Ανακοίνωση του Κόκκινου Νήματος

Συμπαράσταση στην εργαζόμενη του δήμου Ν. Φιλαδέλφειας

Κ. Κλοκίτη – όχι στη στοχοποίηση και τις απειλές

Η πολιτική οργάνωση Κόκκινο Νήμα καταδικάζει τη στοχοποίηση και τις απειλές κατά της εργαζόμενης στον δήμο Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας Κυριακής Κλοκίτη, προϊσταμένης Άλσους του δήμου και εκφράζει τη συμπαράστασή της. Η Κ. Κλοκίτη, πράττοντας όπως όφειλε, ενημέρωσε τον δήμαρχο για το γεγονός ότι h εταιρεία συμφερόντων του Σ. Κόκκαλη Intracat (που ανέλαβε να υλοποιήσει το έργο της υπογειοποίησης στο πλαίσιο της κατασκευής του γηπέδου ιδιοκτησίας του Δ. Μελισσανίδη στη Ν. Φιλαδέλφεια) καταπάτησε τμήμα του Άλσους για να στήσει εργοτάξιο. Ως γνωστόν, το έργο αυτό ανέλαβε να χρηματοδοτήσει γενναία με χρήματα των φορολογουμένων η Περιφέρεια Αττικής. Η χρηματοδότηση εγκρίθηκε επί διοίκησης Σγουρού, συνεχίστηκε επί διοίκησης Δούρου και τώρα επί διοίκησης Πατούλη.

Το εσωτερικό υπηρεσιακό έγγραφο που απηύθυνε στον δήμαρχο η Κ. Κλοκίτη διέρρευσε «περιέργως» σε οπαδικές ιστοσελίδες, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί και να εκτοξεύονται εναντίον της δημόσια ύβρεις και απειλές.

Όπως καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων στον δήμο, παρά τις έντονες παραστάσεις του στον δήμαρχο κ. Βούρο, όχι μόνο δεν αποδέχθηκε τις ευθύνες του για τη διαρροή του εσωτερικού υπηρεσιακού εγγράφου, αλλά αρνήθηκε να καλύψει την υπάλληλό του έναντι αυτών των επιθέσεων, δημοσιεύοντας ανακοίνωση «ίσων αποστάσεων», που ουσιαστικά παραδίδει την Κ. Κλοκίτη ανυπεράσπιστη στις απειλές και ύβρεις.

Το γεγονός αυτό είναι ένα ακόμη επεισόδιο στο «σίριαλ» της κερδοσκοπίας πάνω στους δημόσιους χώρους είτε στο πλαίσιο της διαδικασίας κατασκευής του γηπέδου είτε μέσα από τη διαδικασία ανάθεσης διαρκώς περισσότερων τομέων αρμοδιότητας του δήμου σε ιδιωτικές εταιρείες (πράσινο, καθαριότητα κ.λπ.).
Αποδεικνύεται τώρα ότι αυτή η διαδικασία είναι ενιαία και αδιαίρετη: κάθε «κερκόπορτα» που ανοίγει, ανοίγει ταυτόχρονα την όρεξη των κερδοσκόπων για ακόμη περισσότερα και τους κάνει περισσότερο ασύδοτους. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύονται οι ευθύνες και της προηγούμενης διοίκησης, του Άρη Βασιλόπουλου, που ανοίγοντας τέτοιες «κερκόπορτες», έδωσε τη «σκυτάλη» στον νέο δήμαρχο Γιάννη Βούρο για να πάει πολύ μακρύτερα.

Αποδεικνύεται, τέλος, για μία ακόμη φορά ότι η διαδικασία ιδιωτικοποίησης και κερδοσκοπίας πάνω σε δημόσιους χώρους και αρμοδιότητες «εμπεδώνεται» επίσης με διπλό τρόπο: είτε μέσα από τον κρατικό αυταρχισμό/καστολή είτε μέσα από τον «εξωθεσμικό» τραμπουκισμό, στην προκείμενη περίπτωση τον οπαδικό.

‘Όχι στη λεηλασία/ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων!
Όχι στη στοχοποίηση εργαζομένων και πολιτών και τις απειλές!
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

8/5/2020

Πολιτική οργάνωση Κόκκινο Νήμα

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ                                                                                                        

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ  ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

ΕΔΡΑ: Π.ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ 2, ΑΘΗΝΑ

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ: 2017

E-mail : [email protected]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγώνας Διαρκείας για τη δικαίωση των συναδέλφων μας

Το Σωματείο Εργαζομένων Συμβασιούχων της Υπηρεσίας Ασύλου (ΣΕΣΥΑ) έδωσε και συνεχίζει να δίνει αγώνα για την υπεράσπιση των αυτονόητων δικαιωμάτων μας απέναντι στην εκδικητική και ταυτόχρονα ακατανόητη απόφαση του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου να οδηγήσει στην ανεργία 17 συναδέλφισσες και συναδέλφους μας. Από τις 23 Απριλίου το ΣΕΣΥΑ βρίσκεται σε πανελλαδική απεργία διαρκείας, ως μοναδικό τρόπο αντίδρασης στην απροειδοποίητη και αναιτιολόγητη μη ανανέωση συμβάσεων των συναδέλφων μας. Για 11 ημέρες εργαζόμενες και εργαζόμενοι στην Αθήνα, στη Λέσβο, στη Σάμο, στη Χίο, στη Θεσσαλονίκη και σε όλα τα υπόλοιπα σημεία όπου λειτουργούν περιφερειακά γραφεία και αυτοτελή κλιμάκια ασύλου, απεργούν αναλαμβάνοντας τεράστιο οικονομικό κόστος, στο δύσκολο περιβάλλον της πανδημίας, για να υπερασπιστούν το παρόν και το μέλλον της εργασίας μας.

Ο αγώνας μας πέραν από αγώνα επιβίωσης και διασφάλισης του εργασιακού μέλλοντος μας είναι και αγώνας αξιοπρέπειας, απέναντι στον εμπαιγμό του Υπουργού Μετανάστευσης, της εκδικητικότητας και της πειθάρχησης στη νέα κανονικότητα, στην οποία τα σωματεία και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων ενοχλούν.  Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ίσως επιχαίρει για το γεγονός ότι πρόσθεσε στο έτσι κι αλλιώς βεβαρυμμένο βιογραφικό της την απόλυση 17 συναδέλφων, πλάι στο νομοθετικό και νομοπαρασκευαστικό της έργο, το οποίο εκθέτει τη χώρα πολλαπλά για το νομικό και θεσμικό της πολιτισμό και τη δυνατότητα των μετακινούμενων ανθρώπων να έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή υποδοχή, διαμονή, εξέταση του αιτήματος ασύλου. Ο Υπουργός κ. Μηταράκης, οι σύμβουλοι του, το τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού και όλοι όσοι με εμφατικό μένος επιχειρούν να ξεριζώσουν τα θεσμικά και συλλογικά «αγριόχορτα» της Υπηρεσίας Ασύλου, ίσως θεωρούν ότι πέτυχαν να χτυπήσουν το ΣΕΣΥΑ, τους εργαζομένους στην καρδιά της δυνατότητας τους να οργανώνονται και να αντιστέκονται πολλαπλά. Ας γνωρίζουν ότι αυτή η εκτίμηση τους είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα.

Στις 11 ημέρες απεργίας εργαζόμενες και εργαζόμενοι συμβασιούχοι, από κάθε δύσκολο σημείο της Ελλάδας, που αγωνίζονται για ποιοτική και ταχεία εξυπηρέτηση των χιλιάδων αιτούντων άσυλο συζήτησαν, γνωρίστηκαν, αντάλλαξαν γνώμες και πραγματικότητες και ανέτρεψαν τη μαγική εικόνα κανονικότητας, ομαλότητας και βελτίωσης της κατάστασης που το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου προσπαθεί να δημιουργήσει από τη διαδικτυακή του σελίδα, προσπάθεια που δεν μπορεί να σβήσει τη Μόρια, το Βαθύ, τη Βιάλ, τις ουρές στην Κατεχάκη, τον Πειραιά, τον Άλιμο. Νέοι συνάδελφοι και συναδέλφισσες γνώρισαν το ΣΕΣΥΑ, τους αγώνες του, την ιστορία του και ήρθαν αντιμέτωποι/ες με τον τρόπο που το Υπουργείο αντιλαμβάνεται την εργασία μας. Έγινε σαφές σε όλες και όλους μας ποια είναι η νέα συνθήκη αναλωσιμότητας και τιμωρίας που προσπαθούν να επιβάλουν, τη συνθήκη σιωπής και διεκπεραίωσης απέναντι σε ένα εργασιακό περιβάλλον ολοένα και πιο δύσκολο και ένα θεσμικό πλαίσιο που μέρα με τη μέρα κινείται στα όρια του κοινοτικού και διεθνούς δικαίου.

Ο Υπουργός κ. Μηταράκης έχει έρθει η ώρα δημόσια, ανοικτά και με σαφήνεια να πάρει θέση για την εξώθηση στην ανεργία των 17 συναδέλφων μας. Η διαδικτυακή σελίδα του είναι πλούσια σε περιεχόμενο θριαμβολογίας για τα πεπραγμένα του, ας βρει το χρόνο και το χώρο να τοποθετηθεί για τις επί της ουσίας απολύσεις που φέρουν την υπογραφή του. Το ΣΕΣΥΑ αναμένει την υλοποίηση της γενικόλογης δέσμευσης του Υπουργού για επαναπρόσληψη των 17 απολυμένων συναδέλφων μας, στο βαθμό που η ΑΔΕΔΥ του παρέχει γνωμοδοτική έκθεση που να τον καλύπτει νομικά, αφού φαίνεται ότι η Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου βρίσκεται σε αναστολή εργασίας και δε μπορεί να του παράσχει το σχετικό γνωμοδοτικό έγγραφο.

Το ΣΕΣΥΑ ολοκληρώνει τον πρώτο κύκλο κινητοποιήσεων του, έχοντας κερδίσει την ενότητα των εργαζομένων συμβασιούχων και δίνοντας τη δυνατότητα η φωνή τους να ακουστεί, όχι μόνο στο υπουργείο αλλά και ευρύτερα. Εν αναμονή της συνάντησης της επόμενης εβδομάδας με τον Υπουργό κ. Μηταράκη και ελπίζοντας ότι επιτέλους τα υποτιθέμενα κωλύματα θα αρθούν, δηλώνουμε με σαφήνεια ότι, εάν οι συνάδελφοι μας δεν επιστρέψουν στις θέσεις τους, θα μας βρουν ξανά μπροστά τους. Στον αγώνα μας αυτό καλούμε το σύνολο των εργαζομένων στο χώρο του προσφυγικού αλλά και εν γένει να σταθούν στο πλάι μας.

Προχωράμε σε:

Στάση εργασίας την ημέρα συνάντησης με τον Υπουργό κ. Μηταράκη και παράσταση διαμαρτυρίας στο χώρο του Υπουργείου.

Εικοσιτετράωρη Απεργία στις 18 Μαΐου, ημέρα επαναλειτουργίας της Υπηρεσίας Ασύλου.

Ο αγώνας μας συνεχίζεται μέχρι τη δικαίωση και επιστροφή των συναδέλφων μας στις θέσεις τους. Καμία/Κανείς δεν περισσεύει.

Για το Δ.Σ.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                              Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ε.ΖΑΝΝΗ                                                                                          Α. ΔΟΥΛΟΣ

H ανακοίνωση της ΟΛΜΕ:

Η εκπαιδευτική κοινότητα πρώτη φορά αντιμετωπίζει τέτοια απαξίωση και αντιδημοκρατικότητα από υπουργό Παιδείας. Η υπουργός, αν και νομικός, δε φαίνεται να συγκινείται ιδιαιτέρως από όσα προστάζει το Σύνταγμα, οι νόμοι και οι παγκόσμια αποδεκτές δημοκρατικές αξίες.

Σε καμία νομοθετική πρωτοβουλία της δεν υπήρξε κανένας θεσμικός διάλογος με τους κοινωνικούς φορείς, κατεδαφίζοντας κάθε δημοκρατικό κεκτημένο. Κανένα νομοσχέδιο δεν δόθηκε στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για διαβούλευση. Εκπαιδευτικοί και γονείς μαθαίνουμε τα νομοσχέδια από «διαρροές» σε ΜΜΕ ή κατόπιν της κατάθεσής τους.

Αντί να προχωρήσει σε διάλογο με τους δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους της εκπαιδευτικής κοινότητας, επιδίδεται σε επικοινωνιακές δηλώσεις χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα και νομοθετεί χωρίς έλεγχο κάθε νεοφιλελεύθερη ρύθμιση που διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση. Την ίδια ώρα βάζει σε κίνδυνο την υγεία εκπαιδευτικών, μαθητών και των οικογενειών τους, αγνοώντας ή και διαστρεβλώνοντας τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και του ΠΟΥ. Και όλα αυτά έχοντας την αμέριστη στήριξη των «παπαγάλων» των συστημικών ΜΜΕ, που όλως τυχαίως εδώ και καιρό κατασυκοφαντούν τους εκπαιδευτικούς και τις ομοσπονδίες τους.

Η πρώτη της αντιδημοκρατική νομοθέτηση, χωρίς φυσικά να προηγηθεί διάλογος, αφορούσε στην απαράδεκτη εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ιδιωτικών κολεγίων με τους αποφοίτους των δημόσιων πανεπιστημίων, που παραβιάζει ευθέως το άρθρο 16 του Συντάγματος. Επικαλείτο μάλιστα μία ευρωπαϊκή οδηγία, την οποία παρότι την ζήτησαν και οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και κόμματα της αντιπολίτευσης κατά τη συζήτηση στη Βουλή, ουδέποτε την φανέρωσε.

Συνέχισε το αντιδημοκρατικό της ολίσθημα, καταθέτοντας προς διαβούλευση ένα άκρως αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, εν μέσω πανδημίας, με τα σχολεία κλειστά, τη Βουλή να υπολειτουργεί, τις συναθροίσεις να απαγορεύονται, την πολιτική επιστράτευση να επαναφέρεται κα τα σωματεία να μην μπορούν να κάνουν ούτε γενικές συνελεύσεις. Για την κίνησή της αυτή, εκτός από την πανελλαδική κατακραυγή από εκπαιδευτικούς, γονείς και κόμματα της αντιπολίτευσης, επήλθε και καταγγελία από την Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση (ΕΤUCE), που αντιπροσωπεύει 132 συνδικάτα στην εκπαίδευση, δηλαδή 11 εκατομμύρια εκπαιδευτικούς στην Ευρώπη.

Τελευταίο επεισόδιο του αντιδημοκρατικού κατρακυλίσματος της υπουργού η αντισυνταγματική και καθ’όλα αυθαίρετη, απαράδεκτη και αιφνιδιαστική τροπολογία στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, με την οποία προσπαθεί να στήσει, εν μέσω πανδημίας, Οργουελιανό περιβάλλον στα σχολεία μας, καταπατώντας κάθε ελληνική και διεθνή νομοθεσία περί προστασίας της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων εκπαιδευτικών και μαθητών. Προφανώς, για την κ. Κεραμέως, όταν οι νόμοι δεν συμφωνούν μαζί της, τόσο το χειρότερο γι’αυτούς… Εν μία νυκτί, χωρίς διάλογο και χωρίς να περάσει από την επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων ή την επιτροπή ελέγχου συνταγματικότητας, αλλάζει την ελληνική νομοθεσία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, καταπατώντας τα ατομικά δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Ευτυχώς για το πολίτευμα της χώρας μας, η κ. Κεραμέως δεν μπορεί να αλλάξει ούτε το Σύνταγμα, ούτε τις Διεθνείς Συνθήκες Δικαιωμάτων, ούτε τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Οι ευρωπαϊκές οδηγίες για την προστασία προσωπικών δεδομένων προφανώς δεν είναι υποχρεωτικές για την κ. Κεραμέως, παρότι, όπως αναφέραμε παραπάνω, λίγους μήνες νωρίτερα επικαλείτο δήθεν υποχρεωτικές ευρωπαϊκές οδηγίες, χωρίς όμως να τις παρουσιάσει. Επικαλέστηκε μάλιστα από το βήμα της Βουλής διαβούλευση που έγινε με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Όταν όμως ζητήθηκε από κόμματα της αντιπολίτευσης να καταθέσει την γνωμοδότηση της ΑΠΔΠΧ, δεν το έκανε και λίγο αργότερα αποχώρησε από τη Βουλή για να βγει στα κανάλια και να καλλιεργήσει την επικοινωνιακή της φούσκα.

Εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα αποτελεί και η ολοκληρωτική της άγνοια της σχολικής πραγματικότητας, της διαμόρφωσης της ατμόσφαιρας της διδακτικής και μαθησιακής διαδικασίας. Η διδακτική πράξη δεν είναι μια στατική διαδικασία κατά την οποία ο διδάσκων, ακίνητος σε ένα σημείο, μονολογεί και καταγράφεται από μία κάμερα κινητού τηλεφώνου. Είναι μία ζωντανή διαδικασία αλληλεπίδρασης με τους μαθητές, ένα διαρκές διδακτικό μαθησιακό γίγνεσθαι, μία συμμετοχική και συλλογική πορεία προς τη μάθηση. Η προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια για ακύρωση της μετωπικής διδασκαλίας ακυρώνεται εμφατικά με την εμβληματική επανατοποθέτηση της στο κέντρο της διδακτικής διεργασίας.

Πώς θα διαφυλαχθεί η διδασκαλία όταν όλοι γνωρίζουν ότι παρακολουθούνται, σχολιάζονται και πιθανόν καταγράφονται – ενδεχομένως ακόμη και για δόλιους σκοπούς- από οποιονδήποτε σχετικό ή άσχετο με μαθητές και καθηγητές;

Πώς θα προστατευθούν από μία πιθανή διαπόμπευση – και με μαγνητοσκόπηση μάλιστα – μαθητές και καθηγητές;

Πώς θα προστατευθούν τα προσωπικά δεδομένα των ανήλικων μαθητών μας αλλά και των εκπαιδευτικών; Όταν απαιτείται έγγραφη βεβαίωση του γονέα ή κηδεμόνα για την ανάρτηση φωτογραφιών που απεικονίζουν τον μαθητή από σχολικές δράσεις σε ιστοσελίδα του σχολείου πως είναι διασφαλισμένη νομικά η μετάδοση του μαθήματος σε απευθείας σύνδεση;

Η καταγραφή ήχου και εικόνας των μαθητών και των εκπαιδευτικών συνιστά επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η προβολή οποιουδήποτε ισχυρισμού ότι η υποχρέωση της Πολιτείας να προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα αναιρείται από την δήθεν προστασία του δικαιώματος ισότιμης συμμετοχής στην εκπαίδευση είναι μια επίκληση υποκριτική καθώς η κυβέρνηση που το επικαλείται έστειλε καθηγητές για να διδάξουν πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα τον Φεβρουάριο ενώ όσο λειτουργούσε η εξ αποστάσεως εκπαίδευση απέκλεισε εν γνώσει της μαθητές χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων. Η δε επίκληση της δημόσιας υγείας δεν μπορεί να αφορά τμήμα και όχι το σύνολο των μαθητών.

Οι εκπαιδευτικοί, σεβόμενοι τη Δημοκρατία, το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα Ατομικά Δικαιώματα θα προασπιστούν την ιδιωτικότητα και τα προσωπικά δεδομένα των ίδιων και των μαθητών τους και σε καμία περίπτωση δε θα επιτρέψουν τον ευτελισμό της παιδαγωγικής ελευθερίας και την μετατροπή της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε ριάλιτι.

Η αντισυνταγματική και έτσι κι αλλιώς ανεφάρμοστη, ελλείψει υποδομών, απόφαση της υπουργού δεν θα εφαρμοστεί από κανένα/καμία εκπαιδευτικό.

Καλούμε τους συναδέλφους να μην υλοποιήσουν την απόφαση, που  θεσμοθετήθηκε με την ψήφιση της τροπολογίας, σε περίπτωση που τους ζητηθεί να πράξουν κάτι τέτοιο. 

Καλύπτουμε πολιτικά, συνδικαλιστικά κάθε συνάδελφο ο οποίος θα αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα με την υλοποίηση της απόφασης.

Καλούμε τις ΕΛΜΕ να προχωρήσουν άμεσα σε ενημερώσεις των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων και να παρεμβαίνουν στις περιπτώσεις που ασκούνται πιέσεις στους συναδέλφους για να εφαρμόσουν την αναμετάδοση του μαθήματος.

Η ΟΛΜΕ σε συνεργασία με τις άλλες εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και την ΑΔΕΔΥ θα προβεί σε όλες εκείνες τις ενδεδειγμένες κινήσεις, προς πάσα κατεύθυνση, προκειμένου να προασπιστεί την δημόσια εκπαίδευση και να ανατρέψει το απαράδεκτο αυτό νομοθέτημα.

Ταυτόχρονα θα επιδιωχθεί με τρόπο άμεσο και αποφασιστικό η συνεργασία με τα ευρωπαϊκά συνδικάτα ώστε να καταγραφεί και να παρουσιασθεί το εάν έχει εφαρμοστεί παρόμοια πολιτική σε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε αλλά και να αναδειχθεί η αντιδημοκρατικότητα που αποτελεί συστατικό στοιχείο αυτής της πολιτικής. Θα εξετασθεί ακόμα και η δυνατότητα προσφυγής στους αρμόδιους μηχανισμούς και αρχές της Ε.Ε σε διοικητικό και δικαστικό επίπεδο.

του Νάσου Παπαστάθη

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας έβγαλε χτες ένα σποτ για να μας κουνήσει, ακόμη μια φορά, το δάχτυλο και να μας πει να μην μαζευόμαστε, πολλοί, στις πλατείες και κάνουμε πράγματα που μας διασκεδάζουν. Από την αρχή της επιβολής των μέτρων έχει γίνει ένα άγριο κυνήγι, με μια απαράδεκτη προπαγάνδα, μέχρι του σημείου να γίνονται πλάνα με φωτομοντάζ, σε παραλίες, πάρκα, πεζοδρόμους και πλατείες. Δημοσιογράφοι παρουσίαζαν τον αριθμό των ανθρώπων στις περιοχές. Αντίθετα, στο στημένο στιγμιότυπο, με το φορτηγό να περιδιαβαίνει την Αθήνα, με τη γνωστή τραγουδίστρια και μουσικούς και τον πρωθυπουργό της χώρας, “τυχαία” να τη συναντά, δεν ήταν καθόλου σκανδαλώδης ο συνωστισμός δημοσιογράφων και κόσμου, έξω από το Μέγαρο Μαξίμου. Και βέβαια δεν πείραξε ποτέ ο εγκλεισμός σε συνθήκες συνωστισμού και άθλιας υγιεινής των προσφύγων στα απαράδεκτα στρατόπεδα που συγκεντρώνονται γιατί κατέστη σαφές από τον ΕΟΔΥ ότι δεν ανήκουν στο γενικό πληθυσμό αλλά είναι άνθρωποι …άλλης κατηγορίας.

Στη σημερινή ενημέρωση ειπώθηκε από το Χαρδαλιά ότι θεωρεί αδιανόητο ότι το ζήτημα με τις πλατείες έγινε πολιτικό θέμα. Κι όμως είναι πολιτικό θέμα. Και είναι πολιτικό θέμα ακριβώς επειδή η κυβέρνηση φοβάται τον κόσμο που μαζεύεται στις πλατείες. Αλλά πολιτικό θέμα είναι και ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζεις να περάσεις το μήνυμα στον κόσμο που δεν θέλει η κυβέρνηση να πηγαίνει στις πλατείες να κάθεται, να βάζει μουσική, ίσως και να περνά την ώρα του. Στο σποτ της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, το οποίο τελικά αποσύρθηκε μετά την κατακραυγή,  παρουσιαζόταν μία γυναίκα – ανόητη – η οποία έκανε μια παράλογη πρόταση σε έναν άντρα – σώφρων – κι αυτός “βέβαια” την αρνούνταν. Γιατί, στα μάτια του κράτους, ο άνδρας είναι το πρότυπο της λογικής και της σωφρωσύνης και οι γυναίκες – που πολλές ως γιατροί και νοσηλεύτριες πάλεψαν και παλεύουν να θεραπεύσουν ασθενείς από την Covid19 με έλλειψη υλικών και εξοπλισμού – είναι ανόητες και δεν υπολογίζουν τους προφανείς κινδύνους.

Στο μυαλό των δημιουργών του συγκεκριμένου σποτ,  μιας καμπάνιας στην οποία, θυμίζουμε, δόθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ ενώ αντίθετα δεν δόθηκαν τα αντίστοιχα χρήματα για τη Δημόσια Υγεία,  είναι πολύ λογικό ή εμπορικό ένας άντρας να φέρει όλα τα θετικά χαρακτηριστικά, ενώ η γυναίκα να φέρει όλα όσα πρέπει να αποφεύγουμε ως πληθυσμός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν πολλές αντιδράσεις αφού αυτό το σποτάκι αναπαρήγαγε πατριαρχικές κοινωνικές κατασκευές και σεξιστικά στερεότυπα, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί.

Και στη θέση του έφτιαξαν ένα άλλο σποτάκι. Βάζουν, τώρα, μια γυναίκα να κουνήσει το δάχτυλο. Και να πει πως οι καλοί της φίλοι, αν κάνουν τέτοια είναι «για μάζεμα». Δηλαδή, αν για οποιοδήποτε λόγο κάποιος, ατομικά ή συλλογικά, κάνει κάτι αδιανόητο για την λογική του κράτους, χάνει το δικαίωμα της ελευθερίας των πράξεων του και είναι «για μάζεμα». Δηλαδή, κλείνοντας, ωραία, το μάτι, το σποτάκι, στα χείλη μιας γυναίκας υπονοεί πώς είναι λογικό επόμενο να γίνουν όλες αυτές οι φρικαλεότητες αστυνομικής καταστολής που έγιναν στις πλατείες, η δίωξη και η προσαγωγή ανθρώπων που, απλά, σκέφτηκαν να κάτσουν σε ένα δημόσιο χώρο, η χρήση χημικών και οι σκηνές βίας στους δρόμους. Αν, μάλιστα, βρεθεί σε αυτό το δημόσιο χώρο κάποιος μετανάστης χωρίς χαρτιά, τότε αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος να συλληφθεί και να ζήσει όλο τον παραλογισμό στα αστυνομικά τμήματα και τα κέντρα κράτησης.

Η κυβέρνηση θεωρεί λογικό, να χρησιμοποιεί άγρια καταστολή για να διώξει τον κόσμο που συγκεντρώνεται στις πλατείες για κοινωνικούς και ψυχολογικούς λόγους. Να κάνει τον χωροφύλακα στις ζωές μας. Να αποφασίζει αν θα βγούμε από το σπίτι και που θα πάμε. Συνεχίζει τον κύκλο αστυνομικής βίας, που έχει ξεκινήσει από την αρχή της θητείας της και θέλει να μας κάνει να δεχτούμε ως κανονικότητα, ακόμα και με αυτά τα σποτάκια, το τι είναι νόμος και πώς επιβάλλεται η τάξη. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση φοβάται τη ζύμωση που φέρνει η επαφή των νέων ανθρώπων στις πλατείες. Φοβάται τις κοινωνικές αντιδράσεις, που μπορεί να προκαλέσει αυτή η ζύμωση. Και με αυτή την έννοια, πολύ καλά έκανε το κίνημα και αντέδρασε με τη χθεσινή πορεία – παρά τα θέματα που υπήρξαν στη συγκεκριμένη κινητοποίηση – στην προσπάθεια καταστολής.

της Μαρκέλλας Παπή

Λίγα λόγια για το νέο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο
Λίγες μέρες μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου του κ. Χατζηδάκη «για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση εν μέσω πανδημίας και απαγόρευσης κυκλοφορίας για μόλις 15 ημέρες (3/3-18/3), περιβαλλοντικές οργανώσεις, πρωτοβουλίες κατοίκων, καθώς και ανένταχτοι άνθρωποι της επιστημονικής κοινότητας εξακολουθούν να εναντιώνονται δυναμικά στα νέα μέτρα για το περιβάλλον. Ο ίδιος, σε συνέντευξή του, ερωτώμενος σχετικά με την σφοδρή αντίδραση των παραπάνω φορέων απαντά: «Μια σειρά από βασικούς φορείς, όπως είναι η Ένωση Περιφερειών, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος, το Τ.Ε.Ε., το ΓΕΩΤ.Ε.Ε. και διάφορες άλλες οργανώσεις τοποθετήθηκαν υπέρ του νομοσχεδίου, βεβαίως και υπάρχουν οργανώσεις οι οποίες είναι εναντίον». Παρόλα τα λεγόμενά του, το ΓΕΩΤ.Ε.Ε απευθύνθηκε με επιστολή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στις 4 Μαΐου
τονίζοντας τις ιδιαίτερες αντιρρήσεις του σχετικά με το νομοσχέδιο. Έχουν όμως δίκιο οι επικαλούμενες οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η WWF, η Greenpeace, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού αλλά και ο Σύλλογος
Ελλήνων Αρχαιολόγων;
Από ότι φαίνεται, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποφάσισε να προστατέψει για μια ακόμα φορά συμφέροντα μεγαλοεπενδυτών, εκχωρώντας τον έλεγχο των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) σε ιδιώτες, μειώνοντας ταυτόχρονα το
χρονικό πλαίσιο για την αδειοδότηση εγκατάστασης εξοπλισμού για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Εκ πρώτης όψεως μια τέτοια απόφαση φαντάζει θετική για την προστασία του περιβάλλοντος και ακριβώς εκεί βρίσκει ‘’πάτημα’’ ο αντιπρόεδρος της Νέας
Δημοκρατίας. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική: 5.514 ανεμογεννήτριες πρόκειται να αδειοδοτηθούν εντός περιοχών Natura 2000, δηλαδή προστατευόμενων περιοχών από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Τα μέρη αυτά δεν έχουν κριθεί αδίκως προστατευόμενα, όντας
βιότοποι για χιλιάδες είδη ζώων και φυτών, αποτελώντας θύλακες βιοποικιλότητας και μοναδικούς προορισμούς για επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Η εγκατάσταση αιολικών στους τόπους αυτούς λοιπόν, όχι μόνο θα καταστρέψει παρθένα οικοσυστήματα, με την πιθανή εξαφάνιση κρισίμως απειλούμενων ειδών, αλλά και θα υποβαθμίσει την αισθητική των τόπων που τόσο ντόπιοι, όσο και ταξιδιώτες έχουν αγαπήσει. Η μέριμνα του κυρίου Υπουργού δεν περιορίζεται στις ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, καθώς στις προαναφερθείσες περιοχές Natura 2000 επιτρέπεται πλέον η εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Αξιοσημείωτος είναι και ο σχεδόν διπλασιασμός του μισθού των στελεχών της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, ο οποίος προηγήθηκε της ψήφισης του νομοσχεδίου από τον ίδιο τον Υπουργό. Η απόφαση αυτή αποτελεί ένα μόνο παράδειγμα της αυθαιρεσίας της κυβέρνησης, καθώς μια εβδομάδα πριν εγκριθεί το νομοσχέδιο, προστέθηκαν 64 ακόμα άρθρα τα οποία δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ στην αρχική φάση της δημόσιας διαβούλευσης. Οι γνωστοί δασικοί χάρτες επιπλέον, αποτελούν παρελθόν σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, καθώς υπονομεύεται η δασική προστασία. Νομιμοποιείται ταυτόχρονα η αυθαίρετη δόμηση εντός δασικών εκτάσεων και κατά περίπτωση σε ρέματα και υγροτόπους.
Όλα αυτά, τρία χρόνια μετά την πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής, πόλη χτισμένη πάνω σε μπαζωμένα ρέματα, αλλά και δύο χρόνια μετά την πολύνεκρη φωτιά στο Μάτι, με το 52% των κτισμάτων χωρίς οικοδομική άδεια, εντός δασικής έκτασης. Οι προαναφερθείσες καταστροφές κόστισαν τη ζωή συνολικά σε 117 ανθρώπους, με ανυπολόγιστες υλικές και ψυχοσωματικές ζημιές στις πληγείσες οικογένειες.
Το νέο νομοσχέδιο παραβιάζει ακόμα Συνταγματικές διατάξεις, Ευρωπαϊκές οδηγίες και Διεθνείς συμβάσεις. Ενδεικτικά: άρθρο 24 του Συντάγματος, Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την Προστασία Οικοτόπων και Ειδών 92/43/ΕΟΚ, για την προστασία των άγριων Πτηνών
2009/147/ΕΚ, για τα Νερά 2000/60, για την Θαλάσσια Στρατηγική στη Μεσόγειο 2008/59, Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ για τους Υγροτόπους, Συνθήκη της Βαρκελώνης για την Προστασία της Μεσογείου.
Η επιστημονική κοινότητα διαμαρτύρεται, όπως κάνουν και οι τοπικές κοινωνίες σε όλες τις πληττόμενες περιοχές. Από τη Χαλκιδική μέχρι την Κρήτη, από την Τήνο μέχρι τα Άγραφα, άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά τη φύση και επιδιώκουν την προστασία του περιβάλλοντος, απαγκιστρωμένοι από την κερδοσκοπία, αρνούνται μαζικά την λεηλασία της Γης και την εκβιομηχάνιση των φυσικών τόπων. Άλλωστε, γνωρίζουν καλά πως η πράσινη ανάπτυξη αποτελεί μόνο κατασκεύασμα των επενδυτών, που καμία μείωση του
περιβαλλοντικού τέλους για τις πλαστικές σακούλες δεν θα σκεπάσει την πραγματική φύση των κελευσμάτων τους.

Πράσινα είναι τα βουνά, όχι η ενέργεια.

του Γιώργου Θαλασσή

Επί 23 χρόνια που ήμουν διευθυντής γυμνασίου στη Σχολή Μωραΐτη αντιστάθηκα πολύ έντονα στις φωτογραφήσεις και τις μαγνητοσκοπήσεις κάθε είδους, με εξαίρεση για τις σχολικές γιορτές και τις θεατρικές παραστάσεις και πάντα με αυστηρές προδιαγραφές.

Είχα ακούσει πολλές φορές αιτήματα γονέων για παρακολούθηση των κοινόχρηστων χώρων του Σχολείου με κάμερα για λόγους ασφάλειας. Μου είχε ζητηθεί να τοποθετηθεί κάμερα ακόμη και στα αποδυτήρια και στους προθάλαμους των τουαλετών, αλλά, παρά τα τόσο παράλογα αιτήματα από μια πολύ μικρή μερίδα γονέων ευτυχώς, κανείς δεν μου ζήτησε να μπει κάμερα και μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας. Και όταν η γενική διεύθυνση του Σχολείου μου ζήτησε να μπαίνω στις τάξεις, για να παρακολουθώ την ποιότητα του μαθήματος αρνήθηκα κατηγορηματικά σε αυτό το παιχνίδι εξουσίας. Η αίθουσα διδασκαλίας και το μάθημα δεν πρέπει να παραβιάζονται από κανένα μάτι, κανένα αυτί, καμιά παρουσία τρίτου προσώπου. Και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι τα μάτια και τα αυτιά των τρίτων είναι στην πλειοψηφία τους κακόβουλα.

Μου είχε τύχει να κυκλοφορούν μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα από κινητά μαθητών σε ώρα αντικατάστασης απόντος καθηγητή ή ακόμη και κατά την ώρα του διαλείμματος, που τα χρησιμοποιούσαν γονείς, για να ισχυριστούν ότι ο εικονιζόμενος καθηγητής δεν μπορεί να επιβάλει την τάξη και να κάνει μάθημα. Και δεν θέλω να θυμάμαι το μπούλιγκ που γινόταν με μαγνητοσκοπημένες ιδιωτικές στιγμές παιδιών.

Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την απαίτηση του υπουργείου παιδείας να μαγνητοσκοπούνται τα μαθήματα, για να προβάλλονται στα παιδιά που αδυνατούν να παρακολουθήσουν το μάθημα.

Κατανοώ την ανάγκη, κατανοώ τις έκτακτες ανάγκες αυτής της περιόδου, αλλά ούτε σε αυτήν, ούτε σε άλλη περίπτωση εγώ ως διευθυντής σχολείου δεν θα επέτρεπα να γίνει μαγνητοσκόπηση την ώρα του μαθήματος. Υπάρχουν κάποια όρια που δεν πρέπει ποτέ και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ή ανάγκες να παραβιάζονται. Και αν γίνει υποχώρηση σε αυτή την ανάγκη, πάντα θα εμφανίζονται τέτοιες ανάγκες στο μέλλον με αυτήν ή με άλλη ηγεσία στο υπουργείο παιδείας, με αυτήν ή με άλλη κυβέρνηση. Κάθε τόσο αδειάζουν από παιδιά οι σχολικές αίθουσες λόγω γρίπης, πάντα θα υπάρχουν παιδιά που λείπουν, παιδιά που έχουν απορίες, παιδιά που κάνουν επανάληψη, παιδιά που προετοιμάζονται για εξετάσεις. Γιαυτό η άρνηση πρέπει και τώρα και στο μέλλον να είναι κατηγορηματική.

Το σχολικό μάθημα δεν είναι ακαδημαϊκή διάλεξη, δεν είναι δημόσια διάλεξη, δεν είναι ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο. Το σχολικό μάθημα δεν παράγεται από μια επιστημονική αυθεντία, αλλά από όλη την τάξη. Δεν παράγεται μόνο από τον εκπαιδευτικό, αλλά και από όλα τα παιδιά. Ο/η εκπαιδευτικός δεν απευθύνεται σε ένα απρόσωπο και ανώνυμο ακροατήριο από ένα χειρόγραφο που έχει μπροστά του. Απευθύνεται σε όλα τα παιδιά μαζί, αλλά και σε καθένα χωριστά, κάνει το μάθημα μαζί με όλα τα παιδιά, αλλά και με το καθένα χωριστά. Και κυρίως η σχολική αίθουσα είναι κατεξοχήν ο χώρος όπου γίνονται λάθη, πολλά λάθη, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως από τα λάθη τους. Λάθη που προσπερνιούνται, που ξεχνιούνται, λάθη που δεν στιγματίζουν. Μέσα στη σχολική αίθουσα τα παιδιά που μιλάνε πολύ θα συγκρατηθούν, για να μιλήσουν και τα παιδιά που μιλάνε λίγο ή καθόλου. Τα παιδιά που έχουν απορίες θα ενθαρρυνθούν να διατυπώσουν τις απορίες τους και τα παιδιά που έχουν καταλάβει το μάθημα θα μάθουν να είναι υπομονετικά με τα παιδιά που έχουν κενά στις γνώσεις τους. Τα παιδιά μέσα στην τάξη δεν μιλάνε μόνο για να ελεγχθούν οι γνώσεις τους. Κυρίως μιλάνε, για να προχωρήσει το μάθημα παρακάτω. Με τη συμμετοχή των παιδιών προχωράει το μάθημα, όχι με τον μονόλογο του εκπαιδευτικού.

Αλλά μέσα στην τάξη μπορεί να γίνουν κι άλλα πράγματα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιο παιδί το έπαιρνε ο ύπνος κι εγώ έκανα νόημα στα άλλα παιδιά να κάνουν ησυχία κι εγώ μιλούσα χαμηλόφωνα, για να μην ξυπνήσει το παιδί που κοιμόταν. Γιατί συχνά οι έφηβοι υποφέρουν από αϋπνία κι αν το παιδί κοιμόταν δέκα-δεκαπέντε λεπτά θα μπορούσε να συνεχίσει με πιο καθαρό μυαλό την υπόλοιπη μέρα. Κι άλλοτε πάλι που τα έβλεπα αγχωμένα, γιατί είχαν τεστ την επόμενη ώρα, τα άφηνα το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο να συζητήσουν μεταξύ τους τις απορίες τους και να κάνουν μια τελευταία επανάληψη. Και τα άφηνα να γελούν και τα έκανα να γελούν. Γιατί το γέλιο είναι ιερή στιγμή για το παιδί, εφόσον δεν γελάει εις βάρος κάποιου άλλου.

Πριν από λίγες ημέρες μια παλιά μου μαθήτρια μου έστειλε ένα μήνυμα: «Σας αγαπώ πάντα… Ήμουν μαθήτριά σας δεκαετία 80… Μας κάνατε πλάκα τσα πίσω από την κουρτίνα…»

Γιατί η σχολική τάξη είναι μια μεγάλη αγκαλιά. Και μέσα στην αγκαλιά χωράει πολύ κλάμα και πολύ γέλιο. Αυτό που δεν χωράει είναι η κάμερα, φανερή ή κρυφή.

Ο Νίτσε έλεγε ότι ο δάσκαλος είναι ο κατεξοχήν πατέρας. Εγώ, λοιπόν, σας λέω πως ο δάσκαλος πρέπει να είναι η κατεξοχήν μητέρα. Και πρέπει να παραμείνει μητέρα που δεν υποκαθίσταται, ούτε αντικαθίσταται από την τεχνολογία.

Το μισό χαρτοφυλάκιο της κυρίας Κεραμέως μαγνητοσκοπείται και προβάλλονται από την τηλεόραση λειτουργίες και ακολουθίες. Ας μείνει το άλλο μισό χαρτοφυλάκιο στην ησυχία του. Με την μαγνητοσκόπηση του μαθήματος δεν εξυπηρετείται η παιδεία. Η πολιτική του υπουργείου παιδείας εξυπηρετείται. Κανένας και καμιά εκπαιδευτικός με στοιχειώδη αυτοσεβασμό δεν πρέπει να ενδώσει σε αυτήν την πολιτική. Με το όχι στη μαγνητοσκόπηση διαφυλάσσουμε τις θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατικής παιδείας και της ανθρωπιάς μας.

Πηγή: https://giorgosthalassis.com

ΑΛ

To Bloomberg, ένα από  τα σοβαρά διεθνή αστικά σάιτ, φιλοξένησε ένα ενδιαφέρον κείμενο, που αντανακλά τους φόβους των αρχουσών τάξεων αλλά και σκέψεις για τυχόν μέτρα που θα χρειαστεί να πάρουν για να προλάβουν καταστάσεις.

Το κείμενο έχει τίτλο «Αυτή η παν­δη­μία θα οδη­γή­σει σε κοι­νω­νι­κές επα­να­στά­σεις» κι εξηγεί ότι « ο Covid-19, όπου εμ­φα­νί­ζε­ται, πα­ρο­ξύ­νει προ­ϋ­πάρ­χου­σες συν­θή­κες ανι­σό­τη­τας. Δεν θα χρεια­στεί πολύς και­ρός ώστε αυτό να προ­κα­λέ­σει κοι­νω­νι­κή ανα­στά­τω­ση, μέχρι και συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων εξε­γέρ­σε­ων κι επα­να­στά­σε­ων», επισημαίνοντας ότι «η κοι­νω­νι­κή ανα­στά­τω­ση αυ­ξα­νό­ταν ήδη στον πλα­νή­τη πριν αρ­χί­σει το τα­ξί­δι του ο SARS-CoV-2. Σύμ­φω­να με μια κα­τα­γρα­φή, υπήρ­ξαν πε­ρί­που 100 με­γά­λα αντι­κυ­βερ­νη­τι­κά κι­νή­μα­τα μετά το 2017, από τις συ­γκρού­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων σε μια πλού­σια χώρα όπως η Γαλ­λία μέχρι τις δια­δη­λώ­σεις ενα­ντί­ον ηγε­τών σε φτω­χές χώρες όπως το Σου­δάν και η Βο­λι­βία. Πε­ρί­που 20 από αυτές τις εξε­γέρ­σεις ανέ­τρε­ψαν ηγέ­τες, ενώ αρ­κε­τές κα­τα­πνί­γη­καν από βίαιη κα­τα­στο­λή και πολ­λές άλλες επέ­στρε­ψαν σε μια κα­τά­στα­ση όπου «σι­γο­βρά­ζουν» μέχρι το επό­με­νο ξέ­σπα­σμα. Η άμεση συ­νέ­πεια του Covid-19 είναι …(ότι) δη­μο­κρα­τι­κές και αυ­ταρ­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις υπο­χρε­ώ­νουν τους πλη­θυ­σμούς τους σε lockdown, τα οποία απο­τρέ­πουν τον κόσμο να κα­τέ­βει στους δρό­μους ή να συ­να­ντη­θεί συλ­λο­γι­κά. Αλλά πίσω από τις πόρ­τες των κλει­σμέ­νων σε κα­ρα­ντί­να νοι­κο­κυ­ριών, στις μα­κρές ουρές των συσ­σι­τί­ων, στις φυ­λα­κές και στις πα­ρα­γκου­πό­λεις και στα στρα­τό­πε­δα προ­σφύ­γων –όπου οι άν­θρω­ποι ήταν πει­να­σμέ­νοι, ασθε­νείς κι ανή­συ­χοι ακόμα και πριν το ξέ­σπα­σμα της επι­δη­μί­ας– η τρα­γω­δία και τα ψυ­χο­λο­γι­κά τραύ­μα­τα συσ­σω­ρεύ­ο­νται. Αυτές οι πιέ­σεις θα εκρα­γούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.»

Για την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων εν μέσω πανδημίας παραθέτει για παράδειγμα ενδιαφέροντα πίνακα που αφορά το κατά πόσο μπορούν να τηλεργαστούν οι εργαζόμενοι ανάλογα με το εισόδημά τους. Αναμενόμενα, μπορεί να τηλε-εργαστεί μόνο το 9,2% του φτωχότερου 25% των εργαζομένων και το ποσοστό αυξάνει ανάλογα με το εισόδημα φτάνοντας στο 61,5% του πιο καλοπληρωμένου 25% των εργαζομένων. Ο πίνακας αφορά την αμερικανική εργατική τάξη, αλλά είναι σαφές ότι παρόμοιες αναλογίες υπάρχουν λίγο πολύ σε όλα τα κράτη του πλανήτη.

Συνεχίζει ο αστός αρθρογράφος: «Χωρίς να δια­θέ­τουν απο­τα­μιεύ­σεις ή ασφά­λι­ση υγεί­ας, αυτοί οι ερ­γα­ζό­με­νοι στις επι­σφα­λείς θέ­σεις ερ­γα­σί­ας είναι υπο­χρε­ω­μέ­νοι να συ­νε­χί­σουν τις χει­ρω­να­κτι­κές δου­λειές τους ή τη δου­λειά «με το κομ­μά­τι», απλά για να επι­βιώ­σουν. Καθώς το κά­νουν αυτό, δια­κιν­δυ­νεύ­ουν να μο­λυν­θούν και να με­τα­φέ­ρουν τον ιό στα σπί­τια τους και στις οι­κο­γέ­νειές τους…»

«Ο ιός προ­τι­μά πε­ρισ­σό­τε­ρο κά­ποιους Τα­χυ­δρο­μι­κούς Κώ­δι­κες [ΣτΜ: δλδ. συ­νοι­κί­ες] σε σχέση με άλ­λους» όπου παίζουν ρόλο «τα ει­σο­δή­μα­τα, η εκ­παί­δευ­ση, το μέ­γε­θος των δια­με­ρι­σμά­των, η πυ­κνό­τη­τα του πλη­θυ­σμού, οι δια­τρο­φι­κές συ­νή­θειες, το μο­τί­βο εν­δο-οι­κο­γε­νεια­κής βίας. Στην ευ­ρω­ζώ­νη για πα­ρά­δειγ­μα, τα πιο εύ­πο­ρα νοι­κο­κυ­ριά έχουν τον δι­πλά­σιο χώρο δια­βί­ω­σης από αυτά στον πάτο της κλί­μα­κας: 72 τμ ένα­ντι μόλις 38 τμ.

Οι δια­φο­ρές με­τα­ξύ χωρών είναι ακόμα με­γα­λύ­τε­ρες. Για όσους ζουν σε μια πα­ρα­γκού­πο­λη της Ιν­δί­ας ή της Νό­τιας Αφρι­κής, είναι πράγ­μα ανύ­παρ­κτο η «κοι­νω­νι­κή απο­στα­σιο­ποί­η­ση», καθώς όλη η οι­κο­γέ­νεια κοι­μά­ται σε ένα δω­μά­τιο. Δεν υπάρ­χει καμία συ­ζή­τη­ση για το αν πρέ­πει να φο­ρά­νε μά­σκες ή όχι, γιατί δεν υπάρ­χουν κα­θό­λου μά­σκες. Το πλύ­σι­μο των χε­ριών είναι μια καλή συμ­βου­λή, εκτός αν δεν υπάρ­χει τρε­χού­με­νο νερό.

… Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι από αυ­τούς τους αν­θρώ­πους είναι οι ήδη φτω­χοί. Καθώς επι­δει­νώ­νο­νται τα βά­σα­νά τους, το ίδιο συμ­βαί­νει και με άλλες «πλη­γές», από τον αλ­κο­ο­λι­σμό και την το­ξι­κο­ε­ξάρ­τη­ση μέχρι την εν­δο-οι­κο­γε­νεια­κή βία και την παι­δι­κή κα­κο­ποί­η­ση, αφή­νο­ντας ολό­κλη­ρους πλη­θυ­σμούς με με­γά­λα τραύ­μα­τα, εν­δε­χο­μέ­νως μό­νι­μα.»

Καταλήγοντας «Η οργή και η πι­κρία θα βρουν νέες διε­ξό­δους. Τα πρώ­ι­μα ση­μά­δια πε­ρι­λαμ­βά­νουν εκα­τομ­μύ­ρια Βρα­ζι­λιά­νους να χτυ­πά­νε κα­τσα­ρό­λες στα μπαλ­κό­νια ενά­ντια στην κυ­βέρ­νη­σή τους ή Λι­βα­νέ­ζους φυ­λα­κι­σμέ­νους να εξε­γεί­ρο­νται μέσα στα ασφυ­κτι­κά γε­μά­τα κελιά τους. Με τον καιρό, αυτά τα πάθη μπο­ρούν να με­τε­ξε­λι­χθούν σε νέα λαϊ­κι­στι­κά ή ρι­ζο­σπα­στι­κά κι­νή­μα­τα, απο­φα­σι­σμέ­να να σα­ρώ­σουν όποιο «παλιό κα­θε­στώς» κα­θο­ρί­σουν ως τον εχθρό.

Και το άρθρο φυσικά σπεύδει να διαχωρίσει τη θέση του από όλες αυτές τις …ζοφερές προοπτικές : «Η με­γά­λη παν­δη­μία του 2020 είναι συ­νε­πώς ένα τε­λε­σί­γρα­φο για όσους από εμάς απορ­ρί­πτου­με τον λαϊ­κι­σμό», προειδοποιώντας τις άρχουσες τάξεις για τα χειρότερα που έρχονται και καλώντας τες να πάρουν τα μέτρα τους.

Περαιτέρω σχόλια από την πλευρά μας είναι περιττά. Για την Αριστερά το καθήκον είναι να παλέψει για να γίνουν οι χειρότεροι φόβοι των αστών πραγματικότητα, και για να φτάσουν οι αγώνες που έρχονται μέχρι το τέλος, δηλαδή μέχρι την ανατροπή του κράτους και της εξουσίας τους, την συλλογική-εργατική ιδιοποίηση του πλούτου και των μέσων παραγωγής, για τον διεθνή σοσιαλισμό.

Πηγή: https://rproject.gr/article/bloomberg-proeidopoiei-gia-koinonikes-epanastaseis

της Κωνσταντίας Παπανίκου

Και “κάηκε” ο Ιμπραήμ σαν τον Κερέμ, όπως η Helin κι ο Mustafa, δώσανε τη ζωή τους για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη. ‘Εδωσε τη ζωή του για μπορούν να τραγουδάνε ελέυθεροι οι άνθρωποι. Να τραγουδάνε τις ιδέες και τα ιδανικά τους. Δεν παρακάλεσε, διεκδίκησε μέχρι τέλους όπως κάνανε πάντα απ’τη δημιουργία του Grup Yorum το 1985.

Από την ίδρυσή του , το συγκρότημα Grup Yorum συμμετέχει στους κοινωνικούς αγώνες στην Τουρκία, στο πλευρό των λαών. Στα τραγούδια τους, που τραγουδιούνται στα τουρκικά, τα κουρδικά και τα αραβικά, μιλούν για την καταπίεση και τα βάσανα του λαού, αναφέρονται στην ανάγκη για την αδελφοσύνη των λαών, την ενότητα και τη δικαιοσύνη. Τα τραγούδια τους ακούγονται σε απεργίες, πένθη, κηδείες, διαδηλώσεις και γάμους. Η δημοτικότητά τους και η υποστήριξη των μαχητών και των καταπιεσμένων λαών της χώρας είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο το Grup Yorum υπέστη πάντα διώξεις από την ίδρυσή του το 1985.

Η εκδίκηση του τουρκικού κράτος συνεχίζεται μετά το θάνατό του. Δεν επιτρέπεται στη Sultan Gökçek τη γυναίκα του να παρευρεθεί στην κηδεία. Στα 5 χρόνια που υπήρξαν παντρεμένοι τα 4 ήταν κι οι δυό φυλακισμένοι. Δε μπόρεσαν να ειδωθούνε ούτε στο δικαστήριο.

Παρασκευή 7μ.μ. μέσω Facebook και YouTube στην σελίδα και το κανάλι της Πρωτοβουλίας Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών

Το Υπουργείο Παιδείας, αφού με μια πρωτοφανή κίνηση ανηθικότητας κι αντιδημοκρατικής εκτροπής, εν μέσω πανδημίας, τα σχολεία κλειστά και σε πλήρη εξέλιξη την κυβερνητική στρατηγική για φίμωση και παροπλισμό του εκπαιδευτικού κινήματος, ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις, έθεσε για διαβούλευση πολυνομοσχέδιο που αποδομεί το δημόσιο σχολείο κι επιτίθεται χωρίς αιδώ στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, ετοιμάζεται να το προωθήσει τις επόμενες μέρες στη Βουλή.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1117003945319837&id=320049301681976&__xts__[0]=68.ARBTpU0rqWie87YlzwRNeyNkzZm-YjwWU7Yma2OSrP1ol8_KoEF635KgFD2eLHuzD3Zhdo_RnvAuaM6RpVtB6bYn3i232xiDFx7AbaZaH2Sd6fi6rdIBDNhdYgDWEE0sCbvFXcxnSLcb0wbYUedDXjLrPR6nBQ3hqZyHUACRtwQydxr5UXHifV3rFXYa-lqJLXr0IuxWY8CTpoIOr4pDOlJDjn5O_BfBDJjFt-OoWaKMyiF-WETex9YjMHMpcaqxaIcGUjFBmpjoLhVTclLHGGol1tPJfiov5Bzqr-zoMzohi7yznY2BYsyZDzPugkKpmgdctono6TjKBIP1QTqDMUuNgrfLFf_r_DMniZy5UgLlT2OHdZmz&__tn__=H-R

Η Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών Π.Ε και η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα Δ.Ε διοργανώνουν την διαδικτυακή συζήτηση για να μπουν όλες οι πτυχές του νομοσχεδίου αλλά και τρόποι που το εκπαιδευτικό κίνημα μπορεί να το σταματήσει.

του Γιώργου Μητραλιά

Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι τόσο ότι ο Τραμπ δημιούργησε εκ του μηδενός μια Κίνα κατηγορούμενη πως « εξήγαγε » ή ακόμα και « κατασκεύασε » τον κοροναϊό. Προερχόμενοι από ένα μυθομανή και ρατσιστή κλόουν πασίγνωστο για την ικανότητά του να εφευρίσκει αποδιοπομπαίους τράγους και ο οποίος κατάφερε να ανέβει αποδίδοντας συστηματικά στους άλλους τις δικές του κουταμάρες και λοιπές εγκληματικές πράξεις, τέτοιοι ισχυρισμοί δεν εκπλήσσουν. Αντίθετα, αυτό που θα μπορούσε να εκπλήξει είναι ότι τα ΜΜΕ και οι περισσότερες καγκελαρίες στην Ευρώπη σπεύδουν να ακολουθήσουν τον Τραμπ στην εξαιρετικά επικίνδυνη αντικινεζική εκστρατεία του, « ξεχνώντας » την πλήρη αναξιοπιστία αυτού του άθλιου υποκειμένου…(1)

Είναι λοιπόν τουλάχιστον περίεργο που τα ίδια ευρωπαϊκά ΜΜΕ που συνηθίζουν να εκστασιάζονται με τα κατορθώματα του άγριου κινέζικου καπιταλισμού και κυρίως, οι ίδιες ευρωπαϊκές καγκελαρίες που επικρίνονται εδώ και δεκαετίες για την επίμονη άρνησή τους “να ανακινήσουν το ζήτημα της (συστηματικής) παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων από το κινέζικο καθεστώς » στις συναντήσεις τους με τους ηγέτες του Πεκίνου, δείχνουν τώρα τέτοιο αντικινεζικό μένος. Είναι επίσης εξίσου περίεργη η ευκολία με την οποία υιοθετούν ακόμα και τις πιο παραληρηματικές δηλώσεις αυτού του Τραμπ, του οποίου όμως δεν κρύβουν ούτε τον αντιευρωπαϊσμό, ούτε τις ψυχικές του διαταραχές. Πως λοιπόν εξηγούνται όλα αυτά ; Τι συμβαίνει και όλος αυτός ο καλός ευρωπαϊκός κόσμος αποφασίζει ξαφνικά να ευθυγραμμιστεί με τον Τραμπ για να καταγγείλει μια Κίνα που παρουσιάζει σαν πηγή όλων των σημερινών δεινών μας ; Γιατί αυτές οι σκανδαλώδεις συμπεριφορές που αγγίζουν τα όρια της επιστροφής στους καιρούς της διαβόητης… “κίτρινης απειλής” ;

Απλούστατα συμβαίνει ότι τόσο ο Τραμπ όσο και τα ΜΜΕ και οι καγκελαρίες της Ευρώπης θέλουν να φορτώσουν στη Κίνα τις δικές γκάφες και ανοησίες και κυρίως, τις δικές τους εγκληματικές παραλήψεις κατά τη διαχείριση της πανδημίας του κοροναϊού! Και αυτό επειδή είναι πασιφανές ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε κάποια οποιαδήποτε παροδική κρίση, αλλά μπροστά σε κάτι το κατακλυσμικό με ιστορικά διακυβεύματα, που απειλεί -τουλάχιστον εν δυνάμει- τα διάφορα κατεστημένα καθώς αποκαλύπτει τις αμαρτίες των κυβερνώντων και τα σύμφυτα ελαττώματα του συστήματος που αυτοί υπηρετούν πιστά. Προσοχή λοιπόν επειδή, ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις των ευρωπαίων πρωταγωνιστών της, αυτή η αντικινεζική εκστρατεία έχει τη δικιά της δυναμική, μυρίζει μπαρούτι και μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο από τη στιγμή που -κι ας μην το ξεχνάμε- εμπνευστής της είναι αυτός ο Τραμπ που δεν είναι μόνο τρελός για δέσιμο και εκτός κάθε ελέγχου αλλά και παραπάνω από επικίνδυνος πολεμοκάπηλος…

Να λοιπόν γιατί αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ και αυτοί οι Ευρωπαίοι κυβερνήτες επιμένουν να κατηγορούν την Κίνα για τα πάντα, όπως για παράδειγμα ότι κρύβει τον αληθινό αριθμό των νεκρών της από κοροναϊό, την ίδια ώρα που σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες -όπως εξάλλου και οι Ηνωμένες Πολιτείες- έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο, και μάλιστα συχνά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα ! Και επίσης, να γιατί τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, και κυρίως εκείνα της Γαλλίας, δεν διστάζουν να αποσιωπήσουν και να λογοκρίνουν συστηματικά τις πιο έγκυρες επιστημονικές φωνές μόνο και μόνο επειδή τολμούν να αντικρούσουν την αντικινεζική τους προπαγάνδα. Αρχής γενομένης από τις τοποθετήσεις εκείνων που αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως οι πιο αδιαμφισβήτητα σεβαστές και έγκυρες : η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και τα ιατρικά περιοδικά μεγάλου κύρους The Lancet και Nature. Ιδού λοιπόν μια πρόσφατη ιδιαίτερα εύγλωττη δήλωση του αρχισυντάκτη του The Lancet Richard Horton που θα αγνοούσαμε αν, κάνοντας ζάπινγκ, δεν είχαμε πέσει εντελώς τυχαία στη συνέντευξη που του έπαιρνε στις 27 Απριλίου στο CNN η γνωστή δημοσιογράφος του Κριστίν Άμανπούρ : « Έπρεπε να ευγνωμονούμε τις κινεζικές αρχές και ακόμα πιο πολύ τον ΠΟΥ, επειδή έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προειδοποιήσουν τον κόσμο για τη σοβαρότητα αυτής της πανδημίας. Δυστυχώς, πολλές δυτικές δημοκρατίες δεν πήραν στα σοβαρά αυτές τις προειδοποιήσεις. Αυτά δεν είναι τα λόγια που ακούμε αυτή τη στιγμή, αλλά πιστεύω πως είναι αυτά που βρίσκονται πιο κοντά στην αλήθεια και όχι τα άλλα που ακούμε σήμερα”! (2)

Πράγματι, πρέπει να έχει χάσει κανείς τη μνήμη του για να μην θυμάται τα ΜΜΕ (ειδικά τα γαλλικά) να κοροϊδεύουν ή και να καταγγέλλουν για ατέλειωτες ώρες τις κινεζικές αρχές που αποκαλούσαν “υστερικές”, επειδή αυτές τολμούσαν να επιβάλουν, τον περασμένο Γενάρη, μέτρα “βάρβαρα” όπως το αυστηρό “μένουμε σπίτι”, που θα ήταν τάχα “εντελώς απαράδεκτα στις φιλελεύθερες δημοκρατίες μας”. Και κυρίως, τα ΜΜΕ και τους κυβερνήτες μας που έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις προειδοποιήσεις που έρχονταν από την Κίνα και τον ΠΟΥ καθώς προτιμούσαν να παρουσιάζουν τον Covid-19 ως μια…ανώδυνη ”γριπούλα” που θα εξαφανιζόταν χωρίς να προκαλέσει μεγάλα δεινά. Και το αποκορύφωμα όλων αυτών είναι ότι είναι οι ίδιοι δημοσιογράφοι, τα ίδια ΜΜΕ και οι ίδιοι πολιτικοί που τολμούν σήμερα να ξανακαταγγείλουν την Κίνα, αλλά για λόγους διαμετρικά αντίθετους από εκείνους που επικαλούνταν πριν από μόλις λίγες βδομάδες!…

Το αξιοθρήνητο θέαμα που προσφέρουν οι ηγέτες του καπιταλιστικού κόσμου με την ευκαιρία της πανδημίας του κοροναϊού, θα προκαλούσε τα γέλια υπό έναν όμως όρο : Ότι θα αποκλειόταν κατηγορηματικά πως θα οδηγούσε σε εφιαλτικές καταστάσεις, όπως π.χ. σε συρράξεις μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων. Δυστυχώς, με ένα Τραμπ αποφασισμένο να κάνει τα πάντα για να παραμείνει γατζωμένος στην εξουσία και τους κυριότερους ευρωπαίους ηγέτες να επιλέγουν να τον ακολουθήσουν στις αντικινεζικές προκλήσεις του, δεν είναι από εδώ και πέρα απίθανο να ωριμάσει στο μυαλό κάποιων από τους κυβερνήτες μας, με τον Τραμπ επικεφαλής τους, ο πειρασμός του εφιαλτικού παλιού… « σύντομου πολεμικού περιπάτου » που θα ήταν καλοδεχούμενος για να τους βγάλει από τα σημερινά τους αδιέξοδα. Η συνταγή είναι παλιά και αφελείς εκείνοι που θα πίστευαν πως δεν έχει πέραση στους χαλεπούς καιρούς μας…

Σημειώσεις

1. Βλέπε και το αμέσως προηγούμενο κείμενό μας « Ο πυρομανής Τραμπ πιάνει δουλειά πυρπολώντας ό,τι απομένει από την αμερικανική δημοκρατία » : https://www.contra-xreos.gr/arthra/1453-o-pyromanis-tramp-epiase-doyleia.html

Και γενικότερα, όποιοι και όποιες επιθυμούν να έλθουν σε επαφή με το κλίμα που επικρατεί αυτό το καιρό στην αμερικανική κοινωνία αλλά και να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι για τα γεγονότα και τις εξελίξεις στην κορυφή και ειδικότερα στη βάση της βοειοαμερικανικής κοινωνίας, πρέπει να γνωρίζουν ότι όλα αυτά καλύπτονται με χιλιάδες τοποθετήσεις, πληροφορίες και αναλύσεις, κείμενα, βίντεο και εικόνες των ίδιων των αμερικανικών κινημάτων, προοδευτικών οργανώσεων, και ιστοσελίδων, που ανεβαίνουν κάθε δυο ώρες στο Facebook “Έλληνες για το μαζικό κίνημα του Μπέρνι Σάντερς” που επιμελούμαστε εδώ και 4 χρόνια: https://www.facebook.com/GreeksForBerniesMassMovement/

2. “We should be grateful to the authorities in China, additionally greatly to the World Health Organization, because they did all they could to alert the world as to the seriousness of this pandemic. Unfortunately, it was many western democracies that didn’t take those signals seriously enough. That is not the narrative that we’re hearing played out at the moment, but I do believe that’s closer to the truth than what we’re hearing currently”.

* Το παραπάνω κείμενο μεταφράστηκε από τα γαλλικά

ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr