
της Άννας Λαζαρέτου
Σήμερα, 17 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, της Τρανσφοβίας και της Αμφιφοβίας, δεν αρκούν οι συμβολικές δηλώσεις. Δεν αρκούν τα φιλικά λογότυπα ή οι σημαίες στα προφίλ.
Χρειάζεται να μιλήσουμε για το πραγματικό διακύβευμα: την ασφάλεια, την ορατότητα και την αξιοπρέπεια χιλιάδων ανθρώπων που εξακολουθούν να ζουν στο περιθώριο. Τα τρανς άτομα, στην Ελλάδα και παγκοσμίως, βρίσκονται στο επίκεντρο ενός οργανωμένου μίσους που παρουσιάζεται σαν «αγωνία για τα παιδιά», σαν «υπεράσπιση της κοινωνικής ισορροπίας», σαν «φυσιολογικότητα».
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ξεκάθαρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επανειλημμένα στοχοποιεί την LGBTQ+ κοινότητα, και κυρίως τα τρανς άτομα, από την απαγόρευση συμμετοχής τρανς ανθρώπων στον στρατό, μέχρι την εξαγγελία ότι θα απαγορεύσει τη φροντίδα φυλομετάβασης σε ανήλικους σε ολόκληρη τη χώρα, έχει χτίσει την πολιτική του πάνω στην εκμετάλλευση του φόβου και της άγνοιας.
Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα, βλέπουμε παρόμοιες ρητορικές μίσους να κανονικοποιούνται: δηλώσεις για «επιβολή της ιδεολογίας του φύλου», κινδυνολογία για τρανς μαθητές στα σχολεία, νομοθετικά κενά που αφήνουν χιλιάδες ανθρώπους χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα. Πίσω από τις λέξεις και τα πολιτικά παιχνίδια του καπιταλισμού, υπάρχουν άνθρωποι, LGBTQ+ παιδιά που δεν τολμούν να μιλήσουν στην οικογένειά τους, στην τάξη.
Τρανς ενήλικες που απορρίπτονται από θέσεις εργασίας, που δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρούς, που δέχονται βία στον δρόμο, στα αστυνομικά τμήματα. Η σημερινή μέρα δεν είναι απλώς μια αφορμή για να «στηρίξουμε» θεωρητικά τα LGBTQ+ δικαιώματα. Είναι μια υπενθύμιση ότι η ελευθερία, η ισότητα και η ασφάλεια δεν είναι αυτονόητες. Τις διεκδικούμε καθημερινά στους δρόμους. Δεν θα αναλύσω περισσότερο αυτά που ακούγονται, δεν μας χρειάζεται να ξαναδιαβάσουμε ένα κείμενο με χοντράδες, με λόγια που τραυματίζουν.
Αν δεν σταθούμε συλλογικά, μαζί με όλους τους καταπιεζόμενους, απέναντι στο οργανωμένο μίσος, γινόμαστε μέρος της σιωπής που σκοτώνει. Αγωνιζόμαστε για ισότιμη ύπαρξη, διεκδικούμε δικαιοσύνη. Είναι οι θεσμοί, οι κυβερνήσεις, τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί που χρόνια τώρα αναπαράγουν το ίδιο ομοφοβικό αφήγημα προσπαθούν να μας πείσουν πως είμαστε ανώμαλα και η ντροπή του έθνους.
Όσοι σπέρνουν φόβο και στοχοποιούν τις LGBTQ + ζωές, είτε βρίσκονται στον Λευκό Οίκο είτε στα έδρανα της Βουλής, μας βρίσκουν απέναντί τους. Δεν ανεχόμαστε την κανονικοποίηση του μίσους από όπου και αν προέρχεται. Κανείς δεν είναι ελεύθερος, αν έστω και ένας, μία, ένα από εμάς ζει με φόβο. Ραντεβού στους δρόμους με γκλίτερ,τακούνια και γεμάτα πολύχρωμη αγάπη.
Όλοι/ες/α μαζί απαντάμε στις ρητορικές μίσους και φόβου, μαζί για τις δολοφονημένες αδελφές μας, για τα αδέλφια μας που δεν άντεξαν και αυτοκτόνησαν. Γκέι, τρανς, λεσβίες, ιέριες του αίσχους είμαστε περήφανα η ντροπή του έθνους.
Υποβολή απάντησης