Εργαζόμενοι ΕΦΚΑ: Ανυποχώρητος αγώνας για τη διάσωση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης

image_pdfimage_print
Βαγενάς Χρήστος, εργαζόμενος ΕΦΚΑ, Οργαν. Γραμματέας ΠΟΠΟΚΠ, μέλος Ριζοσπαστικών Αγωνιστικών Κινήσεων

 

Με σημαντική συμμετοχή από τους εργαζόμενους πραγματοποιήθηκε 48ωρη απεργία στα Ασφαλιστικά Ταμεία στις 16-17 Φλεβάρη, με αφορμή την κατάθεση και ψήφιση του νέου νομοσχεδίου του Χατζηδάκη για τον “εκσυγχρονισμό” του ΕΦΚΑ.

Το νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε την Πέμπτη 17/02/22 με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, αποτελεί μία ακόμα περίπτωση άλωσης του Δημόσιου Τομέα και της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδιώκει ο Δημόσιος Τομέας να μετατραπεί σε κομματικό φέουδο και πεδίο κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο και τον κομματικό στρατό των golden boys.

Το νομοσχέδιο αυτό, που αποτελεί πλέον νόμο του κράτους, περιλαμβάνει:

  • Την παράδοση της ακίνητης περιουσίας του ΕΦΚΑ σε Α.Ε., η οποία θα την μεταβιβάσει-χαρίσει στο παρασιτικό ιδιωτικό κεφάλαιο, που με δανεικά και αγύριστα από τις τράπεζες (οι οποίες έχουν ενισχυθεί με δισεκατομμύρια από τους φορολογούμενους τα τελευταία χρόνια) θα κάνουν μπίζνες και επενδύσεις.

  • Την ανάθεση των θέσεων ευθύνης με ξεκάθαρα κομματικά κριτήρια σε άτομα από τον Ιδιωτικό Τομέα με μισθούς που θα φτάνουν τα 8.000€ μηνιαίως! Δηλαδή καταργείται επίσημα η μονιμότητα, ο Υπαλληλικός Κώδικας, το ΑΣΕΠ και το Σύνταγμα της χώρας για να φάει με χρυσά κουτάλια ο κομματικός στρατός της Νέας Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα βέβαια δεν έχουν λεφτά, ούτε για προσλήψεις στον ΕΦΚΑ, στην Υγεία, την Παιδεία ή αλλού στο Κοινωνικό Κράτος, και φυσικά δεν έχουν λεφτά ούτε για αυξήσεις στους μισθούς και ειδικά στον κατώτερο μισθό!

  • Δημιουργία νέας Μονάδας Εσωτερικού Ελέγχου με άτομα εκτός ΕΦΚΑ και ταυτόχρονα αποκλεισμό των εκπροσώπων των εργαζομένων από τα Πειθαρχικά Συμβούλια, για να λειτουργούν “καλύτερα”, όπως διατυμπανίζουν. Υπενθυμίζουμε ότι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα Π.Σ. είναι μειοψηφία σε σχέση με τους εκπροσώπους της Δικαιοσύνης και της Διοίκησης, αλλά αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι με αυτή την ενέργεια ο Υπουργός και η Διοίκηση του ΕΦΚΑ θέλουν να δημιουργήσουν έναν τιμωρητικό μηχανισμό, που θα λειτουργεί κατά το δοκούν, χωρίς δημοσιοποίηση και αιτιολόγηση των αποφάσεων και με μόνη επιδίωξη την τρομοκράτηση των εργαζομένων.

  • Πλήρη αδιαφάνεια και κατασπατάληση των δημόσιων χρημάτων με κατάργηση των μικρών περιορισμών και προϋποθέσεων στις προμήθειες του Οργανισμού.

  • Δημιουργία συνθηκών για πληρωμή με το κομμάτι με θέσπιση μπόνους και πριμ αποδοτικότητας, που θα προσπαθούν να πετύχουν οι εργαζόμενοι για να πληρώνονται κάποια χρήματα παραπάνω. Το αν θα δίνονται με ορθολογικά κριτήρια αυτά τα μπόνους, η απάντηση είναι: Όχι. Καθώς το έχουμε καταλάβει ήδη με βάση τα προηγούμενα κλιμάκια των ομάδων έργου, που είχε θεσπίσει η Διοίκηση του Σύριζα.

Συνδικαλιστικές ηγεσίες της υποταγής


Όταν ο Χατζηδάκης εξήγγειλε σε συνέντευξη τύπου αυτό το νομοσχέδιο η συνδικαλιστική ηγεσία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ στον ΕΦΚΑ ανακοίνωνε την αναβολή απεργιακής κινητοποίησης, που είχε προκηρυχθεί εκείνη την περίοδο με αφορμή τη συζήτηση στο ΣτΕ προσφυγής που είχε κατατεθεί από τις Ομοσπονδίες του ΕΦΚΑ, προκειμένου να κριθεί αντισυνταγματική διάταξη που αφορούσε τη δυνατότητα απονομής συντάξεων από ιδιώτες δικηγόρους και λογιστές.

Ο Χατζηδάκης ανακοίνωνε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ και η συνδικαλιστική ηγεσία του ΕΦΚΑ ανέβαλλε τις κινητοποιήσεις! Τελικά μετά από πολλές παλινωδίες και αναβολές για απεργιακές κινητοποιήσεις στις οποίες σύμπραξαν και οι παρατάξεις οι φίλα προσκείμενες στον Σύριζα, καταλήξαμε για άλλη μια φορά να απεργούμε κατά τη διάρκεια ψήφισης ενός νόμου.

Έτσι η απόφαση των δύο ομοσπονδιών (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ & ΠΟΠΟΚΠ) ήταν για 24ωρες επαναλαμβανόμενες, που ουσιαστικά ήταν μία 48ωρη, όταν ψηφιζόταν το νομοσχέδιο στις 16-17 Φλεβάρη. Για αυτές τις απεργίες η Διοίκηση του ΕΦΚΑ και το Υπ. Εργασίας αποφάσισαν να μην στραφούν δικαστικά, όπως έγινε με τις αντίστοιχες στις 23-24 Δεκέμβρη, όπου δέχτηκαν για αυτό την κατακραυγή του κόσμου, αλλά ταυτόχρονα δεν πτόησε τους απεργούς συναδέλφους.

Συμμετοχή και αγώνας κόντρα σε όλους και όλα


Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες του ΕΦΚΑ, παρά την απραξία και την απουσία των συνδικάτων και παρά την ελλιπέστατη προετοιμασία της απεργίας, έδειξε με τη συμμετοχή του ένα μεγάλο κομμάτι, ότι έχει αγωνιστική διάθεση και είναι πρόθυμο να αντιπαλέψει τις αντεργατικές και αυταρχικές πολιτικές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Πραγματοποιήθηκαν δύο απεργιακές συγκεντρώσεις, μία στο Υπ. Εργασίας την πρώτη μέρα της απεργίας, όπου ακολούθησε και πορεία στη Βουλή, και ένα συλλαλητήριο στο Σύνταγμα. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν για την προστασία της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης (Κάτω τα χέρια από το Ασφαλιστικό, Με αγώνες έχει γίνει η Ασφάλιση κλπ), αλλά και αντικυβερνητικά (Λιτότητα, ανεργία, καταστολή, αυτή είναι της κυβέρνησης η πολιτική, Αυξήσεις στους μισθούς, προσλήψεις στα Ταμεία, όχι στο στρατό και την αστυνομία κα). Ακόμα ακούστηκε και σε αυτές τις κινητοποιήσεις και το “Μητσοτάκη-κάθαρμα”, που επανέρχεται στις διαδηλώσεις όλο και περισσότερο!

Στις συγκεντρώσεις παρευρέθηκαν και συμπαραστάθηκαν αντιπροσωπείες από άλλους χώρους. Χαιρετισμούς αλληλεγγύης εξέφρασαν εκπρόσωποι οργανώσεων των συνταξιούχων, της ΑΔΕΔΥ, του Μετώπου Ταξικής Ανατροπής, του ΠΑΜΕ, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αστυνομία για άλλη μια φορά απέδειξε και στον πιο δύσπιστο ότι αποτελεί μέρος και γρανάζι του συστήματος, που καταπιέζει τους πολλούς για τα συμφέροντα και τα κέρδη των λίγων. Ήταν συνέχεια σε στενό πρέσινγκ σε όλη την πορεία που πραγματοποιήσαμε, ενώ επιστρατεύτηκαν και τα ΜΑΤ μετά από πολλά χρόνια απέναντι μας! Όχι γιατί ανησυχούσαν ότι θα μπουκάραμε στη Βουλή ή το Υπ. Εργασίας, αλλά σαν μέρος της συνεχιζόμενης κυβερνητικής προσπάθειας να τρομοκρατήσουν τους διαδηλωτές.

Με πανό κατέβηκαν, εκτός από τις δύο ομοσπονδίες, οι σύλλογοι του ΟΓΑ (ΟΠΕΚΑ-ΕΦΚΑ Αγροτών), του ΣΥΑΤ (Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Ταμείων), αλλά και η παράταξη “Ριζοσπαστικές Αγωνιστικές Κινήσεις”.

Σημαντική ήταν η συνεισφορά της παράταξης “Ριζοσπαστικές Αγωνιστικές Κινήσεις” ΕΦΚΑ στην προετοιμασία των απεργιακών κινητοποιήσεων, στην ενημέρωση του κόσμου της εργασίας, αλλά και στα συλλαλητήρια.

Η παράταξη μας επανειλημμένως πρότεινε να προκηρυχθούν πιο νωρίς οι απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά και να προετοιμαστούν καλύτερα. Οι παρατάξεις των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Σύριζα καθυστέρησαν να προκηρύξουν τις απεργίες, με πρόσχημα την οργάνωση τους, όπως επίσης και το θέμα των ενδεχόμενων δικαστικών προσφυγών για τις προκηρύξεις των απεργιών, όπου με τον αντεργατικό νόμο 4808/2021 (και αυτός του Χατζηδάκη) πλέον όλες οι απεργίες θα βγαίνουν παράνομες.

Σε αυτό το θέμα θα πρέπει όλα τα συνδικάτα να αγνοήσουν τις διατάξεις του αντεργατικού νόμου, για τον τρόπο προκήρυξης των απεργιών, όπως έχει κάνει μέχρι στιγμής το συνδικάτο εργαζομένων στην Cosco και άλλα συνδικάτα (πχ. εκπαιδευτικών κα).

Και όσο αφορά την προετοιμασία των απεργιακών κινητοποιήσεων, για άλλη μια φορά η συνδικαλιστική ηγεσία των δύο ομοσπονδιών μας, δεν έκαναν απολύτως τίποτα.

Με όπλο την κατάληψη και την απεργία


Ο αγώνας ενάντια στη ρεβανσιστική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα νομοθετήματα της θα είναι μαραθώνιος. Η ψήφιση ενός νόμου δεν πρέπει να είναι το τέλος των κινητοποιήσεων, αλλά η αρχή νέων. Και όταν αναφερόμαστε σε νέες κινητοποιήσεις, δεν αποτελεί πρώτη μας επιλογή η δικαστική προσφυγή, αλλά τελευταία και μάλιστα μαζί με αγωνιστικές δράσεις.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να οργανώσουμε κινητοποιήσεις, όταν θα προσπαθεί η κυβέρνηση να υλοποιήσει αυτό τον απαράδεκτο νόμο. Δηλαδή θα πρέπει να δράσουμε όταν θα πάνε να προσλάβουν τους ιδιώτες σε θέσεις ευθύνης και με απεργίες και με κάθε μέσο. Όταν ενδεχομένως θελήσουν να αναλάβουν τα καθήκοντα τους, εμείς θα πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη. Επίσης δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να λειτουργήσουν Πειθαρχικά, χωρίς τους εκπροσώπους των εργαζομένων, όπως επίσης θα πρέπει να εμποδίζουμε τη λειτουργία της Α.Ε. για το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας.

Οι δικαστικές προσφυγές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μέσο κατάργησης ενός άδικου νόμου, αλλά πλαισιωμένες από απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις και αντικυβερνητικές δράσεις. Δυστυχώς, η δικαστική εξουσία στο συντριπτικό ποσοστό της είναι ταυτισμένη με την πολιτική και οικονομική εξουσία, γι’ αυτό και οι περισσότερες δικαστικές αποφάσεις είναι κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Χρειάζεται όταν θα εκδικάζονται τέτοιες προσφυγές να οργανώνονται μαζικές κινητοποιήσεις στα δικαστήρια, ώστε να ακούγονται τα εργατικά αιτήματα και να επηρεάζουν τους δικαστές.

Η συμμετοχή στις απεργίες αποτελεί το βασικό μέσο αντίδρασης και πάλης των εργαζομένων. Τα χρήματα που χάνονται στις απεργίες είναι υποπολλαπλάσια, από αυτά που χάνουμε κάθε μέρα από τις μνημονιακές περικοπές, από τους φόρους, από τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων. Μόνο οι φετινές αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, του φυσικού αερίου, της βενζίνης και του πετρελαίου ροκάνισαν το εισόδημα μας περισσότερο και από τη μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργιακή κινητοποίηση που έχει γίνει τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα.

Και όσο θα παραμένει χαμηλή η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, τόσο οι εργαζόμενοι θα έχουμε απώλειες στα κεκτημένα μας, στο επίπεδο διαβίωσης μας και στα δικαιώματα μας. Δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε.

Πρέπει επιτέλους να προκηρυχτεί Γενική Απεργία, ώστε να εκφραστεί η οργή του κόσμου της εργασίας απέναντι στις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Είναι η πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα από τον Σεπτέμβρη Γενική Απεργία ή έστω Πανδημοσιοϋπαλληλική. Ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο με τόσες αντεργατικές επιθέσεις, αυταρχισμό, ακρίβεια, το να συνεχίσει η συνδικαλιστική ηγεσία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να κάνει πλάτες στην κυβέρνηση, είναι τουλάχιστον εγκληματικό.

Πρέπει άμεσα τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες του ΕΦΚΑ να προετοιμάσουν τις επόμενες κινητοποιήσεις μας. Επιβάλλεται να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε πόλη και περιοχή και να ακουστεί επιτέλους η φωνή και η διάθεση των εργαζομένων.

Το εργατικό κίνημα πρέπει και μπορεί να δώσει την απάντηση που αξίζει σε αυτή την μισητή, ακροδεξιά κυβέρνηση!

Τώρα πρέπει να οργανώσουμε την ανυπακοή και την απειθαρχία, να οργανώσουμε την αντίσταση και τη συναδελφική αλληλεγγύη, με αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων «από τα κάτω».

Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις των κοινωνικών αγαθών – Δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό.

Παρατεταμένος αγώνας με όλες τις μορφές (διαδηλώσεις, απεργίες, καταλήψεις) για να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί- αντεργατικοί νόμοι Χατζηδάκη-Μητσοτάκη.

 

 

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.