Με αφορµή την Παγκόσµια Ηµέρα κατά του Ρατσισµού, ζητήσαµε από το Γιάννη Φουκαράκη, εθελοντή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, να γράψει τους λόγους για τους οποίους συµµετέχει στο Σχολείο. Ο ίδιος πήρε συνέντευξη από τον Ναζµούλ Μαντµπάρ, µαθητή του σχολείου.

Μια σταγόνα ελπίδας σε ένα ωκεανό απανθρωπιάς

Σε λίγο καιρό θα κλείσω δυο χρόνια στο Κυριακάτικο και ποτέ µέχρι τώρα δεν είχα βρει έναν χώρο που να νιώθω τόσο άνετα. Γιατί άραγε; Τι είναι αυτό που µε τράβηξε στο Σχολείο και δεν το βρήκα για παράδειγµα σε άλλες οργανώσεις, συλλογικότητες, παρατάξεις ή φοιτητικούς συλλόγους;

Μπαίνω αµέσως στο ψητό! Σχεδόν δύο χρόνια συµµετέχω στο Σχολείο, κυρίως στην γραµµατεία, αλλά κάποιες φορές και στη διδασκαλία. Για την ακρίβεια, προσπαθώ να «χωθώ» σε κάθε τοµέα που έχει το σχολείο και σε κάθε δράση που διοργανώνει, επειδή πραγµατικά το απολαµβάνω (Ίσως δεν θα έπρεπε να το γράφω αυτό δηµόσια, γιατί µπορεί να µε «χώσουν» να κάνω κι άλλα πράγµατα. Ας είναι…). Αυτό που λατρεύω στο Σχολείο είναι ότι µου δίνει την δυνατότητα, µέσω της λειτουργίας και των δράσεών του, να εφαρµόζω στην πράξη τις πολιτικές ιδέες µου. 

Αυτό είναι σπουδαίο, για δύο λόγους: Πρώτο, επειδή ενεργοποιούµαι πολιτικά και δεν παραµένω αδρανής, χαµένος µέσα στις σκέψεις µου, και, δεύτερο, γιατί ακριβώς αυτές οι ιδέες µου προσγειώνονται µέσω µιας στρατηγικής υλοποίησης στο ανώµαλο έδαφος της πραγµατικότητας, γκρεµίζοντας αυταπάτες και εξιδανικεύσεις. Γι’ αυτό καµιά φορά νευριάζω, όταν δέχοµαι από τον ευρύτερο περίγυρό µου καλοπροαίρετα σχόλια π.χ. «Α, τι ωραία που ασχολείσαι ενεργά µε τον εθελοντισµό», λες και πρόκειται για κάτι εξ ορισµού µη πολιτικό. Για µένα όµως είναι ξεκάθαρο: Μέσω του Σχολείου οι ιδέες µου αποκτούν σάρκα και οστά. Αν µε ρωτήσει κάποιο άτοµο στο δρόµο «Πώς θα ήθελες να φτιάξεις τον κόσµο;», θα του έδειχνα το Σχολείο. Υπερβάλλω ίσως λίγο, αλλά νοµίζω καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ. 

Όλο αυτό πιστεύω ότι ισχύει, αν όχι για όλα, για τα περισσότερα άτοµα που συµµετέχουν στο Σχολείο. Και τούτο δεν θα πρέπει να το ξεχνάει το Σχολείο, ότι δηλαδή αντιπροσωπεύει για εµάς κάτι παραπάνω από ένα απλό σχολείο. Οµοίως, οι εθελόντ(ρι)ες και οι µαθητ(ρι)ές δεν θα πρέπει να σταµατήσουν να αξιώνουν από το Σχολείο να είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σχολείο.

Αντιρατσιστικός και αντιφασιστικός χαρακτήρας

Μίλησα παραπάνω για ιδέες. Ο αντιρατσιστικός χαρακτήρας του Σχολείου αποτελεί κεντρικό κοµµάτι του ιδεολογικού του πυρήνα. Εξ ου και η «Αντιρατσιστική Γιορτή» που διοργανώνει το Σχολείο από το 2007 , εξ ου και η ΚΑΡ (Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισµό). 

Ας σκεφτούµε ακόµη ότι το άρθρο αυτό γράφεται µε αφορµή την Παγκόσµια Ηµέρα Κατά του Ρατσισµού (21η Μαρτίου) στο πλαίσιο της οποίας, µε πρωτοβουλία του Σχολείου, διοργανώνεται κάθε χρόνο η αντίστοιχη συγκέντρωση και πορεία, στην οποία συµµετέχουν πολλές συλλογικότητες και οργανώσεις. 

Εξυπακούεται βέβαια πως το Σχολείο εκδηλώνει αυτόν του το χαρακτήρα και µόνο µε την ύπαρξή του ως χώρος εκµάθησης ελληνικών και αγγλικών για προσφύγ(ισσ)ες και µετανάστ(ρι)ες. Το έργο αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, όταν µάλιστα το µεταναστευτικό-προσφυγικό είναι πολύ χαµηλά στην ατζέντα της κοινής γνώµης. Τι χαµηλά, δηλαδή, στον πάτο για την ακρίβεια. Ηγεµονικές είναι οι αντιµεταναστευτικές πολιτικές στην Ευρώπη, από την Ελλάδα (τα hotspots στα νησιά, τα pushbacks, το ναυάγιο στην Πύλο κ.λπ.) µέχρι την Αγγλία (σχέδιο Ρουάντα), την Ιταλία (συµφωνία µε την Αλβανία) και τη Γερµανία (σχέδια επαναπροώθησης µεταναστών από το ακροδεξιό AfD).

Πάντως, ο αντιρατσιστικός αυτός χαρακτήρας πηγαίνει χεράκι- χεράκι µε την αντιφασιστική ιδεολογία και δράση του Κυριακάτικου. Το Σχολείο δείχνει µε το χέρι, και καλά κάνει, του εχθρούς του! Συµµετέχοντας στον Αντιφασιστικό Συντονισµό Αθήνας-Πειραιά, το Κυριακάτικο δίνει το «παρών» σε δυναµικές αντισυγκεντρώσεις (π.χ. στα Ίµια, στην πανευρωπαϊκή συγκέντρωση νεοναζί στο Νέο Ηράκλειο, δράσεις του κόµµατος του νεοναζί Κασιδιάρη) αλλά και σε αντιφασιστικά φεστιβάλ (Αντιφασιστικός Σεπτέµβρης, Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ).Οι δράσεις του Κυριακάτικου στο πλαίσιο του Αντιφασιστικού Συντονισµού µε έκαναν µάλιστα να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις µου για τις αντισυγκεντρώσεις. Επειδή συχνά κάποιες τέτοιες δράσεις από διάφορους χώρους έχουν έναν ας τον πούµε παρορµητικό χαρακτήρα, τις θεωρούσα επικίνδυνες εξ ου και φοβόµουν, ενώ µου θύµιζαν λίγο συµπλοκές µεταξύ «συµµοριών». Οι δράσεις του Σχολείου δεν είναι καθόλου έτσι. Υπάρχει θα λέγαµε ένας σεβασµός προς το πηγαίο, µε την έννοια ότι αυτές οι δράσεις έχουν µια ζωντάνια και µια δυναµική, αλλά δεν έχουµε υπόκλιση στο αυθόρµητο, µε την έννοια ότι παίρνουµε δυο καδρόνια και κάνουµε ό,τι να ‘ναι, όπως να ‘ναι.

Ρατσισµός, φασισµός και καπιταλισµός

Μπορούµε όµως να µιλάµε για τον ρατσισµό ή τον φασισµό χωρίς να µιλάµε για τον καπιταλισµό, σαν οι ρατσιστικές και φασιστικές ιδέες και πρακτικές να είναι κάτι ξέχωρο από το κοινωνικοοικονοµικό σύστηµα που ζούµε, σαν να προέρχονται από κάπου µακριά; Μάλλον όχι. Και το Σχολείο το ξέρει καλά αυτό. Μπορούµε να το δούµε σε όλες σχεδόν τις δράσεις του, πως το Κυριακάτικο αναγνωρίζει πως οι εργασιακές σχέσεις, η κοινωνική ανισότητα, το κυνήγι του κέρδους καθώς και οι θεσµοί που τα πλαισιώνουν όλα αυτά (ανα)παράγουν τις ρατσιστικές και φασιστικές ιδέες, ενώ ταυτόχρονα αυτές διατηρούν -σε έναν βαθµό βέβαια- την αυτονοµία τους. Και για να επανέλθω στο ζήτηµα του «εθελοντισµού» που ανέφερα στην αρχή, όπως το έθετε ο περίγυρός µου, η επιδίωξη της κοινωνικής ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης για εµάς και τους συνανθρώπους µας δεν είναι (µόνο) το ψυχολογικό αναπλήρωµα ενός κόσµου που βουλιάζει, αλλά η βάση µιας πολιτικής ανανέωσης. Μιας αντικαπιταλιστικής ανανέωσης. 

Θα ήµουν άδικος βέβαια αν περίµενα από το Κυριακάτικο να µου δώσει ένα «µανιφέστο» για τον σοσιαλισµό του 21ου αιώνα, όταν η ευρύτερη Αριστερά πάσχει από κρίση περιεχοµένου. Θα ήθελα πάντως το Σχολείο να συνεχίζει να θέτει αυτά τα ζητήµατα.

∆ηµοκρατία, ισότητα και ελευθερία

Ωστόσο, το Σχολείο δεν ετεροπροσδιορίζεται µονάχα ως αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό, αντικαπιταλιστικό, αλλά θέτει ταυτόχρονα ως κεντρικούς ιδεολογικούς του πυλώνες τη δηµοκρατία, την ισότητα και την ελευθερία. Ο τρόπος λειτουργίας του τα συµπυκνώνει όλα αυτά: οι γενικές συνελεύσεις, η συµµετοχή ατόµων από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, η αυτοοργάνωση-αυτοδιαχείριση, η νοµική υποστήριξη µαθητ(ρι)ών, η µηδενική ανοχή σε παραβιαστικές και σεξιστικές πρακτικές, η αλληλεπίδραση µε φεµινιστικές συλλογικότητες και οργανώσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. 

Θα ήθελα, όµως, να σταθώ σε ένα βασικό χαρακτηριστικό του Κυριακάτικου, στην ενεργή συµµετοχή των µαθητ(ρι)ων στις δράσεις του (είτε µιλάµε για πολιτικές δράσεις είτε για την Αντιρατσιστική Γιορτή είτε για τις προβολές ταινιών και τα διάφορα πάρτι). Αυτή η συµµετοχή δεν είναι πάντα ούτε αυτονόητη ούτε αυτόµατη, καθώς οι δυσκολίες στην επικοινωνία λόγω γλώσσας, οι ασφυκτικές πιέσεις του εργασιακού περιβάλλοντος για καθένα/καθεµιά, η αδράνεια καµιά φορά καθώς και η αµηχανία που δηµιουργεί η αλληλεπίδραση µε πολλά άτοµα, µπορεί να οδηγήσει στην αποµόνωση. Για το ότι µπορούµε να είµαστε σε όλα αυτά µαζί, νοµίζω µας αξίζει ένα µπράβο! Για τις αµοιβαίες υποχωρήσεις που κάνουµε, για τους συµβιβασµούς, για την κατανόηση και την έµπρακτη αλληλεγγύη που δείχνουµε το ένα στο άλλο και για τη σκληρή δουλειά που ρίχνουµε ως µαθητ(ρι)ές ή εθελοντ(ρι)ες για να γεννηθούν οι δράσεις µας. Θα τολµήσω να πω ότι τα άτοµα που είναι στο Κυριακάτικο είναι «υπερσυγκλο» – αν και δεν είµαι καθόλου σίγουρος ότι τα άτοµα που θα διαβάσουν το κείµενο έχουν δει GNTM ( «υπερ-συγκλονιστικά» σε ελληνική µετάφραση). Σε κάθε περίπτωση, το Σχολείο δεν θα πρέπει να κουραστεί να παλεύει ακριβώς γι’ αυτήν την αλληλεπίδραση!

Κλείνοντας, θέλω να κάνω µια αναφορά στην καινούρια ταινία του Ken Loach «The old Oak», που προβλήθηκε πρόσφατα και στο Κυριακάτικο στο πλαίσιο των δράσεων της οµάδας προβολών (Spoiler Alert). Στην όµορφη αυτή ταινία εγώ εντοπίζω δύο ζητήµατα που αφορούν και το Σχολείο. Το πρώτο είναι το ζήτηµα του χώρου, ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη κοινωνικών δράσεων. Στην ταινία, για να βρεθεί ένας χώρος ώστε να καταφέρουν να οργανώσουν τις όµορφες δράσεις τους οι άνθρωποι της γειτονιάς, έπρεπε να καθαριστεί και να ανακαινιστεί µια σχεδόν γκρεµισµένη αποθήκη µε παλιά (και µάλλον επικίνδυνα) ηλεκτρικά και υδραυλικά συστήµατα. Όλα αυτά έγιναν γιατί ακριβώς δεν υπήρχαν διαθέσιµοι προσβάσιµοι (ασφαλείς – φθηνοί – δωρεάν) κοινωνικοί χώροι για τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί, ενώ ταυτόχρονα κάποια άγνωστη ιδιωτική εταιρεία (από την Κύπρο µάλιστα) αγόραζε σε εξευτελιστικές τιµές ακίνητα επηρεάζοντας προφανώς και τις τιµές των ενοικίων. 

Επιστρέφω στην Ελλάδα του σήµερα και αναρωτιέµαι πόσο εύκολο είναι να υπάρχουν αυτόνοµοι κοινωνικοί χώροι. Συχνά επικεντρωνόµαστε, και καλά κάνουµε, στο ζήτηµα των ενοικίων που αφορούν τις ατοµικές κατοικίες λόγω των αυξήσεων, αλλά παραβλέπουµε κάπως το ζήτηµα των κοινωνικών χώρων. Εάν οι προσβάσιµες φθηνές κατοικίες είναι µάλλον δυσεύρετες, τότε οι προσβάσιµοι-φθηνοί κοινωνικοί χώροι είναι µάλλον ανύπαρκτοι. Και λέω «αυτόνοµοι» γιατί ίσως µε την επιχορήγηση του κράτους ή της Ε.Ε θα µπορούσαν να βρεθούν λύσεις, αλλά στο πλαίσιο αυτό της εξάρτησης ο αντιρατσιστικός (κι όχι µόνο) χαρακτήρας του Σχολείου πάει περίπατο… Το Σχολείο λύνει αυτό το ζήτηµα, αφού αποτελεί έναν κοινωνικό χώρο που στηρίζεται αποκλειστικά στις οικονοµικές ενισχύσεις που προσφέρονται µέσω της Αντιρατσιστικής Γιορτής, του Ηµερολογίου και των διάφορων εκδηλώσεων. Έτσι σε αυτή τη συγκυρία το Σχολείο, ως κοινωνικό χώρο, πρέπει να το προστατεύσουµε και να το ενισχύσουµε! 

Περνάω τώρα στο δεύτερο ζήτηµα που εντοπίζω στην ταινία, που είναι αυτό του χρόνου (διάρκειας), ξανά ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη ισχυρών κοινωνικών δράσεων και δεσµών. Στην ταινία, ο ιδιοκτήτης της pub συνοµιλεί µε ένα πιτσιρίκι και στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης ο µικρός ζητάει από τον πρωταγωνιστή να συνεχίσουν να κάνουν αυτές τις δράσεις και τα επόµενα σαββατοκύριακα. Όταν για διάφορους λόγους αυτό αρχικά δεν επιτυγχάνεται, τότε η απογοήτευση για τη βραχύβια ζωή αυτής της δράσης είναι διάχυτη. Γιατί στην τελική, και επανέρχοµαι στην ελληνική πραγµατικότητα, αυτό που µετράει είναι νοµίζω η διάρκεια. Ο χρόνος είναι αυτός που διαµορφώνει συνειδήσεις, σχηµατίζει δεσµούς και σχέσεις, καλλιεργεί την εµπιστοσύνη και γεννά προσδοκίες. Το Κυριακάτικο πετυχαίνει σε όλους αυτούς τους τοµείς επειδή ακριβώς έχει διάρκεια στις δράσεις του από το 2003 µέχρι σήµερα.

Σε αυτόν, λοιπόν, τον χωροχρόνο το Κυριακάτικο µοιάζει σαν µια φωτεινή σταγόνα ελπίδας για όλους, όλες και όλα µας σε ένα σκοτεινό ωκεανό απανθρωπιάς. Μακάρι να γίνει τσουνάµι! Να παλέψουµε να γίνει τσουνάµι!

Γιάννης Φουκαράκης

Συνέντευξη του µαθητή Ναζµούλ Μαντµπάρ

Θυµάσαι την πρώτη φορά που ήρθες στο Σχολείο;

Πρώτη φορά ήρθα στο Σχολείο το Σεπτέµβριο του 2019 µε έναν φίλο µου. Αυτός µου γνώρισε το Σχολείο κι έτσι ξεκίνησα. ∆ούλευα σε µια κουζίνα και θεωρούσα ότι έπρεπε να κάνω µαθήµατα ελληνικών γιατί δυσκολευόµουν. Τότε αποφάσισα πως πρέπει να ξεκινήσω στο Σχολείο. Συνεχίζω ακόµα και σήµερα, παρόλο που κάποιες φορές, λόγω της δυσκολίας της γλώσσας, σκέφτηκα να τα παρατήσω. ∆εν τα παράτησα επειδή έβαλα στοίχηµα µε τον εαυτό µου ότι θα τα καταφέρω! Ήµουν πάντα τυπικός και προσπαθούσα να είµαι στην ώρα µου.

Πλέον έχεις ξεκινήσει κι εσύ να διδάσκεις ελληνικά σε µαθητές από το Μπαγκλαντές. Πώς ξεκίνησε αυτό;

Λόγω του ότι υπάρχει λίστα αναµονής στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, αποφάσισα να µιλήσω µε άτοµα από το Μπαγκλαντές ώστε να τα προετοιµάσω για το σχολείο. Ήθελα να κάνω κάτι για αυτά τα παιδιά που διαφορετικά θα περίµεναν καιρό, χωρίς να έχουν επαφή µε τα ελληνικά. Κάποια από αυτά τα παιδιά έχουν ξεκινήσει πλέον να έρχονται στο Σχολείο, έχοντας κάποιες γνώσεις ελληνικών.

Τι θα ήθελες να πεις στους µαθητές και τις µαθήτριες;

Θα ήθελα να απευθυνθώ στους µαθητές του Σχολείου και να τους τονίσω ότι είναι σηµαντικό να δείχνουν ενδιαφέρον για το Σχολείο και για τα µαθήµατα και να προσπαθούν να αφιερώσουν χρόνο. Ξέρω ότι όλοι µας δουλεύουµε, έχουµε ανάγκες, παρ’ όλα αυτά είναι κι αυτό µια ανάγκη: όσο είµαστε στη χώρα, να µαθαίνουµε ελληνικά.

Τι θα ήθελες να πεις στους δασκάλους και τις δασκάλες;

Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες έρχονται να µας βοηθήσουν και αυτό µας τιµάει! Θα ήθελα να τους ζητήσω να συνεχίσουν να διδάσκουν τους µαθητές και τις µαθήτριες από το εγχειρίδιο της κατάληψης «Σινιάλο», ώστε οι µαθητές να αποκτήσουν τις βασικές γνώσεις ελληνικών. Αυτό πιστεύω εγώ ως µαθητής, κάποιο άλλο άτοµο µπορεί να έχει διαφορετική γνώµη. Τα περισσότερα παιδιά στο Σχολείο έρχονται για τις εξετάσεις και χωρίς αυτό το εγχειρίδιο δεν θα µάθουν τα «βασικά» της γλώσσας ώστε να περάσουν τις εξετάσεις.

Πώς αισθάνεσαι σήµερα για το σχολείο;

Αισθάνοµαι χαρούµενος. Στον χώρο του Σχολείου νιώθω πολύ άνετα. ∆εν υπάρχουν ρατσιστικές συµπεριφορές και γι’ αυτό συνεχίζω να έρχοµαι.

STOP Pushbacks – Αλληλεγγύη σε προσφυγ(ισσ)ες και µετανάστ(ρι)ες – ΟΧΙ στον πόλεµο – Ποτέ πια φασισµός

Επτά χρόνια έχουν περάσει από τη συµφωνία ΕΕ-Τουρκίας-Ελλάδας η οποία έγινε -επίσηµα- για την αποτροπή εισόδου προσφύγων στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο απολογισµός τραγικός: Εκατοντάδες έως χιλιάδες τα (καταγεγραµµένα) αθώα θύµατα των ναυαγίων, ανάµεσά τους βρέφη και µικρά παιδιά.

Χιλιάδες οι παράνοµα επαναπροωθηµένοι πρόσφυγ(ισσ)ες που µε κατάφωρη παράβαση των διεθνών συνθηκών και του δικαίου της θάλασσας επιστρέφονται από εκεί που ήρθαν, σε χώρες που κινδυνεύει άµεσα η ζωή και τα δικαιώµατά τους. Σε πείσµα των απάνθρωπων αντιπροσφυγικών πολιτικών χιλιάδες πρόσφυγ(ισσ)ες, συνεχίζουν να έρχονται στην Ελλάδα και στην ΕΕ, εγκλωβιζόµενοι για µήνες ακόµα και χρόνια σε στρατόπεδα-φυλακές στα νησιά και στην ενδοχώρα. Και συνεχίζουν το ταξίδι τους παρ’ όλα αυτά προς στις χώρες του τελικού προορισµού τους.

Όσο υπάρχουν χώρες που η ζωή των από κάτω είναι ανυπόφορη, τόσο η προσφυγιά και η µετανάστευση θα είναι µονόδροµος, παρά τα τείχη που υψώνει η Ευρώπη-Φρούριο και η Ελλάδα-Κρατητήριο. Ενδεικτική είναι η συνυπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε συµφωνία για τις «διασώσεις» προσφύγων στην Μεσόγειο µε την Τζόρτζια Μελόνι, πρωθυπουργό της Ιταλίας και νοσταλγό του Μουσολίνι. Μια κατάπτυστη συµφωνία που κανονικοποιεί το φασισµό και δείχνει ξεκάθαρα την βάρβαρη µεταχείριση των προσφύγων από την Ελλάδα και ΕΕ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει τα pushbacks επίσηµη πολιτική που βάζει στο στόχαστρο ακόµη και πρόσφυγες και µετανάστες µε χαρτιά, συνεχίζοντας ακάθεκτα τον εκτοπισµό των προσφυγ(ισσ)ων από τις πόλεις, µε την ρατσιστική εκκένωση του Ελαιώνα, αλλά και µε την κατάργηση του προγράµµατος ΕΣΤΙΑ, αναγκάζοντας χιλιάδες πρόσφυγες σε εγκλεισµό σε στρατόπεδα-γκέτο έξω απ’ τον αστικό ιστό µε τα παιδιά τους να διακόπτουν την φοίτηση από τα σχολεία. Η οριστική διακοπή του προγράµµατος ΕΣΤΙΑ στις 31 ∆εκέµβρη 2022 αφήνει τις πόλεις χωρίς προγράµµατα στέγασης των προσφύγων, να κλείνουν δοµές, να απολύουν προσωπικό.

Η διεκδίκηση ανοιχτών συνόρων, ίσων δικαιωµάτων και ελεύθερης µετακίνησης εντός της ΕΕ για τα θύµατα της φτώχειας και του πολέµου παραµένει η µόνη ανθρώπινη και ρεαλιστική λύση.

Τους πρόσφυγες και τους µετανάστες δεν τους στέλνει ούτε ο Ερντογάν, ούτε τα παράνοµα κυκλώµατα διακίνησης, αλλά η πραγµατική ανάγκη τους για επιβίωση σε χώρες όπου δεν κινδυνεύει η ζωή και η ασφάλειά τους. Εκεί που µπορεί να υπάρχει ένα κοµµάτι ψωµί, έστω και µε σκληρή εργασία. Η «αποτροπή των προσφυγικών ροών» σηµαίνει ακόµα µεγαλύτερες ταρίφες διακίνησης και ακόµα πιο απάνθρωπο κόστος σε ανθρώπινες ζωές.

Η ανερυθρίαστη ένταξη του προσφυγικού στον αδυσώπητο πολιτικό και στρατιωτικό ανταγωνισµό Ελλάδας-Τουρκίας δεν µπορεί και δεν έχει θέση στην καρδιά και στο µυαλό των απλών ανθρώπων και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Ο πόλεµος ενάντια σε προσφυγ(ισσ)ες/ισσες και µετανάστ(τρι)ες µετατρέπει τα παιδιά µας, τους φαντάρους σε κυνηγούς κεφαλών. Και επιβαρύνει τις δαπάνες της κλιµακούµενης στρατιωτικοποίησης των συνόρων σε βάρος απολύτως απαραίτητων κοινωνικών δαπανών που περικόπτονται δραστικά όπως της δηµόσιας υγείας την ώρα της πανδηµίας. Και όλα αυτά µε τις οικονοµικές πολιτικές που έκαναν την ακρίβεια να έχει βαρέσει κόκκινο, επιβαρύνοντας τους πιο ευάλωτους/ες, ντόπιους, µετανάστες και πρόσφυγες.

Η κυβέρνηση δηµόσια καµαρώνει ότι έφερε τη Χ.Α. ενώπιον της ∆ικαιοσύνης και υποτίθεται βάζει εκλογικά εµπόδια στους νεοναζί του Κασιδιάρη κλπ. Κρύβει βέβαια ότι οι ίδιοι έστρωσαν το δρόµο στους ναζί, έχοντας δεσµούς και κάνοντας πλάτες, πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα κρατούσαν 32 υποθέσεις επιθέσεων “στο συρτάρι”. Ούτε η Ν∆ ούτε η «∆ικαιοσύνη» θα βάλουν τέλος στους Ναζί. Οριστικό φραγµό στον Κασιδιάρη και στους φασίστες µπορεί να βάλει µόνο το µαζικό κίνηµα, αξιοποιώντας ασφαλώς κάθε νοµικό όπλο που θα συµβάλλει στην απονοµιµοποίηση των Ναζί στα µάτια της κοινωνίας. Όµως η τελική ήττα τους θα είναι στον δρόµο.

Ενώνουµε τη φωνή και τις δυνάµεις µας µε τους/τις πρόσφυγ(ισσ)ες και τους/τις µετανάστ(ρι)ες.

Ξέρουµε πως ό,τι εφαρµόζεται πρώτα σε εκείνους/ες προορίζεται και για εµάς: η εξαίρεση από την υγειονοµική περίθαλψη, από το κοινωνικό κράτος, η εξαίρεση από τα δηµοκρατικά δικαιώµατα, η απόπειρα εκφοβισµού και φίµωσης κάθε φωνής διαµαρτυρίας, η ακρίβεια.

Απέναντι στους νεοναζί, την ακροδεξιά (κυβερνητική και µη), τις ρατσιστικές συµµορίες, απάντηση δεν είναι η υιοθέτηση των ρατσιστικών επιχειρηµάτων τους περί «λαθροµεταναστών-εισβολέων» αλλά αντίθετα η αποφασιστική απόκρουσή τους στο όνοµα της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της λογικής.

Εµείς αρνούµαστε να παίξουµε το ρατσιστικό παιχνίδι. Απαιτούµε ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις για τους πρόσφυγες. Άσυλο, στέγη και ισότιµη πρόσβαση στα κοινωνικά δικαιώµατα. Να κλείσουν τα άθλια hot-spots και να σταµατήσουν οι παράνοµες επαναπροωθήσεις προσφύγων στα σύνορα. Απαιτούµε ενίσχυση της υγείας, της παιδείας. του κοινωνικού κράτους και του πραγµατικού εισοδήµατος για όλους και όλες, αντί για εξοπλισµούς, αστυνοµία και φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους.

Απέναντι στους πολεµοκάπηλους ανταγωνισµούς για τις ΑΟΖ, τις περιβαλλοντοκτόνες εξoρύξεις και τον εθνικισµό αντιπαρατάσσουµε την διεθνιστική αλληλεγγύη, τη φιλία, την ειρήνη και την συνεργασία των λαών.

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Η 15η Αντιρατσιστική Γιορτή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισµό» θα γίνει στις 24 και 25 Σεπτέµβρη στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Η φετινή μας Γιορτή φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα µεγάλο γεγονός αλληλεγγύης και αντίστασης. Με κεντρικό σύνθημα «Pushback στον ρατσισμό!», το φεστιβάλ αντιμάχεται την βαρβαρότητα των παράνομων επαναπροωθήσεων στα νοτιοανατολικά σύνορα της ΕΕ και αναδεικνύει τον κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών/τριών ως την μόνη διέξοδο για να τερματιστεί η απανθρωπιά της Ελλάδας-προκεχωρημένου φυλακίου της ΕΕ απέναντι στα θύματα του πολέμου και της φτώχειας. Θα υπάρξουν πάνελ εκδηλώσεων, συναυλίες, προβολές, διεθνής κουζίνα, παιδότοπος, βιβλιοπωλεία, εκθέσεις σκίτσου και φωτογραφίας. Πολλές δεκάδες περίπτερα µεταναστευτικών και προσφυγικών οργανώσεων, αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών κινήσεων, τοπικών συλλογικοτήτων και δηµοτικών κινήσεων, συνδικάτων, κινήσεων δικαιωµάτων, γυναικείων και lgbt οργανώσεων θα βρεθούν µαζί µας, ενώνοντας τη φωνή τους ενάντια στη φτώχεια, τον πόλεµο, τις πάσης φύσεως διακρίσεις, τον ρατσισµό και τον φασισµό. Η φετινή αντιρατσιστική γιορτή, κινείται σε τέσσερις βασικούς θεματικούς άξονες:

Αλληλεγγύη στα θύµατα της φτώχειας και του πολέµου

Στη φετινή Αντιρατσιστική Γιορτή ενώνουμε την φωνή μας με τους πρόσφυγες και τις προσφύγισσες που αντιμετωπίζουν καθημερινά τον πιο στυγνό και απάνθρωπο ρατσισμό.Με χιλιάδες ανθρώπους να επαναπροωθούνται παράνομα στο Αιγαίο και στον Έβρο και να φυλακίζονται για μήνες στα hot spot της ντροπής, με τις ευλογίες και τη συνενοχή της ΕΕ. Με διώξεις και το στίγμα του «ανθέλληνα» να αποδίδεται από επίσημα κυβερνητικά χείλη σε όποιους-ες τολμούν να καταγγείλλουν το όργιο των pushbacks. Με εξώσεις προσφύγων από τα διαμερίσματα και τα στρατόπεδα της ενδοχώρας και δηλωμένη πρόθεση να μπει λουκέτο σε προσφυγικά καμπ ενώ ταυτόχρονα εκατοντάδες προσφυγικές οικογένειες βρίσκονται στον δρόμο.

Η 15η Αντιρατσιστική Γιορτή επίσης δηλώνει αλληλέγγυα με τους μετανάστες και τις μετανάστριες που ζουν στη χώρα. Που αντιμετωπίζονται σαν «λαθραίοι-ες» ακόμα κι αν ήδη ζουν στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, βιώνουν ανυπέρβλητα εμπόδια συνέχισης της νόμιμης παραμονής τους στην χώρα και απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά τους. Γι’ αυτό, στα πάνελ του φεστιβάλ πρόσφυγες/ισσες και μετανάστ(ρι)ες ενώνουν τη φωνή τους με αλληλέγγυους, διασώστες και ακτιβιστές-τριες, με στόχο την ενίσχυση της αλληλεγγύης και του αντιρατσιστικού αγώνα.

Όχι στον πόλεμο, στους εξοπλισμούς, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό

Η 15η Αντιρατσιστική Γιορτή λέει όχι στον πόλεμο, την κούρσα των εξοπλισμών, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό. Για πάνω από 6 μήνες η ευρωπαϊκή ήπειρος ζει στη δίνη του πολέμου στην Ουκρανία. Ενός πολέμου με ιμπεριαλιστικές στοχεύσεις και από τις δύο πλευρές (Ουκρανία-ΝΑΤΟ-ΕΕ από τη μία και Ρωσία-Κίνα από την άλλη), με χιλιάδες αθώα θύματα, στρατιώτες και άμαχους. Με πάνω από 7 εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες να έχουν διασκορπιστεί σε ευρωπαϊκές χώρες, οι μόνοι στους οποίους -για γαιοπολιτικούς λόγους- η ΕΕ εφαρμόζει την διεθνή νομοθεσία και αναγνωρίζει προκαταβολικά ως δικαιούχους διεθνούς προστασίας. Την ίδια στιγμή, που δολοφονεί, απελαύνει, φυλακίζει και επαναπροωθεί εκτός ΕΕ δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες άλλων προελεύσεων. Ζητάμε, λοιπόν, δικαιοσύνη. Ανοιχτά σύνορα και πλήρη δικαιώματα για κάθε πρόσφυγα-ισσα ανεξάρτητα από τόπο προέλευσης, χρώμα ή θρησκεία. Εναντιωνόμαστε στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία, στην κούρσα των εξοπλισμών στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, στον εθνικισμό της δικής μας πλευράς και στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της χώρας μας. Στις συζητήσεις της αντιρατσιστικής γιορτής, απέναντι στα «γεράκια» του πολέμου, αντιτάσσουμε τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών, ενώ προτάσσουμε τις κοινωνικές ανάγκες των εργαζόμενων και της νεολαίας από κάθε πλευρά των συνόρων.

Stop στην ακροδεξιά και τον φασισμό

Άλλη μία κεντρική θεματική της Αντιρατσιστικής Γιορτής είναι ο αγώνας ενάντια στην ακροδεξιά και τον φασισμό σε Ελλάδα και Ευρώπη. Λίγο μετά την εκκίνηση της δίκης της ναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» σε δεύτερο βαθμό, απαντάμε με ενότητα και αγώνα στη φασιστική απειλή, απαιτώντας να παραμείνουν στη φυλακή οι εγκληματίες νεοναζί. Όμως, οι τέως κοινοβουλευτικοί φασίστες και οι διασπάσεις τους στην Ελλάδα είναι μόνο η μία πλευρά του κινδύνου. Την άλλη αποτελεί η ακροδεξιά απειλή που συνεχίζει να αναπτύσσεται στην Ευρώπη, μέσω του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν ή των Αδελφών Ιταλών της μετα-φασίστριας Μελόνι που επωφελούνται από την κυβερνητική φθορά νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων λιτότητας. Αυτό που απουσιάζει διεθνώς είναι η ορατότητα διεθνιστικών, αντιφασιστικών, αντισυστημικών ιδεών και δυνάμεων. Τις δυνατότητες συντονισμού και κοινής δράσης αυτών των δυνάμεων επιχειρούμε να ανιχνεύσουμε στα πάνελ της 15ης Αντιρατσιστικής Γιορτής.

Ενάντια στον σεξισμό και την έμφυλη καταπίεση

Στην Αντιρατσιστική μας Γιορτή, αγωνίστριες και αγωνιστές ενάντια στο σεξισμό, τη γυναικεία καταπίεση και τα lgbtqi κινήματα συναντιόμαστε για να συζητήσουμε τους τρόπους και να ανιχνεύσουμε συμμάχους στον αγώνα για κοινωνική χειραφέτηση και ισοτιμία σε κάθε πεδίο της ζωής. Στον απόηχο άδικων δικαστικών αποφάσεων όπως την υπόθεση της δολοφονίας Κωστόπουλου, του ομαδικού βιασμού της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη και της ατιμωρησίας Λιγνάδη, θα επιχειρήσουμε να ερμηνεύσουμε και να απαντήσουμε στην κλιμάκωση της βίας κατά των γυναικών, τις γυναικοκτονίες και τις ομοφοβικές δολοφονικές επιθέσεις, την κάλυψη της έμφυλης βίας από νόμους και θεσμούς. Για δικαιοσύνη στα θύματα των βιασμών και για για την ανατροπή των σεξιστικών διατάξεων που βγάζουν λάδι τους θύτες και στοχοποιούν τα θύματά τους. Για την πλήρη αναγνώριση της ταυτότητας φύλου σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής. Για την εξίσωση των γυναικών στους χώρους δουλειάς και για τη διεκδίκηση ενός κοινωνικού κράτους που θα απελευθερώνει τις εγκύους, τις μανάδες και τις εργαζόμενες γυναίκες από βάρη που στα χρόνια της νεοφιλελεύθερης λιτότητας έχουν κάνει τη ζωή τους απίστευτα δυσβάσταχτη.

Η καμπάνια

Με δεδομένο ένα πλούσιο πρόγραµµα συζητήσεων, καλλιτεχνικών και πολιτιστικών δρώµενων, η προπαγάνδιση της 15ης Αντιρατσιστικής Γιορτής βρίσκεται στην τελική της ευθεία. Με την προπώληση των εισιτηρίων ώστε να καλυφθούν τα έξοδα προπαρασκευής της γιορτής, αφισοκολλήσεις και εξορµήσεις που γίνονται σε γειτονιές της Αθήνας από τα µέλη της Κίνησης «Απελάστε τον ρατσισµό» και του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, µοίρασµα φυλλαδίων σε συναυλιακά γεγονότα αυτής της περιόδου, καθώς και την παρουσία της Κίνησης στις κινητοποιήσεις για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ζητάµε από τους φίλους και τις φίλες του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισµό» να συµβάλουν στην καλύτερη δυνατή προετοιµασία της Αντιρατσιστικής Γιορτής και στην οργανωτική της πληρότητα. Και βέβαια σας περιμένουμε όλες και όλους στον φιλόξενο χώρο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου για να να δώσουμε φωνή σε όσους/ες δεν έχουν, να διεκδικήσουμε έναν κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους, να κάνουμε pushback στον ρατσισμό!

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ της 15ης ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

Σάββατο 24 Σεπτέμβρη

Συναυλία, από τις 9:00 µ.µ.

• Encardia 

• Κρουστωδία – ΚΕΘΕΑ «Παρέμβαση»

• Αλέξανδρος Κτιστάκης με την μπάντα του

• Μάρθα Φριντζήλα και Kubara Project

Με Ενδογλωσσικούς Υπέρτιτλους για την απόδοση των στίχων και των ζωντανών ακουστικών στοιχείων στα Ελληνικά για Κ/κωφούς/ές, βαρήκοους/ες και όλους τους ανθρώπους.

Λαϊκή Σκηνή, από τις 9:30 μ.μ.

• Ανοιχτή Ορχήστρα

• Αφγανικός Χορός

• Ικαριώτικο γλέντι  με τους/τις: Νίκο Κόχυλα (βιολί), Πέτρο Ράπτη (μπουζούκι – φωνή), Αγγελική Νταλιάνη (φωνή) και Αστέρη Κωνσταντίνου (λαούτο, κιθάρα, φωνή).

Χώρος Συζητήσεων 1, στις 7 μ.μ.

Από την δολοφονία Κωστόπουλου ως τον «ανύπαρκτο» βιασμό της Γεωργίας στην Θεσσαλονίκη και την ατιμωρησία Λιγνάδη: Τα θύματα της έμφυλης βίας ζητούν δικαίωση – ο αγώνας ενάντια στην έμφυλη καταπίεση συνεχίζεται.

Συντονισμός: Αθηνά Σκαμπά (Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό») 

Ομιλήτριες από τις συλλογικότητες: Κιουρί@, Μαχητικές και Ελεύθερες (Ελένη Μήτσου),
Proud Seniors Greece – Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων 50+ Άνω (Δήμητρα Κυρίλλου)
και Sabbat – Burn the Rich Not the Witch

Χαιρετίζουν/Παρεμβαίνουν: Yasemin Andan (Κούρδισσα προσφύγισσα)
και ανάπηρη ακτιβίστρια από την Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων «Μηδενική Ανοχή» 

Με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.

Χώρος Συζητήσεων 2, στις 8 μ.μ.

Πόλεμος στην Ουκρανία, ένταση στο Αιγαίο,
ενεργειακή και επισιτιστική κρίση:  Υπάρχει διέξοδος;

Συντονισμός: Βαγγέλης Λιγάσης (Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό») 

Ομιλητές/τριες: Γιάννης Ελαφρός (ΝΑΡ), Πάνος Κοσμάς (Κόκκινο Νήμα), Αντρέας Παγιάτσος (Ξεκίνημα), και ομιλητής/τρια από την «Αναμέτρηση»

Παρεμβαίνει ο Νίκος Αργυρίου από το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» 

Με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.

Προβολές, από τις 10:30 μ.μ.

1. «Ο Λόφος του Στρέφη ελεύθερος θα μείνει» (2021, 22′) ομάδα Χελώνες.Στρέφη.doc

2. «Simple as Water» (2021, 97’), σκηνοθέτης: Megan Mylan

Με Ελληνικούς υπότιτλους βάσει διαλόγων.

Παιδότοπος, 6 μ.μ. – 10 μ.μ.

18.00-19.30 : 
Δράσεις από την Παιδαγωγική Ομάδα «Το Σκασιαρχείο», σε συνεργασία με «Τα Θρανία της Άνοιξης» και την ΚΟΦΙΨΥ: Ραδιόφωνο – Aλληλογραφία – Tυπογραφείο – Mικρά Bιβλία και άλλες παιδαγωγικές δράσεις. 

19:30 – 21:00 :
Αφήγηση λαϊκών παραμυθιών από την Έλενα Σμολοκτού.  Οι αφηγήσεις παραμυθιών θα αναμεταδίδονται από το Εργαστήρι Ραδιοφώνου. 

21:00 – 22:00 : Εργαστήρι Ραδιοφώνου και Παιχνίδια. 

Κυριακή 25 Σεπτέμβρη

Hip Hop Συναυλία, από τις 9:00  µ.µ.

• Fer de lance

• People out east

• Χαρά

• ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ full band live

Λαϊκή Σκηνή, από τις 9:30 μ.μ.

• Κουρδικό χορευτικό συγκρότημα
από το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν

• SOURLOULOU street band

• Ρεμπέτικο γλέντι με το σχήμα «Ρεμπετί»

Χώρος Συζητήσεων 1, στις 7 μ.μ.

Ακροδεξιά και φασιστική απειλή σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Συντονισμός: Χριστίνα Ζιάκα (Antinazi Zone) και Στέλιος Φαζάκης (Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό)

Ομιλητές/τριες: Ελευθερία Κουμάντου (δημοσιογράφος), Κώστας Παπαδάκης (δικηγόρος), Κωνσταντίνος Πουλής (δημοσιογράφος)

Με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.

Χώρος Συζητήσεων 2, στις 8 μ.μ.

Από τον Έβρο και το Αιγαίο, ως τον Ελαιώνα και την Αμυγδαλέζα:
Pushback στον ρατσισμό.

Συντονισμός: Θανάσης Κούρκουλας (Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό»)

Ομιλητές/τριες: Ömer Calbay (Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν), Παύλος Αντωνόπουλος (ΣΥΠΡΟΜΕ), Ιάσονας Αποστολόπουλος (ακτιβιστής διασώστης), Ελένη Παπαδοπούλου  (Κοινωνική Λειτουργός, πρώην εργαζόμενη στο camp Ελαιώνα) και ομιλητής/τρια από το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών.

Παρεμβαίνει η Νατάσα Σπανούδη, δασκάλα, από την Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών

Με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.

Προβολές, από τις 10:30 μ.μ.

1.«Ρόδα είναι και γυρίζει» (2020, 6’), του Βαγγέλη Νάκη,σκηνοθεσία Κωσταντίνος Μόσχος – Σωκράτης Πάτσος

2. «Πως να εκπαιδεύσεις έναν αντιήρωα», (2021, 26’), Σενάριο- Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπλέτας

Με Ελληνικούς υπότιτλους βάσει διαλόγων.

3. «Προκλητικές Ζωές» (2017, Αυστραλία / ΗΠΑ / Ην. Βασίλειο, 85’), Σκηνοθεσία: Σάρα Μπάρτον

Υποτλισμός για λόγους προσβασιμότητας Closed Captioning (CC).

Παιδότοπος, 6 μ.μ. – 10 μ.μ.

18:00 – 18:30 : Παιχνίδι Μνήμης και Μυθοπλασίας. 

18:30 – 19:30 : Σωματικό Θέατρο για Παιδιά από την Ομάδα Art can Act. 

19:30 – 21:00 : Αφήγηση λαϊκών παραμυθιών από την Έλενα Σμολοκτού.  

21:00 – 22:00 : Ζωγραφική και Παιχνίδια. 

Στον χώρο της Γιορτής θα συνυπάρχουν: 

Έκθεση Πολιτικής Γελοιογραφίας µε τη συµµμετοχή γνωστών σκιτσογράφων

Ανάμεσά τους οι Δήμητρα Αδαμοπούλου, Τάσος Αναστασίου, Δημήτρης Γεωργοπάλης, Μιχάλης Κουντούρης, Κουραφέλκυθρα (Αντώνης Βαβαγιάννης), Γιώργος Μικάλεφ, Πάνος Μαραγκός, Σαρανταποζαρούσα, Βαγγέλης Χερουβείμ και Soloup (Αντώνης Νικολόπουλος)

Έκθεση Φωτογραφίας µε τη συµµμετοχή γνωστών φωτογράφων 

Μεταξύ τους οι  Αργυρώ Αναστασίου, Νικόλας Γεωργίου, Μιχάλης Καραγιάννης, Αλέξανδρος Κατσής, Μάριος Λώλος, Τατιάνα Μπόλαρη, Ορέστης Παναγιώτου,  Λευτέρης Παρτσάλης, Βασίλης Ρεμπάπης, Αναστασία Χαραμή, Aggelos Barai ( Άγγελος Μπαράϊ), Aristotel Nikolli (Αριστότελ Νικόλλι) 

Με κειμενική επεξήγηση εικόνων σε QR για τυφλούς/ές και ανθρώπους με βλάβη στην όραση.

Διεθνής κουζίνα 

Mε γεύσεις από Αίγυπτο, Αιθιοπία, Αφγανιστάν,
Κουρδιστάν, Μαρόκο, Μπανγκλαντές, Νιγηρία, Τουρκία

Διαθέσιμος κατάλογος μενού κουζίνας και μπαρ σε braille. Eπίσης σε QR για τυφλούς/ές και ανθρώπους με βλάβη στην όραση.

Στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο θα στηθούν περίπτερα µεταναστευτικών και προσφυγικών οργανώσεων, αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών κινήσεων, LGBTQI και γυναικείων οργανώσεων, εργατικών σωματείων, εντύπων και διαδικτυακών ΜΜΕ, κινήσεων δικαιωμάτων, θεραπευτικών κοινοτήτων, λαϊκών συνελεύσεων, πρωτοβουλιών αντίστασης, τοπικών συλλογικοτήτων
και οργανώσεων νεολαίας.

Θα λειτουργήσουν βιβλιοπωλείo, ταβέρνα και µπαρ.

Ο χώρος θα είναι φιλικός και προσβάσιμος για ανάπηρες-ους-α, σε συνεργασία με την Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών και την Ομάδα Προσβασιμότητας του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών

Είσοδος ενίσχυσης: 5 Ευρώ την ημέρα, 8 Ευρώ το διήμερο. 

Είσοδος ελεύθερη για άνεργες και ανέργους.

Πληροφορίες:

www.kar.org.gr  •  τηλ.: 6974486368

Επαναπροώθηση στις πολιτικές του ρατσισμού, της φτώχειας και του πολέμου

Έξι χρόνια έχουν περάσει από τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας-Ελλάδας με διακηρυγμένο στόχο την αποτροπή εισόδου προσφύγων στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο απολογισμός είναι τραγικός: Εκατοντάδες είναι τα καταγεγραμμένα αθώα θύματα των ναυαγίων, ανάμεσά τους βρέφη και μικρά παιδιά. Χιλιάδες είναι οι παράνομα επαναπροωθημένοι πρόσφυγες και προσφύγισσες που κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών και του δικαίου της θάλασσας επιστρέφονται από εκεί που ήρθαν, σε χώρες που κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους. Όμως σε πείσμα των απάνθρωπων αντιπροσφυγικών πολιτικών χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες και προσφύγισσες, συνεχίζουν να περνούν στην Ελλάδα και στην ΕΕ, εγκλωβίζονται για μήνες ή χρόνια σε στρατόπεδα-φυλακές στα νησιά και στην ενδοχώρα και συνεχίζουν παρ’ όλα αυτά το ταξίδι τους προς στις χώρες του τελικού προορισμού τους. Όσο υπάρχουν χώρες όπου δεν υπάρχει ζωή, τόσο η προσφυγιά και η μετανάστευση θα είναι μονόδρομος, παρά τα τείχη που υψώνει η Ευρώπη-Φρούριο και η Ελλάδα-Κρατητήριο. Η διεκδίκηση ανοιχτών συνόρων, ίσων δικαιωμάτων και ελεύθερης μετακίνησης εντός της ΕΕ για τα θύματα της φτώχειας και του πολέμου παραμένει η μόνη ανθρώπινη και ρεαλιστική λύση.

Απέναντι στους νεοναζί, την ακροδεξιά, τις ρατσιστικές συμμορίες, απάντηση δεν είναι η υιοθέτηση των ρατσιστικών επιχειρημάτων τους περί «λαθρομεταναστών-εισβολέων» αλλά αντίθετα η αποφασιστική απόκρουσή τους στο όνομα της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης, της λογικής. Τους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν τους στέλνει ούτε ο Ερντογάν, ούτε τα παράνομα κυκλώματα διακίνησης, αλλά η ανάγκη επιβίωσης σε χώρες όπου δεν κινδυνεύει η ζωή και η ασφάλειά τους. Εκεί όπου μπορεί να υπάρχει ένα κομμάτι ψωμί αν δουλέψεις σκληρά. Η «αποτροπή των προσφυγικών ροών» σημαίνει ακόμα μεγαλύτερες ταρίφες διακίνησης και ακόμα πιο δυσβάσταχτο κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Η ένταξη του προσφυγικού στον αδυσώπητο πολιτικό και στρατιωτικό ανταγωνισμό Ελλάδας-Τουρκίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει θέση στην καρδιά και στο μυαλό των απλών ανθρώπων και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Ο πόλεμος ενάντια σε πρόσφυγες/ισσες και μετανάστες/τριες μετατρέπει τους φαντάρους σε κυνηγούς κεφαλών, επιβαρύνει τις δαπάνες της κλιμακούμενης στρατιωτικοποίησης των συνόρων σε βάρος απολύτως απαραίτητων δαπανών που περικόπτονται δραστικά όπως της δημόσιας υγείας την ώρα της πανδημίας.

Ενώνουμε τη φωνή και τις δυνάμεις μας με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες/τριες λοιπόν. Ξέρουμε πως ό,τι εφαρμόζεται πρώτα σε εκείνους/ες προορίζεται και για εμάς: η εξαίρεση από την υγειονομική περίθαψη, από το κοινωνικό κράτος, η εξαίρεση από τα δημοκρατικά δικαιώματα, η απόπειρα εκφοβισμού και φίμωσης κάθε φωνής διαμαρτυρίας. Αρνούμαστε να παίξουμε το ρατσιστικό παιχνίδι. Απαιτούμε ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις για τους πρόσφυγες. Άσυλο, στέγη και ισότιμη πρόσβαση στα κοινωνικά δικαιώματα. Να κλείσουν τα άθλια hot-spots και να σταματήσουν οι παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στα σύνορα. Απαιτούμε ενίσχυση της υγείας, της παιδείας και του κοινωνικού κράτους για όλους και όλες, αντί για εξοπλισμούς, αστυνομία και φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους. Απέναντι στους πολεμοκάπηλους ανταγωνισμούς για τις ΑΟΖ, τις περιβαλλοντοκτόνες εξoρύξεις και τον εθνικισμό αντιπαρατάσσουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη, τη φιλία, την ειρήνη και την συνεργασία των λαών.

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και η Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” συνεχίζουμε την αλληλεγγύη στους ανθρώπους που πλήττονται περισσότερο και σας καλούμε να μας στηρίξετε για ακόμη μια φορά. Κατόπιν έκκλησης για βοήθεια των προσφυγ(ισ)σων της Αφγανικής Κοινότητας συλλέγουμε την ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 10:00π.μ. – 18:00μ.μ., στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Γιατράκου 22 & Μ. Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, τα παρακάτω είδη:

[email protected] Tηλ: 6974486368 Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών – Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

Σαρανταοκτώ χρόνια πέρασαν από τη Χούντα, μια δικτατορία που με απαγορεύσεις συναθροίσεων, τρομοκρατία και βίαιη καταστολή, κατέπνιγε οποιασδήποτε μορφή αντίδρασης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων του κόσμου. Την ίδια ώρα που ο κόσμος υπέφερε, ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματίες καθώς και τα φασιστοειδή της χούντας κερδοφορούσαν ασύστολα, μέσω σκανδάλων και ρημάγματος του δημόσιου πλούτου. Η μεγάλη εξέγερση που έβαλε τέλος σε όλα αυτά, ξεκίνησε από μια χούφτα φοιτητών και φοιτητριών που ενάντια σε όσους πίστευαν ότι «δεν γίνεται», ενάντια στη δήθεν «φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος» και σε όσους επέμεναν οι κινητοποιήσεις να στοχεύουν μόνο στα ζητήματα της Παιδείας και όχι στο καθεστώς συνολικά, αγωνίστηκαν για την άμεση ανατροπή της χούντας με όραμα μια άλλη κοινωνία. Μέσα σε δυό μέρες είχαν γίνει ήδη εκατοντάδες χιλιάδες λαού, συγκεντρωμένου σε έναν κοινό αγώνα. Τράνταξαν τη Χούντα, κατέστρεψαν τους επικοινωνιακούς ελιγμούς της που θα τη γλίτωναν από τις συνέπειες των εγκλημάτων της, έδιωξαν τον Παπαδόπουλο, άνοιξαν το δρόμο για την τελική πτώση των δικτατόρων και τις νίκες των εργατών κι εργατριών τα επόμενα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Οι αγώνες της Μεταπολίτευσης, με προμετωπίδα το Πολυτεχνείο, έστειλαν αρκετούς από τους κλέφτες και βασανιστές στη φυλακή και στρίμωξαν τους μεγιστάνες του πλούτου για χρόνια. Καθιέρωσαν αυξήσεις, καλύτερα ωράρια, το ασφαλιστικό, δικαιώματα, τέλος στην απροκάλυπτη αστυνομοκρατία. Όμως δεν άλλαξε το σύστημα που συνεχίζει μέχρι σήμερα να παράγει πολέμους, φτώχεια και φασισμό. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων 15 χρόνων, μηδεμιάς εξαιρουμένης, ανέτρεψαν μια σειρά σημαντικές οικονομικές και πολιτικές κατακτήσεις και ελευθερίες.

Σήμερα, οι ίδιοι μεγιστάνες πλουτίζουν από τη δυστυχία μας με τις ιδιωτικοποιήσεις, τις περικοπές μισθών και συντάξεων και την κατάργηση του 8ωρου. Για να τους διευκολύνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, νομοθετεί δρακόντειες απαγορεύσεις στις απεργίες και στις διαδηλώσεις, καθιερώνει για πρώτη φορά ξανά μετά την χούντα την παρουσία της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια. Ενώ οι νοσταλγοί της Χούντας, παρά την καταδίκη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, πατώντας πάνω στην εναντίωση στον εμβολιασμό έχουν ξαναβγεί παγανιά αφρό με επιθέσεις εναντίον μεταναστών και αριστερών από την Θεσσαλονίκη και το Ν.Ηράκλειο ως την Κοκκινιά.

Σήμερα χρειάζεται να ξαναπιάσουμε το νήμα των συγκλονιστικών αγώνων που ξεκίνησαν με την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μαζί με πρόσφυγες/ισσες και μετανάστες/τριες που αγωνίζονται για να ανοίξουν τα σύνορα, να απεγκλωβιστούν από τα νησιά, να επανενωθούν με τις οικογένειές τους που βρίσκονται σε άλλες χώρες, να ζήσουν όπου επιθυμούν με ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους-ες. Μαζί με τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που αγωνίζονται επειδή απολύονται, βλέπουν τους μισθούς τους να εξανεμίζονται από την υπερφορολόγηση, αντιδρούν στην “αξιολόγηση” – καρμανιόλα προθάλαμο νέων εφεδρειών στο δημόσιο. Ενάντια στην προσπάθεια να μας πείσουν ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», ενάντια στην τρομοϋστερία, στο ρατσισμό και στο φασισμό, άνεργοι-ες, νεολαία, ντόπιοι-ες και μετανάστες-τριες ενώνουμε τις φωνές μας σε έναν αγώνα ανατροπής της άγριας λιτότητας, απέναντι σε όλους αυτούς που μας πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις, μας πετάνε έξω από τα σπίτια μας, μας βομβαρδίζουν, μας διώχνουν από τις χώρες μας, μας φυλακίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μας πνίγουν στο Αιγαίο. Με μικρούς και μεγάλους αγώνες βαδίζουμε ξανά στο «δρόμο του Νοέμβρη», που ανέτρεψε τη Χούντα, άνοιξε το όραμα μιας καλύτερης κοινωνίας και χάλασε τα «σχέδια» των αφεντικών.

ΟΛΟΙ – ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ την Τετάρτη 17 Νοέμβρη. Προσυγκέντρωση στις 3 μμ στην πλατεία Κλαυθμώνος!

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Στις 9 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε συνέλευση της Κίνησης “Απελάστε τον Ρατσισμό” και του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, στον χώρο του σχολείου.

Τα δύο κύρια θέματα της συνέλευσης:

1. Η επανεμφάνιση των φασιστών το τελευταίο διάστημα και η αντιμετώπισή τους

Ένα χρόνο μετά την καταδικαστική απόφαση για τους ηγέτες της Χρυσής Αυγής είδαμε την επανεμφάνιση διάφορων φασιστικών ομάδων. Με θράσος, στο φως της μέρας, επιτέθηκαν σε φοιτητές μέσα από σχολείο στη Σταυρούπολη, κάποιοι άλλοι επιτέθηκαν σε αντιρατσιστική εκδήλωση στην Αθήνα, ενώ άλλοι εμφανίστηκαν προκλητικά στην υποδοχή της κούκλας Αμάλ στο Μεταξουργείο. Επίσης μια μικρή ομάδα ενόχλησε αντιφασίστες στην Καλλιθέα, αλλά κυνηγήθηκε από τον κόσμο. Όλη αυτή η δραστηριοποίησή τους δε θα μπορούσε να έχει συμβεί χωρίς την ανοχή και στήριξη της κυβέρνησης και της αστυνομίας.

Το κίνημα έδειξε καλά αντανακλαστικά με πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις μετά από τα παραπάνω γεγονότα, ενώ ανάγκασε και την αστυνομία να συλλάβει κάποιους από τους εμπλεκόμενους φασίστες.
Η περσινή καταδίκη ήταν μια μεγάλη ήττα για τους φασίστες και μια μεγάλη νίκη για το κίνημα που προσπάθησε και πέτυχε όλα τα προηγούμενα χρόνια να καταδείξει το πρόβλημα, να ευαισθητοποιήσει και να ενσωματώσει ένα μεγάλος πλήθος στον αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό αγώνα. Όμως τώρα τα απομεινάρια της Χ.Α. προσπαθούν να ανασυνταχθούν. Μικρές και μεγάλες ομάδες προσπαθούν να φανούν συνεχιστές του “έργου” τους, έχουν μεταξύ τους ανταγωνισμό, αλλά και μιμούνται τις πρακτικές των ομοϊδεατών τους.
Οι φασίστες επανεμφανίζονται με αυξημένη αυτοπεποίθηση, εκμεταλλευόμενοι  το αντιεμβολιαστικό κίνημα, όπου βρίσκουν ευήκοα ώτα ανάμεσα σε ακροδεξιούς, θρησκόληπτους και υπερσυντηρητικούς. Η επανεμφάνισή τους πατάει και στην εθνικιστική έξαρση και αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αποτελεί σημαντικό τμήμα του πολιτικού ανταγωνισμού επιρροής στο ακροδεξιό ακροατήριο, όπως αποδεικνύει η υπουργοποίηση Πλεύρη στο πλευρό των ομογάλακτών του υπουργών Γεωργιάδη και Βορίδη.

Οι επιθέσεις ποικίλων φασιστικών ομάδων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη έχουν ήδη αρχίσει να σημαίνουν συναγερμό στο αντιφασιστικό κίνημα και στην Αριστερά. Πρόταση της ΚΑΡ είναι, τόσο σε κεντρικό επίπεδο όσο και στις γειτονιές, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε ένα ενιαίο αντιφασιστικό μέτωπο για να εξασφαλίσουμε ότι οι φασίστες πουθενά δεν θα μπορέσουν να κερδίσουν δρόμους, πλατείες και δημόσιους χώρους. Την ίδια στιγμή είναι απαραίτητη η πολιτική και οργανωτική ενίσχυση μιας αντισυστημικής αριστεράς που δεν θα μασάει τα λόγια της για τους πρόσφυγες/ισσες που δολοφονούνται κι επαναπροωθούνται στα σύνορα, που θα αντιπαρατίθεται στην εθνικιστική αντιτουρκική προπαγάνδα και θα διεκδικεί λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες.

2. Απολογισμός της φετινής Αντιρατσιστικής Γιορτής

Ο απολογισμός της φετινής Αντιρατσιστικής Γιορτής ήταν εξαιρετικά θετικός. Ήταν μια γιορτή που σε κάθε επίπεδο ήταν πιο πετυχημένη από κάθε προηγούμενη. Παρά τις δύσκολες για όλους συνθήκες της πανδημίας, με περιορισμούς και ανασφάλεια, η οποία μας ανάγκασε να περιορίσουμε τη γιορτή σε μία μέρα, ο κόσμος ανταποκρίθηκε και είχαμε μεγάλη συμμετοχή σε επισκέπτες/ριες, αλλά και εθελοντές/ριες στις διάφορες δουλειές. Μεγάλη σε συμμετοχή και πλούσια στην ουσία ήταν η συζήτηση που έγινε με θέμα “«Ο αγώνας των προσφύγων και προσφυγισσών για ζωή κι ελευθερία, ο κόσµος της αλληλεγγύης και οι αντιστάσεις στην Ευρώπη-Φρούριο και στην Ελλάδα-Φυλακή».

Σημαντικές και οι φετινές συνεργασίες όπως π.χ. με θεραπευτικές κοινότητες και κινήσεις αναπήρων που βοήθησαν σε θέματα προσβασιμότητας. Αυτή η μεγάλη συμμετοχή δείχνει την αναγκη ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας να αντισταθεί στη θεσμική και μη ξενοφοβία, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και φασισμό και μας δίνει το κουράγιο να συνεχίσουμε πιο δυναμικά, ενωτικά και μαζικά τους αγώνες μας. Σκεφτόμαστε πλέον την επόμενη Αντιρατσιστική Γιορτή του 2022, που θα προσπαθήσουμε να είναι ακόμα καλύτερη.

Τέλος, ξεκινά η δημιουργία του νέου μας ημερολογίου και προσκαλούνται όσοι θέλουν να πάρουν μέρος στην ομάδα σύνταξης.

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό»

Το Σάββατο 25 Σεπτέμβρη, στην Πλατεία Πρωτομαγιάς στην Αθήνα, θα γίνει η Αντιρατσιστική Γιορτή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης “Απελάστε τον Ρατσισμό”. Μια μεγάλη συνάντηση συνύπαρξης και αλληλεγγύης, ενότητας και κοινού αγώνα ντόπιων, προσφυγ(ισσ)ων και μεταναστ(ρι)ών. Με συναυλίες, πάνελ συζήτησης, κινηματογράφο, εκθέσεις φωτογραφίας, σκίτσου και βιβλίου, δρώμενα, παιδότοπο και διεθνή κουζίνα. Μετά από απουσία ενός χρόνου εξ’ αιτίας της πανδημίας, η Αντιρατσιστική Γιορτή επιστρέφει με anti-covid διάθεση και φιλοδοξεί να αποτελέσει ξανά ένα μεγάλο τόπο συνάντησης της συνύπαρξης, της αλληλεγγύης και της αντίστασης.

Anti-Racist Celebration 2021

On Saturday the 25th of September, at Protomagias Square in Athens, the Anti-Racist Celebration of the Sunday School of Immigrants and the movement ’Deport Racism’ will take place. A very big meeting of co-existence, solidarity and unison and common struggles shared by natives, refugees and immigrants alike. With events such as concerts, discussions, movies, photograph, sketch and book exhibitions, festivities, children’s playground and multicultural cuisine. After being absent for a year due to the pandemic, the Anti-Racist Celebration returns with an anti-covid mood and aspires to be once more an important place of meeting, co-existence, solidarity and resistance.

We unite our voices with the refugees who have been the most brutally affected, by the past years turn of events. Having been enclosed in concentration camps and the pandemic, used as pretext for this inhumane act. They have been tested more than any other population group. With near zero vaccinations to date. Thousands of people being illegally pushed back in the Aegean and Evros river. Being imprisoned for months in hot spots, along with the EUs’ “blessings” and complicity. Legally Recognized refugees are being evicted from their apartments and the inland camps. We stand in solidarity with the refugees who are being treated in advance as “illegal” and while having lived in Greece for many years, are still facing insurmountably high obstacles when it comes to their stay here and to their children receiving the Greek nationality. A year after the conviction of the Neo-Nazi criminal organization <<Golden Dawn>>, we respond with unity and a fighting spirit against the alt-right and fascist threat. We resist nationalism, patriotism and the imperialistic alliances of Greece. Against all this hateful rhetoric we counter propose friendship and solidarity among nations. Finally, in the Anti-Racist Celebration, as activists against gender suppression and as lgbtqi+ individuals we are in search of ways and allies, in our joint struggle for social inclusivity and equality. We demand justice for victims of rape and femicides and we are fighting to abolish sexist laws and institutions. We are trying to claim a social state which will liberate pregnant women, mothers and working femininities from burdens which, during the neo-liberal austerity have made their lives unbearable.

On the 25th of September therefore, we are expecting you at Protomagia Square at our Anti-Racist Celebration with a mood of solidarity and resistance. In a festivity of ideas and culture. A festival of liberation and freedom of expression, were we are attempting the harmonic co-existence of different sounds, colors and tastes. In light of a world that fits many.

Entry/support fee: 5 euros

Entering is free for the unemployed

The Anti-Racist Celebration 2021 will take place in accordance to all health safety measures and they shall be maintained throughout the event.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ