Στις 18 Μάρτη 2023 µεταφέρουµε τις δράσεις για τη 21η Μάρτη, τη διεθνή µέρα κατά του ρατσισµού. Όπως κάθε χρόνο έχουµε πολλούς και σοβαρούς λόγους να διαδηλώνουµε για όλους τους ανθρώπους που αντιµετωπίζονται άδικα και απάνθρωπα, γιατί πολύ απλά βρίσκονται σε θέση έσχατης ανάγκης και αδυναµίας ή αποτελούν διωκόµενη µειοψηφία µέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Οι κατατρεγµένοι όλου του κόσµου χαρακτηρίζονται από τους ισχυρούς κατώτεροι και απειλητικοί για την ευµάρεια που απολαµβάνουν εκείνοι. Οι “εχθροί” είναι είτε κοινωνικές οµάδες που δε συµβαδίζουν µε την πολιτικά ή ιδεολογικά κυρίαρχη αντίληψη είτε πρόσφυγες και µετανάστες που προσπαθούν να σώσουν τις ζωές τους και να βρουν εργασία και ασφάλεια. Και βέβαια οι “παρείσακτοι” είναι πάντα φτωχοί…

H Ελλάδα αποτελεί σηµείο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για πρόσφυγες και µετανάστες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής που έχει ρηµάξει ο πόλεµος και η δυστυχία, ενώ πίσω από τα προβλήµατα στις χώρες τους βρίσκεται η “πολιτισµένη” ∆ύση, από τους αιώνες της αποικιοκρατίας µέχρι σήµερα, την εποχή των καπιταλιστικών ανταγωνισµών και κρίσεων.

Πιο συγκεκριµένα, φέτος µετράµε επτά χρόνια από τη ρατσιστική συµφωνία Ε.Ε – Ελλάδας – Τουρκίας για τη µείωση των  προσφυγικών “ροών”. Μια συµφωνία που έχει στοιχίσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές µέχρι τώρα, εκθέτοντας καθηµερινά σε τεράστιους κινδύνους όσους προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη. ∆ε φτάνουν οι “νόµιµες” πρακτικές που βάζουν εµπόδια στις µετακινήσεις, οι πρόσφυγες και µετανάστες πέφτουν θύµατα και κάθε είδους εγκληµατικής και ρατσιστικής αντιµετώπισης, όπως οι παράνοµες επαναπροωθήσεις (pushbacks) από το ελληνικό κράτος, σε συνέργεια µε τις τουρκικές αρχές και την ευρωπαϊκή Frontex που “εποπτεύει” την κίνηση στα σύνορα. Είναι συχνές οι καταγγελίες από πρόσφυγες ότι τους ξαναρίχνουν στη θάλασσα µε τη βία, αφού τους δείρουν και τους αφαιρέσουν χρήµατα και τηλέφωνα, για να επιστρέψουν όσοι επιβιώσουν στην “ασφαλή” Τουρκία. Τέτοιες ενέργειες έχουν αποδειχτεί, όσο κι αν προσπαθούν να τις αποκρύψουν, και σε µία περίπτωση η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2022 για παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, για τους πνιγµούς µεταναστών στο Φαρµακονήσι το 2014. Επίσης, καθαιρέθηκε ο επικεφαλής της Frontex για παράνοµες επιχειρήσεις επαναπροώθησης ή απώθησης εκατοντάδων προσφύγων στο Αιγαίο και για απόπειρα παραπλάνησης και συγκάλυψης των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου. 

Ταυτόχρονα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να εκφοβίσουν όσους προσπαθούν να σταθούν αλληλέγγυοι και όσους προσπαθούν να αποκαλύψουν τι συµβαίνει στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της Ευρώπης. Σε όλες τις χώρες του Νότου διώκονται συστηµατικά και απειλούνται άνθρωποι και οργανώσεις που εναντιώνονται στις όλο και πιο σκληρές αντιπροσφυγικές, αντιµεταναστευτικές πολιτικές.

Ακόµα και για όσους-όσες καταφέρνουν να βρεθούν στην Ελλάδα,  η οδύσσεια συνεχίζεται καθηµερινά, αφού έχουν να αντιµετωπίσουν ένα εχθρικό κράτος που προσπαθεί να τους διώξει και όταν δεν το καταφέρνει αυτό, προσπαθεί να τους γκετοποιήσει σε αποµακρυσµένες, περίκλειστες “δοµές φιλοξενίας”. Ακόµα και οικογένειες που είχαν τακτοποιηθεί σε σπίτια µε το πρόγραµµα “Εστία” βρέθηκαν πάλι στον δρόµο. Παιδιά που πήγαιναν σχολείο έγιναν και πάλι πρόσφυγες. 

H ταλαιπωρία για την έκδοση εγγράφων είναι καθηµερινή. Η κρατική γραφειοκρατία κρατάει για καιρό σε κατάσταση οµηρίας µετανάστες και µετανάστριες. Ταυτόχρονα, το κράτος τούς καταδιώκει µε την αστυνοµίας, µε καθηµερινούς, πολλές φορές εξευτελιστικούς ελέγχους και µε βία που πολλές φορές δεν καταγράφεται. ∆εν είναι λίγα τα περιστατικά όπου µετανάστες έχουν βρει τον θάνατο µέσα σε αστυνοµικά τµήµατα, ενώ αυτά τα εγκλήµατα συγκαλύπτονται και οι θύτες µένουν ατιµώρητοι. Μόλις πριν από λίγες µέρες συνελήφθησαν αστυνοµικοί και υπάλληλοι φυλακών για βασανισµό κρατουµένου. 

Τα προηγούµενα χρόνια µε την άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής αναπτύχθηκε ρατσιστική, αντιµεταναστευστική κουλτούρα σε µεγάλο µέρος της ελληνικής κοινωνίας, σχεδόν αποκλειστικά σε πολύ φτωχά, λαϊκά στρώµατα που πείστηκαν ότι οι µετανάστες ήρθαν να τους πάρουν τις δουλειές και φταίνε για το οικονοµικό τους πρόβληµα. Φυσικά τα αίτια ήταν άλλα και ο εχθρός κοινός για Έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες. Οι χρυσαυγίτες, µε την προστασία και ανοχή του κράτους, προσπάθησαν µε την εγκληµατική τους δράση να επιβάλουν ένα αντεργατικό µοντέλο, ενάντια σε όλους τους εργαζόµενους. Με αγώνες και αντίσταση από τα κινήµατα, οι ναζί περιθωριοποιήθηκαν και σήµερα δικάζονται για τα εγκλήµατά τους. Το µεταναστευτικό εργατικό δυναµικό ενώ αναγνωρίζεται επίσηµα ως απαραίτητο για την ελληνική οικονοµία, κράτος και ιδιωτικά αφεντικά επιδιώκουν να κρατούν αυτούς τους εργαζόµενους σε κατάσταση απειλής και τροµοκρατίας για να εργάζονται µε όσο γίνεται χαµηλότερους µισθούς και ανασφάλιστη, αδήλωτη εργασία. Πολλοί πλουτίζουν εκµεταλλευόµενοι αυτή τη νέα δουλεία, όπως συµβαίνει π.χ. στα χωράφια της Ηλείας και έχει καταγγελθεί επανειληµµένα, χωρίς ουσιαστική κρατική παρέµβαση για δικαιοσύνη. 

Η ναζιστική ιδεολογία και η δολοφονική δράση της Χ.Α. καταδικάστηκαν από τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, όµως τη χρήση βίας και καταστολή ανέλαβε το ίδιο το κράτος, για να ελέγξει τις λαϊκές αντιδράσεις στις  µνηµονιακές “µεταρρυθµίσεις” που συνεχίζονται εδώ και πολλά χρόνια. Η διαµόρφωση ρατσιστικής αντίληψης στα ελληνικά σώµατα ασφαλείας είναι πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων και όχι µόνο είναι ανεκτή, αλλά προάγεται και χειροτερεύει µε τον καιρό. Με τη σηµερινή κυβέρνηση της Ν.∆. η αστυνοµική βία έχει γίνει καθηµερινό φαινόµενο, απέναντι σε όποιους διαµαρτύρονται ή διεκδικούν ο,τιδήποτε. Έτσι εννοεί ο Μητσοτάκης την “ασφάλεια” που είχε υποσχεθεί στο ακροδεξιό και µικροαστικό ακροατήριό του.

Ο κρατικός ρατσισµός αντί να µειώνεται, επεκτείνεται και σε άλλες κοινωνικές οµάδες όπως στους Ροµά. Η αύξηση κρουσµάτων βίας εναντίον τους και η προσπάθεια για ακόµα µεγαλύτερη γκετοποίησή τους δεν είναι τυχαία, όπως δεν είναι τυχαίες και οι δύο πρόσφατες δολοφονίες, του Νίκου Σαµπάνη και του Κώστα Φραγκούλη, από αστυνοµικούς. Είναι επιλογή της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης να υπάρχει απόλυτη πειθαρχεία στους “από κάτω”, όσο οι “άριστοι” κάνουν µπίζνες και κανονίζουν τη µοιρασιά της λείας. 

Είµαστε όλοι θύµατα, Έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες, των ίδιων εκµεταλλευτών. Ο θεσµοθετηµένος ρατσισµός του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. είναι ο ιδεολογικός µηχανισµός για να δικαιολογούν την άσκηση βίας εναντίον µας και να µας κρατούν σκυµµένους και ταπεινωµένους, για να πλουτίζουν σε βάρος µας. Η λύση είναι η επαγρύπνηση και ο κοινός αγώνας. Να µην κάνουµε βήµα πίσω στα δικαιώµατά µας, να διαδηλώνουµε, να διεκδικούµε και να αποκαλύπτουµε τους ενόχους.

Στις 18 Μάρτη θα είµαστε και πάλι στον δρόµο, όπως κάθε χρόνο. Παλεύουµε µαζί:

• Για την οριστική καταδίκη των ναζί, όχι µόνο στο δικαστήριο αλλά και στον δηµόσιο χώρο

• Ενάντια στον ρατσισµό της ελληνικής κυβέρνησης και των αφεντικών

• Ενάντια στους ιµπεριαλιστικούς πολέµους που δηµιουργούν ξεριζωµό και προσφυγιά

• Ενάντια στον εθνικισµό, τον εξοπλιστικό ανταγωνισµό Ελλάδας – Τουρκίας που απορροφά τεράστιους οικονοµικούς πόρους από τις πραγµατικές ανάγκες των λαών.

Ενώνουµε τις φωνές µας:

• Με πρόσφυγες/γισσες και µετανάστες/τριες

• Με το κίνηµα αλληλεγγύης στα θύµατα της φτώχειας και του πολέµου

• Με τα σωµατεία των εκπαιδευτικών και των νοσοκοµειακών γιατρών που αντιστέκονται στις πολιτικές εξαίρεσης ανθρώπων από την δηµόσια υγεία και παιδεία.

Με όπλο µας την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την ενότητα, αγωνιζόµαστε για έναν κόσµο που να χωράει πολλούς κόσµους.

του Νάσου Παπαστάθη

Από τη Σάμο και τη Λέσβο ως την ενδοχώρα και την Αμυγδαλέζα, η κυβέρνηση ΝΔ εν μέσω πανδημίας συνεχίζει και κλιμακώνει τις ρατσιστικές αντιπροσφυγικές / αντιμεταναστευτικές της πολιτικές.

Το υπουργείο Μετανάστευσης αυστηροποιεί τη διαδικασία ασύλου. Όπως δήλωσε ο Μηταράκης σε συνέντευξή του, αν (άγνωστο με τι κριτήρια) κριθεί πώς για τους αιτούντες άσυλο δεν τίθεται ζήτημα κινδύνου στο να παραμείνουν σε χώρες διέλευσης, τις χώρες που διασχίζουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στο ταξίδι τους από τη χώρα προέλευσης προς την Ευρώπη, τότε δεν δικαιούνται άσυλο.
Ο υπουργός αρνήθηκε ότι η χώρα μας προβαίνει σε επαναπροωθήσεις, με μια σειρά διαπιστωμένων περιστατικών να τον διαψεύδουν περίτρανα. Αλλά, έτσι και αλλιώς, με τις πρακτικές που θα διέπουν την αυστηροποίηση της διαδικασίας ασύλου πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες θα απελαύνονται προς τις χώρες διέλευσης, μη καταφέρνοντας να μείνουν έστω στην Ελλάδα. Δεν παίζει ρόλο για την κυβέρνηση και την ΕΕ το γεγονός ότι ο στόχος και προορισμός των ανθρώπων αυτών είναι η Ευρώπη και όχι οι χώρες διέλευσης. Και δεν έχει σημασία πως πολιτικοί και κοινωνικοί λόγοι μπορούν να καταστήσουν τις χώρες διέλευσης επικίνδυνες για τους πρόσφυγες και μετανάστες…

Προσφυγικά στρατόπεδα συγκέντρωσης

Καθώς έρχεται ο χειμώνας, η κακοκαιρία και οι συνέπειές της προστίθενται στις άθλιες συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες στα στρατόπεδα κράτησης: πλημμύρες στις εγκαταστάσεις και τις σκηνές των ανθρώπων που είναι αναγκασμένοι να διαμένουν εκεί, καταστροφή των λιγοστών τους υπαρχόντων, επιβάρυνση της υγείας ενηλίκων, εφήβων και παιδιών. Είναι η δεύτερη φορά που οι βροχοπτώσεις στη Λέσβο μετέτρεψαν σε λίμνες αρκετά τμήματα του νέου στρατοπέδου κράτησης στον Καρα Τεπέ – πριν καλά καλά μπούμε στον χειμώνα… Οι πρόσφυγες αναγκάζονται να ζουν κάτω από τη βροχή και μέσα στη λάσπη , και να υπομένουν το κρύο και τις βαριές χειμωνιάτικες συνθήκες.
Το στρατόπεδο του Καρά Τεπέ δεν είναι το μόνο στην Ελλάδα. Το σύνολο των αντίστοιχων καταυλισμών χαρακτηρίζεται από συνθήκες επιεικώς ακατάλληλες για αξιοπρεπή διαβίωση ανθρώπων και προστασία τους από τον Covid-19 και άλλες ασθένειες.
Η Liberation χαρακτηρίζει το ΚΥΤ στη Σάμο «ντε φάκτο φυλακή»: 6.500 πρόσφυγες προσπαθούν να επιβιώσουν σε χώρο με προδιαγραφές για 650, μέσα στα σκουπίδια, τα ποντίκια και την έντονη δυσοσμία. Το νοσοκομείο του νησιού ασφυκτιά, παρόλο που δέχεται αιτούντες άσυλο από το ΚΥΤ Σάμου μόνο ως έκτακτα περιστατικά. Συχνά πραγματοποιούν διαδηλώσεις στο λιμάνι της πόλης διεκδικώντας την άμεση μεταφορά στην ενδοχώρα.

Αμυγδαλέζα, ένα απάνθρωπο κολαστήριο

Τις τελευταίες βδομάδες 4 μετανάστριες στην Αμυγδαλέζα έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας κι από καθαρή τύχη δεν θρηνούμε θύματα. Μία απ’ αυτές είναι μια νεαρή Κονγκολέζα, η οποία βιάστηκε από Έλληνα υπήκοο στη Χίο το προηγούμενο καλοκαίρι και το κατήγγειλε – με «ανταμοιβή» την κράτηση. Η Διοίκηση είχε υποσχεθεί στις τέσσερις απεργούς πείνας την απελευθέρωσή τους κι έτσι ανέστειλαν την απεργία πείνας με την υπόσχεση αυτή, η οποία αθετήθηκε. Την Πέμπτη 6/11 τις μετακίνησαν σε πιο βρώμικες εγκαταστάσεις, με ελάχιστο προαύλιο χώρο. Πρόκειται για εκδικητική και τιμωρητική υποβάθμιση των συνθηκών ζωής τους.
Στις 7/11 ελευθερώθηκαν πέντε κρατούμενες, αλλά σε αυτές δεν περιλαμβανόταν κάποια από τις απεργούς πείνας. Στις 7/11 τρεις κρατούμενες άρχισαν ξανά απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενες για τη μη υλοποίηση των υποσχέσεων.
Είναι βέβαια σημαντικό ότι πέντε γυναίκες απαλλάχθηκαν από την κόλαση της Αμυγδαλέζας, αλλά οι υπόλοιπες συνεχίζουν τον αγώνα μέχρι να απελευθερωθούν όλες.

Το αντιρατσιστικό κίνημα εν μέσω πανδημίας

Το αντιρατσιστικό κίνημα καλείται να σταθεί αλληλέγγυο στους πρόσφυγες και να υποστηρίξει τα δικαιώματά τους, καθώς μάλιστα εν μέσω πανδημίας και lockdown υποφέρουν διπλά και τριπλά. Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση και την ΕΕ χαρτιά για όλους τους πρόσφυγές και τους μετανάστες, ελεύθερη μετακίνηση για όλους για τη χώρα που έχουν προορισμό, αξιοπρεπή διαβίωση, παροχές στέγης, υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης. Να ορθωθεί σαν τείχος αλληλεγγύης απέναντι στον θεσμικό ρατσισμό και τις ρατσιστικές πολιτικές της κυβέρνησης, τις επαναπροωθήσεις και απελάσεις των μεταναστών και προσφύγων. Να αποτελέσει δύναμη που θα αναμετρηθεί με τον εθνικισμό και τους φασίστες.
Οι συνθήκες απαιτούν άμεσα ανακλαστικά και δράσεις από το κίνημα, παράλληλα με όλες τις άλλες διεκδικήσεις για τη δημόσια υγεία, παιδεία και τα εργασιακά, ώστε η πραγματικότητα αυτή για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και τους ντόπιους να ανατραπεί.

Γιώργος Παυλόπουλος

Σε εχθρικό έδαφος, γεμάτο νάρκες και στρατόπεδα συγκέντρωσης από το πρώτο βήμα, επιχειρείται να μετατραπεί μια για πάντα η Ευρώπη, με βάση τη «νέα» πρόταση για τη μετανάστευση και το άσυλο που δημοσιοποίησε σήμερα η Κομισιόν. Μια πρόταση η οποία δηλώνει, πρακτικά, την πλήρη μετατόπιση προς τις θέσεις των πιο αντιδραστικών, ρατσιστικών και ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων – όπως του Όρμπαν στην Ουγγαρία και του Κουρτς στην Αυστρία ή του Σαλβίνι στη γειτονική Ιταλία. Μια πρόταση που έρχεται να συμπληρώσει την απάνθρωπη συμφωνία του 2016 με την Τουρκία και τις αντίστοιχες που έχουν υπογραφεί και με άλλες χώρες της περιοχής.

Η επίκληση της «υποχρεωτικής» και ταυτόχρονα «ευέλικτης» αλληλεγγύης θα μπορούσε να προκαλέσει τόνους ειρωνικών σχολίων, εάν δεν ήταν τόσο προκλητική και εξοργιστική. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι με βάση τα προτεινόμενα, δίνεται η δυνατότητα στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών που δεν θέλουν να δεχθούν πρόσφυγες και μετανάστες στο έδαφός τους να επιδείξουν την «αλληλεγγύη» τους συμβάλλοντας στην όσο το δυνατόν ταχύτερη επιστροφή τους στις χώρες προέλευσης!

Ούτε λόγος, φυσικά, δεν γίνεται για ελάχιστο αριθμό ανθρώπων που θα πρέπει υποχρεωτικά να δέχεται κάθε κράτος στο έδαφός του, καθώς κάτι τέτοιο δεν συναντούσε μόνο την κατηγορηματική άρνηση των «σκληρών», αλλά και του Βερολίνου, που δήθεν μας έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπό του την περασμένη εβδομάδα, ανακοινώνοντας ότι θα ανοίξει τις πόρτες για 1.553 πρόσφυγες από τη Μόρια.

Πλέον, ουδείς αμφιβάλει ότι η αρχή που υιοθετήθηκε είναι η εξής: Ας πάνε όπου θέλουν, αρκεί να μην έρθουν σε εμάς. Εκτός, βεβαίως, από αυτούς που θα επιλέξουμε εμείς, ώστε να κλείσουν τις τρύπες στην οικονομία και να μας προμηθεύσουν με φτηνό εργατικό δυναμικό. Οι άλλοι, όσοι κινδυνεύουν από πολέμους, επιδημίες, φτώχεια και κλιματική αλλαγή, ας πάνε να πνιγούν – μεταφορικά και κυριολεκτικά!

Ο τόνος είναι προφανές ότι δίνεται στην οικοδόμηση μιας «Ευρώπης-φρουρίου» και στις ταχείς και μαζικές απελάσεις. Για τον λόγο αυτό θεσπίζεται ένα γρήγορο πρώτο «face control» για όσους φτάνουν στις ακτές, βάσει του οποίου θα κατατάσσονται σε διαφορετικές ομάδες. Για τον ίδιο λόγο η Κομισιόν προτείνει η ΕΕ να δεσμευτεί ότι θα φτιάξει πολλές κλειστές Μόριες, όπου θα γίνεται η διαλογή – τα σύγχρονα νησιά Έλις για τους κολασμένους της εποχής μας.

Για τον ίδιο, επίσης, λόγο προτείνεται να ενισχυθεί σημαντικά η φύλαξη των συνόρων, ώστε να είναι αδιαπέραστα από αυτούς που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα δεινά που έχουν προκαλέσει οι καπιταλιστές και ιμπεριαλιστές του πλανήτη – μαζί και η ΕΕ!

Πηγή:prin.gr

Πιστή ακόλουθος των πρακτικών Τράμπ, η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιεί ανορθόδοξες μεθόδους με μυστικούς πράκτορες (με βάσιμες πληροφορίες ότι δεν είναι μόνο Έλληνες),  που σε συνεργασία με τις επίσημες αρχές (επίσης μασκοφορεμένων  αστυνομικών και λιμενικών) απαγάγουν πρόσφυγες και μετανάστες και παράνομα επαναπροωθούν (“push back”) στην Τουρκία. Το φαινόμενο έχει ήδη καταγγελθεί από διεθνείς οργανώσεις και αναφορά σε αυτό έγινε και στην γαλλική εφημερίδα Liberation στις  22.06.2020 (στο άρθρο της  της Maria Malagardis που αναδημοσιεύουμε μεταφρασμένο), ενώ η χθεσινή καταγγελία που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών (δείτε εδώ) αποδεικνύει ότι το φαινόμενο αυτό δεν αφορά πλέον μεμονωμένα περιστατικά. Οι γκαγκστερικές πρακτικές της κυβέρνησης  (που περιλαμβάνουν ξύλο ακόμη και ενάντια σε γυναίκες) δεν περιορίζονται στα σύνορα ούτε αφορούν μόνο «παράνομους» μετανάστες, αλλά έχουν γενικευθεί στη βάση (όπως φαίνεται) ευρύτερου οργανωμένου σχεδίου – προγκρόμ ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Γίνεται φανερό ότι η πολιτική αυτή της κυβέρνησης (συνεπικουρούμενης από τους ξένους εταίρους), με την ακραία παραβίαση ακόμη και βασικών κανόνων δικαίου, θα πρέπει να σημάνει συναγερμό για όλο το κίνημα. Γιατί στη φάση αυτή, πλέον, η μάχη ενάντια σε τέτοιες ρατσιστικές πολιτικές παράνομης βίας είναι συνυφασμένη με τις μάχες υπεράσπισης συνολικά των δημοκρατικών (και εργατικών) δικαιωμάτων, όπως τον συνεχιζόμενο αγώνα ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων.

της Maria Malagardis – 22 Ιουνίου 2020

Μετανάστες αφηγούνται ότι έχουν επαναπροωθηθεί παράνομα από την Ελλάδα στην Τουρκία από οπλισμένους και μασκοφόρους άντρες. Οι οργανώσεις ανησυχούν για την κλιμάκωση του φαινομένου.

Το παρόν αποτελεί μαρτυρία. Είναι ο λόγος ενός άντρα που δεσμεύει μόνο τον ίδιο, αλλά διηγείται μία ανησυχητική εμπειρία στην ανατολική άκρη της ΕΕ. Δεν αναμένει αντάλλαγμα για την αναφορά του, δεν αγωνίζεται υπέρ κάποιου σκοπού. Και η κακή περιπέτεια που βίωσε δυστυχώς προστίθεται και σ’ άλλες μαρτυρίες. Οι οποίες αναφέρονται επίσης στην προσφυγή σε μασκοφόρους άνδρες για την επαναπροώθηση μεταναστών και προσφύγων έξω από τα σύνορα της ΕΕ.

Ας τον πούμε Χασάν. Η ιστορία του καταγράφηκε πρώτα από το Border Monitoring Violence Network (BVMN), ένα δίκτυο ΜΚΟ που ερευνά από το 2016 τις μορφές βίας που έχουν υποστεί μετανάστες και πρόσφυγες στη διαδρομή μέσω των Βαλκανίων. Πριν κάποιες μέρες η  Libération μπόρεσε να βρει τονHassan στο τηλέφωνο στην Κωνσταντινούπολη όπου βρίσκεται στο εξής. Ο Hassan είναι μαροκινός 31 ετών. Αρχές Μαΐου, διέσχισε από τη στεριά το σύνορο μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας. Τη μέρα της άφιξής του, χτυπήθηκε από ένα 4×4, τραυματίστηκε στο πόδι και νοσηλεύτηκε στην Ξάνθη, μια μεγάλη πόλη της Β. Ελλάδας. Δέκα μέρες αργότερα, Έλληνες αστυνομικοί τον πήραν από το κρεβάτι του νοσοκομείου και τον έκλεισαν στο τμήμα. Κι όλα ξεκίνησαν την επόμενη μέρα. Οι αστυνομικοί τον πήγαν σ’ ένα περίεργο μέρος. Μία απομονωμένη φάρμα, περιτριγυρισμένη από μεταλλικό αγκαθωτό σύρμα. Που την φύλαγαν καμιά εικοσαριά οπλισμένοι άνδρες με στρατιωτικά ρούχα. Όλοι μασκοφόροι.

Ο Χασάν πέρασε μόνο μία μέρα σ’ αυτή τη μυστηριώδη φάρμα. Στο μέρος εκείνο, βρέθηκε μεταξύ «Αφγανών, Σύρων, Ιρακινών, Μαγκρεμπίνων… Περίπου 100 άτομα. Κυρίως άντρες, αλλά υπήρχαν και μερικές γυναίκες και μικρά παιδιά», λέει. Τους κλείνουν σε ένα είδος στάβλου, όπου μένουν όλη τη μέρα. κ Μόλις πέφτει η νύχτα, ο Χασάν κι όλοι οι άλλοι, φορτώνονται σε καμιόνια, κι έπειτα οδηγούνται μέχρι τα σύνορα δίπλα στις όχθες του ποταμού Έβρου. Υπό την απειλή αυτών των μασκοφόρων αντρών, αναγκάζονται να ανέβουν σε μια βάρκα που σπρώχνεται προς την τουρκική όχθη.

Αυτές οι εξαναγκαστικές παράνομες επαναπροωθήσεις έχουν ένα όνομα που χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά στα (ανατολικά και νότια) ευρωπαϊκά σύνορα: «push back». Ένας όρος που αποκαλύπτει στην πραγματικότητα το περίγραμμα ενός νέου πολέμου, που εκτυλίσσεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Κι όλα τα χτυπήματα φαίνεται να επιτρέπονται σε αυτόν, ακόμα κι αν χρειάζεται να κουρελιαστεί το δικαίωμα ασύλου και η Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα Δικαιωματα του Ανθρωπου. Η πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια. «Ωστόσο, στο δρόμο των Βαλκανίων, τα “push back” παίρνουν εφεξής πρωτοφανείς διαστάσεις», σημειώνει εδώ ο Simon Campbell, ένας από τους ερευνητές του δικτύου BVMN, που ανησυχεί κι αυτός για την εμφάνιση αυτών των παράξενων μασκοφόρων ανδρών.

«Ήταν όλοι πολύ μεγαλόσωμοι, αθλητικού τύπου. Μας υποχρέωναν να έχουμε τα κεφάλια συνεχώς σκυμμένα. Αν τολμούσες να τους κοιτάξεις στα μάτια, σε χτυπούσαν», θυμάται ο Χασάν, που ξαφνικά προσθέτει μία καυτή λεπτομέρεια : «Δεν ήταν Έλληνες. Ή πάντως όχι μόνο Έλληνες. Μεταξύ αυτών κάποιοι μιλούσαν Αγγλικά ή Γερμανικά»

Μια πολεμική ατμόσφαιρα

Δεν είναι η πρώτη φορά που μαρτυρίες αναφέρουν την εμπλοκή ξένων δυνάμεων στις επιχειρήσεις τύπου κομάντο ενάντια στους πρόσφυγες στην Ελλάδα.

«Κι εμείς οι ίδιοι είχαμε συλλέξει αφηγήσεις το Δεκέμβριο του 2018 που αναφέρονταν σε μασκοφόρους άντρες που μιλούσαν γερμανικά και συμμετείχαν σε επιχειρήσεις αναγκαστικών επαναπροωθήσεων», επιβεβαιώνει η Eva Cossé των Human Rights Watch στην Αθήνα. «Είναι δύσκολο να πας να ερευνήσεις την ταυτότητα αυτών των αντρών, και μάλιστα όσο τα σύνορα παραμένουν για καιρό κλειστά λόγω της πανδημίας. Αλλά όσον αφορά τη Β. Ελλάδα, δεν μπορούμε να μην τονίσουμε ότι είναι μια ζώνη όπου η Frontex είναι παρούσα», επισημαίνει απ’ την μεριά του ο Simon Campbell.Η Frontex; Έχοντας δημιουργηθεί το 2004, το ευρωπαϊκό πρακτορείο συνοριοφυλάκων και ακτοφυλάκων δεν σταματά να αυξάνει την ισχύ του. Η πρόεδρος της Ευρωπ. Κομισιόν, Ursula von der Leyen, υποσχέθηκε να ενισχύσει αυτές τις ένοπλες δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στα εξωτερικά σύνορα της, ώστε να φτάσει τους 10.000 άνδρες.«Και στα σύνορα στεριάς μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας, τα στρατεύματα πρόσφατα αυξήθηκαν έως και κατά 600 άντρες λόγω της κρίσης», λέει ο Simon Campbell. Η «κρίση» ξεκίνησε τέλος Φεβρουαρίου με την αιφνίδια επιθετική κίνηση του Τούρκου προέδρου, Recep Tayyip Erdogan, που άνοιξε τα σύνορα της χώρας του για να αφήσει να περάσουν όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες που το επιθυμούσαν. Χρησιμοποιώντας κυνικά τους ανθρώπους ως όπλο για να ασκήσει πίεση στην ΕΕ. Καταρχήν, η τουρκική πρωτοβουλία απέτυχε. Αλλά στο ανατολικό άκρο της ΕΕ, η ατμόσφαιρα παραμένει τεταμένη, πολεμική. Και οι ελληνικές αρχές δεν ξέχασαν ότι στις αρχές Μαρτίου, η Ursula von der Leyen απέδωσε στην Ελλάδα το ρόλο της «ασπίδας της Ευρώπης».

Ο Χασάν δεν έχει ιδέα για την τοποθεσία της φάρμας όπου είχε κρατηθεί. Ούτε φωτογραφία για να αποδείξει τα λεγόμενά του. Και αυτό γιατί οι μασκοφόροι άντρες του είχαν κατάσχει όλα τα προσωπικά αντικείμενα, όπως το κινητό του, από την πρώτη στιγμή που έφτασε σε αυτό το μέρος.

Αλλά αυτό το σαββατοκύριακο, ενώ γιορτάζαμε την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, ο επίτροπος των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην καρδιά του Συμβουλίου της Ευρώπης, φάνηκε κι αυτός προβληματισμένος από τον πολλαπλασιασμό των «push back» και κάλεσε όλα τα κράτη μέλη να «παλέψουν ενάντια στις πιο εμφανείς παραβιάσεις των δικαιωμάτων των προσφύγων». Την περασμένη βδομάδα ήταν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (HCR) που ζητούσε επίσημα από τις ελληνικές αρχές να ερευνήσουν αυτές τις παράνομες πρακτικές. Αλλά η ειλικρίνεια αυτών των ανησυχιών δεν εξαλείφει την αμφισημία ορισμένων σιωπών των Βρυξελλών. «Όταν την 1^η Μαρτίου η Ελλάδα ανέστειλε το δικαίωμα ασύλου για ένα μήνα μετά την προσφυγική επίθεση του Erdogan, οι Βρυξέλλες δεν αντέδρασαν επίσημα», υπογραμμίζει ένας διπλωμάτης στην Αθήνα. Αρχές Ιουνίου, το Βερολίνο απέσυρε αιφνίδια τη σημαία του από τρεις οργανώσεις που ειδικεύονται σε ανθρωπιστικός επιχειρήσεις διάσωσης στο Αιγαίο.

Νέα ναυμαχία

Όμως, στο θαλάσσιο σύνορο της Ελλάδας, τα «push back» έχουν γίνει σχεδόν καθημερινά. Χάρη στα κινητά τηλέφωνα που φιλμάρουν συχνά αυτές τις επιθέσεις σε απευθείας μετάδοση, οι φωνές των ναυαγών αναμεταδίδονται γρήγορα από τα κοινωνικά δίκτυα. Έτσι, τη Δευτέρα το πρωί, ένας χρήστης ανέβασε το βίντεο ενός σκάφους «που αφού ήταν για περίπου τρεις μέρες στην θάλασσα, είχε μόλις σπρωχτεί στα θαλάσσια ύδατα της Τουρκίας»,όπως καταγγέλλει. Στις εικόνες, φαίνεται καθαρά μια φρεγάτα να απομακρύνεται από την βάρκα των προσφύγων. «Δεν αναμεταδίδουμε αυτά τα βίντεο χωρίς έρευνα και χωρίς να επαληθεύσουμε την θέση των εν λόγω βαρκών”,προειδοποιεί από τη μεριά της η Rosa. Αυτή η εθελόντρια απαντά από το Amsterdam στις εκκλήσεις έκτακτης ανάγκης που φτάνουν στη γραμμή Hotline του Alarm Phone, που δημιουργήθηκε το 2014, και που είναι σίγουρα σήμερα η πιο δραστήρια στον εντοπισμό αυτών των ατυχημάτων.

 «Η γραμμή μας είναι ανοιχτή όλο το 24ωρο. Δεν είμαστε στην Ελλάδα, αλλά οι μετανάστες συχνά γνωρίζουν τον αριθμό τηλεφώνου για να επικοινωνήσουν μαζί μας ώστε να ειδοποιήσουμε την ακτοφυλακή να τους βοηθήσει. Δυστυχώς, πολύ συχνά δεν το κάνουν”,προσθέτει η Rosa.

Μια ματιά στα Twitter του Alarm Phone επιτρέπει να μετρήσουμε το μέγεθος αυτής της νέας ναυμαχίας που εκτυλίσσεται στις εισόδους της Ευρώπης. Ακόμα κι όταν οι επιτιθέμενοι δεν είναι πάντα μασκοφόροι, κυριαρχεί το πολεμικό λεξιλόγιο: «Τρία πλοιάρια χτυπήθηκαν στα ελληνικά χωρικά ύδατα», προειδοποιεί η οργάνωση στις 20 Ιουνίου, αναφερόμενη σε ακυβέρνητα σκάφη, που τους έχουν επιτεθεί και τους έχουν αφαιρέσει τις μηχανές πριν τα σπρώξουν προς τα τουρκικά ύδατα. Κάθε φορά, τα θύματα κατηγορούν την ακτοφυλακή ότι βρίσκεται πίσω από αυτές τις επιθέσεις. Μερικές φορές, οι μαρτυρίες είναι σπαραχτικές.

«Συμβαίνει τώρα στα σύνορα της Ευρώπης!» τουίταρε επίσης στις 4 Ιουνίου, με ένα τόνο απελπισίας, το Αlarm Phone. Πόσταρε στο ίδιο μήνυμα ένα βίντεο που είχαν τραβήξει με κινητό. Καταμεσήμερο, σε γαλάζια θάλασσα λάδι, βλέπουμε καθαρά μασκοφόρους άντρες πάνω σε μια φουσκωτή βάρκα, να επιτίθενται σε ένα σκάφος που βουλιάζει από το βάρος των πανικόβλητων επιβατών. Παιδιά που κλαίνε ουρλιάζουν: «Μαμά, θα πεθάνουμε !»

Κλειστά και απομονωμένα στρατόπεδα

Σε αυτή τη στενωπό της θάλασσας, όπου λιγότερο από καμιά δεκαριά χλμ χωρίζουν τις ελληνικές από τις τουρκικές ακτές, τα πλοία της Frontex ή ακόμα και του ΝΑΤΟ είναι και αυτά ιδιαίτερα παρόντα. Αλλά μετέχουν σπάνια σε διασώσεις. Στις αρχές Μαρτίου, ένα πλοίο της Frontex υπό διοίκηση Δανίας είχε προκαλέσει αίσθηση όταν είχε αρνηθεί να επαναπροωθήσει προς τα τουρκικά ύδατα ένα σκάφος με πρόσφυγες, που είχε ήδη φτάσει στην ελληνική ακτή. Και όμως η διαταγή είχε έλθει από την ανώτατη διοίκηση της Frontex στη ζώνη.

Στην πραγματικότητα, οι πρόσφατες εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας οδήγησαν κυρίως στη ποινικοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων , που οι δυο χώρες τους στέλνουν η μια στην άλλη σαν μπαλάκι του ping-pong. Αυτοί που παρόλα αυτά καταφέρνουν να φτάσουν στις ελληνικές ακτές, οδηγούνται πια συχνά σε κλειστά και απομονωμένα στρατόπεδα στην ηπειρωτική Ελλάδα. Και στα «hot spots» των νησιών, είναι με το πρόσχημα του υγειονομικού αγώνα ενάντια στην πανδημία του Covid-19, που συνεχίζεται ο εγκλεισμός στα παλαιότερα στρατόπεδα. Και αυτό παρά την απουσία κρουσμάτων κοροναϊού και ενώ η υπόλοιπη χώρα είναι εκτός καραντίνας από τις 4 Μαΐου.

Στις 13 Ιουνίου, στο ειδυλλιακό τοπιο του νησιού της Σαντορίνης, με φόντο το ηλιοβασίλεμα, ο συντηρητικός Πρωθυπουργούς Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωνε το άνοιγμα της τουριστικής σεζόν, βεβαιώνοντας ότι η Ελλάδα θα ήταν αυτή τη χρονιά «ο πιο ασφαλής προορισμός». Προφανώς όχι για όλο τον κόσμο: Την ίδια στιγμή, στο νησί της Λέσβου, μια βάρκα με καμιά 30 επιβαίνοντες, συμπεριλαμβανομένης μιας εγκύου γυναίκας που αιμορραγούσε, καλούσε σε βοήθεια για 15 ώρες πριν βοηθηθεί τελικά από την ελληνική ακτοφυλακή. Προηγουμένως, αυτή η βάρκα είχε κι αυτή δεχτεί επίθεση από μασκοφόρους άντρες.

Ο εγκλεισμός προσφύγων/προσφυγισσών και μεταναστών/μεταναστριών σε στρατόπεδα-φυλακές, υγιείς και νοσούντες-σες μαζί, ευπαθείς ομάδες και μη μαζί, είναι συνταγή ραγδαίας διασποράς του ιού μέσα στα προσφυγικά στρατόπεδα ενώ απειλεί την δημόσια υγεία στις κοινότητες γύρω από αυτά. Σε συνθήκες Μόριας (18.000 άνθρωποι) ή Ριτσώνας (3.000 άνθρωποι), με ανθρώπους να ζουν ο ένας πάνω στον άλλο σε σκηνές ή σε οικίσκους 10 τετραγωνικών μέτρων 6 και 8 μαζί, η τήρηση «κοινωνικής απόστασης» αποτελεί κακόγουστο αστείο. Χωρίς τεστ στο σύνολο των «φιλοξενούμενων» για τον διαχωρισμό νοσούντων/νοσουσών από υγιείς, με την δημιουργία μικρότερων φυλακών απομόνωσης των κρουσμάτων μέσα στις μεγαλύτερες προσφυγικές φυλακές, δυστυχώς το μόνο που θα επιτευχθεί είναι η ραγδαία διασπορά της πανδημίας. Nα αρθούν τώρα τα μέτρα εξόντωσης των προσφύγων-ισσών. Να σταματήσει η πολλαπλή στέρηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για ανθρώπους που ήρθαν κυνηγημένοι από τον πόλεμο, τις διώξεις και τις εμφύλιες συγκρούσεις στις χώρες τους. Ζητάμε από την Ελληνική Κυβέρνηση:

Να προχωρήσει σε μαζικά τεστ σε όλα τα hot-spot και στα προσφυγικά στρατόπεδα, είτε υπάρχουν ήδη επιβεβαιωμένα κρούσματα Covid19 είτε όχι, διαχωρίζοντας τους/τις υγιείς από τους/τις νοσούντες-σες.
Να μεταφέρει σε δωμάτια κλειστών ξενοδοχείων όλους τους ανθρώπους που ζουν στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες στα hot-spot των νησιών και στα στρατόπεδα της ενδοχώρας, ξεκινώντας από τις ευπαθείς ομάδες και τα ασυνόδευτα ανήλικα.
Μέχρι να ολοκληρωθεί η εκκένωση των στρατοπέδων, να παρασχεθούν όλα τα μέσα ατομικής προστασίας και καθαρισμού στους καταυλισμούς, τόσο σε εγκλωβισμένους-ες όσο και σε εργαζόμενους-ες στις δομές.
Πρόσβαση όλων των προσφυγ(ισσ)ων και μεταναστ(ρι)ών στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας
Οι Προσφυγ(ισσ)ες και οι μετανάστ(ρι)ες είναι τα αθώα θύματα των πολέμων και της φτώχειας, όχι πειραματόζωα δολοφονικών πρακτικών ανοσίας αγέλης. Η μεταχείρισή τους αποτελεί δείγμα πολιτισμού και ανθρωπιάς της Ελληνικής κοινωνίας. Όχι στις πολιτικές εξόντωσής τους. Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα – φυλακές!

Υπογράψτε την καμπάνια.
Όχι στις πολιτικές εξόντωσης
Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές!

του Θανάση Κούρκουλα

Ο κ. Τσιόδρας προς τιμή του στις χτεσινές δηλώσεις του αναφορικά με τους Ρομα της πόλης της Λάρισας. ανέφερε πως οι Ρομά είναι ευάλωτη ομάδα και όχι απειλή. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε.

Είναι ευάλωτη ομάδα κυρίως γιατί με ευθύνη του κράτους δεν έχουν ενταχθεί ομαλά στον κοινωνικό ιστό εκεί που ζουν και εργάζονται. Και οι πρόσφυγες των άθλιων στρατοπέδων όμως είναι ευάλωτη ομάδα με κυβερνητική ευθύνη, όπως επίσης οι φυλακισμένοι και οι φαντάροι στους στρατώνες.

Το ερώτημα είναι πώς προστατεύονται αυτοί και οι υπόλοιποι γύρω τους. Στην περίπτωση των Ρομα της Λάρισας που έχουν ήδη σπίτι, τί νόημα έχει η απομόνωση μόνο της δικής τους γειτονιάς μέσα στην ίδια πόλη που ζουν μαζί με όλους τους υπόλοιπους κατοίκους;

Δεν πρόκειται για χωριό ούτε για καταυλισμό στη μέση του πουθενά. Δεν αποτελεί αυτό το μέτρο διάκριση και διαχωρισμό;

Όσο για τους έγκλειστους πρόσφυγες, φυλακισμένους και φαντάρους που δεν μένουν σπίτι αλλά διαβιούν μαζί με εκατοντάδες και χιλιάδες άλλους, αν δεν αντιμετωπίζονται ως απειλή (όπως και οι ρομά) ποια είναι η επιστημονική σύσταση που κάνει η ομάδα του κ. Τσιόδρα; Να μείνουν μαντρωμένοι όλοι μαζί ή να αποσυμφορηθούν οι δομές ζουν συνωστισμένοι για να προστατευθούν;

Ή γι’ αυτούς ούτε καν στα λόγια δεν έχει να πει κάτι ο κύριος Τσιόδρας;

Υπογράψτε την καμπάνια.
Όχι στις πολιτικές εξόντωσης
Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές!

Ο εγκλεισμός προσφύγων/προσφυγισσών και μεταναστών/μεταναστριών σε στρατόπεδα-φυλακές, υγιείς και νοσούντες-σες μαζί, ευπαθείς ομάδες και μη μαζί, είναι συνταγή ραγδαίας διασποράς του ιού μέσα στα προσφυγικά στρατόπεδα  ενώ απειλεί την δημόσια υγεία στις κοινότητες γύρω από αυτά. Σε συνθήκες Μόριας (18.000 άνθρωποι) ή Ριτσώνας (3.000 άνθρωποι), με ανθρώπους να ζουν ο ένας πάνω στον άλλο σε σκηνές ή σε οικίσκους 10 τετραγωνικών μέτρων 6 και 8 μαζί, η τήρηση «κοινωνικής απόστασης» αποτελεί κακόγουστο αστείο. Χωρίς τεστ στο σύνολο των «φιλοξενούμενων» για τον διαχωρισμό νοσούντων/νοσουσών από υγιείς, με την δημιουργία μικρότερων φυλακών  απομόνωσης των κρουσμάτων μέσα στις μεγαλύτερες προσφυγικές φυλακές, δυστυχώς το μόνο που θα επιτευχθεί είναι η ραγδαία διασπορά της πανδημίας. Nα αρθούν τώρα τα μέτρα εξόντωσης των προσφύγων-ισσών. Να σταματήσει η πολλαπλή στέρηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για ανθρώπους που ήρθαν κυνηγημένοι από τον πόλεμο, τις διώξεις και τις εμφύλιες συγκρούσεις στις χώρες τους. Ζητάμε από την Ελληνική Κυβέρνηση:

• Να προχωρήσει σε μαζικά τεστ σε όλα τα hot-spot και στα προσφυγικά στρατόπεδα, είτε υπάρχουν ήδη επιβεβαιωμένα κρούσματα Covid19 είτε όχι, διαχωρίζοντας τους/τις υγιείς από τους/τις νοσούντες-σες.
• Να μεταφέρει σε δωμάτια κλειστών ξενοδοχείων όλους τους ανθρώπους  που ζουν στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες στα hot-spot των νησιών και στα στρατόπεδα της ενδοχώρας, ξεκινώντας από τις ευπαθείς ομάδες και τα ασυνόδευτα ανήλικα.
• Μέχρι να ολοκληρωθεί η εκκένωση των στρατοπέδων, να παρασχεθούν όλα τα μέσα ατομικής προστασίας και καθαρισμού στους καταυλισμούς, τόσο σε εγκλωβισμένους-ες όσο και σε εργαζόμενους-ες στις δομές.
• Πρόσβαση όλων των προσφυγ(ισσ)ων και μεταναστ(ρι)ών στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας

Οι Προσφυγ(ισσ)ες και οι μετανάστ(ρι)ες είναι τα αθώα θύματα των πολέμων και της φτώχειας, όχι πειραματόζωα δολοφονικών πρακτικών ανοσίας αγέλης. Η μεταχείρισή τους αποτελεί δείγμα πολιτισμού και  ανθρωπιάς της Ελληνικής κοινωνίας. Όχι στις πολιτικές εξόντωσής τους. Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα – φυλακές!

Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό” – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Υπογράψτε για την καμπάνια εδώ:
https://www.change.org/na_kleisoun_ta_stratopeda_fylakes

Νέα καταγγελία φαντάρων της Θράκης έρχεται στο φως μέσα από τη σελίδα του Δικτύου Φαντάρων Σπάρτακος, κι αναφέρεται στη βάρβαρη συμπεριφορά του ελληνικού στρατού απέναντι στους πρόσφυγες.

Καραβανάδες ξεσαλώνουν στα ελληνικά στρατόπεδα με αντιτουρκική και αντιπροσφυγική ρητορεία αλλά περνάνε και σε πράξεις: αστυνομικές επιχειρήσεις στα σύνορα Έβρου-Τουρκίας, όπου συλλαμβάνουν τους πρόσφυγες, τους χτυπάνε και τους πετάνε στο ποτάμι. Κάπως έτσι μετά διαβάζουμε στο τελευταίο μικρό μονόστηλο κάποιας εφημερίδας «νεκροί μετανάστες βρέθηκαν στο ποτάμι του Έβρου» και η εξήγηση που δίνεται συνήθως είναι ότι «πνίγηκαν».

Μάλλον δεν είναι καθόλου έτσι. Σε αυτές τις ΑΝΟΙΧΤΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ επιχειρήσεις ο στρατός εμπλέκει τους φαντάρους. Οι Έλληνες γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στον στρατό για να «υπηρετήσουν την πατρίδα» (κατά τη γνώμη μας για να υπηρετήσουν έναν ΑΧΡΗΣΤΟ και ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟ γιγάντιο μηχανισμό εθνικισμού, ρατσισμού, εμπέδωσης της ιεραρχίας και της υποταγής, ένα φυτώριο φασισμού και ένα μέσο για να δικαιολογούνται και να ταΐζονται οι δεκάδες χιλιάδες στρατηγοί, αξιωματικοί και λοιπά στελέχη – η Ελλάδα είναι από τις πιο στρατιωτικοποιημένες χώρες στην Ευρώπη και τον κόσμο), χωρίς να προσφέρουν τίποτα απολύτως, (αυτόν τον τομέα του Δημοσίου που «παραδόξως» λατρεύουν οι απανταχού νεοφιλελεύθεροι) πρέπει πλέον να ξέρουν ότι στέλνουν τα παιδιά τους, όχι για την «άμυνα της πατρίδας» αλλά για την «επίθεση της πατρίδας» σε πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτό καταγγέλλουν και οι φαντάροι, που λένε ότι καθήκον τους στον στρατό δεν είναι το κυνήγι κεφαλών μεταναστών.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ανταποκρινόμενη πλήρως σε ό,τι την προστάζουν οι Έλληνες καπιταλιστές, εμπλέκεται (όπως και οι προκάτοχοί της) στα επικίνδυνα παιχνίδια για τις ΑΟΖ: για να εξυπηρετήσει τους Βαρδινογιάννηδες και τους Λάτσηδες όχι μόνο βάζει σε κίνδυνο τη Μεσόγειο (βλέπε σχέδια και συμφωνίες για γεωτρήσεις χωρίς τέλος σε Αιγαίο, Ιόνιο, Κύπρο και Κρήτη- την ίδια στιγμή ανακοινώνει το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, που εξασφάλιζαν ένα άφθονο και φτηνό καύσιμο για τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας) αλλά και τον ίδιο τον ελληνικό πληθυσμό, αφού το ενδεχόμενο πλέον πολεμικής σύρραξης με την Τουρκία δεν είναι διόλου μακρινό. Κυβέρνηση και κεφάλαιο προετοιμάζονται γι’ αυτό: όχι μόνο με την καθημερινή αντιτουρκική προπαγάνδα στα ΜΜΕ και τις πολεμικές κραυγές στρατηγών, αλλά με κάθε αναγκαίο μέσο, συμπεριλαμβανομένου και του στρατού.

Ο στρατός μετατρέπεται ακόμα περισσότερο σε μέσο προπαγάνδας και «διαπαιδαγώγησης»: οι νέοι φαντάροι πρέπει να εμποτιστούν με ρατσιστικό και εθνικιστικό μίσος, να μισούν τον «ξένο» αλλά και να «προπονούνται» στη βία και σε δολοφονικές ενέργειες- σήμερα απέναντι στους πρόσφυγες, αύριο απέναντι στους Τούρκους. Πρέπει να μάθουν ακόμα περισσότερο να κατανοούν τον κόσμο φυλετικά και όχι ταξικά, πρέπει να γίνει δεύτερη φύση τους η πεποίθηση ότι έχουν κοινά συμφέροντα με τον Έλληνα καπιταλιστή ή στρατοκράτη και ότι είναι εχθροί με τον πρόσφυγα ή τον Τούρκο φτωχό.

Στην πραγματικότητα είναι ελεεινοί ψεύτες και υποκριτές. Είναι οι καπιταλιστές και οι μηχανισμοί τους αυτοί που μας κόβουν τον μισθό, τη σύνταξη, μας «παίρνουν τις δουλειές», μας φορτώνουν με φόρους, μας κάνουν τη ζωή μαρτύριο, μετατρέπουν τους Έλληνες μετανάστες ή τους υποχρεώνουν να ζήσουν εδώ με «ευέλικτες σχέσεις εργασίας» και με 300-500 ευρώ. Ο Έλληνας φαντάρος , που προέρχεται από την εργατική και τη λαϊκή οικογένεια και αύριο κατά 90% θα είναι άνεργος ή μισθωτός εργάτης, δεν έχει κανένα συμφέρον να στραφεί απέναντι στα θύματα του πολέμου και της φτώχειας άλλων χωρών. Τα ίδια βάσανα τραβάνε και οι Τούρκοι φτωχοί από την κυβέρνησή τους, τα ίδια και χειρότερα οι πρόσφυγες που οι «δικοί μας» (Ελλάδα και «οι σύμμαχοι μας της Δύσης») βομβαρδίζουν και διαλύουν τις χώρες τους. Έλληνες, Τούρκοι και πρόσφυγες-μετανάστες είμαστε ταξικά αδέρφια, έχουμε κοινά συμφέροντα και μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις κυβερνήσεις μας και τις επιθέσεις τους, να σταματήσουμε την περιβαλλοντική καταστροφή, να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο πολέμου που θα οδηγήσει στον θάνατο χιλιάδων φτωχών Ελλήνων, Τούρκων, μεταναστών φτωχών για να θησαυρίσουν οι Έλληνες ή οι Τούρκοι Λατσηδοβαρδινογιάννηδες. Μόνο ενωμένοι τέλος, μπορούμε να φτιάξουμε έναν άλλο κόσμο, απαλλαγμένο οριστικά από τα δεινά της ανθρωπότητας και από τα παράσιτα που ευθύνονται γι’ αυτά: τους καπιταλιστές, τους πολιτικούς τους, τα ΜΜΕ τους, τον στρατό, την αστυνομία, τη «δικαιοσύνη»: τον σοσιαλισμό. Που δεν μπορεί να προκύψει στην περιοχή μας παρά μόνο με κοινή επαναστατική δράση των εργατ(ρι)ών στα Βαλκάνια και στις δυο μεριές του Αιγαίου.

Του Μάριου Αυγουστάτου

Η κλιµάκωση του θεσµικού ρατσισµού από τη Ν∆, ο νέος, ρατσιστικός νόµος για το άσυλο, οι ρατσιστικές αντιδράσεις «κατοίκων» σε περιοχές της χώρας και το κίνηµα αλληλεγγύης

Την Πέµπτη 31 Οκτώβρη µε τις ψήφους της Ν∆ και του ΚΙΝΑΛ ψηφίστηκε το νοµοσχέδιο Χρυσοχοΐδη για το άσυλο µετά από fast track διαβούλευση 5 ηµερών και µε τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Το ν/σ ψηφίστηκε εν µέσω της τραγικής κατάστασης των κέντρων κράτησης στα νησιά του Αιγαίου, µε 35.000 αιτούντες-σες άσυλο, εγκλωβισµένους λόγω της συµφωνίας ΕΕ – Ελλάδας – Τουρκίας. Την ίδια ώρα, οι συνθήκες στους καταυλισµούς και στην ενδοχώρα επιδεινώνονται. Τους τελευταίους 3 µήνες µόνο στη Μόρια είχαµε τρεις θάνατους: ένα πεντάχρονο παιδί, έναν 15χρονο Αφγανό και τη Φεριντέ Ταγίκ, που έχασε τη ζωή της στη φωτιά. Στην τραγική κατάσταση ήρθε να προστεθεί ο θάνατος ενός τρίχρονου παιδιού στα τέλη Οκτώβρη, µετά τον εµβολισµό φουσκωτής λέµβου µε πρόσφυγες από σκάφος του Λιµενικού έξω από την Κω.

Ο νέος νόµος για το άσυλο

O νέος νόµος βάζει σοβαρά εµπόδια στη διαδικασία ασύλου ώστε να οδηγούνται µαζικά πρόσφυγες σε απόρριψη της αίτησης, κράτηση και απέλαση:

– Για να κάνουν προσφυγή κατά της απόρριψης του αιτήµατος ασύλου τους, χρειάζεται να συντάξουν πλέον… δικόγραφο.

– Επιβάλλεται ασφυκτικό χρονικό περιθώριο για την εξέταση των αιτηµάτων ασύλου.

– Οι επιτροπές προσφυγών θα απαρτίζονται πλέον αποκλειστικά από τρεις δικαστικούς λειτουργούς. Αποµακρύνεται ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρµοστείας, ενώ κατά περίπτωση θα είναι και µονοµελείς. – Οι αποφάσεις απελάσεων θα εκδίδονται «πακέτο» µε τις απορριπτικές αποφάσεις για το άσυλο!

– Το µετατραυµατικό στρες απαλείφεται ως λόγος ευαλωτότητας.

– Μειώνεται στον ένα χρόνο (από τρία) η άδεια διαµονής στους δικαιούχους επικουρικής προστασίας. – Η δυνατότητα εργασίας που υπήρχε µε τη λήψη του δελτίου αιτούντος άσυλο καταργείται και ξεκινά 6 µήνες µετά το αίτηµα. Κάτι που θα πυκνώσει φαινόµενα «µαύρης» εργασίας και υπερεκµετάλευσης και οδηγεί σε νέες Μανωλάδες.

– Ο νόµος ορίζει ποινική ευθύνη για τους δύσµοιρους πρόφυγες/γονείς και άρα αποποµπή τους από τη διαδικασία ασύλου αν τα παιδιά τους δεν πάνε σχολείο (!!!), τη στιγµή που η κυβέρνηση δεν διασφαλίζει καν την πρόσβαση των παιδιών αυτών στα σχολεία (στις περισσότερες δοµές δεν έχουν µισθωθεί ακόµα πούλµαν, χωρίς να εξετάσουµε τις ρατσιστικές αντιδράσεις, συχνά βίαιες) καθώς και τις τάξεις υποδοχής των προσφυγόπουλων.

– Επιβάλλει να είναι «συνεργάσιµοι» οι πρόσφυγες σε κάθε στάδιο ώστε να µη χάσουν το δικαίωµα εξέτασης της αίτησης για άσυλο, ακόµα και τη θέση που έχουν ήδη σε προσφυγικό στρατόπεδο. Κάτι που δηµιουργεί όρους αιχµαλωσίας: τυχόν «µη συµµόρφωση» (όπως θα ερµηνεύεται από τις αρχές) οδηγεί σε κράτηση και απέλαση!

Σε συνέχεια της διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ, η Ν∆ πετάει έξω από επίσηµες δοµές και διαµερίσµατα όσους έχουν ήδη άσυλο, χωρίς καµία πρόβλεψη για την στέγασή τους. Οι γειτονιές θα γεµίσουν περιφερόµενους άστεγους, σκιές ανθρώπων που, µη έχοντας ελπίδα, θα είναι εκτεθειµένοι στην εκµετάλευση κάθε επιτήδειου. Ταυτόχρονα η µεταφορά από τα νησιά χιλιάδων προσφύγων στην ενδοχώρα θα συνεχιστεί, όµως σε δοµές µε χείριστες συνθήκες, όπως στην Νέα Καβάλα και την Κόρινθο, σε σκηνές πάνω στο χώµα, µε το χειµώνα προ των πυλών. Με έγκυες γυναίκες και βρέφη εκτεθειµένα στο χιονιά και στις βροχές. Είναι ένα άλλο ένα βήµα κλιµάκωσης της αντιπροσφυγικής πολιτικής σε µια περίοδο που οι ιµπεριαλιστικές επεµβάσεις, το βάθεµα της κρίσης και η κλιµατική αλλαγή σπρώχνουν εκατοµµύρια παγκοσµίως στην προσφυγιά για να γλιτώσουν από τις βόµβες, τη φτώχεια και την πείνα. Οι πρόσφυγες µετατρέπονται σε αιχµαλώτους της ΕΕ-φρούριο και της Ελλάδας-κρατητήριο.

Ρατσιστικές αντιδράσεις

Εν µέσω θεσµικού ρατσισµού και αντιπροσφυγικού οχετού από µεγάλα ΜΜΕ και ακροδεξιούς εντός και εκτός Ν∆, µε αφορµή τις αφίξεις προσφύγων στην ενδοχώρα είδαµε σε διάφορες περιοχές αντιδράσεις «κατοίκων» (στην πραγµατικότητα, οργανωµένων ακροδεξιών και φασιστικών «πρωτοποριών»), από γραφικές µέχρι επικίνδυνα εγκληµατικές. Το βράδυ της 4/11, µικρή οµάδα ακροδεξιών συγκεντρώθηκε στη Νάουσα φορώντας περικεφαλαίες και κραδαίνοντας ρόπαλα για να εµποδίσουν την έλευση λεωφορείων που θα µετέφεραν πρόσφυγες στην πόλη. Ωστόσο, είχαν πέσει θύµατα τρολαρίσµατος καθώς τελικά τους προέκυψε ένα γκρουπ µε ηλικιωµένες γυναίκες που πήγαιναν εκδροµή… Στο ΕΠΑΛ Γιαννιτσών κάποιοι µαθητές έκαναν κατάληψη και πορεία (µε συνθήµατα όπως «Έξω οι λαθροµετανάστες από τα σχολεία»), αποδείχτηκε όµως ότι ήταν χωρίς καν απόφαση συνέλευσης και 2 µέρες µετά η κατάληψη σταµάτησε από το 15/µελές και τους υπόλοιπους µαθητές. Όµως υπάρχουν και πιο σοβαρά περιστατικά: στις 6/11 στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης φασίστες µε κουκούλες χάραξαν στο πρόσωπο µε µαχαίρι µαθητή γυµνασίου, προσφυγάκι από το Ιράν, απειλώντας το να µην ξαναπάει στο σχολείο. ∆ύο µέρες µετά η άµεση απάντηση του αντιρατσιστικού κινήµατος: χίλιοι κάτοικοι της περιοχής διαδήλωσαν στους δρόµους της Νεάπολης, καταγγέλλοντας την επίθεση. Και µε τη στήριξη όλων των συµµαθητών και των δασκάλων του, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, ο µαθητής ξαναπήγε στο σχολείο όλες αυτές τις µέρες.

Τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά µπλόκα όµως εξαπλώνονται σε διάφορες περιοχές, αφού αποδείχθηκαν «αποτελεσµατικά», εφόσον όπου εκδηλώνονται οι δήµαρχοι λαµβάνουν από τα αρµόδια κυβερνητικά στελέχη διαβεβαιώσεις ότι η περιοχή τους θα εξαιρεθεί από τον σχεδιασµό για µεταφορά προσφύγων. Η αρχή έγινε στις 22/10 στα Βρασνά Θεσσαλονίκης, όταν 150 κάτοικοι απέκλεισαν κοµβικά σηµεία του χωριού µε σκοπό να εµποδίσουν την διέλευση των πούλµαν που θα µετέφεραν 380 πρόσφυγες από τη Σάµο, ανάµεσά τους πολλά µικρά παιδιά. Οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχειακών µονάδων, υπό αυτές τις πιέσεις αρνήθηκαν να τους δεχτούν και τελικά οι πρόσφυγες µεταφέρθηκαν σε camp στη Β. Εύβοια. Στις 6/11 στην Καρίτσα της Λάρισας, µε τον κοινοτάρχη πρωτοστάτη, µια οµάδα έκλεισε σε δύο σηµεία τον δρόµο στο χωριό τους µη επιτρέποντας τη µεταφορά 40 ανήλικων ασυνόδευτων προσφυγόπουλων σε ξενοδοχείο. Στη Σκύδρα, η δήµαρχος µε δηλώσεις της υπερασπίτηκε τον αρχιµανδρίτη Αντώνιο Κορέστη, που χαρακτήρισε το κοράνι «φασιστικό κείµενο» και παρουσίαζε συλλήβδην τους µουσουλµάνους σαν τζιχαντιστές εν µέσω κραυγών µίσους από ναζιστές και ακροδεξιούς της περιοχής. Ντόρος έγινε και για το µπάρµπεκιου του µίσους που είχαν εξαγγείλει οι «Ενωµένοι Μακεδόνες» στα ∆ιαβατά (αυτοί που επιχείρησαν να διοργανώσουν και το αποτυχηµένο «straight pride»). Τελικά η συγκέντρωση έγινε σε απόσταση 2 χλµ από το  camp, µε 30-40 συµµετέχοντες και τον γνωστό… Ζορό Παναγιώτη Ψωµιάδη παρόντα, να επιδίδεται σε ρατσιστικό παραλήρηµα.

Και τώρα;

Η Ν∆, παίρνοντας τη σκυτάλη και αντλώντας πολιτική νοµιµοποίηση από τις πολιτικές που εφάρµοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, έβαλε µπροστά ένα επικίνδυνο πολιτικό παιχνίδι για να αλλάξει την ατζέντα από τα πραγµατικά διακυβεύµατα µε παράλληλο ιδεολογικό στόχο: Βαφτίζοντας την πλειοψηφία των αιτούντων άσυλο µετανάστες αντί για πρόσφυγες, ενεργοποιεί ρατσιστικά ανακλαστικά. Στρώνει το δρόµο για ρατσιστικές εκστρατείες δεξιών δηµάρχων και φασιστών µε τη βιτρίνα «αγανακτισµένων κατοίκων», από τα νησιά µέχρι τα Βρασνά. Με το ρατσιστικό νόµο και µε τις τοποθετήσεις βουλευτών της (πολλές φορές µε ξεκάθαρο ακροδεξιό λόγο, βλ. Κυρανάκης, Πλεύρης, Μπογδάνος) πυροδοτούν ρατσιστικές αντιδράσεις. Υποκριτικά η Ντόρα Μπακογιάννη απευθύνθηκε στο κεντροδεξιό ακροατήριο κατά του ρατσιστικού µπάρµπεκιου στα ∆ιαβατά, αλλά ψήφισε το ρατσιστικό ν/σ και µε τα δύο χέρια. Παρόλο που δείχνουν αποτελεσµατικές διάφορες ρατσιστικές κινητοποιήσεις, οι αντιστάσεις είναι υπαρκτές, ο κόσµος της αλληλεγγύης και της αντίστασης έχει σε πολλές περιπτώσεις αντιρατσιστικά αντανακλαστικά, όπως π.χ. στα Γιαννιτσά.

Ξέρουµε πολύ καλά ιστορικά τι σηµαίνει αν γενικευτεί ένα ρατσιστικό κίνηµα: Η στοχοποίηση των προσφύγων θα επεχταθεί στην αριστερά και όλους τους αλληλέγγυους σε πρόσφυγες και µετανάστες. ∆εν είναι καθόλου τυχαίες οι περιπτώσεις του πρόστιµου στον Θ. Αγαπητό και την περιφ. κίνηση «Ανταρσύα στην Κεντρ. Μακεδονία» ή κατά του µλ-ΚΚΕ στην Καλαµάτα. Η Αριστερά στο σύνολό της, το αντιρατσιστικό και το εργατικό κίνηµα χρειάζεται να συνειδητοποιήσουµε τη σοβαρότητα της κατάστασης, να σταθούµε στο ύψος της συγκυρίας, να σχεδιάσουµε γρήγορα νέες πρωτοβουλίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ λίγα αριθµητικά τα φασιστοειδή που «επιβάλλουν» την ατζέντα τους, µε επικλήσεις φόβου και πολύ σδύναµα τα ρατσιστικά τους «επιχειρήµατα». Η πλειοψηφία (ή έστω µια κρίσιµη µάζα) δεν είναι ρατσιστές ή ξενοφοβικοί. Είναι επιτακτική ανάγκη να κερδηθεί ο κόσµος που δεν είναι ταγµένοι ακροδεξιοί ή φασίστες. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι άκρως απαραίτητες οι ενωτικές και µαζικές πρωτοβουλίες για επιτροπές κατοίκων (βλ. Πεντέλη), µε παρεµβάσεις σε δηµοτικά συµβούλια, σχολεία και µαζικούς χώρους, αλλά και η διοργάνωση αντιρατσιστικών κινητοποιήσεων (βλ. Νεάπολη Θεσσαλονίκης). Ο εχθρός είναι µπροστά µας και δεν είναι οι πρόσφυγες κι οι µετανάστες. Αντίπαλος είναι οι πολιτικές της νεοφιλελεύθερης ΕΕ-φρούριο που χρησιµοποιεί το δηλητήριο του ρατσισµού για να µας διαιρέσει. Ντόπιοι-µετανάστες και πρόσφυγες µόνο µε κοινό αγώνα µπορούµε να τις ανατρέψουµε και να διεκδικήσουµε µια καλύτερη ζωή για όλους µας.