1

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Στις 18 Μάρτη 2023 µεταφέρουµε τις δράσεις για τη 21η Μάρτη, τη διεθνή µέρα κατά του ρατσισµού. Όπως κάθε χρόνο έχουµε πολλούς και σοβαρούς λόγους να διαδηλώνουµε για όλους τους ανθρώπους που αντιµετωπίζονται άδικα και απάνθρωπα, γιατί πολύ απλά βρίσκονται σε θέση έσχατης ανάγκης και αδυναµίας ή αποτελούν διωκόµενη µειοψηφία µέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Οι κατατρεγµένοι όλου του κόσµου χαρακτηρίζονται από τους ισχυρούς κατώτεροι και απειλητικοί για την ευµάρεια που απολαµβάνουν εκείνοι. Οι “εχθροί” είναι είτε κοινωνικές οµάδες που δε συµβαδίζουν µε την πολιτικά ή ιδεολογικά κυρίαρχη αντίληψη είτε πρόσφυγες και µετανάστες που προσπαθούν να σώσουν τις ζωές τους και να βρουν εργασία και ασφάλεια. Και βέβαια οι “παρείσακτοι” είναι πάντα φτωχοί…

H Ελλάδα αποτελεί σηµείο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για πρόσφυγες και µετανάστες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής που έχει ρηµάξει ο πόλεµος και η δυστυχία, ενώ πίσω από τα προβλήµατα στις χώρες τους βρίσκεται η “πολιτισµένη” ∆ύση, από τους αιώνες της αποικιοκρατίας µέχρι σήµερα, την εποχή των καπιταλιστικών ανταγωνισµών και κρίσεων.

Πιο συγκεκριµένα, φέτος µετράµε επτά χρόνια από τη ρατσιστική συµφωνία Ε.Ε – Ελλάδας – Τουρκίας για τη µείωση των  προσφυγικών “ροών”. Μια συµφωνία που έχει στοιχίσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές µέχρι τώρα, εκθέτοντας καθηµερινά σε τεράστιους κινδύνους όσους προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη. ∆ε φτάνουν οι “νόµιµες” πρακτικές που βάζουν εµπόδια στις µετακινήσεις, οι πρόσφυγες και µετανάστες πέφτουν θύµατα και κάθε είδους εγκληµατικής και ρατσιστικής αντιµετώπισης, όπως οι παράνοµες επαναπροωθήσεις (pushbacks) από το ελληνικό κράτος, σε συνέργεια µε τις τουρκικές αρχές και την ευρωπαϊκή Frontex που “εποπτεύει” την κίνηση στα σύνορα. Είναι συχνές οι καταγγελίες από πρόσφυγες ότι τους ξαναρίχνουν στη θάλασσα µε τη βία, αφού τους δείρουν και τους αφαιρέσουν χρήµατα και τηλέφωνα, για να επιστρέψουν όσοι επιβιώσουν στην “ασφαλή” Τουρκία. Τέτοιες ενέργειες έχουν αποδειχτεί, όσο κι αν προσπαθούν να τις αποκρύψουν, και σε µία περίπτωση η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2022 για παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, για τους πνιγµούς µεταναστών στο Φαρµακονήσι το 2014. Επίσης, καθαιρέθηκε ο επικεφαλής της Frontex για παράνοµες επιχειρήσεις επαναπροώθησης ή απώθησης εκατοντάδων προσφύγων στο Αιγαίο και για απόπειρα παραπλάνησης και συγκάλυψης των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου. 

Ταυτόχρονα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να εκφοβίσουν όσους προσπαθούν να σταθούν αλληλέγγυοι και όσους προσπαθούν να αποκαλύψουν τι συµβαίνει στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της Ευρώπης. Σε όλες τις χώρες του Νότου διώκονται συστηµατικά και απειλούνται άνθρωποι και οργανώσεις που εναντιώνονται στις όλο και πιο σκληρές αντιπροσφυγικές, αντιµεταναστευτικές πολιτικές.

Ακόµα και για όσους-όσες καταφέρνουν να βρεθούν στην Ελλάδα,  η οδύσσεια συνεχίζεται καθηµερινά, αφού έχουν να αντιµετωπίσουν ένα εχθρικό κράτος που προσπαθεί να τους διώξει και όταν δεν το καταφέρνει αυτό, προσπαθεί να τους γκετοποιήσει σε αποµακρυσµένες, περίκλειστες “δοµές φιλοξενίας”. Ακόµα και οικογένειες που είχαν τακτοποιηθεί σε σπίτια µε το πρόγραµµα “Εστία” βρέθηκαν πάλι στον δρόµο. Παιδιά που πήγαιναν σχολείο έγιναν και πάλι πρόσφυγες. 

H ταλαιπωρία για την έκδοση εγγράφων είναι καθηµερινή. Η κρατική γραφειοκρατία κρατάει για καιρό σε κατάσταση οµηρίας µετανάστες και µετανάστριες. Ταυτόχρονα, το κράτος τούς καταδιώκει µε την αστυνοµίας, µε καθηµερινούς, πολλές φορές εξευτελιστικούς ελέγχους και µε βία που πολλές φορές δεν καταγράφεται. ∆εν είναι λίγα τα περιστατικά όπου µετανάστες έχουν βρει τον θάνατο µέσα σε αστυνοµικά τµήµατα, ενώ αυτά τα εγκλήµατα συγκαλύπτονται και οι θύτες µένουν ατιµώρητοι. Μόλις πριν από λίγες µέρες συνελήφθησαν αστυνοµικοί και υπάλληλοι φυλακών για βασανισµό κρατουµένου. 

Τα προηγούµενα χρόνια µε την άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής αναπτύχθηκε ρατσιστική, αντιµεταναστευστική κουλτούρα σε µεγάλο µέρος της ελληνικής κοινωνίας, σχεδόν αποκλειστικά σε πολύ φτωχά, λαϊκά στρώµατα που πείστηκαν ότι οι µετανάστες ήρθαν να τους πάρουν τις δουλειές και φταίνε για το οικονοµικό τους πρόβληµα. Φυσικά τα αίτια ήταν άλλα και ο εχθρός κοινός για Έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες. Οι χρυσαυγίτες, µε την προστασία και ανοχή του κράτους, προσπάθησαν µε την εγκληµατική τους δράση να επιβάλουν ένα αντεργατικό µοντέλο, ενάντια σε όλους τους εργαζόµενους. Με αγώνες και αντίσταση από τα κινήµατα, οι ναζί περιθωριοποιήθηκαν και σήµερα δικάζονται για τα εγκλήµατά τους. Το µεταναστευτικό εργατικό δυναµικό ενώ αναγνωρίζεται επίσηµα ως απαραίτητο για την ελληνική οικονοµία, κράτος και ιδιωτικά αφεντικά επιδιώκουν να κρατούν αυτούς τους εργαζόµενους σε κατάσταση απειλής και τροµοκρατίας για να εργάζονται µε όσο γίνεται χαµηλότερους µισθούς και ανασφάλιστη, αδήλωτη εργασία. Πολλοί πλουτίζουν εκµεταλλευόµενοι αυτή τη νέα δουλεία, όπως συµβαίνει π.χ. στα χωράφια της Ηλείας και έχει καταγγελθεί επανειληµµένα, χωρίς ουσιαστική κρατική παρέµβαση για δικαιοσύνη. 

Η ναζιστική ιδεολογία και η δολοφονική δράση της Χ.Α. καταδικάστηκαν από τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, όµως τη χρήση βίας και καταστολή ανέλαβε το ίδιο το κράτος, για να ελέγξει τις λαϊκές αντιδράσεις στις  µνηµονιακές “µεταρρυθµίσεις” που συνεχίζονται εδώ και πολλά χρόνια. Η διαµόρφωση ρατσιστικής αντίληψης στα ελληνικά σώµατα ασφαλείας είναι πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων και όχι µόνο είναι ανεκτή, αλλά προάγεται και χειροτερεύει µε τον καιρό. Με τη σηµερινή κυβέρνηση της Ν.∆. η αστυνοµική βία έχει γίνει καθηµερινό φαινόµενο, απέναντι σε όποιους διαµαρτύρονται ή διεκδικούν ο,τιδήποτε. Έτσι εννοεί ο Μητσοτάκης την “ασφάλεια” που είχε υποσχεθεί στο ακροδεξιό και µικροαστικό ακροατήριό του.

Ο κρατικός ρατσισµός αντί να µειώνεται, επεκτείνεται και σε άλλες κοινωνικές οµάδες όπως στους Ροµά. Η αύξηση κρουσµάτων βίας εναντίον τους και η προσπάθεια για ακόµα µεγαλύτερη γκετοποίησή τους δεν είναι τυχαία, όπως δεν είναι τυχαίες και οι δύο πρόσφατες δολοφονίες, του Νίκου Σαµπάνη και του Κώστα Φραγκούλη, από αστυνοµικούς. Είναι επιλογή της ακραία νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης να υπάρχει απόλυτη πειθαρχεία στους “από κάτω”, όσο οι “άριστοι” κάνουν µπίζνες και κανονίζουν τη µοιρασιά της λείας. 

Είµαστε όλοι θύµατα, Έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες, των ίδιων εκµεταλλευτών. Ο θεσµοθετηµένος ρατσισµός του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. είναι ο ιδεολογικός µηχανισµός για να δικαιολογούν την άσκηση βίας εναντίον µας και να µας κρατούν σκυµµένους και ταπεινωµένους, για να πλουτίζουν σε βάρος µας. Η λύση είναι η επαγρύπνηση και ο κοινός αγώνας. Να µην κάνουµε βήµα πίσω στα δικαιώµατά µας, να διαδηλώνουµε, να διεκδικούµε και να αποκαλύπτουµε τους ενόχους.

Στις 18 Μάρτη θα είµαστε και πάλι στον δρόµο, όπως κάθε χρόνο. Παλεύουµε µαζί:

• Για την οριστική καταδίκη των ναζί, όχι µόνο στο δικαστήριο αλλά και στον δηµόσιο χώρο

• Ενάντια στον ρατσισµό της ελληνικής κυβέρνησης και των αφεντικών

• Ενάντια στους ιµπεριαλιστικούς πολέµους που δηµιουργούν ξεριζωµό και προσφυγιά

• Ενάντια στον εθνικισµό, τον εξοπλιστικό ανταγωνισµό Ελλάδας – Τουρκίας που απορροφά τεράστιους οικονοµικούς πόρους από τις πραγµατικές ανάγκες των λαών.

Ενώνουµε τις φωνές µας:

• Με πρόσφυγες/γισσες και µετανάστες/τριες

• Με το κίνηµα αλληλεγγύης στα θύµατα της φτώχειας και του πολέµου

• Με τα σωµατεία των εκπαιδευτικών και των νοσοκοµειακών γιατρών που αντιστέκονται στις πολιτικές εξαίρεσης ανθρώπων από την δηµόσια υγεία και παιδεία.

Με όπλο µας την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την ενότητα, αγωνιζόµαστε για έναν κόσµο που να χωράει πολλούς κόσµους.