Η Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” καλεί στην κινητοποίηση για την καταδίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου την Τρίτη το πρωί στα δικαστήρια στις 9 π.μ. και το απόγευμα στο Μοναστηράκι στις 7.30 μ.μ.

Ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας στις 20 Σεπτεμβρίου του 2018 και οι δολοφόνοι του παραμένουν αμετανόητοι. Η πρόταση του εισαγγελέα τη Τετάρτη 13/04 αθωώνει τους 4 αστυνομικούς που εμπλέκονται στην δολοφονία του Ζακ, καθώς κατά τα λεγόμενα του «ενήργησαν στο πλαίσιο των καθηκόντων τους» και ενοχοποιεί τους 2 καταστηματάρχες για θανατηφόρα σωματική βλάβη.

Η νομική ομάδα και η οικογένεια του Ζακ ζητούν εδώ και μήνες την αλλαγή του κατηγορητηρίου από θανατηφόρα σωματική βλάβη σε ανθρωποκτονία από πρόθεση, ώστε να γίνει σαφές ότι το να σκοτώνεις έναν άνθρωπο στο ξύλο, δεν είναι ατύχημα. Είναι δολοφονία. Η κατηγορία που έχει απαγγελθεί, αναιρεί στην πράξη αυτό που έχουμε δει με τα μάτια μας στο βίντεο και όσα κατέθεσε ο ιατροδικαστής ότι όλα τα χτυπήματα που δέχτηκε ο Ζακ συνέβαλαν στο θάνατο του.

Το αίτημα για αλλαγή κατηγορίας, είναι απαίτηση για λογοδοσία, είναι αίτημα για μια (μιας) κοινωνία(ς) δικαιοσύνης. Είναι ανάγκη να καταδικαστούν για αυτό που πραγματικά έκαναν όχι μόνο για να δικαιωθεί ο Ζακ, αλλά και για να μην περάσει το μήνυμα της ατιμωρησίας και της συγκάλυψης που προτείνει ο εισαγγελέας.

Σε αυτή την υπόθεση δεν ξεχνάμε:

Την ολιγωρία της αστυνομίας, αλλά και των δικαστικών αρχών κατά τη διάρκεια της προδικαστικής και προανακριτικής διαδικασίας.

Την διαστρέβλωση των γεγονότων και την προσπάθεια συκοφάντησης του δολοφονημένου από τα συστημικά ΜΜΕ.

Τις ευθύνες των μέχρι τώρα κυβερνήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ που ήταν κυβέρνηση όταν δολοφονήθηκε ο Ζακ δια μέσω της τότε υπουργού προστασίας του Πολίτη διαμήνυε την καλή προαίρεση των αστυνομικών, ενώ η τωρινή κυβέρνηση φαίνεται να έχει στενές σχέσεις με τους κατηγορουμένους. Συγκεκριμένα ο υπουργός υγείας Θάνος Πλεύρης αρχικά είχε αναλάβει την υπεράσπιση των αστυνομικών, ενώ είχε αντιδράσει εντόνως στο χαρακτηρισμό της δίκης ως “ιστορικής”. Όταν αυτή είναι η στάση πολιτικών στελεχών της χώρας δεν προκαλεί εντύπωση η πρόταση του εισαγγελέα για αθώωση των αστυνομικών και τη μη αλλαγή κατηγορίας και είναι δική μας υπόθεση να στείλουμε το μήνυμα ότι οι δολοφόνοι του Ζακ Κωστόπουλου δεν θα μείνουν ατιμώρητοι .

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

Ανακοίνωση- Δελτίο Τύπου Σήμερα με απόφαση κατά πλειοψηφία του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολων μετά από θετική εισαγγελική εισήγηση, αποφυλακιζεται μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης της εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ, ο άλλοτε πυρηναρχης της Νίκαιας, Γιώργος Πατελης.

Πρόκειται για εκείνον που αναφερόμενος σε μετανάστες έλεγε σε ομιλία του στα μέλη του ναζιστικού κόμματος “Ο, τι κινείται σφαζεται”. Είχε καταδικαστεί στις 7 Οκτώβρη ως μέρος της αποδεδειγμενης ιεραρχίας της ΧΑ σε 10 χρόνια ως μέλος της εγκληματικής οργανωσης αλλά και συνεργός στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Επικαλέστηκε γνωματεύσεις γιατρών για ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί του και ως τη δευτεροβαθμια δικη, θα υφίσταται πια μόνο περιοριστικούς όρους. Ο εισαγγελέας στο σκεπτικό του εκρινε ότι δεν είναι ικανός για νέα αδικήματα.. 1 χρόνο και κάποιες μέρες από την μέρα που καταδικαστηκε η ΧΑ, ένας ακόμα χρυσαυγιτης και μάλιστα αυτός που διηύθυνε το δολοφονικό τάγμα εφόδου της Νίκαιας, βρίσκεται πια εκτός φυλακής, έχοντας εκτίσει μόνο 2.5 από τα συνολικά 10 χρόνια της ποινής του. Και έπονται και άλλοι. Κανένας εφησυχασμός.

Μερικές βδομάδες από την προσπάθεια τους να σηκώσουν κεφάλι στην Σταυρούπολη και το Νέο Ηράκλειο, είμαστε εδώ για να θυμίζουμε ότι δεν τελειώσαμε. Η μάχη συνεχίζεται. Ο Αντιφασιστικος αγώνας δίνεται πρωτίστως στους κοινωνικούς μας χώρους, στις γειτονιές και τους δρόμους.

Καμπάνια Δεν είναι αθώοι οι Ναζί στην φυλακή!

Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας Πειραιά

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, οι άνεργοι και οι άνεργες, οι νέοι και οι νέες, οι συνταξιούχοι, έχουμε απέναντί μας μία κυβέρνηση, την πιο ταξική από τη μεταπολίτευση και μετά. Μία κυβέρνηση που εξελέγη πατώντας πάνω στα ιδεολογικά συντρίμμια, που παρήγαγε η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και η επικράτηση του δόγματος ΤΙΝΑ, υποσχόμενη “λιγότερο αλλά αποτελεσματικό κράτος”, λιγότερα βάρη και προκοπή για τους “άξιους”. Η μετάφραση των νεοφιλελεύθερων διακηρύξεων αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια των “από κάτω”: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Η επίκληση της ατομικής ευθύνης χρησιμοποιείται για να αποκρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης: από τη διαχείριση της πανδημίας και τους 14.000 νεκρούς, παρά τη φοβερή λαϊκή συμμόρφωση με τα μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης και τον κερδισμένο χρόνο στην πρώτη φάση, μέχρι τις παραινέσεις για ιδιωτική ασφάλιση (!) στα σπίτια που θα καίγονται στις φωτιές.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αυτές τις παρακαταθήκες, έρχεται να “υποσχεθεί” από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης τη συνέχιση της πολιτικής της. Έχει όμως ήδη αφήσει το στίγμα της στις ζωές και το μέλλον μας.

Στο μέτωπο των εργασιακών, βάθυνε σημαντικά την αποδιάρθρωση του εναπομείναντος εργατικού δικαίου και των κατακτήσεων των εργαζομένες, την ώρα που – λόγω της διαχείρισης της πανδημίας – πολλοί/ές εργαζόμενοι/ες έχασαν τις δουλειές τους ή βρέθηκαν σε αναστολή εργασίας και με μειωμένα εισοδήματα. Κατάργησε στην πράξη το 8ωρο με τον νόμο Χατζηδάκη, μείωσε σημαντικά τις υπερωριακές αμοιβές, έκανε την Κυριακή εργάσιμη ημέρα για περισσότερους κλάδους. Σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο τις συνδικαλιστικές εστίες αντίστασης, δυσχεραίνει την απόφαση για απεργία, και την υπονομεύει με τα υψηλά ποσοστά προσωπικού ασφαλείας και απαγόρευση της απεργιακής περιφρούρησης. Επιπλέον, πέρασε το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα για την επικουρική ασφάλιση, που την μετατρέπει σε χρηματιστηριακή επένδυση, προχωρώντας στο δρόμο που άνοιξε ο νόμος Κατρούγκαλου για το “σύστημα 3 πυλώνων”. Και σχεδιάζει. από το βήμα της ΔΕΘ. να εξαγγείλει νέα μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες.

Στο μέτωπο των δημοκρατικών δικαιωμάτων, έχει προλάβει να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο το καλοκαίρι του 2019, να επιχειρήσει να περιστείλει την ελευθερία της διαδήλωσης με το διαβόητο νόμο Χρυσοχοΐδη το καλοκαίρι του 2020, και επιχειρεί να βάλει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια με το νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη για την εκπαίδευση, αν και η εγκαθίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας καθυστέρησε μπροστά στις τεράστιες κινητοποιήσεις των φοιτητ(ρι)ών και την αντίσταση της πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Συνεχίζει να διαχειρίζεται την πανδημία με όρους αστυνόμου και όχι γιατρού. Πέρα από τα αναγκαία μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης, όσο περνούσε ο καιρός, το δόγμα της περιστρεφόταν μόνο γύρω από τα οριζόντια μέτρα, που περιλάμβαναν την απαγόρευση κυκλοφορίας μόνο τις ώρες της ψυχαγωγίας, την ώρα που οι εργαζόμενοι στοιβάζονταν κάθε πρωί σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και χώρους δουλειάς. Δεν ενίσχυσε ποτέ σοβαρά το ΕΣΥ (σήμερα δουλεύουν λιγότεροι εργαζόμενοι στην υγεία από ό,τι πριν την πανδημία), δεν οργάνωσε σοβαρά την ιχνηλάτηση, δεν επέβαλε στοιχειώδη μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς αλλά και δεν προέβη σε ελέγχους των εργοδοτών. Οι παλινωδίες της, όπως και η αφωνία της “επιτροπής ειδικών” απέναντι στις επιλογές της, έχουν δημιουργήσει τεράστιο ζήτημα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας. Έτσι, σήμερα, η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλο αριθμό απωλειών συγκριτικά με τον πληθυσμό της, και αρκετά χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Το αναγκαίο όπλο του καθολικού εμβολιασμού – που προστατεύει σε πολύ μεγάλα ποσοστά από τη σοβαρή νόσηση και περιορίζει τη διασπορά – αξιοποιείται για μια σειρά αντεργατικών μεθοδεύσεων (όπως οι αναστολές εργασίας και η είσοδος εργολαβικών εργαζομένων, μαζί με ιδιωτικοποιήσεις) οδηγώντας τελικά στην ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση για τη χρησιμότητά του. Λειτουργεί τελικά ως ο μεγαλύτερος σπόνσορας των αντιεμβολιαστών και του ακροδεξιού πυρήνα τους, τους οποίους αναδεικνύει και σε προνομιακό της πολιτικό αντίπαλο, για να μην απολογείται για τις δικές της σοβαρότατες ευθύνες. Και σαν αποκορύφωμα, τοποθέτησε τον φασίστα Θ. Πλεύρη ως υπουργό Υγείας.

Έχει τσακίσει κυριολεκτικά την εκπαίδευση. Πέραν της συνεχιζόμενης υποχρηματοδότησης, που εκτός των άλλων ακύρωσε και κάθε δυνατότητα αντιμετώπισης της πανδημίας με ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, απέκλεισε χιλιάδες επιπλέον φοιτητές από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με το νέο σύστημα πρόσβασης και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, μεθόδευση για την υλοποίηση της οποίας φέρουν ευθύνη και ορισμένες διοικήσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Οι αποκλεισμένοι υποψήφιοι προσφέρονται ως πελατεία στα ιδιωτικά κολέγια, των οποίων τα πτυχία φρόντισε να εξισώσει με αυτά των δημοσίων ΑΕΙ ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα. Την ίδια στιγμή τα πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά για πάνω από 1,5 χρόνο, ενώ υπήρχαν τρόποι να μπορέσουν να ανοίξουν ασφαλώς, εάν καταβάλλονταν τα απαιτούμενα χρηματικά ποσά για προσωπικό, αίθουσες και διαγνωστικούς ελέγχους. Η λογική της εμπορευματοποίησης και της “αυτονομίας” – δηλαδή της προσπάθειας για εξεύρεση πόρων – τόσο σε επίπεδο ανώτατων ιδρυμάτων όσο και στο επίπεδο της σχολικής μονάδας, προωθείται μεθοδικά, δημιουργώντας την πιο ταξική και λιγότερο δημοκρατική παιδεία της μεταπολίτευσης.

Κατάφερε να κάψει τη χώρα, σε πρωτοφανή έκταση τις τελευταίες δεκαετίες. Πιστή στο δόγμα να μην επενδύει στην πρόληψη, με τις δασικές υπηρεσίες πρακτικά διαλυμένες από την υποστελέχωση και ασύνδετες, περίμενε τις φωτιές να σβήσουν στη θάλασσα, επιτρέποντας τρομακτική περιβαλλοντική καταστροφή. Μαζί με το περιβάλλον όμως κινδυνεύουν να καταστραφούν και οι ζωές πολλών κοινοτήτων που ζούσαν από τη σχέση τους με τη φύση, και να συμπιεστούν για να στραφούν και αυτές στην τουριστική βιομηχανία. Η υπαρκτή κλιματική κρίση χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, και προβάλλεται πλέον για να δικαιολογήσει τις “πράσινες επενδύσεις” που σκοπεύουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε “ενεργειακή μπαταρία”, αντί να υπάρξει ένας συνολικός σχεδιασμός για την εξοικονόμηση ενέργειας και την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών με τρόπο αναλογικό, και τη συμμετοχή των κοινοτήτων στις αποφάσεις. Αυτά είναι βέβαια ψιλά γράμματα, όταν την κυβερνητική πολιτική υπαγορεύουν οι όμιλοι παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Τέλος, ο κυνισμός της κυβέρνησης αποτυπώνεται και στον προσφυγικό / μεταναστευτικό ζήτημα. Λίγες μέρες μετά τα κροκοδείλια δάκρυα για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, που οφείλονται εν πολλοίς και στην παρέμβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) στην περιοχή, εκδηλώνεται ο νέος αντιπροσφυγικός οίστρος τους, με τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μηταράκη να δηλώνει περιχαρής ότι οι πρόσφυγες, οι ίδιοι άνθρωποι που θα τρέξουν να ξεφύγουν από τους Ταλιμπάν, δεν θα μπορούν να βρουν καταφύγιο στη χώρα μας.

Όσο για την πολιτική ισότητας των γυναικών, η κυβέρνηση καταγράφει ιδεολογική και πολιτική οπισθοδρόμηση, στέλνοντας τις γυναίκες στο σπίτι, με ευελιξία και τηλεργασία, δημιουργώντας πολίτες «βοηθητικής κατηγορίας», την ώρα που η μία γυναικοκτονία διαδέχεται την άλλη, «συναγωνιζόμενες» σε βαρβαρότητα και αγριότητα!

Την ίδια περίοδο, όμως, αποδείχτηκε ότι οι συλλογικοί αγώνες ανθίζουν ακόμα και στις πιο δύσκολες συγκυρίες. Χιλιάδες νέοι/ες εργαζόμενοι/ες απήργησαν για πρώτη φορά στις επαναλαμβανόμενες απεργίες του Μαΐου – Ιουνίου, αφού οργανώθηκαν στους χώρους δουλειάς τους, δείχνοντας ότι ο κόσμος της εργασίας συνεχίζει να πιστεύει στη δυνατότητα των συλλογικών αγώνων να κερδίζουν, με την απεργία της 10ης Ιούνη να είναι από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις που έχουν γίνει μετά το 2015. Παρά την απογοήτευση που έχει σπείρει η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος με ευθύνη κυρίαρχα της γραφειοκρατικής και εργοδοτικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η οποία στη ΔΕΘ θα οργανώσει «εκδήλωση δημοσίων σχέσεων» αντί για διαδήλωση.

Την περασμένη άνοιξη, χιλιάδες πολίτες, με τη νεολαία να συμμετέχει μαζικά, διαδήλωσαν σε κάθε πόλη και γειτονιά ενάντια στην αστυνομική καταστολή, με αφορμή τα περιστατικά της Νέας Σμύρνης. Το κίνημα του ελληνικού #metoo έφερε στην επιφάνεια τον σεξισμό και τη βία που υφίστανται οι γυναίκες, και μάλιστα κυρίως στο πλαίσιο εξουσιαστικών σχέσεων στους χώρους εργασίας – χωρίς να υποτιμάται η πατριαρχική/σεξιστική βία και σε άλλα πλαίσια. Μαζικές συνεχόμενες κινητοποιήσεις έγιναν για να έχει ο απεργός πείνας, Δ. Κουφοντίνας, πρόσβαση στα στοιχειώδη δικαιώματά του ως φυλακισμένου. Χιλιάδες φοιτητές βγήκαν στους δρόμους ξανά και ξανά, σπάζοντας τις απαγορεύσεις, για να βάλουν φραγμό στα κυβερνητικά σχέδια.

Όλοι αυτοί οι μικροί και μεγάλοι αγώνες είναι η υπόσχεση ότι μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Ότι πρέπει να ξεμπερδεύουμε με αυτή την κυβέρνηση, που τάζει “επιτελικό κράτος” και με τις πολιτικές της μας καίει, μας σκοτώνει, μας φτωχοποιεί. Γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια οι κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, δίνουν την εικόνα μιας εθιμοτυπικής διαδικασίας, στην οποία δεν συμμετέχουν μαζικά αγωνιζόμενοι κλάδοι, αλλά κυρίως λίγοι συνδικαλιστές. Η ίδια η βιωμένη εμπειρία όμως αποδεικνύει ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν σημαντικές διαφορές από τα προηγούμενα. Και οι πρόσφατοι αγώνες δείχνουν ότι οι κινητοποιήσεις στη φετινή ΔΕΘ μπορούν να αποτελέσουν την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση της ΝΔ. Εμείς, από τη μεριά μας, θα βάλουμε το χέρι μας.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους/ες τους εργαζόμενους/ες να συμμετάσχουν μαζικά και ενωτικά στις κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της 85ης ΔΕΘ, το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2021. Στη συγκέντρωση Σωματείων, Συνδικαλιστικών και Αυτοδιοικητικών Κινήσεων, Φοιτητικών Συλλόγων και Σχημάτων, στην πλατεία Συντριβανίου, ώρα 5μμ., και στην ενιαία πορεία με τα Συνδικάτα και όλους τους διαδηλωτές προς το χώρο εγκαινίων της ΔΕΘ.

Πηγή: ergasianet.gr

Ο υπουργός Εργασίας και η Διοίκηση του ΕΦΚΑ παίζουν με την υγεία και την ζωή των εργαζομένων

Η τυφλή Δικαιοσύνη θα παρέμβει επιτέλους;

Έχουμε αναφερθεί σαν παράταξη επανειλημμένως για τα προβλήματα και τις ελλείψεις στον ΕΦΚΑ, και ειδικά για τη μη λειτουργία και την υπολειτουργία των συστημάτων κλιματισμού (και φέτος) σε δεκάδες υποκαταστήματα του Ηλεκτρονικού-ΕΦΚΑ!

Στο Β’ Υποκατάστημα Μισθωτών Αττικής Αθηνών Κεντρικού Τομέα Κεφαλληνίας 12-14, ένα από τα πολλά κτίρια που δεν λειτουργεί ο κλιματισμός από την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου, δύο φορές ήρθε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και πραγματοποίησε επιτόπιους ελέγχους και αυτοψίες για την έλλειψη κλιματισμού στις 16/07/21 και στις 03/08/21 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δημιουργούνται “επικίνδυνες συνθήκες εργασίας και συναλλαγής” και “οι υπεύθυνοι οφείλουν να διακόψουν τις εργασίες στην εγκατάσταση”, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3850/2020 (αρθ.45 παρ3/α), τον οποίο επικαλείται το ΣΕΠΕ.

Ειδικά εν μέσω του παρατεταμένου καύσωνα, όπου σύμφωνα με μέτρηση τους στον εξωτερικό χώρο του υποκαταστήματος στις 3 Αυγούστου η θερμοκρασία ήταν 43 ^οC υπό σκιά! Ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά λιποθυμιών εργαζομένων σε Τμήματα και Υποκαταστήματα του ΕΦΚΑ.

Απέναντι σε όλα αυτά τι κάνει η Διοίκηση και ο υπουργός Εργασίας; Ρίχνουν το μπαλάκι στα στελέχη των υπηρεσιών να αποφασίσουν τα ίδια αν και πότε θα σταματήσουν τη λειτουργία τους οι υπηρεσίες, καθώς σύμφωνα με την εγκύκλιο του Υπ. Εσωτερικών: “οφείλουν να παρέχουν αδιαλείπτως τις υπηρεσίες τους”.

Η Διοίκηση του ΕΦΚΑ και η πολιτική ηγεσία του Υπ. Εργασίας το μόνο που έχουν αλλάξει τώρα στην τακτική αντιμετώπισης και αυτών των προβλημάτων, είναι να ρίχνουν την ευθύνη σε άλλους! Φταίνε οι εργαζόμενοι, φταίνε τα υπηρεσιακά στελέχη, φταίνε οι προηγούμενοι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν φταίει η “πολυχρονεμένη” μας κυβέρνηση και τα “άριστα” στελέχη της.

Σε όλα τα προβλήματα αυτής της χώρας υπάρχει ατομική ευθύνη και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει κυβερνητική ευθύνη.

Είναι επιτακτική ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να προστατευτούν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που οι πολιτικές της διαρκούς εκμετάλλευσης της φύσης για το κέρδος των μεγάλων εταιριών δημιουργούν, σε στενή συνεργασία με τις κυβερνήσεις.

Η λύση δεν είναι να ψάχνουν στον ΕΦΚΑ τελευταία στιγμή για ανεμιστήρες και ψύκτες!

Τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες των εργαζομένων έχουν αναγκαίο καθήκον να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Πρέπει να γίνουν δράσεις και να κλείσουν όλα τα κτίρια του ΕΦΚΑ, που δεν έχουν κλιματισμό ή υπολειτουργεί το σύστημα ψύξης.

Πρέπει όλα τα υποκαταστήματα να περιορίσουν σε χρονική διάρκεια τη συναλλαγή με το κοινό την περίοδο του καύσωνα και να αποχωρούν νωρίτερα οι εργαζόμενοι.

Οι “άριστοι” της Νέας Δημοκρατίας έχουν εγκληματικές ευθύνες!

Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας

Αθήνα 22 Ιουλίου 2021

Α.Π: 11534

Η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή τροπολογία για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού.

Φέρνει την υποχρεωτικότητα λέγοντας χοντροκομμένα, ανερυθρίαστα ψέματα ,ότι δήθεν εξάντλησε όλα τα περιθώρια ενημέρωσης των εργαζομένων στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία καθώς και στις μονάδες υγείας .

H αλήθεια είναι ότι καμία στοχευμένη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για τον εμβολιασμό δεν υπήρξε. Καμία προσπάθεια να απαντηθούν ερωτηματικά ,να ξεπεραστούν δισταγμοί .Απεναντίας κυβερνητικές παλινωδίες, ξεχείλωμα των υγειονομικών πρωτοκόλλων για τις ανάγκες των τουριστικών ομίλων, αντιεπιστημονική παραφιλολογία εκ μέρους της ίδιας της κυβέρνησης, επιστημονικοφανή «επιχειρήματα» κυβερνητικών παραγόντων που εμφανίζονται ως «έγκριτοι επιστήμονες» για να δικαιολογούν προειλημμένες κυβερνητικές αποφάσεις, η μετατροπή μιας επιστημονικής κατάκτησης όπως είναι το εμβόλιο σε προϊόν συναλλαγής και εξαγοράς. Αυτές είναι οι αιτίες για τους φόβους και επιφυλάξεις όσων δεν είναι αρνητές ή ανορθολογιστές. Αυτά ρίχνουν νερό στο μύλο του ανορθολογισμού, των θεωριών συνομωσίας, βολικό αντίπαλο της κυβέρνησης για να απεμπολήσει τις δικές της ευθύνες .

Η κυβέρνηση έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της ακόμα και τις συστάσεις της εθνικής επιτροπής βιοηθικής για «εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, προσαρμοσμένες σε κάθε επαγγελματική ομάδα, οι οποίες θα βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται συνεχώς με προϋπόθεση την προηγούμενη κατανόηση των φόβων και των γενικότερων αντιλήψεων ».

Στόχος της είναι να ενισχύσει το αφήγημα της ατομικής ευθύνης, να καλλιεργήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, για να ξεπλύνει τις εγκληματικές της ευθύνες για την διαχείριση της πανδημίας. Τις ευθύνες της για το τραγικά υποστελεχωμένο δημόσιο σύστημα υγείας ,για την ανύπαρκτη ΠΦΥ, το συνωστισμό στα ΜΜΜ, το ξεχείλωμα των υγειονομικών πρωτοκόλλων στους χώρους δουλειάς, τους δειγματοληπτικούς ελέγχους στις πύλες εισόδου της χώρας προς όφελος του τουριστικού κεφαλαίου, τις καθυστερήσεις στο πρόγραμμα του εμβολιασμού.

Η υποκρισία ξεχειλίζει. Κόπτεται δήθεν η κυβέρνηση για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού τη στιγμή που 7 μήνες μετά την έναρξη του προγράμματος εμβολιασμού, με αποκλειστικά δική της ευθύνη :

-οι εμβολιασμοί κατ’ οίκον ξεκίνησαν μόλις την προηγούμενη εβδομάδα

– στους οίκους ευγηρίας δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί

– το 97% των φιλοξενούμενων στις δομές προσφύγων παραμένουν ανεμβολίαστοι

Θέλει μεγάλο θράσος να λέει ο Υπουργός Υγείας ότι όσοι υγειονομικοί δεν έχουν ακόμα εμβολιαστεί δε σέβονται τον ανθρώπινο πόνο και την αξία της ανθρώπινης ζωής , τη στιγμή που η κυβέρνηση άφηνε διασωληνωμένους ασθενείς να ξεψυχούν εκτός ΜΕΘ, για να μην πειράξουν ούτε τρίχα από τους ομίλους στην ιδιωτική υγεία .

Όλοι οι νοσοκομειακοί γιατροί όπως και η πλειοψηφία του υπόλοιπου υγειονομικού προσωπικού, είτε είναι εμβολιασμένοι είτε έχουν ανοσία επειδή έχουν νοσήσει. Τα ποσοστά είναι υψηλότερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αδιάψευστο κριτήριο το γεγονός ότι πριν τον εμβολιασμό, ως τον Φεβρουάριο του 2021 θρηνούσαμε δεκάδες συναδέλφους υγειονομικούς όλων των κλάδων. Αρρώστησαν πάνω στη δουλειά κι έχασαν τη ζωή τους από Covid19. Μετά τον Φεβρουάριο του 2021 δεν έχουμε καταγράψει σχεδόν καμία απώλεια. Παρεμπιπτόντως όχι μόνο δεν αναγνωρίστηκε η απώλεια ως εργατικό ατύχημα, αλλά ούτε καν κάποιο συλλυπητήριο μήνυμα δεν μπήκαν στον κόπο να στείλουν.

Η κυβέρνηση εδώ και καιρό, σκόπιμα παραπληροφορεί και στοχοποιεί τους υγειονομικούς για να κουκουλώσει τις τεράστιες ευθύνες της. Σκόπιμη και υποβολιμιαία παραπληροφόρηση, με τους υπουργούς της κυβέρνησης σε μοιρασμένους ρόλους. Άλλα να λέει ο υπουργός Υγείας και άλλα υπουργοί της ίδιας κυβέρνησης άσχετων υπουργείων. Σκόπιμα σήκωσαν επικοινωνιακό «κουρνιαχτό» δυσφήμισης, για να έρθουν στη συνέχεια να νομοθετήσουν την υποχρεωτικότητα . Με την επίκληση της δημόσιας υγείας, την οποία η ίδια η κυβέρνηση εκθέτει σε κίνδυνο, και με πρόσχημα τον αναγκαίο εμβολιασμό, που η ίδια υπονομεύει, φέρνουν τροπολογία που ανοίγει το δρόμο για απλήρωτη δουλειά, περικοπές μισθών και απολύσεις .

Η ΟΕΝΓΕ, οι Ενώσεις Νοσοκομειακών Γιατρών μέλη της ΟΕΝΓΕ, όλοι οι νοσοκομειακοί γιατροί της χώρας από την πρώτη στιγμή ριχτήκαμε στη μάχη της επιστημονικής ενημέρωσης υπέρ του καθολικού εμβολιασμού. Ως ΟΕΝΓΕ είχαμε διοργανώσει τον Ιανουάριο επιστημονική ημερίδα με θέμα την νόσο COVID19 και την αξία του εμβολιασμού. Οι γιατροί του δημόσιου συστήματος υγείας έχουμε καθοριστική συμβολή στον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού στα εμβολιαστικά κέντρα των δημόσιων νοσοκομείων και των ΚΥ αλλά και στα εξωτερικά εμβολιαστικά κέντρα. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, τις δυσκολίες και την απαράδεκτη στάση της κυβέρνησης που επιδίωξε να μας εξαναγκάζει σε εξοντωτική και απλήρωτη υπερεργασία. Ακόμα δεν έχει εξασφαλίσει την πληρωμή όσων δουλεύουν στα εμβολιαστικά κέντρα τις καθημερινές πέραν του τακτικού ωραρίου. Από την πρώτη στιγμή είχαμε απαιτήσει τον καθολικό εμβολιασμό των ίδιων των υγειονομικών. Είχαμε καταγγείλει τις απαράδεκτες καθυστερήσεις στον προγραμματισμό του εμβολιασμού των υγειονομικών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είχαμε αντιδράσει στις αθλιότητες να τρέχουν να εμβολιαστούν πρώτοι πρώτοι, πριν τους υγειονομικούς και τις ευπαθείς ομάδες ,εκτός σειράς, διάφοροι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι.

Πάει πολύ να μας κουνάνε το δάκτυλο!

Τα εμβόλια είναι κατάκτηση της ανθρωπότητας και της επιστήμης με αποδεδειγμένα αποτελέσματα στη μείωση ή εξάλειψη λοιμωδών νοσημάτων .Δεν είναι προϊόν εξαγοράς συναλλαγής ούτε μέσο εκβιασμών και απειλών σε βάρος των εργαζομένων. Ο καθολικός, σύμφωνα με τις επιστημονικές ενδείξεις, μαζικός εμβολιασμός είναι αναγκαίος για την αντιμετώπιση της πανδημίας .

Δε θα σας επιτρέψουμε να τον αξιοποιήσετε σαν δούρειο ίππο για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Το όπλο που έχουμε στα χέρια μας για την προστασία της υγείας και της ζωής μας δε θα σας αφήσουμε να το μετατρέψετε σε όπλο για να χτυπήσετε τα δικαιώματα μας.

Η κυβέρνηση έχει σοβαρότατες ευθύνες για την υπονόμευση της καθολικότητας του εμβολιασμού και τώρα επισείει «το βούρδουλα» της υποχρεωτικότητας.

Απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα η απαράδεκτη τροπολογία της κυβέρνησης. Δεν πρόκειται να δεχτούμε καμία διαθεσιμότητα ,καμία απόλυση συναδέλφου.

Διεκδικούμε :

-Καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια. Εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, οι οποίες θα βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται.

-Δωρεάν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο πριν τον εμβολιασμό και κατοχύρωση για όσους πρέπει να εξαιρεθούν ότι δε θα υφίστανται καμία συνέπεια ή διάκριση.

-Εξασφάλιση της αναγκαίας φαρμακοεπαγρύπνησης με σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες και επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού

-Στελέχωση με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και αποφασιστική ενίσχυση με υποδομές και εξοπλισμό των νοσοκομείων και της ΠΦΥ

-Μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς,στα σχολεία,στις σχολές ,στα ΜΜΕ

-Εκτεταμένη ιχνηλάτιση και επιδημιολογική επιτήρηση.

Συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα για να σταθούμε όρθιοι και υγιείς .

Ενάντια στα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης για το νέο ΕΣΥ, ενάντια στη συρρίκνωση και το κλείσιμο τμημάτων, κλινικών και νοσοκομείων. Ενάντια στην ενίσχυση της ιδιωτικοποίησης –εμπορευματοποίησης της υγείας.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για την ανατροπή της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής ,για να είναι η υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα!

ΟΙ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, Ο ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο σε όλες και όλους, ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο στην εργατική τάξη. Ο νόμος Χατζηδάκη (ν. 4808/19-6-21) για τα εργασιακά ψηφίστηκε και επιβάλλεται τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι να προσπαθήσουμε για να μην εφαρμοστεί, όπως δεν εφαρμόστηκε (σε μεγάλο βαθμό) ο νόμος της Δεξιάς για την απαγόρευση των διαδηλώσεων.

Τα συνδικάτα (και του ΕΦΚΑ) πρέπει να πάρουν άμεσα αποφάσεις ανυπακοής απέναντι σε όλες τις διατάξεις του νόμου, που εμποδίζουν τις συλλογικές διαδικασίες, το δικαίωμα στην απεργία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Επόμενη μάχη που έχουμε να δώσουμε είναι για να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης και την ληστρική αφαίμαξη των εισφορών των νέων εργαζομένων, που θέλουν να τους επιβάλλουν να τις τζογάρουν σε χρηματιστηριακά προϊόντα μέσω του νέου “Ταμείου” που δημιουργούν.

Ετοιμάζουν μια νέα μεγάλη ληστρική επιδρομή στις εισφορές των ασφαλισμένων, ανάλογη με αυτή των δεκαετιών του ΄50-΄60-΄70, όπου με δανεικά και αγύριστα στηρίχτηκε η ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων εκείνη την εποχή. Το ίδιο θέλουν να κάνουν και τώρα, ενώ ο ΕΦΚΑ θα πρέπει να πληρώνει συντάξεις, χωρίς να έχει εισφορές.

Συμμετέχουμε όλες και όλοι στην απεργία που πρέπει να προκηρυχτεί, ανεξάρτητα από το πότε θα συζητηθεί στη Βουλή και θα ψηφιστεί, καθώς τώρα το μεταθέτουν για τον Σεπτέμβρη.

Στον ΕΦΚΑ η διάλυση, η στοχοποίηση των εργαζομένων και ο αυταρχισμός συνεχίζονται. Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για το τι μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί (βλέπε: συντάξεις, τηλεφωνικό κέντρο, μηχανογράφηση κ.α.), τι ρουσφέτια μπορεί να κάνει στα γαλάζια παιδιά και εκφράζει όσο μπορεί το ταξικό της μίσος απέναντι στους εργαζόμενους.

Το επαναλαμβανόμενο φαινόμενο της μη λειτουργίας κλιματιστικών σε δεκάδες υποκαταστήματα του ΕΦΚΑ , ανέδειξε τις τεράστιες ελλείψεις αυτού του Οργανισμού-χάρβαλου, αλλά και την αναλγησία Διοίκησης και κυβέρνησης, όπου σε συνθήκες συνεχόμενου καύσωνα, όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκε για το προσωπικό και για να λύσει το πρόβλημα, αλλά ψευδέστατα κατηγορούσε τους ίδιους τους εργαζόμενους και για αυτές τις δυσλειτουργίες!

Η συμπεριφορά όλων των διορισμένων στις θέσεις της Διοίκησης απέναντι στο προσωπικό είναι πραγματικά επιεικώς απαράδεκτη με προσωπικές επιθέσεις, απειλές και ύβρεις. Σίγουρα αυτό αποτελεί κυβερνητική γραμμή, όμως αυτοί οι κομματικοί παραγοντίσκοι θα πρέπει να καταλάβουν, ότι η νέμεση δεν είναι μακριά, γιατί τους περιμένει στη γωνία η εργατική τάξη, για να τους θέσει ξανά στο περιθώριο της ιστορίας.

Ενοποίηση ομοσπονδιών

Δυστυχώς απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις τα συνδικάτα και οι δύο ομοσπονδίες του ΕΦΚΑ έχουν πράξει ελάχιστα. Ειδικά η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ έχει βυθιστεί σε λήθαργο ή κάνει κυβερνητικό συνδικαλισμό ακολουθώντας τις ηγεσίες των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ.

Φαίνεται τώρα πλέον ότι αυτή είναι η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, που δεν θέλει να γίνει πραγματική ενοποίηση των δύο ομοσπονδιών του χώρου μας, και βρίσκει διάφορες προφάσεις για να το αναβάλλει, προκειμένου να παραμείνει η αντιπροσωπευτική ομοσπονδία του χώρου μας, μιας και είναι μεγαλύτερη από την ΠΟΠΟΚΠ.

Απέναντι στη μεγαλύτερη επίθεση που δέχεται ο χώρος της Κοινωνικής Ασφάλειας, πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα μια ενιαία και μεγάλη ομοσπονδία, χωρίς σκοπιμότητες, αποκλεισμούς και προσωπικές επιδιώξεις, με μοναδική προϋπόθεση το καλό όλων των εργαζομένων.

Χρειάζεται μαζική και οργανωμένη αντίδραση ενάντια σε αυτές τις προσπάθειες για την οπισθοδρόμηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι δηλώσεις του Χαζτηδάκη που καθυβρίζει καθημερινά τους εργαζόμενους του ΕΦΚΑ, για όλα τα δεινά του Ασφαλιστικού στη χώρα, πρέπει να απαντηθεί άμεσα. Αυτή η στοχοποίηση θα οδηγήσει σε αύξηση των περιστατικών λεκτικής και (ελπίζουμε όχι) σωματικής βίας κατά του προσωπικού.

Ο ηθικός αυτουργός τέτοιων γεγονότων είναι ο υπουργός Χατζηδάκης, ο οποίος θέλει να χαρίσει 12 εκατομμύρια ευρώ σε ιδιωτική εταιρία για τηλεφωνικό κέντρο, το οποίο δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει σε καμία περίπτωση τους πολίτες. Ίσως μόνο δίνοντας τα τηλέφωνα των γραφείων μας.

Ο ανεκδιήγητος υπουργός γυρνάει στα υποκαταστήματα του Φορέα με κάμερες και φωτογράφους και χωρίς αντίλογο κατηγορεί τα στελέχη και τους εργαζόμενους για την κατάρρευση των υπηρεσιών του ΕΦΚΑ, που ο ίδιος και η κυβέρνηση του έχουν την συντριπτική ευθύνη.

Τον προειδοποιούμε να σταματήσει τις ανυπόστατες κατηγορίες, γιατί θα μας βρίσκει κάθε μέρα απέναντι του! Είναι ανεπιθύμητος στον ΕΦΚΑ!

Τέλος, πρέπει άμεσα τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες των εργαζομένων του ΕΦΚΑ, να επικαιροποιήσουν τις σε βρισκόμενες σε ισχύ προηγούμενες συλλογικές αποφάσεις μας για απεργία-αποχή από τις διαδικασίες της προσχηματικής αξιολόγησης. Μία αξιολόγηση που δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας στον εργασιακό μας χώρο, καθώς βλέπουμε να βασιλεύει η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, η μεροληψία, η αχαριστία.

Αν συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη μας και λειτουργήσουμε πιο συλλογικά, αλληλέγγυα και αγωνιστικά μπορούμε να σταματήσουμε κάθε επίθεση!

Δεν θα επιτρέψουμε να προχωρήσουν τα σχέδια τους για στοχοποίηση των εργαζομένων και ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΑΞΙΚΑ & ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΄Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ

Ολόκληρη η ανακοίνωση

Κοινή ανακοίνωση και κάλεσμα εργατικών σωματείων

8η Μαρτίου: ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες. Ευκαιρία κατανάλωσης και ημέρα εμπορικών προσφορών; ΟΧΙ. Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες που βιώνουν, ακόμα και σήμερα, την εκμετάλλευση, την κοινωνική καταπίεση, τις διακρίσεις λόγω του φύλου τους, την σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση. Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες που αγωνίζονται να ζήσουν αξιοπρεπώς. Ένας αγώνας που δε σταματά!

Ιστορικά Στοιχεία

Η μέρα αυτή γιορτάστηκε πρώτα στις ΗΠΑ και σταδιακά και σε άλλες χώρες μέχρι την υιοθέτησή της από τα Ηνωμένα Έθνη το 1975. Η πρωτοβουλία για τον εορτασμό της ανήκει στο Σοσιαλιστικό Κόμμα Αμερικής στις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο οι ρίζες της απλώνονται ως τις αρχές του 19ου αιώνα και συνδέονται με μαζικές και μαχητικές απεργίες γυναικών – εργατριών των μεγάλων βιομηχανικών κέντρων της εποχής σε Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ και άλλες χώρες. Τα αιτήματα ήταν καλύτερες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθοί και μικρότερα ωράρια. Στην Ελλάδα, η πρώτη απεργία εργατριών έγινε στις 13 Απριλίου του 1892, από τις υφάντρες του δεύτερου εργοστασίου υφαντουργίας των Αδελφών Ρετσίνα, στον Πειραιά. Παράλληλα σε αυτές τις εργατικές διεκδικήσεις είναι σημαντικό να αναφέρουμε και το ευρύ και μαζικό κίνημα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών ανά τον κόσμο. Στην Ελλάδα οι γυναίκες ψήφισαν πρώτη φορά σε βουλευτικές εκλογές, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις, το 1956.

Σήμερα

«Πως τα καταφέρνετε και συνδυάζετε δουλειά και οικογένεια;»

Αυτή είναι η ερώτηση που απευθύνεται, ακόμα και σήμερα, σχεδόν αποκλειστικά στο γυναικείο κοινό. Η πατριαρχία είναι ακόμα ισχυρή και η κοινωνία έχει να διανύσει πολύ δρόμο στον αγώνα της διεκδίκησης για την ισότητα και την ισονομία.

Παρόλο που δεκάδες οργανώσεις, δίκτυα και φεμινιστικά κινήματα υπέρ της ισότητας και της κατάργησης των διακρίσεων, αγωνίζονται κινηματικά, υποστηρικτικά και ενημερωτικά, η θέση της γυναίκας σε όλο το φάσμα της σύγχρονης κοινωνίας εξακολουθεί να είναι υποδεέστερη.

Οι στερεοτυπικές απόψεις για το διαχωρισμό άνδρα-γυναίκας (π.χ. «οι γυναίκες ανατρέφουν τα παιδιά, ο άντρας φέρνει τα λεφτά») δεν είναι αμβλυμένες, αλλά καθορίζουν την καθημερινότητα της γυναίκας σήμερα, με την συσσώρευση πολλαπλών ρόλων. Κάτω από τις σύγχρονες επισφαλείς εργασιακές συνθήκες, η ευάλωτη θέση των γυναικών στο εργασιακό τοπίο είναι έκδηλη με παραδείγματα (ισχυρά), όπως την πεποίθηση ότι στη διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας από έναν άντρα και μια γυναίκα με τα ίδια προσόντα, ο άντρας έχει περισσότερες πιθανότητες να προσληφθεί, ή τον αποκλεισμό/απόλυση της γυναίκας ανάλογα με την οικογενειακή της κατάσταση (π.χ πιθανότητα εγκυμοσύνης, κλπ).

Ειδικά σε μία περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, που οι γυναίκες βλέπουν να ακυρώνονται στην πράξη τα κεκτημένα δικαιώματά τους, όπως η άδεια εγκυμοσύνης/λοχείας και η προστασία από την απόλυση, περιθωριοποιούνται ευκολότερα, γίνονται αποδέκτες απολύσεων και οδηγούνται μαζικότερα στην ανεργία. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών ήταν και είναι πάντα μέρος του συνολικού αγώνα για τα εργατικά δικαιώματα. Το δικαίωμα της ίσης αμοιβής είναι ένα ακόμα αίτημα που δεν έχει διευθετηθεί. 

Κλείνοντας ένα χρόνο καραντίνας, «βλέπουμε» συναδέλφισσες που εργάζονται από το σπίτι να μην παίρνουν τις άδειες ειδικού σκοπού λόγω φόρτου εργασίας, με αποτέλεσμα να κλέβουν ώρες απ’ τον ύπνο για τη δουλειά. «Είδαμε» συναδέλφισσες που έκαναν χρήση του δικαιώματος της άδειας ειδικού σκοπού να μην έχουν ούτε μία διαθέσιμη ημέρα άδειας το καλοκαίρι, αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να χρεώσει τη μία στις τέσσερις ημέρες στην ετήσια άδεια. Και παρατηρούμε τη γυναίκα, εργαζόμενη και μάνα, να επιβαρύνεται σωματικά και ψυχολογικά για να συνδυάσει την τηλεργασία, τη φροντίδα των παιδιών, την τηλε-κπαίδευση κ.ο.κ.

Η ενίσχυση των προστατευτικών διατάξεων για τη γυναίκα, εργαζόμενη και μάνα, είναι αίτημα και άμεση ανάγκη.

Έμφυλη Βία

Η έμφυλη βία αποτελεί ένα καθημερινό, παγκόσμιο φαινόμενο, που πλήττει στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων γυναίκες και κορίτσια, ανεξάρτητα από την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, την εθνικότητα και την κοινωνική τάξη. Για τις γυναίκες με επισφαλή θέση εργασίας, τις άνεργες, φτωχές ή μετανάστριες, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία και κοινωνική στήριξη, η αναζήτηση βοήθειας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Η βία αυτή έχει ένα ευρύ φάσμα που μπορεί να ξεκινά από την παρενόχληση και τη λεκτική/ψυχική  βία και να φτάνει μέχρι τον βιασμό και την γυναικοκτονία. Η βία αυτή συναντάται οπουδήποτε, από την οικογένεια μέχρι το εργασιακό περιβάλλον  

Στη χώρα μας, περίπου 4000 βιασμοί διαπράττονται ετησίως, δηλαδή περίπου 10 κατά μέσο όρο την ημέρα. Παρόλα αυτά μόνο 200 περίπου καταγγέλλονται ετησίως.

Η Ελλάδα έχει τους χαμηλότερους δείκτες καταγεγραμμένων βιασμών και καταγγελιών στην Ευρώπη με αποτέλεσμα οι δράστες να μένουν ατιμώρητοι. Μια σειρά από εμπόδια και παραλείψεις εμποδίζουν τα θύματα να βρουν τη δικαίωση, ενώ η ντροπή, ο φόβος και η προοπτική του δημόσιου διασυρμού, το victim blaming αποτελούν από τους βασικότερους παράγοντες που κάνουν τα θύματα να κρατούν το στόμα τους κλειστό. Ακόμα και στα δικαστήρια γίνονται ερωτήσεις όπως, «Ανέβηκε στο σπίτι του δράστη με τη θέλησή της; Περπατούσε μόνη τη νύχτα; Είχε πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους; Τι ρούχα φορούσε;». Ένας ακόμα κυρίαρχος παράγοντας είναι το ζήτημα της συναίνεσης και η απόδειξη της έλλειψής της. Η επιθυμία της γυναίκας όμως απλά δε λογίζεται ως κριτήριο. Δεν αρκεί η μη συναίνεση. Πρέπει να αποδείξει με το σώμα της ότι βιάστηκε, να κουβαλάει ισχυρά ίχνη βίας πάνω της. Ακόμα και στις περιπτώσεις της τονικής ακινησίας, τα θύματα οφείλουν να αποδείξουν ότι αντιστάθηκαν. Ας ξεκαθαρίσουμε το εξής. Οι διατάξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σαφείς. Οτιδήποτε δεν περιέχει συναίνεση είναι βιασμός.

Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, η χώρα μας διανύει το δικό της #metoo. Είναι η περίοδος της επώνυμης καταγγελίας για σεξουαλική, σωματική και ψυχική κακοποίηση από θύματα που έχουν υποφέρει είτε στον εργασιακό χώρο, είτε στον οικογενειακό και φιλικό κύκλο. Τα όσα παρακολουθούμε να διαδραματίζονται σε χώρους προβεβλημένους δε μας εφησυχάζουν. Η εργασιακή έμφυλη βία προερχόμενη συχνά από σχέσης ιεραρχίας είναι καθημερινό φαινόμενο και οι εργαζόμενες είναι απροστάτευτες σε καθεστώς εκβιασμού.

Κάθε θύμα είχε και έχει φωνή. Η πολιτεία και η κοινωνία κωφεύουν για χρόνια. Τα αυτιά πρέπει να ανοίξουν ακόμα περισσότερο, ο κλοιός του φόβου να σπάσει, τα δικαιώματα των θυμάτων οφείλουν να μπουν μπροστά στα αιτήματα μας.

Στο σημείο αυτό δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το γεγονός πως τα φαινόμενα βίας έχουν ενταθεί λόγω της καραντίνας. Η ενδοοικογενειακή βία βάρεσε κόκκινο. Ειδικά κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown παρατηρήθηκε κατακόρυφη αύξηση των καταγγελιών από γυναίκες που ήταν αναγκασμένες να μένουν στο σπίτι, σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον.

Τέλος, καμία ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν έχει συμπεριλάβει στο ποινικό της  δίκαιο τη «γυναικοκτονία» ως αυτοτελές έγκλημα, ακόμη και σήμερα. Μέσα στο τελευταίο χρόνο καταγράφηκαν περισσότερες από 10 γυναικοκτονίες στην Ελλάδα μόνο. Το  έγκλημα  της γυναικοκτονίας χαρακτηρίζεται παγκοσμίως από έναν υψηλό σκοτεινό αριθμό. Τα ποσοστά που γνωστοποιούνται είναι απλώς ενδεικτικά της κατάστασης και οι πραγματικοί αριθμοί είναι ακόμη μεγαλύτεροι.

Αυτοδιάθεση Τέλος, θέλουμε να τονίσουμε τη σημασία της αυτοδιάθεσης και του αυτοελέγχου των γυναικών σε σχέση με το σώμα τους και τη σεξουαλικότητά τους. Υποστηρίζουμε αφενός το δικαίωμά τους να ελέγχουν την κύηση τους και την πιθανή απόρριψή της χωρίς να υπόκεινται σε ψευδο-ηθικούς περιορισμούς, αφετέρου το να εκφράζουν ή όχι την σεξουαλικότητά τους, χωρίς τους περιορισμούς ή τα στερεότυπα που αξιώνει να επιβάλει η μάτσο αντρική ματιά και διάθεση για τα γυναικεία σώματα. Σε μια εποχή που το συνταγματικό δικαστήριο της Πολωνίας έκρινε αντισυνταγματικές τις αμβλώσεις λόγω προβλημάτων στην ανατομία του εμβρύου (οι οποίες αποτελούν το βασικό λόγο για τις νόμιμες αμβλώσεις στη χώρα) και η Ιερά Σύνοδος πήρε την απόφαση να καθιερώσει την ημέρα του αγέννητου παιδιού, λαμβάνοντας και επίσημα θέση κατά των εκτρώσεων, αντιλαμβανόμαστε πως κεκτημένα δικαιώματα αναθεωρούνται και πλήττονται καθημερινά.

Και φέτος

Κάθε 8η του Μάρτη συμμετέχουμε ενεργά στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων για μια παγκόσμια φεμινιστική απεργία. Φέτος έχουμε ένα λόγο παραπάνω, ύστερα από το περιστατικό καταστολής στις 25 Νοεμβρίου. Την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η κυβέρνηση συνέλαβαν τις φεμινίστριες που συμμετείχαν σε συμβολικές δράσεις στην πλατεία Συντάγματος, παρά το γεγονός ότι τηρούσαν τα μέτρα προστασίας για τον COVID-19, φορώντας μάσκες και τηρώντας αποστάσεις. Την ίδια μέρα ο Υπουργός Κ. Χρυσοχοΐδης έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι «εργάζονται κάθε μέρα του χρόνου για να μείνει η βία κατά των γυναικών πίσω», και δημοσιοποίησε οδηγίες της Ελληνικής Αστυνομίας για να μάθουμε πώς θα προστατευτούμε σε περίπτωση που βιώσουμε έμφυλη βία.

Γιατί τελικά, σε μια εποχή όπου όλα αμφισβητούνται, η μάχη για την άρση των έμφυλων διακρίσεων παραμένει πραγματικά επίκαιρη.

Συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Δευτέρα 8 Μάρτη:

– 1.00 μ.μ. έξω από το Υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου

– 5,30 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος

Κλαδικά και Επιχειρησιακά Εργατικά Σωματεία:

– Σωματείο Εργαζομένων στη NOKIA

– Σωματείο Εργαζομένων στα Public

– Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)

– Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ)

– Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μ.Κ.Ο. – Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο.

– Σωματείο Εργαζομένων Πλαισίου Αττικής

-Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών

Αναδημοσίευση από somt.gr

Συμμετέχουμε μαζικά, με όλα τα μέσα προστασίας & αποστάσεις στις κινητοποιήσεις
• Απεργιακή συγκέντρωση στην πλ. Κλαυθμώνος – Υπ. Εργασίας στη 1:00μμ (στάση εργασίας 12:00 έως το τέλος του ωραρίου)
• Συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 5:30μμ

Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Η διαχείριση της πανδημίας σε συνθήκες κρίσης του συστήματος πιέζουν αφόρητα τις ζωές των λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα των πιο καταπιεσμένων και ευάλωτων όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστριες-προσφύγισσες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.

Οι κυβερνήσεις και η ΕΕ για να περισώσουν τα κέρδη του κεφαλαίου θυσιάζουν κάθε είδους δικαίωμα και κατάκτηση του εργατικού και του φεμινιστικού κινήματος, δημιούργησαν στρατιές ανέργων, ανασφαλών γυναικών, που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να πέφτει ακόμη χαμηλότερα.

Την περίοδο της πανδημίας η εργασιακή επισφάλεια των γυναικών οξύνεται, ενώ η τηλεεργασία ενοποίησε τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας μια συνθήκη διαρκούς καταπίεσης. Παράλληλα αυξάνεται η επιβάρυνση της εργασίας στο σπίτι με την φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, καθώς και η ενδοοικογενειακή βία. Οι εργαζόμενες μητέρες ή εγκυμονούσες δεν έχουν καμία προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας είναι συνεχώς υπό διαπραγμάτευση και αντικείμενο διεκδίκησης, ενώ όσες εργάζονται με ελαστικούς όρους είναι σε ακόμα δυσμενέστερη θέση. Οι προσφύγισσες ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες στους προσφυγικούς καταυλισμούς, ενώ τα πολυάριθμα περιστατικά βιασμών και γυναικοκτονιών είναι η καθημερινότητα για πολλές γυναίκες σήμερα. Την ίδια στιγμή τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αντιμετωπίζουν φοβερές διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Χαρακτηριστική είναι η υποβάθμιση του αρμόδιου κρατικού φορέα, της ΓΓ Ισότητας των Φύλων, την οποία η κυβέρνηση επέλεξε επί της ουσίας να καταργήσει, προχωρώντας στην μετονομασίας της και συγχωνεύοντας τις πολιτικές για την ισότητα με τις πολιτικές για την οικογένεια και το δημογραφικό. Αναγνωρίζουμε ότι είναι μία συνειδητή αντιστροφή του στόχου της Ισότητας των Φύλων, μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση που συνδέει μονοσήμαντα τις γυναίκες με τον αναπαραγωγικό τους ρόλο και όλα τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με το ρόλο αυτό.

Η προσπάθεια του συστήματος να αλώσει όλες τις κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος φέρνουν την προσπάθεια απαγόρευσης των εκτρώσεων στην Πολωνία κ.α. και την «μεταρρύθμιση» επί το χείρον του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα. Η πολιτική αυτή ενσωματώνει πατριαρχικές σχέσεις και οξύνει την έμφυλη βία. Οι αποκαλύψεις μέσω του ελληνικού #metoo αναδεικνύουν την βρωμιά ενός συστήματος που σαπίζει σε όλους τους τομείς ακόμη και σ’ αυτούς που προβάλλονται από αυτό ως πιο εξευγενισμένοι όπως ο αθλητισμός και ο πολιτισμός. Παράλληλα το κύμα των αποκαλύψεων εξαπλώνεται σε χώρους εργασίας με γυναίκες να καταγγέλλουν την έμφυλη βία και την παρενόχληση (σεξουαλική παρενόχληση, mobbing, bullying κ.λπ.).

Η υπόθεση “Λιγνάδη” όπως και οι άλλες περιπτώσεις δείχνουν τον κυνισμό, την διαπλοκή, την επιλεκτική αδράνεια των διωκτικών αρχών, την πολιτική συγκάλυψη. Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ και υπουργοί της να παρίσταναν τους ανήξερους και στην συνέχεια να έτρεξαν εκ των υστέρων να αποστασιοποιηθούν από τα γεγονότα, όμως η αλήθεια δεν κρύβεται κάτω από το χαλί των επιχορηγούμενων με δημόσιο χρήμα ΜΜΕ. Οι πρωταγωνιστές των εγκληματικών πράξεων δρούσαν για χρόνια ασύδοτοι και ανενόχλητοι κοντά στην πολιτική εξουσία. Στην θέση των θυμάτων βρίσκονται γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, παιδιά και προσφυγόπουλα, γεγονός που αναδεικνύει με εκκωφαντικό τρόπο το αποκρουστικό πρόσωπο της σύγχρονης κοινωνίας της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων χωρίς συγκαλύψεις,  καταδικάζουμε την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Παλεύουμε για να βελτιωθεί άμεσα η θέση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις, σεξιστικές, βίαιες και προσβλητικές συμπεριφορές, αλλά και για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης και κοινωνικής καταπίεσης που αναπαράγουν και οξύνουν τέτοια προβλήματα.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί τα μέλη του, τις εργαζόμενες και εργαζόμενους του κλάδου να απευθυνθούν στο σωματείο για κάθε αντεργατική, παραβιαστική, κακοποιητική και σεξιστική συμπεριφορά στους χώρους εργασίας. Στηρίζει τα θύματα παρενόχλησης και βίας στους εργασιακούς χώρους στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι η 8η Μάρτη πρέπει να αποτελέσει έναν απεργιακό σημαντικό σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στην γυναικεία εκμετάλλευση, τις έμφυλες διακρίσεις, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό. Σε αυτό το πλαίσιο ως Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, καλέσαμε τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ) και τα σωματεία-μέλη του, να λάβουν απόφαση για 24ωρη απεργία για εκείνη την ημέρα. Συμμετέχουμε στην στάση εργασίας που προκήρυξε τελικά το ΕΚΑ εργασίας (επεκτείνοντάς την έως το τέλος του ωραρίου), καλούμε όλες και όλους σε μαζική και αγωνιστική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις.

Διεκδικούμε:

• Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις που καταδικάζουν τις γυναίκες στην ανασφάλεια και στην φτώχεια.
• Απαγόρευση των απολύσεων. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας κατά της ανεργίας που πλήττει σημαντικά τις γυναίκες ειδικά την περίοδο της πανδημίας.
• Δημόσια υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Αποφασιστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας. Πλήρη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.
• Πλήρη προστασία της μητρότητας με απαγόρευση της απόλυσης. Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς, επιδόματα για όλες τις οικογένειες που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πλήρη προστασία και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (άδειες, επιδόματα κ.ά.). Επίδομα γέννας και άδειες μητρότητας σε όλες τις γυναίκες ντόπιες και μετανάστριες χωρίς αποκλεισμούς. Όχι στους εργοδοτικούς εκβιασμούς προς τις εργαζόμενες ώστε να μην κάνουν χρήση των γονικών αδειών που προβλέπονται από την εργατική νομοθεσία.
• Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από την σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Μισθοί υπερημερίας όταν εξαναγκάζεται μία γυναίκα να φύγει από τη δουλειά λόγω παρενόχλησης από τον εργοδότη. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργασιακούς χώρους.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία των εργαζόμενων και της μητρότητας.
• Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες από υπηρεσίες, οι οποίες πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
• Όχι στην μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες.
• Κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων των Π.Ν.Π. για τις άδειες ειδικού σκοπού που οδηγούν τους εργαζόμενους γονείς και κυρίως τις γυναίκες σε στέρηση της κανονικής άδειας ή σε άδειες άνευ αποδοχών. Να δοθούν άδειες «ειδικού σκοπού» για όσο διάστημα απαιτηθεί με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση.
• Πλήρη δικαιώματα των μεταναστών και μεταναστριών στη μετακίνηση, στο άσυλο, σε στέγη, υγεία, παιδεία, εργασία. Προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων.
• Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος και στην έκτρωση. Οι εκτρώσεις να είναι προσβάσιμες για όλες τις γυναίκες, να είναι δωρεάν, ασφαλείς και να καλύπτονται από το κράτος.
• Να αναγνωριστεί νομικά η γυναικοκτονία και το δικαίωμα στην αυτοάμυνα σε περιπτώσεις έμφυλης βίας.
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία σε κάθε νομό ιατροδικαστικών κέντρων και δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας και για τη στήριξη των θυμάτων της έμφυλης βίας (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης κ.ά).
• Να επιταχθούν τώρα ξενοδοχεία για την ασφαλή διαμονή των γυναικών, παιδιών, αναπήρων και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων που αντιμετωπίζουν έμφυλη ή/και ενδοοικογενειακή βία. Να ενισχυθούν οι κακοποιημένες γυναίκες οικονομικά ώστε να μπορούν να φύγουν, διασφαλίζοντας αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.
• Καμία σκέψη για αντιδραστική αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου. Όχι στην υποχρεωτική επιβολή συνεπιμέλειας σε περιπτώσεις διαζυγίου και στην εναλλασσόμενη κατοικία απευθείας από το δικαστήριο, χωρίς συναίνεση των γονιών ή των παιδιών.

Παλεύουμε συνολικά για ένα κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας