1

“Ψωμί και τριαντάφυλλα”: απεργίες λιγότερο γνωστές από την Πρωτομαγιά του Σικάγο

της Έλενας Παπαγεωργίου

H ιστορία της τάξης μας, της εργατικής τάξης είναι συνυφασμένη με την προσπάθεια της να διεκδικήσει ακόμη και με τη ζωή της καλύτερες συνθήκες ζωής και τελικά έναν καλύτερο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και βία. Η Πρωτομαγιά αποτελεί μέρα ορόσημο για την εργατική τάξη όλου του κόσμου αλλά υπάρχουν στην ιστορία πολλές απεργίες που έγιναν ανά τους αιώνες, αλλά είναι λιγότερο γνωστές. Εμείς θα σταθούμε σε τέσσερις από αυτές.
Απεργία του 1820 στη Σκωτία
Στις 16 Αυγούστου 1819, 60.000 εργάτες από τις πόλεις και τα χωριά του Μάντσεστερ διαδήλωσαν για να απαιτήσουν πολιτική εκπροσώπηση, αφού μέχρι τότε μόνο οι πλούσιοι γαιοκτήμονες μπορούσαν να ψηφίσουν. Η ειρηνική διαμαρτυρία τους βάφτηκε με αίμα όταν οι δικαστές του Μάντσεστερ διέταξαν μια ιδιωτική πολιτοφυλακή να επιτεθεί στο πλήθος. 18 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 650 τραυματίστηκαν. Το γεγονός αυτό, γνωστό ως “Peterloo masacre” οδήγησε τους ριζοσπάστες εργάτες να οργανωθούν περισσότερο για να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματα τους.
Η πρώτη απεργία συνέβη την 1η Απριλίου του 1820 στη Σκωτία και ξεκίνησε, με αίτημα την ψήφο για όλους τους ενήλικες άνδρες και αλλαγή του κοινοβουλίου κάθε έτος. Οι προκηρύξεις που μοιράστηκαν έγραφαν: “Από την 1η Απριλίου σας ζητάμε να σταματήσετε και να μην ξαναπάτε στη δουλειά σας μέχρι τη νίκη. Να παλέψετε για τα δικαιώματα σας και κυρίως να διεκδικήσετε αυτό που διακρίνει έναν ελεύθερο άνθρωπο από ένα σκλάβο, δηλαδή τη συγκατάθεση στους νόμους.” Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή, αφού συμμετείχαν περίπου 60000 εργάτες. Η απεργία, η οποία κατά τόπους ήταν ένοπλη, έληξε στις 9 Απριλίου. Είχαν γίνει και προσπάθειες εξέγερσης σε διάφορα μέρη αλλά χωρίς επιτυχία. Κατέληξε σε εκτελέσεις, φυλακίσεις και 88 δίκες για υψηλή προδοσία. Οι ηγέτες James Wilson, John Baird και Andrew Hardie απαγχονίστηκαν. Τα τελευταία λόγια του John Baird ήταν τα εξής: «Αυτό που έκανα, και με έφτασε σε αυτό το σημείο, ήταν για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη».
Απεργία του 1842 στην Αγγλία
“Ο χαρτισμός, το πρώτο μαζικό πολιτικό επαναστατικό κόμμα κατά τον Λένιν απαιτούσε: δικαίωμα ψήφου για όλους τους άνδρες (οι γυναίκες ακόμα αποκλειόντουσαν), μυστική ψηφοφορία, εκλογικές περιφέρειες ανάλογες με τον πληθυσμό, την αφαίρεση των προϋποθέσεων για ιδιοκτησία για τους υποψήφιους, πληρωμή για τα μέλη του κοινοβουλίου (για να μπορούν οι φτωχοί να εκλέγονται) και ετήσιες κοινοβουλευτικές εκλογές.
Όπως το έθετε και ο Φρήντριχ Ένγκελς «αυτά τα έξι απλά σημεία όσο άκακα και να φαινόντουσαν ήταν αρκετά για να καταρρίψουν ολόκληρο το Αγγλικό σύστημα, μαζί με βασίλισσες και λόρδους.»
Μετά την υποβολή της δεύτερης αίτησης των χαρτιστών στο Κοινοβούλιο τον Απρίλιο του 1842 και την απόρριψη της, ξεκίνησε γενική απεργία στα ανθρακωρυχεία του Staffordshire της Αγγλίας – η πρώτη φάση της, ενώ η δεύτερη φάση της ξεκίνησε από το Stalybridge – και σύντομα εξαπλώθηκε σε εργοστάσια, σε ελαιοτριβεία από το Yorkshire ως το Lancashire και σε ανθρακωρυχεία από το Dundee ως τη Νότια Ουαλία και την Κορνουάλη. Περίπου οι μισοί βιομηχανικοί εργάτες είχαν κατέβει σε αυτή απεργία – πάνω από 500.000 άνδρες, η οποία ονομάστηκε “Eξέγερση των Βυσμάτων” επειδή οι εργάτες αφαιρούσαν τα βύσματα από τις ατμομηχανές, με αποτέλεσμα να μην παράγεται πίεση και να μην μπορούν να λειτουργήσουν οι μηχανές. Ο Φρίντριχ Ένγκελς, παρατηρητής στο Λονδίνο τότε, έγραψε:
“αυτή η τάξη έχει γίνει η πιο ισχυρή τάξη στην Αγγλία, και αλλοίμονο στους πλούσιους Άγγλους όταν το συνειδητοποιήσει … Ο Άγγλος προλετάριος μόλις τώρα συνειδητοποιεί τη δύναμή του και οι καρποί αυτής της συνειδητοποίησης είναι αυτά που συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι.”
Aπεργία του 1888 στην Αγγλία
Το καλοκαίρι του 1888 στην Αγγλία μια δημοσιογράφος η Annie Bensant έγραψε το άρθρο “Λευκή δουλεία στο Λονδίνο”, στο οποίο αναφερόταν στις συνθήκες εργασίας των εργατριών στη βιομηχανία σπίρτων Bryant & May. Σε αυτό ανέφερε τους χαμηλούς μισθούς τους, αλλά και τις χρηματικές ποινές που τους επέβαλαν για ασήμαντους λόγους, όπως για παράδειγμα για το γεγονός ότι δεν είχαν καθαρίσει τα παπούτσια τους πριν την είσοδο τους στο εργοστάσιο. Επίσης ανέφερε τις επιπτώσεις που είχε στην υγεία τους η χρήση λευκού φωσφόρου. Τους έπεφταν τα μαλλιά, νεκρώνονταν τα οστά τους και πέθαιναν. Η εργοδοσία αντέδρασε υποχρεώνοντας τις εργάτριες να τους επιβάλει να υπογράψουν ένα χαρτί στο οποίο έλεγαν ότι όσα είχαν γραφτεί στο άρθρο ήταν ψευδή κι επειδή τρεις εργάτριες αρνήθηκαν να υπογράψουν τις απέλυσε. Τότε 1400 εργάτριες κατέβηκαν σε απεργία, με αποτέλεσμα, όχι μόνο τελικά να επαναπροσληφθούν οι απολυμένες εργάτριες, αλλά και να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας και ο μισθός τους. Μακροπρόθεσμα καταργήθηκε και η χρήση λευκού φωσφόρου.
Απεργία του 1891 στη Γαλλία
Την 1η Μάη του 1891, στα πλαίσια της απόφασης της διεθνούς να αποτελέσει η πρωτομαγιά μέρα διεκδίκησης για τους εργάτες όλου του κόσμου, οι γάλλοι εργάτ(ρι)ες στις 37 κλωστοϋφαντουργίες στο Fourmies αποφάσισαν να απεργήσουν ενώ ο δήμαρχος Ογκιστ Μπερνιέ και ο πρόεδρος της Ενωσης των Βιομηχάνων, Σαρλ Μπελέν, είχαν οργανώσει εκ των προτέρων μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των πιθανών απεργών. Το πρωί, λοιπόν, της πρωτομαγιάς, όταν οι εργάτες συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο, για να πείσουν τους συναδέλφους να απεργήσουν, ξεκίνησαν οι πρώτες συλλήψεις. Έτσι το σύνθημα ” απαιτούμε οκτώ ώρες εργασίας ” αντικαταστάθηκε από το “απαιτούμε τα αδέλφια μας”, με αποτέλεσμα αντιπροσωπείες από τα εργοστάσια της περιοχής να πάνε στο δημαρχείο για να διεκδικήσουν την απελευθέρωση των εργατ(ρι)ών. H υπόσχεση που τους δόθηκε ήταν ότι θα τους απελευθέρωναν το απόγευμα. Όμως τότε, αντί να τους απελευθερώσουν, ο στρατός άνοιξε πυρ εναντίον όσων είχαν συγκεντρωθεί πάλι έξω από το δημαρχείο. Το αποτέλεσμα ήταν εννιά νεκροί και πάρα πολλοί τραυματίες. Οι νεκροί ήταν οι εξής:
Οι νεκροί ήταν οι εξής:
Maria Blondeau, 18 ετών
Louise Hublet, 20 ετών
Ernestine Diot, 17 ετών
Félicie Tonnelier, 16 ετών
Kléber Giloteaux, 19 ετών
Charles Leroy, 20 ετών
Émile Ségaux, 30 ετών
Gustave Pestiaux, 14 ετών
Émile Cornaille, 11 ετών
Εννέα τραυματίες συνελήφθησαν. Θα καταδικαστούν από δύο έως τέσσερις μήνες για παρακώλυση της ελευθερίας στην εργασία, βία και εξέγερση. Τρεις μέρες αργότερα 30.000 κόκκινες σημαίες θα ανεμίζουν σε εργοστάσια, ορυχεία, εργαστήρια και καταστήματα, συνοδεύοντας τους εννέα μάρτυρες στην τελευταία τους κατοικία. Στις 8 Μάη, ο σοσιαλιστής- εκείνη την εποχή – βουλευτής Georges Clemenceau, αποδίδει φόρο τιμής στα θύματα του Fourmies. Αλλά η «ταξική δικαιοσύνη» δεν τελειώνει εκεί. Στις 5 Ιουλίου, καταδικάζονται δύο στελέχη του POF (Γαλλικό Εργατικό Κόμμα): ο Hippolyte Culine, επικεφαλής του POF της της περιοχής του Fourmies, σε έξι χρόνια φυλάκισης και ο Paul Lafargue, ο γαμπρός του Marx, ηγέτη του POF, σε ένα χρόνο φυλακή.
Σήμερα ο αγώνας για το 8ωρο, της πρώτης Πρωτομαγιάς του Σικάγο, είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Δικό μας καθήκον είναι η ανατροπή των σχεδίων της ΝΔ για επαναφορά του 10ωρου και κατάργηση στην πράξη των σωματείων και του δικαιώματος της απεργίας. Μια πρώτη απάντηση θα δοθεί στην απεργία στις 6 Μάη.



48 ωρη απεργία στον ΕΦΚΑ, Τρίτη-Τετάρτη 6-7 Απρίλη από ΠΟΣΕ-ΙΚΑ & ΠΟΠΟΚΠ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Έχουμε φτάσει μισό βήμα πριν από την ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ και της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, με τις απαράδεκτες δηλώσεις του ανεκδιήγητου Χατζηδάκη και το σχέδιο Τσακλόγλου για την Επικουρική Ασφάλιση.
Ο Χατζηδάκης, άνθρωπος των ειδικών αποστολών του κεφαλαίου, αποκάλυψε τους στόχους της κυβέρνησης Μητσοτάκη: πώληση της απονομής των συντάξεων στους ιδιώτες-κερδοσκόπους. Δηλαδή πωλείται-χαρίζεται η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και ταυτόχρονα και οι διοικητικές υπηρεσίες του Δημοσίου πλέον θα μπορούν να δίνονται στους ιδιώτες, συρρικνώνοντας με αυτό τον τρόπο και καταργώντας σταδιακά τον Δημόσιο Τομέα.
Η διάλυση των Ασφαλιστικών Ταμείων, ειδικά με την υλοποίηση του ΕΦΚΑ ήταν και είναι σχεδιασμένη και οργανωμένη και ο στόχος είναι αυτός που βλέπουμε τώρα: να απαξιωθεί μια δημόσια υπηρεσία, να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στην παροχή υπηρεσιών όπως πρέπει και το νεοφιλελεύθερο πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο εμφανίζει σαν λύση σωτηρίας τον ιδιωτικό τομέα.
Οι ιδιώτες αυτοί δεν έχουν τις γνώσεις και δεν μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες σωστές στους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους. Την ίδια στιγμή θα κοστίζουν πολύ περισσότερο στο κράτος από τους δημόσιους υπαλλήλους, ενώ θα αμείβουν τους εργαζόμενους τους με ψίχουλα. Πρόκειται για άλλο ένα σκάνδαλο ολκής, που μόνο με την πάλη μας μπορούμε να αναδείξουμε στην κοινωνία.
Καλωσορίζουμε τις δύο ομοσπονδίες στην κινητοποίηση που εξήγγειλαν και ας άργησαν! Ειδικά την ΠΟΣΕ που στις ανακοινώσεις της “καλωσόριζε” τον Project Manager και ανέφερε πάντα τα “θετικά” της Διοίκησης, ενώ “ξεχνούσε” να αντισταθεί για τα πολλά προβλήματα και έκανε ότι μπορούσε για να αναβάλλει τις κινητοποιήσεις. Η ΠΟΣΕ “λιβάνιζε” έναν υπουργό (Βρούτσης) που διπλασίασε τις εκκρεμότητες στις συντάξεις και μια Διοίκηση που από τη μία κάνει ρουσφέτια σε Νεοδημοκράτες και από την άλλη απαξιώνει και βρίζει τους εργαζόμενους.
Αυτή η 48ωρη απεργία στον ΕΦΚΑ πρέπει να είναι η αρχή του αγώνα μας ενάντια σε όλα αυτά που βιώνουμε στον ΕΦΚΑ και σε αυτά που σχεδιάζουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσει για την Κοινωνική Ασφάλιση και το εργασιακό μας μέλλον. Αυτοί οι σχεδιασμοί μπορούν να σταματήσουν μόνο με την μαζική μας συμμετοχή στη 48ωρη απεργία και στις κινητοποιήσεις που πρέπει να ακολουθήσουν.
Δεν θα επιτρέψουμε να ιδιωτικοποιηθεί η Κοινωνική Ασφάλιση. Συμμετέχουμε όλες και όλοι στην 48ωρη απεργία και στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, που πρέπει να γίνουν και τις δύο μέρες και σε όλη τη χώρα!
Απαιτούμε:
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στον ΕΦΚΑ. Επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων. Μονιμοποίηση των ΙΔΟΧ καθαριστριών. Έξω οι εργολάβοι από τα Ταμεία
• Καμία κεφαλαιοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης. Ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις
• Δημόσιο, Καθολικό, Αναδιανεμητικό και Αλληλέγγυο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης
ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
ΤΑ ΑΣΦ. ΤΑΜΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ & ΟΧΙ ΤΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΟΥ



Δυναμική απεργιακή συγκέντρωση των Ναυτεργατών

Μαζική και αγωνιστική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – εφοπλιστών έδωσαν οι απεργοί Ναυτεργάτες στην συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά.

Πληρώματα από πλοία που βρίσκονται στον Πειραιά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Σωματείων και συμμετείχαν στην συγκέντρωση έξω από το BLUESTARDELOS.

Με την συμμετοχή τους εξέφρασαν την πίστη τους στον δίκαιο απεργιακό αγώνα και στα αιτήματα που συσπειρώνουν όλο τον Ναυτεργατικό μας κόσμο.

Μαζική ήταν η συμμετοχή και η παρουσία του κλάδου μας από όλα τα πλοία της Ακτοπλοΐας.

Μιλώντας στην συγκέντρωση ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ κατήγγειλε το μέτωπο κυβέρνησης – ΥΕΝ – εφοπλιστών που την περίοδο της πανδημίας έχουν από κοινού κλιμακώσει την επίθεση ενάντια στις ΣΣΕ, τα εργασιακά και τα κοινωνικοασφαλιστικά μας δικαιώματα.

Αναφέρθηκε αναλυτικά στα προβλήματα αυτά και αποδοκίμασε την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική στην Ναυτιλία υπογραμμίζοντας ότι αυτή έχει στο επίκεντρο τα εφοπλιστικά συμφέροντα, αυτά της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους και με την πολιτική της οξύνει – αυξάνει και επιδεινώνει τα Ναυτεργατικά προβλήματα.

Σημείωσε ότι η κατάργηση της ΣΣΕ ανοίγει διάπλατα τον δρόμο αυτή να επεκταθεί και στις υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων.

Επίσης έκανε εκτενή αναφορά στα κοινωνικο – ασφαλιστικά ζητήματα υπογραμμίζοντας ότι δεν φθάνουν οι δρακόντιες περικοπές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στις συντάξεις των απόμαχων της θάλασσας αλλά με όχημα τον ΕΦΚΑ η κατάσταση τα τελευταία χρόνια έχει χειροτερεύσει δραματικά στην απόδοση των ασφαλιστικών παροχών προς τους συνταξιούχους Ναυτεργάτες.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στα εργασιακά προβλήματα και στο καθεστώς γαλέρας που προσπαθούν να επιβάλουν εφοπλιστές – ΥΕΝ μέσα στα καράβια.

Επισήμανε την δύσκολη θέση που έχουν περιέλθει όσοι βρίσκονται σε αναστολή της Σύμβασης ή είναι μακροχρόνια άνεργοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολύμηνη καθυστέρηση στην καταβολή των σχετικών επιδομάτων.

Τόνισε την σημασία του αιτήματος για ΣΣΕ, πλήρη δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση, στην συλλογική συνδικαλιστική δράση και ότι αυτά αποτελούν αδιαπραγμάτευτη θέση για την ΠΕΝΕΝ και σε καμιά περίπτωση δεν θα κάνουμε βήμα πίσω από την υπεράσπισή τους.

Εξήρε επίσης την μαχητική και αγωνιστική θέση των Ναυτεργατών επισημαίνοντας ότι η 3ήμερη έως σήμερα απεργία έχει ιδιαίτερα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που την ξεχωρίζουν όλη την τελευταία περίοδο (αυτά αφορούν την διάρκειά της, την μαζική συμμετοχή αλλά και την δυναμική που συνεχώς αναπτύσσεται) και πρέπει ο αγώνας αυτός να συνεχιστεί μέχρι τέλους και να είναι νικηφόρος!

Στην κατεύθυνση αυτή κατέληξε καλούνται οι Ναυτεργάτες με την ίδια αποφασιστικότητα και μαχητικότητα να συνεχίσουν τον απεργιακό τους αγώνα, να αναγκάσουν και να επιβάλουν στην κυβέρνηση να δώσει λύσεις σε όλα τα φλέγοντα και δίκαια αιτήματά τους.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

-06-2021-02-25_114131.png

Πηγή: penen.gr




ΠΕΝΕΝ 48ωρη Πανελλαδική προειδοποιητική απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων 23-24 Φλεβάρη 2021

Δελτίο Τύπου

Σε συνέχεια της χθεσινής σύσκεψης των 13 Ναυτεργατικών σωματείων και της συμφωνίας που επιτεύχθηκε για κοινή κήρυξη 48ωρης πανελλαδικής – προειδοποιητικής απεργίας με προοπτική κλιμάκωσης στις 23-24 Φλεβάρη 2021, πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωΐ έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ της ΠΕΝΕΝ το οποίο ομόφωνα αποφάσισε την κάθοδο του κλάδου μας στην παραπάνω απεργία.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ και ο Υπουργός Ε.Ν όλο το διάστημα της πανδημίας καταφέρνει το ένα μετά το άλλο χτυπήματα στα ναυτεργατικά – συνδικαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των Ναυτεργατών υπηρετώντας πιστά το δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτό, ενεργώντας κατ’ εντολή τους, τον περασμένο Ιούλη έφεραν και ψήφισαν στην Βουλή τον νόμο 4714/2020 με τον οποίο επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στον θεσμό των ΣΣΕ στην ποντοπόρο ναυτιλία ανοίγοντας διάπλατα δρόμο αυτές οι αντιδραστικές ρυθμίσεις να επεκταθούν σε όλους τους Ναυτεργάτες και σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Η κατάργηση της ΣΣΕ οδηγεί σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας, διαμορφώνει μισθούς σύμφωνα με τα “διεθνώς κρατούντα” (Φιλιππίνων κ.λπ) και παράλληλα επιχειρεί μια σφοδρή επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα καταργώντας στην πράξη τα καταστατικά των σωματείων και τις δημοκρατικές αρχές που αυτά κατοχυρώνουν στην συλλογική και συνδικαλιστική συγκρότησή τους.

Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα επιδείχνει μια εχθρική και επιθετική πολιτική ενάντια στα θεσμοθετημένα ναυτεργατικά δικαιώματα στην ναυτική εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση, στην συνδικαλιστική δράση.

Η επιθετικότητα κυβέρνησης – εφοπλιστών όλο αυτό το διάστημα έχει οδηγήσει στην όξυνση των Ναυτεργατικών προβλημάτων με την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας, την καταστρατήγηση των ΣΣΕ, με επιδόματα φτώχειας και εξαθλίωσης τα οποία ακόμη και αυτά καθυστερούν δραματικά να καταβληθούν στους δικαιούχους Ναυτεργάτες.

Είναι η ίδια κυβερνητική πολιτική που ακολουθεί την περίοδο της υγειονομικής κρίσης με την οποία έχει αφήσει αθωράκιστο το δημόσιο σύστημα υγείας, προτάσσει διαρκώς την ατομική ευθύνη, το καθεστώς των απαγορεύσεων και με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να κρύψει τις εγκληματικές της ευθύνες και την παταγώδη αποτυχία της στην διαχείριση της πανδημίας.

Από την άλλη συνεχώς “σπρώχνει” πακέτα δις ευρώ από ζωντανό κρατικό χρήμα προς το κεφάλαιο ώστε να ανταπεξέλθει αυτό με επιτυχία της οικονομικής κρίσης….

Η κατάσταση αυτή έχει φθάσει στο απροχώρητο, η δραματική επιβάρυνση του συνόλου των ναυτεργατικών προβλημάτων βάζει μπροστά μας την ανάγκη να οργανωθεί η αντίσταση σε μια ανάλγητη πολιτική που συνεχώς συρρικνώνει τα Ναυτεργατικά δικαιώματα, παρέχει γη και ύδωρ στο παρασιτικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, οδηγεί με βεβαιότητα στην συντριβή όλων όσων κατακτήθηκαν με σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες.

Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες η αγωνιστική παρέμβαση των Ναυτεργατών αποκτάει καθοριστική σημασία στην αναμέτρηση με την διαλυτική – καταστροφική κυβερνητική πολιτική σε βάρος των δικαιωμάτων μας, επιβάλει να οικοδομηθεί ένα ισχυρό – μαζικό αγωνιστικό μέτωπο σε όλα τα καράβια βάζοντας μπροστά τα δίκαια και ώριμα ναυτεργατικά αιτήματα και δικαιώματα.

Η 48ωρη απεργία πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο, το σημείο επανεκκίνησης έτσι ώστε και οι Ναυτεργάτες να σηκώσουν ακόμη πιο ψηλά το αγωνιστικό τους ανάστημα, να απαιτήσουν και να επιβάλουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματά τους.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ καλεί τον κλάδο μας να δώσει αποφασιστικά την μάχη με όλους τους Ναυτεργάτες για τα δικαιώματά του και τις σύγχρονες ανάγκες του.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ




Δελτίο Τύπου 11-2-2021 των 13 ναυτεργατικών σωματείων

Δελτίο Τύπου

Πραγματοποιήθηκε σήμερα σύσκεψη των Προέδρων των 13 Ναυτεργατικών σωματείων με σκοπό τον συντονισμό της δράσης τους ενάντια στον νόμο – έκτρωμα της κυβέρνησης 4714/2020 καθώς επίσης και για τα υπόλοιπα οξυμένα ναυτεργατικά προβλήματα που την περίοδο της πανδημίας έχουν επιδεινωθεί δραματικά από την πολιτική κυβέρνησης – εφοπλιστών.

Στο επίκεντρο της σύσκεψης βρέθηκαν, μαζί με τον νόμο 4714/2020, τα κοινωνικοασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προβλήματα, τα εργασιακά, η ανεργία, οι ΣΣΕ και σειρά ακόμη συσσωρευμένων προβλημάτων που παραμένουν άλυτα και διαρκώς διογκώνονται.

Μετά από διαλογική συζήτηση συμφωνήθηκαν τα παρακάτω:

  • Οι εκπρόσωποι των 13 σωματείων εκφράζουν την κατηγορηματική τους αντίθεση στον νόμο 4714 και απαιτούν την άμεση κατάργησή του.

  • Κοινή παράσταση των σωματείων στον Πρόεδρο του ΝΑΤ με την απαίτησή μας να αποσυρθεί από την αυριανή συνεδρίαση του Δ.Σ οποιαδήποτε συζήτηση για υλοποίηση της νέας εγκριτικής πράξης σύμφωνα με την οποία καταργείται η ΣΣΕ των ποντοπόρων. Στην σχετική συνάντηση που έγινε ο Πρόεδρος του ΝΑΤ δεσμεύτηκε ότι θα αποσύρει το σχετικό θέμα από την ημερήσια διάταξη.

  • Παράσταση διαμαρτυρίας στον Υπουργό Ε.Ν στις 12/2 και ώρα 12.00 απαιτώντας συνάντηση μαζί του.

  • Συμφωνήθηκε ομόφωνα η κήρυξη 48ωρης προειδοποιητικής πανελλαδικής απεργίας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων για τις 23-24 Φλεβάρη με προοπτική κλιμάκωσης και για τον σκοπό αυτό συνομολογήθηκε όπως το κάθε σωματείο μέσω των αρμόδιων οργάνων του υλοποιήσει την ανωτέρω συμφωνία τις αμέσως επόμενες μέρες.

Στην κατεύθυνση αυτή συγκροτήθηκε αρμόδια επιτροπή προκειμένου να εξετάσει και να αποφασίσει όλα τα αναγκαία μέτρα για την ενημέρωση των Ναυτεργατών και την προετοιμασία και επιτυχία της απεργίας.

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

 Πανελλήνια Ένωση Πλοιάρχων Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Αρχιθαλαμηπόλων – Θαλαμηπόλων Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής Ε.Ν «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»

 Πανελλήνια Επαγγελματική Ένωση Μαγείρων Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Ηλεκτρολόγων – Ηλεκτρονικών Ε.Ν

 Πανελλήνιος Σύνδεσμος Οικονομικών Αξιωματικών Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών ΜΕΚ Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Φροντιστών Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Τροφοδοσίας Ε.Ν

 Πανελλήνια Ένωση Ναυτών M/S – Π/Κ – Ο/Γ

 Πανελλήνια Ένωση Πρακτικών Πλοιάρχων – Κυβερνητών Ε.Ν




Με όπλο τη διαδήλωση και την απεργία

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους -ες, χιλιάδες συμμετείχαν μαζικά στην πανδημοσιοϋπαλληλική – πανεργατική απεργία που κάλεσαν ΑΔΕΔΥ και Εργατικά Κέντρα για σήμερα.

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, πραγματοποιήθηκαν σε νοσοκομεία, εργατικά κέντρα, εργασιακούς χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα από νωρίς το πρωί σε πολλές πόλεις.

Στην Αθήνα πάρα τις παραταγμένες αύρες, κλούβες της αστυνομίας, τους ελέγχους, και τις δυνάμεις καταστολής, πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικές συλλογικότητες και σχήματα, πραγματοποιήσαμε δυναμική συγκέντρωση και πορεία από την πλατεία Κλαυθμώνος, μέσα σε αστυνομικό κλοιό και συνοδεία των ΜΑΤ.

Περάσαμε πεζοί-ες από πολλαπλά αστυνομικά μπλόκα στα πεζοδρόμια στη Σταδίου, την Πανεπιστημίου και τους γύρω δρόμους. Συγκεντρωθήκαμε στην προκαθορισμένη ώρα των δημόσιων καλεσμάτων και ανοίξαμε τα πανό μας. Με μάσκες και αποστάσεις. Χωρίς προσαγωγές και συλλήψεις αυτή τη φορά, παρά την απίστευτη αστυνομοκρατία. Εκατοντάδες εργαζόμενοι και νέοι-ες από πολλά σωματεία, εργατικές παρατάξεις, συλλογικότητες και οργανώσεις της Αριστεράς στείλαμε για άλλη μια φορά αδιάβαστο τον Χρυσοχοϊδη και τους ένστολους “προστάτες” του που έμειναν στις απειλές και αναγκάστηκαν σε αναδίπλωση.

Ανάμεσα στα συνθήματα της διαδήλωσης, ενάντια στο νομοσχέδιο Βρούτση και την περιστολή εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, ακούστηκε ξανά μετά από χρόνια το περίφημο “ΕΑΣ ΕΑΣ να φύγει ο κερατάς” σύνθημα που φώναζαν επί δεξιάς κυβέρνησης του πατέρα Μητσοτάκη οι εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ.

Σήμερα καταφέραμε μια πρώτη νίκη. Με όπλο τη διαδήλωση και την απεργία σπάσαμε την τρομοκρατία και το φόβο.

Συνεχίζουμε στις 6 Δεκέμβρη στην επέτειο της δολοφονίας του Aλέξη.

Δε μας φοβίζουν  –  Καμία καραντίνα στα δικαιώματα μας

 

φωτό: Μάριος Λώλος




2/11 ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΛΑΔΙΚΗ- ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 11:00πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

2 ΝΟΕΜΒΡΗ 2020

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΑ

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Ενώνουμε τη φωνή μας με τα ταξικά σωματεία του κλάδου σε όλη την
χώρα, σε μία ΚΟΙΝΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ για την υπεράσπιση της
δουλειάς, των μισθών και των δικαιωμάτων μας!!!

Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα κόμματα των επιχειρηματικών ομίλων, επιχειρούν τώρα, με νέα μέτρα
να νομιμοποιήσουν την «κλεψιά» που έκαναν τόσα χρόνια οι μεγαλοεπιχειρηματίες σε
επισιτισμό και ξενοδοχεία. Δηλαδή το 7ήμερο, τα 12ωρα , τα απλήρωτα ρεπό και υπερωρίες. Τη
κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Στο όνομα της πανδημίας και τις νέας καπιταλιστικής
κρίσης, βρίσκουν την «ευκαιρία» να μας μετατρέψουν σε σύγχρονους σκλάβους. Χωρίς ωράρια,
χωρίς σταθερή δουλειά, με μισθούς των 500 ευρώ.
Ότι αφορά την προστασία της ζωής μας, γι’ αυτούς είναι κόστος και εμπόδιο στα κέρδη τους.
Δεν τους νοιάζει η προστασία της Υγείας μας, ποτέ δεν τους ένοιαζε, ειδάλλως θα είχαμε σύγχρονα
επαρκή νοσοκομεία και προσωπικό. Θα είχαμε μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους
δουλειάς. Δε θα θρηνούσαμε κάθε λίγο και λιγάκι συναδέλφους διανομείς. Μάγειρες, σερβιτόρους,
καμαριέρες, λαντζέρηδες, τσακισμένους από την εντατικοποίηση και τις επαγγελματικές ασθένειες.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ- ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ

Όλοι αυτοί μας χτυπάνε την πλάτη σήμερα «με κατανόηση» και μας λένε να κάνουμε υπομονή. Πως
τα δύσκολα θα περάσουν και η «ομαλότητα» θα ξανάρθει. Δεν λένε όμως τι περιλαμβάνει η
λεγόμενη «ομαλότητα». Το τουριστικό θαύμα και η μεγάλη ανάπτυξη στον κλάδο χτίστηκαν πάνω
στα τσακισμένα μας δικαιώματα, στην κατάργηση του 8ώρου, στις μειώσεις μισθών και την
υπονόμευση των συλλογικών μας συμβάσεων, με τη βούλα της προηγούμενης κυβέρνησης.
Σήμερα η ΝΔ με τις επευφημίες ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, νομοθετούν αβέρτα, στο όνομα της
πανδημίας και της κρίσης, όλα τα εργαλεία για την ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία, τους ακόμη
χαμηλότερους μισθούς, την απελευθέρωση απολύσεων.
Φορτώνουν την χασούρα στις δικές μας πλάτες- όπως και την ανάπτυξη- και στρώνουν το έδαφος
στην «ομαλότητα» των κερδών του τουριστικού και επισιτιστικού κεφαλαίου που μεταφράζεται σε
μόνιμη εξαθλίωση για όλους εμάς, τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
Όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου, από όλες τις ειδικότητες , μπορούμε με τον κοινό αγώνα , με την
ενιαία κλαδική μας οργάνωση , να τους μπλοκάρουμε τα σχέδια. Ότι έχουμε κερδίσει διαχρονικά
αλλά και μέσα στην πανδημία , το καταφέραμε με σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες , κόντρα
στα κέρδη των εργοδοτών και στη πολιτική που τους υπηρετεί. Αυτή είναι η μεγάλη μας δύναμη.
Γιατί χωρίς εργαζόμενους δεν δουλεύει καμία επιχείρηση. Αυτοί που μας εκμεταλλεύονται το
ξέρουν καλύτερα από μας.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση στοχεύει να βάλει νέα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία και στη
λειτουργία των συνδικάτων, με το νέο συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζει. Αυτόν που ετοίμασε
κυριολεκτικά ο ΣΕΒ και τον προωθεί ο «υπηρέτης» τους, ο υπουργός της εργοδοσίας Βρούτσης,
συνεχίζοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
 Να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι των μνημονίων των ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ και όλες οι
αντεργατικές διατάξεις που ψηφίστηκαν με αφορμή την πανδημία.
 Να διασφαλιστεί το εισόδημα των εργαζομένων με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
 Να δοθούν κανονικά το δώρο Χριστουγέννων ,οι άδειες και το επίδομα αδείας, με βάση το
μισθό των εργαζομένων.
 Δωρεάν πρόσβαση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στους εργαζόμενους που βρίσκονται σε
αναστολή και στο πρόγραμμα "Συν-εργασία".
 Να ενταχτούν όλοι οι εργαζόμενοι του Επισιτισμού στον μηχανισμό στήριξης χωρίς όρους
και προϋποθέσεις.
 Να πληρώνεται την πρώτη βδομάδα κάθε μήνα η αποζημίωση ειδικού σκοπού».
 Να μην περάσει το αίσχος των απλήρωτων υπερωριών.
 Να χορηγηθεί σε όλους τους ανέργους το επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις
για όλο το διάστημα της ανεργίας.
 Άμεση διακοπή πληρωμών και χρεώσεων σε ΔΕΚΟ, τράπεζες και εφορία.
 Άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς. Ένταξη των διανομέων ,
μαγείρων, καμαριέρων, β σερβιτόρων στα ΒΑΕ
 Να υπογραφούν ΣΣΕ με αυξήσεις σε μισθούς και δικαιώματα. Να γίνει υποχρεωτική η
εφαρμογή τους σε όλο τον κλάδο.
 Να απαγορευτούν οι απολύσεις.
 Επαναφορά του εφάπαξ στην 20ετία και ένταξη του κλάδου του Επισιτισμού.
 Κοινωνική Ασφάλιση και Υγεία για όλους, δημόσια, υποχρεωτική. Κατάργηση του νόμου
Βρούτση – Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κατάργηση κάθε
επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία και στην Ασφάλιση. Δωρεάν τεστ σε όλους τους
εργαζόμενους με ευθύνη του κράτους και των εργοδοτών.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 11:00πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Η Κεντρική Διοίκηση

 

Πηγή:hwu.gr




ΜΕΤΑ: Απεργία σε όλο το Δημόσιο | Πέμπτη 15 Οκτώβρη 2020

Προσυγκέντρωση ΜΕΤΑ: Σανταρόζα & Σταδίου, ώρα 10πμ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Την Πέμπτη 15 Οκτώβρη, λίγες μέρες μετά την ιστορική απόφαση – νίκη του αντιφασιστικού λαϊκού κινήματος, εργαζόμενοι και εργαζόμενες στο δημόσιο τομέα απεργούμε και διαδηλώνουμε ενάντια στις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, στο έδαφος των οποίων καλλιεργούνται οι φασιστικές, ρατσιστικές ιδέες και πρακτικές.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι νέες της χώρας μας συνειδητοποιούμε πλέον ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει μια πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για την υγεία όλων μας. Παράλληλα, αξιοποιεί την πανδημία για να πλήξει βασικά εργασιακά, κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. Επαίρεται, ακόμα και σήμερα, ότι αντιμετώπισε θετικά την πρώτη φάση της πανδημίας, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επικαλούμενη το μικρό αριθμό θυμάτων. Αποκρύπτει, όμως, το γεγονός ότι τα περιοριστικά μέτρα που αναγκάστηκε να πάρει την άνοιξη του 2020 οφείλονταν κυρίως στο φόβο της κατάρρευσης ενός ανεπαρκούς υγειονομικού συστήματος, για την κατάσταση του οποίου έχει τεράστιες ευθύνες και αυτή, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η πραγματικότητα είναι πως ο λαός έσωσε το λαό, με την ωριμότητα και την ευθύνη που έδειξε καθώς και με την αυταπάρνηση των εργαζομένων στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και γενικά στις δημόσιες υπηρεσίες της «πρώτης γραμμής».

Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα, όχι μόνο άφησε αναξιοποίητο το χρόνο που της δόθηκε για να θωρακίσει το ΕΣΥ, αλλά προχώρησε στην υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της. Δεν αύξησε τις δημόσιες δαπάνες για την Υγεία, δεν έκανε τις απαραίτητες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και δεν προέβη στην ίδρυση και λειτουργία νέων ΜΕΘ και στην επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Προχωρά σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, ενισχύει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, περιορίζει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα και χρησιμοποιεί την πανδημία ως πρόσχημα για την προώθησή τους. Το μέλλον που προδιαγράφεται για όλους εμάς είναι ζοφερό και περιλαμβάνει εναλλάξ «χειροκροτήματα και κλομπ», ενώ για τους ιδιώτες και τους καναλάρχες «ζεστό χρήμα».

Ταυτόχρονα, στο όνομα των μεγάλων συμφερόντων του τουριστικού τομέα, η κυβέρνηση άνοιξε ανεξέλεγκτα τις πύλες εισόδου της χώρας, χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, με τις υγειονομικές και οικονομικές συνέπειες να τις ζούμε σήμερα. Στους χώρους δουλειάς, δεν τηρούνται τα υγειονομικά μέτρα, ενώ η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν πείθει, αλλά υποκρίνεται, όταν ζητάει να τηρούνται οι αποστάσεις ή να υπάρχει περιορισμένος αριθμός σε συγκεντρώσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις, τη στιγμή που στα σχολεία και στους παιδικούς σταθμούς οι μαθητές και τα παιδιά συνωστίζονται σε τμήματα των 25 ατόμων, ενώ στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), σε Αττική και Θεσσαλονίκη, η κατάσταση είναι δραματική.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Με τη συμμετοχή μας στην απεργία και στα συλλαλητήρια στις 15 Οκτώβρη, απαντάμε στον κυβερνητικό αυταρχισμό και στην τρομοκρατία σε βάρος απεργών, διαδηλωτών, όπως οι υγειονομικοί, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, που βρίσκονται εδώ και καιρό στους δρόμους διεκδικώντας, μεταξύ άλλων, μέτρα υγειονομικής προστασίας, ολιγομελή τμήματα και στελέχωση των σχολείων και των νοσοκομείων, με προσλήψεις εκπαιδευτικών και υγειονομικού προσωπικού. Καταγγέλλουμε τη βίαιη καταστολή, με τη χρήση χημικών, εναντίον μαθητών και μαθητριών, που την Παρασκευή 9 Οκτώβρη διαδήλωναν έξω από το υπουργείο Παιδείας!

Αυτήν την κρίσιμη περίοδο που η κυβέρνηση νομοθετεί, παίρνει μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και θωρακίζει το αντεργατικό και αυταρχικό οπλοστάσιό της, δεν πρέπει να αποδεχτούμε την καραντίναστην οποία οι κυβερνώντες επιδιώκουν να θέσουν τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις μας. Έχουμε γνώση, δύναμη και πειθαρχία και μπορούμε σε όλες τις καταστάσεις να λειτουργούμε συλλογικά , να περιφρουρούμε την υγεία μας και να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας, απέναντι σε αυτούς που τα επιβουλεύονται εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες.

Απεργούμε και διαδηλώνουμε, την Πέμπτη 15 Οκτώβρη 2020,

διεκδικώντας:

Αύξηση των δαπανών και μαζικές προσλήψεις σε Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια – Τοπική Αυτοδιοίκηση – Ασφαλιστικά Ταμεία. Μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την ενοικιαζόμενη και την εκ περιτροπής εργασία. Μετατροπή όλων των συμβάσεων από ΙΔΟΧ σε ΙΔΑΧ, για τους εργαζόμενους που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Διενέργεια μαζικών και δωρεάν τεστ κορονοϊού, ενίσχυση του ΕΣΥ, αύξηση του αριθμού των ΜΕΘ και επίταξη των ιδιωτικών μονάδων Υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Μέτρα για την προστασία της υγείας στους χώρους εργασίας και στα ΜΜΜ. Χορήγηση αδειών ειδικού σκοπού χωρίς αφαίρεση από την κανονική άδεια. Κατάργηση του θεσμού της αναστολής σύμβασης εργασίας και καταβολή του συνόλου της μισθοδοσίας από τις επιχειρήσεις, με ενίσχυση αυτών που πραγματικά πλήττονται  από την πανδημία.

• Αύξηση των δαπανών και μαζικούς μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση για την κάλυψη των χιλιάδων οργανικών και λειτουργικών κενών. Δεκαπέντε μαθητές ανά τμήμα. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στην καθαριότητα.

Δραστική μείωση του χρόνου εργασίας. Εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας 35 ωρών και 30 στα ΒΑΕ. Μείωση των ορίων ηλικίας και των χρόνων που απαιτούνται για συνταξιοδότηση. Χορήγηση πλήρους άδειας ανατροφής στις/στους νεοδιόριστες/-ους εκπαιδευτικούς.

• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Απαγόρευση πλειστηριασμών και διακοπής ρεύματος και νερού.

Επέκταση του θεσμού των ΒΑΕ στο Δημόσιο με ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα όρια συνταξιοδότησης και τον χρόνο εργασίας. Επέκταση, αύξηση και μη περικοπή από κανέναν εργαζόμενο του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.

Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Μείωση των ανώτατων συντελεστών του ΦΠΑ στο 15%.

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Αποκατάσταση όλων των συντάξεων και καταβολή των αναδρομικών σε όλους τους συνταξιούχους. Καμία ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών, στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και στην εκχώρηση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών του κράτους στους ιδιώτες. Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου «αξιολόγησης» που οδηγεί στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Αυτοί που διορίζουν τους προϊσταμένους, χωρίς να γίνονται κρίσεις από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια εδώ και 10-15 χρόνια, αυτοί που -αντί να προσλαμβάνουν εργαζομένους- προσλαμβάνουν ειδικούς συμβούλους και μετακλητούς υπαλλήλους, αυτοί που -αντί για μόνιμο προσωπικό- προσλαμβάνουν συμβασιούχους και «ωφελούμενους», δεν έχουν δικαίωμα να ισχυρίζονται ότι δήθεν ενδιαφέρονται για την αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών.

• Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν το δικαίωμα στη διαδήλωση και στην απεργία, που καθιερώνουν ηλεκτρονική ψηφοφορία για την εκλογή εκπροσώπων των εργαζόμενων καθώς και όλων των αντεργατικών πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.


ΕΔΩ η ανακοίνωση σε μορφή .docx
ΕΔΩ σε μορφή .pdf

11 Οκτώβρη 2020
Από το ΜΕΤΑ




Απεργία στον Όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ την Τετάρτη 22/7/2020 ενάντια στις μειώσεις μισθών και στις απολύσεις. Συγκέντρωση 8:00πμ

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών κηρύσσει 24ωρη απεργία στον Όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ την Τετάρτη 22/07/2020 για όλους τους εργαζόμενους τεχνικούς

Στάση εργασίας για τις τρεις πρώτες ώρες εργασίας την ίδια ημέρα για όλους τους εργαζόμενους τεχνικούς του κλάδου

Συγκέντρωση στην έδρα του ομίλου, Ερμού 25 Νέα Κηφισιά, ώρα 8πμ

Οι εργαζόμενοι πληρώσαμε πολλά… Δε θα πληρώσουμε ξανά

Την Παρασκευή 10 Ιούλη, η διοίκηση του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ ανακοίνωσε, μέσω νυχτερινού μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τους εργαζόμενους των θυγατρικών της (ΑΚΤΩΡ, ΤΟΜΗ και ΑΚΤΩΡ FM), το νέο γενικευμένο αντεργατικό «πογκρόμ». Στην εν λόγω ανακοίνωση – μνημείο μένους ενάντια στους εργαζόμενους στις εργαζόμενες – όπου η διοίκηση κατάφερε να χωρέσει τόσο  την ανάπτυξη και τον χορό των εκατομμυρίων που «είναι να έρθουν» όσο και την επαπειλούμενη περικοπή των εργατικών δικαιωμάτων, στάλθηκε ένα σαφές μήνυμα: θα ξαναματώσετε προκειμένου να έχουμε τα κέρδη που επιδιώκουμε. Η νέα επίθεση βάζει ξανά στο στόχαστρο αυτούς κι αυτές που έχουν εργασιακές σχέσεις λάστιχο, που δεν σταμάτησαν να δουλεύουν και ρίσκαραν την υγεία τους με τον COVID , τους οικοδόμους και εργατοτεχνίτες με τα εκατοντάδες εργατικά «ατυχήματα» (2 εργάτες έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους με ευθύνη της εργοδοσίας το τελευταίο τρίμηνο). Όλους αυτούς που με την βαθιά εκμετάλλευσή τους, τον «νόμιμα» απλήρωτο χρόνο δουλειάς τους, δημιούργησαν τα δις Ευρώ κερδοφορίας και έφεραν τον Ελλάκτωρ στη θέση του «εθνικού πρωταθλητή» των κατασκευών τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι εργαζόμενοι κι οι εργαζόμενες που παραμένουν, μετά τις εκαντοντάδες απολύσεις της τελευταίας διετίας της «αναδιάρθρωσης», τώρα καλούνται να «συναινέσουν» στο τελεσίγραφο και να αποδεχτούν: μειώσεις μισθών (από 4% έως 15% επί του μεικτού και 6% έως 20% επί του καθαρού), πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης (για ηλικίες από 40 έως 55 ετών) και «Sabbatical» (για τους άνω των 55). Οι περικοπές είναι τέτοιες που ακόμα και όσοι δουλεύουν στα έργα με 1000€ μεικτά (715€ καθαρά), προβλέπεται να έχουν μείωση 4% επί του μεικτού μισθού! (6% στον καθαρό μισθό).

Έχουν προηγηθεί πάνω από 700 απολύσεις από τον Ιούνη του 2018, μεταξύ των οποίων δεκάδες τηλε-απολύσεις εργαζόμενων που βρίσκονταν σε καθεστώς τηλεργασίας στην πανδημία. Οι καθυστερήσεις μισθών φτάνουν τον ένα μήνα για τους μηχανικούς με ΔΠΥ ενώ στα έργα εξωτερικού υπερβαίνει τους δύο και τρεις μήνες κατά περίπτωση. Οι εργαζόμενες με ΔΠΥ λαμβάνουν «χαριστικά» άδεια μητρότητας 25 ημερών. Η επίθεση περιλαμβάνει απώλεια ασφαλιστικών δικαιωμάτων με «επιλογή» ασφάλισης αυταπασχολούμενου για τα «μπλοκάκια», επίθεση μέσω του αντιδραστικού Κώδικα Δεοντολογίας στην πολιτική και συνδικαλιστική δράση, με ενεργοποίηση του χαφιεδισμού της ηλεκτρονικής πλατφόρμας «καταγγελιών». Στο διάστημα της πανδημίας ήταν ανύπαρκτα τα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων έναντι του κορωνοϊού στα εργοτάξια. Ενώ τα ανεπαρκή μέτρα υγείας και ασφάλειας στα έργα προκαλούν διαρκώς νέα ατυχήματα.

Ωστόσο το πρόγραμμα «μείωσης του λειτουργικού κόστους» που ήδη εξελίσσεται με την πίεση των στελεχών για «αποκατάσταση της ρευστότητας» και εξασφάλιση τραπεζικής δανειοδότησης έχει και «ψιλά γράμματα» που η Διοίκηση δεν ανέφερε στην ανακοίνωση ούτε στα πληρωμένα δημοσιεύματα που κατακλύζουν έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Η διοίκηση του Ελλάκτωρ αποκαλύπτει τις «λεπτομέρειες» σταδιακά για να αποφύγει την κατακραυγή:

  1. Το πρόγραμμα μαζικών απολύσεων συνεχίζεται κανονικά. Ακόμα και εάν οι εργαζόμενοι αποδεχτούν τις μειώσεις μισθών δε διασφαλίζουν τη θέση εργασίας τους.
  2. Όσοι δεν αποδεχτούν τη μείωση μισθού απειλούνται με απόλυση μέχρι 31/8/2020.
  3. Οι εργαζόμενοι με ΔΠΥ απειλούνται με απώλεια της νόμιμης αποζημίωσης τους. Ακόμα και αυτές τις θεσμικά κατοχυρωμένες αποζημιώσεις απόλυσης (μέσω της κλαδικής ΣΣΕ που είχε υπογράψει το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών με τους εργοδοτικούς φορείς) για τα μπλοκάκια η διοίκηση τις εμφανίζει ως «οικειοθελείς παροχές» του εργοδότη, θέτοντας ευθέως υπό αίρεση τη μελλοντική απόδοσή τους.
  4. Όσοι επιλέξουν «εθελούσια» αποχώρηση με αυξημένη αποζημίωση, δε διασφαλίζουν ότι θα την πάρουν. Εφόσον η εταιρεία κρίνει ότι είναι «απαραίτητοι με βάση τις ανάγκες» θα τους επιβάλει μείωση μισθού επί ποινή απόλυσης εάν δεν αποδεχτούν

Ζητούν από τους εργαζόμενους να επιλέξουν τον τρόπο «εκτέλεσής» τους. Δεν είναι μόνο οι περισσότερες από 700 απολύσεις της διετίας. Μεγάλο τμήμα των εργαζόμενων έχει ήδη υποστεί σημαντική μείωση μισθού στα χρόνια της προηγούμενης κρίσης.

Σήμερα αποδεικνύεται περισσότερο από ποτέ ότι η αποδοχή των απολύσεων, των μειώσεων μισθών και απωλειών δικαιωμάτων δεν διασφαλίζει ούτε τις θέσεις εργασίας, ούτε βέβαια την «επαναφορά του 50% των απωλειών» που σήμερα δήθεν υπόσχεται ο Ελλάκτωρ μέχρι τα τέλη του 2022.

Ο πραγματικός στόχος της αντεργατικής επίθεσης

Στόχος του Ελλάκτωρ είναι η διασφάλιση μεγαλύτερων κερδών για τους μετόχους και τις τράπεζες που τον δανείζουν.  Η διοίκηση της ΕΛΛΑΚΤΩΡ έχοντας όλα τα αντεργατικά όπλα της κυβέρνησης ΝΔ σήμερα και του κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ χθες, στοχεύει μακριά: θέλει να διαμορφώσει εκείνους τους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα  και χωρίς κόστος, ώστε να είναι εγγυημένη η νέα απογείωση των κερδών της. Τα κέρδη δεν «πέφτουν απ’ τον ουρανό» αλλά προκύπτουν απ’ την εκμετάλλευση των εργαζόμενων. Οι μαζικές απολύσεις συνοδεύονται από την άκρατη εντατικοποίηση για όσους μένουν και «βγάζουν» την ίδια με πριν ή και επιπλέον δουλειά. Γι’ αυτό απολύσεις και «εθελούσιες αποχωρήσεις» ισοδυναμούν με επένδυση για τους εργοδότες. Μαζί με τις μειώσεις μισθών και αφαίρεση ασφαλιστικών και υπόλοιπων εργασιακών δικαιωμάτων συμπιέζουν ακόμα περισσότερο το «κόστος εργασίας», φέρνουν τον όμιλο σε πλεονεκτική «προοπτική» ώστε να σπάσει τα ρεκόρ κερδοφορίας την επόμενη μέρα της έναρξης των νέων μεγάλων έργων στις Κατασκευές. Η επίθεση του Ελλάκτωρ αποτελεί οδηγό για τους υπόλοιπους κατασκευαστικούς ομίλους και τεχνικές –μελετητικές εταιρείες και για όλο τον κλάδο μελέτης-κατασκευής.

Άλλωστε οι «συμμετοχές» στις άλλες εταιρείες του Ομίλου, οι δημόσεις παχυλές συμβάσεις και το σημερινό ανεκτέλεστο του Ομίλου «φτάνει και περισσεύει» για να διατηρηθούν θέσεις εργασίας και μισθοί. Σήμερα ο Ελλάκτωρ διατηρεί και επεκτείνει κερδοφόρες δραστηριότητες στους υπόλοιπους, εκτός Κατασκευών, τομείς: Παραχωρήσεις Αυτοκινητοδρόμων, Ενέργεια, Απορρίμματα, Διαχείριση Ακινήτων. Έτσι ενώ απομυζά περίσσεια κρατικού χρήματος «επιστρέφει» στην κοινωνία περίσσεια εκμετάλλευση, απολύσεις και μειώσεις εργατικών δικαιωμάτων.

Ο Ελλάκτωρ αλλά και οι υπόλοιποι όμιλοι πληρώνονται από το κράτος που με τη φοροληστεία των εργαζόμενων χρημαδοτεί τα Έργα, ανεξάρτητα απ’ τους όρους εργασίας και τους μισθούς των εργαζόμενων που παράγουν το κατασκευαστικό έργο.

Το κράτος δεν προστατεύει θέσεις εργασίας, μισθούς και δικαιώματα αλλά τα κέρδη των μετόχων και των τραπεζών, τις οποίες «ανακεφαλαιοποίησε» ξανά και ξανά με τις δικές μας αιματηρές θυσίες.

Οι εργαζόμενοι δεν είναι μέτοχοι του ομίλου, δεν πήραν μερίδιο από τα προηγούμενα κέρδη, ούτε θα πάρουν μερίδιο από τα μελλοντικά. Η «έξοδος» από τη νέα κρίση του συστήματος δεν θα είναι «για όλους», έχει προϋποθέσεις: ανεργία και εξαθλίωση με νέες απώλειες των εργαζόμενων ώστε να διασφαλιστεί η νέα εκτόξευση κερδών για τους εργοδότες.

Δεν υπογράφουμε τη σφαγή μας! Να σταθούμε όρθιοι απέναντι στο τελεσίγραφο

Καλούμε τους εργαζόμενους του ΑΚΤΩΡΑ να μην αποδεχτούν τις μειώσεις μισθών, ούτε τις επερχόμενες απολύσεις και «εθελούσιες αποχωρήσεις». Η εργοδοτική επίθεση δεν πρόκειται να σταματήσει με τις δικές μας υποχωρήσεις. Αντίθετα θα ζητηθούν σύντομα νέες θυσίες. Δεν τσιμπάμε με την ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού την οποία επιδιώκει ενωμένη η εργοδοσία του κλάδου και η οποία στόχο έχει την καθήλωση των εργατικών δικαιωμάτων στην επόμενη φάση.

Το σχέδιο της εργοδοσίας πρέπει να μας βρει αποφασιστικά ενωμένους απέναντι τους!

Οι εργαζόμενοι του Ελλάκτωρ δεν είναι μόνοι. Παίρνουμε απόφαση αγώνα και σηκώνουμε το ανάστημά μας. Αδύναμοι είναι αυτοί όταν μας βρουν απέναντί τους αποφασισμένους για το δίκιο μας.

Το δίκιο θα κριθεί στο δρόμο, όπως πάντα έτσι και σήμερα: Με την ένταξη στα ταξικά σωματεία, τη σύγκρουση με τη εργοδοσία μαζί με τις υπόλοιπες ζωντανές ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος.

  • Καλούμε τη Διοίκηση του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ να πάρει πίσω αμέσως το κατάπτυστο αντεργατικό τελεσίγραφο
  • Καμιά αρνητική αλλαγή, στους όρους και τις συνθήκες δουλειάς μας, στα δικαιώματα μας για τη διάσωση των κερδών του Ομίλου
  • Διεκδικούμε αναπλήρωση των απωλειών και υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με βάση τις ανάγκες μας

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλούμε τους εργαζόμενους με συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς να οργανώσουμε την αντίστασή μας ενάντια στην επίθεση. Να προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις για την ακύρωση του αντεργατικού σχεδίου.

 

πηγή:somt.gr




#apergia18Feb Όχι στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης

Ένα νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο έχει καταθέσει προς ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διαμέσου του αρμόδιου υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση. Αυτό το νομοσχέδιο η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ το παρουσίασαν με τυμπανοκρουσίες λέγοντας ότι θα έχει αυξήσεις τις συντάξεις και θα εφαρμόσει αλλαγές που αποφάσισε το ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας), που θα βελτίωναν κατά πολύ το Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου.

Αυτό που κάνει όμως ουσιαστικά είναι να νομιμοποιήσει το Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου (ν.4387/2016) με την εφαρμογή αποφάσεων του ΣτΕ. Υπενθυμίζουμε ότι το ΣτΕ έβγαλε νόμιμες και συνταγματικές όλες σχεδόν τις περικοπές των συνταξιούχων όλα τα προηγούμενα χρόνια των μνημονίων! Θεώρησε αντισυνταγματικές μόνο κάποιες περικοπές σε ποσοστά αναπλήρωσης και σε κάποιες επικουρικές.

Έτσι οι αυξήσεις που θα δοθούν με αυτό το νομοσχέδιο στους δικαιούχους κύριας σύνταξης, σε σχέση με το νόμο Κατρούγκαλου θα είναι αποκλειστικά για όσους έχουν 31-40 έτη ασφάλισης.

Αυτό αφορά ένα ελάχιστο ποσοστό συνταξιούχων κάτω από το 5% αυτή τη στιγμή. Βέβαια πραγματικές αυξήσεις θα δει ένα ακόμα μικρότερο ποσοστό των συνταξιούχων, καθώς τα όποια ποσά υπολογιστούν, θα εξανεμιστούν από την προσωπική διαφορά και τους φόρους.

Στις επικουρικές συντάξεις θα δοθούν επίσης κάποια ψίχουλα αύξησης για όσους είχαν περικοπές, γιατί το άθροισμα κύριας και επικουρικής ξεπερνούσε τα 1.300 ευρώ. Τα ποσά για αυτές τις κατηγορίες κυμαίνονται από 1-50 ευρώ μεικτά και αφορούν ένα ποσοστό περίπου 15% των δικαιούχων επικουρικής σύνταξης.

Τώρα πως θα δοθούν αυξήσεις στις συντάξεις όταν στον κρατικό προϋπολογισμό οι περικοπές του ΕΤΕΑΕΠ ξεπερνούν τα 71 εκ. ευρώ και στον ΕΦΚΑ τα 150 εκ. ευρώ και την ίδια στιγμή καταργούν την 13η σύνταξη που θεσμοθέτησε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, που σημαίνει νέα περικοπή για χιλιάδες συνταξιούχους, είναι άλλο ζήτημα!

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προεκλογικά κατήγγειλε τον ΕΦΚΑ, αλλά μετά τις εκλογές συνεχίζει ακριβώς την ίδια πολιτική, αυτή της εγκληματικής ενοποίησης με τους ίδιους όρους και σκοπούς. Τώρα ειδικά με το νέο Ασφαλιστικό “Βρούτση” φαίνεται ξεκάθαρα πως η απαξίωση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και οι συντάξεις πείνας θα σπρώξουν όσες/όσους έχουν τη δυνατότητα σε “εναλλακτικές” ιδιωτικές λύσεις για την σύνταξη τους, όπως είναι οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και τα Επαγγελματικά Ταμεία.

Η ενσωμάτωση του Επικουρικού και του Εφάπαξ (ΕΤΕΑΕΠ) στον ΕΦΚΑ ουσιαστικά θα περιορίσει και σταδιακά θα καταργήσει το ρόλο του Δημόσιου Τομέα σε αυτούς τους πυλώνες, και θα αντικατασταθεί από το ιδιωτικό κεφάλαιο, που θα τζογάρει τις εισφορές των ασφαλισμένων στα χρηματιστήρια.

Οι εργαζόμενοι θα χρειαστεί να δώσουμε νέους αγώνες για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματά µας. Οι αντεργατικές πολιτικές δεν θα σταματήσουν αν δεν αντισταθούμε.

Τα συνδικάτα και οι παρατάξεις της Αριστεράς πρέπει να δώσουν την μάχη το επόμενο διάστημα για να μην περάσει η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

ιεκδικούµε: • Απόσυρση του νομοσχεδίου Βρούτση • Κατάργηση του Νόµου Κατρούγκαλου (Ν. 4387/16) για το ασφαλιστικό και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων • Να μην προωθηθούν τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης • Αυξήσεις στις συντάξεις. Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης. Σταδιακή αποκατάσταση όλων των απωλειών • Αποκλειστικά ∆ηµόσιο, Καθολικό και Αναδιανεμητικό Σύστηµα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα λειτουργεί µε κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες • Ελεύθερη και χωρίς προϋποθέσεις δωρεάν περίθαλψη από ένα αποκλειστικά δημόσιο υγειονομικό σύστηµα, σε κάθε πολίτη που διαµένει στη χώρα, Έλληνα ή μετανάστη, εργαζόµενο ή άνεργο.

Η απεργία για το Ασφαλιστικό-“Βρούτση” στις 18 Φλεβάρη ας είναι η αρχή!

Προσυγκέντρωση στις 10:30πμ Σταδίου & Πεσμαζόγλου

Πολιτική Οργάνωση “Κόκκινο Νήμα”