1

Το αγωνιστικό μπλόκο στα πλοία είναι η μόνη λύση για να τερματιστεί η πολύμηνη ομηρία των Ναυτεργατών

Άρθρο – Παρέμβαση

Η υγειονομική κρίση που έχει ξεσπάσει σε παγκόσμια κλίμακα από τον περασμένο Φλεβάρη και οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν στην πλειονότητα των χωρών του κόσμου στις μετακινήσεις των ανθρώπων και την διακοπή των αεροπορικών συνδέσεων, έφεραν στην επιφάνεια και στην συνέχεια γιγάντωσαν ένα τεράστιο πρόβλημα που σχετίζεται με  τον εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ναυτεργατών που παραμένουν στα πλοία για μεγάλο χρονικό διάστημα καθ’ υπέρβαση των δικαιωμάτων τους, όπως αυτά θεσπίζονται και κατοχυρώνονται στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας τους.

Το θαλάσσιο εμπόριο όχι μόνο δεν διακόπηκε και δεν περιορίστηκε αλλά αντίθετα ενισχύθηκε και αυξήθηκε την περίοδο της πανδημίας.

Σύμφωνα με στοιχεία του IMO και της ITF, υπολογίζονται σήμερα ότι πάνω από 150.000 Ναυτεργάτες βρίσκονται σε πολύμηνη αναμονή για σκάντζα προκειμένου να παλινοστηθούν στις πατρίδες τους.

Πρόκειται για ένα μεγάλων διαστάσεων κοινωνικό πρόβλημα που οι παρενέργειές του αφορούν την εργασιακή εξάντληση με τις αφόρητες συνθήκες εργασίας αλλά και ποικίλων ψυχολογικών προβλημάτων που διαμορφώνει η παρατεταμένη καθυστέρηση στην αντικατάστασή τους σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα που υπάρχει στην εξέλιξη του υγειονομικού προβλήματος στις περισσότερες χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Η κατάσταση αυτή όσο διαιωνίζεται (είναι και επιστημονικά αποδεδειγμένο) εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την υγεία των Ναυτεργατών και κατ’ επέκταση και για την ίδια την ασφάλεια των πλοίων.

Διεθνείς, περιφερειακοί και εθνικοί οργανισμοί, οργανώσεις και κυβερνήσεις μαζί και η ITF και οι εθνικές της οργανώσεις περιορίζονται σε τηλεδιασκέψεις, σε παραινέσεις και σε εκκλήσεις σε κυβερνήσεις χωρών που όμως οι ενέργειες αυτές αποδεικνύονται ατελέσφορες και το πρόβλημα συνεχώς διογκώνεται και με τον τρόπο αυτό υποβαθμίζεται η αξία της ανθρώπινης ζωής, η αξιοπρέπεια και τα εργασιακά δικαιώματα των Ναυτεργατών. Τα βήματα που έως τώρα έχουν γίνει είναι πολύ μικρά και δεν συνιστούν λύση στο πρόβλημα.

Στην πραγματικότητα τα εργατικά δικαιώματα και οι συλλογικές συμβάσεις των Ναυτεργατών έχουν κουρελιαστεί και πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων.

Σημειώνουμε ότι σε εθνικό επίπεδο η αντικατάσταση πληρωμάτων μέσω ΣΣΕ κυμαίνεται από 2 έως 7 μήνες και στην διεθνή ναυτική σύμβαση το ανώτατο όριο είναι οι 9 μήνες.

Σύμφωνα με στοιχεία της ITF, διαπιστώνεται σε πολλές περιπτώσεις οι εγκλωβισμένοι σε πλοία Ναυτεργάτες να έχουν ξεπεράσει τον ενάμιση χρόνο σε αυτά.

Οι ευθύνες του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ – ILO – IMO) αλλά και της ITF είναι βαρύτατες αφού έως τώρα δεν έχει δοθεί ουσιαστική λύση στο πρόβλημα και οι Ναυτεργάτες βρίσκονται σε μια ιδιόμορφη ομηρία που αρχίζει πλέον να τίθενται σοβαροί κίνδυνοι για την σωματική και ψυχική τους υγεία.

Το χειρότερο όμως είναι ότι με την συνέχιση της πανδημίας διεθνώς τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει στο  άμεσο διάστημα με την ελεύθερη και απρόσκοπτη σκάντζα των Ναυτεργατών, τόσο αυτών που αγωνιωδώς επιζητούν την αντικατάστασή τους όσο και εκείνων που παραμένουν πολλούς μήνες άνεργοι και τους εμποδίζεται ο προορισμός στα εργασιακά τους καθήκοντα πάνω στα πλοία.

Κατά τα άλλα το αστικό πολιτικό σύστημα και το εφοπλιστικό κεφάλαιο διεθνώς χύνουν καθημερινά κροκοδείλια δάκρυα, εκφράζουν επαίνους και φιλοφρονήσεις για τους Ναυτεργάτες που επανδρώνουν τα πλοία, χωρίς ωστόσο να έχουν πράξει τα δέοντα για την ομαλή και ασφαλή αντικατάσταση των Ναυτεργατών.

Οι χώρες που έχουν έως σήμερα επιτρέψει την σκάντζα των Ναυτεργατών είναι ελάχιστες και σε αυτές υπάρχει ένα πολυδαίδαλο – γραφειοκρατικό σύστημα εισόδου και εξόδου των Ναυτεργατών από αυτές με το οποίο ταλαιπωρούνται αφάνταστα οι Ναυτεργάτες σε πολλές δε περιπτώσεις δεν τους εξασφαλίζεται ο αναγκαίο ιατρικός έλεγχος.

Επίσης σοβαρό πρόβλημα υπάρχει με τα στεγανά που έχει επιβάλει το διεθνές εφοπλιστικό κατεστημένο σε συνεργασία με τους διεθνείς οργανισμούς σχετικά με τα κρούσματα που έχουν σημειωθεί ως τώρα σε ποντοπόρα πλοία και οφείλονται στην έλλειψη των ενδεδειγμένων μέτρων προστασίας και τα οποία δεν δημοσιοποιούνται .

Αναφορικά με την χώρα μας πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η κυβερνητική πολιτική, αυτή των εφοπλιστών αλλά και του συνδικαλιστικού κινήματος (εργοδοτικός – κυβερνητικός και κομματικός συνδικαλισμός) κινούνται στην ίδια ρότα και στην πραγματικότητα όλοι μαζί έχουν την ίδια συμβολή για την απελπιστική κατάσταση που έχουν οδηγηθεί οι έλληνες Ναυτεργάτες που είναι ναυτολογημένοι σε ελληνικά και ελληνόκτητα πλοία.

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο όλη αυτή την περίοδο έχει τον στόλο του σε πλήρη λειτουργία, η διεθνής ναυλαγορά βρίσκεται σε ανοδική τροχιά, τα κέρδη των εφοπλιστών αυξάνουν εντυπωσιακά και μαζί με την κυβέρνηση αναλώνονται σε κινήσεις εντυπωσιασμού για το μεγάλο αυτό ναυτεργατικό πρόβλημα.

Από την άλλη η ITF και οι εθνικές συνδικαλιστικές οργανώσεις που ανήκουν στην δύναμή της εκλιπαρούν διεθνείς οργανισμούς και κυβερνήσεις χωρίς όμως έως και σήμερα κανένα ουσιαστικό -χειροπιαστό αποτέλεσμα.

Η ίδια ακριβώς στάση είναι και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολύ εύστοχα ένα Ναυτεργάτης σχολίασε πρόσφατα,  μετά από πολύμηνη ομηρία του τα εξής: «άραγε εάν αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες Ναυτεργάτες εγκλωβισμένοι στα πλοία ήταν αμερικάνοι – γερμανοί – άγγλοι – γάλλοι το πρόβλημα θα είχε την ίδια αντιμετώπιση σε διεθνές – περιφερειακό και εθνικό επίπεδο;»

Στο σημείο αυτό σημειώνουμε ότι το σύνολο των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών που έχουν εθνικό στόλο, τα πληρώματα που χρησιμοποιούν προέρχονται από χώρες του τρίτου κόσμου και οι σημαίες που φέρουν αυτά είναι συντριπτικά σημαίες ευκαιρίας όπως είναι Λιβερία  – Παναμάς – Νησιά Μάρσαλ – Μάλτα – Κύπρος κλπ, που στα νηολόγιά τους βρίσκονται χιλιάδες ποντοπόρα πλοία και ο ρόλος των χωρών αυτών σχετικά με την διαχείριση του προβλήματος είναι σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο ανύπαρκτος. Το μόνο το οποίο έχουν εξασφαλίσει με τις σημαίες των χωρών τους είναι η φορολογική ασυλία και οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας για τους Ναυτεργάτες.

Μέσα σε αυτή την ζοφερή, επικίνδυνη και αδιέξοδη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί ένα σημαντικό, ανατρεπτικό  και αγωνιστικό μήνυμα στέλνουν Ναυτεργάτες δύο πλοίων που βρίσκονται στην Αυστραλία που δείχνει τον δρόμο που πρέπει να πορευτεί τόσο το διεθνές ν.σ.κ καθώς και αντίστοιχες ναυτεργατικές οργανώσεις σε διεθνή επίπεδο.

Οι Ναυτεργάτες σε αυτά τα πλοία σταμάτησαν την δουλειά, αρνήθηκαν την εκτέλεση του ταξιδιού, απαίτησαν την αντικατάστασή τους και αρνήθηκαν νέα επέκταση των ΣΣΕ τους. Η αγωνιστική και αυθόρμητη πρωτοβουλία τους ανησύχησε και θορύβησε το εφοπλιστικό κατεστημένο, τους διεθνείς οργανισμούς, ακόμη περισσότερο τους προδότες συνδικαλιστές της ITF που όλοι μαζί είδαν σε αυτό το αυθόρμητο αγωνιστικό ξέσπασμα των Ναυτεργατών τον κίνδυνο μιας γενικευμένης παράλυσης στο διεθνές θαλάσσιο εμπόριο και το κυριότερο ότι οι Ναυτεργάτες μπορούν, μη έχοντας επίσημη συνδικαλιστική κάλυψη και προστασία, με την αυτοοργάνωσή τους να επιβάλουν αυτό που επίμονα αρνούνται οι εφοπλιστές, οι αστικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί που είναι στην υπηρεσία τους, δηλαδή την ομαλή εναλλαγή των πληρωμάτων με την τήρηση όλων των υγειονομικών κανόνων για την προστασία των ίδιων και των συναδέλφων τους.

Εάν αυτή την αγωνιστική πρωτοβουλία αυτών των Ναυτεργατών στα δύο πλοία την έκανε η ITF ή εθνικές οργανώσεις της δύναμής της σε περιφερειακό επίπεδο ή έστω στοχευμένα σε μεγάλα λιμάνια αυξημένης εμπορικής κίνησης, σήμερα κανείς Ναυτεργάτης δεν θα ήταν όμηρος και εγκλωβισμένος  σε πλοίο ανά την υδρόγειο.

Αυτός είναι ο δρόμος και η διέξοδος που πρέπει να ακολουθήσουν οι Ναυτεργάτες, να πιέσουν και να επιβάλουν στις οργανώσεις τους για να δοθεί άμεση ουσιαστική λύση στον πολύμηνο εργασιακό τους γολγοθά.

 

Αντώνης Νταλακογεώργος

Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ

 

Υ.Γ.: Καθόλου δεν μας προξενεί εντύπωση η στάση των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού στο ν.σ.κ που και αυτοί βλέπουν την «λύση» του προβλήματος είτε μέσω συναντήσεών τους με τον Υπουργό Ε.Ν (τον οποίο μέμφονται ότι δεν τους δέχεται…..) είτε μέσω Ε.Ε και διεθνών οργανισμών και όπως και οι δυνάμεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού δηλώνουν οπαδοί των θεσμικών παρεμβάσεων, δηλαδή από τις εθνικές κυβερνήσεις, τους διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από κοινού αυτές οι δυνάμεις δηλώνουν την εχθρότητά τους στην αναγκαία οργάνωση, συσπείρωση και αγωνιστική παρέμβαση των Ναυτεργατών.

Σε αντιδιαστολή η ΠΕΝΕΝ, παίρνοντας υπόψη όλες αυτές τις δυσμενείς εξελίξεις στο πρόβλημα, θεωρεί μονόδρομο την αγωνιστική δράση και παρέμβαση των Ναυτεργατών όλου του κόσμου.




Απίστευτη αθλιότητα της κυβέρνησης κατά των Ναυτεργατών πήραν πίσω τα 800 ευρώ που οι ίδιοι νομοθέτησαν!!!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΝΑΥΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ (ΠΕΝΕΝ)

ΓΡΑΦΕΙΑ: ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 132 – 3ος ΟΡΟΦΟΣ – 185 36 ΠΕΙΡΑΙΑΣ
ΤΗΛ.: 210 4511801 – 210 4183195 – FAX: 210 4511801

THE PANHELLENIC UNION OF DECKHANDS OF THE MERCHANT MARINE (PENEN)

OFFICE: 132, KOLOKOTRONISTR, 31Ή FLOOR, GR-185 36 PIRAEUS – GREECE TEL: 210 4511801 – 210 4183195 – FAX: 210 4511801

Email: [email protected]

6/8/2020

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Απίστευτη αθλιότητα της κυβέρνησης κατά των Ναυτεργατών
Πήραν πίσω τα 800 ευρώ που οι ίδιοι νομοθέτησαν!!!

Δελτίο Τύπου

Η αδιαφορία και η αδράνεια της κυβέρνησης και των αρμοδίων υπηρεσιών στην καταβολή της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης έχει χτυπήσει προ πολλού κόκκινο, χωρίς κανείς να ευαισθητοποιείται (ο λόγος για την έκτακτη αποζημίωση των μηνών Μάη – Ιούνη 2020).

Και το χειρότερο είναι ότι αυτή η καθυστέρηση αφορά μόνο τους Ναυτεργάτες!!!! Εκεί στην κυβέρνηση και στα αρμόδια υπουργεία (Εργασίας – Ναυτιλίας και Οικονομικών) δεν αντιλαμβάνονται με τίποτα ότι και αυτά τα ψίχουλα των 534 € αποτελούν όρο για την επιβίωση των Ναυτεργατών και των οικογενειών τους.

Η αναστολή της σύμβασης λόγω της υγειονομικής κρίσης αφορά χιλιάδες Ναυτεργάτες των οποίων έχει ανασταλεί η σύμβαση εργασίας από το Μάρτη του 2020.

Παρά τις επαναλαμβανόμενες (σχεδόν σε καθημερινή βάση) παρεμβάσεις μας, οι υπηρεσιακοί παράγοντες πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον, αλλά τις συνέπειες τις υφίστανται Ναυτεργάτες, οι οποίοι βρίσκονται στα όρια της απόγνωσης.

Παράλληλα με τα παραπάνω, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η ΠΕΝΕΝ ήταν το μοναδικό ναυτεργατικό σωματείο που διεκδίκησε το ποσόν της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης να ανέλθει στο ύψος του μισθού των νεοεισερχομένων Ναυτεργατών, σύμφωνα με τη ΣΣΕ της ακτοπλοΐας. Το Υπουργείο Ε. Ν. έκανε μερικώς αποδεκτό το αίτημα της ΠΕΝΕΝ, και καθόρισε το ύψος της ενίσχυσης για κάθε έναν από τους μήνες Μάη και Ιούνη 2020 στο ποσό των 800€.

Ακολούθως προχώρησαν οι συναρμόδιοι Υπουργοί Ναυτιλίας και Εργασίας στην υπογραφή της ΚΥΑ 2242.10/32718/2020, προσθέτοντας το άρθρο 4 στην προηγούμενη υπ’ αριθμόν 2242/10/21372/2020 (2/4/2020), η οποία με τη σειρά της δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2209 τεύχος Β στις 6/6/2020. Με το άρθρο 4 προστέθηκε η εξής διάταξη: “οι ναυτικοί της περ. Α, της παρ. 1 του άρθρου 1, για χρονικό διάστημα 30 ημερών και της περ. Β, της παρ. 1, του άρθρου 1, λαμβάνουν ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση, αποζημίωση ειδικού σκοπού ύψους 800€.

Τελικά το αναφερόμενο ποσόν ουδέποτε καταβλήθηκε ή πιστώθηκε στους τραπεζικούς λογαριασμούς των Ναυτεργατών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και έως τώρα (6/8/2020), οι δικαιούχοι Ναυτεργάτες δεν έχουν πάρει ούτε τα 534 €, προκαλώντας με το τρόπο αυτό την έντονη και απολύτως δικαιολογημένη αγανάκτηση τους.

Η πρωτοφανής αυτή κυβερνητική αθλιότητα ολοκληρώνεται στο προχθεσινό φορολογικό νομοσχέδιο (Ν. 4714 άρθρο 23. ΦΕΚ τεύχος β 3243/4/8/2020. Αριθμός ΚΥΑ 32988 άρθρο 1,παρ.5.), στο οποίο επανέρχεται το ποσόν των 534 € για τους μήνες Μάη – Ιούνη 2020. Και ο λαλίστατος Υπουργός Ε. Ν. Γ. Πλακιωτάκης, ο οποίος είναι ο θλιβερός πρωταγωνιστής της επιχείρησης κατάργησης της ΣΣΕ στη ποντοπόρο ναυτιλία, βγάζει το σκασμό, υποχωρεί κατά κράτος απέναντι στους συναδέλφους του, Γ. Βρούτση – Θ. Σκυλακάκη, με τους οποίους μοιράζεται τις ίδιες ιδέες και οράματα…

Τι συνέβη;;; Προφανώς ο Γ. Πλακιωτάκης, για να εξισορροπήσει τη βρώμικη πολιτική δουλειά για την υπονόμευση της ΣΣΕ και γνωρίζοντας άριστα ο ίδιος ότι πολιτικά η κίνησή του αυτή θα πέσει στο κενό, επιδίωξε να δημιουργήσει εντυπώσεις ότι δήθεν νοιάζεται – κόπτεται για μια καλύτερη αντιμετώπιση των Ναυτεργατών που ανεστάλη η σύμβαση τους λόγω covid-19!!!!!

Με το τρόπο αυτό η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι έστησε ένα αισχρό και άθλιο παιχνίδι στις πλάτες των Ναυτεργατών, αφού από τη μια η ρύθμιση για τα 800 € πήγε στα αζήτητα και στον κάλαθο των αχρήστων και από την άλλη με αυτή την κακοστημένη φαρσοκωμωδία επέτεινε δραματικά την καταβολή και αυτών των 534 € στους δικαιούχους Ναυτεργάτες.

Τα συμπεράσματα ανήκουν στον Ναυτεργατικό κόσμο της χώρας μας.

Το Δ.Σ της ΠΕΝΕΝ




Εντείνεται η εφοπλιστική επίθεση στα Ναυτεργατικά δικαιώματα

του Αντώνη Νταλακογεώργου,
προέδρου της ΠΕΝΕΝ

Εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας οι έλληνες εφοπλιστές της ποντοπόρου ναυτιλίας και αυτή την φορά εκμεταλλεύτηκαν τις συγκυρίες που διαμόρφωσε η υγειονομική κρίση και φέρονται να διατηρούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο τους στην διεθνή ναυτιλία.

Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πρώτους στην αύξηση της κερδοφορίας τους αλλά και στην αγορά νέας ναυπήγησης και second hand πλοίων διαφόρων τύπων.

Την ίδια περίοδο αυξάνουν το μερίδιό τους στο διεθνές θαλάσσιο εμπόριο και ταυτόχρονα μεταφέρουν τα πλοία τους σε ευκαιριακά νηολόγια στα οποία είναι οι κύριοι αιμοδότες ενώ εξακολουθούν να εγκαταλείπουν την ελληνική σημαία η οποία συνεχίζει ασταμάτητα την καθοδική της πορεία.

Ο αριθμός των πλοίων άνω των 1.000 κοχ με ελληνική σημαία ήδη βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά….

Ειδικότερα σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας στο Λονδίνο (Committee), το τέλος του Μάρτη 2020 ο ελληνόκτητος στόλος αριθμούσε 3968 ποντοπόρα πλοία διαφόρων κατηγοριών μεταφορικής ικανότητας 340.823.637 τόνων (DNT) με αυξανόμενη συνεχώς την μεταφορική ικανότητα.

Στο σύνολο των 3.968 πλοίων περιλαμβάνονται και 158 που βρίσκονται υπό κατασκευή σε ναυπηγεία διαφόρων χωρών.

Από τον παραπάνω αριθμό ελληνικής ιδιοκτησίας πλοίων, στην ελληνική σημαία βρίσκονται μόλις τα 636 ενώ την αντίστοιχη περσινή περίοδο ο αριθμός τους ήταν 672, ήτοι 16%, το υπόλοιπο 84% είναι σημαίες και νηολόγια ευκαιρίας.

Δηλαδή μέσα σε ένα χρόνο εγκατέλειψαν την Ελληνική σημαία 36 ποντοπόρα πλοία.

Σχετικά με τους τύπους των πλοίων, το ίδιο διάστημα υπήρξε αύξηση του αριθμού στα πετρελαιοφόρα, δεξαμενόπλοια, υγραερίου, εμπορευματοκιβώτια και άλλου είδους φορτηγά ενώ μεγαλύτερη εμφανίζεται η μεταφορική ικανότητα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ελληνικές μητρικές εταιρείες αντιπροσωπεύουν το 26,6% του παγκόσμιου στόλου  δεξαμενόπλοιων και το 14,8% του στόλου μεταλλεύματος και χύδην (Bulk Carriers).

Συνολικά ο ελληνικός στόλος ανέρχεται στο 7% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου όσον αφορά τον αριθμό των πλοίων και το 15,7% σε όρους μεταφορικής ικανότητας.

Συνολικά στα ελληνόκτητα πλοία, με στοιχεία του Μάρτη 2020, η κατανομή των σημαιών τους είναι η ακόλουθη:

22% Σημαία Λιβέριας

21% Νήσοι Μάρσαλ

17% Μάλτα

16% Ελλάδα

7% Πάναμα

6% Κύπρος

Λοιπές σημαίες ευκαιρίας 11%

Ευελιξία στην Ναυτική Εργασία (επάνδρωση)

Ευελιξία στους μισθούς

Ευελιξία στην εκπαίδευση

και προσήλωση στον στρατιωτικό χαρακτήρα του ΥΕΝ……

Σε αυτήν την περίοδο που ο εφοπλιστικός πλούτος αυξάνεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς και η κερδοφορία τους ξεπερνάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ, το μεγαλοεφοπλιστικό κεφάλαιο κλιμακώνει την επίθεσή του ενάντια στα ναυτεργατικά δικαιώματα θέτοντας στην ατζέντα μια σειρά νέων απαιτήσεων που βρίσκονται στο τραπέζι με την κυβέρνηση και το ΥΕΝ, όπως προκύπτει από την εισήγηση του Προέδρου του Committee στην ετήσια έκθεσή του όπου επισημαίνει:

1) “Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να είναι πιο ευέλικτη και να επιτρέψει την ύπαρξη ιδιωτικών και όχι μόνο κρατικών ακαδημιών”!

Ο διακαής πόθος των εφοπλιστών μέσω της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι η υπερπαραγωγή σπουδαστών αξιωματικών γέφυρας – μηχανής και μέσω της υπερπροσφοράς εργασίας να συμπιέσουν και να μειώσουν τους μισθούς και τα δικαιώματα των ελλήνων Ναυτεργατών.

Η επίκληση της ανεργίας από την πλευρά τους είναι βαθύτατα υποκριτική αφού στο σύνολο του στόλου τους σήμερα τόσο στα ξένης σημαίας (ελληνικών συμφερόντων) πλοία απασχολούν καθολικά χαμηλόμισθους και ανασφάλιστους αλλοδαπούς Ναυτεργάτες ενώ στα υπό ελληνική σημαία πλοία το ποσοστό των ελλήνων δεν υπερβαίνει το 20%!!!!

Η στρατηγική τους τόσο για τα κατώτερα πληρώματα όσο και για τους αξιωματικούς είναι να καταφέρουν την κατάργηση των ΣΣΕ και την προσαρμογή των μισθών σύμφωνα με τα “διεθνή κρατούντα” όπως είναι και το μόνιμο σλόγκαν του προέδρου της ΕΕΕ Θ. Βενιάμη.

Τα “διεθνή κρατούντα” είναι τα μίνιμουμ επίπεδα μισθών που αφορούν τους Ναυτεργάτες των χωρών του τρίτου κόσμου που συνομολογεί η ITF με την αντίστοιχη διεθνή των εφοπλιστών……

Πρόκειται για μισθούς και εργασιακές σχέσεις γαλέρας που η υλοποίησή τους θα γυρίσει τους έλληνες Ναυτεργάτες 100 χρόνια πίσω.

Αυτό είναι το όραμά τους για τους έλληνες Ναυτεργάτες.

2) Στην ίδια έκθεση ο πρόεδρος του Committee είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός σχετικά με τους εφοπλιστικούς σχεδιασμούς για την ελληνική Ναυτιλία.

Σημειώνει σχετικά: “Εκτός από την εκπαίδευση στην ναυτιλία η οποία πρέπει να αναβαθμιστεί, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση για την απασχόληση των ελλήνων σε όλες τις τάξεις”

Η αναφερόμενη ευελιξία που διατυμπανίζουν αφορά την επάνδρωση ελλήνων Ναυτεργατών στα πλοία ελληνικής σημαίας η οποία από το 2006 ανάλογα με την χωρητικότητα του πλοίου προβλέπει αριθμό ελλήνων από 4 έως 6 άτομα σε συνολικό αριθμό 20 -25 ατόμων που επανδρώνουν τα πλοία και αντιστοιχούν στις πραγματικές ανάγκες τους.

Committee – ΕΕΕ μετ’ επιτάσεως θέτουν επανειλημμένα το ζήτημα της μείωσης των ελλήνων ίσως και την πλήρη κατάργηση της υποχρεωτικότητας στον προαναφερόμενο αριθμό.

Στόχος τους σαφής και ξεκάθαρος ότι θέλουν να ξεμπερδεύουν οριστικά από το ελληνικό Ναυτεργατικό δυναμικό που έχει απομείνει στην ποντοπόρο ναυτιλία και με τον τρόπο αυτό και τυπικά να μετατρέψουν την ελληνική Ναυτιλία σε σημαία ευκαιρίας.

Στις εφοπλιστικές παραινέσεις η κυβέρνηση της Ν.Δ όπως και αυτή προηγούμενα του ΣΥΡΙΖΑ (οι οποίοι από κοινού μοιράζονται κοινά οράματα για την ελληνική Ναυτιλία) έχοντας και οι μεν και οι δε στο επίκεντρο την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του παρασιτικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, δηλώνουν την προθυμία τους να υλοποιήσουν τα τυχοδιωκτικά τους σχέδια.

3) Στην ίδια έκθεση του Committee (όπως και αντίστοιχα στις θέσεις της ΕΕΕ) καθίσταται σαφές ότι θέτουν υπό την απόλυτη προστασία τον στρατιωτικοποιημένο χαρακτήρα του ΥΕΝ και κυρίως των υπηρεσιών εκείνων που συνδέονται με την άσκηση της Ναυτιλιακής πολιτικής….

Στα πλαίσια αυτά τονίζουν: “Για να διατηρηθεί ο δεσμός με την Ελλάδα το ΥΕΝ δεν πρέπει να αποδυναμώσει την εγγενή δύναμη της ελληνικής Ακτοφυλακής (Λιμενικό Σώμα) και την μεγάλη συμβολή της στην ελληνική Ναυτιλία παγκοσμίως”

Το κοσμοπολίτικο εφοπλιστικό λόμπι του  City είναι ξεδιάντροπο, προκλητικό και θρασύτατο.

Εξηγούμαστε: Ο δεσμός της ελληνικής Ναυτιλίας με την χώρα δεν είναι η απασχόληση των ελλήνων Ναυτεργατών σε αυτή, δεν είναι η συμμετοχή και στήριξη της ελληνικής ναυπηγικής και επισκευαστικής βιομηχανίας, δεν είναι η συνεισφορά τους στα φορολογικά έσοδα της χώρας, η ασφάλιση των ναυτεργατών στην ελληνική κοινωνική ασφάλιση, δεν είναι φυσικά για τους “ένθερμους πατριώτες” ούτε η ελληνική σημαία. Ο δεσμός είναι το Λιμενικό σώμα του οποίου οι πιο σημαντικές υπηρεσίες του στα πλαίσια της αστικής πολιτικής υπηρετούν πιστά το δόγμα της κερδοφορίας τους!!!\

Οι υπηρεσίες του Λιμενικού σώματος ανταμείβονται ανάλογα για τις πολύτιμες υπηρεσίες από τους μεγαλοσχήμονες εφοπλιστές. Απόδειξη ότι στις οργανώσεις των εφοπλιστών και σε εκατοντάδες ναυτιλιακές εταιρίες μετά την συνταξιοδότησή τους πολλοί ανώτεροι και ανώτατοι Λιμενικοί κατέχουν νευραλγικά πόστα και γενναιόδωρους μισθούς.   

Μέσα σε αυτό το σκηνικό οι εφοπλιστές εντείνουν την επίθεσή τους ενάντια στα Ναυτεργατικά δικαιώματα, το αστικό πολιτικό σύστημα είναι πλήρως παραδομένο στα συμφέροντά τους ενώ η κατάσταση στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν ήταν ποτέ χειρότερη από σήμερα.

Εδώ και 8 μήνες η ΠΝΟ τελεί υπό διάλυση, τα τρία μπλοκ σε αυτήν (Χαλάς – 9 σωματεία – ΠΕΜΕΝ Στέφενσων ΠΕΕΜΑΓΕΝ) ανεξάρτητα από τις διαφορές τους πορεύονται σε κοινή γραμμή η οποία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό ότι είναι πλήρως υποταγμένοι στο μοντέλο της εφοπλιστικής ανταγωνιστικότητας.

Αρνούνται την οργάνωση και την οποιαδήποτε δράση βάζει μπροστά τα Ναυτεργατικά προβλήματα.

Βάζουν συνειδητά πλάτη να περάσουν οι εφοπλιστικοί σχεδιασμοί, ενισχύουν την αδιαλλαξία τους και όλοι μαζί έχουν εγκαταλείψει εδώ και πολλά χρόνια την όποια παρέμβασή τους ενάντια στο εφοπλιστικό κατεστημένο της ποντοπόρου ναυτιλίας.

Η άτυπη πλην όμως ουσιαστική εργασιακή ειρήνη έχει εμπεδωθεί εδώ και πολλά χρόνια….

Στις συνθήκες αυτές η ΠΕΝΕΝ ήταν και παραμένει το μοναδικό Ναυτεργατικό σωματείο που έχει στην ημερήσια δράση και παρέμβασή της την απόκρουση της εφοπλιστικής και κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στα Ναυτεργατικά δικαιώματα.

Καθόλου τυχαίο ότι όλη η επιθετικότητα των εφοπλιστών έχει απεύθυνση την ιστορική μας Ένωση.




ΠΕΝΕΝ: Επίσχεση εργασίας στο Φ/Γ πλοίο HERCULES I

Μετά από καταγγελίες προς την ΠΕΝΕΝ της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληρώματος του Φ/Γ πλοίου HERCULES I, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή της Σαλαμίνας, κλιμάκιο της Ένωσής μας μετέβη στο πλοίο και διαπίστωσε τα παρακάτω:

Στο πλοίο δεν υπάρχει τροφοδοσία, όπως επίσης φαγητό και νερό για το πλήρωμα, δεν λειτουργεί η ηλεκτρομηχανή με αποτέλεσμα συνολικά οι συνθήκες διαβίωσης του πληρώματος να είναι άθλιες και απαράδεκτες.

Παράλληλα όπως προκύπτει η εταιρεία οφείλει στο πλήρωμα δεδουλευμένους μισθούς που ξεπερνούν τα 60.000 ευρώ.

Επίσης η εταιρεία έχει οφειλή και προς το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ) καθώς και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά μας Ταμεία.

Μετά από τα αναφερόμενα προβλήματα η ΠΕΝΕΝ σε συνεργασία με το πλήρωμα προχώρησε σε επίσχεση εργασίας η οποία ξεκινάει από 1 Ιούνη 2020 απαιτώντας άμεσα την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών των Ναυτεργατών καθώς επίσης και την αποκατάσταση σε τροφοδοσία – νερό και ρεύμα στο πλοίο.

Καλούμε τον Υπουργό Ε.Ν, τις αρμόδιες υπηρεσίες και τις Λιμενικές αρχές να κινηθούν άμεσα και αποτελεσματικά έτσι ώστε να διασφαλιστούν πλήρως τα δικαιώματα των Ναυτεργατών σε όλους τους τομείς.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ




SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ SOS ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Πειραιώτισσες, Πειραιώτες

Η γιγάντωση του εμπορίου και της βιομηχανίας δεν επηρέασε τη ζωή των κατοίκων πουθενά αλλού στην Ελλάδα όσο στον Πειραιά. Ολόκληρες πόλεις, σύγχρονες συνοικίες του Πειραιά φτιάχτηκαν για να συγκεντρώσουν τα εργατικά χέρια που χρειάζονταν τα μεγάλα εργοστάσια στα Λιπάσματα. Γενιές νέων της πόλης έβρισκαν μόνη διέξοδο στη θάλασσα και τη ναυτιλία για να προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στις οικογένειές τους Όλα στο βωμό του κέρδους για τους λίγους, που όσο ο χρόνος περνούσε γίνονταν λιγότεροι και ισχυρότεροι. Ρύπανση του αέρα και της θάλασσας, μόλυνση των εδαφών, άμεσες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων είναι αυτό που μένει για την πόλη και εμείς ως πολίτες πρέπει να αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Σε λίγο η πόλη μας θα γίνει αγνώριστη – αν δεν είναι ήδη.

Σήμερα που οι εφοπλιστές μέσω του Μώραλη έχουν αναλάβει τη δημαρχία της πόλης μας καλούν όχι μόνο να αποδεχτούμε αυτή την κατάσταση αλλά και να χειροκροτάμε τον ερχομό των πολυεθνικών και εγχώριων εταιρειών που εγκαθίστανται στον Πειραιά επιβάλλοντας αποικιοκρατικό δίκαιο εις βάρος όλων μας.

Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS

 

Η κατάσταση για την πόλη μας έχει φτάσει στο απροχώρητο. Τα προβλήματα οξύνονται επικίνδυνα, ιδιαίτερα με την απόλυτη πια κυριαρχία της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά.

  • Η ζωή μας απειλείται από τους καρκινογόνους ρύπους των καζανιών, των διυλιστηρίων και άλλων βιομηχανιών σε Κερατσίνι – Πέραμα, τα δολοφονικά ντουμάνια των τεράστιων κρουαζιερόπλοιων, τις βυθοκορήσεις, την επέκταση των προβλητών, το συγκοινωνιακό χάος. Καταστρέφονται μνημεία πολιτισμού και το περιβάλλον, χερσαίο και θαλάσσιο.
  • Χιλιάδες νέοι και παλιοί εργαζόμενοι υποχρεώνονται σε εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας, ξεφορτώνοντας κοντέινερ στις προβλήτες της Cosco, στα καράβια της ακτοπλοΐας, σε γραφεία μεγάλων εταιρειών, στο εμπόριο και τον επισιτισμό, με τα εργατικά δικαιώματα, τους μισθούς, τον ελεύθερο χρόνο να συρρικνώνονται. Την ίδια στιγμή, αφανίζονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις
  • Η δραματική έλλειψη πράσινου και ελεύθερων χώρων (ο Πειραιάς είναι η πόλη με το λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη). Κτίρια που για δεκαετίες έμεναν αχρησιμοποίητα αντί να αξιοποιηθούν για τις κοινωνικές ανάγκες, παραδίδονται στους επιχειρηματίες, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις συνθήκες για τους κατοίκους. Η Cosco ιδιοποιείται τα 140 στρέμματα Δημοτικού Άλσους στο Παλατάκι που ανήκουν στους δημότες του Πειραιά.

 

Δεν είναι όμως μόνο η Cosco η πηγή των προβλημάτων μας.

Η έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, νοσοκομειακών μονάδων, σχολικών κτιρίων, παιδικών σταθμών, χώρων άθλησης και πολιτιστικής δραστηριότητας. Η πόλη επανασχεδιάζεται αντλώντας τεράστια κεφάλαια από τον κρατικό προϋπολογισμό, κονδύλια της ΕΕ, την φορολογία των πολιτών. Η δημοτική αρχή διαφημίζει τα ρεκόρ του Πειραιά στα ποσά για έργα που εγκρίνονται, έργα που όμως δεν προορίζονται για την βελτίωση της ζωής των κατοίκων. Μεγάλοι δρόμοι, συγκοινωνιακά έργα, μετάλλαξη συνοικιών, όλα στην υπηρεσία της τουριστικής βιομηχανίας και του εμπορίου με τη ζωή στην πόλη να στριμώχνεται όλο και περισσότερο, και τους εργαζόμενους να συνεχίζουν να μετρούν τα ρεκόρ στην ανεργία.

Φτάνει πιά!!! Ας μην παρασυρόμαστε απ’ τις Σειρήνες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι μόνο με αναθέσεις και διαβουλεύσεις με τις αρχές, εθνικές και τοπικές, θα λύσουμε τα προβλήματά μας. Η ιστορική αλλά και η προσωπική μας πείρα μας διαβεβαιώνει ότι μόνο με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας. Με αγώνες μαζικούς και ενωτικούς μπορούμε να αλλάξουμε την εικόνα στην πόλη μας.

Δεν βλέπουμε τη λύση σε ένα νέο κόμμα ή μια ακόμα δημοτική παράταξη που θα διαχειριστεί τις ζωές μας, αλλά στους μαζικούς διεκδικητικούς αγώνες όλων αυτών που πλήττονται από τα σχέδιά τους, με ισότιμο ρόλο και λόγο, που θα συμβάλλουν σ’ ένα κίνημα που θα προασπίζεται τα συμφέροντα των πολλών μέχρι το τέλος.

Η συλλογικότητά μας θέλουμε να αποτελέσει τη σκέπη όσων, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση, συνειδητοποιούν την ανάγκη να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των πολιτών του Πειραιά και θέλουν ν’ αντισταθούν στα σχέδια της οικονομικής ολιγαρχίας, και των συστημικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ) και των οργανωμένων δυνάμεών τους όπως και των περιφερειακών και τοπικών αρχών που την υπηρετούν.

SOS για τον Πειραιά

Σας καλούμε όλους και όλες να συμμετέχετε στην

Ιδρυτική συνέλευση αγώνα πολιτών Πειραιά,

Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, στις 7 μμ

Εργατικό Κέντρο Πειραιά, Ομ. Σκυλίτση 19




Ψήφισμα αλληλεγγύης ΠΕΝΕΝ – ΤΑΝΠΥ – Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΝΑΤ: Κάτω τα χέρια από τους αντιφασίστες – Στη φυλακή οι φασιστικές συμμορίες

Κάτω τα χέρια από τους αντιφασίστες

Στη φυλακή οι φασιστικές συμμορίες

Ψήφισμα

Στις 15/10/2019 συνεχίζεται η δίκη, η οποία είχε διακοπεί, εναντίον του Θανάση Κούρκουλα εκπαιδευτικού και στελέχους της “κίνησης απελάστε τον ρατσισμό”, μετά από μήνυση που υπέβαλε κάτοικος της ακροδεξιάς “επιτροπής κατοίκων” Αγίου Παντελεήμονα, ο οποίος επί σειρά ετών ήταν ακραιφνής υποστηριχτής της νεοναζιστικής “Χρυσής Αυγής”.

Ο ανωτέρω αγωνιστής κατηγορείται για συκοφαντική δυσφήμηση και ψευδή καταμήνυση επειδή κατήγγειλε επίθεση μελών της Χ.Α εναντίον του σχήματος “Ελεύθερη Αττική” στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010.

Σε εκείνη την δίκη καταδικάστηκαν 3 από τους 4 κατηγορούμενους.

Καταγγέλλουμε την βιομηχανία μηνύσεων σε βάρος εκπροσώπων εργατικών Σωματείων, αντιφασιστικών κινήσεων και άλλων κοινωνικών οργανώσεων.

Εκφράζουμε την απόλυτη συμπαράστασή μας στον Θανάση Κούρκουλα και απαιτούμε δίκη, καταδίκη και στην φυλακή οι νεοναζί.

Πειραιάς 14/10/2019

Οι Διοικήσεις των Σωματείων

Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ)

Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων των Εργαζομένων στην Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΤΑΝΠΥ)

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΝΑΤ




Ναυτεργάτες: Όλοι στην μάχη της 24ωρης απεργίας στις 24 Σεπτέμβρη 2019

ΠΕΝΕΝ: Σχέδιο, οργάνωση, διεκδικητικό πλαίσιο για την ανατροπή του αντεργατικού μνημονιακού πλαισίου

Μπροστά οι ανάγκες, τα δικαιώματα και οι δίκαιες εργατικές διεκδικήσεις

Έναρξη απεργίας 24/9/2019 ώρα 6.00 π.μ – Λήξη 25/9/2019 ώρα 6.00 π.μ

Στην σημερινή συνεδρίαση της Διοίκησης της ΠΝΟ αποφασίστηκε η συμμετοχή των Ναυτεργατών στην 24ωρη απεργία για τις 24/9/2019 η οποία εξελίσσεται πλέον σε Πανελλαδική Πανεργατική απεργία με την συμμετοχή των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Την σύγκληση της Ε.Ε της ΠΝΟ ζήτησε με αίτημά της η ΠΕΝΕΝ.

Ήδη σχετική απόφαση έχουν λάβει η ΑΔΕΔΥ, τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας – Πειραιά και μεγάλος αριθμός άλλων δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Η απεργία αυτή έχει κρίσιμο και αποφασιστικό χαρακτήρα αφού σε αυτή το διακύβευμα είναι εάν θα υλοποιηθεί η νέα αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης της Ν.Δ στις ΣΣΕ, τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων.

Η νέα αντιλαϊκή και αντεργατική επίθεση κυβέρνησης – κεφαλαίου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, βάζοντας στο στόχαστρο τις ΣΣΕ (ρήτρα εξαίρεσης) σε επιχειρήσεις με οικονομικά προβλήματα, συνιστά αποφασιστικό χτύπημα στην επεκτασιμότητά τους, απαξιώνει την ΟΜΕΔ (διαιτησία), διαμορφώνει ειδικές οικονομικές ζώνες, ενισχύει τις ενώσεις προσώπων οι οποίες έχουν εξελιχθεί σε μια τεράστια βιομηχανία που οδηγεί στην επικράτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών.

Πρόκειται για μια συντονισμένη επίθεση κυβέρνησης – κεφαλαίου η οποία στοχεύει να τσακίσει ακόμη περισσότερο μισθούς και μεροκάματα, να απαξιώσει τον θεσμό των κλαδικών ΣΣΕ, να ποδοπατήσει τα εργατικά δικαιώματα, να συντρίψει τους μισθούς.

Επίσης με το “ηλεκτρονικό μητρώο” και την “ηλεκτρονική ψηφοφορία” θέλουν να βάλουν χέρι στα συνδικάτα, να τα ελέγξουν, να τα υποτάξουν και να τα μετατρέψουν σε όργανα στην υπηρεσία του κεφαλαίου και της εργοδοσίας.

Πρόκειται για πολιτική που πατάει στο έδαφος της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οποία βαθαίνει και διευρύνει το αντεργατικό οπλοστάσιο με σκοπό να ελαχιστοποιήσει τις εργατικές αντιστάσεις, να εκμηδενίσει τον αγωνιστικό χαρακτήρα των συνδικάτων, να διαμορφώσει ακόμη πιο προκλητικό το έδαφος για την πολιτική της ανάπτυξης, των επενδύσεων και του φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος έτσι ώστε το κεφάλαιο να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του.

Πρόκειται για μια σκληρή ταξική πολιτική της οποίας οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα για τα εργατικά δικαιώματα και συμφέροντα.

Στις συνθήκες αυτές οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα πρέπει να βγουν αποφασιστικά, μαζικά και αγωνιστικά στην αντεπίθεση.

Το πρώτο βήμα είναι να ορθώσουν αγωνιστικά και μαχητικά το ανάστημά τους ώστε να μην ευοδωθούν οι σχεδιασμοί κυβέρνησης – κεφαλαίου.

Από την σκοπιά αυτή η οργάνωση, η προετοιμασία και η συμμετοχή στην 24ωρη Πανελλαδική – Πανεργατική απεργία αποκτάει βαρύνουσα και αποφασιστική σημασία.

Η μαζική συμμετοχή στην απεργία και στις συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις μπορεί να είναι το πρώτο βήμα σε μια κατεύθυνση σύγκρουσης με τις αντιλαϊκές αυτές πολιτικές.

Πιστεύουμε βαθύτατα ότι από τώρα πρέπει να υπάρχει ένας εργατικός σχεδιασμός ο ορίζοντας του οποίου δεν θα είναι η αποτροπή μόνο του συγκεκριμένου τερατουργήματος που επιχειρεί η κυβέρνηση.

Μπροστά μας πρέπει από πλευράς σχεδίου, πάλης, αγωνιστικής και απεργιακής δράσης να μπει το σύνολο των εργατικών διεκδικήσεων. Η επιτυχία των αιτημάτων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να διεκδικήσουμε μια ζωή με δικαιώματα στην δουλειά, στις ΣΣΕ, στην μόνιμη απασχόληση, στην λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την ανεργία, την επισφαλή εργασία.

Να διεκδικήσουμε το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, των πλειστηριασμών και της λεηλασίας της λαϊκής – εργατικής περιουσίας.

Να συγκρουστούμε με την πολιτική του αυταρχισμού, της καταστολής, της αστυνομοκρατίας στην αντιμετώπιση των λαϊκών και εργατικών διεκδικήσεων.

Οι Ναυτεργάτες έχοντας ως παρακαταθήκη την πείρα από όλους τους προηγούμενους μαζικούς και πετυχημένους αγώνες πρέπει να πρωτοστατήσουν στην προσπάθεια για την ανασύσταση και αντεπίθεση του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Παλεύουμε για:

  • Υπογραφή ικανοποιητικών ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

  • Σεβασμό και πιστή εφαρμογή των εργασιακών δικαιωμάτων σε όλα τα πλοία (ΣΣΕ – Ναυτική νομοθεσία).

  • Αντιμετώπιση της ανεργίας με την κατάργηση όλων των νομοθετικών ρυθμίσεων που καταργούν ή μειώνουν τις οργανικές συνθέσεις και διαμορφώνουν συνθήκες εργασιακής γαλέρας.

  • Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων που έχουν οδηγήσει συντάξεις – επικουρικές και εφάπαξ στην απαξίωση.

  • Εκδημοκρατισμό του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και της ναυτικής νομοθεσίας.

Όλοι στην μάχη για την επιτυχία της απεργίας.

Στις 24 Σεπτέμβρη είμαστε όλοι απεργοί!!!

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ




Διαπραγματεύσεις για τις ΣΣΕ 2019 στην επιβατηγό Ναυτιλία. Συνεχίζεται η αδιαλλαξία των εφοπλιστών. Εργοδοτικός – κυβερνητικός και κομματικός συνδικαλισμός σε κοινή γραμμή υπονομεύουν τις δίκαιες διεκδικήσεις των Ναυτεργατών

Πραγματοποιήθηκε χθες (18/6/2019) η τρίτη συνεχόμενη συνάντηση για την διαπραγμάτευση της ΣΣΕ στην επιβατηγό Ναυτιλία μεταξύ της Διοίκησης της ΠΝΟ και του ΣΕΕΝ.

Ήδη διανύουμε τον 6ο μήνα από την λήξη της προηγούμενης ΣΣΕ για το 2018 χωρίς και αυτή την φορά να υπάρξει σχετική συμφωνία.

Αντίθετα όπως αποκαλύφθηκε στην συνάντηση αυτή η ηγεσία και η πλειοψηφία της ΠΝΟ είχαν δρομολογήσει με τον ΣΕΕΝ παρασκηνιακά και πίσω από τις πλάτες των Ναυτεργατών μια άτυπη συμφωνία με βάση την οποία εγκαταλείπεται η διεκδίκηση για την κατάργηση του αντιναυτεργατικού νόμου 4150/2016 και των σχετικών Υπουργικών αποφάσεων Βαρβιτσιώτη για τις συνθέσεις στην Αδριατική με τις οποίες δόθηκε συντριπτικό πλήγμα στις θέσεις εργασίας, όπου αυτές μειώθηκαν δραματικά με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα καθεστώς υπερεργασίας, εντατικοποίησης της δουλειάς αλλά και καταστρατήγησης των ωρών εργασίας και ανάπαυσης σε όλη την έκταση των επιβατηγών πλοίων.

Στο πλαίσιο αυτό διατυπώθηκε από τον ΣΕΕΝ πρόταση η οποία ζητήθηκε να θεσμοθετηθεί στην ΣΣΕ και με τον τρόπο αυτό να νομιμοποιηθεί και θεσμικά η ακύρωση κάθε προσπάθειας ανατροπής του νόμου 4150/2013 με τον οποίο απωλέστηκαν εκατοντάδες θέσεις Ναυτεργατών.

Σημειώνουμε ότι η συγκεκριμένη πρόταση δεν καλύπτει ούτε τις απώλειες που είχε η σύνθεση των μελών της ΠΕΝΕΝ στην Αδριατική, πόσο μάλλον εάν υπολογίσουμε και τις λοιπές ειδικότητες του ξενοδοχειακού προσωπικού στις οποίες έγινε πραγματική σφαγή….

Ταυτόχρονα ο ΣΕΕΝ πρότεινε το εξευτελιστικό ποσοστό αύξησης για το 2019 1% απορρίπτοντας συλλήβδην όλα τα υπόλοιπα δίκαια αιτήματα που περιλαμβάνονταν στο εξώδικο (θεσμικά – οικονομικά και κλαδικά).

Καταλυτική ήταν η παρέμβαση και η τοποθέτηση του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ προκειμένου να αποτραπεί η υλοποίηση του κοινού σχεδιασμού ΣΕΕΝ – πλειοψηφίας ΠΝΟ που θα ισοδυναμούσε με μια επαίσχυντη και προδοτική πράξη σε βάρος των συμφερόντων και των εργασιακών δικαιωμάτων των Ναυτεργατών.

Υπογραμμίζουμε ότι η ΠΕΝΕΝ από την πρώτη συνάντηση (ΣΕΕΝ – ΠΝΟ) με ανακοίνωσή της είχε απορρίψει τις αξιώσεις και τις “προτάσεις” του ΣΕΕΝ και είχε ζητήσει μέσα στον Ιούνη 2019 την πραγματοποίηση πανελλαδικής απεργίας με προοπτική κλιμάκωσης σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Αντί αυτού η πλειοψηφία της ΠΝΟ συνέχισε τις παρασκηνιακές επαφές και συναντήσεις στο ΥΕΝ μαζί με τον ΣΕΕΝ προκειμένου να υπάρξει “λύση” στο πλαίσιο των συμφερόντων των εφοπλιστών χωρίς να θίγεται (όπως διαπιστώθηκε) ο νόμος καρμανιόλα 4150/2013.

Όμως στην υπόθεση αυτή, όπως αποκαλύφθηκε με την τοποθέτηση των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού (ΠΕΜΕΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ), βάζουν ανοιχτά και ξεδιάντροπα πλάτη και αυτές οι δυνάμεις, οι οποίες στις προκλητικές και εξοργιστικές θέσεις του ΣΕΕΝ αντέτειναν εκλιπαρώντας ότι θα θεωρούσαν εξαιρετικά θετική μια δήλωση του ΣΕΕΝ ότι το μοντέλο της Αδριατικής δεν θα ζητούσαν να το επεκτείνουν στην Ακτοπλοΐα…

Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με τον 4150/2013 το προσωπικό του ξενοδοχειακού προσωπικού μειώθηκε για τους χειμερινούς μήνες στο 50%!!!

Προφανώς οι ανεκδιήγητοι ηγετίσκοι του κομματικού συνδικαλισμού θεωρούν ασήμαντη λεπτομέρεια τα όσα δυσμενή διαμόρφωσε ο νόμος 4150/2013 στην Ακτοπλοΐα…

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρη και αναγκαία η πρόταση της ΠΕΝΕΝ για την οργάνωση απεργιακού αγώνα ως μοναδικής λύσης για να αντιμετωπισθεί η εφοπλιστική αδιαλλαξία αλλά και η κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική η οποία διατήρησε επί 4,5 χρόνια ανέπαφο το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο στην Ακτοπλοΐα, στην Κρουαζιέρα, στην ποντοπόρο Ναυτιλία και είναι αυτή η πολιτική που ενθαρρύνει την εφοπλιστική παραβατικότητα και την υπονόμευση των ΣΣΕ, της Ναυτικής νομοθεσίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των Ναυτεργατών.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

Υ.Γ.: Το κοινό μέτωπο και η ενιαία γραμμή πλεύσης εργοδοτικού και κομματικού συνδικαλισμού επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά στην κατηγορία των ποντοπόρων πλοίων εκεί όπου έχουν υποταχθεί πλήρως στο μεγαλοεφοπλιστικό κεφάλαιο με αποτέλεσμα να συμπληρώνονται φέτος 9 χρόνια χωρίς υπογραφή ΣΣΕ….




Ολοκληρώθηκε το 35ο Εκλογικό Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά – Ενισχυμένη η “Ταξική Εργατική Συσπείρωση”

Τελείωσε στις 26 Φλεβάρη 2019 το 35ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με την εκλογή νέας 19μελούς Διοίκησης, αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ και της Εξελεγκτικής Επιτροπής (Ε.Ε).

Σημειώνουμε ότι οι αντιπρόσωποι από τα Σωματεία ΠΑΣΥΕ (14) και ΠΑΣΕΝΤ (2) που το Δ.Σ και η Συνέλευση του ΕΚΠ είχε αποφασίσει τον αποκλεισμό τους (σχετική αναφορά έχουμε κάνει στην ανακοίνωση στις 22/2/2019) με δύο διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις νομιμοποιήθηκαν και συμμετείχαν κανονικά στην εκλογική διαδικασία και στην σχετική ψηφοφορία του ΕΚΠ.

Στο Συνέδριο συμμετείχαν αντιπρόσωποι από 40 Σωματεία με εγγεγραμμένα 56639 μέλη, οικονομικά εντάξει 20740 και ψηφίσαντα 17376 που εκπροσωπήθηκαν με 178 αντιπροσώπους (μέτρο 1 στους 100 ψηφίσαντες).

Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν Σωματεία (κυρίως Ναυτεργατικά) τα οποία δεν συμμετέχουν στο Ε.Κ.Π εξαιτίας του αποκλεισμού τους αφού δεν έχουν προσαρμόσει τα καταστατικά τους σύμφωνα με τον 1264/82. Κατά συνέπεια η παραπάνω κατάσταση δεν είναι απολύτως αντιπροσωπευτική όσον αφορά την δύναμη των Σωματείων και των οργανωμένων μελών σε αυτά.

Τα αποτελέσματα:

Σύνολο αντιπροσώπων 178

Ψήφισαν 176

Έγκυρα 176

Για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ ψήφισαν 102, έγκυρα 102 (μέτρο 1 στους 10 αντιπροσώπους)

Έλαβαν για το Δ.Σ και την Εξελεγκτική Επιτροπή (Ε.Ε):

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) ψήφους 84 – Έδρες 9 στο Δ.Σ και 2 στην Ε.Ε

Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος) ψήφους 35 – Έδρες 4 στο Δ.Σ και 1 στην Ε.Ε

Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση (ΠΑΣΚΕ) ψήφους 26 – Έδρες 3 στο Δ.Σ

Ταξική Εργατική Συσπείρωση ψήφους 25 – Έδρες 3 στο Δ.Σ

Ενωτικός Δημοκρατικός Ανεξάρτητος Συνδυασμός (ΔΑΚΕ 1) ψήφους 4 – Έδρες 0

Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων (ΔΑΚΕ 2) ψήφους 2 – Έδρες 0

Για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ

Από τους 102 ψηφίσαντες έλαβαν:

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) ψήφους 67 – Έδρες 7

Ταξική Εργατική Συσπείρωση ψήφους 18 – Έδρες 2

Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση ψήφους 14 – Έδρα 1

Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση ψήφους 1 – Έδρα 0

Ενωτικός Δημοκρατικός Ανεξάρτητος Συνδυασμός ψήφους 2 – Έδρα 0

Το 19μελές Δ.Σ αποτελείται:

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) 9 έδρες

ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος 4 έδρες

ΠΑΣΚΕ 3 έδρες

Ταξική Εργατική Συσπείρωση 3 έδρες

Ορισμένα βασικά συμπεράσματα

Τόσο τα στοιχεία του Ε.Κ. Πειραιά όσο και συνολικά στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα διαπιστώνεται μια διαχρονική συρρίκνωση των οργανωμένων μελών, γεγονός που αναδεικνύεται σε ένα σοβαρό πρόβλημα αφού τεράστια τμήματα της εργατικής τάξης δεν εκπροσωπούνται, δεν έχουν συμμετοχή στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις και κατά κανόνα δεν συμμετέχουν στην δράση και τους αγώνες των συνδικάτων.

Επίσης από τα παραπάνω στοιχεία διαπιστώνεται μια μεγάλη δυσαναλογία στα εγγεγραμμένα μέλη και αυτά που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία των Σωματείων.

Αναφορικά με τις εκλογές του Εργατικού Κέντρου Πειραιά το 2016 πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο Συνδυασμός “Ταξική Εργατική Συσπείρωση” στηρίχθηκε κυρίως από δύο Σωματεία (ΠΕΝΕΝ – Παπαστράτος) και δυνάμεις που στήριξαν αυτόν τον Συνδυασμό με αναλογία ψήφων 20 – 10 (Σύνολο 30) για το Δ.Σ του ΕΚΠ και 14 – 6 για την ΓΣΕΕ.

Στο 35ο Συνέδριο δεν συμμετείχε το Σωματείο Παπαστράτος επιλέγοντας να γραφτεί στην έδρα της επιχείρησης και στο αντίστοιχο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Συνδυασμός μας είχε μια καθαρή αύξηση 5 ψήφων για το Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και 4 ψήφων για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ.

Παίρνοντας αυτό το πραγματικό δεδομένο υπόψη προκύπτει ότι ο μοναδικός Συνδυασμός που είχε πραγματική αύξηση ήταν η “Ταξική Εργατική Συσπείρωση”.

Το ΠΑΜΕ παρά τα αποδεδειγμένα εκλογικά “μαγειρέματα” και τις “μαϊμουδιές” του σε διάφορα Σωματεία της δύναμής του παραμένει σε στασιμότητα, ενώ απέτυχε στην προσπάθειά του να κερδίσει την αυτοδυναμία στο ΕΚΠ που αποτέλεσε τον κεντρικό του στόχο στο 35ο Συνέδριο.

Παράλληλα απώλεσε και την χρυσή εφεδρεία και αναντικατάστατο μπαλαντέρ τον φερόμενο εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ ο οποίος συμπορευόταν ως πιστός σύμμαχος με το ΠΑΜΕ και ενίοτε είχαν κοινή σύμπλευση σε πολλά κρίσιμα ζητήματα……

Ο Συνδυασμός “Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση” (ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος) μέσα από τις γνωστές παράτυπες διαδικασίες (στήριξη εργοδοσίας, Σωματεία μαϊμού, κ.λπ) απέδειξε ότι ως εκλογικός μηχανισμός έχει παρουσία για την διαμόρφωση επίπλαστων συσχετισμών και κατά τα υπόλοιπα αποτελεί δύναμη υποταγής στο κεφαλαίο και πολύτιμο στήριγμα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ανταπόδοση αυτής της υποταγής κυβερνητικά στελέχη είχαν άμεση και ξεδιάντροπη παρέμβαση σε αντιπροσώπους προκειμένου να στηριχθεί πάση θυσία η ομάδα Βασιλόπουλου. Τέλος όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα η παράταξη αυτή είχε απώλειες τουλάχιστον 5-6 ψήφων….

Η ΠΑΣΚΕ διατήρησε τις δυνάμεις της όμως η παρουσία της ουσιαστικά βρίσκεται σε 2-3 Σωματεία στον Πειραιά, είχε την ενεργό στήριξη του Προέδρου της ΓΣΕΕ η πολιτική της να επισημάνουμε είναι σταθερά προσανατολισμένη στον άξονα: παραγωγικότητα – ανταγωνιστικότητα – νέα επιχειρηματικότητα και έχει ως συνδικαλιστικό πρότυπο την συμμαχία με τμήματα του κεφαλαίου στα πλαίσια του κοινωνικού εταιρισμού, όπως ακριβώς κινείται ενιαία η δράση και των υπόλοιπων δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όλα τα επίπεδα των Συνδικάτων.

Σχετικά με την ΔΑΚΕ σημειώνουμε ότι η συνεχιζόμενη συρρίκνωσή της τα τελευταία χρόνια και η τυπική διάσπασή της σε δύο συνδυασμούς, την οδήγησε στην συντριβή και στην πλήρη συνδικαλιστική απαξίωση, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά την μεταπολιτευτική περίοδο δεν θα έχει παρουσία στο νέο Δ.Σ του ΕΚΠ.

Θεωρούμε ιδιαίτερα λυπηρό αλλά και ανεπίτρεπτο συνδικαλιστικά ότι οργανωμένα μέλη της ριζοσπαστικής αριστεράς επέλεξαν και αυτή την φορά την στράτευση, την συμπόρευση και έδωσαν την ψήφο τους στον Συνδυασμό “Σύριζα, Βασιλόπουλου”. Είναι σαφές ότι η επαναλαμβανόμενη αυτή επιλογή δείχνει και αποκαλύπτει με ποιό μέρος τάσσονται στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος οι συγκεκριμένες δυνάμεις….

Για τον Συνδυασμό μας είναι σαφές ότι ο συσχετισμός δυνάμεων στο ΕΚΠ είναι τέτοιος που επιτρέπει μια νέα επανεκκίνησή του για τα εργατικά και τοπικά λαϊκά προβλήματα που επιβάλλεται το ΕΚΠ να έχει ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν οι εκπρόσωποι του Συνδυασμού μας στην νέα θητεία του Δ.Σ του ΕΚΠ

Πειραιάς 28/2/2019

Η “Ταξική Εργατική Συσπείρωση”




Συνταγματικά Εφοπλιστικά προνόμια: ένα σκάνδαλο μεγατόνων που αποσιωπάται

του Αντώνη Νταλακογεώργου – Προέδρου της ΠΕΝΕΝ

Ένα κοινωνικο – οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο μεγατόνων το οποίο αποσιωπάται ….
Εφοπλιστές πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων την εθελοντική φορολογική εισφορά

Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε από την ελληνική Βουλή ότι συγκροτήθηκε η ομάδα από 46 βουλευτές που θα μετέχουν στην ειδική Επιτροπή για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ως γνωστό η κυβέρνηση είχε συστήσει για τον σκοπό αυτό την «Επιτροπή διαλόγου για την συνταγματική αναθεώρηση».

Η ΠΕΝΕΝ ήταν το μοναδικό Ναυτεργατικό Σωματείο που απέστειλε στην Επιτροπή αυτή την πρότασή της. Στο έγγραφο της ΠΕΝΕΝ σύμφωνα με το εισαγωγικό της σημείωμα τόνιζε: «Το σύνταγμα του 1952 για πρώτη φορά περιέλαβε την διάταξη του άρθρου 112 που όριζε ότι Νόμος εφάπαξ εκδιδόμενος θέλει ρυθμίσει την προστασία των εκ της αλλοδαπής εισαγομένων προς τοποθέτηση στη χώρα κεφαλαίων».

Σε εκτέλεση της συνταγματικής αυτής επιταγής εκδόθηκε το με σαφώς υποτελή προς τους ξένους επενδυτές χαρακτήρα Ν.Δ 2685/53 «περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού», οι ρυθμίσεις του οποίου περί εξασφάλισης των ξένων κεφαλαίων, μέσω σειράς προκλητικών προνομίων στο ξένο κεφάλαιο που επενδύει στην Ελλάδα, σημειωτέον ότι σε κανένα άλλο σύνταγμα του κόσμου δεν συναντάται.

Το Ν.Δ 2687/53 «περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού καθώς και ο νεότερος ν. 27/75 «περί φορολογίας πλοίων επιβολής εισφοράς προς ανάπτυξη της Εμπορικής Ναυτιλίας εγκαταστάσεως αλλοδαπών Ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων (κεφάλαιο Α έως και Δ του τμήματος Α΄ του νόμου) με τον οποίο καθορίζεται η φορολόγηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, είναι νόμος αυξημένης τυπικής ισχύος (υπερισχύουν κάθε νόμου και/ή υπουργικής απόφασης έχουν την ίδια ισχύ με το σύνταγμα και συνεπώς δεν μπορούν να καταργηθούν από κανέναν άλλο νόμο παρά μόνο από συντακτική Βουλή που θα τροποποιεί το σύνταγμα), σύμφωνα με την πρόβλεψη του άρθρου 107 του συντάγματος.

Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στις προγραμματικές διακηρύξεις του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνεται η θέση για κατάργηση της συνταγματικής κατοχύρωσης της φοροασυλίας των εφοπλιστών (57 φοροαπαλλαγές).

Θεωρούμε αδιανόητο η συγκροτημένη πολιτεία και η ελληνική Βουλή να αφήσει άθικτη και αλώβητη την εφοπλιστική ασυδοσία εν όψει της νέας συνταγματικής μεταρρύθμισης..

Η επιχειρηματική και φορολογική ασυδοσία των εφοπλιστών

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, η προβλεπόμενη και μοναδική φορολογία των εφοπλιστών η οποία υπολογίζεται και καταβάλλεται επί της χωρητικότητας των πλοίων (κόροι ολικής χωρητικότητας) για το έτος 2016 το ύψος της ήταν 27 εκατομμύρια ευρώ, αντίστοιχα τον ίδιο χρόνο η συνεισφορά των Ναυτεργατών ανήλθε στο ποσόν των 56 εκατομμυρίων ευρώ….

Θεωρούμε τεράστιο κοινωνικό – οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο το γεγονός ότι μεσούσης της οικονομικής κρίσης και υποτίθεται εν μέσω προσπαθειών της κυβέρνησης να ενισχύσει τα φορολογικά έσοδα του κράτους, την στιγμή κατά την οποία οι έλληνες εργαζόμενοι αλλά και τα μικρομεσαία κοινωνικά – λαϊκά στρώματα δεινοπαθούν από την σκληρή και ανάλγητη κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και της φοροεπιδρομής και καθημερινά γίνονται θύματα αρπαγής των καταθέσεων και της ακίνητης περιουσίας ακόμη και της πρώτης κατοικίας καταβάλλοντας φόρο ακόμη και για τον «εισπνεόμενο αέρα», να διατηρείται η πρωτοφανής φορολογική ασυδοσία των εφοπλιστών που με έναν αποικιοκρατικό νόμο, εδώ και δεκαετίες αποτελεί το «ιερό ευαγγέλιο» όλων των κυβερνήσεων, διασφαλίζεται η φοροασυλία των ελλήνων εφοπλιστών.

Πρόκειται για τον νόμο 27/75 «περί φορολογίας πλοίων κ.λπ» που στα 30 άρθρα περιλαμβάνει περισσότερες από 57 σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, μεταξύ των οποίων οι κυριότερες είναι οι παρακάτω:

  • Απαλλάσσονται από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος τα κέρδη που προκύπτουν από την εκμετάλλευση των πλοίων.

  • Απαλλάσσεται από κάθε φορολογία η υπεραξία που μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε από την πώληση κάποιου πλοίου είτε από την είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης είτε από άλλη αιτία.

  • Απαλλάσσεται από φόρο εισοδήματος το ποσό των καθαρών κερδών ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας και μεταξύ των άλλων στα ακαθάριστα έσοδα του πλοίου και των συνολικών ακαθάριστων εσόδων της εταιρείας.

  • Απαλλάσσονται από την φορολογία πλοία Α΄ κατηγορίας ναυπηγημένα στην Ελλάδα.

  • Απαλλάσσονται από τον φόρο πλοία Α΄ κατηγορίας που υφίστανται επισκευές και οι δαπάνες για αυτές καλύπτονται με εισαγωγή συναλλάγματος. Η απαλλαγή δεν μπορεί να υπερβεί το 50% της δαπάνης.

  • Μείωση του φόρου κατά 50% σε πλοία Β΄ κατηγορίας.

  • Μείωση του φόρου κατά 60% σε Ε/Γ πλοία ανεξαρτήτως ηλικίας αυτών.

  • Απαλλάσσονται από τον φόρο πλοία Β΄ κατηγορίας καθώς και φορτηγά ηλικίας μικρότερης των 10 ετών.

  • Απαλλάσσονται από τον φόρο φορτηγά πλοία της παραπάνω κατηγορίας εφόσον έχουν ηλικία μικρότερη των 30 ετών.

  • Απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά ή κρατήσεις υπέρ του Δημοσίου ή κάποιου τρίτου το εισόδημα που αποκτάται από γραφεία ή υποκαταστήματα αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα. Επίσης απαλλάσσεται από το φόρο κύκλου εργασιών και τελών χαρτοσήμου και κάθε κράτησης ή τέλους υπέρ τρίτου, πλην των ανταποδοτικών, των συμβάσεων, των εισπράξεων και πληρωμών και γενικά οποιωνδήποτε πράξεων που διενεργούνται από τα γραφεία ή υποκαταστήματα ή για λογαριασμό των αντιπροσωπευόμενων επιχειρήσεων κατά την άσκηση των εργασιών ή την παροχή υπηρεσιών.

  • Απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά ή κράτηση το εισόδημα που δημιουργείται από την εκμετάλλευση πλοίου στο εξωτερικό. Την απαλλαγή αυτή απολαμβάνουν οι μέτοχοι ή οι εταίροι των εταιρειών.

  • Απαλλάσσονται από κάθε τέλος, τα έγγραφα που συντάσσονται για την εφαρμογή του Ν. 27/1975.

  • Απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά το εισόδημα που αποκτάται από εταιρείες χαρτοφυλακίου που κατέχουν αποκλειστικά μετοχές εταιρειών πλοιοκτητριών που βρίσκονται υπό ελληνική σημαία.

  • Απαλλάσσονται από κάθε τέλος ή άλλη επιβάρυνση υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων η διανομή κερδών και το καθαρό προϊόν της εκκαθαρίσεως αυτής, η ανάληψη κεφαλαίου και οι σχετικές εξοφλητικές αποδείξεις, οι εγγραφές στα βιβλία της εταιρείας και τα δικαιολογητικά καθώς και άλλα έγγραφα που αφορούν πράξεις που ενεργεί η εταιρεία στο εξωτερικό και έρχονται στην Ελλάδα, οι καταθέσεις και τα δάνεια των μετόχων, η κεφαλαιοποίηση των κερδών και η μη ανάληψη των κερδών από τους μετόχους.

  • Απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιάς πλοία χωρητικότητας άνω των 1.500 κόρων, μερίδια πλοίων, μετοχές ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών που είναι πλοιοκτήτριες τέτοιων πλοίων.

  • Απαλλάσσεται από το φόρο μεταβίβασης η εκποίηση: α) των επιβατηγών πλοίων, β) των πλοίων που είναι άνω των 500 και μέχρι 3.000 κόρων και τα οποία προχωρούν σε εκποίηση ολόκληρου του πλοίου ή μεριδίων του.

  • Απαλλάσσονται από το φόρο μεταβίβασης τα πάσης φύσεως τέλη, πλην τελών χαρτοσήμου ή δικαιώματα υπέρ τρίτων, η εκποίηση ολόκληρου του πλοίου ή μεριδίων του.

  • Απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα ενεργειακά προϊόντα τα οποία παραλαμβάνονται για να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματικής αλιείας.

  • Απαλλάσσονται από φόρο, τέλη χαρτοσήμου και από κάθε άλλη επιβάρυνση οι τόκοι, οι προμήθειες και οι εργασίες σε συνάλλαγμα ναυτιλιακών τραπεζών. Επίσης, από τους παραπάνω φόρους απαλλάσσονται τα ναυτιλιακά ομολογιακά δάνεια.

  • Απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιάς τα πλοία χωρητικότητας άνω των 1.500 κόρων, μερίδια πλοίων, μετοχές ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών που είναι πλοιοκτήτριες τέτοιων πλοίων.

  • Απαλλάσσονται από τα τέλη χαρτοσήμου και από κάθε τέλος, κράτηση και εισφορά, δικαίωμα ή παράβολο ή άλλη επιβάρυνση υπέρ του Δημοσίου ή τρίτου όλες οι δικαιοπραξίες και διενεργούμενες πράξεις, που αφορούν τη χρηματοδότηση ναυτιλιακών και ναυπηγικών επιχειρήσεων. Την παραπάνω απαλλαγή έχουν και η εγγραφή, η εξάλειψη υποθήκης πλοίων ή ακινήτων κ.λπ. των παραπάνω επιχειρήσεων.

  • Απαλλάσσονται από το ΦΠΑ οι παραδόσεις και εισαγωγές πλοίων ή άλλων πλωτών μέσων για εμπορική ή άλλη εκμετάλλευση με εξαίρεση τα σκάφη ιδιωτικής χρήσης που προορίζονται για αναψυχή ή αθλητισμό, καθώς και οι παραδόσεις και εισαγωγές υλικών και εφοδίων καθώς και των σχετικών υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση των ανωτέρω πλοίων. Kαι επιπλέον οι εφοπλιστές απαλλάσσονται του ΦΠΑ των αγορών στην Ελλάδα, προϊόντων που προορίζονται για τις τροφοδοσίες των πλοίων τους. Είναι γνωστό στην Ακτή Μιαούλη ότι ακόμη και τα πάγια έξοδα για γραφικά, χαρτικά φορτώνονται στα έξοδα των πλοίων. Απαλλάσσονται ακόμη και από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα ποτά και τα καπνικά είδη.

Τέλος οι εφοπλιστές απολαμβάνουν ένα ακόμα σκανδαλώδες προνόμιο. Το αφορόλογητο ναυτιλιακό πετρέλαιο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό καταλήγει στο λαθρεμπόριο καυσίμων που λυμαίνονται διάφορα παράνομα κυκλώματα, με αποτέλεσμα το ελληνικό δημόσιο να έχει κάθε χρόνο απώλεια εσόδων γύρω στο 1 δις ευρώ.

Στην πράξη οι εφοπλιστές έχουν πλήρη φορολογική ασυλία, με εξαίρεση ένα συμβολικό παράβολο, ύψους 1 δολάριο τον κόρο (ο λεγόμενος tonnage tax), ανεξάρτητα από τα κέρδη εκμετάλλευσης του πλοίου. Η εθελοντική αποδοχή πληρωμής, ενός πρόσθετου φόρου που θεσπίστηκε το 2014, έχει προσωρινό χαρακτήρα. Παρ’ ότι ξεκίνησε ως υποχρεωτικός (Ν.4223/13), η κυβέρνηση Σαμαρά τον μετέτρεψε σε οικειοθελή εισφορά των εφοπλιστών.

Στον κάλαθο τω αχρήστων η εφοπλιστική εθελοντική εισφορά

Όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία, η πολυδιαφημισμένη εθελοντική φορολογική εισφορά κινείται σε θολά και βρώμικα νερά…..

Όπως εξηγούμε πιο πάνω οι Ναυτιλιακές εταιρίες ελληνικές ή ξένες με ελληνική ή ξένη σημαία με βάση τις διατάξεις του νόμου 27/75 δεν πληρώνουν τα όσα διαδοχικά συμφωνήθηκαν τόσο με την συγκυβέρνηση Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ όσο και με την σημερινή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Αυτό αφορά την μεγάλη πλειοψηφία των Ναυτιλιακών εταιριών.

Σύμφωνα με εξακριβωμένα στοιχεία των ελληνικών φορολογικών αρχών και του αρμόδιου Υπουργείου Οικονομικών για την περίοδο 2014-2017 το ελληνικό δημόσιο έχει εισπράξει μόνο το 1/5 της εθελοντικής εισφοράς που συμφωνήθηκε να πληρώσουν οι εφοπλιστές, δηλαδή 85 εκατομμύρια ευρώ ενώ η συμφωνία αφορούσε το ποσό των 420 εκατομμυρίων ευρώ την τετραετία 2014-2017.

Σημειώνουμε ότι η έκτακτη εισφορά των εφοπλιστών αρχικά επιβλήθηκε ως υποχρεωτική επί κυβέρνησης Σαμαρά (άρθρο 14 του νόμου 4223/2013) ενώ στην συνέχεια η πίεση και ο εκβιασμός που άσκησαν οι εφοπλιστές (ΕΕΕ) αποτυπώθηκε ως συμφωνία εθελοντικής εισφοράς μεταξύ Σαμαρά και ΕΕΕ (Άρθρο 42, νόμος 4301/2014) προκειμένου να μην αμφισβητηθεί το σκανδαλώδες προνομιακό φορολογικό καθεστώς των εφοπλιστών.

Ταυτόχρονα σε επίπεδο κουαρτέτου των δανειστών το παράνομο φορολογικό καθεστώς των εφοπλιστών στην χώρα μας παραμένει ανοιχτό, στην τελευταία έκθεση συμμόρφωσης Ιούλης 2018 αναφέρεται ότι έχει συμφωνηθεί η χρονική επέκταση της εθελοντικής εισφοράς και το 2018 και ότι στην συνέχεια θα καθιερωθεί ως φόρος για τον επαναπατρισμό κερδών από την Ναυτιλία. Ταυτόχρονα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανταγωνισμού δεν έχει κλείσει τυπικά την υπόθεση σχετικά με την άνιση φορολογική μεταχείριση των ελλήνων εφοπλιστών εντός της ΕΕ.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου διαδραμάτισε ένα άθλιο ρόλο μέσα σε πλαίσια συναλλαγής και διαπλοκής με το ελληνικό εφοπλιστικό κατεστημένο και στην ουσία προώθησε απόλυτα τις θέσεις των εφοπλιστών οι οποίοι ζητούσαν μετ’ επιτάσεως να μην γίνει η παραμικρή αλλαγή στο θεσμοθετημένο καθεστώς της φοροασυλίας. Έτσι αποφασίστηκε να μην θιγεί τίποτα από την δομή της εφοπλιστικής φορολόγησης επικαλούμενοι την συνταγματική παράδοση που αυτά τα προνόμια είναι κατοχυρωμένα για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Μάλιστα Υπουργός της συγκυβέρνησης Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ δήλωνε ότι «αν καταφέρουμε να παρουσιάσουμε ότι εισπράττουμε 500 εκατομμύρια ευρώ σε μια τριετία από τους εφοπλιστές , ίσως αυτό κατεύναζε την κομισιόν».

Η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και η τότε κυβέρνηση από κοινού ήθελαν να αποκρούσουν την απόπειρα των Βρυξελλών «για φορολόγηση μερισμάτων από τις ναυτιλιακές εταιρίες».

Την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου την συνεχίζει στην ίδια ρότα η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου και οι Υπουργοί Δρίτσας, Κουρουμπλής, Κουβέλης συνεχίζουν να δίνουν μάχη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανταγωνισμού να μην «πειραχθεί» το απεχθές και βαθύτατα αντικοινωνικό καθεστώς της φοροασυλίας των εφοπλιστών το οποίο παραμένει ανέπαφο από το 1953 και μάλιστα σε αυτή την διαδρομή ενισχύθηκε για να αυγατίσει και μεγεθύνει την εφοπλιστική ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία.

Έχει επίσης ενδιαφέρον να υπογραμμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις προγραμματικές του διακηρύξεις διατυπώνει την θέση ότι θα επανεξέταζε «από μηδενική βάση την σχέση ανάμεσα στο ελληνικό κράτος, την Ναυτιλία και τον εφοπλιστικό κόσμο με στόχο την δημιουργία ενός δίκαιου φορολογικού καθεστώτος που θα ανταποκρίνεται στην συνταγματική επιταγή για την συμβολή όλων ανάλογα με την φοροδοτική ικανότητα στα δημόσια βάρη.

Ενδιαφέρον επίσης έχει ότι την εθελοντική εισφορά στην Βουλή δεν την ψήφισε ο τότε ΣΥΡΙΖΑ….

Ακολούθως ο Τσίπρας ως κυβέρνηση, με διαδοχικές δηλώσεις του στα Ποσειδώνια, στο Ίδρυμα Νιάρχος, στην επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση της ΕΕΕ, και άλλοι πρωτοκλασάτοι Υπουργοί του έκαναν εντυπωσιακή στροφή και με δηλώσεις τους έπλεξαν το εγκώμιο της εφοπλιστικής επιχειρηματικότητας και ταυτόχρονα με την πολιτική τους επισφράγισαν την αδιατάρακτη συμμαχία και σύμπλευση με το εφοπλιστικό κατεστημένο το οποίο με κάθε ευκαιρία εξυμνούν και αγιοποιούν σε όλους τους τόνους ανακαλύπτοντας «ότι είναι στην πρωτοπορία της επιχειρηματικής δράσης», διαπίστωσαν «το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο», την οξυδέρκεια, την εξωστρέφειά τους και την πρότυπη επιχειρηματικότητά τους και ταυτόχρονα ανακάλυψαν τον «μεγάλο πατριωτικό τους ρόλο»!!!

Το ελληνικό εφοπλιστικό κατεστημένο στην διάρκεια των χρόνων 2013-2018σε αγαστή συνεργασία με όλες τις κυβερνήσεις συνέχισε τις προσπάθειές του να ξεγλιστρήσει από την πίεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανταγωνισμού, ταυτόχρονα στο ΣτΕ οι εφοπλιστές έχασαν μια μάχη όταν Ναυτιλιακή εταιρεία με σημαία Λιβερίας ελληνικής πλοιοκτησίας έπειτα από απόφαση του ΣτΕ σε παρεμφερή φορολογική υπόθεση (έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης του νόμου 3845/2010) αποφάσισε ότι η Λιβεριανή εταιρεία όφειλε να πληρώσει τον έκτακτο φόρο…..

Σχετικά με την έκτακτη οικονομική εισφορά το κατάντημα πολλών εφοπλιστών είναι τέτοιο που ζητούν προκειμένου να την καταβάλουν να πληρώσουν με 6 ή 12 δόσεις!!!

Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι η εθελοντική εισφορά την οποία όλες οι κυβερνήσεις 2012-2018 διαφήμισαν και επικοινωνιακά αξιοποίησαν στο έπακρο οι εφοπλιστές απέτυχε και κατέρρευσε με πάταγο αποδεικνύοντας ότι το μεγάλο κεφάλαιο και κυρίως οι εφοπλιστές ήταν και παραμένουν κράτος εν κράτει!!

Ελάχιστα όμως φαίνεται απασχολεί το αστικό πολιτικό σύστημα και την «πρώτη φορά αριστερά» το γεγονός ότι δεν έχουν καταβληθεί εισφορές που αγγίζουν τα 335 εκατομμύρια ευρώ από τους μεγαλοσχήμονες εφοπλιστές οι οποίοι την ίδια περίοδο συνέχισαν την ανοδική τους πορεία όσο αφορά την αύξηση στον αριθμό των πλοίων, την κερδοφορία τους και συνεχίζουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην διεθνή Ναυτιλία!!!

Την ίδια στιγμή που το εφοπλιστικό κεφάλαιο απολαμβάνει μια ιδιότυπη φορολογική ασυλία και μια ασύδοτη επιχειρηματική δραστηριότητα που χαρακτηρίζεται από πλήθος προνομίων και στα ελληνικά και ελληνόκτητα πλοία κυριαρχεί το μοντέλο της μαύρης ανασφάλιστης και χαμηλόμισθης εργασίας, την στιγμή που το ελληνικό ναυτεργατικό δυναμικό εξοβελίζεται με βίαιο τρόπο, την στιγμή που ο ελληνικός εφοπλισμός έχει συγκριτικά με οποιονδήποτε άλλο κλάδο τις χαμηλότερες δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση των Ναυτεργατών και οι εκάστοτε κυβερνήσεις στηρίζουν τα συμφέροντά τους στα διεθνή φόρα (όπως γίνεται αυτή την περίοδο όπου στον IMO οι έλληνες εφοπλιστές είναι θλιβεροί πρωταγωνιστές για την διατήρηση των «βρώμικων καυσίμων» και στην αποτροπή ή παράταση του χρόνου για την έναρξη χρήσης στα πλοία των νέων καυσίμων, δίνουν μάχη με σύμμαχο την κυβέρνηση να μην περάσει η σχετική ρύθμιση η οποία συμβάλει στην παραπέρα προστασία του περιβάλλοντος).

Τα έργα και οι μέρες της συμμαχίας κυβέρνησης – εφοπλιστών αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει ότι η «αριστερά» του Τσίπρα είναι αλυσοδεμένη με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις επιδιώξεις του εφοπλιστικού κατεστημένου.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ

Ο επόμενος επίκαιρος σταθμός αυτής της σχέσης είναι η συνταγματική μεταρρύθμιση για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πριν την άνοδό του στην κυβέρνηση είχε επανειλημμένα καταγγείλει μετά βδελυγμίας σημειώνοντας την ανάγκη ότι η συνταγματική κατοχύρωση των εφοπλιστικών προνομίων πρέπει να καταργηθεί….

Όμως όπως προκύπτει από το έγγραφο της ΠΕΝΕΝ προς την Επιτροπή συνταγματικής αναθεώρησης αλλά και από τις προτάσεις ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρα που δόθηκαν στην δημοσιότητα με αφορμή την συγκρότηση της κοινοβουλευτικής επιτροπής των κομμάτων για τον σκοπό αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ «εξαφάνισε» την θέση του για κατάργηση της θεσμοθετημένης και συνταγματικά κατοχυρωμένης εφοπλιστικής ασυδοσίας.

Αυτό με την σειρά του επιβεβαιώνει πλήρως τις θέσεις – εκτιμήσεις και αξιολογήσεις της ΠΕΝΕΝ σχετικά με το άθλιο αλισβερίσι του εφοπλιστικού κατεστημένου με τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει γίνει άξιος διάδοχος των αστικών πολιτικών και με όρους διαπλοκής στηρίζει το καθεστώς των προνομίων τους.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ θεωρεί μέγιστο κοινωνικο-οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο το καθεστώς των εφοπλιστικών προνομίων και έχει δώσει αγωνιστικές μάχες όλα τα τελευταία χρόνια αυτό να καταργηθεί.

Αυτή την συνεπή παρέμβαση θα την συνεχίσουμε και θα την εντείνουμε ακόμη πιο πολύ, θα αποκαλύψουμε τα φτιασιδώματα που επιχειρεί η κυβέρνηση για την ενίσχυση και αναπαλαίωση του αστικού συτήματος μέσα από τις συνταγματικές αλλαγές και θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτό θα επαναφέρουμε την πρόταση στα πολιτικά κόμματα και στους Βουλευτές που συμμετέχουν στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την συνταγματική αναθεώρηση, πλην της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής.