Εµπειρίες και συµπεράσµατα από ταξίδι γνωριµίας µε εργατικούς και κινηµατικούς χώρους στο Βερολίνο

Των Χρήστου Παναγιωτόπουλου* και Γιώργου Ορταντζόγλου**

Κατά τη διάρκεια της οικονοµικής καπιταλιστικής κρίσης και των µνηµονίων, µια οµάδα εργαζοµένων, συνδικαλιστών και συνταξιούχων Γερµανών συγκρότησε πρωτοβουλία αλληλεγγύης προς τους Έλληνες. Η οµάδα αυτή των αγωνιστών Γερµανών, επισκέφτηκε αρκετές φορές την Ελλάδα και είχε συναντήσεις µε διάφορες συλλογικότητες και συνδικαλιστικές οργανώσεις. Στο πλαίσιο αυτών των συναντήσεων, τον Σεπτέµβριο του 2018,  επισκέφτηκαν το αµαξοστάσιο του ∆ήµου Βύρωνα και είχαν συνάντηση µε τους εργαζόµενους στο κυλικείο της καθαριότητας. Αντίστοιχη συνάντηση πραγµατοποιήθηκε και µε τη Λαϊκή Συνέλευση Νέας Φιλαδέλφειας- Νέας Χαλκηδόνας. Μετά τις συναντήσεις αυτές, η γερµανική επιτροπή αλληλεγγύης προς τους Έλληνες, µας κάλεσε, ως αντιπροσώπους των εργαζόµενων και συνδικαλιστών των ∆ήµων Βύρωνα και Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας, να  επισκεφτούµε διάφορες πόλεις της Γερµανίας, προκειµένου να διαπιστώσουµε πώς έχουν τα πράγµατα στον εργασιακό τοµέα, στα συνδικάτα και στα κινήµατα εκεί. Η επίσκεψη πραγµατοποιήθηκε από τις 11 έως τις 17 Μαΐου 2019, κυρίως στο Βερολίνο, το Αµβούργο και την πόλη Ζαλτς Γκίτε όπου εδράζεται η χαλυβουργία.

Έτσι, το Σάββατο 11 Μαΐου, ξεκίνησε ένα όµορφο ταξίδι. Αρχικά ήµασταν µουδιασµένοι. ∆εν φανταζόµασταν ότι θα µας επιφυλασσόταν µια τόσο εγκάρδια φιλοξενία από Γερµανούς συναγωνιστές. Ούτε ότι για µία εβδοµάδα θα είχαν διαµορφώσει ένα τόσο έντονο πρόγραµµα καθηµερινών συναντήσεων µε συλλογικότητες και σωµατεία, καθώς και επισκέψεων σε χώρους εργασίας, αλλά και συµµετοχής σε πορείες και διαδηλώσεις.

Ας αναφερθούµε πιο συγκεκριµένα στο ταξίδι, ξεφυλλίζοντας το ηµερολόγιό µας, στο οποίο καταγράψαµε όλες τις σηµαντικές στιγµές αυτού του ταξιδιού.

Κυριακή 12 Μαΐου: Το µεσηµέρι, µε τον Άντι και την Αλεξάνδρα  κατευθυνθήκαµε στην περιοχή του δυτικού Βερολίνου Ντελ Μπεχάλ, για να συναντήσουµε συνδικαλιστές και εργαζόµενους διαφόρων κλάδων. Η συνάντηση έγινε στα γραφεία του συνδικάτου, σε ένα ιστορικό κτήριο, όπου το 1925-26 στεγάζονταν τα συνδικάτα των τυπογράφων. Στη συνάντηση έγινε διεξοδική συζήτηση µε συνδικαλιστές από τους κλάδους της υγείας και τα ταχυδροµεία, καθώς και µε τον πρόεδρο των εργαζοµένων στον ηλεκτρικό σιδηρόδροµο.

Οι συνδικαλιστές µας ενηµέρωσαν για τις µεγάλες περικοπές των µισθών που γίνονται τα τελευταία χρόνια στη Γερµανία και την προώθηση της ιδιωτικοποίησης σε διάφορους τοµείς και υπηρεσίες. Ένας από τους στόχους  της ιδιωτικοποίησης είναι να µειωθεί το εργατικό κόστος. Οι ιδιώτες αλλάζουν τους όρους εργασίας προς το χειρότερο και µειώνουν τους µισθούς. Οι δηµόσιες υπηρεσίες και τα νοσοκοµεία δηµιουργούν θυγατρικές εταιρείες και σε αυτές µεταφέρουν προσωπικό και προσλαµβάνουν εργαζόµενους µε συµβόλαια χειρότερα σε µισθό και δικαιώµατα. Τα σωµατεία αντιδρούν και αγωνίζονται για να µην υπάρχουν εργαζόµενοι δύο ταχυτήτων, να διατηρηθούν οι µισθοί και τα συµβόλαια εργασίας και να µη γίνονται θυγατρικές εταιρείες σε δηµόσιες υπηρεσίες.

Το 2008 στο νοσοκοµείο ΣΑΡΙΤΕ του Βερολίνου, δηµιουργήθηκε  θυγατρική εταιρεία. Στην αρχή της λειτουργίας της οι εργαζόµενοι είχαν τις ίδιες αµοιβές µε το τµήµα που είχε αποµείνει στο ∆ηµόσιο. Στη συνέχεια σταδιακά επιβλήθηκε διαφορετικός µισθός, µε αποτέλεσµα όσοι εργάζονται σε αυτή αµείβονται µε 800 έως 1.200 ευρώ λιγότερα το µήνα. «Το 2015 προχωρήσαµε σε πολιτικό αγώνα και απαιτήσαµε κοινά συµβόλαια εργασίας, καταφύγαµε και στα δικαστήρια και δικαιωθήκαµε, αφού οι εργοδότες της θυγατρικής εταιρείας απειλήθηκαν µε φυλάκιση», µας είπαν. Ο µισθός στο νοσοκοµείο τον πρώτο χρόνο ανέρχεται σε 2.800 ευρώ µικτά -35% κρατήσεις- και µετά από δέκα χρόνια υπηρεσίας φτάνει τα 4.200 ευρώ το µήνα.

Ιδιωτικοποίηση σιδηροδρόµων

«Μετά την κατάρρευση της Αν. Γερµανίας και την επανένωση των δύο Γερµανιών, το 1993, αποφασίστηκε από την κυβέρνηση η  ιδιωτικοποίηση των γερµανικών σιδηροδρόµων», µας είπε ο συνδικαλιστής εκπρόσωπος των εργαζοµένων. Στη δυτική Γερµανία οι εργαζόµενοι ήταν δηµόσιοι υπάλληλοι, στη ανατολική δεν ήταν. Από το 1994 άρχισε η ιδιωτικοποίηση µέρους των σιδηροδρόµων. Αρχικά δεν υπήρχαν επιπτώσεις στα εργασιακά και µισθολογικά δικαιώµατα. Όσο όµως περνούσαν τα χρόνια, οι µισθοί µειώνονταν τόσο για τους νέους εργαζόµενους όσο και στους παλιούς, και όλο και περισσότερα τµήµατα του σιδηρόδροµου ιδιωτικοποιούνταν. Πριν  ιδιωτικοποιηθούν, έσπασαν – χωρίστηκαν αρχικά σε κοµµάτια και έγιναν θυγατρικές εταιρείες. Αυτό διευκόλυνε την ιδιωτικοποίηση. Ακόµη και οι υποδοµές των σιδηροδρόµων έγιναν θυγατρικές εταιρείες και ιδιωτικοποιηθήκαν.

Το 2008 οι σιδηρόδροµοι µπήκαν και στο χρηµατιστήριο, αρχικά σε ποσοστό 25%. Στη συνέχεια ιδιωτικοποιήθηκε το 50% των σιδηροδρόµων και ταυτόχρονα µειώθηκαν οι µισθοί  και οι παροχές στους εργαζόµενους.

Τα συνδικάτα συναίνεσαν σε αυτές τις πολιτικές!  Στο σιδηρόδροµο λειτουργούσαν δύο συνδικάτα, ένα των οδηγών και ένα όλων των άλλων εργαζοµένων. Το 2006 το συνδικάτο των οδηγών διαλύθηκε, ενώ αργότερα, µε παρέµβαση των εργαζοµένων δηµιουργήθηκε ξανά.

«Σύµφωνα µε τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι µεταφορές πρέπει να δοθούν σε ιδιώτες. Αυτό το κατάφεραν στη Γερµανία σε αρκετές περιοχές, κρατίδια. Στο Βερολίνο δεν τα κατάφεραν, δεν πέρασε η ιδιωτικοποίηση στον ηλεκτρικό σιδηρόδροµο, εξαιτίας του αγώνα των εργαζοµένων και της αλληλεγγύης του κόσµου»,  µας λένε οι συνδικαλιστές.

«Η Ε. Ένωση και η κυβέρνηση επιµένουν στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης του ηλεκτρικού σιδηροδρόµου. Οκτώ µεγάλες εταιρείες από όλο τον κόσµο ενδιαφέρονται να αγοράσουν µέρος ή και όλο τον ηλεκτρικό σιδηρόδροµο», µας ανέφερε ο συνδικαλιστής και συνέχισε: «Οι ηγεσίες των συνδικάτων περιορίζονται µόνο στο αίτηµα να είναι δίκαιος ο διαγωνισµός. Αρκετοί εργαζόµενοι διαφωνούν. Χρειάζεται αντίσταση ώστε να µην προχωρήσει συνολικά η ιδιωτικοποίηση. Το 2015 εκλέχτηκα επικεφαλής στο συνδικάτο των οδηγών και στη συνέχεια στο συµβούλιο των σιδηρόδροµων. Ο νόµος επιβάλλει τη συµµετοχή εκπροσώπου των εργαζοµένων στο συµβούλιο των σιδηρόδροµων. Ο εκπρόσωπος των εργαζοµένων δεν πρέπει να συνδιοικεί, χρειάζεται να είναι απέναντι στην εργοδοσία», µας τόνισε µε νόηµα.

(…)

Ιδιωτικοποίηση των Ταχυδροµείων

Συνδικαλιστής από τα Ταχυδροµεία µας ενηµέρωσε για την κατάσταση στο κλάδο λέγοντας ότι τα Ταχυδροµεία ιδιωτικοποιήθηκαν τµηµατικά. Αυτοµατοποιήθηκαν υπηρεσίες και απολύθηκαν εργαζόµενοι. Από 30.000 έµειναν 15.000 εργαζόµενοι και µειώθηκαν ο µισθός και οι παροχές.

Το 2015 έγιναν µεγάλες απεργίες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση. Τέσσερις εβδοµάδες απεργούσαν οι ταχυδροµικοί υπάλληλοι, εµποδίζοντας την πολιτική της ιδιωτικοποίησης. «Οι παλιοί εργαζόµενοι δεν πλήττονται προς το παρόν, µένουν µε τα ίδια, παλιά συµβόλαια αµοιβών και δικαιωµάτων. Οι νέοι προσληφθέντες όµως µετά το 2015, υπογραφούν νέα, πιο φτηνά συµβόλαια και έχουν λιγότερα δικαιώµατα, µικρότερο µισθό, διαφορετικό ωράριο. Έχουµε διάφορες ‘‘ταχύτητες’’ εργαζοµένων. Αυτό δεν διαµορφώνει ενιαία παραγωγικά χαρακτηριστικά, ενιαία συνείδηση, στάση και συµπεριφορά των εργαζοµένων. Όσοι προσληφθούν µετά το 2020 θα έχουν ακόµη χειρότερα συµβόλαια και µειωµένα δικαιώµατα. Οι εργαζόµενοι µετά το 2015 δεν έχουν την καλύτερη σχέση µε τα συνδικάτα, φοβούνται να συµµετέχουν, δεν εµπνέονται από τα συνδικάτα. Αναθέτουν στους συνδικαλιστές την επίλυση των προβληµάτων τους».

(…)

Το πρόβληµα της στέγης

∆ιανυκτερεύσαµε στο Αµβούργο και την Τετάρτη 15 Μαΐου επιστρέψαµε στο Βερολίνο. Συναντηθήκαµε µε µια συλλογικότητα γειτονιάς που αναπτύσσει δράσεις κυρίως για το µεγάλο πρόβληµα της στέγης που αντιµετωπίζουν οι πολίτες στο Βερολίνο. Στη συνάντηση είχαν κληθεί εκπρόσωποι του σωµατείου εργαζοµένων για να ενηµερώσουν για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι εργαζόµενοι στον κλάδο των ΗΟSΤΕL (πανδοχεία µε δωµάτια µε πολλά κρεβάτια), διότι βρίσκονται σε κινητοποίηση εναντίον των αντεργατικών πρακτικών της εργοδοσίας.

Μετά την εισήγηση του πρόεδρου του σωµατείου, ακολούθησε πλούσια συζήτηση που ανέδειξε για άλλη µία φορά την επίθεση που κάνουν οι εργοδότες ενάντια στα δικαιώµατα των εργαζοµένων, παραβιάζοντας ακόµα και την υπάρχουσα εργατική νοµοθεσία. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στον αγώνα που έκαναν οι εργαζόµενοι για να δηµιουργήσουν σωµατείο, η εργοδοσία προχώρησε σε απολύσεις προκειµένου να τους εκφοβίσει, αλλά  δικαιώθηκαν από τα δικαστήρια. Ακόµη όµως και µετά τη δηµιουργία του σωµατείου, η εργοδοσία συνεχίζει να επιβάλλει νέα συµβόλαια, µε περιορισµένα δικαιώµατα και χαµηλότερους µισθούς στις προσλήψεις των νέων εργαζοµένων. Σε αυτό το σωµατείο οι εργαζόµενοι αντιδρούν και βρίσκονταν σε κινητοποίηση για 3 εβδοµάδες. Γενικά, πληθαίνουν οι εργοδότες που επιδιώκουν να καταργήσουν δικαιώµατα των εργαζοµένων, να επιβάλουν µικρότερες αµοιβές, ακόµη και από αυτά που προβλέπει η νοµοθεσία, µε αποτέλεσµα να ξεσπούν διάφοροι µικροί εργατικοί αγώνες σε επιχειρήσεις. Στην προσπάθεια των εργοδοτών να επιβάλουν νέο εργασιακό και µισθολογικό καθεστώς χειρότερο από το προβλεπόµενο, συνεπικουρούν και νέες επιχειρήσεις µε Έλληνες ιδιοκτήτες. Φέρνουν Έλληνες µετανάστες, µε συµφωνίες από την Ελλάδα, καταπατώντας τους όρους αµοιβής και εργασίας που ισχύουν στη Γερµανία.

Την  Πέµπτη 16 Μαΐου έγινε συγκέντρωση διαµαρτυρίας έξω από την είσοδο του HOSTEL. Στη συγκέντρωση παραβρεθήκαµε κι εµείς κρατώντας πλακάτ αλληλεγγύης. Μιλήσαµε στη συγκέντρωση και περιγράψαµε τα προβλήµατα των εργαζοµένων στην Ελλάδα, διατυπώνοντας την ανάγκη  αλληλεγγύης και κοινής δράσης ενάντια στην πολιτική της Ε. Ένωσης, των κυβερνήσεων και των εργοδοτών.

(…)

Όλοι σχεδόν µας ανέφεραν τα πανάκριβα ενοίκια και το πρόβληµα στέγασης. Στη Γερµανία και ιδιαίτερα στα µεγάλα αστικά κέντρα, το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Τα σπίτια ανήκουν σε µεγάλες εταιρείες που τα εκµεταλλεύονται. Στο Βερολίνο το 85% των κατοικιών είναι µε ενοίκιο. Υπάρχουν εταιρείες που έχουν στη διάθεσή τους δεκάδες χιλιάδες διαµερίσµατα. Ένα τέτοιο παράδειγµα είναι η µεγαλύτερη εταιρεία VONOVIA,   που έχει στην ιδιοκτησία της 120.000 ακίνητα.

Ιδιαίτερα µετά την πτώση της Αν. Γερµανίας, το πρόβληµα οξύνεται συνεχώς, ιδιαίτερα στο Βερολίνο – αλλά όχι µόνο. Στην πρώην Αν. Γερµανία τα σπίτια ανήκαν στο κράτος, που τα διέθετε σχεδόν δωρεάν στους πολίτες – σε αντίθεση µε τη δυτική Γερµανία που τα είχαν πάντα εταιρείες. Με την πτώση του καθεστώτος και την ενοποίηση των δύο Γερµανιών, τα σπίτια της πρώην Αν. Γερµανίας τα αγόρασαν µε πολύ µικρό τίµηµα ιδιωτικές εταιρείες και διάφοροι επιτήδειοι, στους οποίους σχεδόν χαρίστηκαν.

Αυτή η κατάσταση δηµιούργησε εντελώς νέα δεδοµένα και αποτέλεσε πεδίο κερδοφορίας και κερδοσκοπίας για τις εταιρείες. Οι εταιρείες επισκευάζουν τα σπίτια και στη συνέχεια επιβάλλουν νέα ενοίκια στους ενοίκους, ζητώντας υπερβολικά ποσά. ∆ιαφορετικά, τους ζητούν να φύγουν και προχωρούν σε έξωση.

Η κατάσταση αυτή δεν γίνεται αποδεχτή πλέον από πάρα πολλούς ενοικιαστές, που αρνούνται να φύγουν από τα σπίτια που µένουν και προχωρούν σε κατάληψη της κατοικίας τους. Το 2012 οι εταιρείες ξεκίνησαν να κάνουν µαζικές εξώσεις, οι ενοικιαστές αντέδρασαν και σιγά-σιγά άρχισε να δηµιουργείται κίνηµα, αφού διάφορες κατηγορίες ανθρώπων (συνταξιούχοι, ανάπηροι) αρνούνται να φύγουν από το σπίτι και να δεχτούν την έξωση. (…) Επισκεφτήκαµε και συνοµιλήσαµε µε ανθρώπους που ζουν µε τις οικογένειές τους σε κατειληµµένα διαµερίσµατα. Είδαµε µαζικά κατειληµµένες πολυκατοικίες. Ακούσαµε την ιδέα ότι χρειάζεται να δηµιουργηθεί  µια χάρτα δικαιωµάτων των πολιτών και των ενοικιαστών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που θα ασκεί πιέσεις και θα απαιτεί λύσεις από τις κυβερνήσεις.

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν, µεταξύ άλλων στη συζήτηση την Πέµπτη 16 Μαΐου. Ακούσαµε κατοίκους που έζησαν στο ανατολικό Βερολίνο να αναφέρουν ότι το προηγούµενο καθεστώς διάθετε κατοικία στον κόσµο, κάτι που δεν γίνεται σήµερα, και ότι το θέµα της στέγης αποτελεί τεράστιο κοινωνικό πρόβληµα.

(…)

Υποστηρίζουν ακόµη ότι η κατοικία και η στέγαση των ανθρώπων είναι κοινωνικό δικαίωµα όλων. Ο καπιταλισµός το αντιµετωπίζει και αυτό σαν εµπόρευµα και µέσο κερδοφορίας και κερδοσκοπίας. Το κίνηµα που αναπτύσσεται, και αποκτά και πολιτικούς συµµάχους, ζητεί να υπάρχει πλαφόν στο ύψος του ενοικίου. Ακόµη ζητεί να γίνει δηµοψήφισµα στο Βερολίνο. Να  γίνουν απαλλοτριώσεις των µεγάλων εταιρειών και να περάσουν τα σπίτια στο κράτος. Το σύνταγµα της Γερµανίας από το 1948 προβλέπει ότι µπορεί να γίνονται απαλλοτριώσεις και κοινωνικοποιήσεις στη βιοµηχανία και την κατοικία. «Απαιτούµε το κράτος να δηµιουργήσει κατοικίες που να νοικιάζονται µε χαµηλό ενοίκιο. Να προορίζονται για χαµηλά και µεσαία εισοδήµατα».

(…)

Συµπεράσµατα

Συνοψίζοντας τα όσα αποκοµίσαµε από αυτή την επίσκεψη στην Γερµανία θα µπορούσαµε να πούµε ότι:

• Τα τελευταία χρόνια και στη χώρα αυτή επιδιώκεται από το κεφάλαιο να περιοριστούν οι εργατικές κατακτήσεις και να διαµορφωθούν νέες εργασιακές σχέσεις, µε περιορισµένους µισθούς και δικαιώµατα, κυρίως για τους νέους εργαζόµενους.

• Έχουν αυξηθεί και εκεί τα όρια ηλικίας για τη σύνταξη – στα 67.

• Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν προχωρήσει και τοµείς του ∆ηµοσίου λειτουργούν ως επιχειρήσεις µε όρους αγοράς.

• Το κράτος πρόνοιας είναι σε διαρκή υποχώρηση. Ωστόσο ασκείται ακόµη κάποιο είδος κοινωνικής πολιτικής για τα λαϊκά στρώµατα, τους ανέργους κ.λπ.

• Το βασικότερο κοινωνικό πρόβληµα είναι το πρόβληµα της στέγης.

• Οι µισθοί στη Γερµανία δεν έχουν καµία σχέση µε τους µισθούς στην Ελλάδα, όµως πολύ µεγάλο µέρος του µισθού δαπανάται για το ενοίκιο κατοικίας. Το ωράριο εργασίας στις υπηρεσίες καθαριότητας είναι µεγαλύτερο από την Ελλάδα – 37 έως 38,5 ώρες, έναντι 32 ωρών την εβδοµάδα. Οι συνθήκες εργασίας, όµως, η υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία δεν έχουν σχέση µε τα όσα συµβαίνουν και ισχύουν στην Ελλάδα. Γίνονται συχνά  ιατρικές εξετάσεις, δεν υπάρχει από ό,τι φαίνεται εντατικοποίηση στην εργασία, ενώ υπάρχει αυστηρή τήρηση  του ωραρίου. Τα ρούχα εργασίας πλένονται στο χώρο εργασίας από την υπηρεσία, υπάρχουν κυλικεία και εστιατόρια στους χώρους εργασίας. Γίνεται διαρκής εκπαίδευση στους εργαζόµενους και σεµινάρια. Οι εργάτες καθαριότητας δεν ανεβαίνουν πίσω στα σκαλοπάτια του απορριµµατοφόρου, για λόγους προστασίας της υγείας τους. Τα οχήµατα και µηχανήµατα που χρησιµοποιούν είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Τα συνδικάτα έχουν ουσιαστικό λόγο στη λειτουργία της υπηρεσίας καθαριότητας. Είναι σχεδόν όλοι συνδικαλισµένοι. Οι νεότεροι εργαζόµενοι εκφράζουν σε ένα µικρό βαθµό άρνηση στο να συνδικαλιστούν. Η µηνιαία  συνδροµή στο συνδικάτο ανέρχεται στο 1% του µισθού. Σε όσους συµµετέχουν σε πολυήµερες απεργίες, καταβάλλεται οικονοµική αποζηµίωση από το συνδικάτο.

• Έχει αξία να αναφέρουµε ότι στις συναντήσεις που είχαµε µε συνδικαλιστικούς φορείς, εργαζόµενους, συλλογικότητες κ.λπ., ζητήµατα καπιταλιστικής ανατροπής τέθηκαν σε περιορισµένο βαθµό. Επίσης, στη µεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση στο κέντρο του Βερολίνου, οργανώσεις και κόµµατα όπως το DIE LINKE, οι Πράσινοι, το SPD κ.λπ., καθώς και απλός κόσµος, κρατούσαν σηµαίες της Ε.Ε. Αντίθετα, διαβάσαµε συνθήµατα κατά της Ε.Ε. σε προεκλογικές αφίσες στους δρόµους από το ακροδεξιό AFD καθώς και το γερµανικό µ-λ.

• Από τις συζητήσεις διαπιστώσαµε ότι η επίθεση του κεφαλαίου και των αστικών  κυβερνήσεων στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώµατα είναι κοινή σε όλη την Ε. Ένωση, µε διάφορες ταχύτητες και ρυθµούς. Τονίσαµε τον αντεργατικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της Ε. Ένωσης και την ανάγκη να υπάρξουν κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις των συνδικάτων και των κινηµάτων σε όλη την Ευρώπη, γιατί τα προβλήµατα των εργαζοµένων είναι κοινά.

Στο Βερολίνο έχει γίνει ήδη η αρχή ενός τέτοιου µαζικού κινήµατος. Βαρύνεται ακόµη από τις δεκαετίες του σοσιαλδηµοκρατικού εκφυλισµού, αλλά υπάρχει και αναπτύσσεται µε ελπιδοφόρο τρόπο. Ας συµπορευτούµε µαζί του µη ξεχνώντας τα λόγια της Ρόζας:

«Τάξη επικρατεί στο Βερολίνο!». Ηλίθιοι δήµιοι! Η ‘‘τάξη’’ σας είναι χτισµένη πάνω στην άµµο. Η επανάσταση αύριο ‘‘θα υψώσει τη βροντερή φωνή της ως τους ουρανούς’’. Τροµαγµένοι θα ακούσετε το νικητήριο σάλπισµά της: Ήµουν, είµαι και θα είµαι!»

(Ρόζα Λούξεµπουργκ, 14 Γενάρη 1919)

*Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζοµένων του δήµου Βύρωνα

**Μέλος του ∆.Σ. του Συλλόγου Εργαζοµένων του δήµου και µέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Ν. Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας

Έκτακτη ανακοίνωση της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς Τάσης, RCIT- 08 Ιουλίου 2019

1. Η μεγάλη επανάσταση κινδυνεύει να προδωθεί! Οι ηγέτες των Δυνάμεων Ελευθερίας και Αλλαγής – που εκπροσωπούν επίσημα το μαζικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία – έκαναν συμφωνία με το Στρατιωτικό Συμβούλιο. Σύμφωνα με τη συμφωνία, οι δύο πλευρές θα σχηματίσουν ένα κοινό στρατιωτικό και πολιτικό κυρίαρχο συμβούλιο που θα ηγείται της χώρας κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου τριών ετών και τριών μηνών. Το συμβούλιο θα περιλαμβάνει πέντε πολίτες που εκπροσωπούν την αντιπολίτευση και πέντε στρατιωτικά μέλη. Μια 11η θέση θα μεταβεί σε κάποιον πολιτικό που θα επιλεγεί και από τις δύο πλευρές. Ένας στρατιωτικός ηγέτης θα προεδρεύει του συμβουλίου για τους πρώτους 21 μήνες, κι έπειτα θα πάρει τη θέση του ένας πολιτικός.
2. Η συμφωνία αυτή επιτεύχθηκε κάτω από την ασφυκτική πίεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των περιφερειακών συμμάχων τους. Σύμφωνα με μια έκθεση του Associated Press, η κυβέρνηση Trump καθώς και οι δικτατορίες της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ζήτησαν από τους αντιπροσώπους τόσο της αντιπολίτευσης όσο και των στρατευμάτων να καταλήξουν σε μια τέτοια συμφωνία (AP: Οι Σουδανοί λένε ότι η πίεση των ΗΠΑ ήταν καθοριστική για την επίτευξη μεταβατικής συμφωνίας, 08.07.2019). Η έκθεση αναφέρεται σε έναν στρατιωτικό αξιωματούχο του Σουδάν: “Οι Αμερικανοί ζήτησαν μια συμφωνία το συντομότερο δυνατόν. Το μήνυμά τους ήταν σαφές: το μοίρασμα της εξουσίας με αντάλλαγμα εγγυήσεις ότι κανείς από το συμβούλιο δεν θα δικαστεί “, ανέφερε, αναφερόμενος στην καταστολή της 3ης Ιουνίου, όταν σκοτώθηκαν τουλάχιστον 128 άνθρωποι. Οι προσπάθειες αυτών των αντιδραστικών δυνάμεων κορυφώθηκαν σε μυστική συνάντηση στις 29 Ιουλίου στο σπίτι ενός Σουδανού επιχειρηματία στο Κάιρο. Σε αυτή συμμετείχαν οι ηγέτες των διαδηλώσεων, οι στρατηγοί Burhan και Hemedti, καθώς και αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου επετεύχθη η συμφωνία. Ως αποτέλεσμα, οι ηγέτες της αντιπολίτευσης ακύρωσαν τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον ενός κυβερνώντος Στρατιωτικού Συμβουλίου που έχει σφαγιάσει εκατοντάδες αγωνιστές τους τελευταίους μήνες.

3. Η Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής Τάση (RCIT) προειδοποιεί σοβαρά ότι αυτή η συμφωνία μοιρασιάς της εξουσίας είναι ένα επικίνδυνο ξεπούλημα των ηγετώντου κινήματος αντίστασης! Επαναλαμβάνουμε όσα είπαμε στην τελευταία δήλωσή μας ότι “τυχόν διαπραγματεύσεις με τη στρατιωτική διοίκηση θα αποτελέσουν μια επικίνδυνη εκτροπή. Η πραγματική ελευθερία και δημοκρατία δεν μπορούν να επιτευχθούν σε συνεργασία με την στρατιωτική διοίκηση – αλλά μόνο με την ήττα και την απομάκρυνσή της! ” Δεδομένου ότι η στρατιωτική διοίκηση διατηρεί μια πολύ ισχυρή θέση στο μεταβατικό συμβούλιο, ότι όλοι οι στρατηγοί παραμένουν σε ισχύ και ότι διατηρούν το μονοπώλιο των όπλων – συνεπώς μπορούν να διώξουν τους αντιπροσώπους της αντιπολίτευσης ανά πάσα στιγμή. Οι βασικοί υποστηρικτές τους είναι όλα πιλοτικά βάρβαρα δικτατορικά καθεστώτα στην Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα! Ακόμη και αν τηρήσουν τη συμφωνία, έχουν πάνω από τρία χρόνια για να δημιουργήσουν τις συνθήκες ώστε η οποιαδήποτε σοβαρή αντιπολιτευτική δύναμη να μπορεί να αποδυναμωθεί, να εξαγοραστεί ή να διαλυθεί. Εάν εφαρμοστεί η συμφωνία, θα σημαίνει ουσιαστικά ότι οι αστοί ηγέτες της αντιπολίτευσης θα ενσωματωθούν στην κυρίαρχη ελίτ και θα ξεπουλήσουν τους στόχους της μεγάλης σουδανικής επανάστασης ως αντάλλαγμα για θέσεις υφισταμένων και προσωπικά προνόμια. Θα σημαίνει ότι ένα νέο, μη εκλεγμένο, στρατιωτικό-πολιτικό καθεστώς παίρνει την εξουσία χωρίς ίχνος δημοκρατικού ελέγχου για πάνω από τρία χρόνια.

4. Ο σημαντικότερος στόχος για την άρχουσα τάξη – και το σημαντικότερο πισωγύρισμα για τον λαό – είναι ότι οι ηγέτες της αντιπολίτευσης στραγγαλίζουν τώρα το μαζικό κίνημα διαδηλώσεων. Μόλις οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι φτωχοί αγρότες αποσυρθούν από τους δρόμους, η όποια πίεση στην ελίτ για να προβεί σε σοβαρές παραχωρήσεις θα εξαφανιστεί. Στη συνέχεια, θα είναι ευκολότερο για τη στρατιωτική διοίκηση – η οποία θα διατηρήσει το μονοπώλιο των όπλων – να συλλάβει και να καταστείλει κάθε σοβαρή αντιπολίτευση.

5. Η RCIT καταγγέλλει με σθένος τη συνθηκολόγηση των ηγετών των Δυνάμεων Ελευθερίας και Αλλαγής – συμπεριλαμβανομένων εκείνων του –κακώς αποκαλούμενου- Κομμουνιστικού Κόμματος του Σουδάν (που ήταν μέρος αυτής της συμμαχίας από την αρχή).

6. Είναι επείγον για όλους τους αγωνιστές και τις οργανώσεις που παλεύουν για τους δημοκρατικούς στόχους της σουδανικής επανάστασης να απορρίψουν αυτήν την προδοσία. Πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις των λαϊκών μαζών. Πρέπει να στηρίξουν τις προσπάθειες για τη οργάνωση εργαζομένων, νέων και φτωχών αγροτών στις λαϊκές  επιτροπές αντίστασης που ξεπηδούνε στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές και στα πανεπιστήμια. Ομοίως, είναι επείγον να δημιουργήσουν οι λαϊκές μάζες επιτροπές αυτοάμυνας για να αντισταθούν στις βίαιες επιθέσεις των παραστρατιωτικών.

7. Το πιο σημαντικό, όλοι οι επαναστάτες αγωνιστές πρέπει να ενωθούν με βάση ένα πρόγραμμα δράσης και να οικοδομήσουν ένα επαναστατικό κόμμα ως τμήμα μιας νέας Διεθνούς. Η RCIT ανυπομονεί να συνεργαστεί μαζί σας!

* Καθαιρέστε τους στρατηγούς!

* Για μια Επαναστατική Συντακτική Συνέλευση!

* Για μια κυβέρνηση των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών!

Διεθνές Γραφείο της RCIT

https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/sudan-the-deal-with-the-military-council-is-a-sell-out-of-the-revolution/

Στις 30 Απριλίου αυτού του έτους ο βραζιλιάνος πρόεδρος Ζάιρ Μπολσονάρου ανακοίνωσε   πάγωμα του 30% των επιχορηγήσεων στα δημόσια πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση εξήγησε πως αυτά τα χρήματα θα επενδυθούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.Για να δικαιολογήσει αυτές τις περικοπές ο Μπολσονάρου δήλωσε: ‘Η Παιδεία στη Βραζιλία είναι σαν ένα σπίτι με υπέρoχη σκεπή και ρημαγμένους τοίχους’.

Με εξαίρεση τους φανατικούς οπαδούς του Μπολσονάρου φυσικά κανείς δεν πίστεψε πως θα είναι σωστό να κοπούν χρήματα από τα κρατικά πανεπιστήμια, πόσο μάλλον ότι αυτά τα χρήματα θα πήγαιναν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μεγάλη γενικευμένη επίθεση στην Παιδεία. Το κίνημα αντίστασης δε χρειάστηκε πολύ χρόνο για να οργανωθεί.Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών στις 15 Μαίου ενάντια στις περικοπές στην Παιδεία κατά 30%, ενώθηκαν με την απεργία των εκπαιδευτικών ενάντια μεταρρύθμιση για το συνταξιοδοτικό σύστημα.

Πώς ήταν η κινητοποίηση των φοιτητών και των εκπαιδευτικών στις 15 Μάη:

Η 15η Μάη,που εξαιτίας της επιτυχίας της απέκτησε το παρατσούκλι 15Μ (σ.Redtopia: έτσι έμεινε γνωστό και το κίνημα των αγανακτισμένων στην Ισπανία) , χαρακτηρίστηκε από  μαζικές διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα.Τα Μέσα αναφέρουν πως συγκεντρώσεις εκείνη τη μέρα πραγματοποιήθηκαν σε τουλάχιστον 220 πόλεις σε 26 ομοσπονδιακά κρατίδια, καθώς και στην ομοσπονδιακή πρωτεύουσα Μπραζίλια.Αυτές οι διαδηλώσεις έφεραν κοντά όχι μόνο τους φοιτητές και εκπαιδευτικούς, αλλά και τους γονείς των φοιτητών, καθώς και άλλους τομείς της εργατικής τάξης.Περισσότεροι από 1.5 εκατομμύριο διαδηλωτές βγήκαν εκείνη τη μέρα στους δρόμους!

Αυτή η κινητοποίηση απαρτιζόταν όχι μόνο απο ανθρώπους του δημοσίου τομέα αλλά και απο έναν μεγάλο αριθμό φοιτητών και εκπαιδευτικών ιδιωτικών σχολών. Αναμφίβολα ένα μεγάλο τμήμα της μεσαίας τάξης, όχι μόνο υποστήριξε την κινητοποίηση αλλά και προσχώρησε σε αυτήν.Aυτή η κινητοποίηση αντιμετωπίστηκε θετικά και απο την εργατική τάξη και από τον λαό. Σε αυτήν συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι και από άλλους εργατικούς κλάδους όπως για παράδειγμα απο τους εργάτες στην Μεταλλουργία, στα πετρέλαια και στο μετρό του Sao Paolo, εκφράζοντας τη στήριξή τους στο κίνημα , με διάφορες δράσεις και στάση εργασίας .

Όταν ο Μπολσονάρου ερωτήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες για την απεργία, χαρακτήρισε τους διαδηλωτές  ‘χρήσιμους ηλίθιους’.Το μόνο όμως που κατάφερε με αυτόν του τον χαρακτηρισμό, ήταν να συμμετέχουν στις δράσεις περισσότερες χιλιάδες άνθρωποι.

Συνεχίστε την αντίσταση και οργανώστε την γενική απεργία!

Η 15η Μάη έδειξε, πως η μαζική κινητοποίηση μπορεί και πρέπει να νικήσει τις επιθέσεις της κυβέρνησης. Αυτή η μεγάλη κινητοποίηση του 1.5 εκατομμυρίου διαδηλωτών θα έπρεπε να χρησιμεύσει ως προετοιμασία για την γενική απεργία της 14ης Ιουνίου που ήδη έχει αναγγελθεί.  Ωστόσο, στο αίτημα για την υπεράσπιση της εκπαίδευσης πρέπει να προστεθεί η η πάλη ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και η ανατροπή όλων των ακραία νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών του πρώην Προέδρου Temer και της σημερινής κυβέρνησης Μπολσονάρου.

υτό όμως που θα έπρεπε να είναι ο ‘αγώνας ενάντια στη μεταρρύθμιση για την κοινωνική ασφάλεια’,οφείλει να προστεθεί στην υπεράσπιση της Παιδείας και στην κατάργηση όλων των υπερφιλελεύθερων οικονομικών μέτρων του πρώην προέδρου Τέμερ και της νυν κυβέρνησης του Μπολσονάρο.Η 15Μ απέδειξε πως αυτό είναι δυνατόν να γίνει.

https://www.thecommunists.net/home/deutsch/brasilien-1-5-millionen-demonstranten-auf-den-stra%C3%9Fen-widersetzen-sich-den-angriffen-von-bolsonaro/

(Δήλωση της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς Τάσης (RCIT), 18 Ιουνίου 2019, www.thecommunists.net)

Εμπρός για Γενική Απεργία Διαρκείας, για την ανατροπή του νομοσχεδίου και της κυβέρνησης της Κάρι Λαμ!

1. Το Χονγκ Κονγκ συγκλονίζεται σήμερα από ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων. Οι διαδηλωτές ζητούν την απόσυρση του αποκαλούμενου «νόμου περί έκδοσης». Αυτό το νομοσχέδιο θα επέτρεπε να εκδίδονται άνθρωποι από το Χονγκ Κονγκ στην Κίνα για να δικαστούν. Δεδομένου ότι στο Χονγκ Κονγκ υπάρχουν πολύ περισσότερα δημοκρατικά δικαιώματα απ ‘ό, τι στην υπόλοιπη Κίνα – λόγω του δεσποτικού καθεστώτος του καθεστώτος στο Πεκίνο – το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί σοβαρή επίθεση εναντίον των αντιπολιτευτικών δυνάμεων στο Χονγκ Κονγκ. Η βίαιη καταπίεση του λαού των Ουιγούρων στο Ανατολικό Τουρκεστάν, με ένα εκατομμύριο κατοίκους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, υπογραμμίζει τη δικτατορική φύση της κεντρικής κινεζικής κυβέρνησης.
2. Αρκετές οργανώσεις πολιτικών δικαιωμάτων απάντησαν με μια καμπάνια διαρκείας ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο. Το πρόσφατο «πικ» αυτών των διαδηλώσεων αποτέλεσαν τις μαζικότερες διαδηλώσεις στην ιστορία του Χονγκ Κονγκ. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στις 9 Ιουνίου και δύο εκατομμύρια στις 16 Ιουνίου. Δεδομένου ότι η πόλη έχει συνολικό πληθυσμό 7,4 εκατομμυρίων, αυτό σημαίνει ότι πολλοί από τους κατοίκους ηλικίας 15 έως 54 ετών βρίσκονταν στους δρόμους! Η αστυνομία – ακολουθώντας τις εντολές της φιλοκινεζικής κυβέρνησης της Κάρι Λαμ – επιτέθηκε βίαια στους διαδηλωτές με σπρέι πιπεριού, δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ. Ως αποτέλεσμα, τουλάχιστον 81 άτομα νοσηλεύτηκαν με τραυματισμούς. Ένας διαδηλωτής – άνδρας που κρατούσε ένα πανό με τίτλο “Καμία έκδοση στην Κίνα, πλήρης απόσυρση του νομοσχεδίου περί έκδοσης, δεν είμαστε κακοποιοί. Απελευθερώστε τους φοιτητές και τραυματίες, να παραιτηθεί η Κάρι Λαμ , βοηθήστε το Χονγκ Κονγκ” έχασε τη ζωή του κι έγινε μάρτυρας του κινήματος.
3. Η Κάρι Λαμ πιέζεται πλέον ασφυκτικά από το μαζικό κίνημα και ελπίζει να την «βγάλει καθαρή» από τις μαζικές διαδηλώσεις. Αναγκάστηκε να αναβάλει την έγκριση του νομοσχεδίου. Ωστόσο, η βίαιη καταστολή έχει ριζοσπαστικοποιήσει το κίνημα που απαιτεί τώρα εκτός από την απόσυρση του νομοσχεδίου  και την παραίτησή της. Την ίδια στιγμή, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας τόνισε ότι «η κινεζική κυβέρνηση, η κεντρική κυβέρνηση, στηρίζει πάντα και πλήρως το έργο του επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας Κάρι Λαμ και της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ».
4. Η Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής Τάση (RCIT, ελληνικά αρχικά ΕΚΔΤ) υποστηρίζει άνευ όρων τις μαζικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ. Ο αγώνας κατά του νόμου περί έκδοσης και της κυβέρνησης Κάρι Λαμ είναι ένας σημαντικός δημοκρατικός αγώνας. Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι δημιουργήθηκε ένα διεθνές κίνημα αλληλεγγύης που οργάνωσε συγκεντρώσεις σε τουλάχιστον 39 πόλεις σε όλο τον κόσμο. Εάν οι διαδηλωτές επιβάλουν τα αιτήματά τους, αυτό θα αποτελέσει σοβαρό πλήγμα κατά της σταλινικής-καπιταλιστικής δικτατορίας στο Πεκίνο.
5. Έχουμε πλήρη επίγνωση των πολιτικών και ιδεολογικών περιορισμών των διαδηλώσεων. Πολλοί από τους διοργανωτές είναι προσκολλημένοι σε αστικές φιλελεύθερες ιδέες και έχουν ψευδαισθήσεις για τη δυτική «δημοκρατία». Υπάρχει επίσης μια τάση από τμήματα του κινήματος να ζητήσουν την “ανεξαρτησία” του Χονγκ Κονγκ. Η πόλη ήταν υποδουλωμένη μέχρι πρόσφατα, το 1997  στη βρετανική αυτοκρατορία. Πρόκειται για την κληρονομιά μιας βάρβαρης ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας κατά της Κίνας τον 19ο και τον 20ό αιώνα.
6. Η ΕΚΔΤ προειδοποιεί για οποιαδήποτε αυταπάτη για τον ρόλο του αμερικανικού ή ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Αυτές οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη δημοκρατία – απλά αρκεί να κοιτάξει κανείς τις αιματοβαμμένες δικτατορίες στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία που είναι στενοί σύμμαχοί τους. Η Ουάσινγκτον και το Λονδίνο θα επιδιώξουν να εκμεταλλευτούν τις αναταραχές στο Χονγκ Κονγκ για να προωθήσουν τη θέση τους στον οξυνόμενο ανταγωνισμό με την Κίνα για την παγκόσμια ηγεμονία.
7. Η ΕΚΔΤ παλεύει για γενική απεργία διάρκειας για να ανατραπεί ο νόμος περί έκδοσης και να πέσει η διοίκηση Λαμ. Είναι ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους και τη νεολαία στο Χονγκ Κονγκ να διοργανώσουν δημοκρατικές μαζικές συνελεύσεις για να συζητούν τα αιτήματα και τις τακτικές του κινήματος τους. Τέτοιες συνελεύσεις πρέπει να εκλέγουν εκπροσώπους προκειμένου να οικοδομήσουν ένα κίνημα υπό την καθοδήγηση ενός δημοκρατικά ελεγχόμενου συντονιστικού οργάνου.
8. Κατά τη γνώμη μας, είναι επείγον το δημοκρατικό κίνημα στο Χονγκ Κονγκ να μην επιτρέψει να απομονωθεί από τις καταπιεσμένες μάζες στην υπόλοιπη Κίνα. Αντιθέτως, πρέπει να εκφράσει την υποστήριξή του για τα δικαιώματα των εργαζομένων που υποφέρουν από υπερεκμετάλλευση, τους αγρότες που καταπιέζονται από τους γραφειοκράτες, καθώς και τους καταπιεσμένους μουσουλμάνους Ουιγουίρους.
9. Η ΕΚΔΤ βλέπει τον δημοκρατικό αγώνα στο Χονγκ Κονγκ ως μέρος του διεθνούς αγώνα για την απελευθέρωση. Καλούμε τους αγωνιστές να οργανωθούν στη βάση μιας διεθνούς και σοσιαλιστικούς προοπτικής. Η επίτευξη αυτού του στόχου απαιτεί την δημιουργία ενός επαναστατικού κόμματος στην Κίνα και παγκοσμίως!

Κάτω ο νόμος έκδοσης! Να νικήσουμε τη διοίκηση της Κάρι Λαμ!

Κάτω από την ψευδο-κομμουνιστική καπιταλιστική δικτατορία του Πεκίνου!

* Για μια Δημοκρατία των εργατών και των φτωχών αγροτών στην Κίνα! Για μια Σοσιαλιστική Ομοσπονδία στην Ανατολική Ασία ως ένα πρώτο βήμα προς έναν σοσιαλιστικό κόσμο!

https://www.thecommunists.net/worldwide/asia/china-mass-protests-against-reactionary-extradition-law-in-hong-kong/

Μετάφραση Αλέξης Λιοσάτος

του Γιάννη Νικολόπουλου

Τα αδιέξοδα του ευρωπαϊκού καπιταλισµού αναµορφώνουν σε µια νέα ισορροπία τρόµου και το πολιτικό προσωπικό της επόµενης δεκαετίας

Η πρόσφατη πολιτική αναµέτρηση στην κάλπη των ευρωεκλογών απέδειξε ξανά τη βαθιά και παρατεταµένη κρίση στην οποία έχει βυθιστεί, τελµατωµένη, η Ε.Ε. Η καπιταλιστική κρίση δεν έχει κοπάσει, η κρίση δηµοκρατίας και αντιπροσώπευσης δεν έχει τερµατιστεί, τα εκλογικά σώµατα, οι «λαοί», όπου και σε όσα ποσοστά προσέρχονται, έχουν σταµατήσει να ψηφίζουν συντεταγµένα. Μια γενική αποευθυγράµµιση που αντανακλά το βαθύ ρήγµα ανάµεσα σε αντιπροσώπους και αντιπροσωπευόµενους συνιστά την κοινή πυξίδα για τα αποτελέσµατα της ευρωκάλπης – οι πάλαι ποτέ πανίσχυροι συνδιαχειριστές και ισορροπιστές της ευρωενωσιακής και ευρωζωνικής νεοφιλελεύθερης περιόδου «της ευηµερίας», το Λαϊκό Κόµµα και οι σοσιαλδηµοκράτες, υπέστησαν ξανά δεινές ήττες ή κέρδισαν πρόσκαιρες και πύρρειες νίκες, πολύ µακριά από τα παλιά, ηγεµονικά ποσοστά τους.

ΚΑν από το 2014, τις προηγούµενες ευρωεκλογές έως και προχθές, τον τόνο έδωσε η άνοδος της ακροδεξιάς, στις φετινές κάλπες η «έκπληξη» προήλθε από τα λεγόµενα πράσινα κόµµατα και, στην ειδική όσο και καθοριστική περίπτωση της Βρετανίας, τους Φιλελεύθερους. Σε γενικές γραµµές, ο ευρωπαϊκός Βορράς προχώρησε σε µια ψήφο υποκατάστασης της σοσιαλδηµοκρατίας από τους Πράσινους, ενώ ο ευρωπαϊκός Νότος -και εδώ από πολιτική σκοπιά, συµπεριλαµβάνεται και η Γαλλία- σταθεροποίησε, παρά τις προβλέψεις για εκτόξευση, την απήχηση της ακροδεξιάς. Με µια, σκληρά διδακτική εξαίρεση: την Ιταλία.

Σαλβίνι και Λεπέν

Παρά την ελαφρώς πανηγυρτζίδικη ατµόσφαιρα, επειδή δήθεν η ακροδεξιά δεν έκανε το άλµα κατάληψης των Βρυξελλών στο οποίο πόνταραν οι ηγέτες της, από τη Λεπέν έως τον Ορµπάν, ο ιταλικός εσπερινός που έδωσε πρωτοκαθεδρία στη Λέγκα του Βορρά πρέπει να προβληµατίσει, ακριβώς γιατί εµφανίζει τους κινδύνους που εγκυµονεί όχι µόνο η άκριτη και επιπόλαια υιοθέτηση κατά κύριο λόγο της αντιµεταναστευτικής ατζέντας των ευρωπαίων ακροδεξιών και «ευρωσκεπτικιστών», αλλά κυρίως η είσοδός τους σε κυβερνητικά σχήµατα, όπου υποτίθεται ότι θα είναι ελέγξιµοι – µε άλλα λόγια, η Ευρώπη δεν έµαθε τίποτα από το φρικαλέο µάθηµα του Μεσοπολέµου.

Η Λέγκα µέσα σε λιγότερο από µια δεκαετία κατάφερε αφενός να µετατραπεί από τοπική, αυτονοµιστική πολιτική οργάνωση σε πανεθνικό, αντιµεταναστευτικό κόµµα υπεράσπισης της «ιταλικότητας», στοιχιζόµενη αρχικά στον ευρύ συνασπισµό της δεξιάς που είχε σφυρηλατήσει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι και αφετέρου πρώτα να κανιβαλίσει το εκλογικό ακροατήριο της λαϊκιστικής, χαζοχαρούµενης ∆εξιάς του Φόρτσα Ιτάλια, και έπειτα από µόλις έναν χρόνο κυβερνητικής συγκατοίκησης, να πράξει το ίδιο µε το εκλογικό ακροατήριο του αντιελιτίστικου και ακοµµάτιστου, χαζοχαρούµενου και ακροκεντρώου «Κινήµατος των Πέντε Αστέρων». Σήµερα (αυτο)προβάλλεται ως το αυθεντικότερο, ακροδεξιό «πείραµα» στην Ευρώπη, αξιοποιώντας και την οργανωτική και οικονοµική χορηγία του παλιού συµβούλου του Τραµπ, Στιβ Μπάνον – κι ας απαγορεύτηκε πρόσκαιρα η ίδρυση «ακαδηµίας» στη Ρώµη, για την κατάρτιση στελεχών της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, την οποία θα χρηµατοδοτούσε το ίδρυµα του Μπάνον. Ο Αµερικανός πολυεκατοµµυριούχος, συνταξιούχος τραπεζίτης της Γκόλντµαν Σακς θα επανέλθει…

Στη Γαλλία ήταν αναµενόµενη η οριακή επικράτηση της Λεπέν, όχι εναντίον όσο εξαιτίας της άγριας πολιτικής λιτότητας και καταστολής που εφαρµόζει η προεδρία του ακροκεντρώου Μακρόν – άλλο ένα µάθηµα-εκδίκηση της Ιστορίας, από τη στιγµή που οι υποτίθεται «υπεράνω κοµµάτων και πολιτικής» πρόεδροι ή πρωθυπουργοί του ακραίου κέντρου θέτουν σε εφαρµογή το πρόγραµµα της άκρας δεξιάς.

Βρετανία: η θύελλα του Brexit

Η Βρετανία τεκµηρίωσε διά της ψήφου πως το «αθώο» δηµοψήφισµα για το Brexit παράγει περισσότερη ιστορία και αποτελέσµατα από όσα µπορεί να αντέξει ο διχοτοµηµένος και εσωτερικά αλληλοσπαρασσόµενος δικοµµατισµός των Συντηρητικών και των Εργατικών. Στην ευρωκάλπη τιµωρήθηκε εξίσου η αναβλητικότητα στη έξοδο από την Ε.Ε., που σύµφωνα µε τη συµφωνία Μπαρνιέ πάει για το 2024 και µετά, µε την πριµοδότηση και τη νίκη του κόµµατος ειδικού σκοπού από τον επανεµφανιζόµενο φαφλατά Νάιτζελ Φάρατζ, αλλά και η αναιµική στήριξη σε µια εκδοχή του Bremain, το οποίο µόνο το κόµµα των Φιλελευθέρων υποστηρίζει αναφανδόν και σύσσωµο – και κέρδισε αυτό το τµήµα των εκλογέων. Συντηρητικοί και Εργατικοί σκόρπισαν στους τέσσερις ανέµους της µπρεξιτικής θύελλας, ακριβώς επειδή και στην πραγµατικότητα δεν έχουν σαφή, ξεκάθαρη και εφαρµόσιµη θέση για το Brexit ούτε καν ως τήρηση της ετεροβαρούς και ταξικά κακής συµφωνίας Μπαρνιέ.

Η «έκπληξη» των Πράσινων

Η «έκπληξη» όµως ήρθε από τους Πράσινους, στη Βρετανία, τη Γερµανία και αλλού. Η ανοδική πάντως πορεία έχει καταγραφεί σε διάφορα κράτη-µέλη της Ε.Ε., µε αποκορύφωµα την Αυστρία όπου ο πρώην ηγέτης τους, Αλεξάντερ βαν ντερ Λέµπεν, κατέχει το ύπατο αξίωµα του προέδρου της δηµοκρατίας, έπειτα από τις περιπετειώδεις εκλογές του 2016.

Και αν όντως το πετυχηµένο εκλογικό αποτέλεσµα των Πρασίνων σε ευρωενωσιακή κλίµακα προέρχεται από τη συνεπή και µαχητική στάση τους στο θέµα της υπερθέρµανσης του πλανήτη και τη δικαιωµατική προσέγγισή τους στο θέµα της µετανάστευσης, οι Πράσινοι σε καµιά περίπτωση δεν είναι αντικαπιταλιστές ούτε και αντιΕΕυρωπαϊστές. Παρ’όλα αυτά και εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης ή αυτοκτονικής πολιτικής παρουσίας (ή απουσίας) της Αριστεράς, κατορθώνουν να αποσπάσουν και ταξική και νεανική ψήφο, βάζοντας τα θεµέλια µιας δυναµικής εµφάνισής του στο προσκήνιο, µε καύσιµο και τις συνεχείς µαθητικές διαδηλώσεις και διαµαρτυρίες για το κλίµα κυρίως στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.

Η Αυστρία όµως καθώς και µια σειρά κρατιδιακών κυβερνήσεων στη Γερµανία, όπου οι Πράσινοι κατέχουν υπουργικές και διοικητικές θέσεις είτε σε σχήµατα µε σοσιαλδηµοκρατική πλειοψηφία είτε σε συνεννόηση µε τους Χριστιανοδηµοκράτες, δείχνουν και τα όρια του ενθουσιασµού για το «πράσινο κύµα» στην Ευρώπη.

Στη Βιέννη ειδικά, η συγκατοίκηση Πράσινου προέδρου µε την (ακρο)δεξιά κυβέρνηση Κουρτς – Στράχε υπήρξε εξαιρετικά αρµονική, έως το σκάνδαλο Ίµπιζα που οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες εκλογές τον προσεχή Σεπτέµβριο. Με άλλα λόγια, αν υπάρχει οποιαδήποτε αυταπάτη ότι οι Πράσινοι µπορεί να αποτελέσουν τη «φυσική» και «λογική» απάντηση ανάσχεσης στην ακροδεξιά και το ακραίο κέντρο, καλύτερα να επαληθευτούν τα οικονοµικά και κοινωνικά πεπραγµένα τους µε την σε πολλούς αστερίσκους εξαίρεση της µετανάστευσης στην Αυστρία της συναίνεσης και τις κρατιδιακές κυβερνήσεις της Γερµανίας.

Έτσι, τα αποτελέσµατα των ευρωεκλογών, δεύτερων στην περίοδο της ευρωπαϊκής, καπιταλιστικής κρίσης, προοιωνίζονται µια νέα, πολιτική ισορροπία ανάµεσα σε έναν όλο και πιο «πράσινο» πολιτικά Βορρά και σε έναν Νότο που οι µαύρες σκιές θα πέφτουν εξαιρετικά βαριές στο πολιτικό σκηνικό.

Υστερόγραφο: Την ώρα που γράφονταν όλα τα παραπάνω, στη ∆ανία, τις εκεί βουλευτικές εκλογές, κέρδιζαν, µε 25,9%, οι Σοσιαλδηµοκράτες της 41χρονης ιστορικού Μέτε Φρεντέρικσεν, που έχουν υποσχεθεί αφενός περισσότερες «πράσινες» επενδύσεις στην προσαρµογή της δανέζικης οικονοµίας µπροστά στις προκλήσεις της κλιµατικής αλλαγής και αφετέρου αυστηρούς ελέγχους, µικρότερες ποσοστώσεις και σε βάθος χρόνου ανάσχεση της µετανάστευσης από τις «µη-δυτικές» χώρες.

Ποιος είπε πως το πράσινο πρόγραµµα και το αντιµεταναστευτικό µίσος δεν µπορούν να συγκεραστούν στην οβιδιακή και µισαλλόδοξη µεταµόρφωση της σοσιαλδηµοκρατίας;

Οι σ. της ΟΚΔΕ μας έστειλαν το παρακάτω κάλεσμα για συμπαράσταση στον αγωνιζόμενο λαό του Σουδάν, το οποίο και δημοσιεύουμε.

Αθωώθηκε η καθαρίστρια που είχε παραποιήσει το απολυτήριο Δημοτικού από την αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου

Η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου πρότεινε την αθώωση της καθαρίστριας που είχε παραποιήσει το απολυτήριο δημοτικού για την πρόσληψή της, κατά την εκδίκαση της αίτησης αναίρεσης της απόφασης του Δικαστηρίου που είχε εκδώσει την καταδικαστική απόφαση. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης «ως χρόνο τέλεσης της κακουργηματικής απάτης δέχθηκε το δικαστήριο την περίοδο 1996-2015 που ήταν ο χρόνος που φέρεται να προκάλεσε ζημιά στο Δημόσιο λαμβάνοντας τους μισθούς της. Ο αληθής χρόνος τέλεσης όμως, είναι το 1996 που προσκόμισε νοθευμένα πιστοποιητικά με αποτέλεσμα την παραπλάνηση της αρμόδιας επιτροπής. Η απατηλή συμπεριφορά ήταν άπαξ και όχι εξακολουθητικά, όσο λάμβανε μηνιαίες αποδοχές της. Δεν υπήρχε υποχρέωση να ανακοινώσει κάθε μήνα την απάτη, αφού δεν μπορεί να αυτοενοχοποιηθεί». Η 53χρονη γυναίκα από το Βόλο μετά το άκουσμα της πρότασης αισθάνθηκε ανακουφισμένη και δήλωσε στους δημοσιογράφους «Είχα ανάγκη, είχα δύο παιδιά να μεγαλώσω και έπρεπε να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια όλο αυτό μου στοίχισε.. Αναγνωρίζω το λάθος μου ωστόσο τα δούλεψα τα λεφτά δεν τα πήρα κι έφυγα».

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/02/06/athoothike-i-katharistria-poy-eiche-parapoiisei-to-apolytirio-dimotikoy-apo-tin-anteisaggelea-toy-areioy-pagoy/

Εργοδοτική αυθαιρεσία ιδιωτικού ομίλου γνωστής εταιρίας διαγνωστικών μονάδων

Ο ιδιωτικός όμιλος Βιοϊατρική, παρά την 3μερη απεργία και αναστολή λειτουργίας που έχει οριστεί για τις ημέρες Πεμπτη 23, Παρασκ. 24 και Σαββατο 25 Μαΐου 2019 για ΟΛΑ τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, έδωσε εντολή στους εργαζομένους στο κεντρικό κατάστημα των Αμπελοκήπων να εργαστούν 8ωρο και υποχρεωτικά και μάλιστα «χωρίς όμως να φορούν την εργασιακή ενδυμασία ώστε να μην φαίνεται ότι είναι υπάλληλοι στο χώρο σε περίπτωση ελέγχου» και ότι παρανόμως θα πραγματοποιηθούν οι βάρδιες (αν και με μειωμένο προσωπικό για να «μοιάζει» ότι το διαγνωστικό κέντρο δεν λειτουργεί), εξυπηρετώντας έτσι «κρυφά» όσους «εκλεκτούς» πελάτες τύχει να έχουν αυτήν την απαίτηση (μιας και από το τηλέφωνο έχουν εντολή να ψεύδονται οι υπάλληλοι ότι το κέντρο δε λειτουργεί για να μην εκτεθεί η εταιρία). Εκτός του ότι αυτό είναι εντελώς παράνομο, πώς θα εξασφαλισθεί π.χ. κάποιος εργαζόμενος αν τύχει κάποιο ατύχημα μέσα στο χώρο εργασίας εάν είναι δηλωμένος ως εκτός εργασίας από την εργοδοσία; Τα σωματεία έδωσαν ως μόνη έγκυρη και νόμιμη λύση την επώνυμη καταγγελία επιτροπής υπαλλήλων στην επιθεώρηση εργασίας, πράγμα που φυσικά δεν είναι εφικτό στον ιδιωτικό τομέα όπου οι υπάλληλοι εργάζονται υπό τη μόνιμη απειλή της απόλυσης και της ανεργίας. Όποιος μπορεί να επέμβει ή να πάρει δημοσιότητα το ζήτημα ώστε να μην αποσιωπηθεί η αδικία και ασυδοσία των εργοδοτών που δρουν μονίμως αυθαίρετα και χωρίς ποτέ να υφίστανται συνέπειες.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/05/22/ergodotiki-aythairesia-idiotikoy-omiloy-gnostis-etairias-diagnostikon-monadon/

Αυτοκτόνησε επειδή τον ανάγκασαν να υπογράψει την παραίτηση του

Ο 49χρονος Σ.Β, υπάλληλος του πολυκαταστήματος Praktiker στο Αιγάλεω, εξαναγκάστηκε να υπογράψει την παραίτησή του, ώστε να μη φανεί ως απόλυση, σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέλφων του. Δύο μέρες μετά, βρέθηκε απαγχονισμένος στο διαμέρισμά του. Όπως τόνισαν, η αναγκαστική παραίτηση ήταν ο τρόπος να τιμωρηθεί ο άτυχος εργαζόμενος για μια ανοιχτή συσκευασία που βρέθηκε στον χώρο ευθύνης του. Η ομάδα σεκιούριτι τον οδήγησε στο γραφείο της διεύθυνσης, αφήνοντας υπόνοια ότι μπορεί και να έκλεψε. Ο ΣΒ ένιωσε ότι θίγεται η αξιοπρέπειά του, έπειτα από 12 χρόνια εργασίας, στη διάρκεια των οποίων δεν είχε δώσει καμία αφορμή να τον κατηγορήσουν. Η παραίτηση, κάτω από πιεστικές και αδιευκρίνιστες συνθήκες, υπεγράφη .. Oι γείτονες ειδοποίησαν την αστυνομία, γιατί από το διαμέρισμά τους αναδυόταν δυσοσμία. Η κηδεία του έγινε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τους συναδέλφους του. H διοίκηση απέφυγε να καλύψει τα έξοδα (ζήτησε από το σωματείο να υποβάλει επίσημο αίτημα), για να μην φανεί ότι αισθάνεται τύψεις για την εξέλιξη της υπόθεσης.Οι συνάδελφοί του και κυρίως η ομάδα σεκιούριτι περιμένουν να κληθούν για κατάθεση από τους αστυνομικούς του ΑΤ Κορυδαλλού, που έχουν αναλάβει την υπόθεση. Με αφορμή την αυτοκτονία, εκπρόσωποι σωματείων στον ιδιωτικό τομέα καταγγέλλουν ότι το σκηνικό στη συγκεκριμένη πολυεθνική εταιρεία θυμίζει κάτεργο, στο οποίο μοχθούν οι εργαζόμενοι έναντι 600 και 700 ευρώ. Πολλές φορές δουλεύουν με ημιαπασχόληση, με αποτέλεσμα να εισπράττουν τα μισά. Εργαζόμενοι καταγγέλλουν την Praktiker Hellas για τις αντεργατικές της πρακτικές, την ώρα που η μητρική Praktiker Γερμανίας βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης, λόγω έλλειψης ρευστότητας και υψηλών χρεών. Η ελληνική διοίκηση απολύει με το παραμικρό (γιατί κάποιος μίλησε, γιατί κάποιος δεν ήξερε με λεπτομέρειες όλες τις προσφορές), καθώς απ’ έξω περιμένουν στρατιές ανέργων. Μάλιστα, πρόσφατα προχώρησε σε μονομερή μείωση μισθών κατά 7%, στις περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι δεν υπέγραψαν ατομικές συμβάσεις με την προβλεπόμενη μείωση.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/02/03/aytoktonise-epeidi-ton-anagkasan-na-ypograpsei-tin-paraitisi-toy/

«Γενοκτονία» οι δολοφονίες αυτοχθόνων γυναικών στον Καναδά

Περίπου 4.000 γυναίκες και κορίτσια από τις κοινότητες των αυτοχθόνων του Καναδά, αλλά και μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, έχουν δολοφονηθεί ή εξαφανιστεί, γεγονός που σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε ανεξάρτητη αρχή συνιστά «καναδική γενοκτονία». Η έρευνα που αναμένεται να δοθεί πλήρως στη δημοσιότητα την ερχόμενη Δευτέρα, σε ειδική τελετή, διέρρευσε στο δίκτυο CBC και έχει επιβεβαιωθεί από τον Guardian διήρκεσε δυόμισι χρόνια. Σύμφωνα με τα ευρήματα της Εθνικής Έρευνας για Δολοφονίες και Εξαφανίσεις Αυτοχθόνων Γυναικών και Κοριτσιών, πρόκειται για «κρατικές ενέργειες ή κρατική αδράνεια που είναι εδράζονται στον αποικισμό και την αποικιοκρατική ιδεολογία» η οποία έχει ρόλο-κλειδί στις εξαφανίσεις αυτών των προσώπων, αλλά και μελών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας του Καναδά. «Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι χιλιάδες γυναίκες, κορίτσια και ΛΟΑΤΚΙ άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους σε μια καναδική γενοκτονία που διαρκεί μέχρι σήμερα», αναφέρει συγκεκριμένα η έκθεση. Επίσης σημειώνει ότι αν και οι επίσημοι αριθμοί μιλούν για 4.000 ανθρώπους, αυτό μπορεί να είναι πλασματικό και να υπάρχουν πολλά περισσότερα περιστατικά. Μέλη των κοινοτήτων των αυτοχθόνων και ακτιβιστές προσπαθούσαν πολλά χρόνια να πείσουν την προηγούμενη κυβέρνηση των Συντηρητικών να πραγματοποιήσει έρευνα για τους θανάτους αυτών των ανθρώπων, ωστόσο μόνο η κυβέρνηση του Φιλελεύθερου Κόμματος του Τζάστιν Τριντό προχώρησε στην έρευνα, εξασφαλίζοντας και τους αναγκαίους πόρους. Αν και οι συγγραφείς της έκθεσης αναφέρουν ότι είναι πολύ δύσκολο να δώσει κανείς έναν διεθνώς αποδεκτό ορισμό του όρου γενοκτονία, αναφέρουν ότι οι νομικοί που εξέτασαν τα ευρήματα της έρευνας οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για γενοκτονία μέσα στη χώρα. «Γενοκτονία είναι το σύνολο των κοινωνικών πρακτικών, παραδοχών και ενεργειών που περιγράφονται μέσα στην έκθεση», αναφέρεται. «Τα ευρήματα της εθνικής έρευνας ενισχύουν τον ισχυρισμό μας περί γενοκτονίας, λόγω της βίας που ασκήθηκε σε γυναίκες και κορίτσια και ΛΟΑΤΚΙ πρόσωπα». Δεν είναι η πρώτη φορά που στον Καναδά γίνεται λόγος για γενοκτονία. Το 2015, έπειτα από έρευνα για την πολιτική του σχολικού συστήματος έναντι των παιδιών των αυτοχθόνων, τα οποία συχνά εξαναγκάζονταν να ζουν σε σχολικά συγκροτήματα μακριά από τις οικογένειές τους, ο γερουσιαστής Μάρεϊ Σίκλερ, που ήταν επικεφαλής της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης, είχε μιλήσει για «πολιτιστική γενοκτονία». Τον όρο τότε είχε δεχθεί και η πρώην επικεφαλής του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, Μπέβερλι ΜακΛάχλιν.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/06/02/genoktonia-oi-dolofonies-aytochthonon-gynaikon-ston-kanada/

Έκοψαν τη Sma Rag Da από το Star γιατί φορούσε T-shirt ενάντια στις εξορύξεις

Η γνωστή μουσικός έκανε πρόσφατα μια διασκευή σε ένα παραδοσιακό ηπειρώτικο τραγούδι και γι’ αυτό την κάλεσαν στην εκπομπή που παρουσιάζουν ο Κρατερός Κατσούλης και η Κατερίνα Καραβάτου Καλεσμένη στη «Φωλιά των Κου Κου» ήταν η Sma Rag Da, αλλά τελικά δεν βγήκε ποτέ. Πιο συγκεκριμένα, η νεαρή τραγουδίστρια, Σμαράγδα Αλεξανδρή, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, είχε προαναγγείλει την εμφάνισή της στην εκπομπή που παρουσιάζουν ο Κρατερός Κατσούλης και η Κατερίνα Καραβάτου, αλλά λίγες ώρες μετά κατήγγειλε πως δεν βγήκε στον αέρα επειδή λογοκρίθηκε η μπλούζα της. «Επειδή σας χρωστάω μια εξήγηση για την ξαφνική ακύρωση της σημερινής μου εμφάνισης στο star, please keep reading. Πριν μπω στο θέμα, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πρόσκληση καθώς και για τη σύντομη φιλοξενία στο κανάλι – όλοι όσοι γνώρισα ήταν ευγενέστατοι και με έκαναν να νιώσω πολύ άνετα. Και η Κατερίνα και ο Κρατερός και όλοι οι παρουσιαστές και η ομάδα με υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και μεγάλα χαμόγελα backstage. Το πρόβλημα που προέκυψε είναι πως εγώ χωρίς να έχω προειδοποιήσει το σταθμό (δεν σκέφτηκα καν ότι έπρεπε, δεν είχα κάποια οδηγία εξάλλου) πήγα φορώντας αυτή την μπλούζα, που γράφει «οι εξορύξεις στην Ήπειρο είναι πολύ κακή ιδέα» (μιας και με κάλεσαν λόγω της διασκευής μου στο παραδοσιακό τραγούδι Τσοπανάκος Ήμουνα, του οποίου το βίντεο γυρίστηκε στα Τζουμέρκα). Αν σκεφτήκατε «ποιες εξορύξεις στην Ήπειρο;» μην νιώθετε άσχημα που δεν ξέρετε τίποτα. Σχεδόν κανείς δεν ξέρει. Γι’ αυτό θεώρησα σημαντικό να αξιοποιήσω την τηλεοπτική μου εμφάνιση να θίξω ένα απίστευτα σημαντικό θέμα. Ψάξτε να δείτε για τις συμφωνίες που καθόλου κερδοφόρες δε θα είναι για την Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα θα ναι πολύ πολύ βολικές για τις εταιρίες που έρχονται από το εξωτερικό, για το περιβαλλοντικό ρίσκο που ενδεχομένως να πλήξει ανεπανόρθωτα τον τουρισμό, την οικολογική καταστροφή που θα προκαλέσει όλη αυτή η ιστορία σε παρθένα εδάφη κλπ. Μην σας πείσει κανένας ότι αυτά τα έργα θα φέρουν «ανάπτυξη» και θα μας ανεβάσουν στο «γεωπολιτικό ranking» – μια γρήγορη έρευνα αρκεί για να καταλάβει μέχρι κι ο πιο άσχετος ότι το ρίσκο είναι τόσο μεγάλο και το κέρδος τόσο μικρό, που μια μικρή μικρή ομάδα ατόμων θα επωφεληθεί στην πραγματικότητα. Εξάλλου αν ήταν τόσο σπουδαίο σχέδιο, θα γνωρίζαμε ότι συμβαίνει και θα πανηγυρίζαμε όλοι μαζί για την γαμάτη ανάπτυξη που πρόκειται να έρθει. Δεν είχα σκοπό καν να μιλήσω γι’ αυτό, απλά θα φορούσα την μπλούζα. Δυστυχώς για να συμβεί αυτό έπρεπε να ληφθεί κάποια έγκριση από κάποιον ανώτερο και επειδή η φάση έγινε τελευταία στιγμή κι η εκπομπή είναι λάιβ δεν προλάβαμε να την πάρουμε. Προς υπεράσπιση των υπέροχων κι ευγενέστατων (πραγματικά) εργαζομένων του σταρ θέλω να πω πως μου δόθηκε η επιλογή να ανεβάσουμε φωτό με την μπλούζα στα σόσιαλ μίντια του σταθμού, αλλά δεν το δέχτηκα. Εκτιμώ τα παιδιά που γρήγορα πρότειναν μια λύση αλλά ξέρω πως μέσα μου δεν θα ένιωθα εντάξει με αυτόν τον συμβιβασμό. Δεν ήξερα ότι θα υπήρχε τόσο πρόβλημα για μια μπλούζα με οικολογικό μήνυμα. Αυτά από μένα. Φιλιά σε όλους κι ευχαριστώ το σταρ για την πρόσκληση και για την πρωτοβουλία να στηρίζει λώκαλ καλλιτέχνες εντός κι εκτός του εμπορικού φάσματος καθώς και για το ότι έπαιξε τον Τσοπάνακο μου δύο φορές αυτή την εβδομάδα», έγραψε η Sma Rag Da στο Facebook. Ποια είναι η Sma Rag Da H Sma Rag Da το 2013, σε ηλικία δεκαεπτά ετών κυκλοφόρησε το πρώτο της single «Take Your Time» από τη «Mahayana Records», που έγινε αμέσως η αγαπημένη του indie κοινού, θυμίζοντας κάτι από Alex Turner, λίγο από Kate Nash αλλά και κάτι εντελώς νέο και ανεπιτήδευτο. Από τότε ακολούθησαν ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος της με τίτλο «Wisdom Tooth», το Broken Greek EP με τον Άγγλο παραγωγό Brodsky, ένα 2-track EP με διασκευές στα ηπειρώτικα τραγούδια «Αθαμανία όμορφη» και «Τσοπανάκος ήμουνα» καθώς και τα singles «2017 was such a f*cking crappy year» και «Too sad to function». Αυτή την περίοδο, επιστρέφει στη δισκογραφία με τον προπομπό του νέου της άλμπουμ με τίτλο «Air Sickness Bag», που πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο. Το «If you were a bird» είναι το πρώτο κομμάτι που έγραψε μετά από ενάμιση χρόνο δημιουργικής παράλυσης. Τα κουπλέ γράφτηκαν λίγους μήνες πριν χωρίσει από μία δυνατή σχέση που είχε, ενώ τα ρεφρέν λίγες μέρες αφού χώρισε. «Η δημιουργία του ήταν για μένα μια λυτρωτική διαδικασία», αποκαλύπτει στη Lifo. Όσοι την ακολουθούν στα social media, γνωρίζουν πως υπάρχουν πολλοί παραπάνω λόγοι να την αγαπήσουν πέραν της μουσική της. Εκτός από την αφοπλιστική ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό της, η Sma Rag Da ξεχωρίζει για το ενδιαφέρον της να ανοίγει συνεχώς διάλογο μέσα από τα μουσικά της projects και να μπλέκει μουσικά είδη κι επιρροές. Παράλληλα, θεωρεί τον εαυτός της επαναστάτρια. «Για μένα, ναι, είμαι. Έκανα την προσωπική μου επανάσταση. Δεν ήταν εύκολο. Μέχρι πριν λίγα χρόνια μπορώ να πω ότι ήμουν ένα πολύ προβληματικό άτομο κι είχα τόσα να λύσω που δεν ήξερα από πού να αρχίσω. Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι δεν είσαι καλά. Κάπως όμως ήρθαν τα πράγματα που τη βρήκα τη δύναμη κι άρχισα να λύνω. Ένα-ένα, σιγά-σιγά. Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό καθώς πλέον ζω πιο όμορφα και ξέρω καλύτερα ποια είμαι και τι θέλω. Άμα με κάποιον μαγικό τρόπο όλοι οι άνθρωποι άρχιζαν να ασχολούνται περισσότερο με την ‘προσωπική επανάσταση’ τους, τότε πιστεύω πως όλες οι άλλες ‘σημαντικές’ επαναστάσεις θα έρχονταν από μόνες τους», τονίζει στο avmag.gr.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/06/02/ekopsan-ti-sma-rag-da-apo-to-star-giati-foroyse-t-shirt-enantia-stis-exoryxeis/

Μεγάλη αλυσίδα ταχυφαγείου απέλυσε δύο διανομείς επειδή απέργησαν στις 11 Απριλίου

Δύο εργαζόμενους διανομείς -έναν στο κατάστημα της Αγίας Παρασκευής και έναν στο κατάστημα της Λ. Αλεξάνδρας, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει στην πετυχημένη απεργία της Συνέλευσης Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλων στις 11/4 απέλυσε προηγούμενη εβδομάδα η διεύθυνση των Goody’s. Με αφορμή αυτή την εξέλιξη, η δημοτική κίνηση «Φυσάει Κόντρα» στην Αγία Παρασκευή, σε σχετική ανακοίνωσή της τονίζει οτι «λίγο καιρό πριν από την απόλυση, ο ένας από τους δύο εργαζόμενους, γείτονάς μας, είχε διεκδικήσει με επιτυχία εταιρικό μηχανάκι. Η απεργία, εξάλλου, ήταν κομμάτι του αγώνα που γίνεται από τους οδηγούς δικύκλου για να τους παρασχεθούν από τους εργοδότες μέτρα ατομικής προστασίας και εταιρικό μηχανάκι, καθώς και για να ενταχθούν σε ενιαία ειδικότητα και στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά – διεκδικούν αξιοπρεπείς όρους εργασίας, δώρα και επιδόματα, πλήρη ασφάλιση, και συμπεριφορά που δικαιούται κάθε άνθρωπος, μακριά από τα σεξιστικά και ρατσιστικά σχόλια τα οποία έχουν γίνει «καθημερινότητα». Η «απάντηση» των εργοδοτών, είναι απολύσεις. Οι προφάσεις, γνωστές -«χαμηλή παραγωγικότητα» ή «έλλειψη ευγένειας προς τους πελάτες». Να σημειωθεί ότι η εταιρία Goody’s ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο Vivartia – ο οποίος περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τα Everest, Flocafe, La Pasteria.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/05/26/megali-alysida-tachyfageioy-apelyse-dyo-dianomeis-epeidi-apergisan-stis-11-aprilioy/

Θίσβη: Εργατικό ατύχημα με 39χρονο εργάτη, έπειτα από πτώση του σε αμπάρι πλοίου

Ένας 39χρονος εργάτης τραυματίστηκε στο κεφάλι έπειτα από πτώση του στο αμπάρι του φορτηγού πλοίου, σημαίας Παναμά, που ήταν ελλιμενισμένο σε λιμενική εγκατάσταση της Θίσβης. Ο 39χρονος αρχικά μεταφέρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του με ιδιωτικό ασθενοφόρο όχημα στο Γενικό Νοσοκομείο Θηβών και στη συνέχεια στον Ερυθρό Σταυρό Αθηνών, όπου παραμένει νοσηλευόμενος. Προανάκριση για το περιστατικό διενεργείται από το Β΄ Λιμενικό Τμήμα Θίσβης του Λιμεναρχείου Ιτέας.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/05/29/thisvi-ergatiko-atychima-me-39chrono-ergati-epeita-apo-ptosi-toy-se-ampari-ploioy/

Οι εκπαιδευτικοί της Ν. Ζηλανδίας πραγματοποιούν τη μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της χώρας

Ζητούν μισθολογικές αυξήσεις και μείωση του ωράριου εργασίας – Σχεδόν 50.000 δάσκαλοι και καθηγητές στους δρόμους Δεκάδες χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές στη Νέα Ζηλανδία απεργούν σήμερα –μια ημέρα πριν από την ανακοίνωση της κυβέρνησης του «προϋπολογισμού για την ευημερία των πολιτών»– ζητώντας υψηλότερους μισθούς και λιγότερες ώρες εργασίας στη μεγαλύτερη απεργία που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα στην ιστορία της χώρας στον χώρο της εκπαίδευσης. Σχεδόν 50.000 δάσκαλοι και καθηγητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης συμμετέχουν στην απεργία σε όλη την επικράτεια της χώρας, σύμφωνα με τα σωματεία τους, με αποτέλεσμα να παραμείνουν πολλά σχολεία κλειστά. Η κυβέρνηση της Άρντερν θα καταθέσει αύριο τον πρώτο της «προϋπολογισμό για την ευημερία των πολιτών», ο οποίος παρουσιάστηκε παγκοσμίως ως μια νέα προσέγγιση στη δημοσιονομική διαδικασία αποφάσεων καθοδηγούμενος από ένα ευρύτερο φάσμα δεικτών με στόχο την βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των πολιτών.Τα συνδικάτα των δασκάλων και καθηγητών διαπραγματεύονται επί μήνες με την κυβέρνηση για μισθολογικές αυξήσεις και μέτρα μείωσης του ωράριου εργασίας, αλλά μέχρι στιγμής βρίσκονται σε αδιέξοδο. Ο υπουργός Παιδείας Κρις Χίπκινς δήλωσε νωρίτερα αυτόν τον μήνα όταν προαναγγέλθηκαν οι απεργίες ότι η κυβερνητική πρόταση για άλλα 703 εκατομμύρια ευρώ σε αυξήσεις μισθών μέσα σε μια τετραετία είναι «η καλύτερη προσφορά που δέχτηκε ο κλάδος την τελευταία δεκαετία» και όπως δήλωσε σήμερα στον σταθμό Radio New Zealand δεν υπάρχουν περισσότερα χρήματα για τον συγκεκριμένο κλάδο στον φετινό προϋπολογισμό. Η απεργία υπογραμμίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Άρντερν στη διαδικασία υλοποίησης της δέσμευσής της όταν ανέλαβε καθήκοντα το 2017 να διοχετεύσει χρήματα στις κοινωνικές υπηρεσίες και να καταπολεμήσει τις οικονομικές ανισότητες. Παράλληλα η πρωθυπουργός κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι διέρρευσε στα μέσα ενημέρωσης έγγραφα που απέσπασε με υποκλοπές και αφορούν τον προϋπολογισμό. Το υπουργείο Οικονομικών μάλιστα ανακοίνωσε ότι κάποιες από τις διαρροές περιέχουν ανακριβείς πληροφορίες.Η αστυνομία ξεκίνησε έρευνα αλλά το αντιπολιτευόμενο συντηρητικό Εθνικό Κόμμα αρνείται ότι εμπλέκεται σε οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα. Ο «προϋπολογισμός για την ευημερία των πολιτών» αναμένεται ότι θα είναι ορόσημο για την κεντροαριστερή κυβέρνηση της Άρντερν και παρακολουθείται διεθνώς από τους προοδευτικούς πολιτικούς που επιθυμούν να διαπιστώσουν αν θα έχει τα αποτελέσματα που επιδιώκει με το να εστιάζει στην «ευγένεια, την ενσυναίσθηση και την ευημερία». Η κυβέρνηση της Άρντερν έχει ήδη αποκαλύψει κάποια βασικά στοιχεία του προϋπολογισμού όπως η επένδυση εκατομμυρίων για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής και της σεξουαλικής βίας, η δημιουργία περισσότερων χώρων στέγασης για τους άστεγους και η μείωση του αριθμού των φυλακισμένων Μαορί.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/05/29/oi-ekpaideytikoi-tis-n-zilandias-pragmatopoioyn-ti-megalyteri-apergia-stin-istoria-tis-choras/

Νέες διαδηλώσεις φοιτητών εναντίον του Μπολσονάρου στη Βραζιλία

«Βρίσκομαι εδώ διότι όλοι οι άνθρωποι φτωχικής καταγωγής αξίζουν μια ποιοτική εκπαίδευση» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Κάιο Ντουάρτε, που σπουδάζει κοινωνικός λειτουργός, ενώ διαδήλωνε στη Μπραζίλια, όπου τουλάχιστον 2000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην εμβληματική πλατεία των υπουργείων. «Ανησυχώ για τις επόμενες γενιές, που μπορεί να μην επωφεληθούν από την ίδια εκπαίδευση με εμένα» υπογράμμισε ο νέος. Σύμφωνα με τον ενημερωτικό ιστότοπο G1, διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε περίπου 50 πόλεις στις 18 από τις 26 πολιτείες της Βραζιλίας. Την 15η Μαΐου, 1,5 εκατομμύριo άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί σε περισσότερες από 200 πόλεις σε όλες τις πολιτείες της χώρας. Ο ακροδεξιός πρόεδρος Ζαΐχ Μπολσονάρου είχε τότε αντιμετωπίσει τους φοιτητές με περιφρόνηση, χαρακτηρίζοντάς τους «ηλίθια εργαλεία που χειραγωγούνται από μια μειοψηφία ειδικών, η οποία συνθέτει την καρδιά των ομοσπονδιακών πανεπιστημίων στη Βραζιλία». Δηλώσεις που φαίνεται πως μετάνιωσε αργότερα, προτιμώντας να μιλάει για «αθώα εργαλεία». Την Κυριακή, δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του Ζαΐχ Μπολσονάρου κατέβηκαν στους δρόμους της Βραζιλίας για να δηλώσουν τη στήριξή τους στον επικεφαλής του κράτους και να ζητήσουν από το Κοινοβούλιο μεγαλύτερη ταχύτητα στην έγκριση των κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων. Τις φοιτητικές κινητοποιήσεις πυροδότησε η ανακοίνωση του παγώματος του ποσού των 5,1 δισεκατομμυρίων ρεάλ (περίπου 1,16 δισεκ. ευρώ) στον προϋπολογισμό για την εκπαίδευση.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/06/01/nees-diadiloseis-foititon-enantion-toy-mpolsonaroy-sti-vrazilia/

Γενική απεργία κατά των μέτρων λιτότητας στην Αργεντινή

Οι διαδηλώσεις εναντιώνονται επίσης στην αύξηση των τελών των υπηρεσιών, αποτέλεσμα των κυβερνητικών προσπαθειών που υπέγραψε με το ΔΝΤ Μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Αργεντινή, καθώς τα μεγαλύτερα συνδικάτα κάλεσαν σε γενική απεργία εναντίον των μέτρων λιτότητας που έλαβε ο πρόεδρος Μαουρίτσιο Μάκρι. «Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση επιδεινώνεται μέρα τη μέρα και ο πληθωρισμός καταστρέφει την αγοραστική δύναμη των μισθωτών», αναφέρει η ισχυρή εργατική συνομοσπονδία CGT. Οι διαδηλώσεις, σήμερα Τετάρτη, εναντιώνονται επίσης στην αύξηση των τελών των υπηρεσιών, αποτέλεσμα των κυβερνητικών προσπαθειών να μειωθεί το έλλειμμα βάσει μιας χρηματοδοτικής συμφωνίας που υπέγραψε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα υψηλά τέλη επέτειναν τα επίπεδα φτώχειας. (AP Photo/Gustavo Garello) Η οικονομική κρίση έχει πλήξει σοβαρά τις πιθανότητες επανεκλογής του Μάκρι, εν όψει των προεδρικών εκλογών του Οκτωβρίου, με τη δημοτικότητά του να πλήττεται από τον υψηλό πληθωρισμό, τις απώλειες θέσεων εργασίας και το αδύναμο πέσο. Η γενική απεργία προκάλεσε χάος στα αεροδρόμια και είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσουν οι εργασίες σε σημαντικά λιμάνια εξαγωγής σιτηρών, ενώ δεν λειτούργησαν τα μέσα μεταφοράς και πολλά σχολεία, γραφεία και τράπεζες.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2019/05/30/geniki-apergia-kata-ton-metron-litotitas-stin-argentini/

Οι Φιλιππίνες έστειλαν πίσω στον Καναδά τόνους απορριμμάτων

Η Μανίλα έστειλε στον Καναδά τόνους απορριμμάτων που είχε δεχθεί πριν από πολλά χρόνια και τα οποία ήταν στο επίκεντρο σφοδρής διμερούς αντιπαράθεσης, την ώρα που πολλές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας τονίζουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να γίνουν οι χωματερές του δυτικού κόσμου.

Επειτα από μια μακρά εκστρατεία που είχε στόχο να πείσει τον Καναδά να πάρει πίσω τα απορρίμματα αυτά που βρίσκονται σε διαδικασία αποσύνθεσης, ο Φιλιππινέζος πρόεδρος Ροντρίγο Ντουτέρτε ζήτησε την προηγούμενη εβδομάδα την άμεση αναχώρηση του φορτηγού πλοίου στο οποίο βρίσκονται.

Σήμερα το ιδιωτικό πλοίο που ναύλωσε η κυβέρνηση των Φιλιππίνων, το MV Bavaria με σημαία Λιβερίας, αναχώρησε από λιμάνι Σούμπικ Μπέι για το Βανκούβερ με 69 εμπορευματοκιβώτια χωρητικότητας 20 τόνων. Το πλοίο θα χρειαστεί περισσότερες από 20 ημέρες για να φτάσει στον Καναδά.

Από το 2013 ως το 2014 περισσότερα από 100 εμπορευματοκιβώτια από τον Καναδά γεμάτα απορρίμματα (οικιακά σκουπίδια, πλαστικά μπουκάλια και σακούλες, εφημερίδες και χρησιμοποιημένες πάνες ενηλίκων) μεταφέρθηκαν στις Φιλιππίνες αφού χαρακτηρίστηκαν ψευδώς πλαστικά απορρίμματα.

Ο Καναδάς επέμεινε ότι η μεταφορά των απορριμμάτων στις Φιλιππίνες δεν ήταν απόφαση της κυβέρνησης, αλλά μια ιδιωτική συναλλαγή.

Οι Φιλιππίνες έχουν ζητήσει επανειλημμένα από την Οτάβα να δεχθεί πίσω τα απορρίμματα, με τον Καναδά να δεσμεύεται μεν να τα πάρει, χωρίς όμως να τηρεί τη διορία που έθεσε η Μανίλα, ως τις 15 Μαΐου. Σε απάντηση οι Φιλιππίνες ανακάλεσαν τον πρεσβευτή τους στην Οτάβα και τους γενικούς τους πρόξενους.

Η ένταση οξύνθηκε περαιτέρω όταν ο εκπρόσωπος του Ντουτέρτε, ο Σαλβαδόρ Πανέλο, απείλησε ότι η χώρα θα στείλει αμέσως πίσω το φορτίο με τα απορρίμματα και θα το πετάξει στα καναδικά χωρικά ύδατα.

Ωστόσο σήμερα ο Φιλιππινέζος υπουργός Εξωτερικών Τεοντόρο Λόκσιν Τζούνιορ δήλωσε ότι η επιστροφή των απορριμμάτων «είναι το τέλος του ζητήματος». «Προς τους απεσταλμένους που έχουν ανακληθεί: ανεβείτε στο αεροπλάνο!», πρόσθεσε.

Από την πλευρά τους ακτιβιστές υπέρ του περιβάλλοντος χαιρέτισαν την κίνηση της Μανίλας ως «ένα ισχυρό μήνυμα» στη διεθνή κοινότητα ότι οι Φιλιππίνες δεν είναι «ο παγκόσμιος κάδος απορριμμάτων».

Η Greenpeace επεσήμανε ότι η υπόθεση αυτή έφερε στο προσκήνιο τον τρόπο με τον οποίο ανεπτυγμένες χώρες εκμεταλλεύονται χαλαρές εθνικές νομοθεσίες και παραθυράκια του διεθνούς δικαίου για να στέλνουν τα απορρίμματά τους σε φτωχές χώρες.

«Πρέπει επίσης να κλείσουμε τα παραθυράκια», τόνισε η Λία Γκερέρο εκπρόσωπος της Greenpeace.

Πριν μερικές ημέρες η Μαλαισία ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει 450 τόνους πλαστικών απορριμμάτων σε πολλές χώρες, ανάμεσά τους η Αυστραλία, το Μπανγκλαντές, ο Καναδάς, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ.

«Η Μαλαισία δεν θα γίνει η χωματερή του κόσμου», είχε τονίσει ο Μαλαίσιος υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος. «Δεν θα αφήσουμε να μας τρομοκρατήσουν οι ανεπτυγμένες χώρες».

Η Κίνα δεχόταν επί πολλά χρόνια πλαστικά απορρίμματα από όλο τον κόσμο, προτού σταματήσει ξαφνικά πέρυσι επικαλούμενη περιβαλλοντικές ανησυχίες.

Πολλές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας που θα έπαιρναν τη θέση της Κίνας σιγά σιγά αρχίζουν να υπαναχωρούν. Παρόλα αυτά μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων έχουν σταλεί στη Μαλαισία, την Ινδονησία και σε μικρότερο βαθμό τις Φιλιππίνες.

«Εχουμε δει παρθένα χωριά να μετατρέπονται σε χωματερές εξαιτίας του τσουνάμι φορτίων με απορρίμματα από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Αυστραλία μετά την κινέζικη απαγόρευση», δήλωσε ο Φον Ερνάντες συντονιστής της MKO Break Free From Plastic.

http://www.kathimerini.gr/1026789/article/epikairothta/perivallon/oi-filippines-esteilan-pisw-ston-kanada-tonoys-aporrimmatwn?fbclid=IwAR3hQupjqVmXh9dhtJuRMovFTPEUr4p7pfAfirZMcROxDsYgbX4tbQvmObU

***

***

***