Τα αποτελέσματα του πολέμου που διεξάγει το κράτος του Ισραήλ τους τελευταίους 6 μήνες εναντίον του Παλαιστινιακού λαού:

• 13.000 νεκρά παιδιά (στοιχεία UNICEF)
• 34.000 νεκροί και 8.000 αγνοούμενοι (στη πλειοψηφία τους άμαχοι)
• Πρόκληση λιμού στον εναπομείναντα Παλαιστινιακό πληθυσμό
• Συστηματική καταστροφή των νοσοκομείων
• Βομβαρδισμοί και εισβολές στα εναπομείναντα νοσοκομεία και εκτελέσεις ασθενών
• 685 νεκροί και 900 τραυματίες υγειονομικοί και στοχοποίηση ασθενοφόρων
• 200 νεκροί εργαζόμενοι στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας
• Συστηματική στέρηση φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, νερού, ηλεκτρικού ρεύματος, καυσίμων
• 1.7 εκατομμύρια εκτοπισμένοι μέσα στην Λωρίδα της Γάζας
• Πλήρης καταστροφή υποδομών (δρόμων, σχολείων)

Από το 1967 το κράτος του Ισραήλ

• Καταστρέφει συστηματικά υποδομές, σπίτια και καλλιέργειες Παλαιστινίων με συνεχή πογκρόμ
• έχει εγκαταστήσει πάνω από 750.000 εποίκους στο 60% της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ
• έχει επιβάλει καθεστώς απαρτχάιντ στα Παλαιστινιακά εδάφη

Το κράτος του Ισραήλ , αψηφώντας απόφαση της 26/1/2024 του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (International Court of Justice), συνεχίζει και σήμερα τις πρακτικές γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού.

Καταδικάζουμε τα Ισραηλινά εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και τις συνεχείς παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου

Καταδικάζουμε τις ΗΠΑ και την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνένοχους στη γενοκτονία

Καταδικάζουμε την Ελληνική κυβέρνηση για την έμπρακτη υποστήριξη που παρέχει στο κράτος του Ισραήλ, καθιστώντας το Ελληνικό κράτος συνένοχο στη γενοκτονία

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών

Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη

Πρωτοβουλία Κατοίκων Πεντέλης – Μελισσίων

M.E.

Η αναθεώρηση του άρθρου 16 αποτελεί την τελευταία πράξη της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, μετά από σειρά νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που αφορούν την Παιδεία. Η αναθεώρηση αυτή θα στηριχτεί στο άρθρο 28 του Συντάγματος, όπου αναφέρεται με ιδιαίτερα ασαφή -μέχρι και για τους νομικούς- τρόπο, ότι το διεθνές δίκαιο είναι ανώτερο του εγχωρίου. 

Το άρθρο 16 εντάσσεται στο μέρος του Συντάγματος που αναφέρεται στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και θεσμοποιεί προστασίες γύρω από την εκπαίδευση, τις τέχνες και την επιστήμη. Αποτελεί τη μοναδική πλέον δικλίδα ασφαλείας για τη δημόσια εκπαίδευση, και αυτό γιατί η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι μακροχρόνια στόχευση. Ξεκινά από το μακρινό 1997 με τις μεταρρυθμίσεις του Αρσένη, ισχυροποιείται τα τελευταία 13 και ακόμη περισσότερο τα τελευταία 5 χρόνια. Η ελάχιστη βάση εισαγωγής, που έχει μειώσει κατακόρυφα τον αριθμό των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η τράπεζα θεμάτων που μεταξύ άλλων μηχανοποιεί μαθητές/τριες και καθηγητές/τριες της δευτεροβάθμιας, το ΠΔ 85 που εξισώνει τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών με το απολυτήριο λυκείου, η κατάργηση βασικών επαγγελματικών δικαιωμάτων από τις καθηγητικές σχολές, η ιδιωτιτικοποιηση ουσιαστικά της σίτισης των πανεπιστημίων και ο αυστηρότατος έλεγχος που επιβάλλεται σε αυτές, η συνεργασία των σχολών με ιδιωτικές επιχειρήσεις ή και με τους ίδιους τους ιδιώτες, η υποχρηματοδότηση πανεπιστημίων που αναγκαστικά οδηγεί στην συγχώνευση ή και την κατάργησή τους (όπως χαρακτηριστικά αποδείχτηκε και με την πρόσφατη ανακοίνωση της κατάργησης 36 Τμημάτων), όλα αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα των αποφάσεων που πάρθηκαν τα τελευταία μόνο χρόνια, για την επίτευξη του σκοπού της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. 

Διττή στόχευση

Φυσικά πρόκειται για διττή στόχευση. Η ιδιωτικοποίηση δεν αποσκοπεί μόνο στην προσαρμογή των πανεπιστημίων στα συμφέροντα της αγοράς, την ιδιωτικοποίηση των πάντων, την όξυνση των ταξικών φραγμών, αλλά και στην αποπολιτικοποίηση και αποριζοσπαστικοποίηση των σχολών, οι οποίες ανέκαθεν υπήρξαν χώροι διακίνησης ριζοσπαστικών ιδεών αλλά και «φιλοξενίας» αγώνων και κινημάτων. Αγώνες συνεχείς που δεν επιδίωκαν απλώς και μόνο θεσμικές κατακτήσεις, αλλά ουσιαστική κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση. Το φοιτητικό κίνημα έχει αμέτρητες φορές αναδείξει την κοινωνική και αγωνιστική δυναμική του. Γι’ αυτό, ακόμη και αν η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συνοδεύεται με πολλές ακόμη αναδιαρθρώσεις, σε ποικίλα πεδία (μεταναστευτικό, υγεία, εργασία), έχει ως ειδοποιό της διαφορά με όλες αυτές το γεγονός πως το φοιτητικό κίνημα ποτέ δεν υποτάχτηκε σε θεσμικές καταπιέσεις, αλλά αποδεδειγμένα κατακτά κάθε του σχεδόν διεκδίκηση με συνεχείς και αδιάκοπους αγώνες, δείχνοντας τον δρόμο και στην υπόλοιπη κοινωνία για τους αγώνες του αύριο.

Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι με την ιδιωτικοποίηση των πάντων, δεν μειώνεται η κρατική παρέμβαση, αντιθέτως αυξάνεται. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ολοφάνερα μειώνονται οι παροχές του κράτους για όλα αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται «κοινά αγαθά». Φυσικά η ιδιωτικοποίηση, η εντατικοποίηση και η εμπορευματοποίηση του πανεπιστημίου, εντάσσεται στα κρατικά και κυβερνητικά μέσα ελέγχου, παρέμβασης και καταστολής, πέραν των ΟΠΙΙ, των ασφαλιτών, των πειθαρχικών και των διώξεων στις σχολές. 

Ο στόχος δεν είναι απλώς «να μην περάσει» η απαγόρευση της εισόδου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για τα κατώτερα στρώματα και η αποπνευματοποίηση της ελίτ που θα μετέχει σε αυτή στον βωμό του καριερισμού και του προτύπου των «νυκοκυραίων», αλλά ο αγώνας για το άρθρο 16 να αποτελέσει έναυσμα για ενδυνάμωση των αγώνων του αύριο. 

Φοιτήτριες και φοιτητές, καλούμε ολόκληρη την κοινωνία σε δρόμους και καταλήψεις, για να εναντιωθούμε όχι μόνο στην εκπαιδευτική, αλλά και σε κάθε είδους νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση. Για έναν κόσμο και μια κοινωνία που θα λαμβάνει από τον καθένα και την καθεμιά «σύμφωνα με τις δυνατότητές του» και θα προσφέρει στην καθεμιά και στον καθένα «σύμφωνα με τις ανάγκες του».

ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΙΣΡΑΗΛ

ΑΠΕΧΟΥΝ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ κ.κ.: ΜΙΧΑΗΛ ΛΩΝΑΣ , ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΚΟΣ ,ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΧΟΣ , ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΗΣΗΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΑΓΕΝΑΣ.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κορυδαλλού στέκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Καταδικάζει την συμμετοχή και την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο στην Παλαιστίνη από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.

Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα του παλαιστινιακού λαού που παλεύει για να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή , για Παλαιστίνη ελεύθερη και ανεξάρτητη στα σύνορα του 1967 , με πρωτεύουσα την Ανατ . Ιερουσαλήμ ,για επιστροφή των προσφύγων και απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και στο λαό του Ισραήλ που πληρώνει και με την ζωή την πολιτική του κράτους του.
Να αποσυρθεί η φρεγάτα «Ψαρά» από την περιοχή. Καμία σκέψη για αξιοποίηση της στρατιωτικής βάσης της Ελευσίνας από ΗΠΑ -NATO. Καμία διευκόλυνση σε ΗΠΑ και Ισραήλ .
Να σταματήσει κάθε οικονομική – πολιτική – στρατιωτική συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ και να προχωρήσει η αναγνώριση του παλαιστινιακού
κράτους , στη βάση της ομόφωνης απόφασης του ελληνικού Κοινοβουλίου.

Αυτές τις ώρες στη Γάζα συντελείται μια γενοκτονία από τον Ισραηλινό στρατό κατοχής. Το κράτος -τρομοκράτης του Ισραήλ επιδίδεται σε μια τεράστια επιχείρηση εξόντωσης του παλαιστινιακού λαού. Τρεις βδομάδες από την έναρξη των βομβαρδισμών η Γάζα έχει ισοπεδωθεί με πάνω από 8000  αμάχους νεκρούς με την πλειοψηφία μικρά παιδιά και γυναίκες, είναι χωρίς νερό, ρεύμα, με κατεστραμμένα νοσοκομεία και υποδομές, με εκατοντάδες χιλιάδες να έχουν εκτοπιστεί προς το νότο, ενώ εκδηλώνεται από αέρος και ξηράς η εισβολή του Ισραηλινού στρατού. Αυτές τις ώρες ο νους και η καρδιά μας είναι με τη μαρτυρική Γάζα.<!–more–>
Ο Παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας που του έχει βίαια στερηθεί. Το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ που κλιμακώνει τον πόλεμο, στοχεύει στην μαζική εξόντωση των Παλαιστινίων με την στήριξη που του παρέχουν τα μεγάλα καπιταλιστικά-γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, την ενθάρρυνση και έμπρακτη πολιτική, διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ,ΕΕ στηρίζουν την Ισραηλινή  φονική μηχανή που αιματοκυλάει τον παλαιστινιακό λαό.
Είναι κατάπτυστη η θέση της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) που στηρίζουν και σπεύδουν να δικαιολογήσουν το κράτος-δολοφόνο στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Προκαλεί η θέση των περισσότερων ΜΜΕ που καθοδηγούμενα από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και τα επιχειρηματικά συμφέροντα (όπως η εκμετάλλευση των ΑΟΖ στη Μεσόγειο) έχουν αναλάβει εκστρατεία πρωτοφανούς αντιστροφής και παραμόρφωσης της πραγματικότητας. Προσπαθώντας να παρουσιάσουν το θύμα ως θύτη, τον αμυνόμενο ως επιτιθέμενο, τους βομβαρδισμούς αμάχων ως νόμιμη άμυνα και το κράτος-δολοφόνο και τρομοκράτη ως φορέα δημοκρατίας και αλληλεγγύης.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ενεργό ρόλο και συμμετοχή παραχωρώντας πλοία, βάσεις και αεροδρόμια για να διευκολύνει το έγκλημα. Μετατρέπει την 112 ΠΜ στην Ελευσίνα σε αμερικανικό ορμητήριο πολέμου, η βάση της Σούδας είναι έτοιμη να υπηρετήσει τους αμερικανικούς σχεδιασμούς, ελληνικές φρεγάτες περιπολούν στη νότια και ανατολική Μεσόγειο ενταγμένες σε αποστολές με τη σφραγίδα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ΕΕ. Η συμπόρευσή της με τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στην περιοχή, βάζει το λαό μας σε επικίνδυνες περιπέτειες με πιθανή γενικότερη πολεμική ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή.
Το αντιπολεμικό κίνημα,οι εργαζόμενοι,τα σωματεία  σε όλο τον κόσμο  και στη χώρα μας έχουν βγει στους δρόμους και  έμπρακτα δείχνουν την  αλληλεγγύη τους, για να σταματήσουμε την σφαγή,  στηρίζοντας τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για να ζουν στον τόπο τους λεύτεροι χωρίς κατοχή. Οι συλλογικότητες και φορείς που συνυπογράφουμε το κάλεσμα, πιστεύουμε ότι πρέπει να εκφραστεί σε κάθε γειτονιά,σε κάθε τόπο δουλειάς η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό. Είναι σημαντικό να απαιτήσουμε να σταματήσει η ενεργή συμμετοχή του ελληνικού κράτους στο πλευρό του ιμπεριαλιστικού άξονα ΗΠΑ,ΝΑΤΟ,ΕΕ, που στηρίζουν το κράτος του  Ισραήλ που μακελεύει τον παλαιστινιακό λαό.
Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον καταπιεζόμενο λαό, στα πέντε εκατομμύρια καταπιεσμένων Παλαιστινίων που γεννιούνται και μεγαλώνουν σε μια τεράστια φυλακή, στα εκατομμύρια Παλαιστινίων που γεννήθηκαν πρόσφυγες στις γειτονικές χώρες, στο ένα εκατομμύριο Παλαιστινίων μεταναστών στον αραβικό κόσμο και στη Δύση.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 12μ ΜΕΤΡΟ ΣΕΠΟΛΙΑ

Να σταματήσει τώρα το έγκλημα στη Γάζα- Να σταματήσουν άμεσα οι βομβαρδισμοί και οι πολεμικές επιχειρήσεις. Καμία εμπλοκή-συμμετοχή της χώρας μας στη σφαγή που υπογράφουν Ισραήλ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Λευτεριά στην Παλαιστίνη-αλληλεγγύη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Λαϊκή συνέλευση Σεπολίων -Κολωνού-Ακαδημίας Πλάτωνα
ΣΕΠΕ «Ο Αριστοτέλης»
Παρέμβαση Α’ ΕΛΜΕ
Κυριακάτικο σχολείο Μεταναστών
Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

της Στελίνας Πεχλιβανίδου

Σκληρός αγώνας των εργαζομένων ενάντια στο fund, την κυβέρνηση και την καταστολή

Η ΣΕ.ΒΙΟ.ΜΕ, το αυτοδιαχειριζόμενο, φιλικό προς το περιβάλλον εργοστάσιο το οποίο λειτουργεί εδώ και 10 χρόνια από τα κάτω και οριζόντια, μετά την πτώχευση της επιχείρησης και την κατάληψη από τους ίδιους τους εργαζόμενους εν μέσω της οικονομικής κρίσης, συνέβαλε στο να κοινωνικοποιηθούν τα προτάγματα για μια άλλη κοινωνική (αυτό-)οργάνωση και να δημιουργήσει στην κοινωνία μια διαφορετική αντίληψη για το πώς μπορούμε μέσα από την εργασία μας να αντιπαλέψουμε τις δυστοπίες του σήμερα και να έχουμε μια πιο βιώσιμη καθημερινότητα. Η ΒΙΟ.ΜΕ αποτέλεσε χώρο κατάληψης και εναλλακτικού τρόπου ζωής όσων εργάζονται εκεί και των οποίων η εργασία απειλείται μετά την κατακύρωση του υπερθερματιστή, δηλαδή του fund, το οποίο θα εκμεταλλεύεται πλέον το εργοστάσιο, ενδεχομένως για τη δημιουργία εμπορικού κέντρου, το εντελώς αντίθετο δηλαδή από τον τρόπο δράσης και την οικολογική συνείδηση της ΒΙΟ.ΜΕ.

Τις τελευταίες εβδομάδες η ΒΙΟ.ΜΕ βρίσκεται σε κίνδυνο. Την Παρασκευή 13.10, μάλιστα, ΜΑΤ και ΟΠΚΕ απέκλεισαν την ΒΙΟ.ΜΕ ώστε να μην υπάρχει πρόσβαση των εργαζομένων στο εργοστάσιο. Το ζήτημα προκύπτει, καθώς τα δύο κτήρια του κατειλημμένου εργοστασίου στα οποία ενυπάρχει η ΒΙΟ.ΜΕ, το μεν πρώτο έχει εκπλειστηριαστεί στο fund, μαζί με τα μηχανήματα που υπάρχουν σε αυτό, τα οποία χρησιμοποιούν εδώ και 10 χρόνια οι εργαζόμενοι, το δε δεύτερο δεν μπορεί να εκπλειστηριαστεί, καθώς είναι δεσμευμένο από το ελληνικό δημόσιο ήδη πριν το 2014. Το δεύτερο ακίνητο, βέβαια, είναι «τυφλό» και συνδέεται μόνο με «αγροτικό δρόμο» εντός του εργοστασίου, ο οποίος πρέπει να παραμείνει ανοιχτός, και αυτή είναι και η βασική διεκδίκηση των εργαζομένων αυτή τη στιγμή!

Οι εργαζόμενοι δεν το βάζουν κάτω και παλεύουν για τη συνέχεια λειτουργίας της ΒΙΟ.ΜΕ, παραμένοντας στον χώρο, διοργανώνοντας φεστιβάλ, καλώντας σε περιφρουρήσεις του χώρου και απαιτώντας από fund και κράτος την ελεύθερη πρόσβαση στο εργοστάσιο. Παρ’ όλη την προσπάθεια της αστυνομίας την Παρασκευή, το φεστιβάλ του Σαββάτου μπορεί να φάνηκε ότι περιορίστηκε στην αρχή, αλλά το βράδυ η συναυλία με μεγάλη προσέλευση πραγματοποιήθηκε κανονικά, πράγμα που δείχνει ότι όταν υπάρχει δυναμική παρουσία του αλληλέγγυου κόσμου, αυτή μπορεί να βάλει φρένο στο fund, την αστυνομία και την κυβέρνηση-κράτος (η οποία φαίνεται να έχει οξύνει την καταστολή έναντι των καταλήψεων, μετά και την εκκένωση της ιστορικής κατάληψης του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο) ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία της ΣΕ.ΒΙΟ.ΜΕ και να μη σιγήσει το σημαντικό κοινωνικοπολιτικό μήνυμα που εκπέμπει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη.

Οι περίπου 50 άνθρωποι που συμμετείχαν άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις αγωνιστών από τον Βόλο (Γ. Μάγγος, Β.Γαλανόπουλος, Γ.Χατζηγιάννης), την Κομοτηνή (Μουσταφά Τσολάκ) και την Κοζάνη (Μ.Καργάκης).

Η Κίνηση Πολιτών ξεκίνησε τη δράση της πριν από περίπου 8 μήνες, με εβδομαδιαίες συναντήσεις-συνελεύσεις και αυτή ήταν η 4η εκδήλωση στο διάστημα λειτουργίας της. Σε όλες οι εκδηλώσεις συμμετείχαν δεκάδες άνθρωποι που αναζητούν τρόπους να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα, να αντιμετωπίσουν συλλογικά την απαισιοδοξία της εποχής, να αντισταθούν στην διαρκή επίθεση κυβέρνησης-κεφαλαίου, στον αυταρχισμό και τη συντήρηση, ή να συμμετέχουν σε εναλλακτικές πολιτιστικές δράσεις. Οι εκδηλώσεις μας έχουν γίνει σημείο αναφοράς για έναν «ανήσυχο» κόσμο στην πόλη και τις γύρω περιοχές που ψάχνει ιδέες και προτάσεις δράσης. Αυτό σίγουρα έχει να κάνει και με την ανυπαρξία παρόμοιων πρωτοβουλιών και εκδηλώσεων στην περιοχή από άλλους φορείς, ενώ πολύ περισσότερο δεν υπάρχουν εκδηλώσεις που δίνουν χώρο και λόγο στους πολίτες, να επιδιώκουν τη ζύμωση, τη συνδιαμόρφωση, την προσπάθεια για προβληματισμό και ειλικρινείς απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα, αντί της «συνηθισμένης» κατήχησης από τα πάνω, της υποτίμησης, της προσπάθειας χειραγώγησης κι εξαπάτησης. Το εγχείρημά μας επίσης είναι ενωτικό, με συντροφικότητα και συνεργασία διαφορετικών πολιτικά απόψεων και αυτό αντανακλάται και στις συνθέσεις των ομιλητών. Σημαντικό να αναφερθεί ότι ο κόσμος ενίσχυσε και οικονομικά την εκδήλωση, καταφέρνοντας για άλλη μια φορά να καλύψουμε τα έξοδα μετακίνησης των ομιλητών μας.

Παρακάτω δημοσιεύουμε αποσπάσματα από το κείμενο της Κίνησης Πολιτών, προϊόν συλλογικής προσπάθειας, που άνοιξε τη χθεσινή εκδήλωση πριν πάρουν τον λόγο οι ομιλητές μας:
«Το 2018 ήταν η πυρκαγιά στο Μάτι, το 2020 η πλημμύρα «Ιανός», το 2022 η καταστροφή της Βόρειας Εύβοιας, το 2023 η καταστροφή του 45% της δασικής έκτασης του Έβρου και η καταστροφή της Θεσσαλίας από την μεγα-πλημμύρα «Ντάνιελ»…Παλιότερα, το 2005, ο τυφώνας Κατρίνα προκάλεσε τον θάνατο 2000 ανθρώπων στη μητρόπολη του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, τις ΗΠΑ. Ο σεισμός σε Τουρκία-Συρία πέρυσι προκάλεσε 54.000 θανάτους. Ο Covid έστειλε στον άλλο κόσμο 7 εκατ. διεθνώς και 37000 στην Ελλάδα.
Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά σε όλες αυτές τις «φυσικές» καταστροφές:
α) δεν ήταν καθόλου «φυσικές»: υπήρχαν προειδοποιήσεις για τις καταστροφές και για την αναγκαία λήψη μέτρων για την πρόληψη των καταστροφών και την ελαχιστοποίηση των θυμάτων. Αλλά δεν πάρθηκε κανένα μέτρο γιατί οι κυβερνώντες αδιαφορούν πλήρως για τις ζωές των ανθρώπων.
β) Επλήγησαν κυρίως οι φτωχοί άνθρωποι, αυτοί με τα χαμηλότερα εισοδήματα τα χειρότερα σπίτια, τη μικρότερη δυνατότητα ενημέρωσης, τις μικρότερες δυνατότητες και μέσα διαφυγής κ.ο.κ.
Ο τρομακτικός αριθμός των θυμάτων οφείλεται κυρίως ή και αποκλειστικά στη συνειδητή παράλειψη μέτρων από τη μεριά της Πολιτείας και συνεπώς συνιστά πολιτικό έγκλημα…
Οι ζημιές στη Θεσσαλία σύμφωνα με εκτιμήσεις πλησιάζουν 10% του ΑΕΠ, κάτι που για να μη διαταράξει την «ανάπτυξη», τους ξένους «εταίρους» και τη γνώμη των ‘οίκων αξιολόγησης’, σημαίνει ότι έρχεται νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων πάνω στις πλάτες μας, που πιθανά θα ισοδυναμεί με ένα ακόμα μνημόνιο, προστιθέμενο στο κύμα ακρίβειας του τελευταίου χρόνου που ισοδυναμούσε με ακόμα ένα μνημόνιο, εξανεμίζοντας το πραγματικό λαϊκό εισόδημα. Μνημόνιο στο τετράγωνο δηλαδή, ενώ διατυμπανίζουμε εδώ και χρόνια την έξοδο από τα μνημόνια και την επιστροφή στην κανονικότητα…
Διόλου συμπτωματικά, στο εργασιακό πεδίο, όταν μαίνονταν οι πυρκαγιές πέρασε ο νόμος που νομιμοποιεί για κατηγορίες εργαζομένων με διάφορα προσχήματα τη σύνταξη μέχρι τα 74 έτη. Με τις μεγάλες πλημμύρες κατατέθηκε ως συμπλήρωμα το νέο νομοσχέδιο που θεσπίζει το 13ωρο συνεχούς απασχόλησης σε δύο διαφορετικούς εργοδότες, 78 ώρες την εβδομάδα, εξαήμερη εργασία. Προβλέπει την επέκταση κατάργησης της κυριακάτικης αργίας, την ποινή φυλάκισης σε απεργούς που θα εμποδίζουν την απεργοσπασία, τις απολύσεις χωρίς αποζημίωση το πρώτο 12μηνο και τις συμβάσεις «κατά παραγγελία», βάσει των οποίων ο εργοδότης θα μπορεί να καλεί τον εργαζόμενο σε επιπλέον του συμφωνημένου ωραρίου απασχόληση για την κάλυψη «έκτακτων αναγκών» του εργοδότη! Διαρκής στόχος τους είναι η αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και η μεγιστοποίηση των κερδών των επιχειρήσεων, καθώς και το τελικό χτύπημα των συνδικαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Και αυτά πάνε χέρι-χέρι με τις περικοπές κοινωνικών δαπανών και την άρνηση επένδυσης σε ‘ασύμφορα’ μέσα πρόληψης από ακραία κλιματικά φαινόμενα. Για όσους δεν το κατάλαβαν, το μνημονιακό καθεστώς έκτακτης ανάγκης είναι ακόμα εδώ και με ακόμα πιο αποκρουστικό πρόσωπο: μας ωθούν όλο και περισσότερο προς τα κάτω, μας κλέβουν τη ζωή, καταστρέφουν το περιβάλλον και τον τόπο που ζούμε….
Η κυβέρνηση της καταστολής, της αντίδρασης και του σκοταδισμού, της εθνικιστικής και ρατσιστικής υστερίας, την τελευταία 4ετία έκανε ό,τι μπορεί για να τοποθετηθεί στο ακροδεξιό άκρο του πολιτικού σκηνικού και πέτυχε, όπως ήταν αναμενόμενο, την περαιτέρω ενίσχυση των φασιστών και του προπαγανδιστικού οχετού τους….
Ειδικά στον Έβρο τα συνολικά ποσοστά Βελόπουλου, «Νίκης» και «Σπαρτιατών» έφτασαν στο 18%, πράγμα που όπλισε ακόμα περισσότερο τα τάγματα εφόδου.
10 χρόνια μετά τη δολοφονία του Φύσσα και 3 χρόνια ύστερα από την καταδίκη των στελεχών της Χρυσής Αυγής, όσοι πίστεψαν ότι με την καταδίκη της Χ.Α.
ολοκληρώθηκε ο αντιφασιστικός αγώνας, διαψεύστηκαν και θα συνεχίσουν να διαψεύδονται οι όποιοι οπαδοί της «δικαστικής οδού»: οι Ναζί ξαναμπήκαν στη Βουλή με τους «Σπαρτιάτες» και ο Κασιδιάρης κατέβηκε υποψήφιος για τον δήμο της Αθήνας, πιάνοντας 8,3%.

1,5 μήνα περίπου μετά τις εκλογές, και λίγες μέρες μόνο μετά τον θάνατο του 29χρονου Μιχάλη-οπαδού της ΑΕΚ από επιδρομή νεοναζί, ήρθε η σειρά του 23χρονου Πακιστανού εργάτη, Σιράζ Σαφτάρ, που δολοφονήθηκε στον Περισσό ενώ πήγαινε στη δουλειά του μέσα στα χαράματα. Η είδηση ήταν ζήτημα αν μπήκε στα «ψιλά» κάποιων ΜΜΕ… Το μαχαίρωμα έγινε με ένα πολύ δυνατό χτύπημα στο ύψος της καρδιάς, ακριβώς όπως δολοφονήθηκαν ο Σαχζάτ Λουκμάν και ο Παύλος Φύσσας, αν μας λέει αυτό κάτι. Συλλήψεις έγιναν, αλλά για τιμωρία έκτοτε δεν ξανακούσαμε.
Ένοπλοι φασίστες στον Έβρο άρχισαν να … διατυμπανίζουν δημοσίως τη σύλληψη και κακοποίηση μεταναστών – αφού η επίσημη κυβερνητική γραμμή ήταν ότι «τις πυρκαγιές τις βάζουν οι μετανάστες». …Την ίδια στιγμή που ακούγονταν αυτά από τα ξεφτιλισμένα μέσα ενημέρωσης, μετανάστες καίγονταν ζωντανοί στα δάση επειδή κρύβονταν από τους ένοπλους φασίστες, ενώ υπήρχαν και καταγγελίες ότι κάποιοι από τους νεκρούς βρέθηκαν δεμένοι χειροπόδαρα… Αυτά τα εγκλήματα είναι νόμιμα, γίνονται με κρατική γραμμή και είναι δεδομένο θα μείνουν ατιμώρητα, όπως μένουν τόσα χρόνια.
…Την ίδια γραμμή έδωσε το κράτος και για το έγκλημα του ναυαγίου της Πύλου τον Ιούνιο, με 700 νεκρούς. Η προπαγάνδα και τότε κατηγορούσε τους «διακινητές», ενώ υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες που αναφέρουν πως το ελληνικό Λιμενικό για ώρες κοιτούσε τους πρόσφυγες να πνίγονται και στο τέλος έκανε εσκεμμένες ενέργειες να βυθιστεί το πλοίο. Υποτίθεται ότι θα αποφαινόταν η Δικαιοσύνη για τους ενόχους, αλλά θα περιμένουμε πολύ ακόμη.
Όμως υπάρχουν και οι άλλοι βραχίονες του κράτους αλλά και του «διεθνούς περιβάλλοντος» που πιέζουν προς την ίδια ακροδεξιά κατεύθυνση:
– Στρατός και αστυνομία έδωσαν και πρόσφατα τα διαπιστευτήριά τους πότε κυνηγώντας και δολοφονώντας Ρομά, μετανάστες αλλά και ντόπιους (Κώστας Μανιουδάκης λίγες εβδομάδες πριν σε άλλη μια ιστορία συγκάλυψης), πότε συνοδεύοντας τους φασίστες από την Κροατία και άλλες χώρες για να οδηγήσουν να μαχαιρώσουν με ασφάλεια οπαδούς της ΑΕΚ και πότε ξυλοκοπώντας και στοχοποιώντας αγωνιστές και αγωνίστριες. Η ανάλυση ψήφου έδειξε ότι στρατός και αστυνομία ψήφισαν για ακόμα μια φορά μαζικά το κόμμα Κασιδιάρη και την υπόλοιπη Ακροδεξιά. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε.
– Η αστική δικαιοσύνη εσχάτως επιβεβαίωσε τον φιλοναζισμό της και τη συμφιλίωσή της με το φασιστικό έγκλημα, καθώς έδωσε το πράσινο φως στον Κασιδιάρη να κατέλθει ως υποψήφιος δήμαρχος στον Δήμο Αθήνας, αφού φρόντισε να τον ηρωοποιήσει τον προηγούμενο διάστημα. Ο Κασιδιάρης που από τη σουίτα του στις φυλακές παρενέβαινε σε ΜΜΕ, τώρα νομιμοποιείται να παρεμβαίνει ακόμα περισσότερο στον δημόσιο λόγο, ουσιαστικά αναιρώντας την καταδίκη του ως Χρυσαυγίτης.
– Οι μπράβοι των εφοπλιστών της BLUE STAR και της ATTICA GROUP έπνιξαν τον Αντώνη, έναν 39χρονο εργάτη-ΑΜΕΑ και έσπευσαν να συγκαλύψουν το έγκλημα, ενώ έπειτα στις απολογίες τους χρησιμοποίησαν και τη χιτλερική δικαιολογία «νομίζαμε ότι είναι Πακιστανός, γι’ αυτό τον σκοτώσαμε». ΑΝ δεν υπήρχε το βίντεο ιδιώτη, ακόμα θα πιστεύαμε ότι πρόκειται για ατύχημα, ήδη η είδηση είχε αρχίσει να παρουσιάζεται ως «τραγικό συμβάν-39χρονος πνίγηκε στην προσπάθειά του να επιβιβαστεί σε πλοίο»… Τα ΜΜΕ αποσιώπησαν τις ευθύνες εταιρείας και του λιμενικού. …
– Η διεθνής συγκυρία και δη οι εξελίξεις στις «συμμάχους χώρες» πιέζουν επίσης προς αντιδραστική-αντεργατική κατεύθυνση και προς τα δεξιά:
Η κρίση ηγεμονίας του δυτικού ιμπεριαλισμού και η διαρκής άνοδος του νέου «Ανατολικού Μπλοκ», των BRICS, γεννούν όλο και πιο οξείς ανταγωνισμούς, επωάζουν την επόμενη οικονομική κρίση αλλά και πολεμικές συρράξεις, όπως συμβαίνει ακόμα στην Ουκρανία. Το τελευταίο διάστημα γράφτηκε από αστικά μέσα ότι η ΕΕ προετοιμάζει στρατιωτική επιχείρηση στη Δυτική Αφρική για να αντιμετωπίσει τη ρωσική επιρροή στην περιοχή, μετά από μια σειρά πραξικοπημάτων τα τελευταία χρόνια σε αφρικανικές χώρες που ανέτρεψαν φιλοδυτικές κυβερνήσεις. Το πιο πρόσφατο επεισόδιο όξυνσης των στρατιωτικών συγκρούσεων είναι η σύγκρουση Παλαιστίνης-Ισραήλ και η επικείμενη εισβολή στη Γάζα.
Εν αναμονή μιας νέας μεγάλης οικονομικής κρίσης, οι ρυθμοί ανάπτυξης μειώνονται, … η λιτότητα, η ανεργία και η ακρίβεια οδηγούν δισεκατομμύρια ανθρώπους σε απελπισία, αλλά ταυτόχρονα οι εξοπλιστικές δαπάνες αυξάνονται διεθνώς, τα πυρηνικά όπλα επίσης και σπάνε ρεκόρ της εποχής μετά τον Β’ ΠΠ, κάνοντας έναν Γ’ ΠΠ να μη μοιάζει πλέον απίθανος. Έτσι δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι διεθνείς εξελίξεις δείχνουν ΕΞΙΣΟΥ «ακροδεξιοποίηση» των αστικών δυνάμεων, δηλ. παγκόσμια κλιμάκωση των ρατσιστικών, εθνικιστικών, αυταρχικών και μιλιταριστικών πολιτικών, καθώς και διεθνή ενίσχυση της Ακροδεξιάς με κρατική χορηγία, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή οι φασιστικές-αστικές δυνάμεις είναι χρήσιμες στο σύστημα σήμερα και πιθανότατα θα χρειαστούν ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι βάσει αποτελεσμάτων στις Ευρωεκλογές η Ακροδεξιά αποτελεί πλέον δεύτερη δύναμη…
-Και μέσα σε όλα αυτά ανθίζουν κι άλλα είδη ανθρώπινης φασιστικής σκόνης: γυναικοκτονίες από αστυνομικούς, δολοφονίες μεταναστών εργατών (πχ πρόσφατα ο υπάλληλος parking) από φασίστες γείτονες της διπλανής πόρτας κ.ο.κ…
Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτά όλα τα εγκλήματα έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση, αφού ο Μητσοτάκης επανεκλέχθηκε με 41%. Το 41% όμως με το μονοπώλιο των ΜΜΕ, την ατόφια προπαγάνδα και την ψοφοδεή κοινοβουλευτική αντιπολίτευση δεν λέει απολύτως τίποτα και μπορεί να σκορπίσει στους πέντε ανέμους μπροστά σε ένα μαζικό κοινωνικό κίνημα. Να θυμηθούμε τον πατέρα Μητσοτάκη με το 47% του ’90, που ανατράπηκε από απεργίες και καταλήψεις το 1993 και δεν ξαναεμφανίστηκε στο προσκήνιο; Να θυμηθούμε τον Κωστάκη Καραμανλή που διαφημιζόταν ως πρωθυπουργός της 10ετίας το 2004 (με ποσοστά 45% το 2004 και 42% το 2007) για να ξεκουμπιστεί το 2009 μετά από απανωτές ήττες, ιδιαίτερα από το κίνημα της νεολαίας, και να χαθεί από προσώπου γης; Να θυμηθούμε το 44% του ΓΑΠ που έφυγε με τις κλοτσιές μέσα σε 2 χρόνια και το ΠΑΣΟΚ διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη;
Τα ποσοστά των αντιδραστικών δυνάμεων πολύ γρήγορα εξανεμίζονται όταν ο κόσμος αποφασίζει να παλέψει, όταν ο θυμός μετατραπεί σε δράση και όχι σε απογοήτευση. ….
Η οργάνωση των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων και η αντίσταση είναι το μόνο όπλο όχι μόνο ενάντια στη φτώχεια και να διεκδικήσει ανθρώπινες συνθήκες ζωής, αλλά και για την υπεράσπιση της ανθρωπότητας και του ίδιου του πλανήτη (πυρηνικός πόλεμος, κλιματική κρίση). Και ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι βασικό συστατικό των αγώνων για μια πιο αξιοβίωτη ζωή για όλους, για να νικήσουν οι εργάτες, οι φτωχές, η νεολαία και όχι το κεφάλαιο, για να νικήσει η ζωή και όχι το μίσος και ο θάνατος….

Κι ένα ακόμα ρεπορταζάκι από τοπικό ΜΜΕ εδώ:
https://kozani.tv/index.php/110593-kinisi-politon-ptolemaidas-pragmatopoiithike-i-ekdilosi-syzitisi-me-thema-litotita-tempi-pyrkagies-plimmyres-eksarsi-tou-kratikoy-kai-parakratikoy-fasismoy.html

του Χρήστου Βαγενά

Το Κίνημα για Ελεύθερες Παραλίες συνεχίζει τον αγώνα του στην Πάρο, κόντρα στην ασυδοσία των επιχειρηματιών και την συγκάλυψη των αρχών (αστυνομία, δήμος, δικαιοσύνη). Την Κυριακή 13 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε νέα μεγάλη κινητοποίηση, οργανωμένη από πολίτες της Πάρου και τοπικές συλλογικότητες, στην παραλία Μοναστήρι, κοντά στις Κολυμπήθρες με συμμετοχή 700-800 ατόμων!

Αγώνες ενάντια στις αυθαιρεσίες και τις καταπατήσεις

Ο ιδιοκτήτης του παρακειμένου καταστήματος έχει καταπατήσει σχεδόν όλη την παραλία με ομπρέλες και ξαπλώστρες και μετά τις τελευταίες κινητοποιήσεις στο νησί “απελευθέρωσε” ένα μικρό κομμάτι της ακτής και φυσικά όχι από τα καλύτερα. Το κομμάτι αυτό βέβαια είναι πολύ μικρό σε σχέση με το υπόλοιπο κατειλημμένο, το οποίο είναι πολλαπλάσιο από αυτό που του έχει παραχωρηθεί από τις αρμόδιες αρχές. Να σημειώσουμε εδώ και την όλο και μεγαλύτερη είσοδο στον όρμο σκαφών, τα οποία περιορίζουν ασφυκτικά την ασφαλή κολύμβηση των παραθεριστών. Η παραλία βρίσκεται στην είσοδο του Περιβαλλοντικού Πάρκου της Πάρου, ενώ η περιοχή απειλείται και από σχεδιαζόμενη “επένδυση” με δημιουργία πεντάστερου ξενοδοχειακού συγκροτήματος χρηματοδοτούμενη μάλιστα από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ! Εντός της “επένδυσης” βρίσκεται αρχαιολογικός χώρος, αλλά δεν επηρεάζει αρνητικά την Πολιτεία, ούτε επίσης η καταστροφή του περιβάλλοντος και η περαιτέρω αλλοίωση της φυσιογνωμίας του νησιού!

Η συγκέντρωση αυτή ήταν ίσως η μαζικότερη που έχει γίνει στο νησί ενάντια στην καταπάτηση των αιγιαλών από επιχειρήσεις με ομπρέλες, ξαπλώστρες, κρεβάτια και κάθε μορφής ντιβανοκαλέσες επίδειξης. Συμμετείχε κόσμος κάθε ηλικίας (από μικρά παιδάκια μέχρι ηλικιωμένους\ες με μαγκούρες) και εθνικότητας, οι περισσότεροι\ες ντόπιοι\ες αλλά και τουρίστες, με πανό, πλακάτ και συνθήματα. “Ακούστε καλά τι λέει η κοινωνία, ελεύθερη θα είναι η κάθε παραλία” & “Τέρμα πια με την αυθαιρεσία, ελεύθερη θα είναι η κάθε παραλία”, ήταν μερικά από αυτά που ακούστηκαν. Ενώ έλαμψαν δια της απουσίας τους από την συγκέντρωση οι διάφοροι “επίσημοι” τοπικοί. Οι αγωνιστικές αυτές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από την Πάρο και εξαπλώνονται σε όλη την Ελλάδα.

Η μάστιγα της καταπάτησης των αιγιαλών

Σημειώνουμε εδώ ότι το κίνημα ξέσπασε στην Πάρο διαμαρτυρόμενο, γιατί τα κάθε μορφής κιτσόμπαρα, επέκτειναν τα ομπρελοκαθίσματα σε πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτό που τους παραχωρούσε ο δήμος ή η Κτηματική Υπηρεσία και δεν άφηναν ελεύθερο χώρο στις παραλίες για λουόμενος που δεν ήθελαν ή δεν μπορούν να πληρώσουν τα δυσθεώρητα πόσα που ζητούσαν οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ανά την Ελλάδα οι επιχειρηματίες στέλνουν μπράβους να απειλήσουν και να διώξουν όσους έχουν το “θράσος” να απλώσουν την πετσέτα τους ή να βάλουν την ομπρέλα τους κοντά στους “δικούς τους” χώρους! Η παράνομη ή έστω και νόμιμη κατάληψη των παραλιών στην Ελλάδα έχει γίνει πραγματική μάστιγα και καταλαμβάνει όλο και περισσότερες ακτές, όπου με τις υψηλές τιμές για την χρήση των υπηρεσιών τους, εξοβελίζουν τον κόσμο της εργασίας και τα φτωχά λαϊκά στρώματα από φτηνές και δωρεάν διακοπές αλλά και από μια απλή βουτιά στη θάλασσα ή το να χαρείς απλά τη φύση.

Το ιδιωτικό κεφάλαιο αχόρταγο για κέρδη, με στήριγμα τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και καλύτερο σύμμαχο τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη επιδιώκει να επεκταθεί σε κάθε ελεύθερο δημόσιο χώρο και σε κάθε κοινωνικό αγαθό και να εξαναγκάσει, όσους μπορούν, να πληρώσουν για υπηρεσίες που κάποτε ήταν δωρεάν. Ταυτόχρονα δημιουργούν όλο και περισσότερες περιοχές με ακριβές παροχές (ακριβό τουριστικό προϊόν!), όπου μπορούν να πάνε μόνο οι πλούσιοι.

Η βιομηχανία του τουρισμού έχει αναδειχθεί σαν η ιερή αγελάδα της χώρας απο τα περισσότερα πολιτικά κόμματα και τα συστημικά ΜΜΕ και δεν τολμούν να κατακρίνουν καν τις αυθαιρεσίες τους, τις παρανομίες και τα υπερκέρδη τους. Υπερκέρδη που συσσωρεύουν μεγάλες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε βάρος των περισσότερων καταναλωτών, των εργαζομένων στον τουρισμό και του περιβάλλοντος.

Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις έχουν αφήσει θολό το νομικό καθεστώς της προστασίας του περιβάλλοντος και αφήνουν τον συρφετό των επιχειρηματιών και των μπράβων τους να αλωνίζουν. Άλλωστε οι περισσότεροι από αυτούς είναι ψηφοφόροι τους (μπράβοι και αφεντικά), αλλά και φίλοι τους, όπως απέδειξαν και τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών σε τουριστικούς και μη προορισμούς. Οι δήμαρχοι τις πιο πολλές φορές συγκαλύπτουν αυτές τις παρανομίες και όπως αποδεικνύει καθημερινά ο δήμαρχος Αθήνας Μπακογιάννης, έχουν αλλεργία στους ελεύθερους δημόσιους χώρους, όπου οι πολίτες θα μπορούν να απολαμβάνουν δωρεάν στιγμές αναψυχής και ξεκούρασης.

Όσο για την αστυνομία, αυτή δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο όταν πρόκειται να καταστείλει κάποια διαδήλωση ή να χτυπήσει εργαζόμενους που διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματα τους, αλλά όταν πρόκειται για εξοφθαλμες παρανομίες του επιχειρηματικού κεφαλαίου είναι παντελώς απούσα. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα στη Μύκονο, όπου κατέφθασαν πάνοπλοι να συλλάβουν κάποιον που είχε κοιμηθεί σε μια ξαπλώστρα, ενώ για όλες αυτές τις αυθαιρεσίες στο νησί δεν παρεμβαίνουν καθόλου. Δεν έχουν συλλάβει ακόμα ούτε τους υπεύθυνους για την δολοφονική επίθεση στον άτυχο αρχαιολόγο, που απλά έκανε σωστά τη δουλειά του. Φυσικά ήταν απόντες και από την κινητοποίηση στο Μοναστήρι, καθώς προφανώς δεν ήθελαν να πάρουν θέση για τις παρανομίες που γίνονται εκεί.

Το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος, της αποτροπής καταπατήσεων και αυθαιρεσίων, είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα και αφορά το ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση από τους κυβερνώντες για να το σταματήσουν. Το αντίθετο το ενθαρρύνουν. Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι συνειδητά διαλυμένες, χωρίς αρμοδιότητες και προσωπικό, για να μπορέσουν να ελέγξουν την κατάσταση. Ταυτόχρονα οι δημόσιοι υπάλληλοι γίνονται δέκτες απειλών από τα επιχειρηματικά συμφέροντα και την ατιμωρησία που επικρατεί, που διστάζουν πολλές φορές να παρέμβουν.

Κίνημα αγώνων για όλα τα δικαιώματα μας

Οι κινητοποιήσεις για τις ελεύθερες παραλίες δεν έχουν τίποτα υποτιμητικό, όπως προσπαθούν διάφοροι γκεμπελίσκοι στα ΜΜΕ να διαδώσουν. Η πληρωμένη άδεια των εργαζομένων είναι ένα διαχρονικό δικαίωμα των εργαζομένων, όπου έγινε πράξη μετά από σκληρούς αγώνες. Μετά την κατάκτηση αυτή άρχισαν οι διεκδικήσεις για δωρεάν διακοπές, η οποία ικανοποιήθηκε, σε μικρότερο βαθμό δυστυχώς, μέσα από τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας. Κάποια δικαιώματα θέλουν να μας κάνουν να τα “ξεχάσουμε” και να θεωρείται σωστό και δίκαιο τα υπερκέρδη των λίγων.

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.

Οι αγώνες για ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε παραλία και για ελεύθερους δημόσιους χώρους εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα. Δεν θα τους αφήσουμε να ησυχάσουν ούτε τον Αύγουστο. Η κυβέρνηση και οι σύμμαχοι της θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους! Οι κινητοποιήσεις είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστούν σε κάθε παραλία για ελεύθερη πρόσβαση σε όλες και όλους. Χρειάζεται ταυτόχρονα από τώρα να προετοιμαζόμαστε και για ένα θερμό αγωνιστικά φθινόπωρο και χειμώνα, για να σταματήσουμε επιτέλους την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού.

Ραντεβού στην επόμενη κινητοποίηση οπουδήποτε προκύψει!

H ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Αρχαιολόγων

Επίθεση στην ελευθερία λόγου και τη συνδικαλιστική ελευθερία συνιστά η Απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού για «έξωση» του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων από την ιστορική του έδρα

«Την Παρασκευή 11 Αυγούστου 2023 στις 3 το μεσημέρι η Υπουργός Πολιτισμού εξέδωσε Απόφαση με θέμα «Ανάκληση παραχώρησης χρήσης ακινήτου επί της οδού Ερμού 134 – 136, ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου/Υπουργείου Πολιτισμού, στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων» και μας ανακοίνωσε ότι ως τις 9 Οκτωβρίου 2023 οφείλουμε να εκκενώσουμε το κτίριο που επί 41 χρόνια, με απόφαση της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη, στεγάζει τις δράσεις του Συλλόγου και ουδέποτε αμφισβητήθηκε από καμία κυβέρνηση ως τις 11/8/2023.

Το έωλο νομικό σκέλος της Απόφασης θα αναλυθεί σε επικείμενή μας τοποθέτηση και στις νομικές ενέργειες του ΣΕΑ που θα ακολουθήσουν.

Η ουσία όμως είναι αλλού: είναι σαφές ότι τα «επιχειρήματα» που επικαλείται η Υπουργός στην απόφασή της είναι απολύτως προσχηματικά, καθώς κατ’ ουσίαν επιχειρεί να επιβάλει λογοκρισία στο συνδικαλιστικό και επιστημονικό όργανο των αρχαιολόγων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, υποδεικνύοντάς του ποιες δράσεις είναι «συμβατές» με την πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης και ποιες όχι. Σύμφωνα με το σκεπτικό που αναγράφεται στην Υπουργική Απόφαση, οι δράσεις ενός σωματείου επιστημόνων οφείλουν να έχουν την έγκριση της κυβέρνησης για να πραγματοποιηθούν. Αυτό είναι μια πράξη που καταφέρεται ευθέως ενάντια στην ελευθερία έκφρασης και λόγου, την ελευθερία του συνδικαλισμού και οφείλει να προβληματίσει κάθε δημοκράτη πολίτη.

Στη δημοκρατία, οι θέσεις ενός συνδικαλιστικού και επιστημονικού φορέα είναι θεμιτό και αναμενόμενο να μην ταυτίζονται πάντα με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δικαιούνται να παρεμβαίνει με αυτόν τον τρόπο και να χρησιμοποιεί τη δύναμη που έχει εναντίον ενός ιστορικού σωματείου, επειδή δεν συμφωνεί με τις απόψεις που αυτό εκφράζει, ή ακόμη χειρότερα, με το περιεχόμενο μιας εκδήλωσης.

Το Υπουργείο Πολιτισμού επιδεικνύει ιδιαίτερο αυταρχισμό με σκοπό να πλήξει την δράση του σωματείου και των Ελλήνων αρχαιολόγων υπέρ της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, τις κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστροφή του αρχαιολογικού χώρου στο Μετρό Θεσσαλονίκης, την αποκάλυψη της κατάπτυστης Συμφωνίας για τη Συλλογή Στερν, την θαρραλέα στάση του Συλλόγου στο θέμα της Μυκόνου που υπήρξε καθοριστική για το κίνημα που τώρα αναπτύσσεται για ελεύθερες παραλίες. Επιδεικνύει αυταρχισμό απέναντι στον αταλάντευτο αγώνα ενάντια στην έμμεση ιδιοποίηση των πέντε μεγάλων Μουσείων με την μετατροπή τους σε ΝΠΔΔ με διορισμένες από την Υπουργό διοικήσεις, την εν γένει στάση συμπαράστασης στους αγώνες των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, για την κοινωνική δράση του Συλλόγου και το ομόφωνο ψήφισμα της Γενικής του Συνέλευσης για το ναυάγιο της Πύλου.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι το ναυάγιο της Πύλου απεκδύεται από κάθε ανθρώπινη διάσταση στην Υπουργική Απόφαση, όπου ο αδόκητος πνιγμός εκατοντάδων ανθρώπων, μεταξύ αυτών γυναικών και παιδιών, που συγκλόνισε την διεθνή κοινή γνώμη και βρίσκεται υπό διερεύνηση από Διεθνείς Οργανισμούς, αναφέρεται ως «πρόσφατο πραγματικό περιστατικό, το οποίο είχε λάβει πολιτικές διαστάσεις».

Άραγε, έχουν ήδη αποφασίσει την παραχώρηση του κτηρίου σε άλλον, «ημέτερο», χρήστη;

Οι αρχαιολόγοι και οι συναφείς επιστημονικές ειδικότητες του Υπουργείου Πολιτισμού στεκόμαστε ενωμένοι και απέναντι σε αυτή την επίθεση.

Οι πέντε παρατάξεις του Διοικητικού Συμβουλίου, που ομόφωνα εκδίδουν αυτή την ανακοίνωση, επισημαίνουν ότι το κτίριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων ήταν και είναι ανοιχτό σε κάθε δημοκρατική αντίληψη, σε κάθε δράση που προάγει τον πολιτισμό και τον ανθρωπισμό.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θα συνεχίσει να επιδιώκει, με κάθε τρόπο, τον διάλογο με την κοινωνία: η αρχαιολογία, όπως εμείς την ασκούμε, είναι μια επιστήμη των ανθρώπινων κοινωνιών, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Δεν θα υποκύψουμε σε καμία λογοκρισία.

Καλούμε τα σωματεία του ΥΠΠΟ, την ΠΟΕ ΥΠΠΟ και την ΑΔΕΔΥ, που επίσης χρησιμοποιούν κτίρια παραχωρημένα από το ΥΠΠΟ, να σταθούν στο πλευρό μας. Καλούμε όλα τα σωματεία και τα κόμματα της Βουλής να πάρουν θέση για την επίθεση στην ελευθερία του συνδικαλισμού. Καλούμε όλους τους πολίτες και τους φορείς που έχουν φιλοξενηθεί στον χώρο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, όλους τους πολίτες και τους φορείς με τους οποίους έχουμε παλέψει μαζί, να συμπαρασταθούν στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων ζητώντας την ανάκληση της απόφασης, με ψηφίσματα, κείμενα υπογραφών και με συμμετοχή στις εκδηλώσεις συμπαράστασης που θα ανακοινώσει ο ΣΕΑ, εν όψει και της προσφυγής στα αρμόδια δικαστήρια για την ακύρωση της απαράδεκτης απόφασης».