ΑΠΕΡΓΙΑ…ΑΠΕΡΓΙΑ….ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ;

ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΉ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΣΤΙΣ 2/4/2024

Και ενώ πρωτοβάθμια σωματεία σε όλο το δημόσιο έχουν ήδη πάρει απόφαση για απεργία στις 17 Απριλίου, ώστε να υπάρξει συντονισμός με τον ιδιωτικό τομέα και να κλιμακωθούν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις μετά τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση στις 28 Φεβρουαρίου, οι εκπρόσωποι των παρατάξεων ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ καταψήφισαν την προκήρυξη απεργίας.

Η αιτιολογία είναι ότι η ΓΣΣΕ είναι «συμβιβασμένη» και γι αυτό λόγο πρότειναν να εξεταστεί το ενδεχόμενο για απεργία απέναντι στην ακρίβεια από την ΑΔΕΔΥ, μετά την 15 Μαΐου. Δηλαδή μας ευχήθηκαν Καλό Πάσχα. Καταλάβαμε… Το Μάιο θα μας ευχηθούν Καλό Καλοκαίρι και πάει λέγοντας….

Προφανώς τα ζητήματα της ακρίβειας και των μισθών δεν αγγίζουν τους εκπροσώπους των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ. Ή ζουν σε άλλο κόσμο από τους υπόλοιπους εργαζόμενους ή δεν θέλουν να πιέσουν την ήδη στριμωγμένη από τις εξελίξεις κυβέρνηση.

Να τους θυμίσουμε, αφού πρώτα κοιταχτούν στον καθρέφτη,  ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μπορεί να είναι ξεπουλημένες, αλλά οι εργαζόμενοι και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο δεν είναι και έχουν φτάσει στα όριά τους. Στενάζουν από τη διαρκή υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης του μισθού τους και δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα.

Η 17 Απρίλη πρέπει να γίνει ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ! 

Ακολουθώντας το παράδειγμα της ΕΙΝΑΠ και άλλων σωματείων πρέπει και η ΠΟΣΕ ΕΦΚΑ να πάρει απόφαση για συμμετοχή στην απεργία  17 Απριλίου.

Η υπονόμευση της απεργίας δεν θα περάσει!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ 

Η ταινία πραγματεύεται την αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση και επιχειρηματικοποίηση  της εκπαίδευσης στις ΗΠΑ, μέσω των σχολείων charter, τα σχολεία με κουπόνια και τα ηλεκτρονικά σχολεία. Με παραδείγματα από τη Φιλαδέλφεια, τη Νέα Ορλεάνη, το Νάσβιλ και άλλες πολιτείες αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση στη χώρα,  πώς οι κρατικές δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση  πηγαίνουν στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων αντί για τα δημόσια σχολεία, πώς οι «μεταρρυθμίσεις» που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση της Αμερικής έχουν δημιουργήσει «προνομιακές νησίδες μέσα σε μια θάλασσα ανισότητας», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά από τους δημιουργούς της ταινίας.  «Πρωταγωνιστές» της είναι οι  εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι μαθητές  που αγωνίζονται για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης, ενάντια στο σχολείο της αγοράς και της εμπορευματοποίησης.

Η προβολή θα γίνει το Σάββατο 30 Μάρτη, 6:00 μ.μ. στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Γιατράκου 22 στο Μεταξουργείο. Είσοδος ελεύθερη.

Του Χρήστου Βαγενά*

Η µεγάλη απεργία στις 28 Φλεβάρη αποκάλυψε ότι υπάρχουν µαζικές αγωνιστικές διαθέσεις στην εργατική τάξη, ενάντια στην προδοτική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των δυνάµεων Ν∆-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και την άρνηση του ΠΑΜΕ να υλοποιήσουµε ένα πρόγραµµα συνέχειας, συντονισµού και κλιµάκωσης των κινητοποιήσεων.

Το ζήτηµα της ακρίβειας αποτελεί πλέον βασικό πρόβληµα, καθώς δυσκολεύει όλο και περισσότερο τη ζωή των εργατικών και λαϊκών στρωµάτων και βυθίζει στη φτώχεια εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους µας. Το πάρτι της κερδοσκοπίας των καπιταλιστών ξεκίνησε µε την αύξηση των τιµών αµέσως µετά τον κορωνοϊό και συνεχίζεται αµείωτο από τότε. Όλοι οι πολιτικάντηδες της ∆εξιάς και οι νεοφιλελεύθεροι παπαγάλοι προσπαθούν να µας πείσουν ότι είναι προσωρινό φαινόµενο, ότι προήλθε από τον πόλεµο στην Ουκρανία, ότι η ακρίβεια είναι εισαγόµενο φαινόµενο και διάφορα άλλα τέτοια παραµύθια. Αυτό που βιώνει όµως η εργατική τάξη είναι µια διαρκής αφαίµαξη του πραγµατικού της εισοδήµατος. 

Η ακρίβεια αφορά κυρίως είδη πρώτης ανάγκης µε ανελαστική ζήτηση, όπως είναι τα τρόφιµα, το ρεύµα, η ενέργεια, τα καύσιµα.  Γίνεται µια νέα τεράστια µεταφορά πλούτου από τα φτωχά στρώµατα προς το κεφάλαιο, που εκφράζεται µε υπερκέρδη στα οικονοµικά αποτελέσµατα των επιχειρήσεων, ενώ και το κράτος έχει συνεχώς αύξηση εσόδων, αφού εισπράττει όλο και περισσότερα από τους έµµεσους φόρους και τον ΦΠΑ λόγω των αυξηµένων τιµών των αγαθών.

Οι διεθνείς αντιδράσεις κατά της ακρίβειας

Απέναντι σε αυτά τα προβλήµατα οι εργαζόµενοι\ες και η νεολαία, µε τα συνδικάτα, τις πολιτικές οργανώσεις και τις συλλογικότητες της Αριστεράς, έχουν δώσει σκληρές µάχες σε όλες τις χώρες του λεγόµενου «δυτικού κόσµου». Στην αρχή τον τόνο έδωσαν οι απεργιακές µάχες στις ΗΠΑ (αυτοκινητοβιοµηχανίες, ηθοποιοί, σεναριογράφοι κ.α.), αλλά και στη Γαλλία ενάντια στην αντιασφαλιστική µεταρρύθµιση Μακρόν. Ακολούθησαν µεγάλες απεργίες στη Βρετανία, την Ισπανία και πρόσφατα στη Γερµανία, µε πολυήµερες κλαδικές κινητοποιήσεις.

Στην Ελλάδα δυστυχώς η κυριαρχία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στα συνδικάτα και οι µικρές και κατακερµατισµένες δυνάµεις της ριζοσπαστικής και επαναστατικής Αριστεράς λειούργησαν ανασταλτικά την προηγούµενη περίοδο στην πυροδότηση µεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων για την επιβίωση της εργατικής τάξης και την προστασία του κοινωνικού κράτους και του λαϊκού εισοδήµατος. Με εξαίρεση βέβαια τις µεγάλες κινητοποιήσεις για το έγκληµα στα Τέµπη τον Μάρτιο του 2023, στις οποίες ο όγκος και ο δυναµισµός των διαδηλωτών θύµισε τις αντιµνηµονιακές κινητοποιήσεις 2010-2012.

Απεργία κόντρα στη συναίνεση

Όλα αυτά φαίνεται να αλλάζουν το 2024. Οι συνεχείς πιέσεις των δυνάµεων της ριζοσπαστικής και επαναστατικής Αριστεράς στα συνδικάτα, η πίεση της βάσης του ΚΚΕ στην ηγεσία του και οι πολυήµερες φοιτητικές κινητοποιήσεις οδήγησαν στη µεγάλη απεργία και στις µαζικές διαδηλώσεις στις 28 Φλεβάρη. 

Μετά τις δηµοτικές εκλογές του Οκτώβρη υπήρχε στη χώρα µια αδικαιολόγητη εργασιακή ειρήνη. Οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ∆ΑΚΕ σε ΓΣΕΕ & Α∆Ε∆Υ στήριζαν ξεκάθαρα την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις αντεργατικές της πολιτικές και κωλυσιεργούσαν κάθε διαδικασία στα συνδικάτα, προκειµένου να µην παρθούν αποφάσεις για κινητοποιήσεις.

Το ΠΑΜΕ, που θα µπορούσε να πάρει ουσιαστικές πρωτοβουλίες για δράσεις, κάλεσε σε σύσκεψη στις 27 Νοέµβρη, όπου αποφάσισε ένα συλλαλητήριο για τα µέσα ∆εκέµβρη. Κατώτεροι των περιστάσεων για άλλη µια φορά, καθώς αν θέλεις να οργανώσεις την εργατική αντιπαράθεση µε την κυβέρνηση δεν καλείς ένα µήνα πριν τις Γιορτές, όπου υπάρχει µικρός χρονικός ορίζοντας για να προετοιµάσεις τη συνέχεια των αγώνων.  

Το ΠΑΜΕ οργάνωσε ένα συλλαλητήριο κατά της ακρίβειας και µια κινητοποίηση για τη διεκδίκηση του 13ου µισθού και της 13ης σύνταξης στις 6 ∆εκέµβρη, την ίδια µέρα που γίνονται τα νεολαιίστικα συλλαλητήρια για τη δολοφονία Α. Γρηγορόπουλου! 

Εν τέλει προτάθηκε από το ΠΑΜΕ 24ωρη απεργία για τις 28 Φλεβάρη, µε αφορµή το κλείσιµο ενός χρόνου από το έγκληµα στα Τέµπη. 

Μέσα σε όλη αυτή την περίοδο οι δυνάµεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (Παρεµβάσεις & Μάχη) προσπαθούσαν να βάλουν αγωνιστικές προτάσεις και πρωτοβουλίες στα συνδικάτα και τις οµοσπονδίες, αλλά λόγω και των µικρών δυνάµεών τους δεν κατάφεραν να έχουν ουσιαστικά αποτελέσµατα.

Τελικά, µετά από αυτές τις δράσεις και την πίεση της εργατικής βάσης, οι δύο συνοµοσπονδίες (ΓΣΕΕ και Α∆Ε∆Υ) εξήγγειλαν αόριστα απεργία κατά της ακρίβειας για µετά τις Γιορτές. 

Το ΠΑΜΕ επανέφερε την πρότασή του για απεργία στις 28 Φλεβάρη, παρόλο που είχε ξεκινήσει το φοιτητικό κίνηµα µε καταλήψεις σε εκατοντάδες σχολές και µαζικά συλλαλητήρια κάθε Πέµπτη σε όλη την Ελλάδα. 

Τελικά, η ΓΣΕΕ εξήγγειλε µόνη της απεργία για τις 17 Απρίλη, χωρίς καµία συνεννόηση µε την Α∆Ε∆Υ, παρά την πρόσκληση που της είχε σταλεί. Τρεις µήνες µετά και ενώ όλη η χώρα «βράζει» από αντικυβερνητική οργή! 

Είναι ξεκάθαρο ότι µε τέτοιου είδους διασπαστικές ενέργειες από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΑΣΚΕ και της ∆ΑΚΕ, υπερασπίζονται µε τον καλύτερο τρόπο τις  πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο δε επικεφαλής της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος δίνει τα τελευταία διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο, καθώς πλησιάζει τα 70 και είναι πρόεδρος στη συνοµοσπονδία από το 2006.

Η απόφαση για τις 28 Φλεβάρη

Απέναντι σε αυτό τον εκφυλισµό, η πλειοψηφία της Α∆Ε∆Υ φάνηκε να µην είναι διατεθειµένη να υποχωρήσει και έδειχνε ότι θα διοργάνωνε απεργιακές κινητοποιήσεις µέσα στο Φλεβάρη. Τελικά η πρόταση για 24ωρη απεργία στις 8 Φλεβάρη στο πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο µετατράπηκε σε στάση εργασίας και την πρόταση για 24ωρη απεργία στις 28 Φλεβάρη οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ∆ΑΚΕ την καταψήφισαν! Η απεργία πέρασε µε τις ψήφους των υπόλοιπων δυνάµεων (ΠΑΜΕ, Σύριζα, ΣυνΑν, Παρεµβάσεις, ΕΑΣ (Μάχη)). 

Οι πιέσεις των παρατάξεων, των οργανώσεων και των συλλογικοτήτων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς είχαν σηµαντικότατη συνεισφορά στο να βγει αυτή η απεργία. 

Στην απεργία αυτή συµµετείχαν επίσης τα περισσότερα και µεγαλύτερα Εργατικά Κέντρα της Ελλάδας (Αθήνας, Πειραιά, Πάτρας, Λάρισας κ.ά.) και πολλές οµοσπονδίες. Προτάχθηκαν τρεις βασικές αιχµές αιτηµάτων:

1. Το έγκληµα των Τεµπών να µη συγκαλυφθεί και να τιµωρηθούν οι πραγµατικοί ένοχοι.

2. Να σταµατήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις δηµόσιων υπηρεσιών και αγαθών, που κυριολεκτικά δολοφονούν.

3. Να παρθούν µέτρα κατά της ακρίβειας, µε πραγµατικές και µεγάλες αυξήσεις στους µισθούς και τις συντάξεις και πλαφόν στις τιµές των βασικών αγαθών.

Η απεργία

Σε αυτή την απεργία η εργατική τάξη έδειξε µε την συµµετοχή της ότι δεν ξεµπερδεύουν εύκολα µαζί µας και ότι υπάρχουν δυνάµεις που ακόµα µπορούν να δηµιουργήσουν συνθήκες ανατροπής, κόντρα στις επιθέσεις της Νέας ∆ηµοκρατίας και του οικονοµικού και µιντιακού κατεστηµένου.

Η συµµετοχή στην απεργία ήταν µεγάλη σε κλάδους του δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα, ενώ λειτούργησαν και απεργιακές φρουρές από πολλά συνδικάτα. Στα συλλαλητήρια επίσης συµµετείχαν χιλιάδες εργαζόµενοι\νες και νεολαίοι, µε το µαζικότερο, αυτό της Αθήνας, να πλησιάζει τους 50.000 συµµετέχοντες, παρά την 24ωρη απεργία στα Μέσα Σταθερής Τροχιάς. Μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις πραγµατοποιήθηκαν σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο, Γιάννενα, Χανιά κ.ά.

Η µαχητικόττα και η οργή κυριάρχησαν εκείνες τις µέρες, ενώ σε πολλές πόλεις οι απεργιακές πορείες κατέληξαν ή πέρασαν από τον ΟΣΕ και την Hellenic Train. Και όλα αυτά, παρά τον προδοτικό ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, την απουσία ουσιαστικής και ορατής αντιπολίτευσης και την απογοήτευση που κυριαρχεί σε µεγάλα κοµµάτια της εργατικής τάξης.

Ένα µειονέκτηµα της απεργιακής ηµέρας ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν τρεις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, παρά το γεγονός ότι η απεργία στις 28 Φλεβάρη βγήκε κόντρα στις επιδιώξεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Θα έπρεπε και θα µπορούσαµε οι υπόλοιπες δυνάµεις να έχουµε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διοργάνωση και στις οµιλίες του απεργιακού συλλαλητηρίου. Να πάρουµε πάνω µας την απεργία και την επιτυχία της µαζικής συµµετοχή του κόσµου και του δυναµισµού της. Παρ’ όλα αυτά, το µεγαλύτερο κοµµάτι των διαδηλωτών προσέγγισε (τουλάχιστον στην Αθήνα) τα µπλοκ των πολιτικών οργανώσεων της Αριστεράς παρά τα πανό των συνδικάτων.

Μετά τη µεγάλη απεργιακή κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη ακολούθησε η στάση εργασίας Α∆Ε∆Υ & ΕΚΑ στις 8 Μάρτη για την Παγκόσµια Μέρα της Γυναίκας και το πανελλαδικό, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στην ψήφιση του νοµοσχεδίου για τη δηµιουργία ιδιωτικών πανεπιστηµίων. 

Τη σκυτάλη των αγωνιστικών κινητοποιήσεων πήραν µετά τις 28 Φλεβάρη δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες, καθώς και εργαζόµενοι\ες και νεολαίοι που διαδήλωσαν την Παρασκευή 8 Μάρτη κατά της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστηµίων και κατά των κυβερνητικών σχεδίων για µετατροπή της εκαπίδευσης σε αγαθό για λίγους και «εκλεκτούς».

Πώς συνεχίζουµε;

Χρειάζεται να οργανωθεί αγωνιστική συνέχεια ενάντια σε όλα αυτά που µας καταπιέζουν. Οι δυνάµεις της επαναστατικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς πρέπει να έχουµε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό, ενώ πρέπει να ενισχυθούν και να οργανωθούν καλύτερα οι κινητοποιήσεις ενάντια στη σφαγή που προκαλούν οι Ισραηλινοί στη Γάζα.

Επίσης µπορούµε να οργανώσουµε τοπικές δράσεις και διαµαρτυρίες για τα ζήτηµα της ακρίβειας, που αποτελεί µια νέα λιτότητα για την εργατική τάξη, ένα νέο Μνηµόνιο που απλώς δεν έχει εξαγγελθεί επίσηµα. Κινητοποιήσεις και πικετοφορίες µπορούν να διοργανωθούν από συνδικάτα, επιτροπές αγώνα και τοπικές συνελεύσεις έξω από σούπερ µάρκετ, αγορές και πολυκαταστήµατα, απαιτώντας να µπει φραγµός στην κερδοσκοπία.

Τέλος, πρέπει να ενεργοποιηθούµε άµεσα για την καλύτερη δυνατή διοργάνωση της απεργίας στις 17 Απρίλη. Παρόλο που η ηγεσία της ΓΣΕΕ την προκήρυξε µε τέτοιον τρόπο, ώστε να χάσει την όποια δυναµική της, εµείς πρέπει να κάνουµε τα πάντα ώστε να γίνει σταθµός στους αγώνες του εργατικού κινήµατος. Μπορούµε να το καταφέρουµε αυτό και να πετύχουµε την ανάταξη ενός ισχυρού εργατικού κινήµατος. Χρειάζεται να πιέσουµε και την Α∆Ε∆Υ να συµµετάσχει και αυτή, ώστε να γίνει πραγµατικά Πανεργατική Απεργία και να ξεκινήσουµε άµεσα µε περιοδείες και συνελεύσεις την ενηµέρωση των εργαζοµένων. 

Η µόνη πραγµατική αντιπολίτευση αυτή την περίοδο γίνεται από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και πρέπει τα µηνύµατά µας να φτάσουν σε κάθε εργαζόµενο\η και στη νεολαία. Επίσης, µε τη συνέχεια και τη συνέπειά µας αποδεικνύουµε ότι είµαστε αταλάντευτα υπέρ της εργατικής τάξης. Η παρουσία µας στην προσπάθεια δηµιουργίας ενός νέου κύκλου αντιπαράθεσης µε την αντεργατική κυβέρνηση της ∆εξιάς, µπορούν να δώσουν νέα ώθηση στις δυνάµεις µας.

*Ο Χρ. Βαγενάς είναι µέλος στο ∆Σ της ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ

Του Βαγγέλη Λιγάση*

Ο πιο πετυχηµένος υπουργός της κυβέρνησης Ν∆, ο αντιπρόεδρος του κόµµατος, ο τηλεπωλητής βιβλίων «άνθρωπος της πιάτσας» για όλες τις (βρώµικες) δουλειές Άδωνις – Σπυρίδων Γεωργιάδης ξαναχτυπά. Τι σκαρφίστηκε αυτή τη φορά; Αποσυµφόρηση των λιστών αναµονής για χειρουργεία µε θεσµοθέτηση των απογευµατινών επί πληρωµή. Η σχετική κυβερνητική και παν-µιντιακή προπαγάνδα εστιάζει στην εξυπηρέτηση των επί χρόνια αναµενόντων ασθενών, παραλληλίζοντας (σωστά) τον θεσµό µε τα απογευµατινά εξωτερικά ιατρεία.

Για τους πρώτους 50.000 (λέµε τώρα ένα νούµερο στην τύχη, διαιρώντας ένα κονδύλι διά του 300 που κοστίζει η πιο «µικρή» επέµβαση) θα πληρώσει η ΕΕ µέσω σχετικού προγράµµατος του ΕΣΠΑ (ποιο, µε ποια κρατική συµµετοχή κ.λπ., άγνωστο ακόµη) και για τους υπόλοιπους σιγά το «γρηγορόσηµο»: από 300 έως 2.000 € η πιο βαριά, όταν π.χ. σε ιδιωτική κλινική µια αρθροπλαστική κοστίζει 10.000 €, µια σύνθετη αγγειοπλαστική περισσότερο κ.λπ. Και όποιος δεν δύναται, ας όψονται η «άτιµη κοινωνία», όπως έλεγε η αλησµόνητη Μήτση Κωσταντάρα και η κοινωνική ανισότητα – που είναι φυσική, όπως είπε ο πρωθυπουργός  της χώρας… Γι’ αυτό άλλωστε οι 120 από τις 125 διορισµένες (µε «άριστους») διοικήσεις νοσοκοµείων έσπευσαν να δηλώσουν επιθυµία συµµετοχής στον νέο θεσµό…

Αποκρύπτεται, βέβαια, ότι µια σειρά ιατρικές πράξεις βαφτίζονται χειρουργικές, όπως π.χ. η αλλαγή ουρολογικών καθετήρων, οι ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιστεροειδών (ενέσεις) και πολύ περισσότερο η διασωλήνωση προς ΜΕΘ που αυτόµατα χρεώνεται επιπλέον σε «βαρεία» (µε ει) των 2.000 €. Ακόµη και τη νοσηλεία σε µονάδες νεογνών έχουν συµπεριλάβει οι αθεόφοβοι στην επί πληρωµή λίστα. 

Αποκρύπτεται ότι το κύριο κόστος χειρουργικής αντιµετώπισης και νοσηλείας θα τιµολογείται στον ΕΟΠΥΥ. Αποκρύπτεται ότι ο ΕΟΠΥΥ δεν πληρώνει σχεδόν τίποτε στα νοσοκοµεία (που επιχορηγούνται κατά 95% από τον κρατικό κορβανά) και δηµιουργήθηκε αποκλειστικά για τη γενναιόδωρη συντήρηση του ιδιωτικού τοµέα υγείας (συµπεριλαµβανοµένων των φαρµακάδων και εισαγωγέων υγειονοµικού υλικού). Αποκρύπτεται ότι η υγεία έχει εξελιχθεί σε ακριβό σπορ, όταν µία έγχυση όπως πιο πάνω π.χ. κοστίζει 800 €, ένα ηλεκτροδιάκι για καυτηριασµό µε ραδιοσυχνότητες 1.000 €, για να µην αναφέρουµε π.χ. αγγειοχειρουργικά κλ.π. αναλώσιµα.

Στη βιασύνη τους να νοµοθετήσουν, κατηγοριοποίησαν την βαρύτητα των χειρουργείων (από µικρές έως εξαιρετικά βαριές) όχι µε τις εργατοώρες, την επικινδυνότητα ή το κόστος, αλλά µε την υποκειµενική προτεραιοποίηση της λίστας αναµονής σε σχέση µε την κατάσταση του ασθενή (π.χ. µια επέµβαση κοιλιοκήλης µε τις ίδιες εργατοώρες και κόστος υλικών για κάποιον µπορεί να είναι εξαιρετικά επείγουσα και απειλητική για τη ζωή και για κάποιον άλλον να µη γίνει και ποτέ).

Επί της ουσίας, ακόµη ένας θεσµός που θέλει να εµπορευµατοποιήσει το ΕΣΥ, µετά τα απογευµατινά ιατρεία, τους ιδιώτες µε µπλοκάκι στα νοσοκοµεία (από τεχνικές και διοικητικές λειτουργίες µέχρι τη νοσηλευτική και ιατρική υπηρεσία), τους «Εσύτες» γιατρούς δευτεροαπασχολούµενους, τις «ορθολογικές» τιµολογήσεις µε DRGs, τις χορηγίες-δωρεές γενναιόδωρων ιδρυµάτων επιχειρηµατικών οµίλων κ.λπ., υπονοµεύοντας επί του συµβολικού περισσότερο την απαίτηση -άκουσον-άκουσον!- για δωρεάν περίθαλψη. Η υγεία – εµπόρευµα και όχι καθολικό ανθρώπινο δικαίωµα, πρέπει να εµπεδωθεί σαν κατεστηµένη αντίληψη. 

Ισχυριζόµαστε ότι είναι επί του συµβολικού, και όχι κάποιος αστικός π.χ. νεοφιλελεύθερος εκσυγχρονισµός, γιατί το κόστος του υπάρχοντος συστήµατος υγείας το θεωρούν (τουλάχιστον προσώρας) µε τους σταθερά «µνηµονιακούς» προϋπολογισµούς του Υπ. Υγείας ανεκτό. Από την άλλη, οι πανεπιστηµιακοί (και κληρονοµικοί) «µεγαλογιατροί» που κηδεµονεύουν τα δηµόσια νοσοκοµεία (αφού άλλωστε είναι και οι συντάκτες νοµοσχεδίων, κανονισµών, …προσοδοφόρων τεχνικών προδιαγραφών κ.λπ.) είναι σχετικά αδιάφοροι για το «δωράκι» των max 1.000 € του απογευµατινού χειρουργείου, καθώς προτιµούν να το παίρνουν στο πολλαπλάσιο και αφορολόγητο χωρίς µεσάζοντες. Αυτός είναι ο λόγος που πρακτικά έχουν αποτύχει και τα απογευµατινά εξωτερικά ιατρεία. 

Με τα νοµαρχιακά νοσοκοµεία να εφηµερεύουν καθηµερινά και τα νοσοκοµεία των αστικών κέντρων κάθε 4 ηµέρες (ενώ τα δηµόσια «στρατιωτικά» απέχουν), η προσφορά επιπλέον εργατοωρών από τους εξαντληµένους και λίγους ειδικευµένους «Εσύτες» θα καθιστά τις ιατρικές πράξεις επισφαλείς. 

Με τραγικά ανεπαρκή πρωτοβάθµια περίθαλψη, µε απουσία δηµόσιας οδοντιατρικής φροντίδας, µε συρρίκνωση της εξωνοσοκοµειακής ψυχιατρικής υποστήριξης, µε κανένα δηµόσιο Κέντρο Αποκατάστασης (!) κ.λπ., η περαιτέρω λεηλάτηση – συρρίκνωση του ΕΣΥ θα συνιστά σοβαρότατη ανθρωπιστική κρίση. 

Αλλά οι δεξιοί διαχρονικά έχουν αποδείξει ότι είναι σταθερά µε την ενίσχυση της επιχειρηµατικότητας (λαϊκιστί «κονόµας») και τολµούν…

Οι εργαζόµενοι στην Υγεία µαζί µε όλους τους άλλους εργαζόµενους θα τους σταµατήσουµε!

* Εκπρόσωπος από το ΓΝΘ Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ της συνδ.παρατ. «Εργαζόµενες για αξιοπρέπεια και ποιοτική δηµόσια υγεία»

Στην παρέμβαση του ο Πρόεδρος την ΠΕΝΕΝ στην συνέντευξη τύπου που έγινε την περασμένη Παρασκευή στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας μεταξύ των άλλων υπογράμμισε τα παρακάτω:

Οι διώξεις συνδικαλιστών και πρωτοπόρων εργαζομένων στο λαϊκό και συνδικαλιστικό κίνημα είναι ένα διαχρονικό εργαλείο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων τους να περάσουν τον εκφοβισμό, την τρομοκρατία και εν τέλει τις αντιδραστικές και αντεργατικές πολιτικές τους πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβάλουν το δόγμα για σιωπητήριο στους αγώνες της εργατικής τάξης.

Οι επιθέσεις εναντίον αυτών των δυνάμεων έχουν διευρυνθεί και κλιμακωθεί σε όλη την χώρα μετά την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη (4808/2021).

Κορυφαία παραδείγματα οι πρωτοφανείς διώξεις στα πετρέλαια Καβάλας (92 απολύσεις) και στην Μαλαματίνα (Θεσσαλονίκη)…..

Μόνο στον Πειραιά τον τελευταίο χρόνο έχουμε μπαράζ διώξεων κατά εκπαιδευτικών, κατά της ΠΕΝΕΝ, του ΠΕΙ.ΦΑ.ΣΥΝ και της ΕΝΕΔΕΠ.

Η απάντηση σε αυτές τις μεθοδευμένες απολύσεις πρέπει να είναι η αλληλεγγύη μαζί και ο οργανωμένος αγώνας κατά κυβέρνησης – εφοπλιστών – Cosco και της εργοδοσίας που έχει ξεσαλώσει έχοντας με το μέρος της το νέο αντιδημοκρατικό νομοθετικό πλαίσιο.

Η ΠΕΝΕΝ στηρίζει και θα συμμετέχει στην κινητοποίηση που οργανώνουν στον Πειραιά στις 21 Μάρτη συνδικαλιστικές οργανώσεις, κινήσεις και συλλογικότητες. Καλούμε τα συνδικάτα- φορείς και συλλογικότητες να δώσουν μαζικά το παρόν τους.

Οι τοποθετήσεις των άλλων εκπροσώπων στην συνέντευξη τύπου ήταν στο πλαίσιο της ανακοίνωσης που παραθέτουμε στην συνέχεια.

Η Ανακοίνωση – Κάλεσμα:

Μετά την σύσκεψη που έγινε στις 27/2 ενάντια στην βιομηχανία διώξεων που στήνεται, ενάντια σε αγωνιζόμενους, εκπαιδευτικούς και στο γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας και χτυπήματος της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης οι συμμετέχοντες συμφωνούν ότι:

1. 1)Οι διώξεις εκπαιδευτικών για συνδικαλιστική και πολιτική δράση είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και συνδέεται με τη γενικότερη κατεύθυνση τρομοκρατίας και καταστολής αγωνιστών, σωματείων και κινημάτων.
2. 2)Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά θα πρέπει να ανοιχτεί και να συνδεθεί και με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια που πλήττονται και χτυπιούνται. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η απόλυση του διοικητικού υπαλλήλου του ΕΚΠΑ, οι διώξεις συνδικαλιστών της ΠΕΝΕΝ με την κατηγορία της παρεμπόδισης εκτέλεσης των δρομολογίων των πλοίων σε ημέρα πανεργατικής απεργίας, αλλά και όλο το πλέγμα καταστολής που θέλει να κάμψει τις φοιτητικές και λαϊκές κινητοποιήσεις.
3. 3)Το ζήτημα αυτό πρέπει να απαντηθεί με όρους μαζικού κινήματος και κινητοποιήσεων, με στόχο να παρθούν πίσω όλες οι διώξεις.

Για όλους αυτούς τους λόγους αποφασίστηκε:

• -Να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και διαδήλωση την Πέμπτη 21/3 στις 18:30 στην Πλατεία Δημοτικού Θεάτρου, στον Πειραιά, που έχει υπάρξει επίκεντρο των διώξεων το τελευταίο διάστημα.
• -Με προπαγάνδισή της σε όλους τους χώρους (σχολές, σωματεία, γειτονιές κτλ) για να είναι μαζική.
• -Να βγει αφίσα και προπαγανδιστικό υλικό για το ζήτημα.
• -Να οργανωθεί συνέντευξη τύπου την Παρασκευή 15/3 για την πλατύτερη διάδοση της κινητοποίησης και της πρωτοβουλίας.
• -Να υπάρξει συντονισμός και κοινή δράση με άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες και κινήσεις, ώστε το ζήτημα να αναδειχθεί με μαζικότερους όρους.
• -Να πραγματοποιηθεί εκδήλωση στις 16/4 στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.

Καλούμε κάθε συλλογικότητα-πρωτοβουλία-κίνηση και αγωνιστή/στρια να συντονιστούμε και να δράσουμε από κοινού για να καταγγελθεί πλατιά η βιομηχανία συνδικαλιστικών και πολιτικών διώξεων και να απαιτηθεί να παρθούν όλες πίσω».

Η Διοίκηση

Κάτω οι συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις – Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους αγώνες και την απεργία

Μετά από τρεις επιτυχημένες συσκέψεις Συνδικαλιστικών Οργανώσεων & Κινήσεων, Συλλογικοτήτων και Κινήσεων Γειτονιάς ενάντια στις διώξεις αλλά και στο γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας και χτυπήματος της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, είμαστε στην τελική ευθεία για την διαδήλωση την Πέμπτη 21 Μάρτη, στις 6.30 μμ στην Πλατεία Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.

Η πρωτοβουλία μας αποκτά ιδιαίτερη σημασία, τόσο μετά την κλιμάκωση της αστυνομικής βίας στο ΑΠΘ με τις συλλήψεις δεκάδων φοιτητών, όσο και μετά τις fast track διαδικασίες απόλυσης για συνδικαλιστικούς λόγους του συμβασιούχου αγωνιστή εργαζόμενου και συνδικαλιστή Δ.Α. από το ΕΚΠΑ. Αλλά και το νέο κρούσμα προετοιμασίας πειθαρχικού στην ΔΔΕ Πειραιά.

Η διαδήλωση έχει προπαγανδιστεί με επισκέψεις σε σχολεία και περιοδείες σε γειτονιές, με αφισοκολλήσεις, με δελτία Τύπου και με συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 15/3 στον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά. Τοποθετήσεις έκαναν οι:

1. Γιώργος Καββαδίας, διωκόμενος, εκπαιδευτικός, συγγραφέας, συνδικαλιστής στην ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

2. Δημήτρης Μητρόπουλος, διωκόμενος, εκπαιδευτικός, αντιπρόεδρος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Καλλιθέας Νέας Σμύρνης Μοσχάτου

3. Αντώνης Νταλακογιώργος, Πρόεδρος ΠΕΝΕΝ

4. Δημήτρης Αντωνίου, Συμβασιούχος στο ΕΚΠΑ υπό απόλυση και μέλος του Κ. Συμβουλίου Ομοσπ. Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπ/σης

5. Δημήτρης Χαρτζουλάκης, εκπαιδευτικός, συνδικαλιστής της ΕΛΜΕ Πειραιά

Την συνέντευξη συντόνισε η Κλαίρη Ανδρέου, εκπαιδευτικός στον Πειραιά.

Τη διαδήλωση στηρίζουν μέχρι στιγμής τα σωματεία:

ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου, Ε’ ΕΛΜΕ Αθήνας, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής, Α΄ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής (Ελευσίνα), Ε’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής, ΣΕΠΕ Πειραιά «Πρόοδος», ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου», ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης», ΣΕΠΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου Φυλής «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής, ΠΕΝΕΝ, Σωματείο Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Αγ. Σάββας», Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών, Σύλλογος Εργαζομένων ΤΕΕ, Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού ΕΚΠΑ, Πανελλήνιος Σύλλογος ΕΔΙΠ ΑΕΙ, Συντονιστικό Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών.

Επίσης οι παρακάτω κινήσεις:

Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά, δημοτικό σχήμα “Ανυπότακτος Κορυδαλλός”, πολιτική οργάνωση Κόκκινο Νήμα, Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, Λαϊκή Αντίσταση Πειραιά, Αγωνιστική Παρέμβαση Γ΄ Δυτικής Αθήνας, Ταξική Πορεία, Αγωνιστικές Κινήσεις, Εκπαιδευτικός Όμιλος Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, Αγωνιστική Παρέμβαση Νέας Σμύρνης – Καλλιθέας – Μοσχάτου, ΟΡΜΑ (Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού), Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά, δημοτική κίνηση «Ανταρσία στην Κοκκινιά», δημοτική κίνηση «Ανταρσία στο Λιμάνι», Ταξική Αντεπίθεση, Διαρκής Αγώνας, Πρωτοβουλία εργαζομένων στο ΥΠΑΙΘ.  

Σημείωση: Θυμίζουμε πως έχει αποφασιστεί ήδη πραγματοποίηση εκδήλωσης μέσα στον Απρίλιο σαν το επόμενο βήμα συνέχειας. Επίσης, έχει ήδη οριστεί νέα σύσκεψη την Τρίτη 26/3 στις 18:30 στα γραφεία της ΕΛΜΕ Πειραιά (3ο ΓΕΛ Πειραιά, Μαυρομιχάλη 14), για να δούμε και να οργανώσουμε αυτά τα επόμενα βήματα.

ΟΛΟΙ στη διαδήλωση την Πέμπτη 21/3 στις 18:30 στην Πλατεία Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά  

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ & ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Σήμερα είμαστε όλοι στην συγκέντρωση για να απαιτήσουμε το σταμάτημα της θανάσιμης εμπλοκής της χώρας μας στην Μέση Ανατολή και την Ερυθρά Θάλασσα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ -ΕΕ.

Να σταματήσουν τώρα τα ελληνόκτητα πλοία τα ταξίδια του θανάτου στην εμπόλεμη περιοχή. Ήδη ο φόρος αίματος μετριέται με την ζωή 3 Ναυτεργατών και άλλων τραυματισμένων.

Καμία θυσία για τα κέρδη και τα εφοπλιστικά συμφέροντα!

Να σταματήσει η γενοκτονία και η εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού.

Να γυρίσει πίσω τώρα η φρεγάτα «ΥΔΡΑ» η οποία ήδη έχει συμμετοχή σε πολεμική εμπλοκή στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας!

Κανένας Ναύτης, στρατιωτικός και αξιωματικός έξω από τα ελληνικά σύνορα.

Όλοι και όλες στην συγκέντρωση την Πέμπτη στις 14 Μάρτη ώρα 6μ.μ. στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

Δυο Ναυτεργάτες έπεσαν θύματα και ακόμη έξι τραυματίστηκαν χθες στην Ερυθρά Θάλασσα στον βωμό των εφοπλιστικών κερδών και συμφερόντων.

Είναι η όγδοη επίθεση που γίνεται την τελευταία περίοδο σε ελληνόκτητο πλοίο. Οι δυο νεκροί Ναυτεργάτες φέρνουν με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο την επαίσχυντη στρατιωτική και επιχειρηματική ανάμειξη της χώρας χιλιάδες μίλια μακριά από τα σύνορα μας.

Δεκάδες φορές έως τώρα έχουμε προειδοποιήσει ότι ο δρόμος που άνοιξαν οι Έλληνες εφοπλιστές αγνοώντας και περιφρονώντας τους κινδύνους για την ζωή των Ναυτεργατών θα οδηγήσει αναπόφευκτα να θρηνήσουμε θύματα.

Την ίδια περίοδο 18 μεγάλοι Ναυτιλιακοί κολοσσοί που ελέγχουν πάνω από το 80% των containerships έχουν αλλάξει ρότα στα πλοία τους κάνοντας τα δρομολόγια πλέον μέσω της Νότιας Αφρικής.

Αντίθετα η ΕΕΕ και δεκάδες Έλληνες εφοπλιστές εξακολουθούν να στέλνουν τα καράβια τους καθημερινά στο στόμα του λύκου θέτοντας τα πληρώματα σε θανάσιμο κίνδυνο.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο όνομα των τυχοδιωκτικών εφοπλιστικών συμφερόντων (και της δήθεν ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας) ανέλαβε ρόλο πρωταγωνιστή στην αποστολή ναυτικών δυνάμεων με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, στέλνοντας την φρεγάτα «ΥΔΡΑ» στην περιοχή και αναλαμβάνοντας Έλληνας ανώτατος στρατιωτικός την ευθύνη για τον συντονισμό της πολεμικής επέμβασης στην Ερυθρά Θάλασσα από την βάση της Λάρισας.

Η εμπλοκή της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς της ιμπεριαλιστικής δύσης συνεχώς διευρύνεται από την Ουκρανία στην Ερυθρά Θάλασσα και στην Μέση Ανατολή με την ισραηλινή σφαγή κατά του ηρωικού παλαιστινιακού λαού.

Αυτή η εμπλοκή εκθέτει την χώρα μας σε τεράστιους κινδύνους ακόμη και σε πιθανά αντίποινα σε βάρος μας.

Απαιτούμε:

• -Να σταματήσει αμέσως η διέλευση ελληνικών και ελληνόκτητων πλοίων από την Ερυθρά Θάλασσα.
• -Να θεσπιστεί ειδική ΣΣΕ που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα των Ναυτεργατών για τον επαναπατρισμό τους πριν τα πλοία που εργάζονται εισέλθουν στην επικίνδυνη και χαρτογραφημένη περιοχή.
• -Υπογραφή ΣΣΕ για όλους τους Ναυτεργάτες με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.
• -Να γυρίσει πίσω τώρα η φρεγάτα «ΥΔΡΑ».
• -Καμία εμπλοκή της χώρας και καμία αποστολή έξω από τα σύνορα της Ελλάδας.
• -ΌΧΙ στα τυχοδιωκτικά και κερδοσκοπικά σχέδια των εφοπλιστών.
• -Καμία θυσία για τα κέρδη και τα συμφέροντα τους.
• -Κανένας στρατιωτικός έξω από τα σύνορα μας.

Καλούμε Σωματεία, Φορείς, Συλλόγους, Εργατικά Σχήματα και Συλλογικότητες να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση στις 14 Μάρτη 2024.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

Στις 28 Φλεβάρη ο κόσμος της εργασίας και  η νεολαία με την μαζική συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις και στα απεργιακά συλλαλητήρια, δείξαμε τη δύναμη μας και την επιμονή μας στις διεκδικήσεις και στα δικαιώματα μας.

Επίσης διατρανώσαμε ότι το έγκλημα στα Τέμπη δεν πρόκειται να ξεχαστεί και να συγκαλυφθεί. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι, όσο ψηλά και αν βρίσκονται και όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να κουκουλώσει την υπόθεση μαζί με την “Δικαιοσύνη”, τα ΜΜΕ και την Εκκλησία.  Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τον ΟΣΕ και την ιδιωτικοποιημένη ΤΡΑΙΝΟΣΕ (Hellenic Train), είναι οι βασικοί αυτουργοί αυτής της μαζικής δολοφονίας αθώων ανθρώπων, με συνεργάτες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του Σύριζα, που συνέβαλαν στη διάλυση των σιδηροδρόμων και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις τις βιώνουμε όλο και περισσότερο στον ΕΦΚΑ με τις μηχανογραφικές εφαρμογές από ιδιωτικές εταιρίες, τους ιδιώτες γενικούς, τα ιδιωτικά τηλεφωνικά κέντρα των εκατομμυρίων ευρώ, τις εταιρίες για την ψηφιοποίηση του ασφαλιστικού βίου, τους “πύργους ελέγχου” και τους “πιστοποιημένους” ιδιώτες στην απονομή των συντάξεων και άλλες τέτοιες ευκαιρίες μόνο για αρπαχτές.

Γι’ αυτό και συμμετείχαμε χιλιάδες εργαζόμενοι\ες του ΕΦΚΑ στην απεργία και εκατοντάδες στα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα. Ενάντια σε όλα αυτά που μας καταπιέζουν και μας αδικούν.

Κεντρική θέση στις διεκδικήσεις κατείχαν τα μέτρα κατά της ακρίβειας, που λεηλατεί το εισόδημα μας, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και υπέρ της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Το ξεχαρβάλωμα στις Διευθύνσεις και τα Τμήματα του ΕΦΚΑ εντείνεται όλο και περισσότερο.  Τελευταίο δείγμα η απόφαση για την ανανέωση της ασφαλιστικής ικανότητας με δυσβάστακτες προϋποθέσεις των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, που οδήγησε δεκάδες χιλιάδες στις υπηρεσίες του Φορέα, με ή χωρίς ραντεβού. Η προχειρότητα και η αναλγησία στα ύψη, με τους\τις εργαζόμενους\ες να πληρώνουμε τα λάθη Κυβέρνησης και Διοίκησης!

Οι εργαζόμενοι\ες στον ΕΦΚΑ πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και το επόμενο διάστημα με μαζικούς όρους ενάντια στη διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών, τις ιδιωτικοποιήσεις και την ακρίβεια.

Συμμετέχουμε στις επόμενες κινητοποιήσεις:

• Παρασκευή 8 Μάρτη, στάση εργασίας ΑΔΕΔΥ για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας & Πανελλαδικό Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
• Σάββατο 16 Μάρτη, συλλαλητήριο για την Παγκόσμια Μέρα Κατά του ρατσισμού
• Τετάρτη 17 Απρίλη, απεργία της ΓΣΕΕ που με την εξεταζόμενη συμμετοχή της ΑΔΕΔΥ θα γίνει πανεργατική.

Είναι απαραίτητο να μπούμε σε μια διαρκή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και σαν εργαζόμενοι\ες του ΕΦΚΑ για τις διεκδικήσεις μας.

Η Ομοσπονδία και τα συνδικάτα πρέπει να δρομολογήσουν ένα αγωνιστικό πλάνο, όπως έχουμε προτείνει σαν Ρ.Α.Κ. από το Νοέμβρη και το έχουν αποδεχθεί οι παρατάξεις, με παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, διαδηλώσεις και κλαδικές απεργίες.

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Το Σάββατο 16 Μάρτη 2024, αντιρατσιστικές, αντιφασιστικές οργανώσεις προσφύγων και μεταναστών στην χώρα μας οργανώνουν μεγάλο συλλαλητήριο στο οποίο το επίκεντρο είναι ο διαρκής αγώνας κατά των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του φασισμού.
Τα Σωματεία μας συμμετέχουν για άλλη μια χρονιά στο συλλαλητήριο και ενώνουν την φωνή τους με πρόσφυγες και μετανάστες για τα δικαιώματα τους.
Παλεύουμε:
Για την κατάργηση της ρατσιστικής συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας – Ελλάδας.
Τις πολιτικές των διακρίσεων σε βάρος προσφύγων – μεταναστών.
Τις παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο που στοιχίζουν εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές.
Να αναγνωρισθούν και να θεσμοθετηθούν τα δικαιώματα προσφύγων – μεταναστών στην απασχόληση, στην κοινωνική ασφάλιση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.
Απαιτούμε να σταματήσουν οι δολοφονικοί βομβαρδισμοί του Ισραήλ στην μαρτυρική Γάζα.
Να τερματισθεί η κατοχή σε όλη την Παλαιστίνη.
Να σταματήσει κάθε ανάμειξη και εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Μέση Ανατολή και την Ερυθρά Θάλασσα.
Καλούμε τα μέλη μας να δώσουν δυναμικά το παρόν τους στο μεγάλο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο
Οι Διοικήσεις
Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ)
Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης (ΤΕΑΥΝΤΠ)
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΝΑΤ και Κατωτέρων Πληρωμάτων (ΠΣΣ – ΝΑΤ)
Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης (ΤΑΝΠΥ)