Ο Αποστόλης Κασιμέρης είναι συνδικαλιστής στις αστικές συγκοινωνίες και μέλος της Ανεξάρτητης Παρέμβασης. Μιλά στο Redtopia για ρατσιστικό περιστατικό σε λεωφορείο που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, για τον ρατσισμό στα ΜΜΜ, καθώς και για την κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών και τα προβλήματα των εργαζομένων στα λεωφορεία.
Είδαμε το δελτίο τύπου της Ανεξάρτητης Παρέμβασης, συνδικαλιστικής παράταξης στα λεωφορεία της οποίας είσαι μέλος σχετικά με την ρατσιστική αντιμετώπιση από πλευράς επιβατών αλλά και οδηγού λεωφορείου της γραμμής Α11 απέναντι σε ένα μετανάστη στις 6 Μάη. Τι έγινε;
Καταρχάς ήταν μέρα απεργίας. Αρκετοί συνάδελφοι απεργούσαν οπότε το συγκοινωνιακό έργο ήταν μειωμένο. Το συνδικάτο εργαζομένων ΟΑΣΑ είχε αποφασίσει να λειτουργήσει ως απεργοσπάστης όταν όλα τα άλλα μέσα μεταφοράς απεργούσαν, με συνέπεια τα λεωφορεία που βγήκαν να δεχτούν όλο το επιβατικό φορτίο. Και πάλι βέβαια μειωμένο έργο βγήκε γιατί αρκετοί συνάδελφοι, ένα 20-25% απήργησε εκείνη τη μέρα. Σε λεωφορείο της γραμμής Α11 (Πλατεία Βάθης-Πετρούπολη-Ίλιον), δημιουργήθηκε ένα ρατσιστικό επεισόδιο κατά ενός αλλοδαπού εργάτη, ο οποίος καθόταν σε μια συστοιχία θέσεων ακριβώς πίσω από τη μεσαία πόρτα και δέχτηκε παρατήρηση για να καθίσουν δίπλα του κάτι που εκείνος αρνήθηκε. Γνωρίζουμε ότι με ΦΕΚ για την πανδημία το οποίο ισχύει από τον Μάρτιο του 2020 απαγορεύεται να κάτσεις δίπλα σε άλλον επιβάτη. Ο ξένος εργάτης αρνήθηκε λέγοντας ότι θέλω να προστατέψω την υγεία μου ενώ μια κυρία, όπως ισχυρίζεται ο οδηγός, διαμαρτυρήθηκε λέγοντας ότι ένας δεν μ’ αφήνει να κάτσω δίπλα του, είμαι εγχειρισμένη κ.λ.π. Ένας άλλος επιβάτης έσπρωξε τον ξένο εργάτη και πήγε κι έκατσε στη θέση δίπλα του με τη βία και μία άλλη κυρία ανάγκασε τον οδηγό να έρθει πίσω, κατεβαίνοντας από την μπροστινή πόρτα και ξαναμπαίνοντας από την μεσαία καθώς υπάρχει χώρισμα μπροστά που δεν επιτρέπει – λόγω covid – τη μετακίνηση του οδηγού προς το εσωτερικό του λεωφορείου. Ήδη είχε αρχίσει επίθεση με ρατσιστικές εκφράσεις σε βάρος του μετανάστη και ο όχλος που ήταν εκεί τον πίεζε να σηκωθεί άμεσα για να κάτσει η “εγχειρισμένη κυρία”. Βεβαίως αυτή η «εγχειρισμένη κυρία» στα βίντεο που κυκλοφόρησαν δεν υπάρχει πουθενά. Είτε έχει φύγει είτε ήταν εφεύρημα κάποιων επιβατών, κάτι που δεν ξέρω αν το γνώριζε ο οδηγός, ο οποίος αδικαιολόγητα και παρά τις οδηγίες που υπάρχουν, πήρε το μέρος μιας κυρίας πολύ νεότερης που τελικά ανάγκασε τον μετανάστη να σηκωθεί με τρόπο απαράδεκτο για να κάτσει εκείνη. Ο οδηγός δεν είπε σε κανένα άλλο επιβάτη αν προσφέρεται να σηκωθεί για να κάτσει η εν λόγω κυρία, πήγε καθ’ υπόδειξη του όχλου στον συγκεκριμένο αλλοδαπό παίρνοντας το μέρος όσων φώναζαν και τον ανάγκασε να σηκωθεί, κάτι απαράδεκτο. Η κυρία μάλιστα που έκατσε στη θέση του με ρατσιστική διάθεση λέει πως “σιχαίνεται να κάτσει” επειδή καθόταν ο ξένος σκουρόχρωμος επιβάτης. Ο οδηγός επίσης φαίνεται ότι δε φοράει ούτε μάσκα, όπως πρέπει για να προστατέψει την υγεία του ανάμεσα σε τόσα άτομα. Ο οδηγός θα μπορούσε να είχε καλέσει την αστυνομία αν υπήρχε παραβατική συμπεριφορά από τον ξένο εργάτη αλλά όχι να πάρει το μέρος ρατσιστών και να διευκολύνει μάλιστα και παραβίαση των μέτρων της πανδημίας από μέρους τους. Όμως πρόκειται για ένα περιστατικό που ο μόνος που έχει σωστή συμπεριφορά και τηρεί τα μέτρα είναι ο μετανάστης. Όλοι οι υπόλοιποι είναι συνειδητοί παραβάτες και δεν τους ενδιαφέρουν ούτε τα μέτρα της πανδημίας ούτε να τηρηθεί το σωστό. Έχουν απαράδεκτη ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι σε έναν αδύναμο, ένα μετανάστη για να του φάνε τη θέση. Ο συγκεκριμένος οδηγός δεν ανήκει σε ακροδεξιά οργάνωση ούτε μετείχε σε γνωστό ακροδεξιό ψηφοδέλτιο που υπήρχε για χρόνια στο συνδικατο ΟΑΣΑ. Και αυτό είναι ανησυχητικό για το κλάδο. Η από το παρελθόν ρατσιστική γραφή και ρητορική φασιστικής παράταξης στον κλάδο, έβγαλε σπορά. Αυτή για να μπορέσει να ξεριζωθεί θέλει δουλειά από το ίδιο το σωματείο. Να μάθουν οι εργαζόμενοι ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας, με ποιους είμαστε αλληλέγγυοι και με ποιους μπορούμε να έχουμε κοινούς αγώνες. Κοινούς αγώνες δεν θα κάνουμε με όσους σιχαίνονται τους εργάτες. Με τους υπόλοιπους εργάτες θα κάνουμε μπροστά σ’ αυτά που έρχονται: Και στα 10/ωρα του Χατζηδάκη, και στην ιδιωτικοποίηση που έρχεται σε μας με τα leasing, με τα ΚΤΕΛ και με όλες τις άλλες μορφές ΣΔΙΤ που φέρνουν στις συγκοινωνίες και που σιγά σιγά τις ξηλώνουν. Θα χρειαστούμε σαν σύμμαχο τον απλό λαό, τον φτωχό κόσμο που θα κληθεί να πληρώνει πολύ μεγαλύτερο κόμιστρο, όπως κάνουνε για χρόνια οι ιδιοκτήτες των ΚΤΕΛ.
Απέναντι σ’ αυτό το περιστατικό, εκτός από την παράταξή σας, άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις της αριστεράς πήραν θέση;
Δυστυχώς για μία ακόμη φορά δεν πήραν θέση. Οι παρατάξεις και συνδυασμοί που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστερές» απέφυγαν να αναφερθούν στο περιστατικό. Ούτε ένα δελτίο τύπου, ούτε μια καταγγελία παρά μόνο λιγοστές αναφορές μεμονωμένων αριστερών συναδέλφων. Η καταδίκη του περιστατικού και όσων πήραν μέρος δεν σημαίνει και την τιμωρία του οδηγού ή κάποια κύρωση εναντίον του. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι μετανάστες μπορεί να γίνουμε όλοι μας από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτός ο τόπος έχει γνωρίσει προσφυγιά, φτώχεια και δυστυχία πολλές φορές και δεν πρέπει ο λαός μας να ξεχνάει τι έχει περάσει και ποιοι του συμπαραστάθηκαν, ότι δεν έχει να χωρίσει τίποτα με άλλους λαούς που φεύγουν κυνηγημένοι για να μπορέσουν να ζήσουν, που φεύγουν από αντιδραστικά καθεστώτα και καταπιεστικές μεσαιωνικές αντιλήψεις στις πατρίδες που αφήνουνε πίσω. Και με αυτά είμαστε αντίθετοι και τα πολεμάμε και οι ίδιοι οι πρόσφυγες που φεύγουν δεν μπορούν να τα ανεχτούν, γι’ αυτό και δεν κάθονται στις χώρες που αφήνουν πίσω τους. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι κυνηγητό έχει φάει ο κάθε πρόσφυγας ή μετανάστης στα μέρη από τα οποία ήρθε.
Μίλησες για οργανωμένη φασιστική παράταξη που υπήρχε στο παρελθόν στο σωματείο. Σήμερα υπάρχει;
Όχι δεν υπάρχει. Έχει διαλυθεί από το 2016. Ο τελευταίος εκπρόσωπός της δήλωσε ότι δεν έχει καμία σχέση με τις θέσεις της και προχώρησε στην ίδρυση άλλου συνδυασμού χωρίς φασιστικά χαρακτηριστικά. Οι ηγετικοί που είχαν φασιστικές αντιλήψεις – ένας ήταν αρθρογράφος και στο νεοναζιστικό απολλώνιο φως – έχουν εξαφανιστεί. Αυτή η φασιστική παράταξη, ο λεγόμενος «Σύνδεσμος Οδηγών», έβγαζε μια εφημερίδα που λεγόταν «ο Συνάδελφος». Ήταν ένας εμετός ρατσιστικού και φασιστικού δηλητήριου. Είχαν και ιστοσελίδα όπου έμπαινες κι’ έβλεπες τον Χίτλερ προμετωπίδα, με χιτλερικά συνθήματα όπως «Θα ξανάρθουμε και η γη θα τρέμει», ρητά του Ρούντολφ Ες, του Μουσολίνι, του Γκαίμπελς, που είναι υπεύθυνοι ολοκαυτωμάτων και δολοφονιών εκατομμυρίων ανθρώπων στη γη. Τα πράγματα ήρθαν ανάποδα γι’ αυτή τη φασιστική παράταξη, όταν στα μεγάλα συλλαλητήρια για το Μεσοπρόθεσμο, τέλη Ιουνίου του 2011, τους έπιασε ο φακός, ύστερα από συμπλοκή που είχανε στην πλατεία Συντάγματος, να φυγαδεύονται από άνδρες των ΜΑΤ μέσα στη Βουλή, χωρίς καν να τους γίνει έλεγχος. Κι εκεί φάνηκε και ο πραγματικός ρόλος τους που είχαν αγαστή σχέση με τα σώματα ασφαλείας. Ήταν ένα διήμερο που είχαν πέσει τόνοι δακρυγόνων και είχαν γίνει συγκρούσεις της αστυνομίας με τους διαδηλωτές. Από τότε άρχισε να «ξηλώνεται το πουλόβερ τους».
Τι νομίζεις ότι φταίει για τις ρατσιστικές επιθέσεις στα ΜΜΜ;
Το λεωφορείο και το τρένο είναι το μέσο του φτωχού, του εργάτη, του άνεργου, του φοιτητή, του συνταξιούχου. Όταν αρχίζουν και υποβαθμίζονται και μαζί υποβαθμίζεται όλη η κοινωνία ο κόσμος ασφυκτιά. Όπως τότε που μπήκαμε στα μνημόνια, χάθηκαν δουλειές, μειώθηκαν οι μισθοί, ενώ παράλληλα αυξήθηκε το προσφυγικό κύμα λόγω πολέμων όπως στη Συρία, ή λόγω δικτατορικών και θεοκρατικών καθεστώτων που κυνηγούσαν τον κόσμο στα κράτη αυτά και οι άνθρωποι μετανάστευαν για γλυτώσουν τη ζωή τους. Τότε άρχισε να υπάρχει ρατσιστικό κλίμα κατά των κοινωνικά ευάλωτων. Επειδή ο λαός δεν μπορούσε να ξεσπάσει κατά του κεφαλαίου, με την άγρια καταστολή που υπήρχε και υποβοηθούντων των μνημονιακών ΜΜΕ, αναπτύχθηκε κοινωνικός αυτοματισμός. Και πάντα ξεκινούσε από τον πιο φτωχό, ότι φταίει που θα σου πάρει τη δουλειά, ή που θα πληρωθείς λιγότερο. Άρχισε έντεχνα από ΜΜΕ και από τους φασίστες να διαδίδεται ότι τα λεφτά μας πάνε σε επιδόματα για τους πρόσφυγες, τερατολογίες όπως ότι οι πρόσφυγες ευθύνονται για κάθε έγκλημα που γινόταν. Τι κι αν αποδεικνυόταν ψέματα, τη δουλειά τους την κάνανε. Ξεκίνησε ένα ρατσιστικό πογκρόμ απέναντι στον πιο φτωχό, τον πιο «σκούρο», τον αλλόθρησκο, τον αλλόγλωσσο. Είναι ανακούφιση για το κεφάλαιο και την κυβέρνηση να κυνηγάς τους μετανάστες αντί γι’ αυτούς. Αυτό συμβαίνει και στα λεωφορεία.
Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλλει ένα πρόγραμμα leasing για τη μίσθωση κάποιων λεωφορείων. Σε ποιο βαθμό αυτό θα αντιμετωπίσει τα υπαρκτά προβλήματα των αστικών συγκοινωνιών;
Η μίσθωση των ΚΤΕΛ για τρία χρόνια και η ενοικίαση μεταχειρισμένων λεωφορείων για τέσσερα χρόνια από μεγάλους εισαγωγείς επαγγελματικών αυτοκινήτων, είναι ένα μεγάλο βήμα προς την ιδιωτικοποίηση. Γίνεται στα πλαίσια του ΣΔΙΤ. Είναι 61 περιφερεακές γραμμές στα ΚΤΕΛ με 204 οχήματα. Και αντί να κοιτάξει να φτιάξει η ΟΣΥ τα δικά της λεωφορεία που σαπίζουν στα αμαξοστάσια, βρήκε ξαφνικά 51 εκατομμύρια να δώσει για να νοικιάσει για 4 χρόνια μεταχειρισμένα λεωφορεία δεκαετίας και άνω που έχουν κάνει 700,800 χιλιάδες και ως 1.000.000 χιλιόμετρα σε βόρειες χώρες, σαπάκια. Δίχως παράθυρα, κλειστά θερμοκήπια και με μία πόρτα, ακατάλληλα για καιρό πανδημίας. Διαβάσαμε για αυτά, μια αρνητική εισήγηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Άραγε το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει συμβουλευτικό ρόλο ή είναι μια αρχή που εμποδίζει να περνάνε οι συμβάσεις που είναι σε βάρος του δημοσίου; Τα παραγγείλανε χωρίς παράθυρα, ο κόσμος ασφυκτιά μέσα σε αυτά και η κυβέρνηση αδιαφορεί. Γιατί πολύ απλά αυτά τα λεωφορεία δεν τα πήρανε για την πανδημία. Αυτά προγραμματίστηκαν πριν το πρώτο κρούσμα covid στη Γιουχάν, τα leasing τα ακούγαμε και ξέραμε και ποιος μεγαλοεισαγωγέας θα τα φέρει. Συνεχώς μας λένε ότι θα αγοράσουν και νέα λεωφορεία, των οποίων στο νούμερο συνεχώς αλλάζει και δεν έχουμε δει να ξεκινάει καμία διαδικασία. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να μην αγοράσει λεωφορεία, να συνεχίσει έτσι με στόχο την ιδιωτικοποίηση, να περάσουν στους μετόχους των ΚΤΕΛ και επίσης να φέρει και εργολαβικούς οδηγούς μαζί με τα leasing. Έκαναν και 600-650 προσλήψεις σε ΟΣΥ – ΣΤΑΣΥ, από τους οποίους 360 οδηγοί. Στα ρουσφετολογικά μαγειρέματα που πήγαν να κάνουν, οι φωνές και η αντίστασή μας τους οδήγησε σε επανέλεγχο αποτελεσμάτων από το ΑΣΕΠ και οι fast track προσλήψεις άλλαξαν κατά 60 από τα 360 άτομα! Όμως πέρα από αυτό οι νέοι συνάδελφοι θα είναι ακόμα μια νέα ταχύτητα συναδέλφων στις συγκοινωνίες.
Ήδη υπάρχουν πολλές κατηγορίες: α) οι εργολαβικοί-ες εργαζόμενοι-ες του καθαρισμού, για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία έπαιξε το βρώμικο ρόλο της παραμονής του εργολάβου. Παρά τους πολύμηνους αγώνες που έκαναν οι καθαρίστριες για απ’ευθείας συμβάσεις με το δημόσιο, ο πρώην υπουργός Σπίρτζης μεθόδευε την ακύρωση των διαγωνισμών προκειμένου να μείνουν οι εκλεκτοί του εργολάβοι που τους έφερνε με παράνομους τρόπους. β) Οι οδηγοί των ΚΤΕΛ, των 600 Ευρώ χωρίς ωράριο και χωρίς να ξέρουν πότε θα κάνουν ρεπό και εργάζονται σε απαράδεκτες συνθήκες για την υγεία και την εργασία τους. Χωρίς μέτρα προφύλαξης από την πανδημία, χωρίς απολύμανση στα οχήματά τους γ) Οι νεοπροσληφθέντες συνάδελφοι που χάρη σε νόμο του Κατρούγκαλου του 2016 δεν μπορούν να αναγνωρίσουν προϋπηρεσία εκτός κι’ αν αυτή ήταν στο Δημόσιο. Οι άνθρωποι αυτοί δουλεύανε σε φορτηγά, νταλίκες, μπαζάδικα, σχολικά και τουριστικά λεωφορεία, όλοι στον ιδιωτικό τομέα. Ήρθαν στα δημόσια λεωφορεία για καλύτερες συνθήκες, ωράρια, τήρηση αδειών, υπερωριών κ.λ.π. για να ξεφύγουν από τις «γαλέρες» του ιδιωτικού τομέα. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν θα πρέπει να ζήσουν με 750 Ευρώ το μήνα, που αν αναχθεί σε μισθοδοσία 14 μισθών ετησίως αντί για 12 μιλάμε για 600 Ευρώ. δ) Εμείς οι παλιότεροι συνάδελφοι που έχουμε υποστεί μειώσεις μισθών 60% σε σχέση με το 2010. Έχουμε πληρώσει τις Ελβετίες και τα θησαυροφυλάκια των οικογενειών που λεηλατούσαν τον ιδρώτα και την περιουσία του Ελληνικού λαού. Θεώρησαν μάλιστα σωστό το επάγγελμα του οδηγού να κατατάσσεται μισθολογικά ανάλογα με τις γραμματικές γνώσεις, λες και ένας επαγγελματίας οδηγός με εμπειρία στο τιμόνι μπορεί να προσφέρει λιγότερα από ένα απόφοιτο πανεπιστημίου. Έτσι υπάρχουν μισθολογικές διαφορές της τάξης των 400-500 Ευρώ, κάτι απαράδεκτο που βολεύει την κυβέρνηση για να δημιουργεί πολλαπλές ταχύτητες και να μας διαιρεί. Δυστυχώς και οι ηγεσίες των συνδικάτων των εργαζομένων στις Συγκοινωνίες, αποδέχτηκαν χωρίς κουβέντα αυτές τις διαιρέσεις. Παρ’ όλα αυτά ο αγώνας μας συνεχίζεται μαζί με πολλούς αγωνιστές συναδέλφους, παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς που δεχόμαστε.
Τι πρεσβεύει η παράταξή σας, η Ανεξάρτητη Παρέμβαση στο συνδικάτο;
Από το 2008 που έχουμε ιδρυθεί μέχρι σήμερα, δεν έχουμε πάψει να είμαστε απέναντι σε όλες τις διοικήσεις. Αυτό το παραδέχεται και ο πιο θανάσιμος εχθρός μας. Δεν έχουμε κάνει «κυβιστήσεις» ούτε έχουμε αλλάξει θέσεις. Τα καθαρά εργατικά-συνδικαλιστικα μας χαρακτηριστικά τα εχθρεύονται οι μεγάλες συστημικές γραφειοκρατικές παρατάξεις, όπως της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ ή και των ΜΕΤΑ ιδιωτικού τομέα-ΕΑΣ που στηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ σαν επικεφαλής της ΑΠ δέχθηκα δίωξη το 2018 από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν παρέδιδε το μεγαλύτερο αμαξοστάσιο της ΟΣΥ, αυτό του Ελληνικού, λόγω του αγώνα που κάναμε. Οι καταγγελίες που κάναμε για κακή διαχείριση της διοίκησης και για ρεμούλες επί περιόδου ΣΥΡΙΖΑ απαντήθηκαν με τη δίωξη μου σε έναν άγνωστο εργασιακά για μένα χώρο αυτόν του ΗΛΠΑΠ (τρόλεϊ) μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας στην ΕΘΕΛ. Εμείς δεν κάνουμε ρουσφέτια ούτε χάρες. Κάνουμε καθαρό συνδικαλισμό. Θέλουμε οι εργαζόμενοι που είναι δίπλα μας να ξέρουν γιατί είναι και τι πρεσβεύουμε. Αγωνιζόμαστε για την ταξική συγκρότηση των εργαζομένων στις συγκοινωνίες και την ενότητα με άλλους κλάδους. Κανένας δεν νικάει μόνος του. Πάντα είμαστε δυνατοί όταν είμαστε αλληλέγγυοι και το ρυάκι γίνεται ποτάμι, τους παρασύρει και τους πετάει στη θάλασσα και τους γραφειοκράτες και την εργοδοσία. Είμαστε απέναντι στο κεφάλαιο που λυμαίνεται αυτό τον τόπο επί αιώνες. Τα πρόσωπα μόνο αλλάζουν. Όμως ο αγώνας της εργατικής τάξης πρέπει να είναι διαρκής. Κανένα γρανάζι δεν γυρνά χωρίς τον εργαζόμενο. Αυτό πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι εργαζόμενοι. Και γι’ αυτό με αφορμή το ρατσιστικό επεισόδιο και κάθε ρατσιστική επίθεση παίρνουμε θέση. Γιατί εχθροί μας δεν είναι οι μετανάστες που δουλεύουν 15 ώρες σε μια λάτζα, ούτε οι πρόσφυγες που κουβαλάνε παλιοσίδερα με τα καροτσάκια να τα πάνε για σκραπ. Δεν είναι όσοι κάνουν δουλειές που ούτε καταδεχόμαστε να κοιτάξουμε. Αντίθετα είναι ταξικοί μας σύντροφοι οι οποίοι θα αποτελέσουν μέρος της δύναμης στον αγώνα κατά όλων όσων μας πίνουν το αίμα. Αργά ή γρήγορα έρχεται η ώρα.
RESPECT!