνεις τη ζωή τους πιο δύσκολη. Όταν τους αφήνεις γυµνούς, µια άλλη τάση που βρίσκεται σε έξαρση, τους ταπεινώνεις και τους αποθαρρύνεις… Αποτελεί µέρος µιας στρατηγικής για να τους αποτρέψεις από το να προσπαθήσουν [να περάσουν] ξανά», συµπληρώνει. Προς καµία έκπληξή µας, λοιπόν, στις αρχές του Ιουνίου συνελήφθησαν τέσσερις αρχιφύλακες και ένας ανθυπαστυνόµος του Τµήµατος Συνοριακής Φύλαξης ∆ιδυµοτείχου µε την κατηγορία της διακίνησης µεταναστών. Οι συγκεκριµένοι κατηγορούνται ότι σε δώδεκα τουλάχιστον περιπτώσεις επέτρεψαν –φυσικά αντί ωφεληµάτων– την είσοδο µεταναστών στην ελληνική επικράτεια κατόπιν συνεννόησης µε κυκλώµατα δουλεµπόρων σε Τουρκία και Ελλάδα. Στις 25 Απριλίου υπάρχει καταγεγραµµένη η εξής συνοµιλία «Σπύρο, να περάσουν τα παιδιά, εγώ δεν θέλω πολλά, εγώ θέλω να µου πεις εσύ πού θα βγουν και τι ώρα θα έρθουν» και έναν µήνα αργότερα, ακούγεται να λέει σε συνεργό του «Μην ανακατευθεί ο στρατός και µας το χαλάσει» και τους ζητάει να αποµακρύνουν τις περιπολίες από την περιοχή.

Ελλάδα και Τουρκία: ∆ύο εθνικισµοί σε αγαστή συνεργασία

   Εν συνεχεία, πριν λίγο καιρό οι New York Times είχαν δηµοσιεύσει βίντεο από την απάνθρωπη τακτική της ελληνικής κυβέρνησης στο Αιγαίο µε θύµα ακόµα και ένα βρέφος έξι µηνών. Η δηµοσιογράφος Christiane Amanpour του CNN, µάλιστα, στρίµωξε τον Κ.Μητσοτάκη ο οποίος αναγκάστηκε να οµολογήσει «είναι καταδικαστέο το περιστατικό, το διερευνούµε». Σε αυτό το σηµείο είναι σηµαντικό να αναφερθεί πως στην προεκλογική περίοδο, κανένα κόµµα δεν έκανε αναφορά σε αυτήν την αδιανόητη βαρβαρότητα στο Αιγαίο. ∆εν γίνεται ένα κρατικό όργανο να πνίγει µωρά κι εσύ να το παίζεις αδιάφορος επί 3 χρόνια επειδή φοβάσαι ότι θα έχεις πολιτικό κόστος. Πως µπορεί να µπαίνει στην ζυγαριά ένα τέτοιο έγκληµα µε τον φόβο απώλειας ψήφων; Το παράδοξο είναι ότι ο Μητσοτάκης ξέρει ότι θα έχει κόστος αν βγει ένα τέτοιο βίντεο για αυτό και κανένα κανάλι δεν πρόβαλε τίποτα.

Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι τα pushbacks είναι πλέον αδιαµφισβήτητα σε θεσµικό επίπεδο πιάνοντας πρόσφυγες και αφήνοντας τους αβοήθητους µεσοπέλαγα, ο κρατικός και ακροδεξιός συρφετός φωνάζει κατά των αλληλέγγυων, των διασωστών και των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Έτσι, λοιπόν, τα όργανα της τάξης απροκάλυπτα συνεχίζουν να ληστεύουν, να απαγάγουν και να βασανίζουν ανθρώπους µε απώτερο σκοπό να θησαυρίσουν. Ως αποτέλεσµα οι µετανάστες που είχαν λεφτά µένουν άφραγκοι και οι µετανάστες που δεν είχαν όλα τα λεφτά αλλά υπόσχονται αποπληρωµή µετά το πέρασµα µένουν πλέον εκµεταλλεύσιµοι για πάσα εκδούλευση στους εκεί. Ελλάδα και Τουρκία, λοιπόν είναι δύο εθνικισµοί σε αγαστή συνεργασία. Κεντρική τους επιχείρηση: το σύνορο.

Ναυάγιο µε µετανάστες στα ανοιχτά της Πύλου: Η Μεσόγειος γίνεται τάφος των φτωχών και των κατατρεγµένων

Κάπως έτσι φτάνουµε σήµερα στις 14/6/2023 στο ναυάγιο λιβυκού σκάφους µε εκατοντάδες µετανάστες ανοιχτά της Πύλου. Η Μεσόγειος για άλλη µια φορά γίνεται τάφος των φτωχών και των κατατρεγµένων. Το καράβι βρέθηκε στο «πεδίο αποτροπής εισόδου στα σύνορα» από το Ελληνικό Λιµενικό που παρακολουθούσε η Frontex. Το αδιανόητο αυτό δράµα που λαµβάνει χώρα σήµερα ήταν προδιαγεγραµµένο καθώς είναι  αποτέλεσµα αυτών των εγκληµατικών πρακτικών και πολιτικών που υιοθετούν η Ελλάδα χέρι- χέρι µε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αποτέλεσµα της πολιτικής των φραχτών, των στρατοπέδων, των pushbacks και των κλειστών συνόρων. Είναι το αποτέλεσµα της πολιτικής αποτροπής, της καταστολής και της άρνησης βοήθειας σε ανθρώπους που θαλασσοπνίγονται αναζητώντας καλύτερη ζωή, καθώς οι κατατρεγµένοι προκειµένου να αποφύγουν τη συνοριακή βία προτιµούν πολύ πιο επικίνδυνες διαδροµές.

Κυβερνητικές πηγές ισχυρίζονται επανειληµµένα ότι το σκάφος των προσφύγων ήταν «αξιόπλοο» ενώ το Λιµενικό στην ανακοίνωση του αναφέρει επανειληµµένα ότι το αλιευτικό εντοπίστηκε να πλέει µε σταθερή ταχύτητα και πορεία λίγο πριν βυθιστεί. Ωστόσο, αυτή η άποψη έρχεται σε αντίθεση µε τα δηµοσιοποιηµένα στοιχεία επικοινωνίας της οµάδας Alarm Phone µε τους πρόσφυγες. ∆εν πρέπει να παραληφθεί και το γεγονός πως σε ανακοίνωση του το Λιµενικό επισηµαίνει ότι οι πρόσφυγες αρνήθηκαν βοήθεια πλην τροφίµων και νερού και επιθυµούσαν να συνεχίσουν ως την Ιταλία. Ωστόσο, οι πρόσφυγες είχαν στείλει αρχικά σήµα κινδύνου στο Alarm Phone και σε συνδυασµό µε τις φωτογραφίες του αλιευτικού µε τους στοιβαγµένους πρόσφυγες να κουνούν τα χέρια τους σε ένδειξη βοήθειας έρχεται και προσκρούει τους παραπάνω ισχυρισµούς του ελληνικού λιµενικού.

Όπως αναφέρει και ο διασώστης προσφύγων Ι. Αποστολόπουλος: «Το λιµενικό γνώριζε από χθες το µεσηµέρι για τη βάρκα και δεν τους διέσωσε. Οι φωτογραφίες άλλωστε που βλέπουµε σήµερα τις τράβηξε το λιµενικό χθες. Οι άνθρωποι φαίνονται να κουνάνε τα χέρια του ζητώντας βοήθεια…και όµως αυτοί οι άνθρωποι αφέθηκαν στην τύχη τους για 24 ώρες… η Frontex είχε ήδη ειδοποιήσει µια µέρα πριν τις αρχές. Συνεπώς, το ελληνικό λιµενικό γνώριζε την ύπαρξη τους εκεί και απλά τους κοιτούσε. Η δικαιολογία; Οι πρόσφυγες δεν ήθελαν να σωθούν. Αφού πήραν το alarmphone και έστειλαν σήµα κινδύνου.» Επιπροσθέτως, η ακτιβίστρια Nawal Soufi αναφέρει: «Στις 13 Ιουνίου 2023, τα ξηµερώµατα, επικοινώνησαν µαζί µου µετανάστες που επέβαιναν σε µια βάρκα φορτωµένη µε 750 άτοµα και µου είπαν για τη δύσκολη κατάστασή τους. Μετά από πέντε ηµέρες ταξιδιού, το νερό είχε τελειώσει, ο οδηγός του σκάφους τους είχε εγκαταλείψει στην ανοιχτή θάλασσα και στο πλοίο υπήρχαν έξι νεκροί. Οι µετανάστες δεν ήξεραν ακριβώς πού βρίσκονταν, αλλά χάρη στο στίγµα του τηλεφώνου Turaya, µπόρεσα να βρω την ακριβή τοποθεσία τους και ειδοποίησα τις αρµόδιες αρχές. Ωστόσο, η κατάσταση έγινε πιο περίπλοκη όταν ένα πλοίο πλησίασε το σκάφος, δέθηκε µε σχοινιά σε δύο σηµεία του σκάφους και άρχισε να πετάει µπουκάλια µε νερό. Οι µετανάστες ένιωσαν µεγάλο κίνδυνο, καθώς φοβήθηκαν ότι τα σχοινιά θα µπορούσαν να ανατρέψουν το σκάφος και ότι οι προσπάθειες των επιβαινόντων για να πάρουν νερό θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε ναυάγιο. Εξαιτίας αυτού, αποµακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο για να αποφύγουν ένα ναυάγιο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η κατάσταση στο σκάφος έγινε ακόµη πιο δραµατική: οι µετανάστες ήταν µπερδεµένοι και δεν καταλάβαιναν αν επρόκειτο για µια επιχείρηση διάσωσης ή για ένα τρόπο να θέσουν τη ζωή τους σε ακόµη µεγαλύτερο κίνδυνο. Έµεινα σε επαφή µαζί τους µέχρι τις 23:00 ώρα Ελλάδας, προσπαθώντας να τους καθησυχάσω και να τους βοηθήσω να βρουν µια λύση. Όλη την ώρα µε ρωτούσαν τι πρέπει να κάνουν και εγώ τους έλεγα ότι η ελληνική βοήθεια είναι καθ’ οδόν. Σε αυτό το τελευταίο τηλεφώνηµα, ο άντρας µε τον οποίο µιλούσα µου είπε: «Νιώθω ότι αυτή θα είναι η τελευταία µου νύχτα». Όταν οι µετανάστες αποµακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο, δεν υπήρχε πρόθεση να συνεχίσουν το ταξίδι προς την Ιταλία, καθώς δεν ήξεραν πώς να πλοηγηθούν στα ιταλικά ύδατα, αφού ο πραγµατικός οδηγός του σκάφους έλειπε και συνέχισαν να ρωτούν τι να κάνουν. Χρειάζονταν σίγουρα βοήθεια. Αν είχαν εκφράσει πρόθεση να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην Ιταλία, φυσικά θα έστελνα ενηµέρωση στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Ιταλία, αλλά οι µετανάστες δεν είπαν ποτέ κάτι τέτοιο.»

Το αδιανόητο δράµα ήταν προδιαγεγραµµένο

Αργότερα, προκύπτουν νέα στοιχεία που αλλάζουν εντελώς τα δεδοµένα. ∆ιασωθέντες της Πύλου αναφέρουν πως το ελληνικό Λιµενικό έδεσε το σκάφος τους, το ρυµούλκησε και µετά βυθίστηκε. Η ρυµούλκηση δεν αποτελεί τρόπο διάσωσης αλλά ενέργεια που παραπέµπει σε pushback. To ίδιο άλλωστε έγινε και στο Φαρµακονήσι, στη Μύκονο τον Ιούνιο του 2022 και αλλού. Και εδώ προκύπτει ένα ερώτηµα: Αν αυτό δεν ισχύει, γιατί το Λιµενικό δεν το αναφέρει στην εκτενή του αναφορά; Επιπλέον, η ρυµούλκηση εξηγεί το γιατί ανατράπηκε η βάρκα χωρίς καθόλου κύµα. Επίσης, εξηγεί το γιατί όλη µέρα απαγορεύουν στους δηµοσιογράφους να µπουν στον «χώρο φιλοξενίας» προσφύγων. Μόνο πρώην βουλευτές µπήκαν και αυτοί δέχονταν πιέσεις να µην µιλάνε µε τους διασωθέντες.

Να ξεκαθαρίσουµε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν αρνούνται τη διάσωση αλλά φοβούνται την επαναπροώθηση. Οι άνθρωποι φοβούνται το ελληνικό λιµενικό και αυτό δεν απαλλάσσει το λιµενικό από την ευθύνη του. Εδώ και 2 χρόνια οι πρόσφυγες προκειµένου να αποφύγουν το ελληνικό λιµενικό και τα ελληνικά pushbacks ακολουθούν όλο και πιο επικίνδυνες διαδροµές ξεκινώντας από την Τουρκία προσπαθώντας να φτάσουν απευθείας στην Ιταλία προκειµένου να αποφύγουν οποιαδήποτε συσχέτιση µε τις ελληνικές αρχές. Προσπαθούν να διασχίσουν τη µισή Μεσόγειο αόρατοι απαρατήρητοι από το ελληνικό λιµενικό το οποίο αν τους εντοπίσει θα τους βασανίσει και θα τους εκµεταλλευτεί και µετά θα τους αφήσει σε τουρκικά ύδατα µέσα σε φουσκωτά. Όπως καταλαβαίνουµε, πλέον οι άνθρωποι ρισκάρουν τη ζωή τους στη θάλασσα όχι για να έρθουν στην Ελλάδα αλλά για να αποφύγουν την Ελλάδα, γι’ αυτό έχουµε τέτοια πολύνεκρα ναυάγια.

Οι νεκροί, λοιπόν, συνεχίζουν να αυξάνονται καθηµερινά και οι αγνοούµενοι είναι επίσης πολλοί. Και όσοι διασώθηκαν; Έµειναν στοιβαγµένοι σε µια αποθήκη µε ένοπλους να τους φρουρούν. Η επόµενη απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης είναι το τριήµερο εθνικό πένθος µε µαύρες κορδέλες και η ενός λεπτού σιγή. Η δική µας απάντηση µας είναι πως τους νεκρούς δεν τους τιµάς µε αυτό τον τρόπο. Τους νεκρούς τους τιµάς αν αφιερώσεις τις επόµενες µέρες στο γκρέµισµα του τοίχους του Έβρου που αναγκάζει τους πρόσφυγες να επιλέγουν πιο επικίνδυνες διαδροµές.

Κοινός εχθρός: ο ιµπεριαλισµός και τα αντιδραστικά καθεστώτα της περιοχής

Το αδιανόητο αυτό ναυάγιο ήταν προδιαγεγραµµένο, παρά το σοκ που δήθεν νιώθουν πολιτικοί, οι οποίοι µε τις επιλογές τους συνέβαλαν στο να φτάσουν τα πράγµατα µέχρι εδώ. Το ελληνικό κράτος δολοφονεί άµεσα και έµµεσα. Το ίδιο κράτος, το ίδιο σύστηµα που βασανίζει και σκοτώνει κι εµάς. Το κράτος φροντίζει να δείχνει καθηµερινά το πρόσωπο του. Άλλωστε το είδαµε και µε την απάντηση στην ειρηνική διαδήλωση που έγινε στο κέντρο της Αθήνας για την κρατική δολοφονία όπου τα ΜΑΤ απάντησαν µε δακρυγόνα, κρότου λάµψης και ξυλοδαρµούς µέχρι και στοές και αποβάθρες µετρό. Το ίδιο το κράτος που µας αφήνει απροστάτευτους απέναντι στην πανδηµία, µας φτωχαίνει, µας φορτώνει µε απαγορεύσεις και πρόστιµα. Το ίδιο το κράτος που µας στερεί το δικαίωµα στην εργασία, την υγεία  και την εκπαίδευση, µας προετοιµάζει για να σκοτωθούµε σε έναν άδικο πόλεµο. Ντόπιοι και πρόσφυγες-µετανάστες έχουµε κοινό εχθρό τον ιµπεριαλισµό και τα αντιδραστικά καθεστώτα της περιοχής. Έχουµε τις ίδιες ανάγκες. Ανεξάρτητα από κάθε κυβέρνηση και κάθε αντιπολίτευση, εµείς θα είµαστε πάντα µε αυτούς που θαλασσοπνίγονται. Πάντα στο πλευρό αυτών που υποφέρουν, πάντα µε τους αόρατους, µε τους καταπιεσµένους και ας µείνουµε και ελάχιστοι. Οι ανθρώπινες ζωές για εµάς δεν είναι απλώς αριθµοί. Είναι απώλειες που δεν πρόκειται ποτέ να «συνηθίσουµε». Θα δώσουµε κοινούς αγώνες.

Να συλληφθούν άµεσα αυτοί που άφησαν τους ανθρώπους να πνιγούν! Μια είναι η επιλογή µας για ακόµη µια φορά. Να µη σωπάσουµε. Το είπαµε στα Τέµπη, το λέµε και τώρα. Να µην συγκαλυφθεί το έγκληµα! Όπως λέει και το σύνθηµα του φετινού Αντιρατσιστικού φεστιβάλ, οι φράχτες την πλατωσιά του κόσµου µας στενεύουν! Αγωνιζόµαστε για έναν κόσµο χωρίς πολέµους, εθνικισµούς, ρατσισµό και καταπίεση. Μας αξίζει ένα καλύτερο αύριο!

Στις 18 Μάρτη 2023 µεταφέρουµε τις δράσεις για τη 21η Μάρτη, τη διεθνή µέρα κατά του ρατσισµού. Όπως κάθε χρόνο έχουµε πολλούς και σοβαρούς λόγους να διαδηλώνουµε για όλους τους ανθρώπους που αντιµετωπίζονται άδικα και απάνθρωπα, γιατί πολύ απλά βρίσκονται σε θέση έσχατης ανάγκης και αδυναµίας ή αποτελούν διωκόµενη µειοψηφία µέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Οι κατατρεγµένοι όλου του κόσµου χαρακτηρίζονται από τους ισχυρούς κατώτεροι και απειλητικοί για την ευµάρεια που απολαµβάνουν εκείνοι. Οι “εχθροί” είναι είτε κοινωνικές οµάδες που δε συµβαδίζουν µε την πολιτικά ή ιδεολογικά κυρίαρχη αντίληψη είτε πρόσφυγες και µετανάστες που προσπαθούν να σώσουν τις ζωές τους και να βρουν εργασία και ασφάλεια. Και βέβαια οι “παρείσακτοι” είναι πάντα φτωχοί…

H Ελλάδα αποτελεί σηµείο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για πρόσφυγες και µετανάστες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής που έχει ρηµάξει ο πόλεµος και η δυστυχία, ενώ πίσω από τα προβλήµατα στις χώρες τους βρίσκεται η “πολιτισµένη” ∆ύση, από τους αιώνες της αποικιοκρατίας µέχρι σήµερα, την εποχή των καπιταλιστικών ανταγωνισµών και κρίσεων.

Πιο συγκεκριµένα, φέτος µετράµε επτά χρόνια από τη ρατσιστική συµφωνία Ε.Ε – Ελλάδας – Τουρκίας για τη µείωση των  προσφυγικών “ροών”. Μια συµφωνία που έχει στοιχίσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές µέχρι τώρα, εκθέτοντας καθηµερινά σε τεράστιους κινδύνους όσους προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη. ∆ε φτάνουν οι “νόµιµες” πρακτικές που βάζουν εµπόδια στις µετακινήσεις, οι πρόσφυγες και µετανάστες πέφτουν θύµατα και κάθε είδους εγκληµατικής και ρατσιστικής αντιµετώπισης, όπως οι παράνοµες επαναπροωθήσεις (pushbacks) από το ελληνικό κράτος, σε συνέργεια µε τις τουρκικές αρχές και την ευρωπαϊκή Frontex που “εποπτεύει” την κίνηση στα σύνορα. Είναι συχνές οι καταγγελίες από πρόσφυγες ότι τους ξαναρίχνουν στη θάλασσα µε τη βία, αφού τους δείρουν και τους αφαιρέσουν χρήµατα και τηλέφωνα, για να επιστρέψουν όσοι επιβιώσουν στην “ασφαλή” Τουρκία. Τέτοιες ενέργειες έχουν αποδειχτεί, όσο κι αν προσπαθούν να τις αποκρύψουν, και σε µία περίπτωση η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2022 για παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, για τους πνιγµούς µεταναστών στο Φαρµακονήσι το 2014. Επίσης, καθαιρέθηκε ο επικεφαλής της Frontex για παράνοµες επιχειρήσεις επαναπροώθησης ή απώθησης εκατοντάδων προσφύγων στο Αιγαίο και για απόπειρα παραπλάνησης και συγκάλυψης των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου. 

Ταυτόχρονα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να εκφοβίσουν όσους προσπαθούν να σταθούν αλληλέγγυοι και όσους προσπαθούν να αποκαλύψουν τι συµβαίνει στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της Ευρώπης. Σε όλες τις χώρες του Νότου διώκονται συστηµατικά και απειλούνται άνθρωποι και οργανώσεις που εναντιώνονται στις όλο και πιο σκληρές αντιπροσφυγικές, αντιµεταναστευτικές πολιτικές.

Ακόµα και για όσους-όσες καταφέρνουν να βρεθούν στην Ελλάδα,  η οδύσσεια συνεχίζεται καθηµερινά, αφού έχουν να αντιµετωπίσουν ένα εχθρικό κράτος που προσπαθεί να τους διώξει και όταν δεν το καταφέρνει αυτό, προσπαθεί να τους γκετοποιήσει σε αποµακρυσµένες, περίκλειστες “δοµές φιλοξενίας”. Ακόµα και οικογένειες που είχαν τακτοποιηθεί σε σπίτια µε το πρόγραµµα “Εστία” βρέθηκαν πάλι στον δρόµο. Παιδιά που πήγαιναν σχολείο έγιναν και πάλι πρόσφυγες. 

H ταλαιπωρία για την έκδοση εγγράφων είναι καθηµερινή. Η κρατική γραφειοκρατία κρατάει για καιρό σε κατάσταση οµηρίας µετανάστες και µετανάστριες. Ταυτόχρονα, το κράτος τούς καταδιώκει µε την αστυνοµίας, µε καθηµερινούς, πολλές φορές εξευτελιστικούς ελέγχους και µε βία που πολλές φορές δεν καταγράφεται. ∆εν είναι λίγα τα περιστατικά όπου µετανάστες έχουν βρει τον θάνατο µέσα σε αστυνοµικά τµήµατα, ενώ αυτά τα εγκλήµατα συγκαλύπτονται και οι θύτες µένουν ατιµώρητοι. Μόλις πριν από λίγες µέρες συνελήφθησαν αστυνοµικοί και υπάλληλοι φυλακών για βασανισµό κρατουµένου. 

Τα προηγούµενα χρόνια µε την άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής αναπτύχθηκε ρατσιστική, αντιµεταναστευστική κουλτούρα σε µεγάλο µέρος της ελληνικής κοινωνίας, σχεδόν αποκλειστικά σε πολύ φτωχά, λαϊκά στρώµατα που πείστηκαν ότι οι µετανάστες ήρθαν να τους πάρουν τις δουλειές και φταίνε για το οικονοµικό τους πρόβληµα. Φυσικά τα αίτια ήταν άλλα και ο εχθρός κοινός για Έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες. Οι χρυσαυγίτες, µε την προστασία και ανοχή του κράτους, προσπάθησαν µε την εγκληµατική τους δράση να επιβάλουν ένα αντεργατικό µοντέλο, ενάντια σε όλους τους εργαζόµενους. Με αγώνες και αντίσταση από τα κινήµατα, οι ναζί περιθωριοποιήθηκαν και σήµερα δικάζονται για τα εγκλήµατά τους. Το µεταναστευτικό εργατικό δυναµικό ενώ αναγνωρίζεται επίσηµα ως απαραίτητο για την ελληνική οικονοµία, κράτος και ιδιωτικά αφεντικά επιδιώκουν να κρατούν αυτούς τους εργαζόµενους σε κατάσταση απειλής και τροµοκρατίας για να εργάζονται µε όσο γίνεται χαµηλότερους µισθούς και ανασφάλιστη, αδήλωτη εργασία. Πολλοί πλουτίζουν εκµεταλλευόµενοι αυτή τη νέα δουλεία, όπως συµβαίνει π.χ. στα χωράφια της Ηλείας και έχει καταγγελθεί επανειληµµένα, χωρίς ουσιαστική κρατική παρέµβαση για δικαιοσύνη. 

Η ναζιστική ιδεολογία και η δολοφονική δράση της Χ.Α. καταδικάστηκαν από τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, όµως τη χρήση βίας και καταστολή ανέλαβε το ίδιο το κράτος, για να ελέγξει τις λαϊκές αντιδράσεις στις  µνηµονιακές “µεταρρυθµίσεις” που συνεχίζονται εδώ και πολλά χρόνια. Η διαµόρφωση ρατσιστικής αντίληψης στα ελληνικά σώµατα ασφαλείας είναι πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων και όχι µόνο είναι ανεκτή, αλλά προάγεται και χειροτερεύει µε τον καιρό. Με τη σηµερινή κυβέρνηση της Ν.∆. η αστυνοµική βία έχει γίνει καθηµερινό φαινόµενο, απέναντι σε όποιους διαµαρτύρονται ή διεκδικούν ο,τιδήποτε. Έτσι εννοεί ο Μητσοτάκης την “ασφάλεια” που είχε υποσχεθεί στο ακροδεξιό και µικροαστικό ακροατήριό του.

Ο κρατικός ρατσισµός αντί να µειώνεται, επεκτείνεται και σε άλλες κοινωνικές οµάδες όπως στους Ροµά. Η αύξηση κρουσµάτων βίας εναντίον τους και η προσπάθεια για ακόµα µεγαλύτερη γκετοποίησή τους δεν είναι τυχαία, όπως δεν είναι τυχαίες και οι δύο πρόσφατες δολοφονίες, του Νίκου Σαµπάνη και του Κώστα Φραγκούλη, από αστυνοµικούς. Είναι επιλογή της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης να υπάρχει απόλυτη πειθαρχεία στους “από κάτω”, όσο οι “άριστοι” κάνουν µπίζνες και κανονίζουν τη µοιρασιά της λείας. 

Είµαστε όλοι θύµατα, Έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες, των ίδιων εκµεταλλευτών. Ο θεσµοθετηµένος ρατσισµός του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. είναι ο ιδεολογικός µηχανισµός για να δικαιολογούν την άσκηση βίας εναντίον µας και να µας κρατούν σκυµµένους και ταπεινωµένους, για να πλουτίζουν σε βάρος µας. Η λύση είναι η επαγρύπνηση και ο κοινός αγώνας. Να µην κάνουµε βήµα πίσω στα δικαιώµατά µας, να διαδηλώνουµε, να διεκδικούµε και να αποκαλύπτουµε τους ενόχους.

Στις 18 Μάρτη θα είµαστε και πάλι στον δρόµο, όπως κάθε χρόνο. Παλεύουµε µαζί:

• Για την οριστική καταδίκη των ναζί, όχι µόνο στο δικαστήριο αλλά και στον δηµόσιο χώρο

• Ενάντια στον ρατσισµό της ελληνικής κυβέρνησης και των αφεντικών

• Ενάντια στους ιµπεριαλιστικούς πολέµους που δηµιουργούν ξεριζωµό και προσφυγιά

• Ενάντια στον εθνικισµό, τον εξοπλιστικό ανταγωνισµό Ελλάδας – Τουρκίας που απορροφά τεράστιους οικονοµικούς πόρους από τις πραγµατικές ανάγκες των λαών.

Ενώνουµε τις φωνές µας:

• Με πρόσφυγες/γισσες και µετανάστες/τριες

• Με το κίνηµα αλληλεγγύης στα θύµατα της φτώχειας και του πολέµου

• Με τα σωµατεία των εκπαιδευτικών και των νοσοκοµειακών γιατρών που αντιστέκονται στις πολιτικές εξαίρεσης ανθρώπων από την δηµόσια υγεία και παιδεία.

Με όπλο µας την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την ενότητα, αγωνιζόµαστε για έναν κόσµο που να χωράει πολλούς κόσµους.

Του Θανάση Κούρκουλα

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραµµές, ο ΟΗΕ υπολογίζει σε πάνω από δυόµισι εκατοµµύρια τους πρόσφυγες που έχουν ήδη περάσει τα σύνορα της Ουκρανίας προς γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η έξοδος των αµάχων συνεχίζεται αµείωτη. Κόσµος που τρέχει να σωθεί από τις οβίδες και τους πυραύλους του ρωσικού στρατού και από την εξαθλίωση σε κατεστραµµένες πόλεις όπως η Μαριούπολη και το Χάρκοβο. Εκεί που δεν υπάρχει πλέον ρεύµα, νερό και θέρµανση και ο κόσµος λιώνει χιόνια για να πιει νερό και να πλυθεί. Η συντριπτική πλειονότητα του προσφυγικού κύµατος είναι γυναίκες, παιδιά και ηλικιωµένοι, καθώς οι επιστρατευµένοι άνδρες από 18 έως 60 ετών απαγορεύεται να φύγουν από τη χώρα.

Πρόκειται για το µεγαλύτερο προσφυγικό κύµα στην Ευρώπη από την εποχή του 2ου Παγκόσµιου πολέµου, που σύµφωνα µε την Ύπατη Αρµοστεία του ΟΗΕ δεν αποκλείεται να φτάσει τα 15 εκατοµµύρια ανθρώπους αν ο πόλεµος κρατήσει αρκετές εβδοµάδες και επεκταθεί στη δυτική Ουκρανία. «Σχεδόν 1 εκατοµµύριο άνθρωποι ενδέχεται να εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε εβδοµάδα», είπε η Καρίν Κέλερ Σούτερ, υπουργός ∆ικαιοσύνης της Ελβετίας σε συνέντευξη Τύπου.

Βασική χώρα προορισµού της προσφυγιάς είναι η Πολωνία (υποδέχεται το 60% των προσφύγων), ενώ µεγάλους αριθµούς προσφύγων έχουν δεχτεί επίσης η Μολδαβία, η Ρουµανία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία, χώρες που συνορεύουν µε την Ουκρανία. Όµως τα καραβάνια των θυµάτων του πολέµου δεν περιορίζονται στις χώρες πρώτης υποδοχής. Η Σουηδία εκτιµά πως θα φιλοξενήσει περίπου 70.000 πρόσφυγες, ενώ ήδη στην Ελλάδα οι Ουκρανοί πρόσφυγες αγγίζουν τις 10.000 και στην Κύπρο τις 4.000. Οι πρόσφυγες κατευθύνονται σε όλες τις χώρες όπου ζουν Ουκρανοί µετανάστες, συγγενείς και φίλοι που µπορούν να τους φιλοξενήσουν για όσο χρειαστεί…

ΕΕ: αλληλεγγύη ή υποκρισία;

Από την πρώτη στιγµή του πολέµου η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιµετώπισε τους ξεριζωµένους Ουκρανούς µε εντελώς διαφορετικό τρόπο από τους πρόσφυγες που προέρχονται από την Ασία και την Αφρική. Αντί για τείχη και παράνοµες επαναπροωθήσεις, ενεργοποίησε για πρώτη φορά οδηγία για την προσωρινή προστασία των προσφύγων από την Ουκρανία χωρίς άµεση υποχρέωση κατάθεσης αιτήµατος ασύλου, παρέχοντάς τους προσωρινές άδειες διαµονής για ένα έτος (µε δυνατότητα ανανέωσης για άλλα δύο), άδειες εργασίας και πρόσβαση σε υγεία και εκπαίδευση. Σε αυτό το διάστηµα οι Ουκρανοί πρόσφυγες δικαιούνται να καταθέτουν αιτήµατα για διεθνή προστασία µε βάση της Σύµβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, αιτούµενοι την προσφυγική ιδιότητα. Την «αγκαλιά» τους στους Ουκρανούς πρόσφυγες άνοιξαν και οι επονοµαζόµενες χώρες του Βίζεγκραντ, µέχρι και η Ουγγαρία του ρατσιστή Όρµπαν, χώρα που είχε υψώσει συρµατοπλέγµατα στους Σύρους πρόσφυγες πριν από 7 χρόνια.

Από τη µεριά της ΕΕ δεν πρόκειται για κάποια αλλαγή στάσης στην αντιµετώπιση των προσφύγων, αλλά για πολιτικό καιροσκοπισµό. Για την ΕΕ, πρώτη προτεραιότητα είναι το δυτικόφιλο καθεστώς του Ζελένσκι που δέχεται επίθεση από τον ανταγωνιστή του ΝΑΤΟ και της ΕΕ Πούτιν, όχι οι άνθρωποι που υποφέρουν και χρειάζονται βοήθεια και προστασία. Είναι για τους ίδιους λόγους που δεν καίγεται καρφάκι στα επιτελεία της ΕΕ για τις επιπτώσεις των κυρώσεών της στον Πούτιν πάνω στον ρωσικό πληθυσµό, που σήµερα σχηµατίζει ατέλειωτες ουρές µπροστά από τα ΑΤΜ της Μόσχας. Πρόκειται για ανάλογα µέτρα και σταθµά µε τον καθορισµό των περιοχών όπου -σύµφωνα µε τους διεθνείς οργανισµούς- υφίσταται κίνδυνος για τη ζωή και την ασφάλεια των ανθρώπων ανά τον κόσµο (που καθιστούν βάσιµα τα αιτήµατα ασύλου) αντί για άλλες που υποτίθεται πως δεν υφίσταται, µε γνώµονα τους τρέχοντες γεωπολιτικούς συσχετισµούς. Για παράδειγµα, οι Ιρανοί αιτούντες άσυλο αντιµετωπίζονται από την ΕΕ ευνοϊκότερα από τους Αφγανούς πρόσφυγες που έρχονται από την Καµπούλ, ενώ η Τουρκία του Ερντογάν θεωρείται ασφαλής χώρα υποδοχής προσφύγων που υποχρεούται να εγκλωβίζει πρόσφυγες για να µην περνούν σε χώρες της ΕΕ…

Ρατσισµός

Όµως δεν είναι αυτός ο µόνος λόγος για την αντιµετώπιση της ΕΕ προς το ουκρανικό προσφυγικό κύµα. Το προφίλ των Ουκρανών προσφύγων είναι σύµφωνο µε τα ρατσιστικά στερεότυπα των ξενόφοβων δυτικών κοµµάτων: ξανθοί, γαλανοµάτηδες και χριστιανοί που βάζουν την ΕΕ σε επιπρόσθετους µπελάδες και έξοδα, όµως αν µη τι άλλο συνάδουν µε τις αποδεκτές κατηγορίες προσφύγων και µεταναστών που αρµόζουν στην ξενοφοβική αφήγηση περί «συµβατότητας πολιτισµών». Αυτός είναι ο λόγος που καταγγέλλονται ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος φοιτητών από αφρικανικές και ασιατικές χώρες που σπούδαζαν στην Ουκρανία όταν επιχειρούν να εισέλθουν ως πρόσφυγες στην Πολωνία και στην Ουγγαρία, παρότι η ζωή και η ασφάλειά τους κινδυνεύει εξίσου µε όσους έχουν ουκρανικό διαβατήριο.

Ο γενικός γραµµατέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρεζ, αναγκάστηκε πριν από µέρες να δηλώσει ότι «είναι σοκαρισµένος από τις πολυάριθµες αναφορές για ρατσισµό, διακρίσεις και παρενόχληση που υπέστησαν άνθρωποι διαφόρων φυλών, καθώς προσπαθούσαν να φύγουν από την Ουκρανία ή στις γειτονικές χώρες όπου ζήτησαν άσυλο». Μόλις πριν λίγους µήνες, η Πολωνία και η Λιθουανία αντιδρούσαν έντονα στην υποδοχή λίγων χιλιάδων προσφύγων, καταγωγής από ασιατικές χώρες, που ήθελαν, µέσω Λευκορωσίας, να έρθουν στην Ευρώπη, έστειλαν στρατεύµατα στα σύνορα για να τους εµποδίσουν, έκαναν επαναπροωθήσεις, µιλούσαν για «υβριδικό πόλεµο» εκ µέρους της Λευκορωσίας και είχαν εκφράσει τη βούληση να κατασκευάσουν τείχος στα σύνορα.

Τέλος υπάρχει µια καθόλου δευτερεύουσα διάσταση στον επιλεκτικό ανθρωπισµό της ΕΕ προς τους Ουκρανούς πρόσφυγες: ακόµα και αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις των συνοριακών χωρών επιχειρούσαν να διατηρήσουν κλειστά τα σύνορά τους στην ουκρανική µεθόριο µετά από την έναρξη του πολέµου, το πιο πιθανό είναι οι προσφυγικές ροές να προσπερνούσαν από κάθε δυνατό διάδροµο προς την υπόλοιπη Ευρώπη χωρίς να ρωτήσουν τις κυβερνήσεις του Βίζεγκραντ και της ΕΕ. Μια τέτοια απόπειρα εγκλωβισµού των Ουκρανών προσφύγων στην εµπόλεµη ουκρανική πλευρά θα ξεσήκωνε τεράστια κατακραυγή, ενώ η ευρωπαϊκή ελίτ θα έµπαινε στο κάδρο των εγκληµατιών πολέµου.

Ο Μηταράκης για τους «πραγµατικούς πρόσφυγες»

Η Ελλάδα βρίσκεται στην ουρά της γραµµής της ΕΕ για το Ουκρανικό. «Αν πρέπει να πάρουµε και εµείς ως χώρα έναν αριθµό ανθρώπων, είµαστε διατεθειµένοι να το κάνουµε σε συνεργασία µε την ΕΕ. Το κόστος θα καλυφθεί από την Ευρώπη», είχε δηλώσει απρόθυµα ο Μηταράκης στην αρχή του πολέµου. Το πόσο απρόθυµη ήταν η Ελλάδα να δεχτεί Ουκρανούς πρόσφυγες είχε φανεί από τα προληπτικά µέτρα που είχε λάβει λίγες µέρες πριν για να τους αποφύγει: µε ηµεροµηνία 15/2/22 δηµοσιεύτηκε, µε την υπογραφή του υφυπουργού Εξωτερικών Βαρβιτσιώτη και του υπουργού Μετανάστευσης Μηταράκη, υπουργική απόφαση που χαρακτηρίζει «ασφαλή χώρα καταγωγής» την Ουκρανία, δίπλα σε χώρες όπως η Αίγυπτος του δικτάτορα Σίσι. Με την έναρξη του πολέµου, και αφού η Ευρώπη ξεκίνησε να δέχεται πρόσφυγες από την Ουκρανία, ο κ Μηταράκης δήλωσε ότι «η Ευρώπη και η Ελλάδα πρέπει να δείξουν έµπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες από την Ουκρανία, τους οποίους ορθά χαρακτήρισα πραγµατικούς πρόσφυγες. Η Ουκρανία συνορεύει µε την Ευρωπαϊκή Ένωση, η χώρα έχει δεχθεί παράνοµη εισβολή και οι άνθρωποι αυτοί έρχονται ευθεία από τη χώρα που κινδυνεύουν». Σύµφωνα µε τα λεγόµενα του υπουργού, πραγµατικοί πρόσφυγες είναι όσοι έρχονται «ευθεία από τη χώρα που κινδυνεύουν»… Όµως, δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στο διεθνές προσφυγικό δίκαιο ούτε στο κοινοτικό δίκαιο, δηλαδή ότι οι πρόσφυγες υποχρεούνται να ζητούν άσυλο µόνο σε χώρες γειτονικές µε τη χώρα καταγωγής τους. Ο όρος είναι εφεύρηµα και διαχωρίζει τους Ουκρανούς πρόσφυγες από άλλους, µε απόλυτα ρατσιστικό τρόπο. Η υποκρισία της ελληνικής κυβέρνησης στην αντιµετώπιση των προσφύγων από την Ουκρανία είναι οφθαλµοφανής και στην ανύπαρκτη «προστασία» της Ελληνικής Κυβέρνησης προς τους οµογενείς της Ουκρανίας. Η περίφηµη επιχείρηση «απεγκλωβισµού» των ελλήνων της Μαριούπολης κατέληξε στο φιάσκο της εξόδου από την χώρα µόλις 100 ανθρώπων…

Αντιρατσιστική απάντηση

Από τη µεριά του αντιρατσιστικού κινήµατος χρειάζεται να απαιτήσουµε από την Ελλάδα και την ΕΕ να ανοίξουν τα σύνορά τους προς όλους τους πρόσφυγες όπως ακριβώς έκανε µε τα θύµατα του πολέµου της Ουκρανίας. Με δικαίωµα ασύλου και πλήρη δικαιώµατα στην εργασία, την υγεία, την παιδεία και το κοινωνικό κράτος για κάθε πρόσφυγα και προσφύγισσα, ανεξάρτητα από χώρα προέλευσης, χρώµα δέρµατος και θρησκεία. Χρειάζεται να απαιτήσουµε να σταµατήσουν οι παράνοµες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και στα νησιά και να κλείσουν τα προσφυγικά στρατόπεδα-φυλακές στα σύνορα και στην ενδοχώρα: Ελεύθερη µετακίνηση των προσφύγων προς την ΕΕ και στο εσωτερικό της, όπως ισχύει για τους Ουκρανούς πρόσφυγες. Αυτό σηµαίνει πραγµατική αλληλεγγύη της ΕΕ και της Ελλάδας προς τους πρόσφυγες αντί για την υποκρισία της διαφορετικής µεταχείρισης «καλών» και «κακών» κατατρεγµένων.

Η πολυδιαφημισμένη επιχείρηση του κ. Θεοδωρικάκου «κατά του οργανωμένου εγκλήματος» αποδείχτηκε μια ακόμα τυφλή ρατσιστική «σκούπα» κατά μεταναστών και προσφύγων που ζουν και εργάζονται στη χώρα και στους οποίους η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να χορηγήσει άδειες παραμονής και προσφυγική ιδιότητα. Στην Ομόνοια, και την πλατεία Βικτωρίας, εκατοντάδες ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ, τροχαία και ασφάλεια, συνεπικουρούμενοι από drones της ΕΛ.ΑΣ. (!!!) απέκλεισαν τις τελευταίες μέρες τις πλατείες και τους γύρω δρόμους επιδιδόμενοι σε κηνύγι σκουρόχρωμων προσφύγων και μεταναστών-τριών και προχώρησαν για δεύτερη συνεχή μέρα – σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας – σε 125 συλλήψεις «παράνομων» μεταναστών.

Αυτή τη φορά στους συλληφθέντες-είσες συμπεριλήφθησαν 14 αλληλέγγυα άτομα στους μετανάστες στην πλατεία Βικτωρίας που τόλμησαν να φωνάξουν συνθήματα κατά της επιχείρησης «σκούπα» και «σκουπίστηκαν» κι αυτά εν ριπή οφθαλμού, ενώ αργότερα τους αποδόθηκαν κατηγορίες για απείθεια, και διακοπή κυκλοφορίας! Ανάμεσά τους εθελόντρια του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών που τόλμησε να βιντεοσκοπήσει τις συλλήψεις και να διαμαρτυρηθεί για την βιαιότητα της αστυνομικής επιχείρησης, ενώ υπήρχαν κοπέλες που σύρθηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο για να μπουν στην αστυνομική κλούβα.

Φαίνεται πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποζητεί ετεροχρονισμένα την δόξα της κυβέρνησης Σαμαρά – μιας κυβέρνησης που μετέτρεψε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής από συμμορία σε κοινοβουλευτικό κόμμα – επιχειρώντας σήμερα πιο απελπισμένα από ποτέ να συσπειρώσει το ξενοφοβικό και ακροδεξιό ακροατήριό της. Την ώρα που ο κ. Μηταράκης διαβεβαιώνει πως «πραγματικοί πρόσφυγες» είναι μόνο οι ομόδοξοι ξανθοί και γαλανοί Ουκρανοί πρόσφυγες πολέμου, οι παράνομες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και τα νησιά χρειάζεται να συμπληρώνονται από την ρατσιστική διαπόμπευση μεταναστών και μεταναστριών στο κέντρο των πόλεων.

Για το αντιρατσιστικό κίνημα, τις συλλογικότητες αλληλεγγύης, τα σωματεία εργαζομένων, τις οργανώσεις της κοινωνικής και πολιτικής αντίστασης, η ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης χρειάζεται να σημάνει συναγερμό. Αντίπαλός μας είναι η φτώχεια και η ακρίβεια και οι τραγικές ελλείψεις στην δημόσια υγεία την ώρα της πανδημίας, όχι οι προσφυγ(ισσ)ες και οι μετανάστ(ρι)ες, όχι οι αλληλλέγγυοι σε αυτούς άνθρωποι.

Απαιτούμε να απελευθερωθούν όλοι-ες οι συλληφθέντες-εισες.

Να σταματήσουν τώρα οι ρατσιστικές «σκούπες».

Ανοιχτά σύνορα – ανοιχτές πόλεις για την προσφυγιά.

Καλούμε καθέναν και καθεμιά στο μεγάλο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο του Σαββάτου της 19ης Μάρτη στις 2 μ.μ. στην πλατεία Βικτωρίας και στην πορεία που θα ακολουθήσει στη Βουλή.

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

του Θανάση Κούρκουλα

Έφτασαν με βάρκες σε κάποια παραλία ελληνικού νησιού του Ανατολικού Αιγαίου. Περπάτησαν προς το εσωτερικό του νησιού, ζητώντας τρόφιμα και νερό από κατοίκους του νησιού. Πολλές δεκάδες άνθρωποι τους είδαν και τους μίλησαν. Κάποια στιγμή ήρθαν αυτοκίνητα της αστυνομίας και τους πήραν. Και στη συνέχεια …εξαφανίστηκαν. Το Λιμενικό επισήμως δεν διέσωσε κανέναν. Η Αστυνομία επισήμως δεν ξέρει τίποτα και δεν έχει καταγράψει καμία νέα άφιξη πρόσφυγα. Πρόκειται για επαναλαμβανόμενη τραγική ιστορία προσφύγων και προσφυγισσών που καταφέρνουν να πατήσουν το πόδι τους στο έδαφος ελληνικού νησιού και στη συνέχεια γίνονται θύματα εγκληματικών παράνομων επαναπροωθήσεων των ελληνικών αρχών. Επιβιβάζονται σε φουσκωτές σχεδίες από τις ελληνικές αρχές και ρυμουλκούνται μεσοπέλαγα στα διεθνή ύδατα, όπου εγκαταλείπονται στο έλεος της θάλασσας, της πείνας και της δίψας.

Άνθρωποι που εξαφανίζονται

Το τελευταίο τέτοιου είδους περιστατικό που είδε το φως της δημοσιότητας ήταν στην Χίο στις 4 Ιούλη οπότε το τοπικό site astraparis.gr σε ανάρτησή του καταγράφει: «Σε θρίλερ εξελίσσεται η τύχη 16 προσφύγων και μεταναστών από Κογκό, Γουινέα και Γκάμπια, που φέρεται να αποβιβάσθηκαν στην ευρύτερη περιοχή των Νενήτων Χίου, τις πρωινές ώρες της Κυριακής 4 Ιουλίου 2021. Στην βάρκα, κατά τις υπάρχουσες πληροφορίες, επέβαιναν συνολικά 20 άτομα και μετά την αποβίβασή τους οι 16 φέρεται να εντοπίσθηκαν από την αστυνομία και το λιμενικό και μεταφέρθηκαν σε άγνωστη τοποθεσία. Περί τις 6.30 – 7 το πρωί αυτόπτες μάρτυρες είδαν την μεταφορά προσφύγων και μεταναστών άγνωστου αριθμού, με κλούβα και με την συνοδεία αυτοκινήτων του λιμεναρχείου Χίου και της αστυνομίας. Από την πλευρά της αστυνομίας παρέχεται επισήμως η πληροφορία ότι ουδεμία συμμετοχή είχαν σε επιχείρηση εντοπισμού ή και μεταφοράς προσφύγων και μεταναστών και παρέπεμπαν στο λιμεναρχείο Χίου. Το Λιμεναρχείο Χίου με την σειρά του μας παρέπεμψε στο γραφείο τύπου του Λιμενικού Σώματος, από το οποίο μας δήλωσαν ότι δεν υπήρξε τέτοιο περιστατικό, σύμφωνα με την ενημέρωση που φέρεται να είχαν από το λιμεναρχείο Χίου». 

Το περιστατικό – δυστυχώς για τις αρχές – παίρνει δημοσιότητα και την επόμενη μέρα, το Λιμενικό Σώμα αρχίζει να ανασκευάζει. Την Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021 παρέχει μια κάποια ενημέρωση, με πρώτο ότι ήδη στην δομή καραντίνας στην Λευκωνιά βρίσκονται από την Κυριακή συνολικά οκτώ άτομα. Σε ερώτηση δημοσιογράφων για την τύχη των υπολοίπων μέχρι του συνολικού αριθμού των 20 που επέβαιναν στην ίδια βάρκα και αποβιβάσθηκαν στην παραλία των Νενήτων, η απάντηση του ο λιμενάρχη Χίου Παντελή Βατούση ήταν ότι δεν βρέθηκαν άλλοι. Η αναζήτηση των άλλων 12 εξαφανισμένων προσφύγων συνεχίζεται. Ανάμεσά τους αφρικανή γυναίκα μαζί με βρέφος μηνών, που εμφανίζεται σε φωτογραφίες μαζί με την υπόλοιπη ομάδα κατά την άφιξή της στο νησί.

18.000 επαναπροωθήσεις

Προκειται μόνο για ένα από τα εκατοντάδες πλήρως αποδεδειγμένα περιστατικά παράνομων επαναπροωθήσεων που καταγγέλλονται τα τελευταία χρόνια από αντιρατσιστικές οργανώσεις, οργανώσεις δικαιωμάτων, ΜΜΕ και εργαζόμενους σε ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στα νησιά. Παρόλο που η ελληνική κυβέρνηση κάνει πως δεν ξέρει και δεν είδε, τα ίδια τα στοιχεία των ελληνικών αρχών αποκαλύπτουν τις επαναπροωθήσεις χιλιάδων ανθρώπων από το Ελληνικό Λιμενικό στην Τουρκία το 2020. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτουν πέντε οργανώσεις σε κοινή επιστολή τους προς την Ευρωπαία επίτροπο Ιλβα Γιόχανσον, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες δεν έφτασαν ποτέ στα ελληνικά νησιά και δεν καταγράφηκαν στις αφίξεις, παρόλο που διασώθηκαν από το Ελληνικό Λιμενικό στο Αιγαίο το 2020. Οπως φαίνεται από τα στοιχεία του υπουργείου Ναυτιλίας, το Λιμενικό διέσωσε 27.334 άτομα στο Αιγαίο το 2020, τα 13.692 σε ελληνικά θαλάσσια ύδατα. Αλλά ο συνολικός αριθμός των καταγραμμένων αφίξεων το 2020 στα νησιά ήταν μόνο 9.687, αριθμός που περιλαμβάνει τόσο διασωθέντες όσο και άτομα που έφτασαν μόνα τους, χωρίς να προηγηθεί επιχείρηση διάσωσης. Αυτό σημαίνει ότι περισσότεροι από 4.000 διασωθέντες σε ελληνικά ύδατα δεν μεταφέρθηκαν στα νησιά και δεν καταγράφηκαν στις αφίξεις. Από όσους διασώθηκαν, σύμφωνα με το Λιμενικό, σε διεθνή ύδατα, περισσότεροι από 18.000, περίπου δυο στους τρεις, δεν μεταφέρθηκαν στα νησιά και δεν καταγράφηκαν στις αφίξεις!

#StopPushbacks

Επειδή μόνο η ενεργοποίηση της κοινωνίας μπορεί να σταματήσει το έγκλημα στον Έβρο και στο Αιγαίο, συγκροτήθηκε τον περασμένο Ιούνιο η πανελλαδική πρωτοβουλία «Stop Pushbacks» από συλλογικότητες και ακτιβιστές/ακτιβίστριες στη Χίο, την Σάμο, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Η καμπάνια έχει δημιουργήσει blog, έχει φτιάξει video που διακινούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ξεσκεπάζουν τα ψέμματα κυβερνητικών παραγόντων και αρμόδιων αρχών, ενώ έχει προχωρήσει ήδη στα τέλη Ιούνη σε εβδομάδα κινητοποιήσεων και δράσεων σε διάφορες πόλεις της χώρας. Όπως αναφέρεται στο κείμενο αντιρατσιστικών οργανώσεων  της Αθήνας που στηρίζουν την καμπάνια, «Ξέρουμε καλά ότι οι πολιτικές των πρόθυμων ελληνικών κυβερνήσεων δεν “αναβαθμίζουν το ρόλο της Ελλάδας” στην Ευρώπη, αλλά την υποβαθμίζουν στην κατηγορία χωρών οι οποίες αναλαμβάνουν τη “βρώμικη” δουλειά του εγκλωβισμού και της απώθησης των προσφύγων, κατ’ ανάθεση των κυβερνήσεων των ισχυρών χωρών της ΕΕ. Η “πολιτισμένη Ευρώπη” μπορεί έτσι κατά περίπτωση να συγχαίρει ή να φρίττει και να καταγγέλλει την Ελλάδα για το αίσχος της Μόριας και την αγριότητα των push back. Είναι όμως η δίκη μας κοινωνία αυτή στην οποία δημιουργούνται ζώνες εξαίρεσης και πληθυσμοί χωρίς δικαιώματα, όπου κανονικοποιείται και μονιμοποιείται ο μαζικός εγκλεισμός προσφύγων σε στρατόπεδα, όπου κρατικοί υπάλληλοι και σώματα ασφαλείας δρουν εκτός και ενάντια σε κάθε δημοκρατικό πλαίσιο, κανόνες και έλεγχο. Ξέρουμε ότι τέτοιες πολιτικές “έκτακτης ανάγκης” και αυτονομημένοι κρατικοί μηχανισμοί ποτέ δεν περιορίζονται στους κολασμένους των κολασμένων – αργά ή γρήγορα στρέφονται ενάντια και σε άλλες κοινωνικές ομάδες και, τελικά, ενάντια σε όλη την κοινωνία».

Η δράση της καμπάνιας StopPushbacks θα συνεχιστεί όσο χρειαστεί. Μέχρι να αναγκαστεί η ελληνική κυβέρνηση που κάνει πρόθυμα τη βρώμικη δουλειά, όσο και η ΕΕ που της έχει παραχωρήσει το ρόλο του μαντρόσκυλου των προσφύγων, να σταματήσουν το έγκλημα.

Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες/τριες

Αντίσταση στις ρατσιστικές πολιτικές, τον εθνικισμό, το φασισμό και τον πόλεμο

Το Σάββατο 20 Μάρτη 2021 διαδηλώνουμε την αλληλεγγύη μας σε πρόσφυγες και μετανάστες/τριες που αγωνίζονται να επιβιώσουν παρά και ενάντια στον πόλεμο που τους έχει κηρύξει η Ευρώπη – Φρούριο και η Ελλάδα – Κρατητήριο. 5 χρόνια μετά τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας, αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις και συντονισμοί, προσφυγικές και μεταναστευτικές συλλογικότητες, εργατικά συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, τοπικές κινήσεις, πρωτοβουλίες αλληλεγγύης σε προσφυγ(ισσ)ες και μετανάστ(ρι)ες ενώνουμε τη φωνή μας ενάντια στις δολοφονίες και τις παράνομες επαναπροωθήσεις στα σύνορα, για να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ντροπής, για να μεταστεγαστούν οι πρόσφυγες σε διαμερίσματα και δωμάτια στις πόλεις, για ισότιμη πρόσβαση όλων στην υγειονομική περίθαλψη εν μέσω πανδημίας καθώς για δικαίωμα στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Λιγους μήνες μετά την καταδίκη της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής απαντάμε στις ρατσιστικές επιθέσεις φασιστικών και ακροδεξιών ομάδων σε σχολεία που φοιτούν προσφυγόπουλα και σε δομές στέγασης προσφύγων. Διεκδικούμε λεφτά για στέγαση, υγεία και παιδεία αντί για εξοπλιστικές αγορές του αιώνα. Αντιστεκόμαστε στις φιλοπόλεμες και εθνικιστικές κραυγές. Για την ειρήνη, τη φιλία και την συνεργασία όλων των λαών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Μας κινητοποιούν οι απάνθρωπες εικόνες των θαμμένων στο χιόνι σκηνών των ξεπαγιασμένων προσφύγων στα στρατόπεδα των νησιών και της ενδοχώρας που εναλλάσσονται με τις εικόνες των πλημμυρισμένων ανθρώπων σε άθλια καμπ όπως του Καρά Τεπέ της Μυτιλήνης. Μας εξοργίζουν οι συνεχιζόμενες καταγγελίες για τις παρανομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στα νησιά και στον Έβρο παρά και ενάντια σε κάθε έννοια διεθνούς προστασίας και δικαίου της θάλασσας τις οποίες Έλληνες και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι καμώνονται πως δεν γνωρίζουν. Οι εξώσεις αναγνωρισμένων προσφύγων, σε μεγάλο ποσοστό ευάλωτων ομάδων, από δομές και διαμερίσματα εν μέσω πανδημίας. Η απάνθρωπη εφαρμογή του δόγματος «Μένουμε Σπίτι» στις άθλιες προσφυγικές δομές μαζί με την απουσία ακόμα και της στοιχειώδους υγειονομικής προστασίας των έγκλειστων ανθρώπων. Η κοροϊδία περί «Προσωρινού Αριθμού Ασφάλισης και Υγειονομικής Περίθαλψης Αλλοδαπού» (ΠΑΑΥΠ) που αντικατέστησε τον ΑΜΚΑ για τους αιτούντες άσυλο και ακόμα δεν έχει αποδοθεί στους δικαιούχους. Η ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποστήριξης των προσφυγόπουλων που μαζί με τα παιδιά φτωχών λαϊκών οικογενειών αποκλείονται ακόμα και από την προβληματική «εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση» με πρακτικό αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της μαθητικής διαρροής. Οι πανηγυρισμοί του κ. Μηταράκη πως «κατάφερε» να μειώσει φέτος τις προσφυγικές αφίξεις κατά 80% σε σχέση με πέρισυ, όσο και η εξώφθαλμα «αποτρεπτική πολιτική» του βίου – αβίωτου, που επιφυλάσσεται στην ενδοχώρα αποτελούν για εμάς αιτίες αλληλεγγύης και αντίστασης στις απάνθρωπες ρατσιστικές πολιτικές. Στις 20 Μάρτη ενώνουμε τη φωνή μας με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες-τριες και στέλνουμε δυνατά το μήνυμα πως δεν είναι μόνοι.

Η καταδίκη της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής ήταν μια μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος των προηγούμενων χρόνων. Όμως ούτε όλοι οι αρχιναζί βρίσκονται ακόμα στη φυλακή (βλέπε Λαγός, Παππάς κλπ), ούτε έχει αναστείλει τη λειτουργία της η εν λόγω συμμορία, που συνεχίζει να διατηρεί γιάφκες και ιστοσελίδες μαζί με μερικές δεκάδες δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους. Αυτά θα ήταν μικρότερης σημασίας αν οι ρατσιστικές και εθνικιστικές πολιτικές της κυβέρνησης δεν έτρεφαν παλιές και νέες ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες να συνεχίζουν ρατσιστικές επιθέσεις σε σχολεία όπως της Μυτιλήνης αξιώνοντας τον αποκλεισμό των προσφυγόπουλων. Ή στον Έβρο, στο πλευρό νεοπροσληφθέντων συνοριοφυλάκων και στρατιωτικών μονάδων στο όνομα της αποτροπής νέων εισόδων κατατρεγμένων εξαθλιωμένων ανθρώπων. Στις 20 Μάρτη ορθώνουμε τείχος αντίστασης στο φασισμό, απαιτώντας να κλείσουν οι «εκκρεμότητες» της δίκης της Χρυσής Αυγής, να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιθέσεις, να ανατραπούν οι πολιτικές που συνεχίζουν να θρέφουν παλιά και νέα αυγά του φιδιού. Να μην αποφυλακιστούν οι καταδικασμένοι Χρυσαυγίτες εν’ όψει της εκδίκασης της υπόθεσης της εγκληματικής οργάνωσης σε δέυτερο βαθμό.

Στις 20 Μάρτη διαδηλώνουμε ενάντια στον πόλεμο, στον ιμπεριαλισμό και στον εθνικισμό. Η ελληνοτουρκική διαμάχη περί χωρικών υδάτων και θαλασσίων ζωνών φέρνει τους λαούς της περιοχής ένα βήμα πιο κοντά σε θερμά επεισόδια ή ακόμα και στον πόλεμο, ενώ γιγαντώνει τους εξοπλισμούς σε βάρος των κοινωνικών δαπανών σε καιρούς πανδημικής κρίσης της δημόσιας υγείας. Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί (με ΗΠΑ, Ισραήλ και Αίγυπτο) στους οποίους εντάσσονται η Ελλάδα και η Κύπρος, κάθε άλλο παρά διασφαλίζουν την ειρήνη στην περιοχή. Στον Έβρο και στα νησιά, η στρατιωτικοποίηση και οι ένταση του ανταγωνισμού στοιχίζουν τη ζωή προσφύγων και μεταναστών που χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές των συνόρων ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, γεωστρατηγκών σχεδιασμών και διεκδίκησης θαλασσίων ζωνών εκμετάλλευσης, έρευνας και διάσωσης. Συμπληρώνεται ένα έτος από τα δραματικά γεγονότα στον Έβρο που το «εθνικό μέτωπο» κυβέρνησης-αντιπολίτευσης-ΜΜΕ-Στρατού-Αστυνομίας-Εθνοφυλάκων και όλης της Ακροδεξιάς «αναχαίτισε» πρόσφυγες-μετανάστες, βρίσκοντας το ελληνικό κράτος έτοιμο από καιρό καθώς το Δεκέμβρη του 2020 ψηφίστηκε ο Νόμος για την εμπλοκή του Στρατού σε ζητήματα «εσωτερικής ασφάλειας» και προέβλεπε κοινά περίπολα Στρατού-Συνοριοφυλάκων ενάντια σε πρόσφυγες. Η επιδίωξη αναβάθμισης του ελληνικού κράτους ως «εγγυητή του απαραβίαστου των συνόρων της Ευρώπης Φρούριο» από τους πρόσφυγες και η μετατροπή της Ελλάδας σε Πολεμικό Ορμητήριο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ενώ ο Ελληνικός Στρατός θα συμμετέχει περισσότερο και ενεργότερα σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (συνομιλίες για αποστολή στρατού σε Μάλι και Σαουδική Αραβία), σημαίνει συστηματοποίηση των Επαναπροωθήσεων από Λιμενικό – Πολεμικό Ναυτικό και επέκταση του Τείχους του Αίσχους στον Έβρο, σημαίνει ο πρόσφυγας να αντιμετωπίζεται ως απειλή και εισβολέας.Στις 20 Μαρτίου κινητοποιούμαστε ενάντια στις εξοπλιστικές δαπάνες και τις προσλήψεις δεκάδων χιλιάδων Μισθοφόρων Στρατιωτών-Στρατιωτικών-Συνοριοφυλάκων, την αύξηση της Στρατιωτικής θητείας και την επιδίωξη Στράτευσης φτωχών γυναικών-ανδρών στα 18, στις περιβαλλοντοκτόνες ΑΟΖ και στον εθνικισμό. Απαιτούμε ανοιχτά σύνορα για την προσφυγιά, όπως προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες και οι διεθνείς κανόνες έρευνας και διάσωσης.

Απέναντι στα ρατσιστικά μέτρα, στις φιλοπόλεμες πολιτικές και στον φασισμό, ενώνουμε τη φωνή μας με πρόσφυγες/γισσες και μετανάστες/τριες. Με το κίνημα αλληλεγγύης στα θύματα της φτώχειας και του πολέμου. Με τα σωματεία των εκπαιδευτικών και των νοσοκομειακών γιατρών που αντιστέκονται στις πολιτικές εξαίρεσης ανθρώπων από την δημόσια υγεία και παιδεία.

Διεκδικούμε: Να σταματήσουν οι πνιγμοί των ανθρώπων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Να κλείσουν τα άθλια προσφυγικά hot-spot στα νησιά και να μην κατασκευαστούν νέες φυλακές. Να μεταφερθούν οι πρόσφυγες από τα νησιά στην ενδοχώρα, να τους παρασχεθεί άσυλο και στέγη σε ανθρώπινες συνθήκες. Να σταματήσουν οι παράνομες επαναπροωθήσεις χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών-τριών στον Έβρο και στο Αιγαίο. Νομιμοποίηση των μεταναστών-τριών που ζουν στη χώρα. Ίσα και πλήρη δικαιώματα στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη και τη νοσηλεία σε όλους και όλες. Ισότιμη πρόσβαση των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών-τριών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ίσα δικαιώματα στην κοινωνική πρόνοια. Γενναία αύξηση των κονδυλίων για σχολεία και νοσοκομεία με διορισμούς εκπαιδευτικών, γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, ικανούς να καλύψουν όλους τους κατοίκους της χώρας. Σε συνέχεια της καταδίκης της Χρυσής Αυγής απαιτούμε να κλείσουν όλα τα γρεφεία της και οι ιστοσελίδες της, να αποπεμφθούν οι νεοναζί δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, να συλληφθούν όσοι ναζί διαφεύγουν τη σύλληψη, να μην αποφυλακιστούν οι καταδικασμένοι φασίστες μέχρι την δίκη τους σε δεύτερο βαθμό. Σε πείσμα των σειρήνων των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της Ελλάδας και του εθνικισμού, διεκδικούμε την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ-Αιγύπτου. Το κλείσιμο των βάσεων του ΝΑΤΟ στην χώρα και την έξοδο από το ΝΑΤΟ. Τη δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών με αντίστοιχη γενναία αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Την ακύρωση των περιβαλλοντοκτόνων σχεδίων εξόρυξης υδρογονανθράκων από το Αιγαίο, το Ιόνιο και την Κρήτη, καθώς και της διέλευσης των αγωγών φυσικού αερίου των πολυεθνικών από το ελληνικό έδαφος.

Στις 20 Μάρτη, θα είμαστε όλοι-ες στο Σύνταγμα στις 2 μ.μ. σε ένα συλλαλητήριο αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες/τριες. Για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, φασισμό, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, πόλεμο και εθνικισμό!

Μέχρι στιγμής, συνδιοργανώνουν (ο κατάλογος της διοργάνωσης παραμένει ανοιχτός):

Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά

Antinazi Zone – ΥRE

Καμπάνια «Δεν είναι Αθώοι»

Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος»

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών

Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων

ΚΑΠΑ (Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Αλληλεγγύης των λαών Ελλάδας και Τουρκίας)

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Ιλίου

Κοινωνικό Ιατρείο Εξαρχείων

Κοινωνικό Ιατρείο Νέας Σμύρνης

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν

Πρόσφυγες από στρατόπεδα της Αττικής

Στέκι Μεταναστών

ΣΥΠΡΟΜΕ (ΣΥντονισμός για το ΠΡΟσφυγικό – ΜΕταναστευτικό)

Στηρίζουν:

Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση «Ξεκίνημα»

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα

Πολιτική Οργάνωση «Κόκκινο Νήμα»

ΝΑΡ γα την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε

Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά

Του Θανάση Κούρκουλα

Πρόκειται για μια από τις πιο μαύρες σελίδες ρατσιστικής απανθρωπιάς που συνεχίζει να γράφει ακάθεκτη η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια κυβέρνηση που συναγωνίζεται σε διεθνές επίπεδο προσφυγικής διαχείρισης της πανδημίας κυβερνήσεις σαν του Ορμπάν στην Ουγγαρία.

Κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης του Covid-19, η απλή λογική, οι συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι κινήσεις δικαιωμάτων και σύσσωμες οι αντιρατσιστικές οργανώσεις, συνηγόρησαν και εξακολουθούν να συνηγορούν στο αυτονόητο: στην αποσυμφόρηση των προσφυγικών δομών για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Όμως η ελληνική κυβέρνηση, διά του κ. Μηταράκη, υλοποιεί ακριβώς το αντίθετο: τον πιο διευρυμένο από πριν εγκλεισμό προσφύγων και μεταναστών σε συνθήκες υπερσυνωστισμού, υποσχόμενοι ακριβώς τα χειρότερα.
Η κατάσταση γενικευμένης καραντίνας (με κρούσματα ή μη εντός των δομών), η αγνόηση των διεθνών ιατρικών συστάσεων περί κοινωνικής απόστασης, η υποτυπώδης έως ανύπαρκτη υγειονομική κάλυψη εντός των προσφυγικών στρατοπέδων, η αυστηρότητα της καραντίνας για τους πρόσφυγες σε σχέση με τον πληθυσμό έξω από τα στρατόπεδα ακόμα και στη φάση χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων, μόνο στον στιγματισμό και τον διαχωρισμό των «μέσα» από τους «έξω» συνηγορούν, την ώρα που είναι απολύτως αποδεδειγμένο πως όσοι από τους «μέσα» κόλλησαν Covid-19, κόλλησαν από τους «έξω».

Πρόκειται για μια από τις πιο μαύρες σελίδες ρατσιστικής απανθρωπιάς που συνεχίζει να γράφει ακάθεκτη η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια κυβέρνηση που συναγωνίζεται σε διεθνές επίπεδο προσφυγικής διαχείρισης της πανδημίας κυβερνήσεις σαν του Ορμπάν στην Ουγγαρία.

Η ελληνική κυβέρνηση, διεθνής πρωτοπορία στην απανθρωπιά

Ενώ η τάση «παγώματος» των διαδικασιών παροχής ασύλου για το πρώτο διάστημα της πανδημίας είναι πανευρωπαϊκή, η ενίσχυση ή χαλάρωση του εγκλεισμού σε βάρος της ισότιμης υγειονομικής κάλυψης των προσφύγων, ποικίλλει από χώρα σε χώρα, όπως καταγράφει πρόσφατη μελέτη του ΚΕΠΥ.

Στην Ισπανία των χιλιάδων νεκρών, απελευθερώθηκαν πρόσφυγες των οποίων είχε απορριφθεί το αίτημα ασύλου και δεν μπορούσαν να απελαθούν. Στην Πορτογαλία όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες απέκτησαν εγγύηση δικαιωμάτων μόνιμων κατοίκων για να εξασφαλιστεί η ισότιμη υγειονομική τους κάλυψη. Στην Τσεχία, παρότι έκλεισαν τα σύνορα, τα αιτήματα ασύλου συνέχισαν να καταγράφονται. Στην Ιρλανδία αιτήσεις ασύλου συνέχισαν να παραλαμβάνονται παρά την αναστολή των συνεντεύξεων. Ιδιαίτερη διάσταση αποτελεί η αλλαγή του νομικού καθεστώτος μεταναστών και προσφύγων με ιατρική εκπαίδευση, ώστε να στελεχώσουν τα εθνικά συστήματα υγείας σε μια σειρά χώρες. Το κρατίδιο της Σαξονίας καλεί μετανάστες γιατρούς χωρίς άδεια άσκησης επαγγέλματος να ενταχθούν στο δυναμικό των υπηρεσιών υγείας. Το Ιατρικό Συμβούλιο της Ιρλανδίας καλεί μετανάστες και πρόσφυγες να παράσχουν βασικές υπηρεσίες. Στη Γαλλία μετανάστες μπορούν πλέον να προσληφθούν ως γιατροί, οδοντίατροι και φαρμακοποιοί. Η Ισπανία τροποποιεί το καθεστώς 200 ξένων γιατρών και νοσηλευτών.

Κρατικός ρατσισμός

Στον αντίποδα, η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο έκλεισε τα σύνορα και ανέστειλε για πάνω από ενάμιση μήνα την παραλαβή νέων αιτημάτων ασύλου, αλλά επέβαλλε -κατά δήλωση του αρμόδιου υπουργού- αυστηρότερα μέτρα υγειονομικού αποκλεισμού στους πρόσφυγες των στρατοπέδων σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Ακόμα και για στρατόπεδα χωρίς επιβεβαιωμένα κρούσματα, το lockdown των προσφυγικών δομών παρατάθηκε συνολικά μέχρι τις 21 Μαΐου, με ποσοστό μόλις 2% των προσφύγων να μπορούν να εξέρχονται ημερησίως. Αντί να εκμεταλλευτεί τις μειωμένες προσφυγικές αφίξεις -λόγω Covid 19- για να αποσυμφορήσει τα hot spot και τα προσφυγικά στρατόπεδα και να εξανθρωπίσει την προσφυγική διαχείριση, η κυβέρνηση κάνει σημαία ευκαιρίας την «αποτροπή», επιβεβαιώνοντας εμμέσως πλην σαφώς τις παράνομες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και το Αιγαίο, προς τέρψιν του ξενοφοβικού ακροατηρίου της ΝΔ.

Έφτιαξε δύο νέα -κατ’ αρχάς κλειστά- προσφυγικά στρατόπεδα στη Μαλακάσσα και στις Σέρρες για τους νεοεισερχόμενους. Μεταφέρει με το σταγονόμετρο ευπαθείς κατηγορίες προσφύγων από τα νησιά σε ξενοδοχεία και σε προσφυγικές δομές της ενδοχώρας προκειμένου να αξιοποιήσει τα έκτακτα κονδύλια της ΕΕ. Όμως παραμένει σταθερή στη γραμμή της άρνησης κλεισίματος των άθλιων hot spot σαν της Μόριας, μαντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες νθρώπους σε τρισάθλιες συνθήκες, όπου -όπως καταγγέλλει ο Απόστολος Βεΐζης, διευθυντής προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα– αντιστοιχούν 1 τουαλέτα σε 167 άτομα, 1 ντουζιέρα σε 242 και 1 βρύση με τρεχούμενο νερό σε 1.300!

Στρατόπεδα όπου η πρόσβαση σε ιατρική παρακολούθηση είναι οικτρή, καθώς στο hot spot της Σάμου -με 2 κρεββάτια ΜΕΘ στο νησί- υπάρχει 1 γιατρός για 7.000 πρόσφυγες και στη Λέσβο -με 6 ΜΕΘ στο νησί- 3 γιατροί για 20.000 πρόσφυγες!
Πρόκειται για απροσχημάτιστο κρατικό ρατσισμό!

Κυβερνητικός στόχος, τα κλειστά στρατόπεδα

Είναι σαφής η επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ να προσαρμόσει την πραγματικότητα στα σχέδιά της προκειμένου να γενικεύσει το μέτρο του μαντρώματος των προσφύγων και των μεταναστών σε κλειστά στρατόπεδα-φυλακές και στην μετά κορωνοϊό εποχή. Το «έπος του Έβρου» ακολουθείται από το «έπος του Covid-19», η υγειονομική κρίση μετατρέπεται και αυτή σε κρίση «ασφάλειας» με «εχθρούς»-φορείς τους πρόσφυγες, που θα καταδικάζονται σε υγειονομικό αφανισμό (212 μέχρι τις αρχές Μαΐου τα επιβεβαιωμένα κρούσματα σε προσφυγικές δομές με υποτυπώδη έως καθόλου δειγματοληψία), ενώ εκ των υστέρων οι τοπικές κοινωνίες θα τους φοβούνται σαν… λεπρούς, ασχέτως ποιος κόλλησε ποιον και ποιος φέρει την ευθύνη για τον συνωστισμό των ανθρώπων μέσα στις δομές.
Έτσι, με τη μέθοδο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας, ο κ. Μηταράκης και οι συν αυτώ θα εμφανίζουν τις προσφυγικές δομές ως εκ των προτέρων πιθανές εστίες διασποράς του ιού, ακόμα και στην περίοδο χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων για τον γενικό πληθυσμό. Προεξαρχόντων των τοπικών ρατσιστών και φασιστών, η κυβέρνηση επιδιώκει οι τοπικές κοινωνίες να ανέχονται την εσαεί φυλάκιση των ανθρώπων, παρά και ενάντια σε κάθε έννοια δικαίου και κόντρα στην κοινή λογική.
Από τη μεριά του κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες αλλά και της πλειονότητας της κοινωνίας που απαιτεί εδώ και τώρα μέτρα υγειονομικής κάλυψης και δειγματοληψίας με τεστ για το σύνολο του πληθυσμού, χρειάζεται να αντιτάξουμε την αντίσταση στις ρατσιστικές πολιτικές με κάθε δυνατό μέσο.

Σε συνδυασμό με την έμπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να ενεργοποιήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων που -ενάντια στη λογική του παραλόγου- θα ασκήσουν επαρκή πίεση για την απόκρουση του νέου γύρου ρατσισμού που υποδαυλίζουν ο κ. Μηταράκης και η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

του Θανάση Κούρκουλα

Με διαδικασίες εξπρές ψηφίστηκε το νέο -συμπληρωματικό του προηγούμενου- νομοσχέδιο «για το άσυλο» που έφερε στη Βουλή το επιτελείο του κ. Μηταράκη. Πρόκειται για νέα ρατσιστική «πινελιά» στο δυστοπικό ήδη υπάρχον πλαίσιο της ταχύρρυθμης εξέτασης-απόρριψης αιτημάτων ασύλου σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, που επιχειρεί να επιταχύνει την διαδικασία και να αποκλείσει από κάθε πρόνοια και ασφαλιστική δικλίδα του διεθνούς και εγχώριου δικαίου την πλειονότητα των αιτούντων άσυλο. Εστιάζει στην επέκταση και τη λειτουργία κλειστών κέντρων κράτησης, καθώς και σε σειρά λειτουργικών αλλαγών για τις διαδικασίες ασύλου. Εισάγει τα «μυστικά κονδύλια» και στην προσφυγική διαχείριση. Συρρικνώνει την πρόσβαση στην πληροφορία και τη διερμηνεία, θεσμοθετεί τη μονοπρόσωπη σύνθεση επιτροπής εφέσεων σε σειρά περιπτώσεων, ενώ διευρύνει συντριπτικά την κράτηση εισάγοντας ως κανόνα τη συστηματική κράτηση ως κύρια και όχι έσχατη λύση και συρρικνώνει τις εγγυήσεις σε ευάλωτες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.

Πρόκειται για συνέχιση της πολιτικής που εισήγαγε τον Οκτώβριο του 2019 ο διαβόητος νόμος για τη «διεθνή προστασία», που εισήγαγε σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου, τη συρρίκνωση της προστασίας για ευάλωτες κατηγορίες και την εκτεταμένη κράτηση, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Παρά τις γενικευμένες αντιδράσεις που οδήγησαν σε απαλοιφή ορισμένων διατάξεων του νομοσχεδίου κατά τη διαδικασία της συζήτησης στη Βουλή, ο νόμος διατηρεί τα βασικά ρατσιστικά χαρακτηριστικά του. Διατηρεί την εξέταση των αιτήσεων ασύλου των ασυνόδευτων παιδιών με ταχύρρυθμες διαδικασίες (νόμος 4636/2019), καταργεί την προτεραιοποίηση εξέτασης των αιτημάτων ασύλου των ευάλωτων αιτούντων άσυλο, συρρικνώνει περαιτέρω τις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, καταργεί τη δυνατότητα των Επιτροπών Προσφυγών να παραπέμπουν στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους και γενικεύει περαιτέρω την επιβολή της διοικητικής κράτησης.

Πέρα από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή, αντιρατσιστικών οργανώσεων μαζί με το Σωματείο Εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου που απαίτησαν την απόσυρση του νόμου, ενστάσεις ενάντια στο νόμο κατέθεσαν δεκάδες ΜΚΟ, κινήσεις δικαιωμάτων, ακόμα και η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Ντούνια Μιγιάτοβιτς που δήλωσε ότι «συμμερίζεται τις ανησυχίες που εξέφρασαν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με τη μεταρρύθμιση της ελληνικής νομοθεσίας για τη μετανάστευση, κυρίως σχετικά με την εκτεταμένη χρήση της κράτησης, συμπεριλαμβανομένων των ‘‘κλειστών’’ κέντρων στα νησιά».

Βεβαίως η ΕΕ είναι η τελευταία που «δικαιούται να ομιλεί» για ανησυχίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς πρωτοστάτησε στο «σφράγισμα» του Έβρου και του Αιγαίου, ενισχύοντας με 700 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον τους «ακρίτες των συνόρων» του κ. Μητσοτάκη. Όμως η εξόφθαλμη αφαίρεση κάθε τελευταίου φύλλου συκής από τις ρατσιστικές πολιτικές ΕΕ-Ελλάδας είναι ένα έργο που κυρίως το χρεώνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά και ενάντια στα άλλοθι ανθρωπισμού της ΕΕ. Χρέος μας είναι να ανατρέψουμε και αυτό το νόμο-έκτρωμα, που θα επιδιώξει να κάνει ακόμη περισσότερο αβίωτο τον βίο των στους προσφύγων και μεταναστών που καταφέρνουν να πατούν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος έχοντας γλιτώσει από τις παράνομες επαναπροωθήσεις και τις δολοφονίες στα σύνορα.

ΠΟΠΟΚΠ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ                       Αθήνα,13-4-2020

ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ                                                  Αρ.Πρωτ: 3790                      

Πανεπιστημίου  67  105 64 Αθήνα

Τηλ- Fax: 2103313732

[email protected]

• ΨΗΦΙΣΜΑ
• Όχι στις πολιτικές εξόντωσης – Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές

Ο εγκλεισμός προσφύγων/προσφυγισσών και μεταναστών/μεταναστριών σε στρατόπεδα-φυλακές, υγιείς και νοσούντες-σες μαζί, ευπαθείς ομάδες και μη μαζί, είναι συνταγή ραγδαίας διασποράς του ιού μέσα στα προσφυγικά στρατόπεδα ενώ απειλεί την δημόσια υγεία στις κοινότητες γύρω από αυτά. Σε συνθήκες Μόριας (18.000 άνθρωποι) ή Ριτσώνας (3.000 άνθρωποι), με ανθρώπους να ζουν ο ένας πάνω στον άλλο σε σκηνές ή σε οικίσκους 10 τετραγωνικών μέτρων 6 και 8 μαζί, η τήρηση «κοινωνικής απόστασης» αποτελεί κακόγουστο αστείο. Χωρίς τεστ στο σύνολο των «φιλοξενούμενων» για τον διαχωρισμό νοσούντων/νοσουσών από υγιείς, με την δημιουργία μικρότερων φυλακών απομόνωσης των κρουσμάτων μέσα στις μεγαλύτερες προσφυγικές φυλακές, δυστυχώς το μόνο που θα επιτευχθεί είναι η ραγδαία διασπορά της πανδημίας. Nα αρθούν τώρα τα μέτρα εξόντωσης των προσφύγων-ισσών. Να σταματήσει η πολλαπλή στέρηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για ανθρώπους που ήρθαν κυνηγημένοι από τον πόλεμο, τις διώξεις και τις εμφύλιες συγκρούσεις στις χώρες τους.

Ζητάμε από την Ελληνική Κυβέρνηση:

•   Να προχωρήσει σε μαζικά τεστ σε όλα τα hot-spot και στα προσφυγικά στρατόπεδα, είτε υπάρχουν ήδη επιβεβαιωμένα κρούσματα Covid19 είτε όχι, διαχωρίζοντας τους/τις υγιείς από τους/τις νοσούντες-σες.
•   Να μεταφέρει σε δωμάτια κλειστών ξενοδοχείων όλους τους ανθρώπους που ζουν στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες στα hot-spot των νησιών και στα στρατόπεδα της ενδοχώρας, ξεκινώντας από τις ευπαθείς ομάδες και τα ασυνόδευτα ανήλικα.
•   Μέχρι να ολοκληρωθεί η εκκένωση των στρατοπέδων, να παρασχεθούν όλα τα μέσα ατομικής προστασίας και καθαρισμού στους καταυλισμούς, τόσο σε εγκλωβισμένους-ες όσο και σε εργαζόμενους-ες στις δομές.
•   Πρόσβαση όλων των προσφυγ(ισσ)ων και μεταναστ(ρι)ών στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας

Οι Προσφυγ(ισσ)ες και οι μετανάστ(ρι)ες είναι τα αθώα θύματα των πολέμων και της φτώχειας, όχι πειραματόζωα δολοφονικών πρακτικών ανοσίας αγέλης. Η μεταχείρισή τους αποτελεί δείγμα πολιτισμού και ανθρωπιάς της Ελληνικής κοινωνίας.

Όχι στις πολιτικές εξόντωσης τους. Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα – φυλακές!

Το ΔΣ της ΠΟΠΟΚΠ

Υπογράψτε την καμπάνια.
Όχι στις πολιτικές εξόντωσης
Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές!

Όχι στις πολιτικές εξόντωσης!

Υπογράψτε την καμπάνια.
Όχι στις πολιτικές εξόντωσης
Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές!