1

Οι πρώτοι υποψήφιοι του «Ανυπότακτος Κορυδαλλός» Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση

Το Προγραμματικό μας Πλαίσιo μπροστά στις εκλογές του Οκτωβρίου 2023 για έναν Δήμο που θα βάζει τις Ανάγκες των Πολιτών και της Νεολαίας πάνω από τα κέρδη και τα ιδιωτικά συμφέροντα, μπορείτε να το βρείτε στο λινκ στο πρώτο σχόλιο.
Ταυτόχρονα δημοσιεύουμε τα ονόματα των πρώτων 20 υποψήφιων δημοτικών συμβουλών με τoν «Ανυπότακτος Κορυδαλλός» Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση
Υποψήφιος Δήμαρχο
ΣΤΑΜΑΤΟΝΙΚΟΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – οικονομολόγος-λογιστής
1. ΑΥΓΟΥΣΤΑΤΟΣ ΜΑΡΙΟΣ – μέλος της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό» και της πολιτικής οργάνωσης «Κόκκινο Νήμα», γραφίστας, εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, μέλος του κλαδικού σωματείου
2. ΒΑΓΙΑΝΟΥ ΕΥΗ – ιδιωτική υπάλληλος
3. ΒΑΛΣΑΜΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ – δημοτικός σύμβουλος Κορυδαλλού, πρ. μέλος ΔΣ Ένωσης Γονέων Κορυδαλλού και μέλος ΔΣ Συλλόγου Γονέων 3ου Γυμνασίου Κορυδαλλού, ηλεκτρολόγος μηχανικός
4. ΒΑΡΔΟΥΝΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – εκπαιδευτικός, βιολόγος, μέλος ΔΣ Β΄ΕΛΜΕ Πειραιά (Σχολεία Κορυδαλλού)
5. ΔΑΝΑΛΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ – οικονομολόγος, εικαστικός με πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις
6. ΔΙΛΙΝΤΑΣ ΤΕΛΗΣ – δρομέας υπεραποστάσεων, δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο χώρο της πληροφορικής
7. ΚΕΡΧΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ – γυψοτεχνίτης
8. ΚΟΡΔΑΤΖΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ – εργαζόμενος στο επισιτισμό, μέλος Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής, μεταπτυχιακός φοιτητής
9. ΛΟΓΓΑΡΑΚΗΣ ΧΑΡΗΣ – ηθοποιός, μέλος Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος
10. ΜΠΑΞΕΒΑΝΙΔΗ ΑΝΝΑ – φοιτήτρια Γεωπονικού, μέλος ΔΣ Φοιτητικού Συλλόγου ΓΠΑ, δραστηριοποιείται στο δίκτυο σχημάτων της ΕΑΑΚ
11. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ – οδοντίατρος, μέλος Οδοντιατρικού Συλλόγου Πειραιά, συμμετείχε στο Κοινωνικό Οδοντριατρείο Αθήνας
12. ΠΕΡΣΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – πρ. δημοτικός σύμβουλος Κορυδαλλού, πρ. γραμματέας Εργατικού Κέντρου Πειραιά, πρ. πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων, συνταξιούχος
13. ΠΕΡΣΙΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ – εκπαιδευτικός, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Κορυδαλλού-Αγίας Βαρβάρας
14. ΣΚΑΝΤΖΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ – φοιτήτρια Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, δραστηριοποιείται στην Αρ.Εν. (Αριστερή Ενότητα)
15. ΣΤΑΓΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ιδιωτική υπάλληλος, μέλος ΣΕΦΚ-Κλαδικό σωματείο εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση
16. ΤΣΙΡΟΜΠΙΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ – συνταξιούχος εκπαιδευτικός, χημικός
17. ΦΑΓΟΓΕΝΗ ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ – πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ του Οργανισμού Άθλησης και Πολιτισμού δήμου Κορυδαλλού
18. ΧΑΛΙΚΗ ΕΥΑΝΘΙΑ – ιδιωτική υπάλληλος, ευτυχισμένη γιαγιά
19. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΟΡΦΕΑΣ – σκηνοθέτης, ηθοποιός, θεατροπαιδαγωγός, φύλακας αρχαιοτήτων
20. ΧΟΥΔΑΛΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, πρ. εκπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας
Τις επόμενες ημέρες θα παρουσιάσουμε τμηματικά τους 5 άξονες του Προγραμματικού μας Πλαισίου και θα ανακοινώσουμε και τα ονόματα των υπόλοιπων υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της Κίνησης.



Για τις διεργασίες συμπόρευσης και εκλογικής συνεργασίας στις δημοτικές εκλογές της 8ης Οκτώβρη

Δελτίο Τύπου των κινήσεων πόλης Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο και της Ανυπότακτης Αθήνας για τις διεργασίες συμπόρευσης και εκλογικής συνεργασίας στις δημοτικές εκλογές της 8ης Οκτώβρη.

Η Αθήνα αποτελεί την πόλη με τα πιο ποικιλόμορφα χαρακτηριστικά στην επικράτεια. Παράλληλα, με το ειδικό πληθυσμιακό, κοινωνικό και οικονομικό βάρος που έχει ως πρωτεύουσα, αποτελεί το πεδίο όπου οι κεντρικοπολιτικοί σχεδιασμοί των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), του κεφαλαίου και των υπερεθνικών οργανισμών (ΕΕ, ΟΟΣΑ κλπ) διαπλέκονται άρρηκτα με τις τοπικές/δημοτικές διεκδικήσεις και τα αποτελέσματα είναι πια απολύτως εμφανή στην πόλη μας.

Εδώ και αρκετά χρόνια, δημοτικές αρχές πολλών αποχρώσεων επιβάλλουν αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, διεξάγουν επίθεση στον δημόσιο χώρο. Με προπομπό τώρα τη δημαρχία Μπακογιάννη και την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που οξύνει εκθετικά την επίθεση, επιδιώκεται η ολοκλήρωση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην πόλη σε όλα τα επίπεδα.

Οι γειτονιές μας βιώνουν την εγκατάλειψη προς όφελος ενός διευρυμένου τουριστικού κέντρου. Η λιτότητα τόσων χρόνων, η ακρίβεια, η πλήρης αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων σε όλους τους τομείς, η διόγκωση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας, η υποβάθμιση όλων των βασικών κοινωνικών αγαθών στην παιδεία την υγεία, την ασφάλιση, τις μεταφορές, οι φοροληστρικοί μηχανισμοί και η ταυτόχρονη απουσία κοινωνικής πολιτικής έχουν ήδη συνθέσει το δυστοπικό παρόν και μέλλον. Η πρόσφατη αναδιάρθρωση της πόλης έρχεται σε αυτό το δυσμενές τοπίο να εμπορευματοποιήσει/ιδιωτικοποιήσει κάθε ικμάδα της, λεηλατώντας τον δημόσιο χώρο και δημιουργώντας μία αβίωτη καθημερινότητα για όλες/ους τους κατοίκους. Ένα σχέδιο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εταιρειών της διευρυμένης τουριστικής-ξενοδοχειακής-επισιτιστικής βιομηχανίας και των κερδοσκόπων του real estate.

Η συνολική αναμόρφωση της πόλης και των υπηρεσιών που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία 4 χρόνια είναι πολυσχιδής. Ο Δήμος διαμορφώνεται σε έναν στυγνό επιχειρηματία υλοποιητή των επιταγών των στρατηγικών επενδύσεων του κεφαλαίου. Σειρά αναπλάσεων, εμπορευματοποίησης/αλλαγής χρήσης δημόσιου χώρου (“Μεγάλος Περίπατος”, πλατεία Ομονοίας, “διπλή ανάπλαση” του Βοτανικού, Εθνικός Κήπος, Ακαδημία Πλάτωνος, Λόφος Στρέφη, Πάρκο Δρακόπουλου, Λόφος Φιλοπάππου, Πλατεία Εξαρχείων, Πλατεία Πρωτομαγιάς, διάφορα δήθεν πάρκα τσέπης κλπ) και ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών συνθέτουν την εικόνα του μετασχηματισμού της πόλης, με τον Δήμο είτε υλοποιητή του έργου είτε βασικό ένθερμο εταίρο.

Η ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος δυσχεραίνει το αστικό περιβάλλον, ενώ με την ενίσχυση του τουρισμού επιταχύνεται η διαδικασία εξευγενισμού της πόλης, που θα σημάνει τον εκτοπισμό των κατοίκων, των μικρομάγαζων, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού και θα βάλει οριστικό τέλος στον αγώνα των κατοίκων για γειτονιές, ανθρώπινες-ζωντανές, πολυεθνικές και πολύθρησκες.

Ο μετασχηματισμός ολοκληρώνεται μέσω του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Δήμων, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί με τους νόμους Καλλικράτη, Κλεισθένη αλλά και μια σειρά μνημονιακών δεσμεύσεων, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς απόλυτα προσδεμένους στα ΕΣΠΑ που απαιτεί η ΕυρωΕνωσιακή επιτροπεία. Αποτέλεσμα των παραπάνω: οι βασικές κοινωνικές δομές απαξιώνονται, καταρρέουν χωρίς προσωπικό, οι προσλήψεις μόνιμων εργαζόμενων απαγορεύονται ωθώντας έτσι σε περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις μέσω εργολαβιών, “δωρεών”, μνημονίων συνεργασίας και ΣΔΙΤ, ενώ παράλληλα για τις ελάχιστες υπηρεσίες που καλύπτει ακόμα ο Δήμος, τα κενά καλύπτονται με προσλήψεις συμβασιούχων ελαστικά εργαζόμενων ολιγόμηνης διάρκειας.

Η επιβολή αυτής της πολιτικής από την πλευρά της δημαρχίας Μπακογιάννη και την κυβέρνηση της ΝΔ έχει ως βασικά εργαλεία την καταστολή, τον αυταρχισμό και τον δεσποτισμό, τις ολοκληρωτικής έμπνευσης απαγορεύσεις. Η διαρκής παρουσία των ΜΑΤ και ΔΙΑΣ σε κάθε κινητοποίηση των κατοίκων και των εργαζομένων, η επίθεση στις καταλήψεις και στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, η απαγόρευση ακόμα και των συγκεντρώσεων με υπογραφή δημοτικής αρχής, το κράτος έκτακτης ανάγκης αποτελούν πλέον τη νέα «κανονικότητα».

Απέναντι σε αυτή την πολιτική, οι κινήσεις μας (Ανυπότακτη Αθήνα και Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο) έχουμε βρεθεί συνοδοιπόροι τα τελευταία χρόνια σε κάθε πάρκο, κάθε πλατεία μέσα κι έξω από το Δημαρχείο υπερασπιζόμενες τους κατοίκους που αγωνίζονται. Βρεθήκαμε μαζί, στους αγώνες των γειτονιών για ελεύθερους δημόσιους χώρους, στους αγώνες των Δημοτικών Υπαλλήλων για μόνιμη σταθερή εργασία, στις διεκδικήσεις για εργασία των σχολικών καθαριστριών και όλων των συμβασιούχων, στην υπεράσπιση της αυτονόητης ανάγκης για βρεφονηπιακούς σταθμούς και ποιοτικούς χώρους εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας των παιδιών κάθε ηλικίας, ενάντια στους πλειστηριασμούς, στην διεκδίκηση ένταξης των προσφυγόπουλων στα δημόσια πρωινά σχολεία αλλά και σε κάθε αγώνα και διεκδίκηση στην πόλη μας για ασφαλή μόνιμη εργασία, για τον πολιτισμό, την παιδεία κλπ.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, ότι μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές επιδιώκουμε να προβάλουμε ένα ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό, αντιδιαχειριστικό και αριστερό πρόγραμμα πάλης, που αμφισβητεί τις κυρίαρχες επιλογές τους και τα ιδεολογήματα της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους, των iδιωτικοποιήσεων, της παραγωγικότητας, που επιδιώκει την ανατροπή των αστικών σχεδιασμών στην πόλη, τον δημόσιο χώρο και την κοινωνική ζωή. Ένα πρόγραμμα που θα εμποδίζει και θα ακυρώνει τους σχεδιασμούς τους και θα προβάλλει-διεκδικεί μια πόλη ανθρώπινη με το σύνολο των υποδομών που είναι αναγκαίες στην εποχή μας, μια πόλη του πολιτισμού και των τεχνών που θα αγκαλιάζει κάθε γειτονιά, μια πόλη για όλες, όλους, όλα. Ένα πρόγραμμα που δε θα υποτάσσεται σε διαχειριστικές προσπάθειες μοιράσματος της φτώχειας και της εγκατάλειψης, αποδοχής των βασικών αντιλαϊκών πυλώνων, όπως προκρίνουν οι δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.

Επιδιώκουμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα προωθεί την αγωνιστική συνεργασία των μαχόμενων δυνάμεων  μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και κυρίως την κοινή δράση στο κίνημα όλων των δυνάμεων της ανεξάρτητης, ριζοσπαστικής αριστεράς είτε στηρίξουν την εκλογική μας συμπόρευση είτε όχι. Ένα πρόγραμμα που υπερβαίνει τις ανεπάρκειες των υπόλοιπων δυνάμεων που εκφράζουν τον αριστερό κόσμο εντός και εκτός του δήμου, δεν εγκλωβίζεται στα όρια αυτών των ανεπαρκειών αλλά έχει ρητό στόχο μια πολιτική παρέμβαση ρήξης και ανατροπής, χωρίς να εξαντλείται στη γενική καταγγελία της αντιλαϊκής πολιτικής ή την παράθεση διαχειριστικών τεχνοκρατικών προτάσεων. Αντί αυτών, θα αγωνιστούμε για μια ζωή που μας αξίζει σε μια πόλη που θα μας ανήκει, σε μια προσπάθεια που πιστεύουμε ότι δεν περισσεύει κανείς και καμία. Μόνη προϋπόθεση να θέλει να αγωνιστεί συλλογικά, με αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια και με ταξική οπτική για το καλό της πόλης των εργαζόμενων κατοίκων και της νεολαίας της.

Ειδικά, υψώνουμε την πάλη μας, τοίχο ενάντια στην επανεμφάνιση των φασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων, στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη, στο δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού, ενάντια στις επιθέσεις που έχει εξαπολύσει το κράτος, οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί και οι φασιστικές συμμορίες. Αγωνιζόμαστε για να περιφρουρήσουμε τις γειτονιές μας από τον ρατσισμό, τον τρόμο και τον φασισμό. Ξέρουμε ότι η φασιστική ιδεολογία και τα κόμματα της, επιδιώκουν να τα βάλουμε οι φτωχοί με τους φτωχούς για να κρυφτούν οι πραγματικοί ένοχοι για την καταβύθιση της ζωής μας.

Με αυτό το περιεχόμενο και με τις αξίες της συλλογικής δημοκρατικής λειτουργίας, της συλλογικής εκπροσώπησης και εναλλαγής, κατερχόμαστε από κοινού στις δημοτικές εκλογές.

Παρ’ όλες τις διαφορές στον τρόπο που η κάθε δύναμη διατυπώνει τις θέσεις της στα ζητήματα της τοπικής διοίκησης και της παρέμβασης σε αυτό το πεδίο, καθώς και ζητήματα φυσιογνωμίας των σχημάτων μας, υπάρχει η δυνατότητα υπέρβασης των διαφορών και κοινής εκλογικής καθόδου προκειμένου να υπερασπιστούμε την πόλη και τους κατοίκους της.

Με την ανακοίνωση αυτή δηλώνουμε ότι βρισκόμαστε σε μια πορεία διερευνητικών συζητήσεων ώστε να επιτευχθεί μια κοινή εκλογική εμφάνιση και κάθοδος των δυνάμεων της ανεξάρτητης ριζοσπαστικής και αντιδιαχειριστικής Αριστεράς στον Δήμο της Αθήνας.  Οι μέχρι τώρα συζητήσεις δείχνουν ότι υπάρχει δυνατότητα αυτή η διαδικασία να έχει θετική κατάληξη – κάτι που θα οριστικοποιηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα. Κινούμαστε με στόχο αυτή την κατάληξη, επιδιώκοντας παράλληλα σε αυτή την ευρεία ενωτική προσπάθεια να συμμετάσχει και η Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας.

Καλούμε, λοιπόν, εκ νέου, την Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας αλλά και όλο τον κόσμο του κινήματος να συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια, ώστε ενωτικά, να σταθούμε όλες κι όλοι μαζί στο ύψος των περιστάσεων.

Για μια πόλη που είναι σπίτι μας-Για μια πόλη που μας αξίζει-Για μια ζωή με αξιοπρέπεια.




Ο Γιώργος Σταματονικολός υποψήφιος δήμαρχος με την Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση «Ανυπότακτος Κορυδαλλός»

Η Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση «Ανυπότακτος Κορυδαλλός» με υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιώργος Σταματονικολός δίνει το παρόν στην μάχη των Δημοτικών Εκλογών του Οκτωβρίου.
Κόντρα στο πολιτικό κατεστημένο που διοικεί το δήμο εδώ και 30 χρόνια καθώς και στις κεντρικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υλοποιούνται από το κεντρικό κράτος και την τοπική εξουσία και υποβαθμίζουν συστηματικά την Ποιότητα Ζωής των κατοίκων, το Μέλλον της νεολαίας, το Περιβάλλον, τους Δημόσιους Χώρους και την ίδια την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εμείς θέτουμε τα ζητήματα από την σκοπιά των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. Από τα κεντρικά και μεγάλα ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του δήμου μας μέχρι τα καθημερινά και απλά των γειτονιών του Κορυδαλλού, επιδιώκουμε να βάζουμε σε κίνηση κοινωνικές δυνάμεις και δυναμικές που αναπτύσσονται με την λογικής της αυτονομίας και της συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων, στον σχεδιασμό και στον έλεγχο. Έχουμε όραμα για την πόλη και τους κατοίκους της, δεν φιλοδοξούμε να γίνουμε παθητικός διαχειριστής-manager της λιτότητας. Δεν βολευόμαστε στο υπάρχον ασφυκτικό πλαίσιο αλλά προσπαθούμε να το υπερβούμε δημιουργικά μετασχηματίζοντας το παρόν ώστε να χωράει τις σύγχρονες ανάγκες των πολλών και πρωτίστως της νεολαίας και των ανθρώπων της εργασίας.
Επιμένουμε πως η πολιτική δεν είναι προνόμιο των λίγων αλλά κεκτημένο των πολλών έτσι το ψηφοδέλτιο του Ανυπότακτου Κορυδαλλού απαρτίζεται από εργαζόμενες και αυτοαπασχολούμενους, νέους επιστήμονες και επισφαλώς εργαζόμενους, φοιτήτριες με συμμετοχή στους νεολαιίστικους αγώνες, ενεργούς πολίτες σε Συλλόγους Γονέων, Αντιρατσιστικά και Περιβαλλοντικά κινήματα, συνδικαλίστριες σε Σωματεία και Ενώσεις, εμποροϋπαλλήλους και μικροβιοτέχνες, αγωνιστές και αγωνίστριες στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στους Πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών. Συνεχίζουμε να χτίζουμε μια κίνηση ζωντανή, ανοιχτή, ανεξάρτητη, δημοκρατική. Συνεχίζουμε να χτίζουμε μια κίνηση στο μπόι της κοινωνίας που ονειρευόμαστε.
Σταδιακά θα παρουσιάσουμε το σύνολο των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων της Κίνησης όπως και αναλυτικά το Προγραμματικό μας Πλαίσιο.
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

«Ανυπότακτος Κορυδαλλός» Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση




Για την θρυλική ταράτσα του Cine Παράδεισος

Έχουμε εκφράσει πολλές φορές την θέση μας πως οι αθλητικές και πολιτιστικές/καλλιτεχνικές δραστηριότητες αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην διαμόρφωση και την ανάπτυξη του ατόμου, μπορούν να συμβάλλουν στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων ενώ η πλήρης πρόσβαση των πολιτών σε αυτές, δημιουργεί πολλαπλό κοινωνικό όφελος για την κοινότητα και την πόλη.
Όχι από κάποια ιδεοληπτική εμμονή αλλά ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, είχαμε από την αρχή την θέση πως η λειτουργία του Δημοτικού Κινηματογράφου Cine Παράδεισος πρέπει να είναι ευθύνη του δήμου και όχι κάποιου ιδιώτη. Ο Cine Παράδεισος μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως μια ποιοτική πρόταση πολιτισμού προσβάσιμη για όλες και όλους, σε μια εποχή που οι πολιτικές λιτότητας και η ακρίβεια έχουν μετατρέψει τον πολιτισμό σε πολυτέλεια για μεγάλο κομμάτι κόσμου.
Χθες στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Άθλησης και Πολιτισμού πήραμε μια πρώτη θετική απόφαση για την επαναλειτουργία της θρυλικής ταράτσας του Cine Παράδεισος υπό την διαχείριση του ΟΑΠ. Αυτό αποτελεί μια πρώτη νίκη για όλους τους Κορυδαλλιώτες και τις Κορυδαλλιώτισσες.
Συνεχίζουμε τις παρεμβάσεις μέχρι υλοποιηθεί η απόφαση του ΟΑΠ και να ανοίξει ο ιστορικός θερινός κινηματογράφος φέτος το καλοκαίρι. Συνεχίζουμε τις παρεμβάσεις για να λειτουργήσει και η χειμερινή αίθουσα από το φθινόπωρο με υπό την διαχείριση του ΟΑΠ.

«Ανυπότακτος Κορυδαλλός» Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση




Όταν δάκρυσε ο Μελισσανίδης

Aναδημοσίευση από το https://commune.org.gr

της Δέσποινας Σπανούδη

Το υπερθέαμα των εγκαινίων του γηπέδου ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ, το παραλήρημα ενθουσιασμού και η πάνδημη συγκίνηση που ξεχύθηκε από παντού, από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, από οπαδούς της ΑΕΚ αλλά και οπαδούς άλλων ομάδων που χαίρονται με τη χαρά των ΑΕΚτζήδων, ακόμη και τα δάκρυα του Τίγρη, ήταν λίγο πολύ-αναμενόμενα. Αναμενόμενο και κάποιοι, όχι πολλοί δυστυχώς, να θυμηθούν το πώς πνίγηκαν οι όποιες φωνές αντίστασης στην περιοχή και πώς χτυπήθηκε ανελέητα η δημοτική αρχή που είχε εκλεγεί με την υπόσχεση να διαφυλάξει τα συμφέροντα της περιοχής κατά την κατασκευή του γηπέδου. Ωστόσο, οι ίδιοι οι άνθρωποι που συμμετείχαν ενεργά στην αντίσταση στα σχέδια Μελισανίδη, δεν μίλησαν καθόλου. Δεν μίλησαν καθόλου σήμερα γιατί έπαψαν να μιλούν εδώ και αρκετά χρόνια. Από τότε που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το γήπεδο, σταμάτησε κάθε κουβέντα γύρω από αυτό και τα όσα ακολούθησαν. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί;

Είναι εξαιρετικά απλό και το λένε αφελώς διάφοροι πανηγυρίζοντες ακόμη και αριστεροί, αντισυστημικοί, αναρχικοί κλπ. Η Νέα Φιλαδέλφεια είναι  «η πόλη τους» παρόλο που δε μένουν εκεί και είναι «η πιο όμορφη πόλη του κόσμου» με «αγιασμένα χώματα» επειδή εκεί βρίσκεται «ο ναός», το «σπίτι τους» και οι «δρόμοι που φτιάχτηκαν για να περπατάνε αυτοί». Αυτή η ιδιοκτησιακή αντίληψη είναι πέρα ως πέρα ορθή. Βέβαια δεν αφορά όλους τους οπαδούς, ούτε καν την ΠΑΕ ΑΕΚ. Αφορά μόνο τον Μελισανίδη, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα που απ’ ό,τι φαίνεται, δεν αφορούν κανένα.

Δεν θέλω να αναλύσω το ανθρωπολογικό φαινόμενο της πίστης σε σύμβολα κενά περιεχομένου γιατί δεν μπορώ να το κάνω. Δεν μπορώ δηλαδή να κατανοήσω τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να οικειοποιούνται κάτι τόσο ξένο όσο μια ΠΑΕ στην οποία δεν έχουν κανένα λόγο. Πως νοιώθουν ταυτισμένοι με μια ομάδα που δεν έχει τίποτε το ομαδικό, αφού στην πραγματικότητα δεν είναι ομάδα, αλλά εταιρεία. Μια εταιρεία με παίχτες που πουλιούνται και αγοράζονται, στην οποία δεν εκλέγουν διοίκηση, δεν διαλέγουν τον προπονητή ή τους παίχτες, δεν έχουν γνώμη για το πού θα αγωνίζονται, πόσο θα κάνουν τα εισιτήρια, τι γήπεδο θα έχουν, τι χρέη και τι κέρδη. Πώς γίνεται να ακολουθούν, να πορώνονται και να χειροκροτούν τις επιλογές ενός ολιγάρχη, από αυτούς που τους κλέβουν τη ζωή; Πώς μπορούν να παθιάζονται παρόλα όλα όσα έρχονται και ξανάρχονται στο φως για την διαφθορά, τα στημένα παιχνίδια, τη διαγραφή των τεράστιων χρεών των ΠΑΕ, τους οργανωμένους οπαδικούς στρατούς που σκοτώνονται μεταξύ τους, τον χουλιγκανισμό και γενικά όλη αυτή την παθογένεια και τη μπόχα που αναδύεται από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο; Πώς μπορούν να παραγνωρίζουν ότι είναι αυτοί οι ίδιοι, με την «παθιασμένη» σχέση που έχουν με την «ομάδα τους», που δίνουν τη δύναμη σε Μαρινάκηδες, Αλαφούζους, Μελισσανίδηδες και τόσους άλλους, να διαπραγματεύονται και να  επιβάλλουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα στο κράτος σε βάρος τελικά και των ίδιων;

Η περίπτωση της ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ είναι εντελώς χαρακτηριστική. Σε όλη την Αθήνα να ψάξεις, δεν θα βρεις πιο ακατάλληλο μέρος να χώσεις ένα γήπεδο τέτοιου μεγέθους και τέτοιας δυναμικότητας. Στριμωγμένο ανάμεσα στα χαμηλά παραδοσιακά σπίτια του διατηρητέου προσφυγικού οικισμού και στο Άλσος, χωρίς πρόσβαση από κανένα μεγάλο δρόμο, με μόνη συγκοινωνιακή σύνδεση τους μικρούς σταθμούς του ηλεκτρικού που δεν έχουν υποδομές για να εξυπηρετήσουν μεγάλο πλήθος. Ούτως ή άλλως ο κοντινότερος σταθμός δεν είναι καν κοντά και για να φτάσεις στο γήπεδο πρέπει να διασχίσεις στενούς δρόμους. Ένα γήπεδο χωρίς θέσεις στάθμευσης, χωρίς περιβάλλοντα χώρο για την εκτόνωση του πλήθους αν συμβεί οτιδήποτε, ακόμη και κάτι συνηθισμένο, όπως π.χ. μικροσυμπλοκές.

Ποιόν βόλευε όλο αυτό; Πρωτίστως τα επιχειρηματικά σχέδια του Τίγρη που, είτε εκπληρωθούν είτε όχι, ξεκινούσαν από το Άλσος και κατέληγαν στην Κολούμπια, την οποία και είχε αγοράσει. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα πιο δημοφιλή συνθήματα των οπαδικών στρατών ήταν και συνεχίζει να είναι το «Όλο το Άλσος γήπεδο», όπως και το «ΑΕΚ ή φάπα», για όσους διανοηθούν να αντισταθούν σε αυτά τα σχέδια. Και πράγματι έπεσαν πολλές φάπες προκειμένου να τσακιστεί κάθε αντίθετη φωνή. Τέσσερα χρόνια, από το 2014 ως το 2018, η Νέα Φιλαδέλφεια έζησε σε καθεστώς μόνιμου εκφοβισμού, με τους οπαδικούς στρατούς να επελαύνουν και τη δημοτική αρχή σε ομηρία. Και έπεσαν τόνοι ψεμάτων και προπαγάνδας από κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ και από οπαδικά μέσα, που φανάτισαν πέρα από κάθε λογική τους ήδη έτοιμους να φανατιστούν οπαδούς της ΑΕΚ, λοιδώρησαν και συκοφάντησαν όσους αντιδρούσαν, απείλησαν και τρομοκράτησαν μια ολόκληρη τοπική κοινωνία, διέλυσαν τα δύο τοπικά στέκια αντιφρονούντων: τη Στρούγκα και τη Λαϊκή Συνέλευση.

Και η Αριστερά, κύριε; Ποια Αριστερά; Ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε το νήμα αποκεί που το άφησε ο Σαμαράς και ικανοποίησε ό,τι ζήτησε ο Μελισανίδης, πετώντας στα σκουπίδια όλα τα αιτήματα της δημοτικής αρχής που αφορούσαν το μέγεθος, τη θέση, τους χώρους στάθμευσης, το έργο της υπογειοποίησης, τις συνθήκες ασφάλειας. Ακόμη περισσότερο: έκανε φωτογραφική νομοθεσία για να εκδοθεί η άδεια οικοδομής κατά παρέκκλιση και η Περιφερειακή Αρχή παρέλαβε έτοιμη τη μελέτη για να κάνει τα συνοδά έργα σε δημόσιους χώρους, σύμφωνα με τα σχέδια ενός ιδιώτη για το ιδιωτικό του γήπεδο. Και ακόμη περισσότερο: επέτρεψε αρχή καλοκαιριού στον Μελισανίδη να καταλάβει και να κατεδαφίσει τις δημοτικές εγκαταστάσεις καθαριότητας που υπήρχαν 40 χρόνια στο Άλσος πίσω από το γήπεδο, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί εναλλακτικός χώρος.

Η άλλη Αριστερά; Το ΚΚΕ, πιστό στη γραμμή όποιος δεν είναι μαζί μου είμαι εναντίον του, κράτησε στην καλύτερη περίπτωση ίσες αποστάσεις από τον Μελισανίδη και τη δημοτική αρχή που είχε εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλοντας εξίσου και τους δύο, ακόμη και εν μέσω όλου του ζοφερού κλίματος τρομοκρατίας. Οι λοιπές εξωκοινοβουλευτικές και κινηματικές δυνάμεις τοποθετήθηκαν κατά των τραμπουκισμών και των σχεδίων, αλλά επιφυλάχθηκαν σε σχέση με τη δημοτική αρχή, που τελικά, μένοντας ολομόναχη στο πέλαγος και χωρίς βάρκα, έχασε τη μάχη όχι μόνο του γηπέδου και της υπογειοποίησης, αλλά και των εκλογών, και αντικαταστάθηκε από τους εκλεκτούς του Μελισανίδη. Οι όποιες τοπικές δυνάμεις αντίστασης ισοπεδώθηκαν.

Για να «πουλήσει» όλο αυτό το πακέτο, έπρεπε να εφευρεθεί μια μεγάλη ιδέα. Μια μεγάλη ιδέα περιλαμβάνει την καλλιέργεια του αισθήματος αδικίας «γιατί το Καραϊσκάκης στα πλαίσια των Ολυμπιακών αγώνων και όχι της ΑΕΚ;», μελό, συναίσθημα και προγονολατρεία «τα άγια χώματα», «οι παππούδες μας οι πρόσφυγες», ολίγον από ιστορία «εδώ μας βρήκατε δεν σας βρήκαμε»,  ολίγον αλυτρωτισμό και θρησκεία, αφού το γήπεδο θα λεγόταν Αγία Σοφία (το ΟΠΑΠ Αρένα ήρθε αργότερα), και πολλή συνομωσιολογία, «όσοι αντιδρούν είναι ενεργούμενα του Μαρινάκη», που στην πραγματικότητα κάνει προβολή στους άλλους αυτού που κάνεις εσύ. Αφού εσύ λειτουργείς σαν ενεργούμενο του δικού σου μεγαλοπαράγοντα, όποιος αντιδρά, θα είναι του αντίπαλου. Σε μια ειλικρινή στιγμή σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, η τότε αντιπεριφερειάρχης είπε ότι προεκλογικά πηγαίναμε σε όλη την Ελλάδα (σημ.: εννοούσε με τον ΣΥΡΙΖΑ) και οτι όλοι, όπου και αν πήγαμε, μας ρωτούσαν τι θα γίνει με το γήπεδο της ΑΕΚ. Η μεγάλη ιδέα έγινε λοιπόν το «Γυρίζουμε σπίτι μας» και «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά ξεριζωμένη», ένα ευφυές σύνθημα, που παραπέμπει και στο «ξερίζωμα» και την «προσφυγιά» της ΑΕΚ με το γκρέμισμα του παλιού γηπέδου και στους φαντασιακούς προπαππούδες τους πρόσφυγες.

Σήμερα λοιπόν η ΟΠΑΠ Αρένα είναι μια πραγματικότητα, με τον όγκο της να επιβάλλεται στον προσφυγικό οικισμό. Με ένα τεράστιο μεταλλικό δικέφαλο αετό να απειλεί τους εχθρούς του γένους και με ένα δυστυχή αετό να πετάει πάνω από τα κεφάλια των οπαδών κουβαλώντας μπάλες και κασκόλ και να μας γυρνάει πίσω στις εποχές της αρκούδας με τον αρκουδιάρη, παρότι όλα τα θεάματα με ζώα έχουν απαγορευτεί στην Ελλάδα από το 2012[1] . Και όλα τα προβλήματα που είχαν προβλεφθεί είναι παρόντα και όλα τα πανομοιότυπα επιχειρήματα που επιστρατεύτηκαν για να περάσει το σχέδιο του Μελισανίδη έχουν από καιρό απαντηθεί και καταρρεύσει επί της ουσίας, έστω και αν παπαγαλίζονται ξανά και ξανά από τους οπαδούς ακόμη και όσους λογίζονται ως αντισυστημικοί και ρηξικέλευθοι. Ο οπαδισμός έχει και αυτό το χαρακτηριστικό: ομογενοποιεί τις συνειδήσεις και περιορίζει τα οπτικά πεδία σε ένα.

Η Νέα Φιλαδέλφεια μετατράπηκε σε αυλή του γηπέδου, μια περιοχή οι ανάγκες της οποίας παραγνωρίστηκαν και παραγκωνίστηκαν το δημόσιο συμφέρον, η ασφάλεια, η ποιότητα ζωής και η καθημερινότητα του κόσμου μπήκαν σε δεύτερη μοίρα, η νομιμότητα έγινε λάστιχο προκειμένου να εξυπηρετηθεί το ιδιωτικό γήπεδο ενός ολιγάρχη, όσοι αντιστάθηκαν χτυπήθηκαν, διαπομπεύτηκαν, υπέστησαν ένα διαρκές μπούλιγκ και απειλές μέχρις εξαφάνισης [2]. Κανείς δεν τολμά πλέον να ρωτήσει ή να φέρει οποιαδήποτε αντίσταση στα όσα έγιναν κατά την κατασκευή του γηπέδου και των συνοδών του έργων και σε όσα θα γίνονται από δω και εμπρός όπως για παράδειγμα η ενοικίαση δημόσιων πεζοδρόμων για διαφημιστικές πινακίδες και καντίνες χωρίς να ρωτήσουν κανένα. 35 εκατομμύρια δημόσιου χρήματος, δόθηκαν για να υλοποιηθούν τα σχέδια του Μελισανίδη όπως ακριβώς τα οραματίστηκε, μαζί με αρκετά στρέμματα δημόσιων χώρων, δρόμων, Άλσους κλπ. Το ίδιο το οικόπεδο του γηπέδου είναι δημόσια γη που παραχωρήθηκε κάποτε στην ομάδα των προσφύγων ενός μικρού εξωαστικού οικισμού που ίδρυσαν την Ερασιτεχνική ΑΕΚ, αποκλειστικά για τους σκοπούς της μαζικής άθλησης των παιδιών τους. Σήμερα το ίδιο αυτό  οικόπεδο που πλέον βρίσκεται μέσα σε μια πόλη 4 εκατομμυρίων  παραχωρήθηκε από την Ερασιτεχνική ΑΕΚ –η οποία εξορίστηκε δια παντός από το γήπεδο–, σε μια εταιρεία που, μολονότι λέγεται ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕ, ουδεμία σχέση έχει με την ΑΕΚ. Ανήκει στον Μελισανίδη.

Δεν είναι διόλου περίεργο λοιπόν που ο τελευταίος δάκρυσε καταχειροκροτούμενος κατά τη διάρκεια των εγκαινίων – υπερπαραγωγή που συντάραξαν και συνέγειραν το πανελλήνιο. Και ποιος δεν θα δάκρυζε στη θέση του;

________________

[1] Ανακοίνωση Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, Αντίδραση  ΠΦΠΟ, 5 Φιλοζωικών

[2] Πρόσφατο δείγμα η καταγγελία  επιβλέποντος υπαλλήλου της Περιφέρειας ότι απειλήθηκε από τον Μελισανίδη όταν διαπίστωσε ελλείψεις στην ασφάλεια του γηπέδου. Το αξιοπερίεργο δεν ήταν ότι απειλήθηκε, το περίεργο ήταν που βρήκε το θάρρος να το καταγγείλει. Ενδεχομένως είχε άδεια κινδύνου.




Αποκάλυψη: 10 αλήθειες που δεν διαβάσατε για το έγκλημα της Θεσσαλονίκης

Η αναβάθμιση της οπαδικής βίας, γίνεται σταθερά με οργανωμένο σχέδιο από το κεφάλαιο και τους υπηρέτες του, τις κυβερνήσεις.
Στην εργαλειοθήκη τους έχουν κλασικά το διαχωρισμό των οπαδών. Εκτός από το “οριζόντιο” και προφανές μεταξύ των ΠΑΕ, στους “από κάτω” και τους “από πάνω”.
Οι από πάνω, που έχουν υλικές σχέσεις με τα αφεντικά των ΠΑΕ, σε στενή συνεργασία με το κράτος και το παρακράτος είναι άνθρωποι που εξαργυρώνουν τα οπαδικά τους «ένσημα» με το μεροκάματο που τους παρέχεται και να στελεχώσουν το εμψυχο δυναμικό της νύχτας και τα πάρε δώσε που περιλαμβάνει αυτό. Αυτοί είναι που ορίζουν τους όρους που διεξάγονται οι οπαδικές διαμάχες, στο γήπεδο, στο δρόμο, στις γειτονιές. Τα όπλα και τα μαχαίρια συμβαίνουν ταυτόχρονα με την είσοδο της “νύχτας” μέσα στους συνδέσμους, στην οπαδική σκηνή. Τα ρουφιανιλίκια, τα πάρε δώσε με την νομιμοφανή μαφία του κράτους, και η διαχείριση των οπαδικών στρατών, του κάτω κομματιού της όποιας κερκίδας είναι ρόλος ο οποίος για το κράτος και τα αφεντικά του είναι απαραίτητος και αναγκαίος.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι δικηγόροι των δολοφόνων είναι τσιράκια των ΠΑΕ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η μάνα του δράστη της δολοφονίας του βούλγαρου οπαδού 2 χρόνια πριν, ήταν στέλεχος στο Αθλητικής Βίας.
Το κράτος και το κεφάλαιο εδώ και δεκαετίες διοχετεύουν χρήμα σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις ώστε να αλλάζουν οι συνθήκες ώστε να μπορούν να διαχειριστούν την -απόλυτα αιτιολογημένη- οργή των νέων (κυρίως) για την εξαθίλωσή τους, η οποία αντί να στρέφεται εναντίον του συστήματος και του κράτους, μάς βάζει να αλληλοφαγωνόμαστε, στη λογική του διαίρει και βασίλευε οι οπαδοί «μετατρέπονται» σε στρατούς εξυπηρέτησης συμφερόντων και οι “από πάνω”, όποιοι κι αν είναι αυτοί, τη βγάζουν καθαρή.
Aναδημοσιεύουμε από το https://athlitiki-diaploki.blogspot.com
Δύσκολα θα διαβάσατε αλήθειες που καίνε από χθες το βράδυ για το έγκλημα στη Θεσσαλονίκη με τη δολοφονία του 19χρονου φίλου του Άρη.
Θα είδατε κροκοδείλια ή και ειλικρινή δάκρυα και θα ακούσατε πόσο άδικο είναι ένα 19χρονο παιδί να χάνει τη ζωή του επειδή υποστηρίζει μία συγκεκριμένη ομάδα και ότι δεν θα πάμε ποτέ επιτέλους μπροστά σαν χώρα. Και σε λίγο καιρό θα ξεχαστεί χωρίς επετείους και πορείες. Δεν ζυγίζουν όλες οι ζωές το ίδιο άλλωστε.
Για να μην νιώθετε Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, η Αθλητική διαπλοκή θα σας παραθέσει 10 αλήθειες για την ουσία του εγκλήματος:
ΑΛΗΘΕΙΑ 1η:
«ΣΦ ΠΑΟΚ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ, ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ»
Δύο νεκροί οπαδοί τα τελευταία δύο χρόνια και οι δύο φίλαθλοι του Άρη. Πόσο τυχαίο είναι;
Ας δούμε δύο αποσπάσματα από ανακοινώσεις των ΣΦ ΠΑΟΚ το 2020 και το 2021 και πόσο δυναμιτισμένο ήταν το κλίμα.
Προειδοποιούν ευθέως και επανειλημμένως για πόλεμο:
22/12/2020
05/04/2021
ΑΛΗΘΕΙΑ 2η
ΟΙ ΚΟΙΝΟΙ ΔΙΑΥΛΟΙ
Στην προηγούμενη οπαδική δολοφονία που έγινε στη Θεσσαλονίκη πριν από 2 χρόνια δολοφονήθηκε άνανδρα ο Βούλγαρος οπαδός του Άρη Τόσκο.
Ο βασικός ύποπτος και κατηγορούμενος που προφυλακίστηκε μετά την απολογία του για την υπόθεση Τόσκο εκπροσωπήθηκε από τον ίδιο δικηγόρο από τον οποίο εκπροσωπήθηκε ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης κατά την επίτευξη της αναβολής της υπόθεσης της εισβολής του με όπλo και μπράβους στο γήπεδο της Τούμπας στον αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ το 2018.
ΑΛΗΘΕΙΑ 3η
ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΣΚΟ
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε το χυδαίο σύνθημα χιλιάδων οπαδών του ΠΑΟΚ να τραγουδάνε εν χορώ λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Βούλγαρου οπαδού του Άρη:
«Τον σκότωσα τον π…η γιατί ήταν Αρειανός»
ΑΛΗΘΕΙΑ 4η
ΧΑΒΑΛΕΣ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΣΙΜΑΤΑ

Περιστατικά όπως η σημερινή άνανδρη δολοφονία ενός παιδιού που μέχρι πέρυσι πήγαινε σχολείο θα αποτελέσουν αιτία για καμάρι και συνθήματα καζούρας. Αμφιβάλετε;

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Οι ξυλοδαρμοί και τα μαχαιρώματα στην πεζογέφυρα του Βόλου πριν τον τελικό κυπέλλου το 2017 ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Λίγη ώρα πριν ο ΠΑΟΚ κατακτήσει έναν τίτλο με γκολ 2 μέτρα οφσάιντ συνέβησαν τα έκτροπα της πεζογέφυρας που ντρόπιασαν διεθνώς την Ελλάδα:

 

Να θυμίσουμε τα συνθήματα των οπαδών του ΠΑΟΚ; «Κάντε αερογέφυρα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Να κάνουμε τον τελικό, να γίνει μακελειό!».
Ιδού και το σύνθημα σε οπαδική σελίδα του ΠΑΟΚ στο YouTube:
Και στο ρυθμό της Μαρινέλλας («Να παίζει το τρανζίστορ»)
«Να τρέχουν τα χανούμια στην αερογέφυρα…
Και τότε στην Λαμία…
Βία τρομοκρατία, στα πόδια σας φτερά
Και μες το Παλατάκι αφήσατε πανιά…»
Χιλιάδες φίλαθλοι λοιπόν υμνούν ένα πραγματικό περιστατικό μαχαιρωμάτων και τραγουδάνε για βία και τρομοκρατία. Μετά σας κάνει κάτι εντύπωση;
Πόσο καιρό μετά θα διαβάζουμε για «λευτεριά στα αδέρφια μας που κρατούνται παράνομα», ΑΝ τυχόν συλληφθούν οι ύποπτοι και υπάρξουν προφυλακίσεις;
Δημοφιλείς οπαδικές σελίδες της Βόρειας Ελλάδας που σήμερα ψελλίζουν δυο κουβέντες καταδίκης, είναι αυτές που ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανεβάζουν με καμάρι φωτογραφίες από επεισόδια συνοδευόμενες από το ειρωνικό «εμείς καταδικάζουμε τη βία». Σχετικές φωτογραφίες υπάρχουν στο αρχείο της Αθλητικής διαπλοκής.
Και φυσικά τα αστειάκια για πεζογέφυρες (εκεί όπου έγιναν μαχαιρώματα), είναι άφθονα και οι «haha» αντιδράσεις περισσότερες:
Όπως επίσης αστειάκια και καμάρι για λιθοβολισμό οπαδών του Άρη:
ΑΛΗΘΕΙΑ 5η:
Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ
«Μία πόλη μία ομάδα», «Χωρίζουμε την Ελλάδα στα δυο». Ίσως το πρώτο να είναι φαινομενικά αθώο. Αλλά τέτοιου είδους διχαστικά συνθήματα ερμηνεύονται λάθος από εγκληματικά στοιχεία που πιστεύουν ότι κάνουν κουμάντο παντού.
ΑΛΗΘΕΙΑ 6η
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΟΚ
Στη λακωνική τους ανακοίνωση ΠΑΕ, ΚΑΕ και ΑΣ ΠΑΟΚ δεν έκαναν καν τον κόπο να ζητήσουν από τις Αρχές τη σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων, ενώ χαρακτηρίζουν την άγρια εν ψυχρώ δολοφονία ως απλή «απώλεια» λες και το παιδί σκοτώθηκε σε τροχαίο.
Αλήθεια πόσο αγνό μήνυμα εξέπεμψε το story του Γιώργου Σαββίδη στις 29/11/2021 μετά το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης 0-1; (Την επομένη της εισβολής χούλιγκανς του ΠΑΟΚ στην Τούμπα μετά την ταπεινωτική ήττα από τον Άρη).
Αντίστοιχα, τι μήνυμα εξέπεμψε όταν πήγε νύχτα έξω από το γήπεδο του Άρη φωνάζοντας οπαδικά συνθήματα;
ΑΛΗΘΕΙΑ 7η
ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΣΥΜΠΛΟΚΗ
Δεν υπήρξε ούτε συμπλοκή, ούτε ραντεβού θανάτου. Το περιστατικό δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση Φιλόπουλου. Εδώ υπήρξε εν ψυχρώ δολοφονία ενός παιδιού που τον ρώτησαν τι ομάδα είσαι και απάντησε «Άρης».
Και όμως σήμερα στο κανάλι OPEN ιδιοκτησίας του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ, ο δημοσιογράφος Άκης Παυλόπουλος είπε ότι οι γονείς του νεκρού παιδιού το μεγάλωσαν για να δίνει ραντεβού θανάτου. Μέχρι στιγμής δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας να ζήτησε συγγνώμη…
Όπως επίσης δεν ήταν συμπλοκή και αυτό που διαβάζουμε στη σοκαριστική καταγγελία του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή του Άρη και της Ξάνθης Σάκη Πρίττα:
ΑΛΗΘΕΙΑ 8η:
Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ
Κάποια ΜΜΕ που σήμερα καταδικάζουν τη δολοφονία διατηρώντας την όμως χαμηλά στην επικαιρότητά τους, είναι αυτά που έχουν στοχοποιήσει τον οργανισμό του Άρη φανατίζοντας τον κόσμο. Φυσικά το οπαδικό κίνημα δεν χρειάζεται και πολύ να θεωρήσει κάποιον εχθρό.
Με ψέματα, με υποτιθέμενες αποκαλύψεις, λέγοντας ότι οι σχέσεις του Άρη με μεγάλη ομάδα ξεπερνάει τα όρια της ηθικής, μιλώντας για αφεντικά και υπηρέτες, για βρώμικο ποδόσφαιρο, για ξεφτίλες, για δεκανίκια, για καροτσάκια… Ποτίζοντας με μίσος τους πιστούς αναγνώστες τους. Έχοντας τη στοχοποίηση του Άρη πρώτο θέμα στην ατζέντα τους εδώ και μήνες. Θέλει και πολύ να φανατιστούν κάποιοι άμυαλοι; Και τελικά η βρωμιά πού βρίσκεται αν όχι στον άγριο θάνατο ενός παιδιού λίγο μετά την ενηλικίωσή του;
ΑΛΗΘΕΙΑ 9η:
ΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ
Υπάρχουν μέσα ενημέρωσης χωρίς σεβασμό στη μνήμη του νεκρού που μιλάνε για αυτόν λέγοντας ότι ήταν ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή ή ότι βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Λάθος άνθρωποι είναι οι δολοφόνοι και όχι ένα νέο παιδί που έκανε βόλτα στη γειτονιά του για να ξεσκάσει από το διάβασμα και επέστρεψε σε ένα φέρετρο μαχαιρωμένος από ΟΡΚ.
Λάθος άνθρωποι είστε εσείς. Σε μία χώρα που για να πουλήσεις καραμέλες πρέπει να πάρεις άδεια από 5 διαφορετικά υπουργεία, άλλοι από εσάς στοχοποιούν και άλλοι σπιλώνουν μνήμες νεκρών χωρίς να πάρουν άδεια από κανέναν.
ΑΛΗΘΕΙΑ 10η
Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
Η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας, το κιτρίνισμα του σήματος του Ηρακλή που προμηνύει την απομόνωση σε αυτούς που αξίζει:

 

Οι αλήθειες είναι αυτές. Και μέχρι να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να διαλυθεί το καρκίνωμα του Ελληνικού αθλητισμού, όλα τα «ποτέ ξανά» τα ακούμε βερεσέ.



Κυκλοφόρησε το ημερολόγιο του Κυριακάτικο Σχολείου Μεταναστών για το 2022

Kυκλοφόρησε το ημερολόγιο του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών για το 2022 με εξαιρετικές φωτογραφίες και σκίτσα φωτογράφων και σκιτσογράφων από την καθημερινότητα των προσφύγων και των μεταναστών και το κίνημα. Το φετινό μας ημερολόγιο φιλοξενεί στις πίσω σελίδες του μια αναδρομή στις Αντιρατσιστικές Γιορτές του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό» από το πρώτο μας φεστιβάλ που έγινε το 2007 στον Λόφο Κολωνού έως σήμερα. Θα το βρείτε το τριήμερο του Πολυτεχνείου στο τραπεζάκι του σχολείου.

 

Για να το προμηθευτείτε επικοινωνείστε μαζί μας στο [email protected]




Αφγανιστάν: Η ανθρωπιστική προβιά του πολεκάπηλου λύκου!

Του Γιώργου Μητραλιά*

Το πολιτικό τοπίο των Ηνωμένων Πολιτειών αυτών των ημερών είναι περισσότερο ξεκάθαρο από ποτέ. Κατά της απόφασης του προέδρου Μπάϊντεν να αποσύρει οριστικά στις 31 Αυγούστου 2021 τα αμερικανικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν τάσσονται: Σύσσωμο το πολιτικο-οικονομικό Κατεστημένο της χώρας, το Ρεπουμπλικανικό κόμμα και ο ηγέτης του Ντόναλντ Τραμπ, μεγάλο μέρος της ηγεσίας του Δημοκρατικού κόμματος και των κοινοβουλευτικών του ομάδων, το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και ό,τι έχει κάποια άμεση ή έμμεση σχέση με την πολεμική βιομηχανία, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ (κανάλια, εφημερίδες,…) ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση, ένα σημαντικό μέρος της στρατιωτικής ιεραρχίας, τα νεοφιλελεύθερα και ατλαντικά κέντρα αποφάσεων.(1) Υπέρ της ίδιας απόφασης του Μπάϊντεν τάσσονται: Σύσσωμη η -λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστική- αμερικανική αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα, οι περισσότερες οργανώσεις βετεράνων στρατιωτικών, η μεγάλη πλειοψηφία (63%-65%) του αμερικανικού λαού.

Όσο για την Ευρώπη, κατά της απόφασης του Μπάϊντεν τάσσονται: όλοι οι Ατλαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι χώρες μέλη της, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ, τα κυριότερα πολιτικά ρεύματα (Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Σοσιαλδημοκράτες, Ακροδεξιοί,…), πολλές ΜΚΟ. Και υπέρ της ίδιας απόφασης του Αμερικανού προέδρου, τάσσονται: Από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, προς το παρόν, δεν υπάρχουν δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς που, τάχθηκαν ανοιχτά και κατηγορηματικά υπέρ αυτής και κατά των προσπαθειών των κυβερνήσεων των χωρών τους να “μεταπείσουν” τον Μπάϊντεν και να παρατείνουν την ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν…

Κατά “σατανική σύμπτωση”, το σύνολο των κάθε λογής δυνάμεων (πολιτικών, οικονομικών επικοινωνιακών, κλπ) που τάσσονται τώρα κατά της παραπάνω απόφασης του προέδρου ΜπάΪντεν, τάχθηκαν μόνιμα στα τελευταία 20 χρόνια, πρώτα υπέρ της εισβολής και κατόπιν υπέρ της παραμονής στο Αφγανιστάν του αμερικανικού εκστρατευτικού σώματος και των νατοϊκών συμμάχων του, δηλαδή υπέρ του πολέμου. Και επίσης, κατά “σατανική σύμπτωση”, το σύνολο εκείνων που επικροτούν τώρα την απόφαση του Μπάϊντεν, τάχτηκαν από την αρχή, ενάντια στον πόλεμο, κατάγγειλαν σταθερά τις θηριωδίες του και τις ανομολόγητες σκοπιμότητες που υπηρετούσε, και κατέβηκαν στους δρόμους ζητώντας τον τερματισμό του.

Συγκεκριμένα, όπως τότε που υποστήριζαν τον πόλεμο και την εισβολή στο Αφγανιστάν, έτσι και τώρα που ζητούν να μην αποσυρθούν τα αμερικανική στρατεύματα στις 31 Αυγούστου, οι ποικίλοι πολεμοκάπηλοι, τόσο Αμερικανοί όσο και Ευρωπαίοι, προτάσσουν την “υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων” και ειδικά των “δικαιωμάτων των Αφγανών γυναικών” για να δικαιολογήσουν την στάση τους. Όμως, τόσο τότε όσο και τώρα, λένε ψέμματα. Καταρχήν, στα 20 χρόνια που έμειναν στο Αφγανιστάν, οι δυνάμεις τους, στρατιωτικές και αστυνομικές, συναγωνίστηκαν και πολλές φορές, ξεπέρασαν τους Ταλιμπάν σε θηριωδίες με θύματα χιλιάδες Αφγανούς άμαχους. Όσο για τη δημοκρατία που υποσχέθηκαν, το μόνο που κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν ένα εντελώς διεφθαρμένο και τερατώδες αφγανικό Κράτος που, όπως και ο στρατός του, αποσυντέθηκε και κατάρρευσε ολοκληρωτικά μέσα σε ελάχιστες ημέρες, προφανώς, επειδή δεν είχε τίποτα να υπερασπίσει … και σχεδόν κανείς δεν είχε διάθεση να το υπερασπιστεί…

Κατόπιν, αν πράγματι όλοι αυτοί νοιάζονταν στ’αλήθεια για τους δύσμοιρους Αφγανούς και ειδικότερα για τις γυναίκες του Αφγανιστάν, είχαν όλο το χρόνο, δηλαδή 20 ολάκερα χρόνια (!) και πάμπολλες ευκαιρίες για να το δείξουν όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις. Όμως, δεν το έκαναν ποτέ και το αποτέλεσμα είναι οικτρό και μπροστά στα μάτια μας: Έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα στην ταλιμπανική Σκύλα και στην ιμπεριαλιστική Χάρυβδη, οι Αφγανοί, στην πλειοψηφία τους, δείχνουν προς το παρόν να προτιμούν, χωρίς αυταπάτες, την πρώτη από τη δεύτερη, επειδή αυτή τους υπόσχεται τουλάχιστον την πολυπόθητη ειρήνη.

Μα, θα μας πουν, καλά όλα αυτά αλλά τι γίνεται με τους χιλιάδες απελπισμένους Αφγανούς και Αφγανές που συνωστίζονται στο αεροδρόμιο της Καμπούλ και προσπαθούν να ξεφύγουν, φτάνοντας να κρέμονται -και να πέφτουν- από τα αεροπλάνα; Τι λέτε για αυτούς, μήπως είναι ψέμματα και αυτά; Φυσικά, και δεν είναι ψέμματα. Όπως όμως, δεν είναι ψέμματα και οι δεκάδες χιλιάδες Αφγανοί και Αφγανές που προσπαθούν όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και 20 χρόνια, να δραπετεύσουν από την Αφγανική κόλαση, συνήθως μάλιστα με κίνδυνο της ζωής τους. Όλους αυτούς και όλες αυτές που η αγριανθρωπική Ενωμένη Ευρώπη των όψιμων φιλανθρώπων μας στοιβάζει -επ’αόριστον!- στις διάφορες “Μόριες” και τα άλλα απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης της, όταν βέβαια δεν ορθώνει μπροστά τους τείχη, συρματοπλέγματα, ναρκοπέδια και τη διαβόητη Frontex, και δεν τους σταματάει οριστικά και αμετάκλητα στέλνοντάς τους κατά δεκάδες χιλιάδες στο βυθό της Μεσογείου.

Ανοιχτά λοιπόν, σύνορα για τους τους σημερινούς και τους αυριανούς Αφγανούς πρόσφυγες. Αρχίζοντας όμως από τους χτεσινούς και τους προχτεσινούς που περιμένουν για χρόνια μάταια το πολυπόθητο πολιτικό άσυλο που δικαιούνται. Με άλλα λόγια, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα! Όλα τα άλλα δεν είναι παρά φτηνή προπαγάνδα και μαζική φιλοπόλεμη πλύση εγκεφάλου των πασίγνωστων λύκων που -όπως πάντα- προσπαθούν να κρυφτούν φορώντας προβιές προβάτων…

Σημείωση

1. Το μένος όλων αυτών ενάντια στον Μπάϊντεν, δεν αποκλείεται να προδίδει την -λιγότερο ή περισσότερο- συνειδητή και συντονισμένη προσπάθειά τους να τον υπονομεύσουν και τελικά να τον απομακρύνουν από την εξουσία. Γιατί; Μα, επειδή διαφωνούν κάθετα με τις οικονομικές του επιλογές, και κυρίως, επειδή τον θεωρούν ευάλωτο στις πιέσεις της αμερικανικής αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, γεγονός που -παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Μπαϊντεν να τους καθησυχάσει με συνεχείς παραχωρήσεις και υποχωρήσεις- τον καθιστά “απρόβλεπτο” και πάντως, αρκετά διαφορετικό από τους “εντελώς πειθήνιους” προκατόχους του στο Λευκό Οίκο.

Πηγή: https://www.contra-xreos.gr




Το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και η Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό” συνεχίζουμε την αλληλεγγύη στους ανθρώπους που βρίσκονται σε δυσχέρεια

Σας καλούμε να μας στηρίξετε στη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης.
ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
14:00 – 17:00 Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Γιατράκου 22 & Μ. Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο
11:00 – 14:00 Νίκαια, Ολύμπου και Καραϊσκάκη (στην αρχή της λαϊκής, «Παναγίτσα»)
ΣΥΛΛΕΓΟΥΜΕ:
Τρόφιμα μακράς διάρκειας, ζυμαρικά, όσπρια, λάδι, πελτέ ντομάτας-σάλτσες, αλάτι-πιπέρι, πατάτες, κρεμμύδια, καφέ, τσάι, φρυγανιές, γάλα σε κουτί (για παιδιά-ενήλικες)
Είδη προσωπικής υγιεινής και προστασίας όπως σαπούνια, σαμπουάν, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, σερβιέτες, αντισηπτικά, γάντια, μάσκες
Καθαριστικά είδη και σκόνη πλυντηρίου
Παιδικές πάνες no5, no6, Μωρομάντηλα
Κατόπιν έκκλησης για βοήθεια των μητέρων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα θηλασμού λόγω υποσιτισμού και χωρίς να έχουμε την πρόθεση να διαφημίσουμε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, λαμβάνοντας ωστόσο υπόψιν τις διαφορετικές ανάγκες του κάθε μωρού ζητάμε τα παρακάτω βρεφικά γάλατα:
ALMIRON 1, NAN OPTIRO 2-3
Η παραλαβή θα γίνει με την τήρηση όλων των απαιτούμενων μέτρων υγειονομικής προστασίας.
Εναλλακτικά για όσους-ες δεν μπορούν να μετακινηθούν, για αγορά ειδών πρώτης ανάγκης ισχύει το ΙΒΑΝ στην Τράπεζα Πειραιώς της Κίνησης “Απελάστε το ρατσισμό”: GR25 0172 0180 0050 1803 1163 603, με την αιτιολογία COVID-19
[email protected]
Tηλ: 6974486368
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών – Κίνηση απελάστε τον ρατσισμό

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ




Υπάρχει δρόμος μες το σκοτάδι. Κρατικός αυταρχισμός, πολιτικές απαντήσεις

Online εκδήλωση Παρασκευή 19 Μαρτίου 2021 στις 19:00 μ.μ.

Διοργανωτής: Commune

Από την ασύδοτη αστυνομική βία στους δρόμους, τις γειτονιές και τα πανεπιστήμια, μέχρι την εξώθηση του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα στο θάνατο, τα κρούσματα λογοκρισίας στο διαδίκτυο και την ομολογημένη επιστροφή στο φακέλωμα πολιτών, η ελληνική κοινωνία ζει μέρες “καχεκτικής δημοκρατίας”. Το γεγονός αυτό δείχνει τα όρια των εκτιμήσεων ότι η διαχείριση πανδημίας και οικονομίας θα εγκατέλειπε το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα, για χάρη κοινωνικά δικαιότερων και πιο δημοκρατικών “συνταγών”.
Η προσφυγή στον αυταρχισμό, η διαρκής απόδραση του κράτους από νομικούς/”συμβολαιακούς” περιορισμούς, δεν είναι δείγμα δύναμης. Αντίθετα, είναι η συνταγή για να κρυφτεί η πάνδημη κατακραυγή για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση Λιγνάδη, η διαρκής απονομιμοποίηση των κυβερνώντων στον κόσμο της εκπαίδευσης, οι σημαίνουσες αποδοκιμασίες από το νομικό και δικαστικό κόσμο, η εντεινόμενη κοινωνική δυσφορία για τις εγκληματικές αποτυχίες στη διαχείριση της πανδημίας.
Οι τάσεις αυτές δεν αποτυπώνονται μόνο στη δημοσκοπική υποχώρηση της ΝΔ. Όπως δείχνουν οι σχεδόν καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στον αυταρχισμό, η κυβέρνηση έχει πια αντιπολίτευση και στο δρόμο. Θα βρει η κίνηση αυτή το πολιτικό της ισοδύναμο;
Την Παρασκευή 19 Μαρτίου, στις 7:00 μ.μ., η ιστοσελίδα Commune (Commune.org.gr) οργανώνει τη δεύτερη διαδικτυακή της εκδήλωση, με τίτλο: “Υπάρχει δρόμος μες το σκοτάδι. Κοινωνικός συντηρητισμός, κρατικός αυταρχισμός, πολιτικές απαντήσεις”.
Μιλούν:
* Ηλίας Ιωακείμογλου (οικονομικός αναλυτής, ιστοσελίδα Commune)
* Ιωάννα Κούρτοβικ (δικηγόρος, μέλος Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα)
* Κωνσταντίνος Πουλής (δημοσιογράφος, The Press Project)
* Ναταλί Χατζηαντωνίου (δημοσιογράφος, 20/20 Μag)
Πηγή: facebook.com