H κόντρα ΗΠΑ - Κίνας μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο * RedTopia

Με συνέπειες χειρότερες από αυτές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου

– Έτσι προειδοποιεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ*

Όταν οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης, και μάλιστα των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του πλανήτη, παραδέχονται ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί να οδηγήσουν σε παγκόσμιο πόλεμο και χειρότερο μακελειό από αυτό του Α’ ΠΠ, αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη δικαίωση για τους μαρξιστές και τις οργανώσεις τους. Που επί χρόνια λοιδωρούνταν από «Κασσάνδρες», από εκπροσώπους της άρχουσας τάξης αλλά και της ρεφορμιστικής Αριστεράς με κατηγορίες κι «επιχειρήματα» του τύπου: «είστε εκτός πραγματικότητας, σας αρέσει να κινδυνολογείτε, έχετε μείνει 100 χρόνια πίσω, ονειρεύεστε Μπολσεβίκους, οι εποχές έχουν αλλάξει, ο καπιταλισμός ξεπερνά τις κρίσεις του χωρίς πολέμους, δεν μπορούν να γίνουν πλέον παγκόσμιοι πόλεμοι» κ.λπ.

Αυτός ο φόβος λειτουργεί ως ένας επιπλέον παράγοντας που οδηγεί τις άρχουσες τάξεις σε σκλήρυνση της στάσης τους στο εσωτερικό, με διαρκή λιτότητα και ακραίες μορφές αστυνομοκρατίας, καταστολής, καταπάτησης και περιστολής των ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τα αφεντικά του πλανήτη διαπιστώνουν ότι η αναιμική ανάκαμψη-ανάπαυλα που ακολούθησε τη διεθνή κρίση του 2008 υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να αποτελέσει απλώς προοίμιο μιας ακόμα σοβαρότερης κρίσης. Η όξυνση των ανταγωνισμών σε συνδυασμό με την εν αναμονή κρίση δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο όπου το ένα γεγονός τροφοδοτεί το άλλο. Κίνα (και μαζί της Ρωσία) και ΗΠΑ ανταγωνίζονται στην Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Λ. Αμερική για την παγκόσμια κυριαρχία. Οι ΗΠΑ χάνουν συνεχώς έδαφος από την Κίνα αλλά δεν θα δεχθούν απλά να τους ξεπεράσει η κινεζική οικονομία, θα αγωνιστούν για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται τον τελευταίο καιρό στη Λ. Αμερική, όπου επισπεύδεται η ανατροπή δημοκρατικών κυβερνήσεων με εμπλοκή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, για να κρατηθεί/πεταχτεί έξω το κινεζικό κεφάλαιο. Αυτή είναι η βάση που οδηγεί τις κυβερνήσεις της Δύσης σε κλιμάκωση της λιτότητας, του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του εθνκισμού. Αυτή είναι βάση που οδηγεί στη μετατόπιση της σοσιαλδημοκρατίας και της Δεξιάς δεξιότερα και στην πρόκριση όλο και πιο ρεβανσιστικών και ακροδεξιών κυβερνητικών λύσεων από τις άρχουσες τάξεις, που γεννά Τραμπ και Μπολσονάρου, που πυροβολεί διαδηλωτές στα μάτια και τους τυφλώνει (Χιλή), που πυροβολεί πρόσφυγες, παρακολουθεί αγωνιστές και ξυλοκοπεί-συλλαμβάνει φοιτητές, που αφήνει ελεύθερους τους χρυσαυγίτες των ΜΑΤ να κινούνται όπως στη χούντα (Μητσοτάκης) και πάει λέγοντας.

Αυτός ο φαύλος κύκλος τροφοδοτεί την αντίσταση κι ανατροφοδοτείται από αυτήν. Οι εξεγέρσεις που πολλαπλασιάζονται διεθνώς, είναι η απόδειξη ότι η ταξική πάλη κλιμακώνεται καθώς όλο και μεγαλύτερα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού εξαθλιώνονται – τόσο που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν αντέξει τόσο πολύ αρκετές εξεγέρσεις του τελευταίου διαστήματος παρά την άγρια καταστολή. Οι «από πάνω», ακριβώς πάνω στο υπόβαθρο που περιγράψαμε, είναι πιο απρόθυμοι από ποτέ να κάνουν παραχωρήσεις, κι αν κάνουν (όπως στο Εκουαδόρ) επειδή υποχρεώνονται, προετοιμάζουν άμεσα τις κινήσεις τους για να πάρουν πίσω τα διπλά. Ο καπιταλισμός παρά τον απίστευτο πλούτο και τις επιστημονικο-τεχνολογικές εξελίξεις, βυθίζει όλο και περισσότερο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού στην πείνα, την αβεβαιότητα και τον θάνατο, παράγει όλο και περισσότερα όπλα και οι «εθνικοί» καπιταλισμοί προετοιμάζονται σοβαρά να λύσουν τις διαφορές τους με πόλεμο. Πιο πολύ σήμερα παρά ποτέ, μοιάζει ένα σύστημα που σαπίζει και πιο πολύ από ποτέ δείχνει ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί με την ψήφο, πρέπει να ανατραπεί με την εργατική-λαϊκή από τα κάτω δράση, μέχρι να μη μείνει «πέτρα πάνω στην πέτρα», για να αντικατασταθεί από ένα άλλο σύστημα, το σοσιαλιστικό, όπου οι απλοί άνθρωποι του πλανήτη, σπάζοντας από τα σύνορα, θα διαχειριστούν συλλογικά τις παραγωγικές δυνατότητες για να ευημερήσει όλος ο πληθυσμός, θα πάρουν μέτρα για να σώσουν το περιβάλλον, θα καταργήσουν την άχρηστη παραγωγή όπλων, θα σταματήσουν τα μελλοντικά σφαγεία που οι «από πάνω» μάς επιφυλάσσουν. Οι εξεγέρσεις επιστρέφουν, οι επαναστατικές ιδέες δικαιώνονται και είναι πιο επίκαιρες από ποτέ, οι επαναστατικές οργανώσεις πρέπει να μαζικοποιηθούν και να αναλάβουν πιο ενεργητικό ρόλο στις ερχόμενες μάχες, η εργατική τάξη και οι από κάτω πρέπει να οργανώσουν τον δικό τους «στρατό» στις μεγάλες μάχες που αναμφίβολα έρχονται. Οι ήττες του παρελθόντος είναι διδακτικές και τουλάχιστον για τα χρόνια μετά τον Β’ΠΠ, το κάλεσμα της Ιστορίας είναι πιο εκκωφαντικό από ποτέ.

* Την είδηση αλιεύσαμε από το σάιτ της RCIT. Αποσπάσματα και περίληψη της δημοσίευσής τους παρουσιάζουμε παρακάτω:

«Σε κάθε ταξική κοινωνία, η άρχουσα τάξη εκπαιδεύει τους πολιτικούς της για να κυβερνήσουν και τους επαγγελματίες ιδεολόγους της για να στηρίξουν την υπαρκτή εκμεταλλευτική κοινωνική δομή. Μερικές φορές, η άρχουσα τάξη δημιουργεί έξυπνους ηγέτες που συνδυάζουν τους δύο αυτούς ρόλους. Τέτοιο παράδειγμα είναι ο Κίσινγκερ, ο οποίος έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία σχετικά με τις παγκόσμιες εξελίξεις και τις γεωπολιτικές στρατηγικές επιλογές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Πρόσφατα, ο Κίσινγκερ μίλησε στο Φόρουμ της Νέας Οικονομίας στο Πεκίνο, το οποίο διοργανώθηκε από το Bloomberg Media Group. Άλλοι συμμετέχοντες ήταν ο Κινέζος αντιπρόεδρος Wang Qishan, ο Μπιλ Γκέιτς και ο πρώην υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών Hank Paulson. Τέτοιες εκδηλώσεις δεν απευθύνονται στις λαϊκές μάζες – πρόκειται μάλλον για φόρουμ όπου ηγετικές φιγούρες της αστικής τάξης μιλούν μεταξύ τους και όπου αισθάνονται αρκετά ελεύθεροι για να εκφράσουν τις ανησυχίες τους.

Ο Κίσινγκερ αξιοποίησε την ευκαιρία να ζητήσει συμβιβασμό μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου. Προειδοποίησε για τους κινδύνους που εγκυμονεί η έκρηξη της αντιπαλότητας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – των ΗΠΑ και της Κίνας. Είπε ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα βρίσκονται ‘‘στα πρόθυρα του Ψυχρού Πολέμου’’. Αντικατοπτρίζοντας τους αυξανόμενους φόβους των κυρίαρχων τάξεων σε όλο τον κόσμο, ο Κίσινγκερ τόνισε: ‘‘Επομένως, μου φαίνεται απαραίτητη η προσπάθεια περιορισμού των επιπτώσεων των συγκρούσεων. Εάν η σύγκρουση αφεθεί ανεξέλεγκτη, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ακόμη χειρότερο από ό,τι στην Ευρώπη. Ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε επειδή μια σχετικά μικρή κρίση δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί’’.

O βρετανικός Guardian εξέφρασε πρόσφατα έναν παρόμοιο φόβο:

‘‘Υπάρχει κάτι που θυμίζει έντονα το καλοκαίρι του 1914 στην κατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ – Κίνας’’.

Είναι προφανές ότι ακόμα και οι ηγετικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης φοβούνται την έκρηξη των εντάσεων μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων».

«Ο πανικός αυτός είναι πλήρως δικαιολογημένος», γράφουν οι σ., «κι ενισχύεται τους τελευταίους μήνες από ένα κύμα μαζικών διαμαρτυριών και λαϊκής εξέγερσης που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Από τη Χιλή και τον Ισημερινό, το Ιράκ, το Λίβανο και την Αλγερία, μέχρι την Καταλονία και το Χονγκ Κονγκ, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι καταπιεσμένοι εξεγείρονται σε όλες σχεδόν τις ηπείρους».

Και καταλήγουν: Οι Κίσινγκερ, Ξι, Μέρκελ, Μακρόν και Πούτιν αυτού του πλανήτη είναι καλά οργανωμένοι, καλά οπλισμένοι και διαθέτουν το χρήμα. Οι εργάτ(ρι)ες και οι καταπιεσμένοι-ες δεν έχουμε άλλον δρόμο από το να οργανωθούμε εξίσου.

Πηγή https://www.thecommunists.net/worldwide/global/worse–than–world–war–i/