1

Νέα κλιμάκωση ρατσιστικής απανθρωπιάς στην ΕΕ

Η ΕΕ υιοθετεί τη ρατσιστική πολιτική της Μελόνι και του Μητσοτάκη

Του Θανάση Κούρκουλα

Πριν από µερικές ηµέρες ανακοινώθηκε η αποµάκρυνση του Γκάρι Λίνεκερ από το BBC. Ο Λίνεκερ ήταν στα νιάτα του κορυφαίος Βρετανός ποδοσφαιριστής, ενώ σήµερα είναι ο πιο ακριβοπληρωµένος αθλητικός σχολιαστής στη Βρετανία. Το BBC έκοψε από το πρόγραµµά του τον 62χρονο Λίνεκερ, επειδή, µε αφορµή ένα ρατσιστικό νοµοσχέδιο που προωθεί η βρετανική κυβέρνηση (προβλέπει την απαγόρευση στους πρόσφυγες που φτάνουν χωρίς χαρτιά στη Βρετανία να ζητήσουν άσυλο στη χώρα, καθώς και την κράτησή τους και στη συνέχεια την απέλασή τους προς µια τρίτη χώρα που κρίνεται ασφαλής), σχολίασε καυστικά: «Είναι µια αµέτρητα σκληρή πολιτική που στρέφεται εναντίον των πιο αδύναµων ανθρώπων, σε µια γλώσσα που δεν διαφέρει από αυτή της Γερµανίας κατά τη δεκαετία του 1930». Ήταν ένα δίκαιο σχόλιο, που σύγκρινε τη σηµερινή βρετανική κυβέρνηση των Συντηρητικών του δισεκατοµµυριούχου Ρίσι Σούνακ µε τη ναζιστική κυβέρνηση στην προπολεµική Γερµανία, καθώς ο αντιπροσφυγικός νόµος αποτελεί πρακτικά άρνηση χορήγησης ασύλου για κάθε πρόσφυγα και προσφύγισσα που φτάνει στη Βρετανία. Το καλό νέο είναι πως µετά την καρατόµηση, πολλοί ήταν εκείνοι που στήριξαν τον Λίνεκερ. Μεταξύ αυτών, οι συµπαρουσιαστές του, Άλαν Σίρερ και Ίαν Ράιτ, που δήλωσαν ότι δεν θα εµφανιστούν επίσης ξανά στην εκποµπή. Ανάλογη απόφαση έλαβαν κι άλλοι αστέρες του αγγλικού ποδοσφαίρου. ∆εδοµένου ότι όλοι οι άλλοι διαθέσιµοι συντονιστές και σχολιαστές επιδόθηκαν κι αυτοί σε «µποϊκοτάζ» κατά της παρουσίασης της εκποµπής, τελικά το πρόγραµµα που παρουσιάζει ο Λίνεκερ από το 1999 βγήκε στον αέρα -για πρώτη φορά στην ιστορία του- µόνο µε εικόνες από τα µατς και χωρίς σχολιασµό. Κάτι που ξεσήκωσε την κατακραυγή της φίλαθλης Βρετανίας…

H υπόθεση πυροδότησε έντονη δηµόσια συζήτηση στη Βρετανία, τόσο για τη ρατσιστική πολιτική των Τόρις, όσο και για την λογοκρισία που επιβάλλει το -κατά τα άλλα …ανεξάρτητο- ραδιοτηλεοπτικό µέσο. Μετά από όλα αυτά, το BBC έκανε στροφή 180 µοιρών και ανακοίνωσε την επιστροφή του Λίνεκερ στην αγαπηµένη εκποµπή των Βρετανών φιλάθλων. «Ο Γκάρι είναι σηµαντικό στοιχείο της αξιοπιστίας του BBC και από το επόµενο Σαββατοκύριακο επιστρέφει στο πόστο του», δήλωσε σχετικά ο γενικός διευθυντής του ειδησεογραφικού οργανισµού, Τιµ Ντέιβι, ο ίδιος που τον είχε αποπέµψει…. Παρά την επιστροφή του Λίνεκερ, το ρατσιστικό σχέδιο νόµου παραµένει καθώς ο νέος πρωθυπουργός Σούνακ έχει επενδύσει µεγάλο πολιτικό κεφάλαιο στο «να σταµατήσει τις βάρκες» που διαπλέουν το Στενό της Μάγχης. Το νοµοσχέδιο κατακρίθηκε οξύτατα µεταξύ άλλων από την Ύπατη Αρµοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και από τη ∆ιεθνή Αµνηστία, που το κατήγγειλε ως «σοκαριστικό νέο χαµηλό» για τη βρετανική κυβέρνηση (αφού έχει προηγηθεί ο απάνθρωπος περσινός νόµος του Τζόνσον για εξορία αιτούντων άσυλο στη Ρουάντα!), αλλά και από την Ευρωπαία επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Ιλβα Γιόχανσον, που διαµήνυσε επίσης ότι καταπατάει το διεθνές δίκαιο. 

Παρ’ όλα αυτά, η Βρετανία δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακολουθεί κατά πόδας τις ρατσιστικές πολιτικές της ΕΕ, που επίσης εντείνει την αντιπροσφυγική της πρακτική.

Ρατσιστική στροφή

Η σύνοδος των αρχηγών των 27 κρατών µελών της ΕΕ τον περασµένο Φλεβάρη επισφράγισε την ένταση των ρατσιστικών πολιτικών της. Με την πιο σκληρή γλώσσα για το µεταναστευτικό, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συµφώνησαν να µειώσουν τον αριθµό των «παράτυπων µεταναστών» που φτάνουν στην Ευρώπη. «Θα ενεργήσουµε για την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων µας και για την αποτροπή της παράτυπης µετανάστευσης», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν µετά τις εργασίες της άτυπης συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες. Τα µέτρα που συµφωνήθηκαν συµπεριλαµβάνουν την ενίσχυση της υποδοµής φύλαξης των συνόρων της Βουλγαρίας µε την Τουρκία, όπως το να εγκατασταθούν κάµερες και να οικοδοµηθούν φυλάκια. Επίσης, η δεξιά κυπριακή κυβέρνηση πίεσε και πέτυχε να υπάρχει αναφορά για σχέδιο δράσης κατά της µετανάστευσης στην Κύπρο που δέχεται προσφυγικές ροές από τη βόρεια Κύπρο. «Οι χώρες-µέλη της ΕΕ επιδιώκουν επίσης την αµοιβαία αναγνώριση των αποφάσεων για τις απελάσεις, ώστε να αυξηθούν», είπε η Φον ντερ Λάιεν. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, ο οποίος έφτασε στο σηµείο να ζητήσει χρηµατοδότηση φρακτών από την ΕΕ προκειµένου να γίνει πιο αποτελεσµατικός ο έλεγχος των εξωτερικών συνόρων, κάτι που µέχρι πριν κάποια χρόνια αποτελούσε ταµπού για την ΕΕ. Οι φράκτες µε κονδύλια της ΕΕ δεν συµπεριελήφθησαν στην απόφαση επισήµως! Παρ’ όλα αυτά, η κοινή δήλωση των ηγετών συµπεριλαµβάνει την «συνοριακή επιτήρηση, συµπεριλαµβανοµένης της εναέριας επιτήρησης, και τον εξοπλισµό».  Σύµφωνα µε τον απηνή διώκτη των προσφύγων Αυστριακό καγκελάριο Karl Nehammer, αυτό σηµαίνει ότι µια συνοριακή χώρα της ΕΕ, όπως η Βουλγαρία, µπορεί τώρα να χρησιµοποιήσει τα χρήµατα των Βρυξελλών για συνοριακό προσωπικό και οχήµατα και στη συνέχεια να χρησιµοποιήσει δικά της κεφάλαια «για την ενίσχυση του συνοριακού φράχτη». Κατά τον Nehammer, αυτό σηµαίνει ότι η ΕΕ χρηµατοδοτεί de facto τους συνοριακούς φράχτες, ακόµη και αν λέει ότι δεν το κάνει.

Ελλάδα: ακριτικό ρατσιστικό προπύργιο της ΕΕ

Από τη µεριά της Ελλάδας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διά του υπουργού µετανάστευσης Μηταράκη, ξεκαθάρισε µετά από διεθνή σύσκεψη «για την ασφάλεια των συνόρων» χωρών-µελών της ΕΕ που διεκδικούν πιο προωθηµένα ρατσιστικά µέτρα από την ΕΕ και η οποία έγινε πρόσφατα στην Αθήνα: 

«Όπως έχει ξεκαθαρίσει ο πρωθυπουργός, ο φράχτης θα γίνει έτσι και αλλιώς. ∆εν περιµένουµε την ευρωπαϊκή  χρηµατοδότηση ως κριτήριο για το αν θα γίνει ο φράχτης. Είναι δική µας επιλογή, ότι για τη δική µας µεταναστευτική πολιτική, ο φράχτης είναι απαραίτητος και θα ολοκληρωθεί σε όλο το µήκος των συνόρων». 

Μετά από την εν λόγω σύσκεψη, ο Μηταράκης δεν παρέλειψε να ξεκαθαρίσει ότι οι µόνοι πρόσφυγες που αναγνωρίζει de facto είναι οι Ουκρανοί, ενώ ακόµα και οι σεισµοπαθείς από την Τουρκία σε καµία περίπτωση δεν θα εµπίπτουν στην ίδια κατηγορία αναγνώρισης της προσφυγικής ιδιότητας αν αποφασίσουν να µετακινηθούν προς το εσωτερικό της ΕΕ. 

Κατά τα άλλα, ο Μηταράκης δεν χάνει ευκαιρία να κοκορευτεί για την αποτελεσµατικότητα της αντιπροσφυγικής πολιτικής της Ελλάδας. Όπως δήλωσε πρόσφατα: 

«Το 2015, το 75% και άνω των αφίξεων στην ΕΕ πέρασαν µέσα από την Ελλάδα, ενώ το ποσοστό αυτό το 2022 ήταν κάτω από 5%. Από 92.000 διαµένοντες στις 121 δοµές που είχαµε το 2019, σήµερα έχουµε 14.000 διαµένοντες σε 33 δοµές. Από 202.000 εκκρεµείς αιτήσεις ασύλου, σήµερα ο αριθµός έχει περιοριστεί περίπου στις 22.000. Αυτό δείχνει ότι η χώρα µας πλέον δεν αντιµετωπίζει την ίδια πίεση του µεταναστευτικού που αντιµετώπισε τα προηγούµενα χρόνια»… 

Στην πραγµατικότητα, αυτό που έχει συµβεί είναι ότι µετά από το όργιο των pushbacks των τελευταίων ετών σε Αιγαίο και Έβρο, οι προσφυγικές ροές προς την ΕΕ από την Τουρκία έχουν αυξηθεί σηµαντικά µέσω της Κύπρου και της Βουλγαρίας, ενώ επιχειρούνται και παρακάµψεις της Ελλάδας µε µεγαλύτερα σκάφη που αποπλέουν από την Τουρκία µε προορισµό την Ιταλία, συχνά µε τραγική κατάληξη, όπως το πρόσφατο ναυάγιο των Κυθήρων. Την ίδια ώρα, οι συνολικές αφίξεις προσφύγων στην ΕΕ εντός του 2022 έχουν αυξηθεί κατά 64% σε σύγκριση µε την προηγούµενη χρονιά, ενώ και η µετανάστευση προς την Ιταλία µέσω της Λιβύης έχει υπερδιπλασιαστεί. Ο Μηταράκης και η ελληνική κυβέρνηση ξεχνούν να µας πουν πως όσο θα φτιάχνονται νέοι φράχτες εκεί που πριν δεν υπήρχαν (βλέπε Βουλγαρία) και θα ενισχύονται αντιπροσφυγικά µέτρα στην Κύπρο, τόσο θα επανέρχονται οι αυξηµένες προσφυγικές ροές και προς την Ελλάδα, παρ’ όλα τα απάνθρωπα και δολοφονικά αντιπροσφυγικά µέτρα στα σύνορα. Η µόνη ρεαλιστική και ανθρώπινη λύση διαχείρισης της µετανάστευσης για την ΕΕ και την Ελλάδα είναι η νόµιµη είσοδος προσφύγων και µεταναστών στην Ευρώπη και η νόµιµη µετακίνηση στις χώρες που αποτελούν τους προορισµούς του ταξιδιού τους. Η ένταξη των προσφύγων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες – αντί για το ρατσιστικό κυνήγι κεφαλών της Φον Ντερ Λάϊεν, του Σολτς, της Μελόνι και του Μητσοτάκη. Και η µετατροπή των κονδυλίων στρατιωτικοποίησης των συνόρων σε επενδύσεις ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους για κάθε κάτοικο της ΕΕ και της Ελλάδας, ντόπιο/α, πρόσφυγα/ισσα ή µετανάστη/τρια.