Εννέα µήνες µετά τη γενική απεργία του περασµένου Φλεβάρη για τη δολοφονία στα Τέµπη, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των Α∆Ε∆Υ-ΓΣΕΕ προκήρυξε εικοσιτετράωρη απεργία. Είναι µόνο η οργή του κόσµου για την πρωτοφανή ακρίβεια και τις συνθήκες ακραίας φτώχειας που ανάγκασε τις υποταγµένες ηγεσίες να βγάλουν κοινή ηµεροµηνία απεργιακής κινητοποίησης, αφού η Α∆Ε∆Υ είχε πρώτα προκηρύξει απεργία δεκατρείς Νοέµβρη.
Η απεργιακή κινητοποίηση γίνεται κάτω από µια πρωτόγνωρη επίθεση στα λαϊκά και εργατικά στρώµατα. Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ∆ΕΘ για αυξήσεις στους µισθούς που αντιστοιχούν για το 2025 σε 12 € καθαρά, το 2026 σε 24 € και το 2027 σε άλλα τόσα, αποτελούν εµπαιγµό. Ξεκαθάρισε ότι άλλες αυξήσεις δεν θα υπάρχουν λόγω των νέων δηµοσιονοµικών κανόνων της ΕΕ, ούτε επαναφορά 13ου και 14ου µισθού. Οι αυξήσεις-κοροϊδία των 40 € από 1/1/2024, έπειτα από µια δεκαετία µισθολογικών µειώσεων κατά 40%, γίνονται καθηµερινά καπνός από την πρωτοφανή ακρίβεια, την αχαλίνωτη κερδοσκοπία και τους αυξηµένους κατά 6,2 δις φόρους φωτιά. Την ίδια στιγµή ο µισθός των δέκα χιλιάδων που διορίστηκαν στο δηµόσιο (σχολείο), ο οποίος αγγίζει τα 776 ευρώ είναι µνηµείο ντροπής και εξευτελισµού όλων των δηµοσίων υπαλλήλων, όταν αυτοί/ες υπηρετούν κατά κανόνα µακριά από την οικογένεια τους, πληρώνοντας πολλές φορές διπλούς λογαριασµούς και νοίκια.
Η ακρίβεια στη στέγη έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις µε τους εργαζόµενους να µην µπορούν να ανταπεξέλθουν στα πανάκριβα ενοίκια. Οι εργαζόµενοι, ειδικότερα σε υγεία, εκπαίδευση, επισιτισµό, σε νησιωτικές και τουριστικές περιοχές, αδυνατούν να βρουν φτηνό σπίτι λόγω και επέκτασης της βραχυχρόνιας µίσθωσης.
Συνεχίζεται η µεταφορά πλούτου από τα λαϊκά νοικοκυριά προς τις µεγάλες επιχειρήσεις και το κράτος µέσω της ανεξέλεγκτης ακρίβειας. Συνολικά υπολογίζεται ότι έχουµε από το 2020 έως το 2023 αύξηση στις τιµές των προϊόντων και των υπηρεσιών κατά 18%. Βέβαια κάποια αγαθά έχουν αυξηθεί πολύ περισσότερο, όπως είναι το ελαιόλαδο κατά 138%, το φυσικό αέριο κατά 57% κ.α. Ενώ ταυτόχρονα κυβέρνηση ανακοινώνει διαρκώς αύξηση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισµού από τους άµεσους και έµµεσους φόρους. Ήδη το πρώτο επτάµηνο του 2024 υπήρξε αύξηση των εσόδων σχεδόν κατά 4 δις, µε το 25% να αφορά έσοδα από τον ΦΠΑ.
Τα κέρδη των επιχειρήσεων που µόνο σε 3 χρόνια εκτινάχθηκαν κατά 300% θα αυξηθούν µέσα από την υπερ-εκµετάλλευση και εντατικοποίηση της εργασίας. Μέσα στον Ιούλιο ξεκίνησε η εφαρµογή της εξαήµερης εργασίας βάσει του αντεργατικού νόµου Γε- ωργιάδη (ν. 5053/2023), όπου δίνεται το ελεύθερο σε πλήθος επιχειρήσεων να δουλέψουν νόµιµα πλέον και έκτη µέρα, καταργώντας το πενθήµερο. Με τη δηµοσιοποίηση της εγκυκλίου του Υπ. Εργασίας άρχισε ένα ακόµα όργιο αυθαιρεσιών, καθώς χιλιάδες επιχειρήσεις, είτε υπάγονται στις διατάξεις του νόµου είτε όχι, εφαρµόζουν εξαήµερη εργασία.
Παρά τις τραγικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόµων, ο υπ. Οικονοµικών Χατζηδάκης εισηγείται “µοντέλο” ∆ΕΗ για οκτώ φορείς του ∆ηµοσίου (ΟΑΣΑ, ΕΛΤΑ, ∆ΕΘ-Helexpo, ΓΑΙΟΣΕ κλπ), ώστε να ξεπουληθούν και αυτοί στα αρπακτικά των αγορών.
Η αυξανόµενη ιδιωτικοποίηση-εµπορευµατοποίηση των κοινωνικών αγαθών, η ανυπαρξία µέτρων για προστασία των δασών, αντιπληµµυρικών έργων, υπηρεσιών και υποδοµών πολιτικής προστασίας, από την κυβέρνηση φάνηκε ξανά στις φωτιές του Ξυλόκαστρου, της Ηλείας, το καλοκαίρι στη φωτιά του Βαρνάβα Αττικής που σε 2,5 ώρες έφτασε στον Μαραθώνα και έκαψε σπίτια µέσα στον αστικό ιστό του λεκανοπεδίου.
Η κυβέρνηση καταργεί θεµελιώδη συνταγµατικά δικαιώµατα, όπως το δικαίωµα στην απεργία. Με τους Νόµους 4808/21 (ν. Χατζηδάκη) και 5053/23 (ν. Γεωργιάδη) ποινικοποιήθηκε το δικαίωµα στην απεργία και καταργήθηκε ο νόµος 1264/82 για τα εργασιακά. Μετά την ψήφιση όλες οι απεργίες, από το Σεπτέµβρη του 2021 µέχρι σήµερα, κηρύχθηκαν από τα δικαστήρια παράνοµες και καταχρηστικές. Είναι µετά τη µεταπολίτευση, η πρώτη απόπειρα κυβέρνησης σε αστική δηµοκρατία να κηρύξει παράνοµα τα σωµατεία και τις οµοσπονδίες, µέσω της ποινικοποίησης των αγώνων τους. Είναι η πρώτη φορά που µε πολιτική απόφαση απειλούνται δηµόσιοι υπάλληλοι (εκπαιδευτικοί) µε δυνητική αργία-απόλυση λόγω συνδικαλιστικής δράσης, συµµετοχής σε κινητοποίηση και απεργία της οµοσπονδίας και των πρωτοβάθµιων σωµατείων του κλάδου τους.
Όλα τα προηγούµενα είναι πλευρές της πολιτικής της κυβέρνησης και του κεφαλαίου που βάζει τις ανθρώπινες ζωές πάνω από τα κέρδη. Οι εργαζόµενοι έχουµε κάθε λόγο να απεργήσουµε παρότι η οργή για τις ξεπουληµένες προδοτικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ -Α∆Ε∆Υ είναι µεγάλη και η βάση των εργαζοµένων είναι γεµάτη αηδία για τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Αλλά έχουµε επιπλέον λόγους να απεργήσουµε ενάντια στον πόλεµο, τον εθνικισµό, το ρατσισµό, το φασισµό που αναδύονται ξανά.
Η συνέχεια της παραπάνω πολιτικής είναι η «οικονοµία πολέµου», όπως ξεδιάντροπα την αποκαλούν οι αστικές τάξεις των κρατών της ΕΕ. Η Ελλάδα εµπλέκεται στον πόλεµο στην Ουκρανία και τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού. Η κυβέρνηση αυξάνει συνεχώς τους εξοπλισµούς, συµµετέχει στα σχέδια του ΝΑΤΟ, συνεργάζεται µε το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, έχει εµπλοκή στην Ερυθρά Θάλασσα. Ακόµα, η ρατσιστική βία µε την οποία αντιµετωπίζονται πρόσφυγες και µετανάστες από το επίσηµο κράτος, καθώς λιµενικό και αστυνοµία πνίγουν και δολοφονούν απροκάλυπτα πια, φέρνει ξανά στο προσκήνιο µε ολοένα µεγαλύτερη ένταση την ακροδεξιά και τον φασισµό στην κοινωνία. Επιβάλλεται να αποδοθεί δικαιοσύνη σε όλα τα κρατικά ρατσιστικά εγκλήµατα, µε τελευταίο τον αποτρόπαιο βασανισµό και δολοφονία του Μοχάµεντ Καµράν που βρέθηκε νεκρός στο Α.Τ Αγ. Παντελεήµονα, τον θάνατο του 29χρονου από το Μπαγκλαντές στο ΑΤ Οµόνοιας, τις επαναπροωθήσεις και τα εγκλήµατα σε βάρος µεταναστών (Πύλος κλπ), Ροµά και όλων των διαφορετικών.
Η υπόθεση της πραγµατικής οργάνωσης της απεργίας είναι υπόθεση των πρωτοβάθµιων σωµατείων, που πρέπει µε περιοδείες, ενηµερώσεις και επιτροπές αγώνα να επιτύχουν µεγάλη συµµετοχή και να καταφέρουν να µείνουν κλειστοί εκείνη τη µέρα τοµείς της παραγωγής και χώροι εργασίας. Αυτή η γενική απεργία πρέπει να γίνει η αρχή του τέλους της πιο µισητής κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης.
Υποβολή απάντησης