Σήμερα Τετάρτη στις 6 μ.μ. στο Σύνταγμα!
Ελισαίος Φάκαρος
Το νομοσχέδιο για το «νέο Σχολείο»
Την Δευτέρα 29 Ιούνη η υπουργός Παιδείας μαζί με τον πρωθυπουργό παρουσίασαν το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση με την ονομασία «νέο αναβαθμισμένο σχολείο», ένα σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων, αποκλεισμών, αυταρχικού ελέγχου, απαγκίστρωσης του σχολείου από τις βασικές γνώσεις και τελικά ολοκληρωτικής διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης. Στην παρουσίαση χρησιμοποιήθηκαν πολλοί καινοτόμοι όροι που όμως αντιστοιχούν σε βαθιά νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές λογικές. Τα λόγια του Μητσοτάκη ήταν χαρακτηριστικά: «Στον πυρήνα της δικής μας φιλοσοφίας για την εκπαίδευση είναι οι ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά «, συμπληρώνοντας όμως κυνικά στην συνέχεια «Δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι στο Πανεπιστήμιο»…
Ας δούμε όμως λίγο αναλυτικά το νομοσχέδιο.
Εργαστήρια δεξιοτήτων: «Έμφαση στην καλλιέργεια δεξιοτήτων όπως η κριτική σκέψη, η επίλυση προβλημάτων, η ενσυναίσθηση»
Τα εργαστήρια δεξιοτήτων θα ενταχθούν σε δημοτικό και γυμνάσιο καταλαμβάνοντας ώρες από κύρια μαθήματα όπως ιστορία, γεωγραφία, φυσική κ.ά., όχι όμως από τα θρησκευτικά. Τα εργαστήρια αυτά θα έχουν θεματικές όπως η ρομποτική, ο εθελοντισμός, ο σεβασμός στο περιβάλλον, η σεξουαλική αγωγή και η επιχειρηματικότητα.
Πέρα από την επικινδυνότητα και την προφανή σκοπιμότητα του περιεχομένου κάποιων εξ αυτών των θεματικών, ο μεγάλος κίνδυνος είναι η ανατροπή του προγράμματος σπουδών που θέλει να φέρει το υπουργείο κάτω από την καθοδήγηση του ΣΕΒ και του ΟΟΣΑ. Ο Σύνδεσμος των βιομηχάνων στην πρόσφατη έκθεσή του (STEM για την καινοτομία και την ευημερία στην Παιδεία) για την αντιμετώπιση της ανεργίας απαιτεί την αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών, ταυτιζόμενος με τον ΟΟΣΑ που ζητούσε το ίδιο σε παλαιότερη έκθεσή του («Το μέλλον της εκπαίδευσης και των δεξιοτήτων»). Πραγματικός όμως στόχος είναι η αντικατάσταση της ολοκληρωμένης γνώσης από εφήμερες και επιμέρους δεξιότητες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπό διαμόρφωση νεολαία και επόμενη γενιά εργαζομένων.
Πολλαπλό βιβλίο: «Η εκπαίδευση, το σχολείο έχει έρθει η ώρα να απεγκλωβιστούν από το υπουργείο»
Εδώ το νομοσχέδιο δίνει, λέει, την δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να χρησιμοποιεί διάφορα βιβλία (χωρίς όμως να μπαίνει στην υποχρέωση να τα παρέχει) για ένα μάθημα ή ακόμη και να φτιάχνει το δικό του υλικό. Αυτή η ρύθμιση είναι συνέχεια της προηγούμενης όσον αφορά την προσπάθεια να σπάσει το ενιαίο του περιεχομένου του αναλυτικού προγράμματος και να διδάσκονται τελικά τα παιδιά θεματικές που δεν προέρχονται μέσα από επιστημονικές παιδαγωγικές εισηγήσεις αλλά όπως προαναφέρθηκε από φορείς της αγοράς.
Διπλασιασμός προτύπων σχολείων: «Ίσες ευκαιρίες για όλους μέσα από την ενίσχυση της ισότιμης πρόσβασης στην εκπαίδευση για όλους»
Εδώ οι λέξεις χάνουν εντελώς την σημασία τους. Το υπουργείο όρισε τα διπλάσια πρότυπα και πειραματικά σχολεία χωρίς να έχει τη σύμφωνη γνώμη των εκπαιδευτικών. Η άρνηση αυτή των εκπαιδευτικών βασίζεται στο ότι η ύπαρξη σχολείων ελίτ σε κάθε περιφέρεια υποβαθμίζει αυτόματα τα υπόλοιπα σχολεία.
Αντεστραμμένη τάξη: «Ο μαθητής θα παρουσιάζει μέρος του μαθήματος, με στόχο την πιο ενεργό συμμετοχή του»
Η αντεστραμμένη τάξη προβλέπει αντί της μαθησιακής διαδικασίας στην τάξη όπως την ξέρουμε με τη διάδραση εκπαιδευτικού – μαθητών, την παράδοση μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας εκπαιδευτικού υλικού (κείμενα, εργασίες, βίντεο) από τον εκπαιδευτικό στον μαθητή. Ο μαθητής θα μελετά το υλικό στο σπίτι μόνος του και η σχολική αίθουσα θα είναι ο χώρος που θα λύνει τις απορίες του. Εδώ ουσιαστικά έχουμε την κανονικοποίηση της τηλεεκπαίδευσης. Μιας διαδικασίας που απέτυχε τόσο τεχνικά όσο και παιδαγωγικά. Η αντεστραμμένη -ή καλύτερα… διεστραμμένη- τάξη θα φέρει περισσότερες ανισότητες και αποκλεισμούς. Ένας λόγος είναι ότι χιλιάδες παιδιά δεν θα έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό˙ όμως, ακόμη και παιδιά που θα έχουν τον εξοπλισμό, θα δυσκολεύονται σε αυτή την διαδικασία γιατί οι γονείς τους δεν έχουν τις γνωστικές ικανότητες ή οικονομικές δυνατότητες να τα βοηθήσουν, όπως έγινε και στην τηλεεκπαίδευση, που πολλοί γονείς αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε κατ’ οίκον φροντιστήριο.
Αξιολόγηση: «Παρέχεται η δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες πιο δημιουργικά, πιο ελεύθερα, πιο αυτόνομα, με παράλληλους μηχανισμούς αξιολόγησης και διαφάνειας»
Το νομοσχέδιο βασίζεται στην εφαρμογή της αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα κάνοντας παράλληλα λόγο για την αυτονομία της σχολικής μονάδας. Στο πλαίσιο όμως αυτής της «αυτονομίας», παύει να υπάρχει ο σύλλογος διδασκόντων, δηλαδή η συλλογική και δημοκρατική λειτουργία της σχολικής μονάδας, και αντικαθίσταστε από τον διευθυντής, που θα επιλέγει «επόπτες» και «μέντορες», προκειμένου να ελέγχουν και να παρακολουθούν τους υπόλοιπους συναδέλφους της σχολικής μονάδας.
Η αξιολόγηση θα είναι ένα πλέγμα γραφειοκρατικού ελέγχου των εκπαιδευτικών με τρία στάδια για την ατομική αξιολόγηση, εκ των οποίων τα δύο ανά 4ετία και το τρίτο ανά διετία. Πιο αναλυτικά: Η γενική και ειδική διδακτική των εκπαιδευτικών, θα αποτιμάται από τον σύμβουλο εκπαίδευσης ανά 4 έτη. Το παιδαγωγικό κλίμα της τάξης θα αποτιμάται από τον διευθυντή επίσης ανά τετραετία. Η υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια θα αποτιμάται και από τον διευθυντή και από τον σύμβουλο, ανά διετία. Και όλα τα παραπάνω με διαρκή παρακολούθηση και έλεγχο του εκπαιδευτικού μέσα και έξω από την τάξη. Η αξιολόγηση θα γίνεται στην 4βαθμη περιγραφική κλίμακα «Μη ικανοποιητικός – Ικανοποιητικός – Πολύ καλός – Εξαιρετικός».
Μισθολογική κατηγοριοποίηση, χειραγώγηση, ελαστικοποίηση
Οι εκπαιδευτικοί που θα κρίνονται «μη ικανοποιητικοί» και «ικανοποιητικοί», κατά την ενημέρωση του υπουργείου θα παραπέμπονται σε επιμόρφωση, την οποία ωστόσο δεν περιγράφει το νομοσχέδιο, για να δοθεί τον Σεπτέμβριο η απατηλή εικόνα μιας μη τιμωρητικής αξιολόγησης, ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις και να «χωνευτεί» η κουλτούρα αξιολόγησης από τους εκπαιδευτικούς.
Θέλουν να κρύψουν τα σχέδια για την αξιοποίηση της αξιολόγησης στη μισθολογική κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, τη χειραγώγηση και ομηρία τους, τις περικοπές προσωπικού και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις-συμπτύξεις σχολείων και τάξεων, αλλά και την εκχώρηση εκπαιδευτικών δομών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Από το νομοσχέδιο δεν θα μπορούσε να λείπει η σπουδή για τη συγκρότηση στρατού στελεχών – αξιολογητών – εποπτών – επιθεωρητών, τόσο σε επίπεδο σχολικής μονάδας όσο και σε επίπεδο Διευθύνσεων και Περιφερειών, η επαναφορά και ο πολλαπλασιασμός (από 500 σε 800) των σχολικών συμβούλων και η αποκλειστική ανάθεση σε όλους αυτούς καθηκόντων αξιολόγησης και ελέγχου των εκπαιδευτικών, ώστε να επιβληθεί διά πυρός και σιδήρου η πολιτική αποδόμησης και εμπορευματοποίησης του δημόσιου σχολείου.
Για να μπορέσει το υπουργείο να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό του περάσματος των σχολείων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έφερε μια νέα Κ.Υ.Α. που προβλέπει την λειτουργία κέντρων δημιουργικής απασχόλησης (Κ.Δ.Α.Π.) στο ωράριο του ολοήμερου σχολείου μετά τη 1:15’. Μια τέτοια κίνηση είναι ξεκάθαρη ιδιοποίηση, μιας και ένας σχολικός θεσμός όπως το ολοήμερο θα ανατεθεί στα Κ.Δ.Α.Π: εργολαβίες που δίνουν οι δήμοι σε ιδιώτες και στα οποία οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι δεν είναι κατ’ ανάγκη εκπαιδευτικοί!
Το υπουργείο φέρνει και αυτό το νομοσχέδιο κόντρα στην άποψη της εκπαιδευτικής κοινότητας και με τα σχολεία κλειστά. Δεν ορίζει καν πότε θα γίνουν και αυτές οι ελάχιστες προσλήψεις των 10.500 αναπληρωτών που το ίδιο έχει εξαγγείλει και που σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της χρόνιας ελαστικής εργασίας, αφού φέτος οι αναπληρωτές ξεπέρασαν τους 50 χιλιάδες σε όλες τις βαθμίδες και οι συνταξιοδοτήσεις μόνο φέτος αγγίζουν τις 10 χιλιάδες.
Να μπλοκάρουμε-ανατρέψουμε
την αντιδραστική «μεταρρύθμιση»
Με όλα αυτά, τον Σεπτέμβριο δεν μας επιτρέπεται να πούμε «καλή σχολική χρονιά» παρά μόνο να οργανώσουμε τους αγώνες μαζί με γονείς και μαθητές. Θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί να ανασύρουν από τη συλλογική μνήμη όλους τους αγώνες που δόθηκαν από το εκπαιδευτικό κίνημα απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις, δεν επέτρεψαν στους αξιολογητές να διαβούν τα σχολεία και εμπόδισαν την ολοκλήρωση της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωση στην Παιδεία μπλοκάροντας την εγκατάσταση του στρατηγικού εργαλείου της αξιολόγησης. Στη συνέχιση αυτών των αγώνων καλούμε, με σκοπό να νικήσουμε και πάλι! Η νικηφόρα μάχη απέναντι στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας πριν λίγους μήνες μέσα στην πανδημία και με τα σχολεία κλειστά, με το 97% των εκπαιδευτικών να συμμετέχει στην απεργία-αποχή, μας δείχνει τον δρόμο! Αλλά και οι κάμερες της Κεραμέως, που δεν μπήκαν στις σχολικές τάξεις, η κατά 95% αποχή των εκπαιδευτικών από την ηλεκτρονική εκλογική παρωδία, το ωράριο των Νηπιαγωγών που δεν αυξήθηκε…
Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι η επιτάχυνση της επίθεσης στη δημόσια εκπαίδευση συμπίπτει με τη βαριά σκιά της πανδημίας και τη νέα κοινωνική λεηλασία της «επόμενη μέρας». Το δημόσιο σχολείο και η εργασιακή υπόσταση των εκπαιδευτικών ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ! Θα πρέπει λοιπόν όλες οι δυνάμεις του αγώνα να συντονιστούν ακόμα περισσότερο στα πρωτοβάθμια σωματεία στον δρόμο της αγωνιστικής συνεννόησης. Στον δρόμο που χάραξαν τα 77 σωματεία της εκπαίδευσης με την πρωτοβουλία και τις αποφάσεις τους για την κήρυξη της απεργίας-αποχής. Σε ένα μέτωπο αντίστασης που θα ξεκινάει από κάθε σχολείο, θα συγκροτείται στους συλλόγους και στις Γενικές Συνελεύσεις και θα συνενώνει όλον τον κλάδο και στις δύο βαθμίδες.
Παλεύουμε να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο της αξιολόγησης και του νεοεπιθεωρητισμού. Να αποσυρθεί τώρα και να μην εφαρμοστεί η ΚΥΑ που εκχωρεί το ολοήμερο στους Δήμους. Για μαζικούς μόνιμους διορισμούς και μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με βάση την προϋπηρεσία και το πτυχίο. Για να ανατραπούν οι αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο και η έξωση των κοινωνιολόγων και των εικαστικών από το Λύκειο. Για να μην αποκλειστούν δεκάδες χιλιάδες παιδιά από τα ΑΕΙ με πρόσχημα τη βάση εισαγωγής.
Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να κηρύξουν απεργία-αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο και να πάρουν κάθε μέτρο για την ακύρωσή του στην πράξη.
Υποβολή απάντησης