Μερικές εβδομάδες πριν τα μεγάλα συλλαλητήρια για το έγκλημα των Τεμπών αναφέραμε χαρακτηριστικά ότι “ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία ανοίγουν κάθε μέρα σαμπάνιες”, καθώς εξαιτίας της ανυπαρξίας αντιπολίτευσης και της έλλειψης εργατικής απάντησης, προωθούσαν τα περισσότερα αντεργατικά τους σχέδια.
Η πρόταση και εκλογή Τασούλα ως προέδρου της Δημοκρατίας λογοδοτούσε στο σενάριο της συσπείρωσης των δεξιών και ακροδεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ για την διεκδίκησης της τρίτης τετραετίας.
Όμως λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο. Η μεγάλη κινητοποίηση στις 26 Γενάρη και τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια στις 28 Φλεβάρη σε όλη τη χώρα και σε πόλεις του εξωτερικού με την συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, άλλαξε τα δεδομένα και το πολιτικό σκηνικό.
Συγκάλυψη και 41%
Η Νέα Δημοκρατία είχε καταφέρει με ένα τεράστιο σχέδιο συγκάλυψης να ξεπεράσει τους περισσότερους σκοπέλους και να διασωθεί πολιτικά και όχι μόνο. Από τη πρώτη στιγμή του εγκλήματος των Τεμπών η κυβέρνηση της ΝΔ με ενορχηστρωτή τον ίδιο τον Μητσοτάκη και προεξάρχοντες τον Τασούλα, τον Τριαντόπουλο, τον Αγοραστό και την ηγεσία της “Δικαιοσύνης”, έκαναν τα πάντα για να κουκουλώσουν τις αιτίες του εγκλήματος και τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του.
Έτσι συστηματικά προσπάθησαν να εξαφανίσουν οποιαδήποτε ίχνη στο πεδίο της σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών, να μεταφέρουν και να μπαζώσουν τα στοιχεία, να ρίξουν τις ευθύνες στο ατομικό λάθος 1-2 εργαζομένων, να “χαθούν” και να σβήσουν όλα τα υλικά από κάμερες, από το τι κουβαλούσε το εμπορικό τρένο. Φτάσανε στο σημείο να εξαφανίζονται άνθρωποι ή να σκοτώνονται σε αυτοκινητιστικά στελέχη του ΟΣΕ και να μην ασχολείται κανείς, ενώ οι συγγενείς των θυμάτων δέχονταν καθημερινά τις κατηγορίες και την κοροϊδία όλου του αστικού οικοδομήματος. Στη Βουλή ο Τασούλας και ο Μαρκόπουλος έκαναν το χρέους τους απέναντι στον Μητσοτάκη, ενώ και τα ΜΜΕ ήταν για άλλη μία φορά στήριγμα της κυβέρνησης.
Με όλους αυτούς τους τρόπους κατάφεραν να διασωθούν πολιτικά και να κερδίσουν στις εκλογές του 2023 (το περιβόητο 41%), παρά τις μεγάλες διαδηλώσεις που έγιναν μετά το έγκλημα των Τεμπών.
Όμως χάρης στις προσπάθειες πολλών συγγενών των θυμάτων και των πολιτικών οργανώσεων της ριζοσπαστικής και επαναστατικής Αριστεράς, το θέμα έμεινε στην επικαιρότητα και στις Ευρωεκλογές του 2024, η Ν.Δ. έχασε πάνω από ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο ότι τίποτα δεν έχει κριθεί.
Συλλαλητήρια ανατροπών
Τα συλλαλητήρια στις 26/01 (και των φοιτητών-μαθητών στις 31/01) ήταν σημείο καμπής για τις πολιτικές εξελίξεις. Η Νέα Δημοκρατία από τότε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και διαρκώς απολογούμενη, όπως έπρεπε να είναι από την αρχή. Ο Μητσοτάκης είναι έτοιμος να θυσιάσει τους πάντες προκειμένου να σώσει τον εαυτό του: την Hellenic Train, τον ΟΣΕ, βουλευτές και υπουργούς του κόμματος του.
Σίγουρα θα προσπαθήσουν να πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους και ήδη κάνουν προσπάθειες ανασυγκρότησης με fake βίντεο, που ανακαλύπτονται ξαφνικά μετά από δύο χρόνια και “σενάρια αποσταθεροποίησης”, που θέλουν να δημιουργήσουν προβλήματα στους νοικοκυραίους. Όμως το πουλόβερ αυτής της κυβέρνησης έχει αρχίσει να ξηλώνεται!
Στις 28 Φλεβάρη οι κινητοποιήσεις ξεπέρασαν τις προσδοκίες των περισσοτέρων μας. Οι διαδηλώσεις αυτές ήταν μεγαλύτερες από αυτές την περίοδο των Μνημονίων, αλλά και του ασφαλιστικού Γιαννίτση το 2001.
Οι λαϊκές μάζες μπήκαν στο προσκήνιο και η συμμετοχή τους φέρνει αποτελέσματα. Το εργατικό κίνημα είναι παρόν. Ο κόσμος καταλαβαίνει τι γίνεται, τι λογής κυβέρνηση έχει και παρά την απογοήτευση που κυριαρχεί, την απουσία αντιπολίτευσης, την απραξία των συνδικάτων, την μικρή ορατότητα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, δείχνει ότι θέλει να αντιδράσει. Τα συλλαλητήρια στις 26/01 & 28/02 αποδεικνύουν ότι το κίνημα και οι αγώνες μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.
Η πίεση αυτή του κόσμου εξανάγκασε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ να εξαγγείλουν 24ωρη απεργία για τις 28 Φλεβάρη, την ημέρα που κλείνουν δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών. Είναι αλήθεια βέβαια ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ έκανε ότι μπορούσε για να σαμποτάρει αυτές τις κινητοποιήσεις, όπως το είχε κάνει και το 2024, αλλά ήταν δεδομένο ότι ο κόσμος θα την παράκαμπτε, όπως έκανε και πέρυσι.
Ο κόσμος που κατέβηκε στα συλλαλητήρια συμμετείχε για τρεις βασικούς λόγους: 1) για να διαμαρτυρηθεί για το έγκλημα που προκάλεσε 57 νεκρούς, 2) για να καταγγείλουν την συγκάλυψη, που ακολούθησε το έγκλημα, και 3) για να διαμαρτυρηθεί για τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης και την φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Και παρόλο που σε αυτούς τους ανθρώπους που κατέβηκαν, σίγουρα υπήρχε κόσμος απολιτίκ, ενδεχομένως και δεξιοί, η ριζοσπαστική και επαναστατική Αριστερά μπορεί να προσφέρει πολιτικές εξηγήσεις, αιτήματα, προτάσεις καθώς και τρόπους ανατροπής αυτής της εκμεταλλευτικής κατάστασης.
Καμία θυσία για τα κέρδη τους
Το έγκλημα των Τεμπών δεν ήταν δυστύχημα, ήταν προδιαγεγραμμένο νεοφιλελεύθερο έγκλημα. Προήλθε από το ανελέητο κυνήγι του κέρδους της αστικής τάξης και του πολιτικού συστήματος, που εκφράζεται με την διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών, τις ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα και την παντελή αδιαφορία για τις ανθρώπινες ζωές. Τα οποία συνεχίζονται και τα βιώνουμε καθημερινά με την κατάσταση που επικρατεί στην Υγεία, με τις εκρήξεις σε σχολεία από λέβητες θέρμανσης, με τα ασανσέρ που πέφτουν σε σχολές και νοσοκομεία, με την καταστροφή του περιβάλλοντος, που γίνεται για το κυνήγι του κέρδους. Τα συνδικάτα εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς διαρκώς καταγγέλλουν τις συνθήκες που επικρατούν στις δημόσιες μεταφορές, ενώ σχεδόν κάθε εβδομάδα έχουμε περιστατικά με συρμούς που παθαίνουν βλάβες, πολλές φορές και εν κινήσει. Ενώ αντίστοιχους φόβους εξέφρασαν και οι εργαζόμενοι στην Πολιτική Αεροπορία.
Το καπιταλιστικό σύστημα γεννάει νέα “Τέμπη” καθημερινά. Άλλωστε οι καπιταλιστές για τα κέρδη τους δεν διστάζουν ούτε να αιματοκυλήσουν τους λαούς σε αιματηρούς πολέμους.
Τυπική κοινοβουλευτική αντιπολίτευση
Τα αντιπολιτευόμενα κοινοβουλευτικά κόμματα θυμήθηκαν τώρα ότι πρέπει να κάνουν και αυτοί αντιπολίτευση και έσπευσαν να επωφεληθούν από τις κινητοποιήσεις και την δυσχερή θέση της κυβέρνησης. Όμως τα λαϊκά στρώματα δεν φαίνεται να στρέφονται προς το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν και αυτά ευθύνη για την διάλυση και το ξεπούλημα του ΟΣΕ και εξαντλούν τις αντιπολιτευτικές τακτικές τους σε προτάσεις μομφής κατά της κυβέρνησης.
Το ΚΚΕ στηρίζει τις κινητοποιήσεις τώρα και βάζει κέντρο τις κινητοποιήσεις, αλλά έχει κι αυτό τις ευθύνες του για την απουσία ουσιωδών αντιδράσεων τα τελευταία δύο χρόνια. Το 2023 μετά την μεγάλη πανεργατική απεργία στις 16 Μάρτη το ΠΑΜΕ κάλεσε σε σύσκεψη στις 22/03/23 στο Σπόρτινγκ, αλλά η επόμενη δράση που πρότεινε ήταν η διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, ενώ μετά ακολουθούσαν και οι βουλευτικές εκλογές. Δηλαδή συνέβαλε και αυτό μαζί με ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στο κλείσιμο των κινητοποιήσεων για το έγκλημα των Τεμπών και διευκόλυνε την κυβέρνηση να πάει στις εκλογές με καλύτερες προϋποθέσεις και όχι πιεζόμενη από τον λαϊκό παράγοντα. Ενώ ακόμα δεν έχει υιοθετήσει το αίτημα για ξεκάθαρη επανακρατικοποίηση του ΟΣΕ.
28 Φλεβάρη: η μεγαλύτερη απεργία της Μεταπολίτευσης
Στις 28 Φλεβάρη νεκρώσουν οι περισσότεροι εργασιακοί χώροι της Ελλάδας, κόντρα στους εκβιασμούς των εργοδοτών και το φόβο και εκατομμύρια συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια, που έγιναν σε εκατοντάδες πόλεις και τα χωριά!
Η μεγαλύτερη σε συμμετοχή απεργία της Μεταπολίτευσης έγινε στις 28 Φλεβάρη 2025. Και δεν θα σταματήσουμε εύκολα!
Τα αιτήματα μας είναι ξεκάθαρα:
Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων – Καμία συγκάλυψη
Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι της εταιρίας, του ΟΣΕ και της κυβέρνησης
Να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες και να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί για το έγκλημα και τη συγκάλυψη
Κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων κάτω από εργατικό έλεγχο – Ενιαίο, δημόσιο σιδηροδρομικό δίκτυο για ασφαλείς και φθηνές μετακινήσεις
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις – Να εκδιωχθεί η Hellenic Train χωρίς αποζημίωση
Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες (Υγεία, Παιδεία, Κοινωνικό Κράτος κλπ), όχι για το ιδιωτικό κεφάλαιο και τους εξοπλισμούς
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις – Μέτρα κατά της ακρίβειας
Δεν ικανοποιούμαστε με τους όποιους ανασχηματισμούς, ούτε με ενδεχόμενους αποδιοπομπαίους τράγους (τύπου Άκη Τσοχατζόπουλου), που θα θελήσουν να διασώσουν το πολιτικό σκηνικό και την κυβέρνηση. Δεν έχουμε επίσης καμία εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη. Οι θετικές αποφάσεις της όλες έχουνε βγει μέσα από την κινηματική πίεση, όπως έγινε με την δίκη της Χρ. Αυγής. Ούτε μία απλή κυβερνητική εναλλαγή μέσα από θεσμικές και “ήρεμες” διαδικασίες θα πρέπει να μας κάνει να υποστείλουμε την σημαία των αγώνων μας.
Το εργατικό κίνημα θα έχει πετύχει μία σημαντική νίκη, αν καταφέρει να ρίξει αυτή την κυβέρνηση μέσα από τους αγώνες που έχουν ξεκινήσει. Οι αστικές αυτές κυβερνήσεις πρέπει να έχουν το φόβο μας. Αφού αποτελούν όργανα της άρχουσας τάξης των οικονομικά ισχυρών, αν δεν υπάρχει ισχυρό κίνημα από την πλευρά του λαϊκού παράγοντα, θα υποχωρούν διαρκώς μόνο απέναντι στο κεφάλαιο.
Δεν μας τρομάζει η όποια αποσταθεροποίηση ή ακυβερνησία, που πάντα χρησιμοποιείται από το πολιτικό και μιντιακό σύστημα σε περιόδους έξαρσης των εργατικών αγώνων. Εμείς διεκδικούμε δικαιοσύνη, ισότητα και να σταματήσει η εκμετάλλευση των πολλών από τους λίγους. Αυτοί είναι οι στόχοι μας, μέχρι εμείς, οι καταπιεσμένοι και οι καταπιεσμένες να πάρουμε την πολιτική και οικονομική εξουσία!
Π.Ο. “Κόκκινο Νήμα”
Υποβολή απάντησης