του Χρήστου Βαγενά
Στη Βουλή βρίσκεται το νέο νομοσχέδιο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, που με βάση και τις επιταγές της ΕΕ, θα καθορίζεται με διάφορους μαθηματικούς τύπους, λαμβάνοντας υπόψιν συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία. Ουσιαστικά πάλι θα βρίσκεται στα χέρια του κράτους και μέσω αυτού και των εργοδοτών, η απόφαση για την αναπροσαρμογή του ύψους του κατώτατου μισθού. Σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του κατώτατου μισθού, θα παίζει η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας και οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Με τις προϋποθέσεις που βάζουν, πολύ εύκολα μπορούμε να έχουμε και μείωση του κατώτατου μισθού!
Για τις ΣΣΕ με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης θα υπάρξει Σχέδιο Δράσης μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους διάρκειας από ένα (1) έως πέντε (5) έτη για την επέκταση τους!
Στο Δημόσιο Τομέα οι αυξήσεις προβλέπονται να είναι περίπου 12€ καθαρά τον μήνα, ενώ ο 13ος-14ος μεταφέρεται πάλι στις καλένδες.
Μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη θα ψηφιστεί ο προϋπολογισμός της επόμενης χρονιάς, που προβλέπει νέα φοροεπιδρομή με έσοδα για το κράτος που θα πλησιάσουν τα 70 δις €, που όπως αντιλαμβανόμαστε, τη μερίδα του λέοντος θα την πληρώσουμε οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Την τελευταία τριετία αυξήθηκαν 30% τα τρόφιμα και παράλληλα έως και 100% τα κέρδη των εταιρειών τροφίμων. Το ρεύμα καίει τα νοικοκυριά, αλλά ΔΕΗ, Μυτιληναίος και οι άλλοι αυξάνουν τα κέρδη τους από 50% έως 200% αξιοποιώντας τα χρηματιστήρια ενέργειας.
Η κυβέρνηση μαζεύει 35 δις από τον ΦΠΑ, αλλά δεν μειώνει τους έμμεσους φόρους σε τρόφιμα και ενέργεια. Ταυτόχρονα σκορπάει απλόχερα για το χρέος 9,5 δις ευρώ στο 2024, για πολεμικές δαπάνες 7,5 δις ετησίως και για πλεονάσματα πάνω από 5,5 δις €.
Το εργατικό κίνημα και η νεολαία με την συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις για το Πολυτεχνείο και την Γενική Απεργία στις 20 Νοέμβρη έστειλαν μήνυμα αγωνιστικής διεκδίκησης για ζωή με αξιοπρέπεια, δικαιώματα και ελευθερίες. Παρά την εκκωφαντική απουσία αντιπολίτευσης και την κατρακύλα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα δήλωσε παρών και ότι μπορεί να αλλάξει την κατάσταση προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς (ριζοσπαστικής, επαναστατικής, ρεφορμιστικής) ανάφεραν πριν την απεργία της 20ης Νοέμβρη, ότι πρέπει να υπάρχει συνέχεια στις απεργιακές κινητοποιήσεις και μετά την απεργία. Δυστυχώς, όπως ήταν αναμενόμενο, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αμέσως εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και προσπαθεί να πάει προς την ανάπαυλα των Γιορτών χωρίς σημαντικές δράσεις.
Αλλά και το ΠΑΜΕ, παρά τις κορώνες του για αγώνες και ενώ έκανε δύο τουλάχιστον μεγάλες συσκέψεις, δεν πρότεινε τίποτα ουσιαστικό και συγκεκριμένο.
Υπάρχουν όμως πρωτοβουλίες για κινητοποιήσεις από πολλές δυνάμεις και πολλούς\πολλές αγωνιστές\αγωνίστριες για την επόμενη περίοδο.
Πρέπει συνδικάτα, παρατάξεις και πολιτικές οργανώσεις να πάρουν πρωτοβουλίες δράσεις για να διεκδικήσουμε μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και μέτρα κατά της ακρίβειας.
Στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να μπουν στην προμετωπίδα οι ΣΣΕ και η επεκτασιμότητα τους, ενώ στο δημόσιο η επαναφορά 13ου-14ου μισθού και 13ης-14ης σύνταξης. Ειδικά και αυτή την περίοδο πριν τις Γιορτές, που θα υπάρχουν και αυξημένα έξοδα για πολύ κόσμο.
Επίσης με αφορμή τον προϋπολογισμό λιτότητας που ετοιμάζεται και θα ψηφιστεί μέχρι τις 15 Δεκέμβρη, πρέπει και μπορούν να οργανωθούν συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και απεργιακές κινητοποιήσεις.
Μπορεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία να μην θέλει να συγκρουστεί με την κυβέρνηση, αλλά η πίεση της βάσης προς αυτή πρέπει να εκφραστεί και να πιεστεί. Μπορούμε να συγκροτήσουμε επιτροπές κατά της ακρίβειας, λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα και να πάρουμε πρωτοβουλίες κατά της αύξησης των τιμών, της λιτότητας και των υπερκερδών των επιχειρήσεων.
Έχει συσταθεί μία πρωτοβουλία που συμμετέχουν πάνω από 15 συνδικάτα του Δημόσιου Τομέα και συνταξιουχικές οργανώσεις για την διοργάνωση κινητοποιήσεων μέχρι τις προπαραμονές των Χριστουγέννων, με βασικό αίτημα την επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος άδειας στους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Τέτοιες δράσεις πρέπει να αυξηθούν και να μαζικοποιηθούν.
Επίσης πρέπει από τώρα να συζητάμε τις δράσεις θα οργανώσουμε για τις 28 Φλεβάρη, την θλιβερή επέτειο από το, ατιμώρητο μέχρι στιγμής, έγκλημα στα Τέμπη.
Με αυτή την κυβέρνηση έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς και πρέπει να αντιπαρατεθούμε μαζί της!
Να συνεχίσουμε αγωνιστικά και πριν και μετά τις Γιορτές με συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας, απεργίες και καταλήψεις.
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις – Επαναφορά 13ου-14ου μισθού & σύνταξης
Μαζικές μόνιμες προσλήψεις
Δαπάνες για Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση & Πρόνοια
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις
Οι ανάγκες μας, πάνω από τα κέρδη τους!
Ζούμε σε μια περίοδο (πολιτική, οικονομική κρίση…) σε Γαλλία, Γερμανία, Γεωργία, Ν.Κορέα κ.α. – σε όλο τον πλανήτη – που οι πολεμικές συγκρούσεις, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί “φουντώνουν” παντού και η ταξική πάλη δείχνει τα “δόντια” της.
Στην Ελλάδα βιώνουμε εδώ και 5 χρόνια κυβέρνηση της ΝΔ, την επίθεση της αστικής τάξης στον εργαζόμενο λαό, μια κυβέρνηση -φίλος της Ουκρανίας και του Ισραήλ. Η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια, οι μισθοί πείνας, η ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις, η επίθεση στα δημοκρατικά – συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.α. περνούν μέσα από τον ολοκληρωτισμό των ΜΜΕ, με την συκοφάντηση των λαϊκών αγώνων και της καταστολής τους.
Μπροστά μας είναι ο κρατικός προϋπολογισμός (ταξικός – αντιλαϊκός…), μάλιστα χθες ψηφίστηκε ο νόμος για το κατώτατο μισθό (σύμφωνα με ευρωπαϊκή οδηγία…) που είναι σε πλήρη ταύτιση με τα συμφέροντα των αφεντικών. Ήδη απεργιακή κινητοποίηση θα γίνει στις 11 Δεκέμβρη…
Οι μικρές αντιστάσεις πρέπει να συντονιστούν και να είναι αποφασιστικές και μαζικές και σε κεντρικό επίπεδο.
Ο λαϊκός παράγοντας είναι στα “άκρα”… Το ένα άκρο βλέπει “έτσι είναι η κατάσταση, δεν μπούμε να κάνουμε τίποτα” και το άλλο άκρο που “μιλάει δειλά πως λέει πρέπει να πάμε αλλιώς…”. Το ζητούμενο είναι πιο “άκρο” θα ηγεμονεύσει.
Όμως και η αριστερά έχει να παίξει τον ρόλο της. Παρόλο τις αλλεπάλληλες διασπάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, η ελπίδα είναι το ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Οι προτάσεις του Δ. Τεμπονέρα για “ενοποίηση” του προοδευτικού χώρου είναι οδηγός αλλά μετά και την συναίνεση του Ανδρουλάκη από την συνάντηση του με τον Μητσοτάκη, δεν νομίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να το συμπεριλάβουμε σε αυτήν την λογική… Όσο για την “επαναστατική” – εξωκοινοβουλευτική αριστερά -όπως γνωστόν- παλεύει για την επιβίωση της και ονειρεύεται κόμματα της εργατικής τάξης…
Ελπίδα μας, λοιπόν, το ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ για να αρχίζει να ξηλώνεται το καθεστώς της ΝΔ, για την ανατροπής της, ενεργή συμμετοχή στα σωματεία, μέσα στον λαό εκεί που εργάζεται, σπουδάζει, αναπνέει… με προοπτική τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση…για μια ανθρώπινη κοινωνία που θα έχει βάση τις ανάγκες και όχι το κέρδος…