Μηταράκης: Χρειαζόμαστε εργάτες από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν!..

Δώρα Σταθοπούλου

Η νέα, «εργασιοκεντρική» μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης και το υβρίδιο νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς.

Τη χάραξη μιας νέας μεταναστευτικής πολιτικής εξαγγέλλει σε άρθρο του στην Καθημερινή,[1] ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Ν. Μηταράκης, με αφορμή διμερή συμφωνία που πρόκειται να συνάψει η ελληνική κυβέρνηση με το Μπαγκλαντές – και ως φαίνεται επιχειρεί και με το Πακιστάν. Αυτή η νέα μεταναστευτική πολιτική, όπως αναφέρει ο υπουργός, βασίζεται σε δύο παραδοχές. Πρώτο, ότι η ελληνική κοινωνία δεν θέλει την «παράνομη μετανάστευση», (αλλά) και δεύτερο ότι η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη την εργατική δύναμη των μεταναστών! Μάλιστα, ο Μηταράκης αναγνωρίζει ότι υπάρχει μια οξύμωρη συμπεριφορά στην ελληνική κοινωνία, αφού από τη μια, όπως αναφέρει, δε θέλει τους μετανάστες και από την άλλη έχει ανάγκη τους εποχικούς εργαζόμενους στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα!..

Ας δούμε πώς πρόκειται να δώσει λύση σε αυτή την «οξύμωρη» συμπεριφορά της ελληνικής κοινωνίας ο υπουργός Μετανάστευσης. Όπως ο ίδιος αναφέρει, η νέα στρατηγική για τη μετανάστευση θα συγκεράσει «τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας με την απαράβατη επιταγή για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης». Οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας, στις οποίες αναφέρεται ο υπουργός, είναι η έλλειψη εργατικών χεριών για εποχική απασχόληση στην αγροτική οικονομία. Οι πιέσεις των αγροτών/εργοδοτών για εργατικό δυναμικό, πρόσφατα, εντάθηκαν κυρίως λόγω της μετακίνησης των αλλοδαπών εργαζομένων από την εγχώρια αγροτική οικονομία στη Γερμανία και τη γείτονα χώρα Ιταλία,[2] η οποία πρόσφατα πραγματοποίησε κλαδικές νομιμοποιήσεις πολιτών τρίτων χωρών. Το αλλοδαπό εργατικό δυναμικό, λοιπόν, φεύγει. Η πρώτη αντίδραση του υπουργού είναι η απέλαση 19 πολιτών από το Μπαγκλαντές,[3] για να δώσει το μήνυμα ότι μόνο το κράτος μπορεί να θέσει τους όρους εισόδου, διαμονής και εξόδου των πολιτών τρίτων χωρών.

Ποιους όρους θέτει το κράτος, στο πλαίσιο της διμερούς συμφωνίας με το Μπαγκλαντές -ίσως στην συνέχεια και με άλλες ασιατικές χώρες-, για την είσοδο και παραμονή των μεταναστών; Όπως αναφέρεται, «η Ελλάδα θα δώσει τη δυνατότητα μεταβατικά σε 15.000 πολίτες Μπανγκλαντές που σήμερα διαμένουν στην Ελλάδα, να ενταχθούν στο καθεστώς νεότευκτων αδειών εποχικής εργασίας». Στη συνέχεια η ελληνική κυβέρνηση θα χορηγήσει 4.000 άδειες διαμονής, ανά έτος, μέσα σε χρονικό ορίζοντα πενταετίας, σε πολίτες Μπανγκλαντές. Ωστόσο, όπως διευκρινίζεται, η άδεια αυτή θα παρέχει δικαίωμα διαμονής και εργασίας έως εννέα μήνες ανά έτος, με την αναγκαστική υποχρέωση ο δικαιούχος να φεύγει από την χώρα και να επιστρέφει στο Μπαγκλαντές.

Πράγματι, «νεότευκτη» η άδεια διαμονής με χρονικό ορίζοντα την πενταετία, πλην όμως για εποχική εργασία. Πρόκειται για την κρατική κατασκευή ενός υβριδικού καθεστώτος διαμονής πολιτών τρίτων χωρών. Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο,[4] η άδεια διαμονής πολιτών τρίτων χωρών εξασφαλίζει αδιάλειπτη διαμονή, δικαίωμα στην εργασία και στην άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας. Στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο, η προσωρινή διαμονή για εποχική εργασία αφορά σε άδεια εισόδου, βίζα.

Η εν λόγω κρατική πολιτική «νομιμοποίησης» κατασκευάζει ένα «ιδιότυπο» προσωρινό καθεστώς διαμονής των πολιτών τρίτων χωρών, με μοναδικό σκοπό την κάλυψη των αναγκών της ελληνικής οικονομίας στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. Ένα ιδιότυπο καθεστώς αποκλειστικά μισθωτής εργασίας, που παρεκκλίνει των εργασιακών και κοινωνικό/ασφαλιστικών δικαιωμάτων που απορρέουν από τη μισθωτή εργασιακή σχέση και εγκλωβίζει το αλλοδαπό εργατικό δυναμικό σε συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας.

Τα στοιχεία της επισφάλειας, της προσωρινότητας , της υπέρμετρης εξάρτησης από τον εργοδότη και του κλαδικού εγκλωβισμού των μεταναστών και μεταναστριών στην ελληνική μεταναστευτική πολιτική δεν είναι καινοφανή.[5] Χαρακτηριστική είναι επ’ αυτού η νομοθετική παρέμβαση που έγινε το 2016, με την οποία το ελληνικό κράτος παρεμβαίνει και κατασκευάζει ειδικό καθεστώς ευέλικτης μισθωτής εργασίας των παράτυπα αλλοδαπών εργαζομένων, για την κάλυψη των αναγκών αποκλειστικά της αγροτικής οικονομίας. Με νομοθετική παρέμβαση το 2016 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θεσπίζεται διαδικασία εκμετάλλευσης του διαθέσιμου παράτυπα διαμένοντος εργατικού δυναμικού αποκλειστικά στην αγροτική οικονομία, με όρους παρανομιμότητας[6] και υπερεξάρτησης από τον εργοδότη. Πρόκειται για διαδικασία που δεν οδηγεί σε χορήγηση άδειας διαμονής αλλά σε χορήγηση εξάμηνης άδειας εργασίας, διότι βρίσκεται σε καθεστώς αναστολής απέλασης, με απαγόρευση της γεωγραφικής και κλαδικής κινητικότητας των αλλοδαπών εργαζομένων και ασφάλιση αποκλειστικά με εργόσημο.[7] Η διάταξη αυτή καταργήθηκε πρόσφατα και τη θέση της παίρνει η νέα στρατηγική της κυβέρνησης της ΝΔ.

Σε αυτό το συνεχές της ελληνικής «εργασιοκεντρικής» μεταναστευτικής πολιτικής, που διατηρείτε πάνω από τριάντα έτη και κατασκευάζει ευέλικτα και προσωρινά καθεστώτα εργασίας για τους αλλοδαπούς, με κύρια χαρακτηριστικά την εξάρτηση από τον εργοδότη, τον κλαδικό εγκλωβισμό και την υπερεκμετάλλευση, η κυβέρνηση της ΝΔ, η κυβέρνηση του νόμου και της τάξης, πραγματοποιεί μια τομή. Τα ελάχιστα στοιχεία κοινωνικής ένταξης (όπως δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση, δικαιώματα επί μακρόν διαμενόντων, έχει η ελληνική μεταναστευτική πολιτική) ενδέχεται να παραμείνουν κενό γράμμα του νόμου. Η προσωρινότητα της διαμονής των αλλοδαπών με αποκλειστικό σκοπό την εποχική εργασία φαίνεται ότι θα είναι πλέον το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής.

Άλλωστε, ο υπουργός Μετανάστευσης είναι σαφής ως προς την κατεύθυνση της νέας μεταναστευτικής πολιτικής: Καθησυχάζει το ακροδεξιό του ακροατήριο που τον ψέγει ότι με την πολιτική του θα δημιουργηθούν νέες «μειονότητες» στην Αθήνα».[8] Διαβεβαιώνει ότι «το βασικό είναι ότι η άδεια είναι ατομική και ρητώς δεν υπάρχει περιθώριο οικογενειακής επανένωσης και απόκτησης ιθαγένειας».[9] Καμία νέα «μειονότητα» δε θα θέσει εν κινδύνω την… καθαρότητα της ελληνικής φυλής, αφού δεν υπάρχει ο «κίνδυνος» να δημιουργηθούν βιοτικοί δεσμοί των «ξένων» με την Ελλάδα.

Κακώς τον ψέγει η ελληνική ακροδεξιά.[10] Οι μετανάστες θα έρχονται εδώ «προσκεκλημένοι» και ποροσωρινά, επειδή και εφόσον τους χρειαζόμαστε εμείς, κι όχι «παράνομα», δηλαδή με δική τους πρωτοβουλία, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.

Η πολιτική αυτή έρχεται να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας που αρνούνται να καλύψουν οι γηγενείς άνεργοι/ες εργαζόμενοι/ες. Εδώ, υπόρρητα, ξεδιπλώνεται η νεοφιλελεύθερη αφήγηση της ευθύνης του τεμπέλη άνεργου Έλληνα εργαζόμενου που αρνείται να δουλέψει στα χωράφια. Το λένε και οι αγροτοπαρωγοί στις επιστολές τους: η αναζήτηση μεταναστών εργατών δεν «ΗΤΑΝ ούτε ΕΙΝΑΙ επιλογή των παραγωγών αλλά ανάγκη».[11] Αυτή την ανάγκη δημιουργεί -υποτίθεται- ο τεμπέλης άνεργος, που συναντάμε κυρίως στους καφενέδες της περιφέρειας, που προτιμά να εγγράφεται στα μητρώα ανέργων και να «απολαμβάνει» τα επιδόματα του κράτους, τα επιδόματα που χρηματοδοτούνται από τους Έλληνες και τις Ελληνίδες εργαζόμενους και εργαζόμενες. Ωστόσο, τα στοιχεία για την κατάσταση των εργαζόμενων τάξεων στην Ελλάδα, μας αποκαλύπτουν ότι: η επιδότηση της ανεργίας καλύπτει μόνο το 14% των ανέργων, καταγράφονται δε τα υψηλότερα ωράρια εργασίας στην ΕΕ καθώς και τα υψηλότερα ποσοστά εργασίας κατά το Σαββατοκύριακο. Για μία ακόμη φορά τα πραγματικά στοιχεία δεν τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς…

Με την νέα μεταναστευτική πολιτική της η ΝΔ αφενός εργαλειοποιεί το αίτημα για νομιμοποίηση των μεταναστών/τριών, δημιουργώντας πολλαπλά καθεστώτα εργασίας εντός του αλλοδαπού εργατικού δυναμικού, προς κάλυψη των αναγκών σε κλάδους οικονομικής δραστηριότητας (αγροτική οικονομία, τουρισμός, επισιτισμός , βιοτεχνία), αφετέρου διασφαλίζει την απαίτηση του ακροδεξιού της ακροατηρίου περί καθαρότητας του έθνους.

Στο πεδίο της μεταναστευτικής πολιτικής συναρθρώνεται ο νεοφιλελευθερισμός με την ακροδεξιά. Απέναντι σε αυτήν την μεταναστευτική πολιτική που κατανέμει την εργατική δύναμη σε κλάδους, γυμνή από δικαιώματα, με όρους επισφάλειας και προσωρινότητας, το εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα θα πρέπει να επαναφέρει στις προτεραιότητές του το αίτημα: ίσα δικαιώματα για όλες και όλους.

[1] https://www.kathimerini.gr/society/561711316/arthro-n-mitaraki-stin-k-mia-nea-stratigiki-gia-ti-metanasteysi/?fbclid=IwAR3uUn7S27VgMMaJdoOcU5

[2] https://www.ypaithros.gr/germania-italia-strefontai-ergates-gis-lyseis-stin-aigypto-anazita-ellada/?cli_action=1644772865.054

[3] https://m.naftemporiki.gr/story/1814182/apelathikan-19-upikooi-mpagklantes-mitarakis-fetos-efugan-perissoteroi-ap-osous-irthan

[4] Ν.4251/2014

[5] Καψάλης, Απόστολος «Μετανάστες εργάτες στην Ελλάδα», 2018,εκδ.τόπος.

[6] Καψάλης, Απόστολος , ό.π.

[7] Με το άρθρο 58 του Ν.4384/2016, προστέθηκε στο Ν. 4251/2014, «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης», το άρθρο 13Α,σύμφωνα με το οποίο ο εργοδότης που επιθυμεί να απασχολήσει παράτυπα διαμένοντα πολίτη τρίτης χώρας, με υπεύθυνη δήλωση επικαλείται την κάλυψη επειγουσών αναγκών. Οι αστυνομικές αρχές εκδίδουν πράξη απέλασης και στην συνέχεια πράξη αναστολής απομάκρυνσης του παράτυπα διαμένοντος πολίτη τρίτης χώρας. Στην συνέχεια κατά παρέκκλιση της θεσμοθετημένης ενιαίας άδειας διαμονής για εργασία, χορηγείται αποκλειστικά άδεια εργασίας για έξι μήνες, όσο διαρκεί η αναστολή απέλασης, με δικαίωμα παροχής εργασίας στον συγκεκριμένο εργοδότη και αποκλειστικά στον τομέα της αγροτικής οικονομίας. Οι εν λόγω εργαζόμενοι κατ εξαίρεση ασφαλίζονται με εργόσημο. Η διάταξη καταργήθηκε με πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης της ΝΔ.

[8] https://www.kathimerini.gr/society/561711316/arthro-n-mitaraki-stin-k-mia-nea-stratigiki-gia-ti-metanasteysi/?fbclid=IwAR3uUn7S27VgMMaJdoOcU5r7qhvfxzQgqUDI3Cd4tfZ7kZuP3h7LoaKDbhM

[9] https://migration.gov.gr/qa-gia-tis-episkepseis-toy-yp-metanasteysis-kai-asyloy-n-mitaraki-se-pakistan-kai-mpagklantes/?fbclid=IwAR3BlKTnqxXioqD4mOf6CrlAMEy73Ab_p5ORs2GEUwNeX4RENpM5FHpmWow

[10] https://www.bankingnews.gr/politiki/articles/610147/bogdanos-ethniko-egklima-i-symfonia-me-to-pakistan-vomva-sta-themelia-tis-patridas?fbclid=IwAR1sSpRiaPP_9kpzGi6dArFqWIW4sx7e4aZiLi0Cq1ralBF3Cb-VL3NBylM

[11] https://www.efsyn.gr/efkriti/koinonia/325802_epistoli-agroton-tis-ierapetras-gia-tin-elleipsi-ergaton-gis

Πηγή: commune.org.gr

Πρόσφυγες: στο έλεος του Covid-19 και του Μηταράκη

Του Θανάση Κούρκουλα

Πρόκειται για μια από τις πιο μαύρες σελίδες ρατσιστικής απανθρωπιάς που συνεχίζει να γράφει ακάθεκτη η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια κυβέρνηση που συναγωνίζεται σε διεθνές επίπεδο προσφυγικής διαχείρισης της πανδημίας κυβερνήσεις σαν του Ορμπάν στην Ουγγαρία.

Κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης του Covid-19, η απλή λογική, οι συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι κινήσεις δικαιωμάτων και σύσσωμες οι αντιρατσιστικές οργανώσεις, συνηγόρησαν και εξακολουθούν να συνηγορούν στο αυτονόητο: στην αποσυμφόρηση των προσφυγικών δομών για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Όμως η ελληνική κυβέρνηση, διά του κ. Μηταράκη, υλοποιεί ακριβώς το αντίθετο: τον πιο διευρυμένο από πριν εγκλεισμό προσφύγων και μεταναστών σε συνθήκες υπερσυνωστισμού, υποσχόμενοι ακριβώς τα χειρότερα.
Η κατάσταση γενικευμένης καραντίνας (με κρούσματα ή μη εντός των δομών), η αγνόηση των διεθνών ιατρικών συστάσεων περί κοινωνικής απόστασης, η υποτυπώδης έως ανύπαρκτη υγειονομική κάλυψη εντός των προσφυγικών στρατοπέδων, η αυστηρότητα της καραντίνας για τους πρόσφυγες σε σχέση με τον πληθυσμό έξω από τα στρατόπεδα ακόμα και στη φάση χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων, μόνο στον στιγματισμό και τον διαχωρισμό των «μέσα» από τους «έξω» συνηγορούν, την ώρα που είναι απολύτως αποδεδειγμένο πως όσοι από τους «μέσα» κόλλησαν Covid-19, κόλλησαν από τους «έξω».

Η ελληνική κυβέρνηση, διεθνής πρωτοπορία στην απανθρωπιά

Ενώ η τάση «παγώματος» των διαδικασιών παροχής ασύλου για το πρώτο διάστημα της πανδημίας είναι πανευρωπαϊκή, η ενίσχυση ή χαλάρωση του εγκλεισμού σε βάρος της ισότιμης υγειονομικής κάλυψης των προσφύγων, ποικίλλει από χώρα σε χώρα, όπως καταγράφει πρόσφατη μελέτη του ΚΕΠΥ.

Στην Ισπανία των χιλιάδων νεκρών, απελευθερώθηκαν πρόσφυγες των οποίων είχε απορριφθεί το αίτημα ασύλου και δεν μπορούσαν να απελαθούν. Στην Πορτογαλία όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες απέκτησαν εγγύηση δικαιωμάτων μόνιμων κατοίκων για να εξασφαλιστεί η ισότιμη υγειονομική τους κάλυψη. Στην Τσεχία, παρότι έκλεισαν τα σύνορα, τα αιτήματα ασύλου συνέχισαν να καταγράφονται. Στην Ιρλανδία αιτήσεις ασύλου συνέχισαν να παραλαμβάνονται παρά την αναστολή των συνεντεύξεων. Ιδιαίτερη διάσταση αποτελεί η αλλαγή του νομικού καθεστώτος μεταναστών και προσφύγων με ιατρική εκπαίδευση, ώστε να στελεχώσουν τα εθνικά συστήματα υγείας σε μια σειρά χώρες. Το κρατίδιο της Σαξονίας καλεί μετανάστες γιατρούς χωρίς άδεια άσκησης επαγγέλματος να ενταχθούν στο δυναμικό των υπηρεσιών υγείας. Το Ιατρικό Συμβούλιο της Ιρλανδίας καλεί μετανάστες και πρόσφυγες να παράσχουν βασικές υπηρεσίες. Στη Γαλλία μετανάστες μπορούν πλέον να προσληφθούν ως γιατροί, οδοντίατροι και φαρμακοποιοί. Η Ισπανία τροποποιεί το καθεστώς 200 ξένων γιατρών και νοσηλευτών.

Κρατικός ρατσισμός

Στον αντίποδα, η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο έκλεισε τα σύνορα και ανέστειλε για πάνω από ενάμιση μήνα την παραλαβή νέων αιτημάτων ασύλου, αλλά επέβαλλε -κατά δήλωση του αρμόδιου υπουργού- αυστηρότερα μέτρα υγειονομικού αποκλεισμού στους πρόσφυγες των στρατοπέδων σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Ακόμα και για στρατόπεδα χωρίς επιβεβαιωμένα κρούσματα, το lockdown των προσφυγικών δομών παρατάθηκε συνολικά μέχρι τις 21 Μαΐου, με ποσοστό μόλις 2% των προσφύγων να μπορούν να εξέρχονται ημερησίως. Αντί να εκμεταλλευτεί τις μειωμένες προσφυγικές αφίξεις -λόγω Covid 19- για να αποσυμφορήσει τα hot spot και τα προσφυγικά στρατόπεδα και να εξανθρωπίσει την προσφυγική διαχείριση, η κυβέρνηση κάνει σημαία ευκαιρίας την «αποτροπή», επιβεβαιώνοντας εμμέσως πλην σαφώς τις παράνομες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και το Αιγαίο, προς τέρψιν του ξενοφοβικού ακροατηρίου της ΝΔ.

Έφτιαξε δύο νέα -κατ’ αρχάς κλειστά- προσφυγικά στρατόπεδα στη Μαλακάσσα και στις Σέρρες για τους νεοεισερχόμενους. Μεταφέρει με το σταγονόμετρο ευπαθείς κατηγορίες προσφύγων από τα νησιά σε ξενοδοχεία και σε προσφυγικές δομές της ενδοχώρας προκειμένου να αξιοποιήσει τα έκτακτα κονδύλια της ΕΕ. Όμως παραμένει σταθερή στη γραμμή της άρνησης κλεισίματος των άθλιων hot spot σαν της Μόριας, μαντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες νθρώπους σε τρισάθλιες συνθήκες, όπου -όπως καταγγέλλει ο Απόστολος Βεΐζης, διευθυντής προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα– αντιστοιχούν 1 τουαλέτα σε 167 άτομα, 1 ντουζιέρα σε 242 και 1 βρύση με τρεχούμενο νερό σε 1.300!

Στρατόπεδα όπου η πρόσβαση σε ιατρική παρακολούθηση είναι οικτρή, καθώς στο hot spot της Σάμου -με 2 κρεββάτια ΜΕΘ στο νησί- υπάρχει 1 γιατρός για 7.000 πρόσφυγες και στη Λέσβο -με 6 ΜΕΘ στο νησί- 3 γιατροί για 20.000 πρόσφυγες!
Πρόκειται για απροσχημάτιστο κρατικό ρατσισμό!

Κυβερνητικός στόχος, τα κλειστά στρατόπεδα

Είναι σαφής η επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ να προσαρμόσει την πραγματικότητα στα σχέδιά της προκειμένου να γενικεύσει το μέτρο του μαντρώματος των προσφύγων και των μεταναστών σε κλειστά στρατόπεδα-φυλακές και στην μετά κορωνοϊό εποχή. Το «έπος του Έβρου» ακολουθείται από το «έπος του Covid-19», η υγειονομική κρίση μετατρέπεται και αυτή σε κρίση «ασφάλειας» με «εχθρούς»-φορείς τους πρόσφυγες, που θα καταδικάζονται σε υγειονομικό αφανισμό (212 μέχρι τις αρχές Μαΐου τα επιβεβαιωμένα κρούσματα σε προσφυγικές δομές με υποτυπώδη έως καθόλου δειγματοληψία), ενώ εκ των υστέρων οι τοπικές κοινωνίες θα τους φοβούνται σαν… λεπρούς, ασχέτως ποιος κόλλησε ποιον και ποιος φέρει την ευθύνη για τον συνωστισμό των ανθρώπων μέσα στις δομές.
Έτσι, με τη μέθοδο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας, ο κ. Μηταράκης και οι συν αυτώ θα εμφανίζουν τις προσφυγικές δομές ως εκ των προτέρων πιθανές εστίες διασποράς του ιού, ακόμα και στην περίοδο χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων για τον γενικό πληθυσμό. Προεξαρχόντων των τοπικών ρατσιστών και φασιστών, η κυβέρνηση επιδιώκει οι τοπικές κοινωνίες να ανέχονται την εσαεί φυλάκιση των ανθρώπων, παρά και ενάντια σε κάθε έννοια δικαίου και κόντρα στην κοινή λογική.
Από τη μεριά του κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες αλλά και της πλειονότητας της κοινωνίας που απαιτεί εδώ και τώρα μέτρα υγειονομικής κάλυψης και δειγματοληψίας με τεστ για το σύνολο του πληθυσμού, χρειάζεται να αντιτάξουμε την αντίσταση στις ρατσιστικές πολιτικές με κάθε δυνατό μέσο.

Σε συνδυασμό με την έμπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να ενεργοποιήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων που -ενάντια στη λογική του παραλόγου- θα ασκήσουν επαρκή πίεση για την απόκρουση του νέου γύρου ρατσισμού που υποδαυλίζουν ο κ. Μηταράκης και η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όχι στον νέο αντιπροσφυγικό νόμο

του Θανάση Κούρκουλα

Με διαδικασίες εξπρές ψηφίστηκε το νέο -συμπληρωματικό του προηγούμενου- νομοσχέδιο «για το άσυλο» που έφερε στη Βουλή το επιτελείο του κ. Μηταράκη. Πρόκειται για νέα ρατσιστική «πινελιά» στο δυστοπικό ήδη υπάρχον πλαίσιο της ταχύρρυθμης εξέτασης-απόρριψης αιτημάτων ασύλου σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, που επιχειρεί να επιταχύνει την διαδικασία και να αποκλείσει από κάθε πρόνοια και ασφαλιστική δικλίδα του διεθνούς και εγχώριου δικαίου την πλειονότητα των αιτούντων άσυλο. Εστιάζει στην επέκταση και τη λειτουργία κλειστών κέντρων κράτησης, καθώς και σε σειρά λειτουργικών αλλαγών για τις διαδικασίες ασύλου. Εισάγει τα «μυστικά κονδύλια» και στην προσφυγική διαχείριση. Συρρικνώνει την πρόσβαση στην πληροφορία και τη διερμηνεία, θεσμοθετεί τη μονοπρόσωπη σύνθεση επιτροπής εφέσεων σε σειρά περιπτώσεων, ενώ διευρύνει συντριπτικά την κράτηση εισάγοντας ως κανόνα τη συστηματική κράτηση ως κύρια και όχι έσχατη λύση και συρρικνώνει τις εγγυήσεις σε ευάλωτες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.

Πρόκειται για συνέχιση της πολιτικής που εισήγαγε τον Οκτώβριο του 2019 ο διαβόητος νόμος για τη «διεθνή προστασία», που εισήγαγε σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου, τη συρρίκνωση της προστασίας για ευάλωτες κατηγορίες και την εκτεταμένη κράτηση, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Παρά τις γενικευμένες αντιδράσεις που οδήγησαν σε απαλοιφή ορισμένων διατάξεων του νομοσχεδίου κατά τη διαδικασία της συζήτησης στη Βουλή, ο νόμος διατηρεί τα βασικά ρατσιστικά χαρακτηριστικά του. Διατηρεί την εξέταση των αιτήσεων ασύλου των ασυνόδευτων παιδιών με ταχύρρυθμες διαδικασίες (νόμος 4636/2019), καταργεί την προτεραιοποίηση εξέτασης των αιτημάτων ασύλου των ευάλωτων αιτούντων άσυλο, συρρικνώνει περαιτέρω τις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, καταργεί τη δυνατότητα των Επιτροπών Προσφυγών να παραπέμπουν στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους και γενικεύει περαιτέρω την επιβολή της διοικητικής κράτησης.

Πέρα από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή, αντιρατσιστικών οργανώσεων μαζί με το Σωματείο Εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου που απαίτησαν την απόσυρση του νόμου, ενστάσεις ενάντια στο νόμο κατέθεσαν δεκάδες ΜΚΟ, κινήσεις δικαιωμάτων, ακόμα και η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Ντούνια Μιγιάτοβιτς που δήλωσε ότι «συμμερίζεται τις ανησυχίες που εξέφρασαν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με τη μεταρρύθμιση της ελληνικής νομοθεσίας για τη μετανάστευση, κυρίως σχετικά με την εκτεταμένη χρήση της κράτησης, συμπεριλαμβανομένων των ‘‘κλειστών’’ κέντρων στα νησιά».

Βεβαίως η ΕΕ είναι η τελευταία που «δικαιούται να ομιλεί» για ανησυχίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς πρωτοστάτησε στο «σφράγισμα» του Έβρου και του Αιγαίου, ενισχύοντας με 700 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον τους «ακρίτες των συνόρων» του κ. Μητσοτάκη. Όμως η εξόφθαλμη αφαίρεση κάθε τελευταίου φύλλου συκής από τις ρατσιστικές πολιτικές ΕΕ-Ελλάδας είναι ένα έργο που κυρίως το χρεώνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά και ενάντια στα άλλοθι ανθρωπισμού της ΕΕ. Χρέος μας είναι να ανατρέψουμε και αυτό το νόμο-έκτρωμα, που θα επιδιώξει να κάνει ακόμη περισσότερο αβίωτο τον βίο των στους προσφύγων και μεταναστών που καταφέρνουν να πατούν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος έχοντας γλιτώσει από τις παράνομες επαναπροωθήσεις και τις δολοφονίες στα σύνορα.

Θύμα ο Μηταράκης ή μοίρασμα ρόλων στη Δεξιά Πολυκατοικία;

του Αλέξη Λιοσάτου

Ο υφυπουργός Εργασίας Νότης Μηταράκης στηρίζει ενεργητικά την πολιτική αποτροπής της διέλευσης μεταναστών και προσφύγων τόσο για λογαριασμό του ελληνικού αστισμού κι εθνικισμού όσο και για λογαριασμό της ΕΕ (συμφωνία ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας που υπέγραψε ο Τσίπρας). Στηρίζει δηλαδή την πολιτική όπου λιμενικά αναποδογυρίζουν βάρκες στο Αιγαίο κι αδιαφορούν για τη διάσωση των ανθρώπων που πνίγονται και κυβερνητικά στελέχη πανηγυρίζουν για τον πνιγμό τους (δηλώσεις Άδωνι). Γι αυτούς που καταφέρνουν και φτάνουν στην ξηρά ο Αυγενάκης στηρίζει την πολιτική που κλείνει τους ανθρώπους σε στρατόπεδα-φυλακές, φρουρούμενους και αποκομμένους από την υπόλοιπη κοινωνία, που τους στερεί τη δυνατότητα χορήγησης ασύλου και τη δυνατότητα να μεταβούν στις χώρες προορισμού τους και τους επιβάλλει συνθήκες ζωής χειρότερες κι από αυτές που επιβάλλονται σε κακομεταχειρισμένα ζώα που ετοιμάζονται για σφαγή. Είναι δεδομένο ότι οι πρόσφυγες πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μιάσματα, ως εγκληματίες κλπ, είναι δεδομένο ότι πρέπει να κλείνονται σε φυλακές και η όλη «διαμάχη» μέσα στη Δεξιά πολυκατοικία περιορίζεται στο πού θα χτίζονται οι φυλακές (νησιά ή ηπειρωτική Ελλάδα, ποια νησιά, σε ποια περιοχή ακριβώς, πόσο απομονωμένες θα είναι κλπ). Προς το παρόν δεν έχει ακουστεί τουλάχιστον δημοσίως κάποια άλλη «σοβαρή» αστική πρόταση όπως το να εκτελούνται άμεσα με σφαίρες στο κεφάλι ή να διεμβολίζονται οι βάρκες που κουβαλούν τα γυναικόπαιδα-θύματα του πολέμου, των δικτατοριών και της φτώχειας και που (και) η δική τους ιμπεριαλιστική πολιτική της Δύσης προκαλεί. Ασχέτως βεβαίως του αν εφαρμόζουν τέτοιες μεθόδους ανεπίσημα (είτε με το Λιμενικό είτε με τον Στρατό στον Έβρο) είτε ή αν τα λένε μεταξύ τους.

https://thesstoday.gr/%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CF%86%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9/

Η Νέα Δημοκρατία λοιπόν εφαρμόζει μισάνθρωπη ακροδεξιά πολιτική. Ενώ κάνει πλάτες σε κάθε αντιδραστική και παραεκκλησιαστική φωνή που τάσσονται «επιχειρηματολογώντας με γκεμπελίστικα ψέματα κατά των εκτρώσεων, δήθεν υποστηρίζοντας τα «αγέννητα παιδιά», στηρίζει και υλοποιεί μια πολιτική που πνίγει, δολοφονεί ή φυλακίζει και βασανίζει τα γεννημένα παιδιά που ξεριζώνονται βίαια από τις πατρίδες τους και ψάχνουν πέρασμα στην Ευρώπη για να συνεχίσουν να ονειρεύονται ή να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Βασανίζει, καταπιέζει και συντρίβει τα γεννημένα παιδιά στην Ελλάδα, υποχρεώνοντάς τα να μεγαλώσουν μέσα στις στερήσεις για να γίνουν μορφωμένοι άνεργοι, ετεροαπασχολούμενοι, εργαζόμενοι των 300-600 ευρώ, «πετυχημένοι» με έναν μισθό 700-800-1000 ευρώ ή να συνεχίσουν την αθρόα μετανάστευση προς το εξωτερικό.

Επί κυβέρνησής της μεθοδεύεται η αθώωση της Χρυσής Αυγής στη δίκη (βλέπε πρόταση εισαγγελέα) και τα κάθε είδους φασιστοειδή αποθρασύνονται συστηματικά και μεθοδευμένα από την ίδια την κυβερνητική πολιτική. Μια κυβερνητική πολιτική που στοχοοποιεί νυχθημερόν το κίνημα, τους αναρχικούς και την Αριστερά και εξαπολύει βίαιη καταστολή και περιστολή στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων (βλέπε περίπτωση Ινδαρέ) ενώ χαϊδεύει τους ακροδεξιούς. Μια τέτοια αντιμετώπιση είχαν και στη Χίο 20 φασίστες. Ένώ τα ΜΑΤ στην Αθήνα σαπίζουν τον κόσμο των καταλήψεων-κοινωνικών χώρων στο ξύλο με δολοφονικά χτυπήματα, συλλαμβάνουν δεκάδες και διαλύουν με χημικά συγκεντρώσεις που είναι δεκάδες φορές μεγαλύτερες από αυτές των χρυσαυγιτών και ομοϊδεατών τους, στη Χίο παρακολουθούμε τους αστυνομικούς να κρατάνε απλώς τα προσχήματα απέναντι σε 20-30 φασίστες: τους αφήνουν να φτάσουν μέχρι το δημαρχείο, δεν τους αγγίζουν τρίχα από τα μαλλιά τους, δεν ρίχνουν χημικά, τους αφήνουν να σπάσουν τη τζαμαρία και τελικά τους επιτρέπουν να μπουν μέσα.

Τα ελληνικά ΜΜΕ όμως, με πλούσια πείρα στο να κάνουν το άσπρο μαύρο, παρουσιάζουν τον «άγριο προπηλακισμό Μηταράκη» (του οποίου φυσικά δεν αγγίχτηκε ούτε μια τρίχα από τα μαλλιά του), χωρίς να χαρακτηρίζουν τους φασίστες ως φασίστες αλλά ως «πολίτες» και με πολύ συγκεκριμένη στόχευση. Από την παρουσίασή τους το μήνυμα που περνάει αβίαστα είναι ότι «υφίσταται κόντρα Δεξιάς-Ακροδεξιάς, η Ακροδεξιά είναι αντισυστημική δύναμη που κάνει κινηματική αντιπολίτευση, είναι θύμα ο Μηταράκης, βάλλεται από ακροδεξιά κι από Αριστερά η Δεξιά που διατηρεί μια μετριοπαθή πολιτική μεσαίου χώρου, ο απλός κόσμος δεν θέλει τους λαθρομετανάστες, η ΝΔ έχει μάλλον …φιλομεταναστευτική πολιτική».

Επί της ουσίας πρόκειται για μια συμπαιγνία Δεξιάς-Ακροδεξιάς, όπου φτιάχνεται ένα ακόμα πιο αντιπροσφυγικό-ρατσιστικό κλίμα, δικαιολογεί την ακόμα μεγαλύτερη νομιμοποίηση τακτικών απανθρώπης αντιμετώπισης των προσφύγων, την ακόμα μεγαλύτερη απάθεια, κυνισμό, αποκτήνωση της ελληνικής κοινής γνώμης απέναντι σε περιστατικά όπως το πολύνεκρο ναυάγιο στους Παξούς, την ακόμα μεγαλύτερη μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού προς τα δεξιά. Άλλωστε ο ρατσισμός ως εργαλείο συμβάλλει στην ακόμα περισσότερο στη διαίρεση μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών εργατών, στη δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων (για τα δεινά μας φταίνε οι ξένοι εργάτες, όχι οι Έλληνες –και ξένοι- καπιταλιστές), στην μεγαλύτερη εκμετάλλευση των μεταναστών ως εργάτες και στη μείωση του μεροκάματού τους -που μετά οδηγεί στην πτώση του μεροκάματου των Ελλήνων εργατών-, στην εμπέδωση άλλων αντιδραστικών ιδεολογιών (όπως ο εθνικισμός κι ο αντιτουρκισμός, χρήσιμα εργαλεία στη σημερινή εποχή που οι Έλληνες καπιταλιστές παίζουν σοβαρά με το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού πολέμου, ή η ισλαμοφοβία, χρήσιμο εργαλείο για τη νομιμοποίηση ιμπεριαστικών εξορμήσεων της Δύσης στους οποίους συμμετέχει ενεργά η Ελλάδα).

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην άρχουσα προπαγάνδα να περάσει το δικό της παραμύθι. Θύτης και φορέας ακροδεξιάς πολιτικής ο Μηταράκης, όχι «δημοκράτης» που το παρακάνει με τη …φιλομεταναστευτική πολιτική και βάλλεται από τους ακραίους. Ο ρατσισμός και ο φασισμός παλεύονται ενιαία, από ένα μαζικό κίνημα που θα διεκδικεί: σύνορα ανοιχτά, άσυλο στους πρόσφυγες, ανθρώπινες δομές φιλοξενίας –σπίτια και ξενοδοχεία ή κρατικά κτίρια- μέσα στις πόλεις, νομιμοποίηση των μεταναστών, ίσα δικαιώματα για όλους, λεφτά για τους εργάτες που ζουν στη χώρα μας ανεξαρτήτως εθνικότητας, όχι για το κεφάλαιο, τους εξοπλισμούς και την Εκκλησία. Νέα Δημοκρατία και φασίστες είναι συνένοχοι, η πολιτική τους δολοφονεί.