#EleNao: Οι γυναίκες στη Βραζιλία λένε ένα τεράστιο “Όχι Αυτός!” στο ακροδεξιό τέρας του Τροπικού

image_pdfimage_print

της Δανάης Μανωλέσου

Αυτή την Κυριακή διεξάγονται προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία σε κλίμα έντονης πόλωσης. Η εκλογή ενός «Τραμπ του Τροπικού» – αν και ίσως ο χαρακτηρισμός είναι αρκετά ελαφρύς – είναι αρκετά πιθανή, καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τον ακροδεξιό και δημόσια δηλωμένο νοσταλγό της χούντας, υποψήφιο του Σοσιαλφιλελεύθερου Κόμματος (PSL), Ζαΐρ Μπολσονάρο, να προηγείται έναντι του υποψηφίου του Εργατικού κόμματος (PT), Φερνάντο Χαντάντ. Aν και ο Μπολσονάρο δεν φαίνεται προς το παρόν να συγκεντρώνει την απαραίτητη πλειοψηφία, κάτι που σημαίνει ότι ενδεχομένως να υπάρξει και δεύτερος εκλογικός γύρος, η κατάσταση στη χώρα φαντάζει σκοτεινή. Μοναδικό φως αυτή τη στιγμή αποτελούν οι μαζικές κινητοποιήσεις που έχουν ξεσπάσει και στις οποίες πρωταγωνιστούν γυναίκες.

Της σημερινής κατάστασης έχει προηγηθεί μια εξαιρετικά ταραχώδης περίοδος: η μετάλλαξη του PT, ένα δικαστικό «πραξικόπημα» που καθαίρεσε την πρωθυπουργό της κυβέρνησης PT Ντίλµα Ρούσεφ, μια διετία κυβέρνησης από τη Δεξιά με κατά μέτωπο επίθεση στα εργατικά δικαιώματα από τον Τέμερ, η δολοφονία της δηµοτικής συµβούλου του PSOL Μαριέλε Φράνκο, οι μαζικές κινητοποιήσεις του κόσμου οι οποίες δέχθηκαν άγρια καταστολή, η πτώση της δημοτικότητας τόσο της Δεξιάς όσο και του PT, η ποινική δίωξη και φυλάκιση του Λούλα. Αρκετές φωνές στην αντικαπιταλιστική αριστερά διεθνώς κάνουν λόγο για μια περίοδο που η δημοκρατία είναι σε κίνδυνο, καθώς η αστική τάξη αποσύρει τη στήριξη της από το μεταλλαγμένο PT ψάχνοντας για πιο αποτελεσματικά εργαλεία σε περίοδο οικονομικής ύφεσης.

Ο ακροδεξιός Μπολσονάρο, ο οποίος δήλωσε ανοιχτά την ικανοποίηση του για τα βασανιστήρια που υπέστη επί χούντας η Ντίλμα ή ότι, αν είχε παιδί ομοφυλόφιλο, θα το έδερνε μέχρι να «γιατρευτεί» ή ότι οι γυναίκες πρέπει να πληρώνονται λιγότερο, και -μόνο αν είναι αρκετά όμορφες- να βιάζονται, έρχεται στα πλαίσια αυτής της ταραχώδους κατάστασης και παρουσιάζεται ως κάτι φαινομενικά «καινούριο», «μη δοκιμασμένο» και για μια μερίδα του κόσμου γίνεται αποδεκτός.

Το φωτεινό σημείο ωστόσο είναι ότι για ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, αυτή η πιθανότητα εκλογής ενός πολιτικού τέρατος χτύπησε συναγερμό. Στα τέλη του Σεπτέμβρη ξεκίνησε μια πρωτοβουλία στο facebook η οποία ονομάστηκε «Γυναίκες ενωμένες ενάντια στον Μπολσονάρο» και μέσα σε δύο-τρεις μέρες συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες μέλη (σήμερα έχει 3.8 εκατομμύρια). Πριν μια εβδομάδα, το σαββατοκύριακο 27-28 Σεπτέμβρη, η πρωτοβουλία αυτή εκφράστηκε στο δρόμο: σε όλες τις πολιτείες της Βραζιλίας ξέσπασαν μαζικές συγκεντρώσεις ενάντια στον ακροδεξιό υποψήφιο, οι οποίες σε πόλεις όπως το Σαο Πάολο εκτιμάται ότι έφτασαν το 1,5 εκατομμύριο κόσμου.

Οι ίδιες οι γυναίκες της διαδικτυακής πρωτοβουλίας δηλώνουν στην ιδρυτική τους διακήρυξη ότι είναι εκατομμύρια και είναι διαφορετικές μεταξύ τους: είναι νέες, έχουν άσπρα μαλλιά, είναι μαύρες, άσπρες, αυτόχθονες, τρανς, σις, ΛΟΑΤΚΙ+, αγαπούν τους άντρες, τις γυναίκες, ή και άντρες και γυναίκες, είναι παντρεμένες, είναι μόνες τους, είναι μητέρες, κόρες, γιαγιάδες, είναι σκληρά εργαζόμενες, δουλεύουν στο σπίτι, είναι φοιτήτριες, είναι καλλιτέχνιδες, είναι δημόσιοι υπάλληλοι, είναι μικρές επιχειρηματίες, είναι πωλήτριες στο δρόμο, είναι άστεγες, είναι χωρίς δική τους γη, είναι εργαζόμενες και είναι και άνεργες, έχουν διάφορες θρησκείες αλλά και καμία. Επίσης, ξεκαθαρίζουν τη θέση τους απέναντι στον Μπολσονάρο και την πρόθεση του για εφαρμογή μιας χειρότερης εκδοχής του νεοφιλελεύθερου προγράμματος του Τέμερ: με περικοπές δαπανών για την υγεία, την εκπαίδευση και την κοινωνική πρόνοια για 20 χρόνια, με φοροαπαλλαγή των πλουσίων, με μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, με άρνηση υγειονομικής περίθαλψης γυναικών που έχουν υποστεί βιασμό και περικοπές δικαιωμάτων των εγκύων γυναικών. Το πρόγραμμά του συνοψίζεται στη φράση του ίδιου «Οι εργάτες θα πρέπει να διαλέξουν ένα από τα δύο, είτε θα έχουν δουλειά είτε δικαιώματα». Παράλληλα, και για να μπορέσει να εφαρμόσει ένα τέτοιο πρόγραμμα οραματίζεται μια ακόμα μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση της Βραζιλίας και απελευθέρωση της χρήσης όπλων. Τέλος, η διακήρυξη των γυναικών αυτών κλείνει με ένα μεγάλο «Όχι στο Φασισμό!» και με αυτά που οι ίδιες διεκδικούν. Κάνουν λόγο για σεβασμό στη διαφορετικότητα, για το δικαίωμα των γυναικών στην ασφάλεια και στο να αποφασίζουν για το σώμα τους, για ίσους μισθούς μεταξύ γυναικών και αντρών, μεταξύ μαύρων και λευκών, για κοινωνική πρόνοια στις φτωχές γυναίκες και τα παιδιά τους.

 

Οι εικόνες από τις διαδηλώσεις του σαββατοκύριακου ενάντια στο ακροδεξιό τέρας Μπολσονάρο είναι συγκλονιστικές. Και η προσπάθεια αυτών των γυναικών να οργανώσουν μια σθεναρή αντίσταση σε αυτήν την τεράστια επίθεση που εξελίσσεται ενάντια στον κόσμο της εργασίας, και με την επαναστατική αριστερά να έχει αρκετά περιορισμένη εμβέλεια ώστε να συμβάλει στην πολιτική στήριξη του κινήματος αυτού, είναι κι αυτή συγκλονιστική. Μένει να δούμε το αποτύπωμα της Κυριακής, και κυρίως την εξέλιξη αυτού του αγώνα.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.