Για τις εκλογές του ΔΣΑ μια πρώτη εκτίμηση

Τα αποτελέσματα αυτά είναι πρωτόγνωρα: 15% στην κάλπη του προέδρου και 10% στους συνδυασμούς, για την «εκτός των τειχών» αριστερά, καθώς η Εναλλακτική Παρέμβαση έχει υπερτριαντάχρονη παρουσία στα συνδικαλιστικά πράγματα των δικηγόρων. Είναι μεγάλα ποσοστά και για τα δεδομένα όλης της μεταπολιτευτικής αριστεράς, και σίγουρα τα μεγαλύτερα εδώ και δεκαετίες. Όταν μιλάγαμε με τον Βασίλη Παπαστεργίου, που κατέγραψε ως υποψήφιος πρόεδρος το προηγούμενο υψηλό του 13,2 % το 2014, δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα φτάναμε ακόμα πιο πάνω. Και όμως αυτό έγινε, πρώτα και κύρια γιατί επιλέξαμε να «ανοίξουμε» το σχήμα της Εναλλακτικής πέραν από τη στενή δική μας ταυτότητα, σε ανθρώπους με διαφορετικές πορείες και στρατεύσεις, από τον ελευθεριακό χώρο μέχρι τη ριζοσπαστική αριστερά και τη μαχόμενη δικηγορία.

Όμως, το μεγάλο κρατούμενο του χτεσινού αποτελέσματος δεν είναι πολιτικό, αλλά κοινωνικό. Πριν τις κάλπες, απευθύναμε στους δικηγόρους ένα κάλεσμα να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους και να τα αλλάξουν όλα. Οι νέες και οι νέοι δικηγόροι, όχι μόνο έλαβαν αυτό το μήνυμα, αλλά το έκαναν πράξη: στις κάλπες από το 27ο μέχρι το 40ο τμήμα, στα τρία εκλογικά κέντρα του Τιτάνια, του Προμηθέα και του ΒΕΑ, δηλαδή στα μητρώα από 32000 έως 41700, σημειώθηκε μια τεράστια ανατροπή με την προεδρική υποψηφιότητα της Εναλλακτικής να βγαίνει πρώτη, με ποσοστό 21,9% (855 ψήφους) αφήνοντας δεύτερη την υποψηφιότητα του Δ. Αναστασόπουλου (21,4% και 835 ψήφους) και τέταρτη την υποψηφιότητα του Δ. Βερβεσού (17,8% και 698 ψήφους). Ταυτόχρονα, στις μεγαλύτερες ηλικίες, η υποψηφιότητα της Εναλλακτικής ήταν καθαρά και σταθερά τρίτη, δείχνοντας την απήχησή της σε όλο το δικηγορικό σώμα.

Εκφράστηκε έτσι ένα βαθύ κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που υπάρχει ιδίως στη νεολαία και στις νέες και τους νέους δικηγόρους και που απέδειξε ότι θα βάλει τη σφραγίδα του, τόσο για την κατάκτηση μιας αξιοπρεπούς ζωής και εργασίας όσο και για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Το ρεύμα αυτό έρχεται από το μέλλον. Δεν βολεύεται σε διλήμματα διαχείρισης ανάμεσα στον συντεχνιασμό και την εκ δεξιών αντιπολίτευση στο status quo. Η μάχη της επόμενης μέρας είναι να αξιοποιήσουμε το αποτέλεσμα ώστε αυτό το ρεύμα να συγκροτηθεί και να δρα πλέον συλλογικά.

Εκεί θα μετρηθεί η Εναλλακτική Παρέμβαση. Έχουμε απόλυτη συνείδηση ότι είμαστε υπό δοκιμή. Και θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ευθύνες που δημιουργεί η εμπιστοσύνη που μας έδειξαν, ιδίως οι νέες συναδέλφισσες και συνάδελφοι.